Hervormde vrouwen bespraken
Synodale brief
Locomotief
AAc. Jieg.eC
Bondsvoorzitter uit bezwaren
tegen de herderlijke brief
Verkiezingscampagne in Engeland
draagt persoonlijk karakter
weer
Bedrijfschap Horeca
Debat over uitbreiding
Senaat begonnen
„Christen zijn in deze tijd"
Jan v. d. IVteer
Propaganda-uitgaven wettelijk beperkt
KLM-Convair en Sabena-DC6 botsten bijna
Directeur-generaal van de luchtvaart
eist berisping van KLM-gezagvoerder
Chr. Bond van Overheidspersoneel
vocht en voedsel
door uw maag
Agenda voor Haarlem
Examens
AGFA BIEDT U HELDERE, SCHERPE FOTO'S EN
KANS OP
IS0LETTE I
JP AGFA-FILMS
Rassenkwestie Z.-Afrika
Streekdag in Heemstede
ZOMERBLOUSES
ZOMER] APONNEN
Vrije politieke beslissing
WOENSDAG 25 MEI 1955
3
Ter opening van de algemene vergade
ring van de Nederlandse Christelijke Bond
van Overheidspersoneel, die in het Kre-
lagehuis te Haarlem wordt gehouden, heeft
de bondsvoorzitter, de heer P. Kapinga uit
Rotterdam Dinsdagavond een rede uitge
sproken.
De heer Kapinga merkte op, dat Chris
telijk sociaal niet alleen een leuze, maar
Christelijke realiteit moet zijn. Hij herin
nerde aan de kort geleden verschenen her
derlijke brief van de Generale synode van
de Nederlands Hervormde kerk en zeide
daartegen op meer dan één punt bezwaren
te hebben. Er is volgens hem voor de
Christelijke vakbeweging zeker aanleiding
haar gevoelens over de inhoud van dit her
derlijk schrijven binnenkort kenbaar te
maken, terwijl in de kring van de Christe
lijke vakbeweging over de plaats en de taak
van de Christen in de samenleving verder
gesproken zal moeten worden. Spreker
kantte zich met name tegen de passage van
de herderlijke brief waarin wordt gesteld,
dat het beginsel, dat Christenen zich op
alle terreinen des levens in afzonderlijke
organisaties dienen te verenigen, niet als
een volstrekte en te allen tijde geldende
toepassing van het gebod Gods mag wor
den beschouwd.
In de organisatie is het nodig, dat de af
delingsbesturen en leden steeds ernst ma
ken met de vraag, wat de Bijbel concreet
zegt voor het sociale leven en het alledaags
vakverenigingswerk, aldus spreker. Als es
sentiële kernvragen met betrekking tot de
Christelijk-sociale arbeid noemde spreker:
wat zegt de Heilige Schrift over de „ge
rechtigheid" en wat over „een rechtvaar
dig loon".
Ver brok en samenwerking
Na te hebben gememoreerd, dat het le
dental van de bond in de acht jaren van
1947 tot en met 1954 met 12.299 tot 32.859
of met 60% was gestegen, haalde de heer
Kapinga het verbreken van de gereglemen
teerde samenwerking tussen het N.V.V., de
K.A.B. en het C.N.V. en de bij deze vakcen
trales aangesloten organisaties aan.
De opzegging van deze samenwerking
door het N.V.V. heeft volgens spr. haar
sporen reeds nagelaten, ook op het terrein
waar de organisaties van overheidsperso
neel optreden. „Ik meen dan ook zonder
enige reserve te mogen vaststellen, aldus
spr., dat het uit elkaar vallen van de orga
nisaties, die vroeger in de Unie van Bonden
van Overheidspersoneel samenwerkten,
niet in het belang van het overheidsperso
neel is, al zeide spr. goed te weten, dat er
ook voordelen zijn. Het nadeel is volgens
hem onder meer bij de laatste salarisonder
handelingen zeer duidelijk gebleken. Voorts
wees de heer Kapinga er op, dat kort gele
den bij de herdenking van het tienjarig be
staan van de Stichting van de Arbeid meer
dan één spreker in duidelijke of meer be
dekte termen heeft laten weten, dat de ver
broken samenwerking niet in het belang
is van land en volk, en dat daarom de hoop
werd uitgesproken, dat de samenwerking
zal worden hersteld. Zelfs zijn er volgens
spr. aanwijzingen, die zouden kunnen lei
den tot het standpunt, dat bepaalde recen
te gebeurtenissen op staatkundig terrein,
daarvan niet geheel los staan. Als zijn me
ning deelde de heer Kapinga mede, dat niet
de Christelijke vakbeweging, doch het
N.V.V. en de Algemene Bond van Ambte
naren de samenwerking hebben gebroken;
dat het N.V.V. dat heeft gedaan op een
merkwaardige wijze en op gronden die
door het C.N.V. onjuist worden geacht. Dat
sedertdien van N.V.V.-zijde en ook van
A.B.V.A.-zijde meer dan eens het C.N.V.
en ook de N.C.B.O. op grievende wijze zijn
bejegend en dat de Christelijke vakbewe
ging niettemin te allen tijde bereid is tot
een openhartig gesprek over deze zaak.
Salarisposiiie
Over de salarispositie van het overheids
personeel merkte de heer Kapinga onder
ADVERTENTIE
\ls u na een flinke maaltijd nog eens écht
rek hebt in koffie met slagroom of" in iets
anders dat er net niet meer bij kan
wanneer u door zittend werk of nauwsluiten
de kleding uw spijsvertering eenvoudig geen
kans geeftdan gaan uw maag en inge
wanden protesteren. Een opgeblazen gevoel,
oprispingen, hoofdpijn en landerigheid, dit
ailes wijst er op dat uw spijsvertering een
handje geholpen moet worden. Neem een
glas heerlijk bruisend Andrews Gezondheids-
zout, twee lepeltjes op een glas water. An
drews verfrist tong en mond en verdrijft
vocdsclophoping uit maag en ingewanden.
Het bevat - in smakelijke en prettige vorm - de
geneeskrachtige stoffen die storingen in de
spijsvertering opheffen en voorkomen.
Gun u geregeld 's morgens vroeg even tijd
voor een heerlijk bruisend glas Andrews.
Dan lunctionncert van binnen alles weer
vlot en gaat u met méér plezier aan het
wcik. f. 1.65 per bus.
WOENSDAG 25 MEI
Stadsschouwburg: „Ballet der lage Lan
den", 8 uur. Concertgebouw: Dreft-huis-
vrouwen-avond, 8 uur. Minerva: „From here
to eternity", 18 jaar, 8.15 uur. Palace: „Teo-
dora", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „On the
waterfront", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio:
„Sauerbruch", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„King Kong", 18 jaar, 8 uur. Rembrandt:
„Mannequins voor Rio", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „The Colditz Story", 14 jaar, 7 en
9.15 uur. Luxor: „Malaga", 18 jaar, 7 en
9.15 uur.
DONDERDAG 26 MEI
Spruitenbosstraat 9: Gemeente van Chris
tus, 8 uur. Zuiderkapel, Zuiderstraat: G.
Nieuwemhuijsen, 8 uur. Noorderkapel, Mina-
hassastraat: Stichting Petra, 8 uur. Minerva:
„From here to eternity", 18 jaar, 8.15 uur.
Palace: „Teodora", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Lido: „On the waterfront", 18 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: „Sauerbruch", 14
jaar. 2.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „King Kong",
18 jaar, 2.30 en 8 uur. Rembrandt: „Manne
quins voor Rio". 18 jaar. 2, 4.15. 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „The Colditz Story", 14 jaar,
2.30. 7 en 9.15 uur. Luxor: „Malaga". 18 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
meer op, dat de vier centrales van over
heidspersoneel allex-eerst bij de regering
hebben gepleit voor een sociaal-verant
woord minimumloon. Zij gingen er claa V
bij van uit, dat de overheid als werkgeef
ster er voor heeft te zorgen, dat de laagst
gegroepeerde of geklasseerde ambtenaar
met zijn loon of salaris een verantwoord
levensbestaan heeft. De vier centrales heb
ben daarop allereerst hun voorstellen ge
baseerd. Spreker zeide nog altijd van oor
deel te zijn, dat het compromis-voorstel
van deze centrales met name ook wat het
minimumloon der beide laagste loongroe-
pen betreft, ten volle is verantwoord. Het
tweede „knelpunt" in de onderhandelingen
was volgens spreker de vergelijking met
de lonen in het bedrijfsleven. Deze ver
gelijking is maatgevend, met het oog op
het feit, dat er één loonpolitiek in Neder
land is. De vier centrales hebben tegen
over de vertegenwoordigers van de re
gering betoogd, dat er tussen de lonen van
het overheidspersoneel en de inkomsten
van de arbeiders in het particuliere bedrijf
een ongemotiveerd verschil ten nadele van
de overheidsdienaren was ontstaan. Het
inkomen van de man in het bedrijfsleven
bestaat namelijk als regel uit twee delen,
te weten het contractloon en daarboven de
inkomsten, verkregen door toeslagen, pre
mies enz. De centrales van overheidsper
soneel hebben daarom in de vergelijking
met het particuliere loonpeil ook deze zo
genaamde secundaire arbeidsvoorwaarden
willen betrekken. Of met andere woorden,
aldus spreker, zij wilden een compensatie
voor dat deel van het inkomen, dat in het
vrije bedrijf wordt verkregen buiten de
geldende C.A.O.-lonen. Dat de centrales
zich daarbij richtten op hetgeen het col
lege van rijksbemiddelaars voor de parti
culiere sector goedkeurde en niet op de
„zwarte" lonen, is volgens de heer Kapinga
duidelijk.
Volksgezondheid
Met voldoening wees spreker vervol
gens op de ontwikkeling die zich met be
trekking tot de sociale positie van het per
soneel, werkzaam op het terrein van de
volksgezondheid voltrekt. Vele jaren is ge
streden voor een gelijke salariëring voor
de verplegenden en de leerling-verplegen-
den bij de overheid en in de particuliere
inrichtingen, aldus spreker. Dat dit per
1 Januari is bereikt en dat tevens een be
langrijke verbetering in de salariëring tot
stand kwam, is volgens spreker vrucht
van de met taaie volharding gevoerde
strijd om op dit terrein tot rechtvaardige
salarisverhoudingen te komen. Voor de zo
genaamde technische groep onder de niet-
verplegenden is een salarisvoorstel inge
diend bij het College van Rijksbemidde
laars. De bedoeling is een bindende be
schikking te verkrijgen. In een landelijke
commissie wordt voorts gewerkt aan
salarisregelingen voor alle andere groepen
niet-verplegenden, werkzaam in de parti
culiere sector van de gezondheidszorg, al
dus spreker.
Tenslotte haalde de heer Kapinga een
woord van Paulus aan: „Want hij moet als
koning heersen, totdat hij al zijn vijanden
onder zijn voeten heeft gelegd. Want God
heeft alles aan zijn voeten onderworpen".
Dit geldt volgens hem ook in het sociale
leven. In dat geloof gaan wij voorwaarts,
aldus spreker. Met brandende harten voor
ons werk en biddende om de komst van
Zijn rijk. Dan zullen wij het niet gemakke
lijk hebben, maar wij weten met de Vlaam
se dichter Guido Gezelle „Het leven is
geen vrede alhier, geen wapenstilstand
vragen, het leven is de kruisbanier tot in
Gods handen dragen".
De heer Kapinga richtte zich tenslotte
met woorden van welkom tot wethouder
W. C. Bakker, die het gemeentebestuur
van Haarlem vertegenwoordigde, de heer
M. Ruppert, voorzitter van het Christelijk
Nationaal Vakverbond, de heer De Wal-
sche uit Brussel, voorzitter van de Inter
nationale Federatie van Christelijke Bon
den van Personeel in openbare dienst en
PTT en vertegenwoordigers van de Ka
merfractie van de AR-partij en CH-unie.
Wethouder Bakker sprak de vergade
ring toe en herinnerde er aan, dat het
georganiseerd overleg is voortgekomen
uit de Christelijke vakbeweging. In dat
overleg ontmoeten overheid en ambte
naren elkaar. Als men overeenkomst be
reikt dan is er een bijzondere reden om
het advies op te volgen. Spreker wenste
de voorzitter wijsheid en kracht toe om
de vergadering, waarin belangrijke voor
stellen aan de orde komen, op de juiste
wijze te leiden en dat de vergadering de
juiste beslissingen mocht nemen. Voorts
hoopte de heer Bakker dat de bondsleden
goede dagen in Haarlem zouden hebben.
Gouden insigne voor
de heer IV. C. Bakkot
De heer Kapinga dankte de vertegen
woordiger van het Haarlemse gemeentebe
stuur en richtte zicht vervolgens tot de
heer Bakker als lid van de bond. Meer
dan 25 jaar maakt hij deel uit van de
Christelijke vakbeweging en als herinne
ring daaraan speldde de heer Kapinga de
heer Bakker het gouden CNV-insigne op.
De heer R. N. Busser heette als voor
zitter van de afdeling Haarlem van de NC
BO het hoofdbestuur en afgevaardigden
welkom en de heren A. Stapelkamp, het
woord voerend namens de AR-kamerfrac-
ties, M. Ruppert, voorzitter van het CNV
en H. Kilhart, lid van de Tweede Kamer
als vertegenwoordiger van de CH-unie,
spraken de vergadering toe.
De heer H. 't Lam, lid van het hoofd
bestuur, deelde mee, dat het aantal leden
inmiddels gestegen is tot 35.430 en hul
digde zeven leden, die in de afgelopen
maanden een groot aantal leden hebben
aangeworven.
Het bedrijfschap Horeca heeft vandaag
zijn eerste openbare vergadering gehou
den.
Hierbij sprak de voorzitter, de heer J.
G. Meyer, een installatierede uit, waarin
hij onder meer zei dat het bedrijfschap
ongeveer 31.000 bedrijven zal omvatten.
Leiden. Doctoraal examen Nederlands
recht: mej. J. Hoogcarspel te Rotterdam en
de heer L. Takken te Arnhem. Candidaats-
examen Engelse taal- en letterkunde de heer
K. Heyboer te Schiedam.
ADVERTENTIE
Technische gegevens:
Agfa Agnar 1 4.5/8 5 mm met
antireflexlaag - Variosluitcr - flits-
lichtsynchronisatic - rompontspan
ner - ingebouwde Ncwtonzoeker -
opstcekschocn voor toebehoren -
stabiel hookstounmechanismc-kras-
'vrijo robusitbekleding
ée'n der meest
geliefde camera's uit
het ideale Agfa camera-assortiment
KAAPSTAD (Reuter) Onder over
weldigende belangstelling is Maandag het
debat in de Zuid-Afrikaanse volksraad be
gonnen over het omstreden regeringsont
werp tot ontbinding en uitbreiding van het
ledental van de Senaat van 48 tot 89. Hier
door zou de regering de vereiste meerder
heid van twee derden in het parlement krij
gen voor de goedkeuring van een voorstel,
kleurlingen af te voeren van de gemeen
schappelijke kiezerslijst.
De minister van Binnenlandse Zaken, dr.
Doenges, die het ontwerp indiende, zeide,
dat de regering gebruik moet maken van
haar „reservebevoegdheden" krachtens de
Grondwet om de haar bij de algemene ver
kiezingen verstrekte „mandaten" met be
trekking tot de kwestie ban de kleurling
kiezers en de „souvereiniteit van het par
lement" boven besluiten van het Hof van
Beroep, die wetgeving te niet doen, ten uit
voer te leggen.
Dr. Doenges haalde historische voor
beelden aan van andere landen, die hun
senaten vergrootten om „de wensen van
het volk" te kunnen vervullen. Volgens de
minister zal de afschaffing van de even
redige vertegenwoordiging in de verkiezing
van senatoren door de provincies, die in het
ontwerp is voorzien, „niet het einde van
de democratie of het begin van een partij
stelsel in Zuid-Afrika betekenen." (De
senatoren zullen op grond van het nieuwe
ontwerp gekozen worden volgens het meer
derheidsstelsel. Drie van de vier provincies,
alsook Zuid-West-Afrika, worden door de
Nationale Partij beheerst).
Dr. Doenges verklaarde, dat hoewel de
mogelijkheden in het ontwerp verder gaan
dan hij in „normale tijden" zou hebben ge
wenst, zij toch niet verder strekten dan
„strikt noodzakelijk". De toestand eist dras
tische maatregelen, daar het land een einde
wenst aan de vijf jaar strijd over de Grond
wet en de kwestie van de kleurlingkiezers,
aldus de minister.
De leider van de Verenigde Partij (oppo
sitie), Strauss, zeide, dat het wetsontwerp
het parlement tot een „zuiver werktuig in
handen van de politieke bazen van de
Nationale Parij" zou maken. Indien de
premier zijn „krankzinnige koers" zou
blijven volgen, zou de weg worden geopend
voor een éénpartijstelsel in een autoritaire
republiek buiten het Britse Gemenebest.
De Conservatieve en Labour-minder-
heidspartijen sloten zich aan bij de oppo
sitie van de Verenigde Partij tegen het
wetsontwerp, hoewel de Conservatieve
woordvoerder aandrong op een compromis.
ADVERTENTIE
en MAGNEET-
R IJ W I E L E N
GROTE KEUZE - PRIMA SERVICE
Zie onze toonkamcr SCHOTERVVEG 55
GEN. CRONJéSTRAAT 1
Haarlem - Op de hoek - Tel. 16152
ADVERTENTIE
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
ff
HAARLEM
Uitgebreide collectie
GROTE HOUTSTR. 16 -
en
De Hervormde Vrouwengroepen in de
provincie Noordholland hebben Dinsdag
in het Verversingshuis van het wandelbos
„Groenendaal" in Heemstede een streek
dag gehouden, waarvoor een afwisselend
programma was samengesteld. Het belang
rijkste onderdeel hiervan is ongetwijfeld
de rede van mevrouw L. C. de Vrede
Varenkamp uit Zetten geweest, die in de
ochtenduren op een zeer uitvoerige wijze
het herderlijk schrijven van de Hervormde
Synode behandelde, dat 29 Maart van dit
jaar onder de titel „Christen zijn in de Ne
derlandse samenleving" openbaar werd ge
maakt. Deze streekdag werd op de gebrui
kelijke wijze geopend door de presidente
van de Ring Haarlem, mevrouw J. Wessel-
dijkVan der Berg, die de afgevaardigden
van de diverse Vrouwengroepen uit Noord
holland met een hartelijk welkomstwoord
begroette. Zij verklaarde daarbij bijzonder
verheugd te zijn over de verblijdende
saamhorigheid, die uit de grote opkomst
der leden blijken mocht. Na een Schrift
lezing door de presidente van de Provin
ciale Commissie, mevrouw T. Agaart
Heutink, werd daarop onmiddellijk het
woord verleend aan mevrouw L. C. de
VredeVarenkamp voor haar rede over
het reeds vermelde onderwerp.
Spreekster begon dan met te verklaren,
dat het herderlijk schrijven van de Her
vormde Synode is bedoeld als een gids
voor allen, die trachten mens te zijn met
andere mensen, die Jezus Christus niet
als hun Heer erkennen. De gewezen rich
ting leidt langs een moeilijke weg, maar
toch oordeelde de kerk het noodzakelijk
leiding te geven en de mens behulpzaam te
zijn, om in het geloof en in gemeenschap
met de Heer zelf een beslissing te kunnen
nemen. Spreekster meende te weten dat er
mensen zijn die het betreuren, dat de Her
vormde Kerk niet evenals de Katholieke,
haar leden allen dezelfde weg heeft voor
geschreven, zoals dit in het bisschoppelijk
mandement het geval is geweest. Maar de
Hervormde Kerk is van mening dat een
ieder persoonlijk tegenover de Heer ver
antwoording schuldig is; zodat men geen
bordjes wenste te plaatsen met „Verboden
toegang", doch slechts de gevaarlijke we
gen heeft aangegeven. Hiervoor is het her
derlijk schrijven onderverdeeld in 5 hoofd
stukken, die achtereenvolgens kerk, cultuur,
staat en maatschappij behandelen, om dan
met een verwachting te besluiten. Wat de
cultuur betreft merkte mevrouw De Vrede
op, dat hieronder niets anders kan worden
verstaan dan gehoorzamen aan Gods ge
bod; de aarde beheersen en voor een sa
menleving bewoonbaar maken. Helaas
heeft de mens nog weinig reden om trots
op de cultuur te zijn; integendeel, men lijdt
eronder, omdat men voor het eigen kunnen
bang gewerden is.
Vervolgens behandelde spreekster het
hoofdstuk over dc staat, waarbij zij vast
stelde dat de overheid dient om het leven
in deze wereld te ordenen. Vandaar dat de
Hervormde Kerk de overheid ziet als een
instrument in de hand van God. Maar toch
begeert zij geen aardse macht, waardoor
het voor de leden mogelijk blijft vanuit de
zelfde belijdenis, verschillende politieke
partijen te stemmen. Ook hierin laat de
kerk de beslissing vrij, mits deze genomen
wordt in het geloof in de Heer en Gods
belangen altijd boven het partijbelang wor
den gesteld. De kerk staat juist boven de
partijen, cmdat het Evangelie immers aan
iedereen verkondigd moet worden. Alleen
behoudt zij zich het recht voor te waar
schuwen tegen bepaalde partijen, wanneer
hier van binnen uit een gevaar voor de
kerk aanwezig is. Spreekster was er even
wel niet van overtuigd, dat in Nederland
momenteel een dergelijke partij kan wor
den aangewezen.
(Van onze correspondent in Londen)
Wegens het districtenstelsel dat wij
in Nederland tot 1909 kenden draagt
een verkiezingscampagne in Engeland een
veel persoonlijker karakter dan in vele an
dere landen. De gekozen candidaat ver
tegenwoordigt later in het Lagerhuis niet
alleen zijn eigen aanhangers, maar alle be
woners van het kiesdistrict, dus ook zijn
politieke tegenstanders. Nationale lijsten
bestaan er niet. Het land stemt niet op een
Eden, een Churchill of een Attlee. Alleen
de kiezers in het district, waar een van deze
leiders candidaat is, kunnen dat doen.
Beperkingen
Om de ene partij geen onevenredig voor
deel te bezorgen boven de andere, zijn de
uitgaven voor verkiezingspropaganda dooi
de kieswet aan beperkingen onderhevig
gemaakt. Enorme verkiezings-reclames zijn
hier vrijwel onbekend. De affiches maken
over het algemeen een miezerige indruk.
Het zijn meestal kleine papiertjes, die op
de ramen worden geplakt of in de voor
tuintjes worden aangebracht, vermeldende
de naam van de plaatselijke candidaat,
soms met zijn portret er bij. Lichtblauw is
de kleur van de Tories, geel, soms met
rode letters bedrukt, maar meestal met
zwarte, die van Labour. Kalken op weg
dek of muren komt hier niet voor. Mas
sale kiesvergaderingen behoren vanwege
de kosten tot de uitzonderingen. Alleen als
nationale figuren op tournée zijn in de
provincie, vullen soms enkele duizenden
een plaatselijk marktplein of een andere
open ruimte. De meeste bijeenkomsten
worden in kleine zalen gehouden, vaak in
schoolgebouwen, waar niet meer dan en
kele honderden toehoorders komen.
Ondervragen
Het belangrijkste werk van de candidaat
en zijn helpers de echtgenoten van de
meeste politici kan men doorgaans in actie
zien is het zogenaamde „canvassen", het
ondervragen van de kiezers. Zwaarwichtige
betogen zijn hierbij natuurlijk uitgesloten.
Het blijft bij een genoeglijk praatje aan de
voordeur. Er bestaat in Engeland geen op
komstplicht, zoals in Nederland. Vandaar
dat elke partij over een karavaan auto's
beschikt waarvan het aantal door de wet
is geregeld, ook al om oneerlijke concur
rentie tussen de partijen te voorkomen
om behalve zieken en zwakken' weinig
geestdriftige kiezers naar het stembureau
te brengen. Overigens kan men ook per
post stemmen.
Doordat de kiezers hun toekomstige
afgevaardigden persoonlijk kunnen ont
moeten, wordt er tussen hen een persoon
lijke band geschapen, welke in het liisten-
stelsel meestal ontbreekt.
Wat de maatschappij betreft wees me
vrouw De Vrede op de gebleken noodzaak,
tot oprichting te komen van Christelijke
organisaties; zoals de vakbeweging, scho
len en een eigen radio-omroep. Toch is de
Synode er niet van overtuigd, dat deze
verzuiling op elk gebied noodzakelijk is.
Want indien Nederland geheel in drie zui
len zou worden opgedeeld, zullen daarvan
straks twee groepen niet meer voor het
Evangelie te bereiken zijn. Nadat spreek
ster vervolgens nog gewezen had op het
gewenste contact met de kerken in andere
landen, ten einde overal Gods Woord te
kunnen verkondigen, kwam zij ten slotte
aan het laatste hoofdstuk „Verwachting",
waarin de kerk waarschuwde tegen hoog
moed en onverschilligheid. Mevrouw De
Vrede onderschreef hiervan geheel de uit
spraak dat de Heer eens zal terugkomen,
om van deze aarde een wereld van heilig
heid en gerechtigheid te maken.
Deze met grote aandacht beluisterde
rede, kon in verband met de gevorderde
tijd niet door een uitvoerige discussie wor
den gevolgd, zoals oorspronkelijk in de
bedoeling lag. Wel bracht een der aan
wezige dames nog even het militairisme
ter sprake, welk onderwerp zij in het be
handelde schrijven had gemist.
In haar antwoord wees mevrouw De
Vrede erop, dat ook „Kerk en Vrede" over
deze moeilijke kwestie al eens een uit
spraak heeft verlangd. De Hervormde Kerk
laat echter ook hierin een ieder nog vrij
om naar eigen geweten te handelen. Maar
evenals de kerk vroeger op grond van de
bijbel de slavernij verantwoord achtte
hetgeen een reeds lang overwonnen stand
punt is zou het spreekster niet verbazen,
wanneer de kerk ook het militairisme een
maal zal afkeuren.
Na de middagpauze werd het program
ma voortgezet met samenzang, waarbij een
aantal dames ook nog van de gelegenheid
gebruik heeft gemaakt, per autobus een
korte excursie door de mooie omgeving te
ondernemen. De samenzang werd afge
wisseld door een tweetal voordrachten van
Coos van Hoboken, wiens „Strijd" en
„Heksenlied" met veel aandacht en waar
dering beluisterd werden. Daarna werd
deze geslaagde streekdag met gebed en
samenzang gesloten.
Het is kil in de schaduw, er waait nog
steeds een koude wind en de regen is de
lucht nog niet uit. Het is het zomertje wel.
Afgezien van het feit, dat de zomer of
ficieel pas over een maand begint kan men
toch met deze zinnetjes in deze tijd van
het jaar vrijwel overal terecht. Thuis, bij
kennissen, op het kantoor, maar vooral bij
de neringdoenden.
De bakker reikt het halfje wit en het
halfje bruin over met de mededeling, dat
hij met een extra trui achter de oven staal
alsof hij zijn bedrijfje in Groenland uit
oefent. De groenteman wrijft zich bij het
afwegen van de aardappelen in de handen,
niet van genoegen, maar om duidelijker te
illustreren, dat ook hij niet bepaald tevre
den is met de meteorologische hoedanig
heden van het Nederlandse klimaat en de
kaashandelaar verklaart nu al maanden
lang bij hef afsnijden van het half pond
jonge vette, dat hij sinds Januari reeds
verkouden is. Tengevolge van het voch
tige weer, hetgeen natuurlijk voor de kaas
ook niet te best is.
De leverancier van sigaren, sigaretten en
rooktabak spant echter de krocn. Telkens
weer verwikkelt hij zich in breedvoerige
beschouwingen over isobaren, hoge en lage
drukgebieden en voorts heeft hij de voor
beelden uit betere jaren steeds voor het
grijpen.
In negentien heeft hij als jongen in
Maart in open water gezwommen, in twee
entwintig was er geen brokje ijs op de
grachten en weer een paar jaar later heeft
hij in de wintermaanden geen dikke duffel
uit de kast behoeven te halen.
Wij knikken altijd maar wat en leven
pas weer op, wanneer hij ons verheugd
mededeelt, dat het toch spoedig weer gaat
zomeren.
Buiten merken we het. Hij had gelijk.
De vogeltjes piepen weer vrolijk, de kille
wind heeft plaats gemaakt voor een ver
kwikkend briesje en het groen van de bla
deren wordt feller.
We wisten het wel, het kon niet uitblij
ven.
Aan de dagen kunnen we het trouwens
al merken, zegt onze kapper.
H. de G.
ADVERTENTIE
Lichtgewicht Regenjassen ƒ14.75
Op 30 Juli van het vorige jaar zijn waar
schijnlijk boven Schiphol de K.L.M. en de
Sabena aan een ramp ontkomen. Een Ne
derlandse Convair en een Belgische DC-6,
die allebei in de landing waren misten el
kaar rakelings. De Raad voor de Lucht
vaart behandelde Dinsdagmiddag dit „geval
van ernstig botsingsgevaar", zoals het in de
officiële stukken stond, waarbij hij zich
enige uren bezig hield met de vraag wie
van de drie betrokkenen, de beide gezag
voerders van de vliegtuigen en de verkeers
leider op de toren van Schiphol, voor dit
incident verantwoordelijk waren. Alle drie
hebben zo op het oog de procedure gevolgd
zoals dit honderden keren met goed gevolg
„in de routine" is geschied en ook nu wa
ren ze er alle drie min of meer van over
tuigd dat ze op exacte punten niet gefaald
hadden.
De directeur-generaal van de luchtvaart
de heer J. W. F. Backer, dacht daar anders
over en wilde alleen de Sabena-gezagvoer-
der, de heer E. H. Lieutenant, van alle
blaam zuiveren. De verkeersleider rekende
hij een fout aan, de KLM-gezagvoerder Ca
meron een ernstige fout.
In de kern kwam de affaire hierop neer.
dat. zo bleek uit de verklaringen, de inter
nationaal aanvaarde ICAO-voorschriften
op enkele punten wat de phraseologie be
treft niet geheel duidelijk zijn of dat ze al
thans, wat de ervaring thans leerde, in de
praktijk niet door ieder gelijk worden ge
ïnterpreteerd.
Op de bewuste middag vlogen de DC-6
en de Convair beide uit Noordelijke rich
ting op Schiphol aan. Beide waren met een
minuut tussenpoos gemeld boven Enkhui-
ADVERTENTIE
zen en beide zetten, volgens de voorschrif
ten, koers naar het baken Buiksloot, waar
ze officieel gelijk verwacht werden. Bei
de meldden daar, dat ze grondzicht had
den en het Sabena-vliegtuig kreeg toe
stemming tot landen. Het vloog toen op
1500 voet en de gezagvoerder maakte zich
gereed voor een zichtlanding. Even later
meldde zich de Convair en de gezagvoerder
maakte aan de toren bekend, dat hij even
eens een zichtlanding wilde maken, waarbij
hij dus zijn tot dusverre gevolgde instru
mentenprocedure moest loslaten en zelf de
verantwoordelijkheid voor de landing
moest nemen. Van de verkeersleider P. van
Coeverden kreeg hij toen van de toren het
bevel „proceed to the field", wat hij op
vatte als een uitnodiging om te dalen en
zijn instrumenten-procedure los te laten.
Een opvatting overigens die vrij algemeen
gedeeld -wordt en blijkens zijn verklaring
ook door de verkeersleider. Deze laatste
was daarbij van mening, dat de Convair
vrij ver achter de DC-6 zat en hij gaf daar
bij de KLM-er dan ook de instructie, dat
hij nummer twee was om te landen. Gezag
voerder Cameron liet zijn machine dus zak
ken in de richting van het veld, waarbij hij
aannam dat de DC-6 ver uit zijn buurt was.
De voorschriften voor de verkeersleiding
maken bij een zichtlanding echter geen
melding van een plicht tot waarschuwen
voor andere vliegtuigen, doch er staat
slechts in, dat het aanbevelenswaardig is
dit te doen. De Raad voor de Luchtvaart
maakte gezagvoerder Cameron er op op
merkzaam, dat het verstandig geweest zou
zijn te vragen waar precies het Sabena-
vliegtuig zich bevond, temeer daar het
uitzicht in de cockpit van een modern
verkeersvliegtuig nu eenmaal vele dode
hoeken heeft en daardoor zeer beperkt is.
Dit gebrek aan zicht was er mede de oor
zaak van dat, toen Cameron tot op 1500
voet gezakt was, hij de DC-6 rakelings
miste.
„Het beleid van de KLM-gezagvoerder
had voorzichtiger moeten zijn", zo was de
mening van de heer Backer. „De verkeers
leider heeft voorts ten onrechte gedacht
dat de DC-6 ver vooruit was. Hij heeft de
informaties die hij had niet voldoende ge
combineerd. Van roekeloosheid of schro
melijke tekortkoming is voor geen van
beiden sprake". Voor de heer Cameron
achtte hij een berisping op zijn plaats, over
het beleid van de verkeersleider Van Coe
verden, die onder zijn dienst ressorteert,
behield hij zich zijn oordeel voor omdat
over een eventuele disciplinaire straf nog
geen beslissing was gevallen.
Middelerwijl is de instructie voor de lan
dingsprocedure sinds dit incident op Schip
hal verscherpt. Elke vlieger, die overgaat
op een zichtlanding en dus zijn instrumen
tenprocedure verlaat, moet van dat mo
ment af op dezelfde hoogte blijven vliegen
totdat hij van de toren melding krijgt om
te dalen. IJet „proceed to the field", dat
tot dien in de practijk betekende „u kunt
dalen", is nu tot zijn strikte theoretische
betekenis terug gebracht: op dezelfde hoog
te het veld aan blijven vliegen en wach
ten op nadere order van de toren
