Haarlem's Dagblad | 1955 | 25 mei 1955 | pagina 6

Voetbal spelen is een mooi beroep,
maar heb er wel alles voor over

Be blauwe
Gomboom

Kilometers

„Clowntje Rick

Sam Bartram - 21 jaar prof bij Charlton - zegt:

Ook té goede verzorging
kan grote gevaren met
zich brengen

Tussen de profs
in Engeland

A. v. d. Bogaard

Spanjaard Ruiz won
de tiende étappe

Sorento eerste in
Londen-prijs

4

Negatief resultaat

NIEUWE FIETS!

Sterke wil

Toch weer voethal

Voetbal

Werkvergunning Duitse
voetballer geweigerd

Appel scoorde het enige
doelpunt voor Fortuna

Lenstra speelde al met
Sportclub Enschedé

BloemendaalEHS
al op Zaterdag

Ronde van Italië

Van Oers staakt de strijd

Courses in Hilversum

Schaken

Matanovic winnaar van
schaaktournooi in Hamburg

Biljarten

Om de Nobels-beker

Voor de kinderen

A utomobilisme

Tal van cracks in de
sportwagenraces van
NAV op 29 Mei

Ook drie Maserati's naar
Zandvoort op 19 Juni

Motorsport

Duitse conceur Baumm op
Nuerburgring verongelukt

Huldiging recordploeg
op clubavond HPG

FEUILLETON

Door Dorothy Quentin

WOENSDAG 25 MEI 1955

ALS HET ELFTAL van Charlton Athletic bij zijn thuiswedstrijden het veld
opkomt, loopt vooraan de bal onder een arm een stevige man met rossig
haar, een hard-groene trui en witte broek. Het publiek juicht en applaudis
seert voor het elftal, maar vooral voor die voorste man, die iedereen kent en
waardeert om zijn grote kunde en sportiviteit. Het is hun keeper Sam Bartram,
die het afgelopen seizoen afsloot met zijn vijfhonderdvijftigste leaguewedstrijd
voor Charlton, gespeeld in de in totaal eenentwintig jaar dat hij professional
was bij „de club van The Valley." Sam Bartram is een professional voetballer,
die in zijn eigen land, maar ook ver daar buiten, een naam heeft die velen hem
benijden een man die in de loop der jaren een voetbalkennis heeft vergaard
zoals weinig van zijn collega's. Een man ook, die niet meer buiten het spel kan,
waaraan hij al zijn krachten gaf en die zo lang hij leeft zich met voetbal zal
blijven bemoeien. Voorlopig nog als speler, later als manager wellicht.

In zijn sportwinkel vlak bij het veld
van Charlton, The Valley heeft Sam
Bartram mij verteld waarom hij zo'n harts
tochtelijk voetballer is en waarom hij het
zo'n mooi beroep vindt. „Op school", zo
vertelt hij al rondlopende tussen tennis
rackets, cricketbats, golfsticks en wat al niet
meer kregen wij eens een nieuwe onder
wijzer. Een man, die een voetbal-enthou
siast was. Hij liet ons voetballen. Ik moest
al gauw het elftal vormen. Het werd een
elftal, dat haast niet te verslaan was. We
trainden iedere vrije minuut onder leiding
van onze meester en ontzegden ons veel
liefs. Maar we kregen er wat voor in de
plaats: successen".

Later werd ik mijnwerker. Een hard be
staan, dat niet voldoende gehonoreerd
werd. Ik dacht veel aan mijn schooltijd en
het voetbalspel dat ik was blijven beoefe
nen. En toen nam ik enkele besluiten die
mij nu nog helder voor de geest staan.

Ik zou een profvoetballer worden. En
een goede.

Ik wilde op Wembley spelen. En winnen.

Ik wilde in het Engels elftal spelen. En
met succes."

Zijn wensen zijn waarheid geworden,
omdat, zo zegt hij het zelf, ik wist dat ik
het kon enomdat ik het wilde.

De grote auto, die voor Sam's zaak staat,
en zijn banksaldo, zijn er niet zo maar ge
komen. Hij heeft er hard voor moeten wer
ken. Vroeger werd er nog niet zo goed ge
zorgd voor de beroepsvoetballer als thans.

Tegenwoordig en Sam Bartram kan er
natuurlijk volkomen mee instemmen

Bartram is dus vooreerst voor het
voetbal nog niet verloren. En dus zullen
nog wel zeer velen van hem het lesje
krijgen. Beroepsvoetballer zijn? Een
prachtig bestaan. Maar bedenkt dat alles
waar je geld mee verdient verplichtingen
schept. Kom die verplichtingen na. Nog
tien keer beter dan een amateur de
morele verplichtingen jegens zijn club
nakomt. Heb alles voor je beroep over.

Het is het lesje van de man, die een
entwintig jaar professional is en die
slaagde. E. KONING

wordt de speler met alle zorgen omringd en
wordt hij naar behoren betaald met boven
dien aantrekkelijke benefiets en redelijke
bonussen. Maar hij ziet ook een gevaar.

„Al die zorgen kunnen op de zwakke
karakters een volkomen averechtse uitwer
king hebben", zegt hij. Vroeger moesten
we vechten voor ons bestaan nu denken
velen dat zij er zo wel komen. De fxd is er
bij hen uit en ze geloven het wel. Ze ver
dienen soms liever iets minder dan de ma
ximum-bedragen, dan zich ten volle te ge
ven voor hun beroep. Ze halen ons beroep
naar beneden. En dat moet ten koste van
alles worden voorkomen".

Daarom heeft Bartram eigenlijk ook iets
tegen de zogenaamde part-timers de
semi-profs dus die eenvoudig niet in
staat zijn zich ten volle te geven voor het
voetbal, omdat zij nog een andere bron van
inkomsten hebben. „Ze móeten wel bij ons
achter staan", zegt Sam, „want zij kunnen
alleen 's avonds trainen. Maar dan zijn
wij er meestal niet. En dat kan voor de
teamgeest eenvoudig nooit goed zijn."

Voor de part-timers persoonlijk ziet
Bartram ook nog een addertje onder het gras.
„Zij hebben een beroep", zo oordeelt gij,
„waarbij voetbal in de meeste gevallen een
aardige bijverdienste oplevert. Maar als ze
met voetbal moeten uitscheiden, houden
plotseling de bijverdiensten op en vallen
ze terug naar een veel lager financieel ni
veau. Ook hun reserves de negen per-

ADVERTENTIE

PRETTIGE PINKSTERDAGEN

met een

Enorme sortering

SPORT- en TOURRIJWIELEN

in alle uitvoeringen en kleuren.
Betaling in overleg

Floresstraat 15 - Haarlem - Tel. 16548

Sam Bartram in zijn sportwinkel in Charlton, waar hij een van
bewonderaars een paar voetbalschoenen aanpast.

cent van de totaal verdiensten zijn uiter
aard enorm veel lager dan die van de vol
ledige beroepsspeler. En niet zelden moe
ten zij er de wrange vruchten van pluk
ken."

Wie kan ontkennen dat de opmerkingen
van Bartram ook ten volle betrekking heb
ben op de situatie van de spelers in Neder
land. Is het dan niet zo dat de voetballer,
die op het ogenblik dertig, vijftig of zelfs
honderd gulden per week erbij verdient
met voetbal en binnen verloop van tijd die
extra-inkomsten zal moeten missen? En
welke voetballer zal zo verstandig zijn een
appeltje voor de dorst te bewaren tijdens
de „vette" jaren?

lijn jeugdige

Sam Bartram is nu eenenveertig jaar,
waarvan hij er eenentwintig doorbracht met
voetbal spelen. Hij weet wel iets van het
leven van een professional. En van voetbal.
„In mijn jeugd", zegt hij, „was er nog
weinig afleiding voor een knaap die voor
uit wilde. Daarom moet iemand, die tegen
woordig geld wil verdienen met voetbal
een nog veel sterkere wil hebben dan ik
vroeger had. Hij zal negentig percent van
de pleziertjes van de niet-professional zon
der meer moeten afschrijven om te kunnen
voldoen aan de eerste eis van zijn club": fit
blijven."

Bartram slaagde. En hij hoopt dat zijn
collega's het even ver zullen brengen. Dat
zij ook de wereld zullen zien als hij. Dat zij
dus zullen reizen naar Noord- en Zuid-
Amerika, Canada, Frankrijk, Duitsland,
Zweden, Italië, Nederland, Turkije, Austra
lië, Spanje, Portugal en waar al niet meer.
Hij hoopt ook dat ze allemaal van de sport,
die zij tot beroep kozen, iets goeds zullen
maken, omdat zij het wilden, maar ook
omdat ze van het spel hielden. Net als een
koopman van het handelen en een leraar
van het onderwijzen.

Bartram, die een goed voetballer was en
eigenlijk nog steeds is; die vier maal in de
cupfinale uitkwam en een maal in 1947
na de zege op Burnley op de overwin
ning dronk uit de enorme trophee; die zijn
land diverse malen vertegenwoordigde in
landen-wedstrijden en die dus de wensen
in vervulling zag gaan waarvan hij ge
droomd had; die Bartram zal er binnen af
zienbare tijd mee op moeten houden actief
voetbal te spelen.

„M'n sportwinkel?", antwoordde hij,
„natuurlijk blijf ik die houden. Maar ik zou
me geen raad weten als ik alleen maar
winkelier kon zijn. Ik heb zo m'n mening
over voetbal en ik zou niets liever willen
dan die verbreiden. In het belang van de
speler, maar ook en vooral van het voet
balspel zelf. Ik weet hoe je slagen moet als
voetballer en als voetbalclub. En ik zou
niets liever doen dan die kennis aan de
jongeren doorgeven. Als coach, manager,
trainer of wat dan ook."

Het Rijksarbeidsbureau heeft afwijzend
beschikt op verzoek van de sportclub WV
te Venlo ter verkrijging van een werkver
gunning voor de Duitser Schencke, die in
het Duitse grensstadje Kaldenkirchen
woonachtig is en met instemming van de
Duitse voetbalbond en van de KNVB voor
VVV uitkomt. Aangezien echter voor deel
name aan het betaalde voetbal door buiten
landers een werkvergunning is vereist
(voor deelname aan het arbeidsproces be
schikt Schencke reeds over een werkver
gunning) betekent deze beslissing een
tegenslag voor de sportclub, die thans
Schencke niet meer mag opstellen. Deze
werkvergunning werd geweigerd op grond
van de overweging, dat door deelname aan
het voetbalspel in Nederland door de Duit
ser geen natioinaal of algemeen belang
wordt gediend.

Nederlaag tegen Evertoti

Appel, die per 1 Juli voor Fortuna ge
contracteerd is, heeft Maandagavond in de
wedstrijd tussen Fortuna en de Engelse
club Everton zijn rentree in het Nederlands
voetbal gemaakt. Ruim 20.000 toeschou
wers waren in het Geleense stadion aanwe
zig en zagen Appel een zeer fraai doelpunt
in de eerste helft maken. Uit een voorzet
van Dingena kopte hij de bal onhoudbaar
langs de Engelse doelman Leyland. Met
dit doelpunt gaf Appel drie minuten voor
de rust Fortuna '54 de leiding. Maar nog
geen anderhalve minuut later maakte Par
ker uit een pass van Gront de gelijkmaker.

De wedstrijd was in de eerste helft zeer
aantrekkelijk geweest, maar in de tweede
helft hield Fortuna het hoge tempo niet
vol. Appel, die voortdurend de Engelse
stopper Joncs handig ontliep, leidde niet al
leen de goede aanvallen in, maar buitte
ook de weinige kansen uit die de verdedi
ging van Everton hem liet door onmiddel
lijk te schieten.

De tweede helft was van mindere kwali
teit. Weliswaar bleef Fortuna voortreffelijk
partij geven en hield de verdediging onder
aanvoering van Van der Hart goed stand,
maar de voorhoede kon het snelle sluitende
samenspel van voor de rust niet meer op
brengen. Diep in de tweede helft scoorde
Parker het winnende doelpunt uit een cor
ner van de Ierse international Eglington
*oen de Geleense defensie niet snel genoeg
reageerde.

Lenstra, de toekomstige speler van En
schedé, speelde gisteren mee in de vriend-
schappelqke wedstrijd tussen Enschedé en
Preussen Münster. De Duitsers bleken in
alle opzichten de meerderen te zijn. Vooral
doelman Gerberink, de vroegere keeper van
Enschedé, verdedigde het Duitse doel op
uitstekende wijze.

Voor de rust hadden de goed spelende
Duitsers al een drienul voorsprong ver
worven. Lenstra, die linksbinnen speelde,
maakte vijf minuten na rust het enige doel
punt voor Enschedé. Nog vijf minuten la
ter was het éénvijf. De wedstrijd eindigde
met een sterk overwicht van de Duitse
ploeg.

De belangrijke wedstrijd in de vierde
klasse KNVB tussen EHS en Bloemendaal,
wordt Zaterdagavond op het Bloemendaal-
terrein gespeeld. De strijd begint om zeven
uur. Indien EHS wint is deze club kampioen
van de vierde klasse.

De tiende étappe van de Ronde van Italië,
gereden op het circuit voor de wereldkam
pioenschappen in Rome (10 ronden of 204
km.) is gewonnen door de Spanjaard Ber
nard Ruiz vóór Fornara (It.). Magni verloor
de rose trui aan Monti.

De uitslag van de 10e étappe luidde: 1.
Ruiz (Spanje) 6 uur 10 min. 53 sec. over 207
km. gem. snelheid 33.487 km/u.; 2. Fornara
(It.) z. t.; 3. Géminiani (Fr.) 6.11.30; 4. Nen-
cini (It.) z. t.; 5. Monti (It.) z. t.; 6. Maule
(It.) 6.11.42; 7. Botella (Sp.) 7.11.47; 8. Grosso
(It.) 6.12.10 9. Carrea (It.) 6.12.12; 10. Gas-
sero (It.) 6.12.14; 11. Dolto (Fr.) 6.12.17; 12.
Contemo (It.) z. t.; 13. Ostrua (It.) z. t.; 14.
Bertoglio (It.) z. t.; 15. Iturat (Spanje)
6.12.25; 16. Fantini (It.) 6.12.27; 17. Wagt-
mans (Ned.) z. t.; 18. Caput (Fr.) z. t.; 19.
Coppi (It.) z. t.; 20. Decock (België) z. t.;
21. Voorting- (Ned.) z. t.; 22. Benedetti (It.)
z. t.; 23. Koblet (Zw.) z. t.; 24. Clerici (Zw.)
z. t.; 25. Magni (It.) z. t.; 26. Gelabert (Sp.)
z. t.; 27. Alband (It.) z. t.; 43. Van Breenen
(Ned.) 6.12.47; 55. De Groot (Ned.) 6.14.56;
73. Maenen (Ned.) 6.15.15; 85. Roks (Ned.)
6.20.36.

Het algemeen klassement na de tiende
étappe luidde: 1. Monti (It.) 46 uur 22 min.
55 sec.: 2. Géminiani (It.) 46.23.05; 3. Nen-
cind (It.) 46.23.07; 4. Magni (It.) 46.23.46; 5.
Clerici (Zwits.) 46.24; 6. Coppi (It.) 46.24.17;
7. Wagtmans (Ned.) 46.24.40; 8. Voorting
(Ned.) 46.24.40; 9. Moser (It.). 46.24.48; 10.
Assirelli (It.) 46.24.49; 11. Van Breenen
(Ned.) 46.26.36: 12. Fornara (It.) 46.27.54;
46. De Groot (Ned.) 46.42.45; 65. Roks (Ned.)
46.52.09; 87. Maenen (Ned.) 47.31.27.

Van Oers heeft na 60 km. de strijd ge
staakt

Het algemeen ploegenklassement der bui
tenlanders luidt: 1. Frankrijk 479 punten; 2.
Zwitserland 511 punten; 3. Nederland 544
punten; 4. Spanje 571 punten; 5. België 896
punten.

„Ik vind het erg jammer", zei Pellenaars.
„Maar de zwaarste slag kreeg Daan de Groot
te incasseren. Over een afstand van bijna 100
kilometer lag hij geheel alleen voor op het
peloton. Maar hij had weinig gegeten en
op enkele kilometers afstand van de finish
kreeg hij hevige maagkrampen".

De Groot, de zijn eerste grote race als pro
fessional rijdt na een succesvolle carrière
als amateur, klaagde erover dat hij geen hulp
had gekregen van de Nederlandse ravitaille-
ringswagen. „De wagen bleef steeds bij
Wagtmans en Voorting" zei De Groot.

Pellenaars legde uit dat dit laatste was
gebeurd omdat Wagtmans en Voorting de
best geklasseerden waren van het Neder
landse team. Wagtma-s en Voorting vonden
de rit bijzonder lastig. Monti had hen bij de
eindstreep verrast.

De uitslagen van de Dinsdagavond gehou
den draverijen luiden:

Parijs-prijs (1980 m.): 1. Toomel D 1.29.5;
2. Trudy Planover 1.30.7; 3. True Spencer
1.33.2.

W. f 1,50, PI. fl,10, f3,—, Cov. f3,60,
Gek. f 4,30.

Londen-prijs (1900 m.), eerste serie: 1.
Rinijo 1.27.1; 2. Rcdloff WB 1.27.2; 3. Roi
d' Or 1.26.4.

W. f8,20, PI. f 1,70, f 1,30, f 1,30, Cov. f3,50,
Gek. f 12,80.

Tweede serie: 1. Quilla Lee 1.27.2; 2. Qua
lity F 1.26.7; 3. Sorento 1.26.8.

W. f2,30, PI. f 1,10, f 1,80, f 1,20, Cov. f6,70,
Gek. f 8.20.

Brussel-prijs (2400 m.): 1. Tizian 1.32.1; 2.
Ramses 1.32.6; 3. President 1.31.8.

W. f2,10, PI. f 1.20, f 1,50, f 1,30, Cov. f6,20,
Gek. f9,—.

Londen-prjjs, finale: 1. Sorento 1.25.9; 2.
Quality F 1.25.9: 3. Rinijo 1.27.

W. f4,80. PI. f2,10, f2,—, f2,20, Cov. f3,90,
Gek. f 14,10.

Berlljn-prijs (2340 m.): 1. Oscar 1.28. 4; 2.
Peter Pech 1.28.5; 3. Proximity 1.29.4.

W. f 11.20, PI. f2.80, f5,80, Cov. f4,90,
Gek. f25.70.

Kopenhagen-prijs (1960 m.) 1. Quick Hol-
landia G 1.23.2; 2. Nellie Gregor 1.21.9; 3.
Nelson 1.23.7.

W. f 1.40. PI. f 1,20, f2,20, Cov. f6,90,
Gek. f9,80.

Totale omzet: f61.330.

ADVERTENTIE

De Joegoslaaf Matanovic heeft het inter
nationale schaaktournooi van Hamburg ge
wonnen door in de veertiende, tevens voor
laatste, ronde de Dutiser Pfeiffer te ver
slaan.

De verdere uitslagen waren: Darga (Duits
land) tegen Pirc (Joegoslavië) afgebroken;
Biales (Duitsland) tegen Stahlberg (Zwe
den) afgebroken; Heinicke (Duitsland) won
van Castaldi (Italië); Rellstab (Duitsland)
Lange (Duitsland) remise.

Vanmiddag zullen alleen de afgebroken
partijen worden uitgespeeld; Donderdag
wordt de laatste ronde gespeeld.

Gisteravond waren de biljarters van Ons
Genoegen uit Zaandam op bezoek bij Hof
van Holland en zij deden de eerste avond
meteen al een goede gooi naar de Nobels-
beker. Zij behaalden voorlopig een 93
overwinning.

VAN MEEGEREN UITGESCHAKELD.

De Nederlander Van Meegeren heeft het in
het tournooi om de Franse tenniskampioen
schappen, dat in Parijs wordt gehouden, niet
ver gebracht. In de eerste ronde heren enkel
spel werd hij met 63, 6—3, 8—6 door de
Fransman Perreau-Saussine uitgeschakeld.

Toen de sneeuwpop klaar was, stonden de jongens er vrolijk lachend omheen.
„Hij kijkt toch nog niet erg vrolijk!", stelde Bunkie vast. „Net of-ie 't niet erg naar
zijn zin heeft!"

„Ik denk, dat-ie 't vervelend vindt, dat-ie almaar op één plaats moet blijven staan",
meende Rick.

Toen vond Oepoetie er iets op.

„Weet je wat... we zullen 'm netjes op ons-sleetje zetten... misschien vindt-ie het
wel leuk om 'n beetje rondgereden te worden!"

Dat was 'n goed idee. Ze haalden de slee naar buiten en zetten de pop er voorzichtig

op; hij woog wel zwaar, maar ze kregen het toch gedaan.

„Mooi zo!", zei Rick. „En nou gaat meneer uit rijden, jongens!"

Het was 'n grappig gezicht, toen ze de slee met de sneeuwpop erop door de straat

trokken. Alleen Krulletje scheen iets tegen de witte man te hebben, want hij rende

luid keffend om de slee heen en scheen zich erg boos te maken

Voor de sportwagenraces op 29 Mei in
Zandvoort heeft de Nederlandse Autoren-
sport Vereniging volledig gebroken met het
vroegere systeem om wagens uitsluitend naar
klasse-inhoud in te delen. Dit systeem brachf
immers altijd mee dat er enkele zeer snelle
uitlopers waren, waardoor de races weinig
of geen strijd te zien gaven.

De races zullen ditmaal gereden worden
in vier groepen. Groep 1 omvat de serie
wagens en serie sportwagens tot 1400 cc.,
groep 2 de sportwagens J1002000 cc„ groep
3 de sportwagens boven 1400 cc., groep 4 de
sportwagens boven 2670 cc. en de sportrace-
wagens boven 2000 cc. De groepen zijn weer
onderverdeeld in totaal negen klassen, al
naar gelang van de cylinderinhoud.

Door dit systeem wordt bereikt dat thans
in elke klasse wagens zullen rijden die
practisch gelijke rondetijden kunnen maken,
wat spannende duels voorspelt. De diverse
klassen, die in een groep zijn ondergebracht,
zullen ook onderlinge strijd kunnen leveren
aangezien er behalve klasseprijzen ook
groepsprijzen zijn uitgeloofd.

De voorlopige inschrijverslijst vermeldt tal
van bekende namen: Bos Eyssen met Renault,
Flinterman met DKW, Heidendahl met
Peugeot, Eschauzier met MG Special, Bos
Eyssen met BMW, Cotura met Ferrari,
Barendregt met Veritas, Tak met Ferrari
Mondial, Joke Maasland met BMW Cotura,
Dua met Veritas, Slotemaker met Triumph
TR 2 en met Jaguar XK, Martens met Fiat
1100 en met Aston Martin, Gatsonides met
Triumph TR 2 en Van der Lof met Ferrari
Mondial.

Van lieverlede wordt het duidelijk dat de
race om de Grote Prijs van Nederland, die
de KNAC op Zondag 19 Juni zal doen ver
rijden, alle voorgaande wedstrijden welke op
het circuit van Zandvoort zijn gehouden, in
de schaduw zal stellen. Het is thans n.l. ook
zeker dat behalve de drie Mercedes race
wagens bestuurd door Fangio, Stirling Moss
en Kling met Uhlenhout als reserve, en de
drie Lancia's met Ascari, Villoresi en
Castellotti tevens drie Maserati's zullen uit
komen met Behra. Mieres en Musso als be
stuurders. Rosier komt niet met een Lancia
uit doch met een Maserati. De Maserati,
waarmede MacKlin aan de grote prijs zal
deelnemen, is afkomstig uit de stal Moss.

De grote prijs van België

Voor de grote prijs van België, meetellend
voor het wereldkampioenschap 1955, die
Zondag 5 Juni op het circuit van Francor-
champs wordt gereden, hebben vier merken
en 17 coureurs ingeschreven. De lijst ziet er
als volgt uit:

Maserati: Behra (Fr.), Musso (It.), Mieres
(Arg.), Perdisa (It.) en Rosier (Fr.).

Mercedes-Benz: Fangio (Arg.) Stirling
Moss (G.B.) en Kling (Did.) Reserve:
Simon (Fr.).

Lancia: Ascari, Villoresi, Castellotti en
Piodi (allen Italië).

Ferrari: Farina (It.), Trintignant (Fr.),
Paul Frere (B.) en Schell (V.S.).

De Belg John Claes korrt uit in de_ Mase
rati die het persoonlijk eigendom is van
Stirling Moss. De groot prijs van België
wordt over 500 kilometer gereden. Het circuit
van Francorchamps is 14.175 km. lang.

De Duitse coureur Baumm is bij een
proefrit met zijn zogenaamde „vliegende
ligstoel," een 50 cc N.S.U., op de Nuerburg
ring dodelijk verongelukt.

Baumm, die enkele weken geleden op de
autobaan bij München 22 wereldrecords
had verbeterd, reed met zijn motor uit een
bocht van het circuit. Hij kwam op een
sterk hellend terrein terecht en botste toen
tegen een boom. Alhoewel hij een valhelm
droeg, kreeg hij een zware schedelbreuk,
zodat hij onmiddellijk dood was.

Baumm, die 36 jaar geworden is, was
lithograaf. Maar zijn hart ging uit naar de
motorsport en in 1951 stelde hij zich in ver
binding met de N.S.U.-fabrieken. Hij zeide
dat hij plannen had voor een machine die
wereldrecords zou kunnen verbeteren en
waarmee hij zelf zou willen rijden. Zo
kwam de later befaamde „vliegende lig
stoel." Bij de eerste proefritten op de
Nuerburgring had Baumm een klein onge
luk, waarbij hij slechts zeer licht gewond
werd. Hij wees toen op het voordeel van
zijn uitvinding, hierin bestaande dat het
hoofd van de bestuurder veel minder
blootgesteld was dan de benen. Desondanks
is Baumm, alhoewel hij een valhelm droeg,
aan een schedelbreuk overleden. Hij laat
een vrouw en vier kinderen na.

De Heemsteedse Zwem- en Poloclub
„H.P.C." heeft voor Zaterdag 11 Juni een
clubavond in voorbereiding, die in hotel
„Het Wapen van Heemstede" aan het Wilhel-
minapleinv gehouden zal worden. Hierop
vindt dan tevens de officiële huldiging door
de vereniging plaats van de Nederlandse
recordploeg vr.n H.P.C. Bouwman, Geurt-
sen, Prins en Tjebbis waarbij dan tevens
het tweede dameszevental zal worden ge
huldigd, dat het kampioenschap in de
wintercompetitie heeft behaald. Het ver
dere programma wordt dan geheel door
eigen leden verzorgd, met na afloop bal op
muziek van Wibo van de Linde en zijn band.

48)

Daar heb ik geen idee van.... Ik
denk, wanneer zijn geld op is. Misschien is
hij wel naar Engeland terug gegaan. Hij
heeft daar altijd al naar verlangd. Het is
een rare ouwe kerel, om juist met Kerst
mis te verdwijnen. Hij had recht op
vacantie en ik had graag iets voor hem
geregeld.

Sally durfde niet te hopen, dat de
professor naar Engeland teruggekeerd zou
zijn. Ze meende, dat Luke het bij 't rechte
eind had gehad, toen hij had opgemerkt,
dat hij waarschijnlijk terug zou komen als
hij zijn laatste penny uitgegeven zou heb
ben. Luke was overigens ontstemd, daar
zij geweigerd had een salaris te accepteren
voor de tijd, dat zij de plaats van de pro
fessor zou innemen.

Je bent belachelijk trots, zei hij haar
eens. Je hebt Ian verteld, dat je een
baantje zocht hier in de buurt en nu je er
een hebt, weiger je een salaris te ont
vangen. Gek hoor! Deze tijd van het jaar

heb ik het druk en ik kan niet zo veel met
Barry omgaan als ik wel wil en jij hebt
er geen idee van, hoe waardevol je voor
ons bent. Ik weet, dat de jongen, nu je
hem verzorgt, erg gelukkig is.

En ik voel me ook gelukkig met hem.
Ik kan toch moeilijk geld aannemen voor
een heerlijke vacantie? zei Sally lachend.

Wat ben je toch een koppig meisje,
Sally!

Luke zuchtte, opidat ze op haar stand
punt bleef staan, maar in zijn ogen lag een
liefdevolle blik.

Nu zal ik een hoop tijd in de stad
moeten verknoeien om voor jou een ca
deautje te kopen, Sally, en ik weet niets
af van nylon en al die andere dingen.

Pas maar op. ik zal het in de rivier
gooien! Waag het niet iets voor me te
kopen! zei ze dreigend, maar haar hart
fluisterde: Luke, Luke! Je hebt me
„Te Arama" voor een tijdje gegeven en
er is niets te koop, dat ik liever zou willen
hebben!

Op Luke's farm was het een drukte van
belang. Losse arbeiders waren aange
nomen voor het scheren van de schapen
en Luke liet haar zien. hoe dat toeging.
De elkaar verdringende, angstige en bla
tende schapen werden bijeen gedreven
door Silk, de hond, en daarna in razend
snel tempo geschoren door de Maori's. De
zware vachten werden hoog opgestapeld.
Tenslotte werden ze weggehaald, in balen
bijeen gebonden en voorzien van het ken
teken van „Te Arama".

De schapen, die reeds geschoren waren,
zagen er vreemd uit, maar Luke vertelde
Sally, dat hun vacht binnen een week weer
zou gaan groeien.

Sally werd bijna ziek van de geur van
de dikke wolvachten, het vet en het mid
deltje, waarmede de schapen gewassen
werden. Ze voelde zich waarlijk opgelucht,
toen ze naar Don's kwekerij kon gaan.
waar de atmosfeer heel wat aangenamer
was.

Luke nam iedere morgen vroeg een
koude douche en als hij 's middags weer
thuis kwam voor de thee, een warm bad.
Hij zei, dat hij dat nodig had. Het scheer -
seizoen was wel kort, maar bijzonder druk
en vermoeiend; Luke liet zich in huis dus
niet vaak zien.

Van de koele, korte avonden genoot Sally
het meest. Ze zaten dan meestal op het
grasveld en rookten, terwijl Muria zich nu
en dan via het keukenraam in de conver
satie mengde. Vaak bleef Don na het eten
maar erg kort, hij ging dan weer terug
naar zijn kwekerij. Hij had daar een
schuurtje als tijdelijk kantoor ingericht en
er waren steeds genoeg lijsten en formu
lieren om in te vullen. De twee jongens
trokken zich meestentijds terug in Barry's
kamer, waar ze aan het knutselen gingen,
zodat Sally dan Luke enige tijd voor zich
alleen had.

Ze verbeeldde zich wel eens, dat dit tot
in lengte van dagen zo zou kunnen blijven,
maar dan zuchtte ze diep: het was een
wensdroom!

Wat voor soort baantje zoek je, Sally?
vroeg Luke haar een keer volkomen on
verwacht.

Ze begon te blozen en was dankbaar, dat
de duisternis snel inviel. Stotterend gaf ze
antwoord.

Jaja, dat weet ik eigenlijk nog

niet, Zoiets als ik nu doe, geloof ik. Iemand
thuis verplegen.

De meeste Nieuw Zeelanders kunnen
zich zo'nluxe niet veroorloven, zei hij.

Luke was nieuwsgierig. Hij vroeg zich
af, hoe Sally het zich kon veroorloven zo
lang vacantie te houden. Juist toen hij haar
wilde vragen, wat ze in Engeland had ge
daan, riep Muria naar Sally:

Ik zal je komen helpen, riep ze terug,
mompelde wat tegen Luke en verdween in
de keuken.

HOOFDSTUK XXVI

Ian was aan de telefoon. Zijn stem klonk
geïrriteerd en bepaald ontstemd. Sally
fronste de wenkbrauwen en keek naar de
vaas met magnolia's, die ze juist een uur
geleden in de hal had geplaatst.

Steeds, wanneer ze elkaar de laatste tijd
spraken, kibbelden ze. Sally kon zich niet
voorstellen, dat ze verliefd zou kunnen
worden op een man, wiens opvattingen en
instelling zo van de hare verschilden, al
hoewel ze vaak gehoord had, dat twee
tegengestelde polen eikaar juist aantrok
ken. Ian's hartelijkheid en behulpzaamheid
jegens haar lagen echter nog te vers in
haar geheugen om boos op hem le kunnen
worden. De moeilijkheid was, dat ze zo

gesteld was geraakt op Don, Fiona en hun
kinderen, dat ze zich een familielid was
gaan voelen. Ian beschouwde ze als een
broer.

Ik kan niet verhinderen, dat je geld

aan mijn zwager uitleent, Sally, zei hij
maar ik had het op prijs gesteld, als je er
eerst even met mij over gesproken had. Ik
ben natuurlijk naar .Pearson gegaan en heb
hem gezegd, dat het met de dekking in
orde was.

Je had niet het minste recht, Ian, om
dat te doen! antwoordde ze scherp, maar
direct daarop verontschuldigde ze zich voor
deze uitval. Het spijt me, Ian, dat ik dit
gezegd heb. Ik weet, dat je eerlijk voor
mijn belangen wilt opkomen, maar heus,
dit is iets, wat uitsluitend mij betreft. Je
moest blij zijn, dat ik het geld alleen maar
leen; het is trouwens een goede belegging
voor me!

Zijn verbaasde uitroep deed haar glim
lachen.

Maar Sally, je beseft blijkbaar
niet, hoe me dit in verlegenheid brengt.
De vrouw waar ik mee wil trouwen, geeft
aan mijn familieleden grote sommen gelds!

Sally fronste de wenkbrauwen; ze werd
bijna even grof als Ian.

Doe toch niet zo dwaas! Practisch
niemand weet hier iets van af en dan: we
zijn niet eens verloofd!

Pearson is er wel van overtuigd, dat
het een goede belegging voor je is, gaf Ian
met enige tegenzin toe, maar ik had.
hem dat geld ook zelf kunnen lenen.

Maar dan zou jij niet genoeg geld
meer hebben voor de kliniek, dat weet je
zelf maar al te goed! merkte ze vriendelijk
op. Ik heb toch het volste recht, Ian,
om mijn geld aan mijn vrienden uit te
lenen. We zijn toch niet verloofd. Dat heb
ik je daarnet ook al gezegd.

Er kwam geen antwoord uit Auckland
cn tenslotte legde Sally de haak maar op
het toestel. Ze voelde zich plotseling schul
dig en ze vond, dat ze best wat vriende
lijker had kunnen zijn. Maar als Ian zich
erg enthousiast over die lening had ge
toond en had laten blijken, dat hij het een
uitstekende gedachte vond, dat zij geld uit
leende aan zijn familieleden, zou ze onge
twijfeld ook boos zijn geworden! Hij had
zich nu eenmaal zo'n beetje tot taak ge-
ze hield niet van het air, dat hij soms aan
nam, van zijn houding alsof hij haar bezat.
Ze had nooit voorgewend, dat ze van hem
hield, ze had zich slechts dankbaar getoond
voor zijn hulp en steun en nu meende hij
haar te moeten kapittelen, alsof ze reeds
lang verloofd waren en gauw zouden
trouwen

Ze ging naar haar kamer om nog eens
de brief te lezen, die ze 's morgens van de
notaris had ontvangen. De nodige papieren
waren volgens haar wensen in orde ge
maakt en zodra mijnheer Barr getekend
zou hebben, kon zij hem een cheque voor
drieduizend pond sturen. Dat bedrag zou
dan uiteindelijk op zijn rekening bij de
bank worden bijgeschreven.

(Wordt vervolgd).