Sureau met vlekken?... Prachtbijts
De blauwe
Gomboom
Kunstmaand Amsterdam is
met „Kaïns geslacht" geopend
Vlotte slotzitting van vruchtbare
NCBO-vergadering
..Clowntje Rick
Kort en bondig
Nieuw stuk van Hoor nik
Geringe vangsten
op haringvloot
Bijna 70 voorstellen en pre-adviezen
in twee uur afgehandeld
XT"*»»' d
VRIJ DAG 2 7 MEI 195 5
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURAN1
Minister Zijlstra bezocht
de Jaarbeurs in Parijs
FEUILLETON
Door Dorothy Quentin
Zaterdag geen haring
Twee artsen veroordeeld
wegens fonds-oplichting
Voor de kinderen
Tijdelijke verdediging door
mevrouw Bouman
Interimregeling ziekte
kosten ambtenaren 1955
*°nder ql
HHG tegen Antwerpse
honkbalcombinatie
Nieuwjaarsvergadering
in het Stadhuis
Terwijl de hoofdstedelijke raad in ver
gadering bijeen was om een agenda te be
handelen, waarop voorstellen tot het ver
lenen van subsidies aan allerlei artistieke
ondernemingen een belangrijke plaats in
namen, werd Woensdagavond in de Stads
schouwburg met een opvoering van „Kains
geslacht" van Ed. Iioornik door de Haagse
Comedie de vijfde Kunstmaand Amster
dam geopend. De energieke directeur Jan
Huckriede - die vooral als promotor van
muziek van eigen bodem waarlijk uniek
werk verzet, want niet alleen zorgt hij dat
de verantwoorde uitvoeringen er komen,
hij weet ook het benodigde publiek daar
voor te winnen - kon dubbel tevreden zijn
bij deze nieuwe start: hij krijgt zijn ge
vraagde vijfentwintigduizend gulden als
steun van de gemeentelijke overheid. Mede
door de kabinetscrisis (de Koningin moest
haar aangekondigde bezoek afzeggen en
minister Cals was vertegenwoordigd door
secretaris-generaal mr. H. J. Reinink) wa
ren er weinig autoriteiten in de zaal. Tus
sen de aanwezigen bevond zich weliswaar
minister J. G. Suurhoff, doch niet officieel
maar gewoon als klant van de Kunstmaand.
waarop hij een abonnement heeft genomen.
Ook bij de concerten in de Bachzaal zal
men hem kunnen vinden, als de omstan
digheden het toelaten.
„Kains geslacht" is het derde stuk van
de dichter Ed. Hoornik, dat door het Ne
derlandse beroepstoneel tot vertoning
wordt gebracht, naar rangorde van ont
slaan echter het tweede. Hij smaakt deze
week de zeldzame voldoening zijn naam
twee keer op het affiche van de Stads
schouwburg te lezen, want tijdens een der
Pinksterdagen heeft de 25ste opvoering van
,.De Zeewolf" plaats, welk succes een ge
lukwens waard is. En inderdaad: welke
tekortkomingen zijn dramatische werken
ook vertonen, Hoornik beschikt - dat is
wederom onmiskenbaar gebleken - over
wat men noemt gevoel voor het theater.
Ik geloof, gezien de anecdotische basis van
zijn lyriek en de rol die hij zichzelf als
acteur in zijn gedichten laat spelen, dat het
toneel een natuurlijke vorm voor hem is
om zich uit te spreken. Het' is misschien
geen groot geluid, dat men verneemt, maar
wel een persoonlijke stem. eerlijk en direct.
Te direct over het algemeen: waar weinig
wordt verhuld, kan ook slechts weinig
worden onthuld.
Het stuk is een moderne versie van het
oude Bijbelverhaal van de eerste broeder
moord. Hoornik heeft gepoogd er een nieu
we dimensie aan te verlenen, door de aan
slag - waarbij de knots uit Genesis werd
vervangen door de technische apparatuur
van een luchtvaartlaboratorium - te laten
verijdelen en zodoende het thema der af
gunst tot een emotionele climax t.e leiden
(de moord is niet begaan, wèl beleefd)
in een confrontatie van Kain en Abel, die
hier Karei de Boer en Albert Herder heten
Dit belangwekkende experiment is hem
niet gelukt zonder het evenwicht in de
compositie te verstoren. De grote bekonle-
nismonoloog tegen het einde, waarin Karei
zich volledig uitspreekt, zijn -hele ziel uit
stort, daarmede tevens een reconstructie
van het gebeurde leverend, is een zo niet
aangrijpend dan toch treffend hoogtepunt,
maar zijn verklaring: „Alles werd absoluut,
ikzejf. mijn macht, mijn haat" komt te laat
om het voorgaande nog als zodanig te laten
beleven. Het tafreel van de poging om Al-
bert van het leven te beroven door hem
na moedwillige uitschakeling van de zelf-
besturing van zijn vliegtuig te laten neer
storten. dat het grootste deel van het twee
de bedrijf vult. blijft melodrama,
Het is een spannende scène, waarbij men
tevens getuige wordt van de reacties van
de ternauwernood aan de dood ontsnap
pende, doordat zijn toestel in radiografisch
contact met het laboratorium staat. Het
mag een goede, maar in de practijk bijzon
der moeilijk overeenkomstig de intenties
te realiseren vondst helen, om via de met
een koptelefoon toegeruste medewerkster
Malhllde Verwey de sensaties tijdens deze
hachelijke proef op hel publiek te laten
overbrengen. Het thriller-effect is echter
beslist onvoldoende voorbereid. Daardoor
valt het niveauverschil met het psycholo
gisch realisme van de beide andere bedrij
ven te sterker op. Deze tweeledigheid wordt
naar mijn mening nog verder verscherpt,
doordat het haast niet aan te nemen is. dat
iemand een uitvinding, waar hij dag en
nacht al zijn aandacht, en energie aan ge
schonken heeft, zou misbruiken om er een
andere hartstocht'mee te bevredigen.
De openbaring van de ambivalentie in
de gevoelens van de hoofdpersonen is bij
zonder indrukwekkend. De stugge, inder
daad enigszins boerse Karei leert men ge
leidelijk dieper kennen als een gedrevene
door jalouzie jegens zijn broederlijke
vriend, de bij iedereen beminde Albert, met
zijn gemakkelijke, zorgeloze manier van
optreden. Het is jammer dat de Nijhoviaan-
se verdubbeling van hot motief in het ver
haal over het kinderspel in de derde acte
enigszins als een goedkope, althans senti
mentele parabel aandoet. Maar overigens
vloeien de lyrische evocaties zodanig uit
de dramatische situaties voort, dat. men er
wol doeeliik intens door geboeid wordt
Nog iets moot ik zeggen over de vers
vorm. In mijn bespreking van „De Zee
wolf" heb ik er reeds op gewezen, hoe
Hoornik hiermede een verdichting tot het
wezenlijke en een merkwaardige actualise
ring bereikt. Dit geldt voor „Kains ge
slacht" nog meer. Het onschatbare voordeel
van het uitsluiten van al het overbodige
heeft als keerzijde het gevaar van een te
ver doorgevoerde beperking van de dialo
gen tot enkel mededeling van het essen
tiële. De taal is.geladen met spanning, maar
de stroomsterkte blijft gelijk. De kortade
migheid verhoogt de onontkoombare con
clusie, dat de mensen door de beknoptheid
van hun tekst te weinig zijn „toegerust met
leven". Zij hebben geen „geschiedenis" om
verdere gegevens uit te putten en geen
enkele alternatieve mogelijkheid.
Men mag het Jan Retèl niet verwijten,
dat deze bezwaren in de door hem geleide
voorstelling zo duidelijk aan het licht tra
den. Zijn regie was namelijk integendeel
zeer zuiver afgestemd op de bedoelingen.
Voor zover deze zich konden materialiseren
heeft hij daar alle mogelijkheden toe ge
schapen. Alleen kon hij geen oplossing
vinden om gewone woorden gewoon te doen
klinken, waarbij reeds toegegeven is dat
er te weinig speling in de tekst zit. Uit
muntend heeft hi.i de gewenste sfeer weten
op te roepen en te handhaven. ...Je broeit
op iets" zegt iemand in het eerste bedrijf
en men voelde dat ook. Pim Dikkers begon
iets te week-larmoyant, maar ontplooide
zich spoedig tot een veelomvattende vorm.
Het ligt niet aan hem. dat deze creatie meer
aandoenlijk dan aangrijpend werd. Het
tegenspel van Luc Lutz als Albert was
prachtig: de woorden van Karei drongen
tot hem door als stenen in een heldere
vijver, als ik dit beeld mag gebruiken.
De beide echtgenoten Enny Meunier
en Do van Stek reageerden zo gevoelig
als doenlijk was, kleine reflectoren van de
grote angst. De enige voor de handeling
belangrijke vrouw is ir. Mathilde Verwey,
als hoedanig Myra Ward een niet genoeg
te waarderen zelfverloochening aan de dag
legde. Het is alleen te betreuren, dat zij
deze zover heeft doorgevoerd, dat zij er
als een zich onopvallend makende secre
taresse uitzag. Maar misschien verge
makkelijkte haar dit bij haar moeilijke
taak haar gevoelens te verbergen, te onder
drukken en toch te doen blijken. Adelheid
van der Most, Gerard de Groot en Robert
Wijmer droegen naar beste vermogens bij
tot het succes. Een prima bezetting.
Het décor van Guus Korrubel beant
woordde aan de eisen, maar had op zich
zelf weinig betekenis, omdat men toch in
hoofdzaak een toneel van innerlijke strijd
aanschouwde. En ik wil deze bespreking
dan ook niet besluiten zonder met grote
bewondering vastgesteld te hebben, dat
regisseur Jan Retèl door een suggestieve
mise-en-scène, met opstellingen die een
maximale projectie bevorderden en geen
beweging zonder herkenbare reden, de
dichter en het publiek waarlijk in contact
heeft gebracht.
DAVID KONING
(Van onze correspondent in Parijs)
Het was Donderdag de „Nederlandse dag"
op de Parijse jaarbeurs en voor die ge
legenheid was minister Zijlstra van Econo
mische Zaken overgekomen om deze ge
beurtenis bijzondere luister bij te zetten.
Des morgens hebben de president der repu
bliek, René Coty, en verschillende Franse
ministers de grote Parijse jaarbeurs met
eert bezoek vereerd en daarbij werd lang
durig de Nederlandse inzending in ogen
schouw genomen.
Minister Zijlstra vertelde ons even later
dat hij over het algemeen wel te spreken
was over de economische betrekkingen tus
sen ons land en Frankrijk, al liepen de
handelsbesprekingen niet altijd even vlot.
Hij hechtte een groot belang aan onze deel
neming aan Franse jaarbeurzen omdat daar
een direct contact tussen de Nederlandse I
industrie en de Franse consumenten kan
worden gelegd, Dat op dit gebied soms
veelbelovende perspectieven konden wor
den geopend, bleek ook uit het succes van
het „Festival der Nederlandse productie,"
in de Parijse magazijnen Lafayette. Er was
hier, zo lichtte onze handelsraad M, J. Key-
zer nader töe, vier maal meer omgezet dan
aanvankelijk werd gehoopt.
De Nederlandse inzending op de Parijse
jaarbeurs mag intussen best worden ge
zien. De stands zijn met zorg en smaakvol
ingericht en speciaal de bloemen en de
diverse uitingen van de zogenaamde indus
triële vormgeving, waaronder een veel
kleurige geblokte wollen deken, trekken
veel bekijks.
De president van de beurs vertelde op
een receptie ter ere van minister Zijlstra
nog, dat het opvallend was dat de ruim
drie milliocn bezoekers, die ook dit jaar
weer worden verwacht, altijd bijzondere
belangstelling voor do Nederlandse inzen
ding aan de dag plegen té leggen.
50)
Je zou dus kunnen zeggen dat won
deren de wereld nog niet uit zijn, begon
Luke, maar hij kon niet uitspreken daar
de jongens riepen of hij naar Barry's ka
mer wilde komen. Ze wilden hem een
model van een straalvliegtuig laten zien,
dat ze juist klaar hadden gekregen.
Sally bleef stil zitten met het verstel
werk op haar schoot. Ze voelde zich zó
volkomen gelukkig, dat ze nauwelijks
durfde te ademen, bevreesd als ze was
dat daardoor de droom verbroken zou
worden.
Het is Barryhet is altijd Barry en
Luke, mompelde ze binnensmonds. Ze
slaakte een diepe zucht. Ze was echter
niet jalours. Luke had hoogst verbaasd
opgekeken, ja, zelfs enigszins nijdig, toen
zij crop had gezinspeeld dat ze mischien
„Te Arama" zou moeten verlaten.
Maar Barry zal me niet veel langer
meer nodig hebben, overpeinsde ze. En ik
doe notabene mijn best zijn herstel te be
spoedigen! Mnar ze kon t.och niet Barry's
vooruitgang remmen, zodat ze langer op
„Te Arama" zou kunnen blijven, en ze
wilde dat trouwens ook niet! Die arme
jongen had al té lang moeten wachten op
de verlosing uit zijn eenzaamheid!
Sally hoorde Pedro voorzichtig zijn weg
zoeken over de losse stenen, waarmede
het pad door het bos, dat naar de rivier
leidde, bezaaid was. De ruiter kon op dat
moment het zwembad nog niet zien. Zon
der de jongens iels te zeggen, klom ze op
het droge, sloeg een badjas om en liep
Luke tegemoet. Meestal kwam hij in de
morgenuren niet in de buurt van de rivier;
wekenlang waren ze hier altijd ongestoord
geweest, Vandaag had ze Don gevraagd of
Mike met haar mee mocht. Hij had het
goed gevonden; de jongen mocht ook wel
eens een vrije dag hebben. Zijn hulp had
ze namelijk nodig voor de moeilijkste
oefening, die ze ooit gedaan hadden.
Was Luke nu maar niet gekomen, dacht
ze, niet vandaag! Het was te gauw. Barry
zou al licht kunnen falen.
Zo, jij hier? Ik had er geen idee van
dat je was gaan zwemmen!
Luke was klaarblijkelijk verheugd haar
hier te zien, maar zijn blik dwaalde al
spoedig af; hij zocht kennelijk Barry. Hij
verwachte Barry's rölstoel bij de rivier te
zien staan Tenslotte ontdekte hij haar
maar.ze was leeg.
Luke! Wacht even!.... Het is
verschrikkelijk belangrijk!
ADVERTENTIE
Vee-Ren loggers, waarvan een van
Vlaarrlingcn. ->en van Scheveningen, twee
van IJmuiden en tien van Katwijk zijn
vannacht even over de 5fie graad Noorder
breedte aan schot geweest. De vangstbe-
rïchten waren vanmorgen vroeg teleur-
stel'end. De motorlogger KW. 45 „Ncptu-
nus" van de rederij J. Parlevliet had de
hoogste vangst: vier kantjes haring.
De Vlaardingse logger VL. 97 had als
enige van de Vlaardingse vloot gevist en
drie kwart kantje scheep gehaald. Een
logger van de Scheveningse vloot had geen
vangst en ook de volgende Katwijkse
schepen haalden niet uit de vleet: KW. 15,
163, 138. 2, 22, 47, 67, 18, 36.
Van de IJmuidense vloot had de IJM 75
geen vangst: de IJM. 74 haalde een mand
haring uit zee.
De vloot, die vannacht heeft gevist en
de schepen, die gisteren uit de havens ver
trokken en nog niet aan schot zijn ge
weest, stomen vandaag verder. Vanmiddag
gadn de netten overboord op 57 Noorder
breedte en 0.30 Westerlengte.
De geringe vangsten zijn dus aanleiding
om te veronderstellen dat Zaterdag nog
niet dc eerste „Hollandse nieuwe" wordt
aangevoerd. Wellicht wordt dit nu eerste
of tweede Pinksterdag, waarna de haring
pas Dinsdag wordt verkocht.
De rechtbank te Amsterdam heeft twee
apotheek-houdende artsen uit een plaatsje
in Noordholland, de 32-jarige J. J. T. en de
3F-jarige J. D. terzake van hel medeplegen
van opzettelijke uitlokking tot oplichting
meermalen gepleegd elk veroordeeld tot
zes weken gevangenisstraf. Tegen beiden
was vijf maanden geëist. Hun gemeen
schappelijke apothekersassistent de 35-
jarige W. A. M. B. werd terzake van op
lichting meermalen gepleegd ten nadele
van het Algemeen Ziekenfonds voor Pur-
merend en omstreken, veroordeeld tot drie
maanden voorwaardelijk met een proeftijd
van drie jaar. Tegen hem had de officier
van Justitie een boete van 100 gulden en
vier maanden voorwaardelijk geëist.
De assistent had twee jaar geleden een
preparaat aangeboden gekregen, dat veel
goedkoper was. dan hetgeen de artsen tot
dan aan hun patiënten hadden verstrekt.
„Koop maar in" zouden beide medici heb
ben gezegd, „maar blijf maar declareren
bij het ziekenfonds zoals vroeger". Dat had
hij gedaan. Het resultaat was, dat de art
sen telkens een veel te hoge vergoeding
van het ziekenfonds kregen als voor het
dure preparaat, dat echter niet aan de
patiënten werd verstrekt. Bij het onder
zoek, dat het ziekenfonds heeft ingesteld
omdat de declaraties van de beide artsen
hoger waren, dan die van de'gemiddelde
plattelandsartsen bleek voorts, dat de as
sistent op de declaratielijsten bovendien
dikwijls grotere hoeveelheden opgaf, dan
in werkelijkheid verstrekt waren. Volgens
eigen schatting van het fonds was 7000
gulden teveel uitbetaald, hetgeen inmiddels
met toestemming van de beide artsen is
ingehouden van latere declaraties.
In sneltreinvaart heeft de algemene
vergadering van de Nederlandse Chris
telijke Bond van Overheidspersoneel gis
termiddag in het Krelagehuis de vest van
haar agenda afgewerkt. Bij de hervatting
der vergadering om twee uur n.m. moes
ten er nog 69 voorstellen uit de afde
lingen behandeld worden, maar klokke
vier waren die allemaal, voor het groot
ste deel als hamerstukken, afgedaan,
waarbij het hoofdbestuur over de hele
linie als overwinnaar uit liet strijdperk
trad: ondanks de soms lang niet malse
détailcritiek op verschillende punten,
ging de vergadering hij alle voorstellen
aceoord met de prae-adviezen van de be
stuurstafel.
De afdeling Urk had voorgesteld, de
contributie-bijdragen voor de afdelingen te
verhogen van 15 tot 20 percent. Zij ontving
daarbij steun van Menpel, waar de afde
ling, zoals de betrokken afgevaardigde
verklaarde, in staat van faillissement ver
keert. De voorzitter zegde toe, dat noodlij
dende afdelingen altijd om extra-steun bij
het II.B. kunnen aankloppen. Voor een
nrincipiële verhoging der bijdragen zoals
Urk wilde, voelde hij echter niets. De ver
gadering ging hiermee accoord.
Desgelijks verging het een Amsterdams
voorstel om meer onbezoldigde krachten
in de bestuursorganen op te nemen. Ook
het hoofdstedelijke voorstel tot vorming
van een groep gepensionneerden met een
eigen groepsbestuur sneuvelde, welk lot
ook de overige wensen omtrent wijzigin
gen van organisatorische en bestuurstech-
nische aard beschoren was.
Ook het Leidse voorstel het bondsorgaan
open te stellen voor de mening, subsidiair
de critiek van de leden kon geen genade
vinden. De voorzitter achtte de door Lei
den in dit verband gemaakte vergelijking
met de rubriek „ingezonden stukken" in
de dagbladen onjuist, de vergadering ging
met deze visie accoord.
Vier voorstellen waarin de noodzaak van
spoedige salarisherziening der ambtenaren
bepleit, en critiek op het huidige gratifi
catiesysteem geuit werd, gaven, na de uit-
voedige beschouwingen over deze zaken op
de vergadering van Woensdag, geen aan
leiding tot verdere discussies. Het hoofd
bestuur zei toe, in deze zeer diligent te
zullen blijven, doch achtte stellen van een
percentage voor een salarisverhoging, zo
als Breda had voorgesteld, zinloos. De ver
gadering nam er genoegen mee.
De wensen omtrent het peil der pensioe
nen en de pensioengerechtigde leeftijd
vervat in oen reeks van voorstellen waar
onder een Haarlems plan voor een glijden
de pensioenschaal werden, in afwachting
van het rapport der desbetreffende staats
commissie-Poelje, voorlopig op ijs gezet.
Ook in het bos was flink wat sneeuw gevallen.
Pilon, die op een morgen naar builen keek, schudde zijn hoofd; dat kon daar niel
zo blijven liggen, want om zijn huis heen in de tvin lag een laag van bijna een
meter dikke sneeuw!
„Nee'sprak hij bij zichzelf. „Dat gaat zo niet... daar zullen we maar 's gauw een
stokje voor steken! Zo kan niemand er door komen!''
Hij haalde uit de schuur een bezem en zijn sneeuwschuiver, en toen ging hij aan 't
werk. Van de deur af naar de weg moest hij alle sneeuw opzij scheppen; en dat ivas
'n heel karwei, want er lag een flinke vracht.
Het was koud buiten, maar daar voelde Pilon al gauw niets meer van. Het was zo'n
warm. werkje, dat sneeuwscheppen, dat hij geen kou meer voelde
„Nou hoop ik maar, dat het weer niet zo erg gaat sneeuwen, anders is al dat werk
nog voor niets ook!" dacht Pilon.
Het hoofdbestuur zei voorts toe, te zullen
ijveren naar meer eenheid in het gratifica-
tie-beleid bij de overheidsdiensten, waar
om o.a. door de afdeling Haarlem verzocht
was. Amsterdam zorgde nog even voor een
vrolijke noot met een voorstel om het mi
nisterie van Oorlog te bewegen, op korte
termijn orde té scheppen in de hiërarchi
sche chaos tussen militair- en burgerperso
neel. „Thans is de situatie", aldus de moti
vering van dit voorstel, „dat elke militair
meent, een hogere rang te bekleden dan
iedere burgerambtenaar, louter door het
feit dat laatstgenoemde (in) burger is.
Hieruit komen dikwijls zeer pijnlijke si
tuaties voor."
„Lijkt ons geen zaak voor de vakbewe
ging," antwoordde het hoofdbestuur, dat
echter desondanks bereid bleek, over dit
oude zeer advies te vragen aan de groeps
raad Oorlog en Marine.
De afdeling Goes, die voorgesteld had,
op korte termijn een studie te maken van
de mogelijkheid om tot een exploitatie van
eigen zomerhuisjes voor de leden te ko
men, vond bij bondsbestuur en vergadering
een willig oor. De afdeling Beverwijk had,
ter ondersteuning van dit plan, zelfs een
financieel schema uitgewerkt, dat zo'n va-
cantieoord mogelijk zou maken. „De CNV-
bungalows in het vacantiekamp Milligen
kosten 50 per week," zei de Beverwijkse
afgevaardigde, en dat is meer dan de lager-
bezoldigden zich kunnen permitteren. Als
wij echter per afdeling en per lid maande
lijks 60 cent extra bijdragen, en als het
hoofdbestuur daar nog eens hetzelfde be
drag per lid bijdoet, dan kunnen wij vol
gend jaar tien zomerhuisjes met inventaris
bekostigen, die aan ruim 140 gezinnen
tegen 15 per weeck elk jaar een heerlijke
vacanlie zouden bieden."
Amsterdam betoogde voorts, dat zulke
vacantiehuisjes ook rendabel te exploi
teren zijn, waarop het hoofdbestuur onder
algemene bijval aankondigde, dat het deze
sympathieke gedachte met spoed zal lesten
op zijn practische (financiële) mogelijk
heden.
Nadat de beide 'aftredende bestuurs
leden C. Guijt en J. Rooseboom hartelijk
gehuldigd waren, sloot de voorzitter om
half vijf deze geanimeerde en vruchtbare
jaarvergadering.
DJAKARTA (PIA) In Djakarta is
Vrijdag de behandeling van de zaak tegen
Jungschlaeger voortgezet. Rechter Maer.g-
kom deelde tijdens de zitting mede er geen
bezwaar tegen te hebben, dat mevrouw
Bouman voorlopig als verdedigster zal op
treden in afwachting van nadere beslis
singen, nu de raadslieden Bouman. Boeg-
heim en mejuffrouw Nany Razak zich heb
ben teruggetrokken.
Gehoord werd de 37-jarige J. Bolang,
geboren in Menado, die vroeger vierde
stuurman is geweest bij de K.P.M. en in
1950 was verbonden aan het plaatselijke
militaire commando van Makassar. Op
verzoek van militaire zijde werd dit ver
hoor met gesloten deuren afgenomen. Als
aanleiding tot deze maatregel werden ge
noemd de reeds in de vorige zitting naar
voren gebrachte dreigementen tegen de
getuige Manoppo. Deze zou zijn medege
deeld, dat hij in moeilijkheden zou geraken
indien hij iets ten nadele van Jungschlae
ger zou verklaren.
Binnenkort is een Koninklijk Besluit te
verwachten tot vaststelling van een „In-
tcrimregeling Ziektekosten Ambtenaren
1955", welke gelijkluidend zal zijn aan de
regeling voor het jaar 1954, behalve voor
vat betreft de bedragen van de tegemoet-
:oming. Deze bedragen zullen in verband
met de verhoging, welke de premiën voor
de vrijwillige ziekenfondsverzekering laat
stelijk hebben ondergaan, opgevoerd wor
den tot f 84.— en f 42.per jaar, onder
scheidenlijk voor gehuwden pn ongehuw-
den in de zin van de regeling.
Dr. P. C. Boeren te Haarlem is gekozen
tol lid van het Provinciaal Utrechts Ge
nootschap voor kunsten en wetenschappen
in de sectie letterkunde, wijsbegeerte en
geschiedenis.
BINNENLAND
De verenigde touristische bedriivcn te
Harderwijk hebben aan de kust van de oude
Vissershaven een groot bassin laten aanleg
gen waarin zeeleeuwen en zeehonden, welke
men speciaal heeft aangekocht, binnenkort
zullen rondzwemmen als attractie voor de
bezoekers van deze oude Zuiderzee-haven.
Het strand van Harderwijk is in de zomer
maanden bij de vacantiegangers erg in trek.
De minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen heeft aan de Zuid-Neder
landse Onera voor het werkjaar 1 April
1955 tot 31 Maart 1956 een subsidie verleend
van f25.000. Verleden jaar bedroeg deze
subsidie f 15.000. Voor het lopende seizoen
staan veertig voorstellingen op het pro
gramma.
In Grootebroek (West-Friesland) is de
eerste steen gelegd van een atelier van een
kledingindustrie te Amsterdam-Noord.,
waarin ruim 100 meisjes te werk zullen
worden gesteld. Aan deze steenlegging werd
bijzondere aandacht besteed, omdat het hier
dé eerste industrie betrof in het soeciaal
aangewezen eebmd Ooste'uk West-Friesland.
Het Carneeie heldenfonds te 's Graven-
hage heeft de bronzen médaille met inscrip
tie tocek^nd aan de heer J. A. A. M. Pels,
wonende Stadhouderskade te Rotterdam, die
met gevaar van eigen leven geassisteerd
heeft, bij de redding van een drenkeling aan
het Scheveningse strand op 1 Juni 1953.
Toke Boer. oud 7 iaar, wonende Sophiakade
te Rotterdam, heeft op 10 Juni 1954 een vier-
iarig drenkelingetie uit het water van De
Boezem gered. Het Camegie-heldenfonds
heeft de kranige Joke be'oond met een zil
veren hanger met inscriptie.
HAARLEM EN OMGEVING
'Uitreiking visacten. Voor de vislief-
hebbers in de gemeente Heemstede zal de
uitreiking van vergunningen en visacten
nlaats hebben on Dinsdag 31 Mei en Woens
dag 1 Juni; telkens 's avonds tussen 7 en 9
uur. Zoals gewoonlijk zijn deze verkrijgbaar
op het nolitiebure.au aan de Raadhuisstraat.
Onjuiste gegevens. De Haarlemse poli
tie heeft proces-verbaal opgemaakt tegen
twee Haarlemmers, verdacht van het ver
strekken van onjuiste inlichtingen voor het
verkrijgen van een werkloosheidsuitkering.
Aangehouden. Op verzoek van politie
corpsen uit andere gemeenten heeft de
Haarlemse nolitie een moeder en een dochter
aangehouden, verdacht van oplichting te
Tilburg gepleegd en van verduistering van
een radiotoestel, te Zaandam gepleegd.
ADVERTENTIE
maakt
snijbloemen de helft
goedkoper I
7 b°'i* kï
ko,t.
e" Per ri "Oen. -
°*9.*°'ten
*fe| e. i
ADVERTENTIE
Of) eerste Pinksterdag
Op het gemeenteterrein Noordersport
park ontvangt het eerste negental van de
Haarlemse Honkbal Club Zondag 29 Mei
(Eerste Pinksterdag) des middags om half
drie een combinatie van Antwerpse honk
balverenigingen.
Kamer van Koophandel
Burgemeester Cremers heeft het bestuur
van de Kamer van Koophandel en Fabrie
ken voor Haarem en omstreken medege
deeld, dat hij bereid is om, na gepleegd
overleg met de wethouders, de Ridderzaal
van het stadhuis voor de Nieuwjaarsver
gadering in 1956 van de Kamer van Koop
handel ter beschikking te stellen, zodat een
groter aantal genodigden deze vergadering
za! kunnen bijwonen dan in de vergader
zaal van het gebouw aan de Nassaulaan
mogelijk is.
Sally greep voorzichtig Pedro's teugels
vast.Het paard bleef ogenblikkelijk stil
staan, terwijl Luke zich evenmin verroer
de. Ze klopte Pedro zachtjes op de nek,
maar ze keek Luke aan.
Ik moet je iets laten zien, zei ze
tenslotte nervelis maar alsjeblieft. Luke
maak geen lawaai. Maak ze niet aan het
sch rikken!
Hij begon te glimlachen. Hij meende uit
haar woorden te mogen opmaken, dat ze
een of ander dier had ontdekt. Iedere
nieuwe boom of bloem, die Sally in de
bush ontwaarde, was steeds een openba
ring voor haar. En dat was een van Sally's
eigenschappen, die hij zo in haar waar
deerde. Het Leven was vol verrassingen
en blijheid voor dit kind van de Natuur!
Maar toen hij afgestapt was en langzaam
zonder gedruis te veroorzaken met haar
verder liep naar het zwembad, werd hij
plotseling buitengewoon nijdig.
Je bent gek! zei hij zachtjes. Zijn
stem klonk woedend.
Sally meende dat hij haar zou slaan,
maar ze verdedigde haar standpunt moe
dig. alhoewel ze inwendig trilde van angst.
Moet je hem nu eens zien!, zei ze
smekend, Zijn ze niet gelukkig?
Mike en Barry zaten op de rand van
een vlot dat midden in het zwembad lag.
Hun benen hingen in het water en hun
huid was bruin verbrand F.n wanneer
dooi hun bewegingen het bootje erg ging
schommelen, klonk er een vrolijk en uil-
budig lachen.
Zoals Barry daar zat, met zijn benen
onder water, leek hij op een door-en-door
gezonde en levenslustige jongen die zich
nergens iets van aantrok.
Lulce keek naar de jongens en wendde
zich toen tot Sally.
Hoe is hij daar gekomen?, vroeg hij
nors. Het bootje, dat Barry vroeger ge
bruikt had, was twee jaar geleden in een
schuur opgeborgen.
Hij is er heen gezwommen, ant
woordde Sally kalm. Er lag een trotse
klank in haar stem We zijn hier weken
achtereen iedere morgen geweest om tc
oefenen maar vandaag is hii voor het
eerst naar het diepere gedeelte secaan
We hadden je het over een paar dagen
willen laten zien.
De longens lachten en maakten nog
steeds gekheid op het vlot. Ze waren er
zich niet van bewust, dal ze van de wal
af in de gaten werden gehouden. Luke
had zijn vuisten gebald. Angst en liefde,
woede en blijdschap vochten met elkaar
in zijn binnenste, zodat hij nauwelijks een
woord kon uitbrengen
Besef je eigenlijk wel dat hij had
kunnen verdrinken?
Sally had het gevoel dat hij haar met
een zweep op haar blote schouders had
geslagen
HOOFDSTUK XXVIII
Geen kwestie van!, antwoordde ze
nadrukkelijk. Ik zwem heel goed en ik
weet precies wat ik moet doen als iets
mis zou lopen, Luke. Barry heeft tot nu
toe slechts in het ondiepe gedeelte ge
speeld en Mike is er ook nog bij. Barry
zwemt als een otter, dat moest je weten!
Hij zwom als een otter, antwoordde
Luke nors, maar toen kon hij zijn benen
nog gebruiken.
Op het ogenblik kan hij één been
een beetje gebruiken, maar zijn armen
zijn erg sterk. Er is écht geen gevaar bij,
nu Mike aan de ene kam van hem zwemt
en ik aan de andere kant.
Ze smeekte als het ware dat hij haar
zou begrijpen; tranen welden in haar ogen
op.
Begrijp je dan niet.- Luke, dat dit
voor Barry de mooiste dag uit zijn leven
is? Kijk eens naar zijn stralend gezicht!
Ja, dat weet ik. De jongen is in de
zevende hemel!
Luke's stem klonk al wat vriendelijker,
maar hij keek haar onderzoekend aan.
Maar waarom heb je het me nooit
verteld? Ik had toch kunnen helpen?
Ach, Luke!
Sally moest plotseling, ondanks haar
tranen, lachen.
Begrijp je niet dat we samen gewerkt
en geoefend hebben, wekenlang, om jóü
te verrassen? Barry verafgoodt je! Hij
wil niets liever dan zo gauw mogelijk
beter worden; hij wil jou gelukkig maken.
Die arme jongen! Maar. hij denkt
toch niel dat ik hem als een last heb be
schouwd?
Luke was hoogst ontstemd bij de ge
dachte alleen al.
Het meisje schudde haar hoofd.
Nee, dat niet. Niet zols jij bedoelt.
Maar hij is oud genoeg om allerlei dingen
te begrijpen vroeger was hij er bang
voor om iets te proberen, Luke. Hij was
doodsbenauwd om voor jouw ogen te fa
len. Je zult toch wel inzien, Luke, dat als
jij hier vanmorgen geweest zou zijn hij al
zijn zelfvertrouwen verloren zou hebben?
Hij is steeds doodsbenauwd geweest een
flater te slaan in jouw aanwezigheid. We
zijn toch altijd bang iets mis te doen voor
de ogen van degene, die we lief hebben!
En met een verlegen glimlach liet ze er
op volgen: Dat Mike en ik er bij zijn
vindt hij niet zo erg
Ik begrijp het.
Luke was nu een en al begrip. Zwijgend
keek hij naar de spelende jongens. Pas
na een lange tijd van zwijgen begon hij
weer te spreken.
Ik kan het nauwelijks geloven
zelfs nu nog nietEn dan te bedenken
dat de artsen het bij het rechte eind
hebben gehad! Door mijn toedoen is zijn
genezing vertraagd. Het was vast en zeker
veel vlugger gegaan als hij niet bij mij
was gebleven.
Dat mag je niet zeggen, merkte Sally
op. Hij is nu twee jaar ouder. Toen
liet gebeurde was hij nog echt een kind.
Hij had jou toen nodig en „Te Arama"!
Dat heeft hij trouwens nog. Ik geloof zelfs
dat hij in een ziekenhuis nóóit zover ge
vorderd zou zijn!
(Wordt vervolgd).
