Houten schoollokalen toch
in Bloemendaalse bos
Dansfeest in Bloemendaal
Kort en bondig
Ir. F. B. Carbasius Webers Dank
voor 16000 rupees uit Haarlem
"Brieven aan de redactie
S-f-ilmó
e ^jDeek
Cores y Danzas
SLOT DEFECT?
Instrumentalisten
aan de beurt
Radio Moors
var
Bloembollencultuur
Bijdrage van vier ton
voor nieuwe beurs
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Muziekinstituut
Examens
Raad van Bloemendaal
komt Donderdag bijeen
Afdeling Haarlem van
„De Verzamelaar"
opgericht
Bestrating Knardijk gereed
ZATERDAG 11 JUNI 19 55
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Met een alle critiek
ontwapenende na
tuurlijkheid heeft het
gezelschap „Coros y
X>anzas" gisteravond
de eerste van drie
voorstellingen in
Bloemendaals Open
luchttheater gegeven,
vooral na de pauze
met groot succes. Het
is inderdaad een kos
telijke bloemlezing
uit de ongemeen rijke
floklore van het Ibe
risch schiereiland, die
in ongekunstelde vor
men wordt aangebo
den. Het bezwaar, dat
vele mensen tegen
volksdansen hebben,
komt voort uit de
gelijksoortigheid van
bewegingsmotieven.
Het is bijvoorbeeld
helemaal niet moei
lijk om de verwant
schap aan te tonen,
die er tussen/de thans
vertoonde, sardanas
en de, Hongaarse
czard^é bestaat. In
Spaprje zijn echter zo
ver/1 invloeden samen-
veo
£/?stroomd, dat er een
aparte bekoring kon
'voortkomen uit de
mengeling van ele
menten uit sterk ver
schillende culturen.
He Spaanse dansen,
heeft een enthousias
te onderzoeker eens geschreven, zijn ver
anderlijk als het weer, maar de bewolking
kan nooit zo dicht zijn of tenslotte breekt
de zon door. Het aardse en het hemelse
gaan hand in hand. Nu eens ingetogen,
dan weer uitgelaten, soms droefgeestig en
vlak daarop vrolijk, aristocratisch en
kwajongensachtig bij toerbeurt, hebben zij
een levendigheid, die de dreiging van ver
veling door de talloze herhalingen spelen
derwijze overwint.
Vreemde overheersers, zoals Moren en
Grieken, hebben hun nog duidelijk waar
neembare sporen achtergelaten. Maar ook
cp andere manieren werd de Spaanse
volkscultuur verrijkt, onder meer door uit
Amerika terugkerende kolonisten. Verder
vindt men overblijfselen van heidens
ritueel en van oude Katholieke processies,
benevens nabootsingen van de Franse hof
dansen, evenals de balletpassen echter zon
der verfijning. Zo is het en speciaal in
het openluchttheater, waar men een vol
ledig overzicht van de vertoning heeft, doet
zich daartoe ruimschoots de gelegenheid
voor niet alleen interessant maar ook
leuk om te zien, hoe men zich aanvankelijk
j mceite geeft in de eerste dans uit Badajoz
de geometrische figuren van de gavotte uit
te voeren, waarop tenslotte echter het
vuriger wordende rhythme tot een spon
tane doorbreking van de strakke conventies
leidt.
Sterke tegenstellingen aanschouwt men
voorts tussen de dansen uit het Noorden en
het Zuiden: op de stroeve gronden in de
schaduw van de Pyreneeën is het collec
tieve uit noodzaak bepalend voor de vorm
geving geworden, maar in de gebieden
langs de Middellandse Zee greep het indi-
j vidu de kans zich te doen gelden. Het is
jammer, dat men geen gevolg heeft ge-
l geven aan mijn suggestie om in het pro
gramma een landkaart op te nemen als
hulpmiddel om zich te oriënteren, temeer
omdat men nogal eens van de aangekon
digde volgorde afwijkt. Maar zo erg is dat
r.u ook weer niet, want de vreugde om dit
Het Centraal Bloembollencomité had
enige tijd geleden het besluit genomen
om van het oude saldo van het comité,
groot f 400.000, tc bestemmen als bij
drage voor de financiële basis van een
door de Koninklijke Algemene Vereni
ging voor Bloembollencultuur eventueel
te bouwen nieuw beursgebouw.
Het Weekblad voor Bloembollencultuur
deelt mede, dat het Bedrijfschap voor
Sierteeltproducten zich met het besluit
kan verenigen. Uit het Centraal Bloem-
bollencomité is een commissie benoemd
om mede de voortgang en de uitwerking
der plannen te beoordelen.
De bijdrage van het Centraal Bloem
bollencultuur duidt er op, dat de verwe
zenlijking van de plannen voor een
nieuw beursgebouw urgenter is geworden.
Wij herinneren er aan, dat bij het Haar
lemse gemeentebestuur de gedachte leeft,
de uitbreiding van het complex aan de
Leidsevaart, waartoe het Krelagehuis be
hoort, tevens dienstbaar te maken aan de
bestaande behoefte aan congresgelegenheid
en sportzalen in de Spaarnestad. Daartoe
zou een nauwe samenwerking met Bloem
bollencultuur moeten worden nagestreefd.
Reeds jaren geleden, toen het gevaar dreig
de dat de zetel en de beurs van Bloem
bollencultuur naar Hillegom verplaatst
zouden worden, heeft het gemeentebe
stuur van Haarlem een belangrijk be
drag toegezegd als bijdrage in de moder-
niseringskosten van het Krelagehuis. Bo
vendien is het saldo van de Flora 1953
f 162.000 voor dit doel beschikbaar,
alsmede de algemene reserves van Bloem
bollencultuur.
ADVERTENTIE
„D E S L E U T E L S P E C I A L I S T'
lange veerstraat io - tel. 11493
HAARLEM, 10 Juni 1955
GEHUWD: 10 Juni. H. Fetter en M. M.
Fortgens.
BEVALLEN van een zoon: 9 Juni, G. Lub-
bertsvan der Bijl; Ch. DellemijnBoedijn:
10 Juni, A. M. P. KosterWitjes; G. B. M.
RosbachCaron.
BEVALLEN van een dochter: 8 Juni, M
J. van Doornvan Duider; 9 Juni, M. dc
BruinKleinman; 10 Juni, A. van Schie
Gosen.
OVERLEDEN: 9 Juni, J. D. Korevaar, 70
j.. Kinkerstraat; D. C. van Geil, 65 j.. Karo-
lingenstraal; J. B. Stokman, 41 j„ Maarten
van Heemskerkstraat.
De climax van een Baskische zwaarddans.
ongecompliceerde, kleurige bewegen wordt
er niet minder door als men de herkomst
niet kent. Op enkele hoogtepunten van deze
staalkaart heb ik reeds gewezen. Ook nu
hadden de Baskische zwaarddansen (al
werden zij dan helaas door vrouwen uit
gevoerd) en de Aragonese jota's de voor
keur van het publiek, dat niet karig was
met applaus en zelfs kreten van aanmoe
diging slaakte. DAVID KONING
ADVERTENTIE
Op de 124ste uitvoering van Haarlems
Muziekinstituut, welke Vrijdag in de tuin-
zaal van het gemeentelijk Concertgebouw
plaats had, kwamen wederom tal van leer
lingen een indruk geven van de stand van
hun muzikale vorderingen. Het was deze
keer alleen het bespelen van instrumenten,
waarvoor de aandacht gevraagd werd.
De pianosolisten waren verreweg het
sterkst in aantal. Zij traden op met stukjes,
die voor het elementaire stadium bedoeld
zijn en met werkjes, die al wat meer tech
nische vaardigheid en muzikaal begrip
vragen en zelfs verschenen enkelen op het
podium, die met de uitvoering van pittige
muziek van Haydn, een harmonisch aan
trekkelijke wals van Peter de Kleer, de in
teressante pianopartij van een Trio van
Rowley en met een Concert van Mozart
(bewerkt naar een Sonate van Joh. Chr
Bach) het bewijs leverden van verdere ont
wikkeling. De vertolkingen waren met zorg
voorbereid door de leraressen Frieda
Hoogerwerf en Bertha Bonset en door de
leraren Nico Hoogerwerf senior en junior,
Jac. Bonset en Anton de Beer.
Er was maar één solo-violiste, een jeug
dige leerlinge van Joh. Vierveyzer, die met
een goede voordracht van een deel uit een
vioolconcert van Vivaldi overtuigend kwam
aantonen, dat deze studie toch zeker ook
de moeite waard is. Een trompet-leerling
van Nico Hoogerwerf Jr. wat te midden van
de vele piano-leerlingen ook al een een
zame figuur overigens een muzikaal en
handig knaapje, dat zijn lastige instrument
wel behoorlijk zal leren bespelen. Dat er
met de blokfluit ook aardig gemusiceerd
kan worden, lieten twee leerlingen van de
heer J. Wildschut horen.
Een leerling die als guitaar-solist al heel
verdienstelijk voor de dag komt is op der
gelijke uitvoeringen een ongewone ver
schijning. Gisteravond was er toch zo'n
leerling te horen. Hij was opgeleid door de
heer B. Kwist, die ook de instructeur was
van het tokkel-inslrumenten-ensemble, dat
met veel genoegen Krontjongliedjes en een
dankbaar stuk van Joh. B. Kok speelde.
De jeugd-orkestklasse onder leiding van
Jan Hoeben weerde zich lang niet onver
dienstelijk met de uitvoering van een Suite
van Saint-George en zorgde wederom voor
de begeleiding van het Pianoconcert van
Mozart, waarvan de twee voorgaande uit
voeringen reeds in ons blad besproken zijn.
P. ZWAANSWIJK
In haar vergadering van komende Don
derdag zal de gemeenteraad van Bloemen
daal een belangrijke beslissing hebben te
nemen wat het onderwijs in deze gemeen
te betreft. De groei van de Hartenlust-
school, de openbare school voor Ulo van
de heer J. Buis jr. aan de Vijverweg, is de
laatste jaren - mede door het aantrekken
van een groot aantal buitenleerlingen - zo
groot geweest, dat het gebouw der Harten-
lustschool, waarvan de Christelijke Lagere
School hoofdbewoner is, eigenlijk niet lan
ger door twee scholen tezamen gebruikt
kan worden. Daar in de toekomst toch de
Openbare Ulo in de Hartenlustschool ge
vestigd zal blijven, en de Christelijke La
gere school onderdak zal krijgen in het
schoolgebouw aan de Bos en Duinlaan, zo
dra de daar nu gehuisveste Christelijke
Ulo school het nieuwe (nog te bouwen)
schoolgebouw aan de Rijperweg in gebruik
kan nemen, is het begrijpelijk dat voor het
onderbrengen van de Christelijke Lagere
school een tijdelijke oplossing wordt ge
vonden. Nadat hiervoor in de afgelopen
tijd reeds verschillende plaatsen zijn ge
noemd. die bij nadere beschouwing evenwel
niet in aanmerking kwamen heeft het ge
meentebestuur aan het schoolbestuur nu
het voorstel gedaan de houten noodlokalen
voor de school van de heer A. Koning neer
te zetten in de Graslaan. Dit is het brede
pad, in het Oostelijk deel van het Bloemen
daalse Bos. dat op de Zomerzorgerlaan uit
mondt ter hoogte van de Bos en Duinlaan.
De plaatsing van de acht noodlokalen zal
hier kunnen gebeuren in twee blokken, aan
weerszijden van de Graslaan van drie lo
kalen elk op een oppervlakte van 7.30 x
32 vierkante meter en aan de Zuidelijke
zijde van de Graslaan nog een blok van
twee lokalen van 7.30 x 20 vierkante meter.
Het schoolbestuur van de school voor
Christelijk Lager Onderwijs blijkt bereid
te zijn dit voorstel van B. en W. onder be
paalde condities te aanvaarden, mits aan
de gestelde redelijke eisen wordt voldaan
en aan de integrale verlangens tegemoet
wordt gekomen. Voordat de gemeenteraad
hierover Donderdagmiddag moet beslissen
zal Dinsdagavond de onderwijscommissie
zich hierover nog moeten uitspreken. Eén
van de wensen van het schoolbestuur is.
dat de hulpschool wordt geplaatst in de
omgeving waar de school in de toekomst
definitief zal komen. Als de raad begrip
wil tonen voor de moeilijkheden van het
bestuur van de Christelijke school dan zou
den de belangen van beide scholen hiermee
gediend zijn.
In het raadsvoorstel schrijven B. en W.
van Bloemendaal. dat overleg is gepleegd
mot. het schoolbestuur.
Bij deze besprekingen is gebleken, dat de
genoemde plaats aan de Van Wiokevoort
Crommeh'niaan voor het schoolbestuur on
aanvaardbaar was. Deze mogelijkheid is
daarom in het overleg niet verder betrok
ken.
Bii het plaatsen van de noodlokalen aan
de zgn Graslaan moeien alleen twee per-
ce'on hakhout worden opgeofferd.
Ongetwijfeld moe' deze ingreep, zo
schrijven B. en W., als een bezwaar wor
den aangemerkt, doch de wetenschap, dat
Amsterdam. Gemeente Universiteit. Docto
raal examen economie: mej. Y. Bergmans,
Bussum. Doctoraal examen scheikunde: J.
H. Klauwers Candidaatsexamen wis- en
natuurkunde: K. J. Broers en O. v. d. Vlies,
Amsterdam. Doctoraal examen Opvoedkunde
L. Turksma, Amsterdam. Doctoraal examen
sociologie: L. Turksma, Amsterdam,
Groningen. Candidaatsexamen letteren en
wijsbegeerte (Frans): M. Gnoddè, Leeu
warden. Candidaatsexamen geneeskunde
(2 a): de dames W. J Mijs. Rijswijk. L. G
Smit. Sellingen en de heren J. L. Bierinea.
Groningen. P. Doornen bal. Haren (Gr.). Be
vorderd tot tandarts: G. Ud/ing, Eest.
en de bosopstand van de Zuidelijk van de
Graslaan gelegen driehoek in een slechte
conditie verkeert en na wederinplanting
van deze gedeelten binnen niet te lange
tijd wederom een aardig geheel wordt ver
kregen, heeft B. en W. over deze bezwaren
doen heenstappen.
Met een delegatie van het schoolbestuur
hebben zij deze nadere mogelijkheid be
sproken. Hierbij is gebleken, dat de aan
wezige leden van het schoolbestuur, zij het
onder zekere voorwaarden, dit voorstel
aanvaardbaar achtten.
De gemeenteraad van Bloemendaal komt
Donderdag 16 Juni in openbare vergade
ring bijeen ter behandeling van twaalf pun
ten. Bij de ingekomen stukken is een
mededeling van Gedeputeerde Staten van
Noordholland inzake een extra-toewijzing
van bouwvolume.
Van de hand van mejuffrouw A. M. G.
Nierhoff is verschenen een uitvoerige stu
die over het landgoed „Wildhoef c.a" te
Bloemendaal. Met dit historisch overzicht,
dat zich uitstrekt over ruim drie eeuwen,
wordt een stukje historie van de gemeente
vastgelegd. De Vereeniging Haerlem heeft
B. en W. van Bloemendaal bericht, dat de
studie voor opneming in haar reeks in aan
merking komt. Het boekje zal ongeveer 104
pagina's druks groot zijn, waarvan 24 pa
gina's bedrukt met afbeeldingen. Om de
uitgave mogelijk te maken stellen B. cn
W. de gemeenteraad voor een bijdrage van
f 600 in de drukkosten te verlenen.
B en W. hebben voor de benoeming van
twee onderwijzers aan de Hartenlust
school de volgende voordrachten aangebo
den: vacature A: 1. R. M. Overhoff te Hil
versum: 2. K. Thoma te Winkel: 3. J. Gor
ter te Egmond aan Zee. Vacature B: 1. K.
Thoma; 2. R. M. Overhoff; 3. J. Gorter.
ADVERTENTIE
van ouds bekend - Tel 146H9
Officieel Philips-reparateur
KRUISSTRAAT 38 - HAARLEM
Vrijdagavond werd in het zaaltje van café
..Schmidt" aan de Schoterweg de afdeling
„Haarlem en omstreken" van de Nederlandse
vereniging „De Verzamelaar" opgericht. In
een kort openingswoord constateerde de
tweede algemene voorzitter, dr. J. H. E.
Reeskamp uit Utrecht, dat het aantal leden
te Haarlem en omgeving dusdanig toegeno
men is. dat er reden was een Haarlemse
afdeling op te richten. Spreker hoopte, dat
dit een stimulans zou zijn om nog harder te
werken aan de uitbreiding van het ledental.
Ongetwijfeld moet n er in deze streek tien
tallen verzamelaars te vinden zijn, die zich
tot deze vereniging aangetrokken voelen,
vooral ook omdat de organisatie iets kan
bieden aan lieden, die objecten van do meest
uiteenlopende aard verzamelen. Zowel col
lectioneurs van lucifersmerken, als van bier
viltjes. prentbriefkaarten, postzegels en sui
kerzakjes kunnen als lid toetreden.
Hierna installeerde spreker het ter ver
gadering gekozen afdelingsbestuur, be
staande uit de heer H. J. Steensma, voor
zitter, mevrouw H. VaarbergVan Helde,
Rijksweg 523, Santpoort, secretaresse, de heer
J. Swiersen, penningmeester, mej. A. Aiders
en de lieer K. J. Ileymnns, leden. De heer
Steensma begroette hierop de leden van zijn
nieuwe afdeling. Tevens deelde hij mede.
dat de eerstvolgende ruilbeurs gehouden :«1
worden op Vrijdag 15 Juli in café ..Schmidt"
Schoterweg. Iedere Haarlemse verzamelaar
wördt uitgenodigd ter kennismaking op deze
ruilbeurs te vei-ochjjttMfc.
BINNENLAND
De wet tuchtrechtspraak bedrijfsorga
nisatie zal met ingang van 1 Juli a.s. in wer
king treden, evenals de wet administratieve
rechtspraak bedrijfsorganisatie.
Door de Haagse politie is Vrijdag een
controle op voertuige*- aan de Leyweg ge
houden. Er werden 235 wagens gecontro
leerd. In 53 gevallen werden processen-
verbaal opgemaakt onder meer omdat de
remmen en de stuurinrichtingen niet in orde
waren Uil de roulatie werden genomen 7
wagens, die naar reparatie-inrichtingen zijn
gezonden. Eén wagen verkeerde in zo'n
deplorabele toestand, dat deze ter beschik
king van de ambtenaar O.M. is ge.steld.
De Kruisberg te Po« 'nchem, to'nutoe
een Rijksinrichitr.g ter Opvoeding van Moei
lijk Opvoedbare Jongens, zal een inrichting
worden voor debiele jongens totdat voor deze
een andere inrichting is gevonden. Daarna
wordt „De Kruisberg" een asyl voor psycho-
pathen.
Mejuffrouw Jacoba Bregman uit Ne
derland is Vrijdag per vliegtuig in Sydney
(Can.i aangekomen met een vreemde lading
dieren cn landbouwuitrusting; zij deelde
mede. dat zij een boerderij zal beginnen op
het eiland Cape Breton in de provincie Nova
Scotia aan de Canadese Oostkust.
Tijdens graafwerkzaamheden te Horst
bij een perceel, waar tijdens de oorlog het
pand van een ijzerhandel heeft gestaan, zijn
in de resten van de kelderfundamenten een
actetas mei bankbiljetten en juwelen, als
mede een gesloten ge'dkistje opgegraven.
De bisschop coadjutor van 's Hertogen
bosch. mgr. W. Mutsaerts heeft de heer E.
Determeyer te 's Hertogenhosch wegens zijn
vele verdiensten oo kerkelijk en sociaal
terrein namens de Paus onderscheiden met
het ere-kruis „Pro Ecclesia et Pontifice".
HAARLEM EN OMGEVING
Te Gennep is op 55-jarige leeftiid over
leden notaris A. .T, Huizebosch. De thans
overledene werd 17 Februari 1900 te Haarlem
geboren.
Zeven Dagen Haarlem. In de rubriek
Zeven Dagen Haarlem van Vriidae staat in
het stukje over de heer J. Veldwijk ook
enkele malen de naam Veldkamp. Het lag
niet in de bedoeling de traditionele „tegen
stelling" der rubriek zover door te voeren,
dat ook een naam er aan onderhevig zou
zijn. De naam van de naar Nieuw-Zeeland
geëmigreerde oud-Haarlemmer is uitsluitend
Veldwijk.
Rug gewond. Een tweeënzeventigjarige
bewoner van de Teding van Berkhoutstraat
te Haarlem was Vrijdagmiddag bezig een
schilderij aan de muur te bevestigen en had
daarvoor plaats genomen op een trap. Hij
viel en werd aan zijn rug gewond. Voor
observatie is hij naar het Grote Gasthuis
vervoerd.
Verjaardag. Zondag 12 Juni hooot de
heer .T. F. G. Bode. wonende aan de Raam-
singel 34 in Haarlem zijn vijfentachtigste
verjaardag te vieren. Tot 1919 had de heer
Bode de functie van kapitein-kwartiermees
ter en na die tijd heeft hij een accountants
kantoor ongericht, dat hij thans nog zelf
standig leidt.
Van allemaal. Ter rectificatie van het
foto-onderschrift bij het verslag van de
huldiging van notaris Wildschut in ons blad
van gisteren vermelden wij. dat het televisie
toestel door de heer Jurrissen namens alle
cliënten werd aangeboden.
De bestrating van de 23 kilometer lan
ge weg over de Knardijk, welke van Har
derwijk naar Lelystad loopt, is dezer da
gen gereed gekomen. De weg kan echter
nog niet voor het verkeer worden openge
steld, aangezien eerst nog verschillende
nevenwerkzaamheden moeten worden
verricht. Openstelling van de weg kan
tegen begin Juli worden verwacht.
Na de gummetjes-actie voor
de school in Ranikhet (In
dia) welke het Haarlems
interscholair Comité enige
tijd geleden heeft gevoerd
meldden zich ruim vijfhon
derd scholieren aan. die wil
den corresponderen met de
leerlingen van deze school.
Dezer dagen ontving een
van die Haarlemse corres
pondenten. Hanny Witkamp
uit cie Van Baerlestraat 32
in Haarlem een brief van
ir. F. B. Carbasius Weber
de Nederlandse „adviser of
the Government of Uttar
Pradesh", die in dienst staat
van de „Food and Agricul
ture Organization of the
United Nations".
De heer Carbasius verricht
zijn adviserend werk in de
Ilimalaya-districten, die te
zamen net zo groot zijn als
geheel Zwitserland en die
drie dagen per vliegtuig,
een nacht per trein, een dag
per auto en dan een week
lopen van Haarlem af lig
gen.
Na een overzicht te hebben
gegeven van de ontwikke
ling van dit bijzonder moei
lijk toegankelijk gebied ver
volgt. de schrijver:
„Jullie, en mijn vrienden in
andere plaatsen, verzamel
den zo maar 16000 rupees,
dat is ongeveer 13.000, een
hele hap geld! De Unesco
maakte er de bekende Gift
coupons van en zo kwam al
dat geld hier.
We zullen proberen er een
film van te maken, die ik
jullie hopelijk in Januari
1956 kan komen tonen.
Weet je, dat ze jullie innig
dankbaar zijn? Dat mag je
best aan je vrienden en
vriendinnen vertellen.Trou
wens ik zal er nog wel over
schrijven aan de heer D. J.
A. Geluk, die wethouder
van Onderwijs in Haarlem
is en die ontzaggelijk veel
gedaan heeft voor deze
school hier. Zijn naam en
ook die van Haarlem komen
straks in een grote steen
gebeite'd. mét andere na
men uit Holland, in de
muur van het laboratorium
te prijken".
De heer Carbasius be
sluit zijn brief als volgt:
„We maken van al jullie
brieven een soort van ten
toonstelling, die we aan
de Ambassadeur zullen la
ten zien. Die vindt dat na
tuurlijk ook wel leuk. En
nu moet ik je nog vertellen
wat er met al dat geld van
jullie gebeuren gaat. Unes
co heeft me beloofd in
Europa en met speciale
korting voor het geld uit
Holland de apparaten en
het glaswerk te zullen ko
pen, dat we nodig hebben.
Unesco zal het dan naar
India sturen en dat be
tekent, dat iedere cent,
ieder kwartje, ieder „gum
metje" gebruikt wordt,
waarvoor het was bedoeld:
gereedschap voor drie labs.
Voel je je nu ook niet
een beetje wereldburgeres
worden? Voel je, dat het
niet nodig is om elkaar met
dure atoombommen stuk te
gooien, maar dat je elkaar
beter met begrip tegemoet
kunt komen, of je nu bruin
bent of blank, zwart of
geel?
Je kunt ervan verzekerd
zijn, dat wanneer jij
jullie eens grondig in de
knoei mochten zitten en
ik hoop zeker niet, dat het
ooit het geval zal zijn!
dan zal er altijd ergens be
grip en hulp voor jullie
nood bestaan, als je dit
dan onthoudt: Durf begrij
pen, durf te geven en te
handelen, durf te ont
vangen.
Met de beste groeten,
een handdruk
IR. F. B. CARBASIUS
WEBER
(Verkort weergegeven)
Het antwoord van de ministers van Ver
keer en Waterstaat en Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen aan het Kamerlid Van
der Goes van Naters op zijn vragen over
de geprojecteerde verkeersweg door het
bos bij Vogelenzang is voor de argeloze
lezer een bron van vele nieuwe vragen.
De minister van Verkeer en Waterstaat
zegt, dat het een provinciale kwestie is,
waartegen hij meent zich niet te moeten
verzetten. Alleen als er subsidie aan het
rijk gevraagd wordt, acht hij het zeker
toelaatbaar, dat hij zich een eigen oordeel
vormt over het betrokken wegontwerp.
Maar zover is het blijkbaar nog niet Ik
stel me zo voor, dat de kosten tegen vie
len van het project langs de spoorbaan en
dat de provincie met een goedkoper plan
kwam.
Dit plan is voor de verantwoording van
het provinciaal bestuur als er geen subsi
die wordt gevraagd.
Maar het gaat er blijkbaar wel om, sub
sidie te verkrijgen en in dat geval heeft de
minister een vinger in de pap. Zou de mi
nister nu gezegd hebben: „Heren werkt
u dat plan maar eens uit, maar als het om
subsidie gaat, heb ik overwegende bezwa
ren tegen het vernielen van die buiten
plaats"?
Waarschijnlijk niet. En in dat geval heeft
de minister geen „overwegende" bezwaren.
Er wordt in het antwoord gememoreerd,
dat het tracé langs de duinvoet vier mil-
lioen lager geraamd wordt en ik geloof,
dat dit de kern van de zaak is. Is het be
houd van de buitenplaats 4 millioen waard?
„Gemerkt in de woestijn" (F rans
Hals) De grillige eindeloosheid van de
woestijn, een koele oase, morsige straatjes
vol bonte Arabische figuren en de eenzame
bedelaar met blinde ogen, die de toekomst
weet te voorspellen, zijn zo van die attri
buten die reeds voor talloze films als
exotisch décor dienden. Ditmaal vormen
zij, in fraaie kleuren weergegeven, de ach
tergrond bij een verhaal dat door zijn uit
zonderlijkheid, niet op een rij gesteld kan
worden met de geijkte woestijnfilms. Dat
wil niet zeggen dat deze rolprent beter is
al spelen dan Charles Boyer en Marlène
Dietrich in de hoofdrollen. Zeker niet.
Het is het verhaal van de uit een streng
klooster in de woestijn weggelopen jonge
monnik, die de drang niet kan weerstaan
eens te gaan genieten van wat het leven
buiten de kloostermuren overigens nog te
bieden heeft. Hij ontmoet en trouwt al
vrij spoedig een charmante vrouw (Mar
lène Dietrich) die echter wanneer zij tij
dens hun huwelijksreis (in de woestijn),
verneemt dat hij een monnik is die zijn
gelofte gebroken heeft, hierdoor hevig ge
schokt is.
Ondanks het feit dat de twee gelieven
toch zeer gelukkig met elkaar zijn gaat dc
jonge echtgenoot weer terug naar zijn
klooster.
Een eenvoudig verhaal, waarin de rol
van Marlène Dietrich wel het beste uit de
verf is gekomen, al kon ook zij het on
waarschijnlijke en het hier cn daar lang
dradige van de hele geschiedenis niet mas
keren. Overigens is er volop gelegenheid
van prachtige opnamen en enkele Arabi
sche attracties te genieten, zoals een
woestijnrit door een zandstorm en een
danseres in een Arabisch stadje.
II.S.
„Blond wrakhout" (L i d o) Deze
weinig fraaie titel slaat kennelijk op de
blonde Marilyn Monroe, de heldin van
het verhaal en althans niet op het oerde
gelijke vlot. waarop zij in deze film rond
dobbert en dat door de sterke hand van
Robert Mitchum veilig door de méést af
schrikwekkende stroomversnellingen en
watervallen wordt geloodst. Die tocht,
hoe gevaarlijk ook. is nodig, want zij is
de enige manier om te ontkomen aan de
pijlen van een aantal zwartgallige rood
huiden, die de omgeving platbranden en
schieten op alles, wat beweegt. Men be
reikt tenslotte veilig gebied en dan is het
ogenblik aangebroken, waarop Marilyn
en Robert kunnen zeggen, dat zij elkaar
voor eeuwig hebben gevonden. Het is
een tamelijk doorzichtig en soms wat tam
verhaaltje, maar waar de aandacht voor
het spel verslapt, wordt zij weer geboeid
door het ruige landschap, dat in kleuren
en cinemascope goed voor den dag komt.
In het voorprogramma draait een aar
dige filial over kunstzwemmen.
N. R. K.
„Het perfide Web" (Rembrandt).
Het zou onsportief zijn om onze lezers,
die dit weekeinde de boeiende en knap
bedachte detective-film „Black Widow"
(Het perfide Web) willen gaan zien, een
deel van dit genoegen te ontnemen door
te verraden welke ontknoping deze historie
heeft gekregen. Trouwens, degenen die de
film al hebben gezien, wordt eveneens
verzocht hun tong in bedwang te houden
en dat is niet zonder reden. De film geeft
op het cinemascope-scherm een spannen
de opeenvolging van verwarrende détails
ener moordzaak, die tenslotte heel anders
in elkaar blijkt te zitten dan het zich liet
aanzien. Een knappe intrige, een vaardige
verfilming en een uitstekende vertolking
meer zullen we er niet van zeggen!
„Sinuhe de Egyptenaar" (Cinema
Pal ace) Temidden van monster
scènes en monsterdécors speelt zich ruim
3 uur lang het leven af van Sinuhe, de
Egyptenaar, wiens leven een reeks van
mislukkingen is met daarnaast een „ge
lijke tred houdende" openbloeiïng van
levenswijsheid. Bij deze kleuren-cine-
mascope-film zijn geld noch moeite ge
spaard en het resultaat is overweldigend:
dat Hollywood en het oude Egypte on
verenigbare grootheden zijn dwingt de
toeschouwer het vertoonde groot-spekta
kel met een korrel zout te nemen. N.
„Pépé le Moko" (Roxy) Dit keer
heeft men weer eens een van de eerste
rolprenten van Jean Gabin uit de archie
ven gehaald en dat behoeft niemand te
spijten, want dsze grote Franse acteui
bewijst oonieuw dat het er niets toe doet
of de première van een film al talloze
jaren veleden heeft plaats gehad, wanneer
het snel van de hoofdfiguur maar goed
"enne» is om ook de hedendaagse bezoe
kers te amuseren.
Gabin en de bezetters van de bijrollen
beschikken onder meer over deze eigen
schap. zodat men na al die jaren weer
meeleeft met de ongekroonde koning uit
een wijk in Algiers die voortdurend opge
jaagd wordt door de politie. Hij wordt in
zijn wisselvallig leven gesteund door een
grote schare bewoners uit de slopjes en
stegen en tegengewerkt door een enkele
verrader. Alles gaat goed totdat hij ver
liefd wordt op een touriste en bij zijn po
ging om zijn ruw leven vaarwel te zeggen
in de handen van de politie valt. Een tra
ditioneel gegeven dus, maar men moet
deze film gezien hebben om te beseffen
hoe een ras-acteur dit verhaaltje kan uit
werken tot een steeds boeiend blijvend
geheel In het voorprogramma draait bo
vendien nog een verrassend goede docu
mentaire van Bert Haans'ra over he!
mist taan van de aardolie.
In het middagprogramma lopen Stan
Laurel en Oliver Hardy rond als „Boe-
melstudentcn". H. de G.
Als er gevochten moet worden, dan is dat
de inzet van de strijd.
In de krant van Dinsdag 7 Juni, waarin
het ministeriële antwoord ter kennis van
de lezers werd gebracht, lees ik onder de
regeringsverklaring over de kabinetscri
sis „Later tijdstip levert het rijk f 72 mil
lioen op."
Tegen deze achtergrond komt die vier
millioen al wat minder geweldig uit en
dan praten we maar niet over de uitgaven
voor de Defensie. En als we aannemen,
dat ons nageslacht begrip zal hebben van
de werkelijke waarden des levens en ge
zien de handtekeningenactie op de Haar
lemse scholen is dat niet onwaarschijnlijk
moeten we verwachten, dat het later bij de
doorgesneden buitenplaats een oordeel zal
vellen over onze generatie. Zal dan die
vier millioen nog dezelfde betekenis heb
ben als nu? Het gaat er nu om de resten
van ons natuurschoon te behouden. Ze zijn
inderdaad van „onschatbare" waarden.
C. J. GORTER
Adjunct-directeur Haarlemse
M.T.S.-jubileert
De hoor G. H. Schaap tc Bloemendaal,
adjunct-directeur der Middelbare. Techni
sche School te Haarlem en docent aan de
Stafschool der Koninklijke Luchtmacht te
's Gravenhage. hoopt op 15 Juni de dag te
herdenken, dat hij veertig jaar in dienst
van het onderwijs is. waarvan bijna
25 jaar bij de Haarlemse M.T.S. Hij zal die
dag met verlof afwezig zijn.
„Die man is gevaarlijk" (Lux or) Voor
de lezers van de detective-verhalen is de
naam Peter Chevney als schrijver ervan
haast een begrip geworden. Van zijn hand
zijn er tientallen bijzonder enerverende
boeken verschenen, waarvan er ook enke
len in het Nederlands werden vertaald. De
genen. die Cheyney's vruchten reeds proef
den behoeven wij waarlijk niet aan te raden
deze Franse film, die een van die verruk
kelijke verhalen in beeld brengt, te gaan
zien. Voor degenen voor wie de naam Chey-
ney nog niets zegt zouden we alleen
maar willen onthullen dat „Die man
is gevaarlijk" vijf kwartier heerlijke span
ning brengt met alles wat men graag in
een goede detective-film zou willen zien.
Om iets over de inhoud van deze film
met Eddie Constantine in de hoofdrol te
vertellen zou veel plezier bij voorbaat be
derven. Daarom alleen maar een aanbeve
ling: voor wie al vele uren met Cheyney
doorbracht zowel als voor wie nog voor de
ze buitengewone verhalen gewonnen moet-
worden. E. K.
„Thérèse Raquin" (Minerva) Dit
is een moderne visie van de gelijknamige
roman, waarmee Emile Zola in 1867 zijn
eerste triomfen oogstte. De maker er van
Marcel Carné, laat er moderne treinen
doorheen razen en het voor de hoofdper
sonen fatale ongeluk aan het slot gebeuren
met een zware vrachtauto. Maar de alge
mene sfeer, waarin het verhaal zich vol
trekt, is vervuld van dezelfde schemerige
melancholie als de roman. De filmkunst
van Carné is ruimschoots bij machte de
beslissende momenten van de intrigne een
uiterst navrant karakter te geven en de
noodlottige situaties zo suggestief uit te
werken dat de toeschouwer zich er zelf bij
betrokken voelt. Het realisme van Zola
wordt op deze wijze alle eer aangedaan.
Simone Sognoret vervult de rol van
Thérèse en Raf Vallone die van de min
naar, die haar bij de haar opgedrongen
echtgenoot tracht weg te krijgen en ten
slotte als een getergde leeuw tot de ge
welddaad overgaat, waarvoor zij beiden
zwaar moeten boeten. PI. B.
„Detective Father Brown" (S t u d i o)
Alec Guinness, wellicht op het ogenblik
Engeland's meest gevierde filmacteur
draaft in deze film als de misschien iets te
energieke priester, Ignatius Brown, achter
de dief aan, die er een gewoonte van maakt
allerlei historische kostbaarheden te stelen
en in zijn kasteel ergens in Frankrijk op te
slaan.
Father Brown ontpopt zich in de loop
van het verhaal als een eerste klas ama
teur-detective en slaagt er tenslotte in de
dief er van te overtuigen, dat de gestolen
voorwerpen allemaal weer aan de recht
matige eigenaars teruggegeven moeten
worden.
Alec Guinness heeft het voor elkaar ge
kregen de rol van het slimme patertje op
een dergelijk kostleijke wijze te vertolken,
dat het enigszins zoele verhaal er volkomen
door gered werd. Al met al een film, die
ht'1 aankijken zeer zeker waard is, al steekt
'aler-F^rnandel uit: Don Camillo nog ver
boven pater-Guinness uit, hetgeen overi
gens uitsluitend aan het scenario ligt.
H. de G.
