Gele trui na vierde rit in Tour van
Wagtmans naar Fransman Rolland
zie mrumo
MAJESTIC
Verhoef werd in Zandvoort
amateur-wegkampioen 1955
Moedige Spanjaard Alomar fietste
150 km alleen in gloeiende zon
Het Zuiden korfbalkampioen:
gelijk spel tegen Blauw Wit
door pech achtervolgd
Van 334 renners reden er 10 de race uit
Duitsland opnieuw
wereldkampioen
Twee coureurs tijdens
races verongelukt
De klassementen
3
Meer lekke banden
Kopgroep
Nolten 109de
Zondagse list
Moedige Alomar
Pennington won open
golfkampioenschap
Amsterdammers liepen
twee keer achterstand in
MAANDAG 11 JULI 1955
De gele trui is Zondag na de vierde étappe van de Tour de France, een
afmattende rit van Namen (België) naar Metz over een afstand van 222
kilometer in loom makende hitte, overgegaan van Wout Wagtmans (Neder
land) naar Antoine Rolland (Frankrijk). De held van deze étappe was de
Spanjaard Alomar, die 150 kilometer lang alleen de leiding had en ten slotte
nog als negende door de finish kwam. De Luxemburger Kemp won de
étappe, die op het laatste nippertje was verlengd van 225 tot 232 kilometer,
in 6 uur 41 minuten 0.7 seconden. Wagtmans heeft nu in het algemeen klas
sement nog ruim vier minuten voorsprong op favoriet Louison Bobet
(Frankrijk), die Zondag 25e werd. Zijn achterstand op de nieuwe drager
van de gele trui is bijna tien minuten. Kemp behaalde zijn étappe-overwin
ning in de sprint. De vluchteling Alomar, voor wie de laatste loodjes iets
te zwaar wogen, eindigde in een tweede groepje, vier man sterk, dat na de
eerste vijf over de eindstreep ging. Zaterdag won Louison Bobet de sprint
voor Van Geneehten, Monti werd derde. Wagtmans ging als vierde over
de streep in dezelfde tijd als Bobet
\7o1iP> fiPtlïJPfQ tf\n fcpiPtl Inuten, Adri Voorting en Van Dongen met
V CIC 1 ClliiCI IVtl^li 3g minuten_ Noiten kwam in het algemeen
klassement op de 109 plaats met bijna een
Het zou te ver voeren om elke fase van
de interessante maar onbarmhartige strijd
van Zaterdag te memoreren. De bandjes
sprongen bij tientallen. Ook de renners
van de Nederlandse ploeg werden er het
slachtoffer van. Bedwell, Gelhausen, Cie-
leska, Müller, Vitetta, Bauvin, Bouvet, Fo-
restier, Dupont, Le Ber, Pezzi, Caput, For-
lini en nog vele anderen stonden langs de
kant van de weg te repareren. De meca
niciens van de ploegleiderswagens en van
de liaisonautotjes konden het vele werk
niet aan, zodat menige renner gedwongen
was zelf een bandje om te leggen, hetgeen
uit de aard der zaak meer tijd vorderde.
Gerrit Voorting was het eerste slacht
offer van de Nederlanders. En toen Bobet
en Hassenforder in volle vlucht waren,
moesten De Groot, Hinsen, Van Dongen en
Haan achterblijven om Gerrit Voorting te
helpen weer bij te komen. Acht kilometer
had dit vijftal hiervoor nodig. En juist
toen bekend werd gemaakt, dat de twee
vluchtelingen 40 seconden voorsprong
op het reeds in brokken uiteenvallende
peloton hadden veroverd, moest Nolten af
stappen. Nu bleven Haan, Hinsen, Adri
Voorting, Van Dongen en De Groot achter.
En nauwelijks had het zestal enkele kilo
meters achtervolging in de benen zitten of
Van Breenen brak een wiel. Weer stoppen,
weer wachten, weer jagen op het peloton.
En tot overmaat van ramp knapte ook het
bandje van Adri Voorting, waarop alleen
Haan achter bleef om zijn ploegmaat te
helpen.
Vooraan was de slag op hevige wijze
ontbrand. Bobet en Hassenforder, die zeer
goed begrepen dat zij met 180 km nog
voor de boeg en een stevige Zuid-Oosten
wind op kop, op den duur niet opgewassen
zouden zijn tegen een aanval van een
flinke groep achtervolgers, lieten zich in
lopen door tien man, n.l. Colette, Astrua,
Picot, Brankart, Fornara, Wagtmans, Jean
Bobet, Monti, Robic en Hollenstein. Een
groepje van 25 renners, onder wie zich
Gerrit Voorting en Van Est bevonden, lag
op 1 min. 10 sec. en een tweede groep van
40 man met Nolten, Van Dongen, Van
Breenen, De Groot en Hinsen op 2 min. 15
sec.
De verschillen tussen de groepen werden
voortdurend groter en by Jenlain, 20 km
voor de Frans-Belgische grens, had het
dozijn vluchtelingen 3 min. 45 sec. voor
sprong op de groep, waarin Van Est en
Gerrit Voorting zaten en reeds 9 minuten
op de derde groep met de 5 Nederlanders.
In de omgeving van Bergen kwamen de
hobbelkeien terug en het behoefde dan
ook geen verbazing te wekken, dat er
wederom slachtoffers vielen. Brankart
moest repareren, later stonden Monti en
Fornara langs de kant van de weg.
De Bruyne, een van de gevaarlijkste
rivalen van Wagtmans, was in gezelschap
van de uitstekend rijdende Schneider van
de Luxemburgse ploeg uit de groep van
Van Est en Voorting weggevlucht. Op de
brede betonwegen, welke van Bergen door
de Borinage naar Charleroi leiden, slaagde
dit tweetal erin zich bij het dozijn leiders
te voegen.Maar nauwelijks had De Bruyne
de leidersgroep bereikt of zijn dérailleur
brak. En verloren was zijn extra krachts
inspanning, die hem van de tweede op de
eerste groep had gebracht. Ook Brankart,
de nog overgebleven Belg in de leiders-
groep, moest afstappen wegens een lekke
band. En toen ook Schneider het prettiger
vond in een cafétje wat te gaan drinken,
waren er nog 11 van de groep van 14 man
over.
Brankart slaagde erin zonder hulp de
groep van Bobet en Wagtmans weer te be
reiken, maar achter hem sprongen telkens
renners uit de groep van Van Est en Gerrit
Voorting weg. Laurédi, de grote rivaal van
Louison Bobet, demarreerde, Impanis_ en
Robic gingen mee, Rolland en Malléjac
probeerden bij hun leider Louison Bobet
te komen. En ook Van Geneehten zag kans
zich bij de leidersgroep te voegen.
Op de onbarmhartige keien van Pont-
de-Loup, toen er nog 30 km moest worden
gereden, kwam Laurédi ten val. En zo
waren er 20 km voor Namen de volgende
renners in de kopgroep: Louison en Jean
Bobet, Malléjac, Rolland, Wagtmans, Ro
bic, Picot, Hassenforder, Astrua, Fornara,
Monti, Impanis, Brankart en Van Geneeh
ten.
Bij de eerste windingen van de klim naar
de Citadel nestelde Louison Bobet zich op
kop, voortdurend achteromkijkend waar
zijn ploegmannen bleven. Op 1 km van de
finish demarreerde Van Geneehten, maar
Bobet haalde hem terug met Monti en
Wagtmans aan het wiel. Fris ging Wagt
mans de laatste 400 meter in, maar hij
sprintte niet mee en eindigde als vierde
achter Bobet, Van Geneehten en Monti.
In het daarna volgende uur kon men de
enorme verschillen noteren, waarmede de
renners binnenkwamen. De slijtageslag had
zijn doel niet gemist. Zes man staakten de
strijd: de Engelsen Bedwell en Wood, de
Luxemburger Morn en de Australiër Beas-
ley en voorts de Franse regionalen Le Ber
en Bouvet.
Wim van Est kwam met ruim 7 minuten
achterstand in Namen aan, als tweede Ne
derlander, Gerrit Voorting met ongeveer
12 minuten, Hein van Breenen en Jos Hin
sen met een kwartier. Nolten met 33 mi-
uur achterstand op de leider in de alge
mene rangschikking, Wagtmans. En daar
mede stond de Limburger het slechtst ge
plaatst van het tiental landgenoten.
Over een slijtageslag gesproken: de ploeg
van de ïle de France stond in Roubaix
Zaterdagmorgen in het algemeen ploegen-
klassement op de eerste plaats. Zaterdag
avond in Namen bleek het team volkomen
in elkaar gestort en nam de laatste plaats
in de algemene ploegcnrangschikking in.
In de étappe van Zondag viel tien km
voor Thionville, toen er nog 40 km
waren te rijden, de beslissing in de strijd
om de gele trui. Een groepje van Alomar,
Kemp, Molinéris, Anzile, Mahé, Buitel en
Quentin was ontvlucht en had bijna twee
minuten voorsprong op het peloton, dat
zich niet bepaald druk maakte over deze
ongevaarlijke weglopers. De ploegleiders
maakten zich reeds gereed om met de
witte volgwagens naar voren te gaan, ten
einde de tweede ravitaillering in Thion
ville te verzorgen. Op dat ogenblik sprong
Rolland weg, met aan het wiel Bober en
na de negende kilometer alleen van door.
Ongeveer 150 kilometer lang vormde hij
alleen de voorhoede en bij Arlon (127 km)
had hij bijna negen minuten voorsprong op
zijn naaste volgers.
Eenmaal op Luxemburgs gebied meende
het peloton dat de solo van de Spanjaard
lang genoeg geduurd had. Tal van tegen
aanvallen tekenden zich af,waartegen Aio-
mar, die vermoeid werd, geen verweer had.
Eerst voegde Kemp zich bij hem, daarna
Molinéris, Anzile, Mahé, Quentin en Buitel.
Mahé verloor wat later door een val con
tact met de leiders en ging door met Rol
land, Bertoglio, en Bober, die op hun beurt
de achtervolging hadden ingezet. Bober
kon het tempo niet volhouden, maar de
anderen voegden zich 20 kilometer voor de
finish bij de kopgroep.
Intussen was een peloton van zeven man
komen opzetten. Van Est en Gerrit Voor
ting waren hierbij, voorts Reisser, Sta-
blinski, Ruiz, Gauthier en Géminiani. Maar
het verschil was te groot dat zij de kop-
leiders nog konden bedreigen.
Twee kilometer voor de finish kon Kemj.
wegkomen en won de étappe. Wagtmans
kwam samen met een grote groep 11 mi
nuten later binnen en dit betekende dat
hy de gele trui verloor aan de Fransman
Rolland, die zich in deze étappe zevende
had geplaatst, mei enkele tientallen secon
den achterstand op de winnaar.
Behalve Müller staakte ook Gelhausen de
strijd. Als 119e kwam, dus als laatste, bin
nen Haan met een achterstand van 34 mi
nuten en 23 sec. op Kemp, een speling van
slechts 6 minuten op de tijdslimiet van tien
procent. Van Dongen was vijf minuten voor
Haan over de streep in Metz gekomen.
Adri Voorting had 23 min. achterstand. In
het grote peloton waren gearriveerd met
ongeveer 12 min. achterstand, Wagtmans,
Hinsen, Van Breenen, Nolten en De Groot.
En Gerrit Voorting en Wim van Est wa
ren er nog in geslaagd 4J/2 min. te winnen
op dat peloton van ongeveer 90 renners.
Toch heeft de Nederlandse ploeg een ste
vige klap gekregen in het ploegenklasse-
ment. De Frans-Nationale ploeg heeft de
leiding veroverd met Nederland pas op de
zesde plaats met 36 min. achterstand.
De enige troost voor onze landgenoten
is, dat Wagtmans met een totaal van 43
punten leider is gebleven in het algemeen
puntenklassement (drager van de groene
trui) met de nieuwe drager van de gele
trui, Rolland, op de tweede plaats met 55
punten, Poblet als derde met 58 punten en
Wim van Est als vierde met 62 punten.
ADVERTENTIE
VIRGINIA SHAG
Het nationale wegkampioenschap voor
amateurs, dat gistermiddag op het circuit
van Zandvoort werd verreden, is op fraaie
wyze gewonnen door de 19-jarige Rotter
dammer Verhoef. Vijf kilometer voor het
einde van deze titelstrijd legde Verhoef de
grondslag voor deze kampioenstitel, door
zich met een scherpe demarrage van zijn
drie medekoplopers Van Steenselen, Van
den Heuvel en Van Vliet te ontdoen. In zijn
ren naar de overwinning was de sterke
Verhoef niet meer te houden en liep zelfs
nog 43 seconden uit op het door hem ver
laten drietal.
Hoewel er in de beginfase van deze 176
kilometer lange race reeds enkele pogingen
werden ondernomen om een ontsnapping
te forceren, kwam er pas in de achtste van
de 42 te rijden ronden enige tekening in de
strijd.
Een 22 man sterke groep, waarbij o.m.
Piet van Heusden, Braat, Aanraad, drie
oud-kampioenen, Verhoef, Rol en De Booi,
veroverde toen een kleine voorsprong en
door de jacht, die men in het peloton ont
ketende om deze groep te achterhalen, werd
het veld deelnemers in verschillende groe-
pen uiteengeslagen.
lif'i
Louison Bobet gaat als winnaar van de derde étappe door de finish, gevolgd door de Belg Van Geneehten, Monti van Italië
en de Nederlander Wagtmans.
Bertoglio. Wagtmans zag Rolland gaan,
was in een oogwenk naast hem.
En toen moet de drager van de gele trui
met zichzelf in tweestrijd zyn geweest.
Twee mogelijkheden stonden voor Wagt
mans open: met Rolland, die slechts 2 min.
9 sec. achterstand op hem in de algemene
rangschikking had, meegaan en zyn gele
trui verdedigen of Rolland lat engaan en
by Louison Bobet blijven, die kalm was
blijven zitten en zijn knechtje, Rolland liet
demarreren.
Met Rolland meegaan betekende een
strijd op leven en dood een gevecht tot
het uiterste, een aanspreken van reserves,
die hij waax-schijnlijk in het volgend ge
deelte van de Tour de France zo brood
nodig zou hebben. In de rit van Roubaix
naar Namen, die door alle deskundigen als
zeer zwaar was beoordeeld, had Wagtmans
met succes alleen de aanval van Bobet
kunnen afslaan. En nu stond hij met nog
40 km voor de boeg voor een nieuwe be
slissing.
Men zou lang kunnen napraten of het
besluit van Wagtmans om Rolland te laten
gaan en bij Bobet te blijven, juist is ge
weest. Vele tegen-argumenten kunnen wor
den aangevoerd, maar hoe het ook zij,
Wagtmans reageerde niet en bleef in het
peloton. Op dat ogenblik moet hij begrepen
hebben, dat hij de gele trui in Metz kwijt
zou zijn. En toen hij in het peloton binnen
komend over de eindstx-eep reed en ver
nam dat Rolland met een voorsprong van
ruim elf minuten was gearriveerd, was de
renner uit Breda niet verbaasd. Kalm ant
woordde hij op een vraag, waarom hij niet
met Rolland was meegegaan: „Je kunt de
trui niet elk dag verdedigen, dat kost te
veel kracht, dat heb ik het vorig jaar
ondervonden."
Heeft Louison Bobet zijn knecht Rolland
naar voren gestuurd om Wagtmans uit zijn
tent te lokken? Om onze landgenoot mis
schien te verleiden tot een krachtsinspan
ning waarop in de volgende étappes onge
twijfeld 'n reactie zal moeten komen? Bobet
weet dat Rolland over enkele dagen, als
de Alpen in zicht komen, terugvalt en ook
daarom liet hij zijn knecht rustig gaan, er
zich niets van aan tx-ekkend, dat hij, de
onbetwiste heerser over zijn mannen, zelf
daardoor een achtei-stand van ongeveer
dertien minuten op een van zijn knechten
zou oplopen. En zat er' voor Bobet niet de
kans in, dat Rolland de gele trui zou ver
overen, hetgeen een belangrijk bedrag voor
de ploeg zou oplevex-en? En misschien zou
het dagploegenklassement ook nog wel
door de Franse nationale ploeg worden ge
wonnen, hetgeen alweer winst zou beteke
nen.
De lengte van de vierde étappe van Na
men naar Metz was door een omleiding
van de route op Luxemburgs grondgebied
wat groter geworden dan de lijst aangaf.
In plaats van 225 km moesten de 121 nog
in de course zijnde renners er 232 afleg
gen. De Spanjaard Alomar bleek grootse
plannen te koesteren, want hij ging er al
De finale van het tournooi om het we
reldkampioenschap handbal, in Dortmund
gespeeld tussen de titelhouder Duitsland
en Zwitserland is met 25-13 door Duits
land gewonnen, dat daarmee zijn titel van
wereldkampioen prolongeerde. Bij rust
stonden de Duitse spelers met 11-8 voor.
Ruim 45.000 toeschouwers woonden dc
wedstrijd bij.
Op de voorlaatste dag van het tournooi
versloeg Tsjecho-Slowakije in de strijd om
de derde en vierde plaats Zweden met
13-9.
De strijd om de vijfde en zesde plaats
werd gewonnexx door Joegoslavië, dat Saar
land versloeg met 12-5. De zevende plaats
werd vex-overd door Oostenrijk door een
overwinning van 11-7 op Fraixkrijk.
De Italiaanse coureur Valenzano is om
het leven gekomen bij een ongeluk met
zijn twee liter Maserati tijdens de wedstrijd
om de gouden beker van de Dolomieten.
Meer dan 130 coureurs namen deel aan
deze race, die over een zeer bochtig berg-
traject van 383 kilometer voerde. Winnaar
werd de Belg Gendebien met Mercedes, in
3 uur 23 min. 1 sec., gemiddelde snelheid
89,779 km/u.
De coureur Beauman uit Londen is in
Dublin om het leven gekomen toen zijn
wagen betrokken geraakte bij een drie
voudige botsing, omsloeg en in brand vloog
tijdens de Leinster Trophy race. De race
werd een zege voor Piper uit St. Albans,
Engeland, die een gemiddelde snelheid be
haalde van bijna 76 mijl per uur.
DOOCÖCOOCX»OCCCaXCOCOOOX<XCOOOCaXO<X)CXXXXXXXXX>OCCCCCOOCCOCO<XCOOCOCOOOCCOCCOOCOOCOCCCCOCCC)CCOOCOCCCOOOOOOOOOC
De xiitslag van de derde étappe van
Roubaix naar Namen (210 km) luidde: 1.
Louison Bobet (Fr.) 6.37.39; 2. Van Ge
neehten (België) z.t. 3. Monti (It.) z.t. 4.
Wagtmans (Ned.) z.t.; 5. Impanis(België)
6.37.54; 6. Robic (West) z.t.; 7. Malléjac
(Frankrijk) z.t.; 8. Jean Bobet (Frank-
x-ijk) 6.37.56; 9. Rolland (Frankrijk)
6.38.00; 10. Picot (West) 6.38.16; 11. Bran
kart (België) 6.38.23; 12. Hassenforder
(N.O.C.); 6.38.36; 13. Astrua (Italië)
6.39.00; 14. Fornara (Italië) 6.41.27; 15.
8 Sorgeloos (België) 6.45.00; 16. Van Est
8 (Ned.) z.t.; 45. ex aequo: De Groot en
8 Gerrit Voorting, met enkele andere ren-
8 ners 6.49.47; 64. Van Breenen (Ned.)
8 6.52.21; 65. Hinsen (Ned.) 6.53.00; 78. ex
aequo: Nolten (Ned) en enkele andere
8 renners 7.11.09; 87. ex aequo: Adrie
Voorting en Van Dongen en enkele andere
H renners 7.15.51; 116. Haan (Ned.) 7.16.40.
8 Het algemeen klassement na de derde
X étappe luidde: 1. Wagtmans (Ned.)
8 15.27.05; 2. Rolland (Frankrijk) 15.29.14;
o 3. Robic (West) 15.30.37; 4. Louison Bobet
(Fr.) 15.31.16; 5. Astrua (Italië) 15.31.37;
6. Van Geneehten (België) 15.32.09; 7.
Impanis (België) 15.32.24; 8. Monti (Italië)
15.32.29; 9. Malléjac (Fr.) 15.32.31; 10.
Jean Bobet (Fr.) 15.32.33; 17. Van Est
(Ned.) 15.39.32.
Vierde étappe
De uitslag van de vierde étappe van
Namen naar Metz (232 km) luidde: 1.
Kemp (Lux.) 6 uur 41 min. 7 sec. (met
bonificatie 6.40.07)2. Quentin (Frank
rijk West) 6.41.15, met bonificatie 6.40.45;
3. Molinéris (Z.O.Fr.) 6.41.15; 4. Anzile
(N.O.C.) z.t 5. Buitel (Frankrijk West)
z.t.; 6. Mahé (Frankrijk) 6.41.27; 7. Rol
land (Fr.) 6.41.28; 8. Bertoglio (It) 6.41.38;
Alomar (Spanje) 6.41.42; 10. Gerrit
Voorting (Ned.) 6.48.13; 11. Van Est
(Ned.) z.t.; 25. ex aequo: grote groep ren
ners met Louison en Jean Bobet (Frank-
De vreugde van de 22 leiders over hun
ontsnapping was geen lang leven bescho
ren, want zij werden weer spoedig door
een groot peloton ingelopen. Deze fusie
was echter nauwelijks tot stand gekomen
of de rust werd al weer verstoord door
twee nieuwe demarranten: de Haarlemmer
Tonny Peters en de Rotterdammer Verhoef.
Dit tweetal fietste een honderdtal meters
winst bijeen en kreeg toen versterking van
Van Steenselen, Van Vliet en v. d. Heuvel.
Ondanks het feit dat verschillende renners
aan de achtervolging begonnen, liepen de
vijf koplopers steeds verder uit en alleen
de sterk rijdende Sassenheimer Van Hou-
welingen en de Beverwijker Geldermans,
slaagden erin om zich na een fraaie achter
volging bij de leiders te voegen. Er waren
toen ongeveer 86 km afgelegd.
Slachtoffers
Er waren door deze ontsnapping, die
later de beslissende slag bleek te zijn, reeds
vele favorieten die het bijltje erbij neer
legden. Tot deze slachtoffers behoorden
o.m. Ottenbros, Rol, Rusman, Aanraad
(wegkampioen 1952), Kayer, Scholten, Van
Heusden, Snijders, Krijn Post, Bruggen-
kamp, Fok, Braspennincx, De Jongh, gebr.
v. d. Putten, Schoenmakers, Heeren, West
dorp, Sonnemans, Rutten. De Haarlemmer
Piet Peters werd in de eerste ronde al
door een lekke band voor de eindstrijd uit
geschakeld.
Kopgroep onbereikbaar
Na de verzorging in de 24ste ronde
ongeveer 100 km - vloeiden het tweede en
derde groepje ineen en zodoende kwamen
er twintig man op het tweede plan, die toen
al tegen andei'halve minuut achterstand
aankeken. Er zit nog een kans in, moeten
Van 't Hof, Van Wetten, Wolfs, v. d. Brekel
en Stolker gedacht hebben, want kort na
de hei-groepering verlieten zij deze groep
en begonnen aan een verwoede achtervol
ging.
Hoewel deze vijf renners enige winst
boekten op de kopgroep waarin Gelder
mans en Van Houwelingen de tol voor hun
geleverde krachtsinspanningen van de ach
tervolging moesten betalen en het tempo
niet meer konden volgen bleef deze toch
onbereikbaar voor hen.
Want nadat eerst Wolfs en vervolgens
ook Van 't Hof in het groepje achtervol
gers de strijd staakten, bleef de achter
stand om dezelfde tijd schommelen. Ook
de kopgroep had inmiddels verlies te in
casseren gekregen, want 38 km voor de
finish werd Tonny Peters door een lekke
band getroffen en moest de stryd nood
gedwongen beëindigen.
Nog tien over
De strijd naderde het einde en van de
334 gestarte renners lagen er nog slechts
tien in de strijd. Vijf kilometer voor de
streep demarreerde Verhoef. Zijn drie
makkers bleven het antwoord op dit offen
sief van de Rotterdammer schuldig en kon
den slechts gaan uitmaken wie de tweede
plaats zou bezetten, want Verhoef konden
zij in zijn zege-rush niet meer stuiten.
De uitslag luidde: 1. en kampioen S. Ver
hoef (Rotterdam) de 176 kilometer in 4 uur
29 min. en 30 sec. 2. op 43 sec. A. van
Steenselen (Mijnsherenland); 3. M. v. d.
Heuvel (Hengelo); 4. J. van Vliet (Rotter
dam); 5. op 1 min. 34 sec. M. Stolker (Zui
len); 6. op 2 min. en 19 sec. P. v. d. Brekel
(Echt, L.)7. A. van Wetten (Noordwijker-
hout); 8. op 4 min. 57 sec. L. Stevens (Els-
loo); 9. Piet van Est (Fijnaart); 10. J. Me-
hagnoul (Amsterdam).
Nieuwelingen
Als voorwedstrijd van dit kampioenschap
rijk); De Groot, Hinsen, Nolten, Van
Breenen, Wagtmans, allen 6.52.57; 112.
Adrie Voorting 7.04.28; 116. Van Dongen
7.10.25; 118. Haan 7.15.30.
Het Algemeen klassement na de vierde
étappe luidde: 1. Rolland (Frankrijk)
22.10.41; 2. Wagtmans 22.20.02; 3. Robic
(West) 22.23.44; 4. Louison Bobet (Frank_
rijk) 22.24.13; 5. Astrua (Italië) 22.24.34;
6. Van Geneehten (België) 22.25.06; 7.
Buitel (West) 22.25.09 8. Impanis (Bel
gië) 22.25.21; 9. Monti (Italië) 22.25.26; 10.
Malléjac (Fx-ankrijk) 22.25.28; 16. Van Est
22.27.45; 22. Gerrit Voorting 22.32.32; 48.
Van Breenen 22.39.50; 52. Hinsen 22.41.35;
58. De Groot 22.45.35; 104. Nolten 23.15.08;
105. Adrie Voorting 23.15.56; 108. Van
Dongen 23.22.58; 114. Haan 23.36.20.
Het ploegenklassement van de vierde
étappe luidde: 1. Frankrijk 20.11.07 2.
N.O.C. 20.18.04; 3. Gemengde Luxem
burgse ploeg 20.24.55; 4. Frankrijk West
20.26.31; 5. Frankrijk Zuid Oost 20.27.09;
6. Italië 20.27.32; 7. Spanje 20.27.36; 8.
Nederland 20.29.23; 9. Ile de France
20.34.20; 10. Zwitserland 20.38.47; 11. ex
aequo: België en Engeland 20.38.51; 13.
Frankrijk Zuid West 20.38.51.
Het algemeen ploegenklassement na de
vierde étappe luidde: 1. Frankrijk 66.44.04
2. Italië 67.05.42; 3. België 67.09.58 4.
Frankrijk West 67.10.26; 5. Noord Oost
Centraal 67.19.58; 6. Nederland 67.20.19;
7. Gemengde ploeg 67.32.07 8. Spanje
67.34.06; 9. Frankrijk Zuid Oost 67.35.07;
10. Zwitserland 67.44.07; 11. Frankrijk
Zuid West 67.52.56; 12. Engeland 67.54.29;
13. Ile de France 68.23.39.
Het puntenklassement na de vierde
étappe luidt: 1. Wagtmans 43 punten; 2.
Rolland (Fr.) 55 pnt.; 3. Poblet (Spanje)
58 pnt.; 4. Van Est (Ned.) 62 pnt.; 5. Ro
bic (West) 64 pnt.
(XOCOOOOOCOOCOOCO:OOCÖCCOCX»OC<X*XXX)OOOCCl<X>CXX)OCOOXXX)OOOOCOCX>OCCOCXX»OOCOOO<XXXX)COOOOOOCa3000C»COC>OCXX>OOOOOCXJOC
S. Verhoef uit Rotterdam gaat door
de finish.
werd een nationale nieuwelingenwedstrijd
gehouden over 58 kilometer, waarvoor
eveneens een zeer groot aantal deelnemers
aan de start verschpen.
De uitslag luidde: 1. W. Bravenboer (Rot
terdam) de 58 kilometer in 1 uur, 27 min.
en 25 sec.; 2. H. Middelkamp (Kieldrecht)
3. A. Braat (Aalsmeer); 4. H. Cuvelier
(Nieuw Vennep); 5. G. Duinmeyer (Bever
wijk); 6. C. Dumernit; 7. H. Marinus (bei
den Amsterdam); 8. ex aeqo het peloton.
Op de banen van de Kennemer Golf en
Country Club in Zandvoort zijn de wed
strijden (36 holes stroke play) gehouden om
het nationaal open golfkampioenschap van
Nederland. Er hadden 36 deelnemers voor
ingeschreven.
In het algemeen klassement werden de
eerste negen plaatsen door professionals
ingenomen. Winnaar werd Pennington van
de Hilversumse Go\f Club met een totaal
van 146 (72-74). Cramer van de Twentse
Golf Club en Gerard de Wit van de Haagse
Golf en Country Club klasserden zich ex
aequo met een totaal van 152. Cramer
maakte in de eerste ronde 80 en in de
tweede 72 tegen De Wit 72 en 79.
Ottevanger van de Golfclub „Texandria"
legde beslag op de vierde plaats met een
totaal van 155 (76-79), Ruehl (Kennemer
Golf en Country Club) en Piet Witte (Golf
Club „De Dommel) met resp. 156 (77-79) en
158 (80-78) eindigden als vijfde en zesde.
Als eerste amateur legde Jordaan van
de Twentse Golf Club met een totaal van
165 (80-85) beslag op de tiende plaats.
Door een 44 gelijk spel tegen Blauw Wit in Amsterdam, legde Het Zuiden voor de
vierde maal beslag op de kampioenstitel. De overige titels werden behaald in 1927,
1928 en 1930, zodat het 25 jaar heeft geduurd, voordat de hoogste korfbaltitel weder
om bij Het Zuiden uit Rotterdam belandde.
De wedstrijd, bijgewoond door ongeveer
vijftienhonderd toeschouwers, was van veel
minder gehalte dan de vorige week. Blauw
Wit, dat ditmaal met aanvoerder Reuter, en
de dames WoudstraSchenk en Breed ver
scheen, zag kans om een aanvankelijk op
gelopen 42 achterstand in een 44 stand
om te zetten, hetgeen vijftien minuten voor
het einde geschiedde. Vooral dit laatste kwar
tier was er volop spanning, want een doel
punt van Blauw Wit, had voor Het Zuiden
een beslissingswedstrijd betekend.
Onmiddellijk na het beginsignaal zette
Blauw Wit de aanval in. Aanvoerder Reuter
werd veel te fel verdedigd en twee straf-
worpen waren op hun plaats geweest. Toch
bleef Blauw Wit goed volhouden: tweemaal
scoorde Reuter, doch evenzo vele malen an
nuleerde de arbiter het doelpunt.
In deze periode kwam de Zuiden-aanval
weinig in actie, doch de weinige aanvallen
waren wel zo gevaarlijk als die van Blauw
Wit. En daardoor gebeurde het, dat treffers
van Kortland en Den Hartogh de Rotter
dammers een twee-nul-voox-sprong gaven bij
de rust, ook al omdat Blauw Wit twee straf-
worpen, genomen door Schenk en D. Woud
straSchenk, miste.
Feller
Na de rust werd de strijd nog feller: men
gunde elkaar geen duimbreeds bewegings
vrijheid en vele botsingen waren daarvan
het gevolg. Een wat nonchalant schot van
de Blauw Wit-speler Hiensch in de zesde
minuut na de x-ust betekende het eerste suc
ces voor de thuisclub (12). Vlak hierna
ontstond een botsing tussen de spelers Kindt
en Woudstra, en beide aanvoerders moesten
deze spelers tot rust aanmanen. Even later
passeerde Woudstra zijn tegenstander prach_
tig en hierdoor werd de stand gelijk (22).
Een minuut later mocht mevrouw Merk
Schuiten op de strafworpstip gaan staan,
doch ook deze internationaal faalde. Haar
vakgenoot Kindt nam revanche op Woud
stra en wederom had Het Zuiden een voor
sprong (23), welke even later door mevr.
MerkSchuiten tot 24 werd opgevoerd.
Lang hadden de Rotterdammers geen plei-
zier van deze stand, want in vijf minuten
tijds bi-achten Schenk en mejuffrouw
Michels de partijen op gelijke voet (44).
Blauw Wit meende nog een zege te kun
nen behalen: er waren nog vijftien minuten
te spelen en daarom wei-d alles op de aan
val gezet. Doch Het Zuiden verdedigde fel,
soms wellicht te fel, hetgeen onder de ge
geven omstandigheden begrijpelijk was.
Blauw Wit kreeg in de laatste minuut een
prachtige kans: Bruggeman schoot in de
korf, doch de bal rolde, tot gorte teleux-stel-
ling van de Blauw-Wit-aanhang en tot
vreugde van de talloze Zuiden-supporters
over de korf, hetgeen voor Het Zuiden het
veroveren van het korfbalkampioenschap van
Nederland betekende. Ongetwijfeld zal iedere
objectieve toeschouwex-, die beide wedstrij
den heeft gezien, moeten erkennen, dat Het
Zuiden dit jaar over het sterkste twaalftal
beschikte, en daarmede de titel volledig ver
diende.
Seriewedstrijden „Oosthoek"
De winnaars van de seriewedstrijden van
„Oosthoek" waren:
Afdeling I 1. Haarlem; 2. Watervliet I.
Afdeling II 1. Oosthoek; 2. Zaandam-Z.
Afdeling III 1. Raven 2; 2. Haarlem 2.
Afdeling IV 1. Nieuw Flora 3; 2.
Aurora 3.
Afdeling V Watervliet 3; 2. ZKC I.
Promotiewedstrijd
De Zaterdagavond gespeelde beslissings
wedstrijd tussen Haax-lem 2 en Amsterdam-
Zuid 2 werd door laatstgenoemd twaalftal
met 2^0 gewonnen, zodat de Amsterdammers
in de reserve tweede klasse KNKB blijven.
Dit resultaat was daarom voor „Haarlem"
zo teleurstellend, omdat dit niet nodig was
geweest, indien de ploeg over een schutter
had beschikt. Want twintig minuten vóór de
rust, en in de gehele tweede helft, was Haar_
lem het meest in de aanval. Zelfs twee straf-
worpen werden gemist. Nu kwam de zege bij
het twaalftal, dat in het veld de mindere
was, doch twee maal de korf vond en daarom
toch nog verdiend won.
Een aardige geste was het aanbieden van
een geschenk van de Amsterdammers aan
„Haarlem," omdat de Haarlemmers zoveel
medewerking hadden verleend tot het vast
stellen van deze promotiewedstrijden.