Polygoon bezit thans eigen
kleurenontwikkelmachine
TRAFFIC
Muggebeten
DEBRAIINE
Agenda voor
Haarlem
George Szell dirigeerde
werk van Sibelius
GRAVEN
Improvisatieconcert door drie
„Zilveren Tulp "-winnaars
Laboratorium
uitgebreid
'T SILVER STOEPKE
'T SILVER STOEPKE
Jeanne Marguillard
gaf orgelconcert
7
Vandalen in Eutopia
Jongeman in IJmuiden
verdronken
Spoorwegverkeer over
Moerdijkbrug hersteld
Kerkelijk Nieuws
Bekroonde koraalvoorspelen uitgevoerd
HOLLAND
FESTIVAL
HOLLAND
FESTIVAL
Examens
Dame ernstig gewond
bij autobotsing
De feilloos gestopte sigaret met de volle Virginia smaak
Ruim 40.000 toeschouwers
bij draaiorgelfeest in
Vondelpark
VRIJDAG 15 JULI 1955
Met een korte en meer gemoedelijke
dan officiële plechtigheid heeft Polygoon
Donderdagmiddag het nieuwe kleuren- en
chemisch laboratorium in gebruik ge
nomen, dat het als eerste Nederlandse
filmproducent in staat stelt kleurenfilms
in eigen studio te vervaardigen. Er is zo
het een en ander aan deze ingebruik
neming vooraf gegaan. Het laboratorium
aan de Koudenhorn te Haarlem moest
ingrijpend worden verbouwd. Ruim 9000
uren vereiste de verbouwing. De opbouw
en installatie van de kleurenontwikkel
machine vergde nog eens 2400 uren. Drie
honderd meter pijpleidingen werden ge
legd. Zeker 550 meter electrische kabel en
450 meter electrisch draad zijn verwerki.
Maar nu beschikt men dan ook over een
machine, die het de Nederlandse filmers
mogelijk maakt geheel onafhankelijk van
het buitenland kleurenfilms zelf te ont
wikkelen en af te leveren.
Zowel het hoofd van de afdeling Kunst
zaken van het ministerie van O. K. en W.
dr. J. Hulsker als de directeur van de Ne
derlandse Bioscoop Bond de heer J. G. Bos
man stelden dat met voldoening vast in
de toespraken, welke zij voor de ingebruik
neming hielden. Dr. Hulsker wees op de
creatieve mogelijkheid van de kleurtoe-
passing voor de filmer, uitgaande van
enige persoonlijke herinneringen. De heer
Bosman verdiepte zich in de ontwikke
lingsgang van de kleurtoepassing in de
film en juichte het toe, dat Nederland op
dit gebied geen achterstand meer heeft.
Mr. J. M. Landré, directeur van Polygoon
mocht zich dan ook verzekerd weten van
het meeleven van overheid en bioscoop
bedrijf, een meeleven, dat hopelijk voor
zover daartoe de mogelijkheden strek
ken zal resulteren in een voldoende
aantal opdrachten om de exploitatie van
de nieuwe machine even succesvol als ren
dabel te maken.
Dr. Hulsker stelde de machine in ge
bruik. Het was in feite een symbolische
handeling, want de eerste producten van
Polygoons kleurenontwikkelmachine zijn
inmiddels al verschenen. Toonders „Moon-
glow", die in de Filmweek Arnhem een
speciale vermelding verwierf, is bij Poly
goon ontwikkeld. Tijdens die Filmweek
verscheen ook een journaal in kleuren. De
bijval, die beide producties verwierven,
gold zeer zeker ook de kleur en daarmee
was reeds Polygoon gecomplimenteerd
vooraleer het nieuws over deze nieuwe
mogelijkheden van het bedrijf aan het
Spaarne genoegzaam bekend was.
De werking der ontwikkelmachine te
verklaren is geen gemakkelijke zaak. In
zijn eenvoudigste vorm komt het hierop
neer, dat de filmstrook vanuit de ont
wikkelingskamer door een aantal baden
wordt geleid, die voor de kleuren onge
wenste stoffen afscheiden, waarna in de
droogkast nog eens de statische lading van
de film kan afvloeien en het aantrekken
ADVERTENTIE
KOEKOEKKLOKKEN
met volledig slagwerk vanaf 28.—
Grote Houtstraat 49 - Tel. 20049 - Haarlem
De kleine zaak met de grootste keuze
VRIJDAG 15 JULI
Rembrandt: „De aanslag op Hitier", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: Vacantiepro-
gramma, 10.30 uur. „Gek op mannen", alle
leeft., 7 en 9 uur. Luxor: Montagne's Jeugd-
variété, 10.30 uur en „Lach en vergeet", alle
leeft., 7 en 9.15 uur. Lido: „Dit gebeurde op
20 Juli 1944", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Three for the show", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Roxy: „De verlaten wigwam", alle
leeft., 7 en 9.15 uur. Minerva: „De 5 Sulli-
vans", alle leeft., 8.15 uur. Cinema Palace:
„Rear Window", 2de week, 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Vleeshal, Grote Markt: Tentoonstel
ling „Madame", van 10 tot 17.30 uur. Open
luchttheater, Bloemendaal, 20.30 uur: Spaans
dansensemble Susana en José.
ZATERDAG 16 JULI
Rembrandt: „De aanslag op Hitler's 14
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: Vacan-
tieprogramma, 10.30 uur en „Gek op man
nen", alle leeft., 2.15, 7 en 9.15 uur. Luxor:
Montagne's Jeugd variété, 10.30 uur en „Lach
en vergeet", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Lido: „Dit gebeurde op 20 Juli 1944", 14 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: .Three for
the show", alle leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur.
Roxy: „De verlaten wigwam", alle leeft.,
2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „De 5 Sulli-
vans", alle leeft.. 2.30, 7 en 9.15 uur. Cinema
Palace: „Rear Window", 2de week, 18 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Vleeshal, Grote Markt:
Tentoonstelling „Madame" van 10 tot 17.30
uur en van 19 tot 22 uur. Openluchttheater,
Bloemendaal, 14.30 uur: Extra kindervoor
stelling van „Panda", door Anneke Elro en
haar Sprookjes Gezelschap. Openluchtthea
ter, Bloemendaal, 20.30 uur: Spaans dans
ensemble Susana en José.
De kleurenontwikkelmachine. Op de voor
grond de droogkast. Daarachter de baden,
waar doorheen de filmstrook loopt.
van stofdeeltjes wordt voorkomen. Een in
gewikkelde thermostatische apparatuur
zorgt ervoor dat de diverse baden steeds
nauwkeurig dezelfde temperatuur hebben,
hetgeen bij kleurontwikkeling van het
grootste belang is. Voor de chemische con
trole van de baden is een analytisch labo
ratorium opgericht, waar alle vier uur alle
baden worden geanalyseerd. Ieder uur
doorloopt een sensitometerwig het gehele
ontwikkelingsprocédé in de machine. De
ontwikkelde filmgedeelten worden door
gemeten op kleurdichtheid in ieder van de
drie lagen. Daaruit wordt de bereikte ge
voeligheid en het contrast van ieder van
de kleurlagen bepaald. De chemische sa
menstelling van de baden wordt constant
gehouden door regelmatige toevoeging van
aanvoerbaden. Hiervoor zijn opgesteld 6
aanvullingspompen en 6 doseringsaggre
gaten, die volautomatisch worden bediend.
De totale vloeistofopslag in de pompkamer
bedraagt 3600 liter.
Een staf van acht laboranten draagt
er zorg voor, dat de kleurenfilms van
Polygoon beantwoorden aan de gestelde
normen. Alle gegevens worden grafisch op
een controle-bord aangegeven, zodat de
werking van het procédé in de ontwikkel
machine op ieder moment wordt overzien
en achteraf de omstandigheden, waarbij
werd ontwikkeld, voor iedere meter film
kunnen worden nagegaan. Hetgeen alles
behalve een kleinigheid is, wanneer men
weet, dat de capaciteit der machine 300 tot
600 meter filmstrook per uur bedraagt en
de filmsoort zowel 16 als 35 mm kan zijn.
Meer dan deze cijfers zeggen echter de
producten, die de machine levert. Het tijd
perk van experimenteren loopt ten einde.
Reeds is bewezen" d&if de bij Polygoon ge
maakte kleurenfilm de vergelijking met
het buitenland glansrijk'' -kan doorstaan.
Voor de Nederlandse filmproductie is de
betekenis daarvan niet te onderschatten.
Haar opbloei is een beperking ontnomen,
die meetelt. En Polygoon is weer meer up
to date.
ADVERTENTIE
REIS PORTEFEUILLE WEKKERS
vanaf 18.50
Grote Houtstraat 49 - Tel. 20049 - Haarlem
De kleine zaak met de grootste keuze
Versieringen, die ter gelegenheid van
„Eutopia" in Arnhem zijn aangebracht,
hebben het moeten ontgelden. Onbeken
den hebben acht grote maskers en poppen
ernstig beschadigd. Voorts zijn twaalf
grote maskers gestolen. Een beeldje van
een bekend Brussels manneke, speciaal
voor „Eutopia" vervaardigd, heeft het
eveneens moeten ontgelden en is stuk ge
slagen.
Gisteravond omstreeks 10 uur werd tus
sen de pieren van IJmuiden een herenfiets
gevonden met wat kleren, zodat er een on
geluk werd vermoed.
Vanmorgen om 5 uur spoelde op het
strand bij de Zuidpier het stoffelijk over
schot aan van de vermiste: het was de 27-
jarige ongehuwde fabrieksarbeider W. A.
Thiessens, die in IJmuiden in pension was,
maar die in Eindhoven zijn vaste verblijf
plaats heeft.
De jongeman is in de avonduren gaan
baden, al was bekend, dat zijn lichame
lijke toestand d'it in feite niet verantwoord
maakte. Het stoffelijk overschot is overge
bracht naar het hoofdbureau van politie.
De door het spoorwegongeval gestremde
treinenloop over de Moerdijkbrug is Don
derdagavond om kwart over zeven her
steld. Toen namelijk was de beschadigde
Oostelijke baan weer in zoverre gerepa
reerd, dat de treinen er met een kalme
vaart over konden rijden. De dienst Weg
en Werken van de Nederlandse Spoorwe
gen is nog druk bezig om de baan defini
tief te herstellen en ook wordt er hard ge
werkt om de over enkele tientallen meters
vernielde of zwaar beschadigde Westelijke
baan in orde te brengen. Van de ravage,
die het spoorwegongeval veroorzaakt had,
is niet veel meer te bespeuren.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen, te Lopik: C. Treure te Eder-
veen; te Brakel: K. Exalto, cand. te Lin-
schoten.
Bedankt, voor Veenendaal (5e pred.pl.):
C. A. Korevaar te Rotterdlam.
Aangenomen de benoeming tot geestelijk
verzorger der Nederlanders in Davos: M.
J. Top te Bergeijk.
Geref. Kerken
De classis Almelo heeft praep. geëxama-
neerd en beroepbaar verklaard de heer T.
Kamper te Wierden, cand. aan de V.U.,
die zich terstond beroepbaar stelt.
De classis Hilversum heeft praep. ge
ëxamineerd en beroepbaar verklaard de
heer TI. J. Heynen te Hilversum.
Chr. Geref. Kerken
Bedankt voor Veenedaal W. F. Laman
te Rotterdam.
Beroepen te Biezelinge: T. Brienen, cand.
te Werkendam.
Op de vijfde openbare manifestatie van
het vijfde Haarlemse orgelconcours impro
viseerden Piet Kee, Anton Heiller en Louis
Toebosch, de drie winnaars van „De Zil
veren Tulp" in de loop der jaren. Het was
ditkeer geen wed
strijd en men deed
goed het idéé hier
aan verre van zich
af te zetten om de
tot gelding komende
persoonlijkheid van
elk der drie improvisators vrijelijk op zich
te laten inwerken.
Piet Kee, die het spits afbeet, liet zich
herkennen aan zijn openheid en zijn zin
voor het brillante effect en voor virtuoze
allure. Wanneer hij daarvan even afstapt,
voelt men de potentie verzwakken. Maar
hij hervindt gauw zijn natuurlijk élan en
tenslotte wordt het een triomf van het
spontane musiceren.
Anton Heiller maakte het zich niet ge
makkelijk met zijn Passacaglia en Fuga op
twee door Louis Toebosch verstrekte the
ma's. Hij openbaarde zich als een meester
lijk architect met muzikale bouwstof, de
vrijheid riemend om het Passacaglia-thema
een paar keer van de bas naar de discant
te laten verhuizen, of een onderbreking te
wagen met een eigen gevonden episode,
wanneer de structuur gevaar liep in een
schoolse formule vast te lopen. Zijn contra-
puntisch combinatievermogen bleek echter
vooral in de Fuga, waarin hij het thema
Gemeten met maatstaven der program
ma-compositiekunst kon het eerste gedeelte
van het programma van het concert, dat
Donderdag door het Concertgebouw-Orkest
te Amsterdam in het Holland Festival werd
gegeven, moeilijk geslaagd van samenstel
ling genoemd worden. Want tussen de
Symphonische Proloog van Henk Badings,
die als eerste uit te voeren werk was ge
kozen en het Pianoconcert in F (K.V. 459)
van W. A. Mozart, dat daarop volgde, ligt
chronologisch en stilistisch en ook naar de
geestelijke inhoud beschouwd, een gapende
kloof, die niet te overbruggen" is. De Sym
phonische Proloog met zijn romantische,
tragische accenten, met zijn klankstuwin
gen naar imponerende hoogtepunten, zijn
levendige, veelkleurige instrumentatie en
zijn pompeuze Bruckneriaanse climaxen en
contrasterende ver-
r ebbingen naar ver-
stillingszönes, was
allerminst geschikt
om de toehoorders
in de tropische zaal
ontvankelijk te ma
ken voor de verfijnde, broze muziek van
Mozart's concert.
In de Symphonische Proloog, die ter ge
legenheid van het honderdjarig bestaan
van de „Wiener Philharmonie" in opdracht
werd geschreven, is de sterke persoonlijk
heid van Badings slechts matig tot uitdruk
king gekomen. Wel spreken zijn vakman
schap en zijn zin voor doeltreffende instru
mentatie uit dit gelegenheidswerk, waarvan
de reprise toch beter achterwege had
kunnen blijven. De dirigent George Szell,
die de leiding van dit festivalconcert in
handen had, besteedde alle zorg aan de
uitvoering van Bading's werk en verleende
daaraan een sterke spanning.
En daarna stond het auditorium voor de
taak zich in te stellen op het concert van
Mozart, dat door de pianiste Clara Haskil
vertolkt zou worden. Lange tijd heeft dit
werk niet tot de gangbaarste pianoconcer
ten van de Salzburger meester behoord,
een verwaarlozing, die niet gerechtvaardigd
was. Want ook dit concert bereikt de hoog
ste regionen van gesublimeerde muziek, al
klinken daarbij de tonen van een smarte
lijke weemoed en van een felle opstandig
heid. Clara Haskil speelde het concert, on
danks de tegenwerkende, de vleugeltoetsen
glad makende warmte, met buitengewone
beheersing. Zij tekende de ranke structuur
met een verfijnde precisie en gaf aan haar
voordracht de innig bewogen eenvoud van
uitdrukking, maar ook de sprankeling van
levendige blijheid.
Afgezien van enig klankoverwicht hield
George Szell met grote beheersing de be
geleiding in dezelfde geest. Voor de uit
drukkingsreserve, betracht bij de bege
leiding van het pianoconcert, kreeg
George Szell een onbeperkte compensa
tie bij de uitvoering van de Tweede Sym-
phonie opus 43 van Jean Sibelius na de
pauze. Het Nederlandse publiek wordt
met muziek van deze nationale Finse
componist niet overvoerd en over het al
gemeen staat het wat onwennig tegenover
de werken van deze meester, met het
symphonische gedicht „Finlandia" als uit
zondering. Maar die houding zou spoedig
veranderen, wanneer er regelmatig een
artistieke propaganda gevoerd zou wor
den op de wijze zoals George Szell dit ge
daan heeft.
Sibelius zelf heeft zich niet beijverd in
zijn muziek een tegemoetkomend gebaar
tot de toehoorder te maken. Sterk en
beheerst bleef hij zichzelf en deed geen
consessies met gangbare melodische for
mules of conventionele harmonische ont
wikkelingen. Ook in deze Tweede Sym-
phonie heerst de spanning van het on
verwachte, dat zich als in een rhapsodi-
sche opeenvolging manifesteert, wat toch
geen beletsel geworden is voor een sterk
gesloten samenhang. Voor George Szell
had de symphonie geen geheimen. Elk de
tail kende hij en wist hij te plaatsen in
het geheel, een machtige synthese van
geladen muziek, die, gebracht in een rijk
geschakeerde instrumentatie, een groots
getuigenis werd voor het genie van de bij
na negentigjarige componist.
Sibelius is een Fin en in zijn muziek
wil men gaarne een symbool zien van het
Finse volk en zijn land. George Szell heeft
echter deze symphonie uit deze nationale
beperking opgeheven en gebracht op een
algemeen menselijk niveau. En daardoor
kon deze uitvoering ook het Amsterdam
se auditorium tot begrip en tot grote
geestdrift brengen.
P. ZWAANSWIJK
Op 14 Juli slaagden de volgende candada-
ten voor het Mulo-examen. De dames T. de
Wit, D. Keulen, P. B. Hoogkamer, J. H. H.
Veen, M. C. Brandt, C. Kollewijn, C. Klaas-
sen, A. W. ter Haak, H. Kuijt, E. Vlug, H.
Klaver, A. Wassink, G. A. Stoeltie, A. van
Zalinge, T. G. Zwart, L. S. Kempen, A. C.
v. d. Schriek, J. P. Bronto, allen uit Haar
lem; R. C. T. Roos uit Haarlemmermeer; J.
M. W. Paternostre uit Zandvoort; N. M. Cle
ment, C. J. Helmus, L. Buurman en G. M. F.
Warner, allen uit Lisse; A. Meijer uit Sant
poort. Bovendien behaalde mejuffrouw L. W.
de Vries uit Velsen het middenstands
diploma.
De heren R. T. P. van Hei-waarde, Soelaart,
E. P. A. v. d. Hoven, allen uit Haarlem; P.
de Vreugd uit Hillegom; L. Sloof uit Hoofd
dorp; E. K. Braay uit Bloemendaal; A.
Nieuwstraten uit Noordwijkerhout; C. Ben
schop en A. Lugtigheit beiden uit Sassen-
heim.
Aan de Middelbaar Technische School,
Dongestraat, Amsterdam, slaagde voor het
examen afdeling weg- en waterbouwkunde
de heer I. Konings, uit Haarlem. Voor het
examen mechanische technologie slaagden
de heren E. C. David Richard uit Haarlem,
P. E. van Heeren uit Spaarndam en C.
Naaktgeboren uit Velsen.
ook in spiegelbeeld ontwikkelde, zinrijke
episodes aanbracht, gefokt uit motieven
van de tweede helft van het thema, de the
ma's van Passacaglia en Fuga met elkaar
combinerende om dan uiteindelijk, via een
brillante cadens, hymnisch te besluiten met
wat daartoe uit de gegevens bruikbaar was.
Louis Toebosch improviseerde op een ca-
pricieus thema van Heiller, dat hij in lichte
tinten een giocoso-karakter wist te geven.
Een aardige vondst was het op een eigen
koraalachtig stramien te gaan borduren
met motieven van het geestige gegeven. De
lichte karakteristiek bleef gehandhaafd,
ook bij een vrije interpretatie van het the
ma. Maar daar kon het niet bij blijven; er
kwam gang in en de improvisator stuwde
voort tot hij met het grillige thema een
grillige fuga waagde. Het werd een knappe
realisatie. Na een opmerkelijk stretto volg
de een effectrijke cadens (aartsvader Bach
zou zo iets ook niet versmaad hebben) en
na de slotaccoorden van de coda was onze
indruk dat we een kapitaal werkstuk ge
hoord hadden, logisch en met smaak ont
wikkeld uit de gegeven kern.
De betekenis en de voorname waarde van
de improvisatiekunst is deze avond door de
drie laureaten, ieder op eigen wijze, schit
terend aangetoond. Als resultaat van het
Haarlemse initiatief mocht het een apo
théose heten.
De vier koraalvoorspelen, die bekroond
werden in de internationale wedstrijd voor
orgelcompositie, uitgeschreven door de
commissie van het Haarlemse Orgelcon
cours, werden daarna door Piet Kee en
Louis Toebosch ten gehore gebracht. Het
laatst gespeelde werk: „Aus tiefster Not"
van Henry W. Kaufmann uit Boston (Ver
enigde Staten), bleek in de verklanking een
tegenvaller te zijn. Het bescheiden stukje
van Gerrit van der Graaff uit Arnhem (op
het „Hoe groot, o Heer") maakte een goede
indruk. „Lasst uns erfreuen herzlich sehr"
van Josef Friedrich Doppelbaur uit Wels
in Oostenrijk en vooral „O heiligste Drei-
faltigkeit" van Hermann Schroder uit Keu
len, dat met de eerste prijs 250) be
kroond werd, gaven blijk van levendige
muziekgeest en van practische kijk op wat
„des orgels is".
Hiermede is dus het Haarlemse impro
visatie-concours in dit eerste lustrum jaar
besloten. Doch ondertussen is de Zomer-
Academie voor organisten begonnen, die
tot 30 Juli duurt. Haarlem wordt stilaan
maar zeker een centrum van internationale
orgelcultuur.
JOS. DE KLERK.
Op de Cannenburgerbrug te Vaassen zijn
Donderdag twee auto's met elkaar in bot
sing gekomen. Mevrouw L. Z. uit Amster
dam, die met haar echtgenoot in de beim
van de weg zat, werd tengevolge van deze
botsing zeer ernstig gewond; zij is in zorg
wekkende toestand naar het Julianazieken-
huis te Vaassen overgebracht.
Na de botsing kantelde een van de wa
gens gedeeltelijk en schoot vervolgens over
de langs de kant van de weg zittende
vacantiegangers het kanaal in. Mevrouw
Z. kreeg daarbij een hevige klap van de
auto. Haar echtgenoot kwam met de schrik
vrij; ook de beide auto-bestuurders liepen
nagenoeg geen letsel op.
ADVERTENTIE
De ongekende hitte in Stockholm stelde
het verkeer voor vreemde problemen. Waar
moet je als automobilist nu stoppen als je
bij zo'n streep belandt
De gemeentelijke orgelbespeling, die tij
dens de vacantie van de stadsorganist door
buitenlandse organisten waargenomen
wordt, werd Donderdagmiddag door Jeanne
Marguillard uit Besangon verzorgd.
Het spel dezer jeugdige organiste was er
kennelijk op gericht de rijkdom aan mix
turen, die het orgel van Christiaan Müller
nog bezit, na al wat er in de vorige eeuw
aan veranderd is, zo gunstig mogelijk aan
te wenden. Het markeerde de tendenz om
de romantische imitatie-timbres te ver
mijden, voor zover deze op het instrument
voorhanden zijn en alleen de autonome
orgelklank waardig te exploiteren. Behou
dens in „Trumpet and air" van Purcell
maakte zij zelfs een zuinig gebruik van
tongwerken, welke overigens tot de Franse
traditie behoren. Zeer kenmerkend voor de
moderne renaissance van het orgelklank
karakter was de fraai-gestyleerde vertol
king, die Jeanne Marguillard liet horen
van Dialogue in d van Nicolas de Grigny,
waarin tongwerk en vulstemmen als mar
kante contrasten tegenover elkaar stonden.
Het was jammer, dat wegens tijdgebrek
Prelude en Fuga in b van Bach kwam te
vervallen: wij hadden voor dit kapitale
stuk wel wat anders willen missen, zelfs
de twee koraalvoorspelen „Schmücke dich,
o liebe Seele" en „Komm, Gott Schöpfer,
heiliger Geist" van dezelfde meester, waar
van de eerste wat onregelmatig verliep in
de versiering van de cornet-melodie.
Aardig geregistreerd maakte de inter
pretatie van „Antienne en musette" van
Georges Migot een goede indruk. Van de
waarde van „Apparition de l'Eglise éter-
nelle" van Messiaen kon de organiste ons
niet overtuigen, wel daarentegen van de
sobere liturgische préludes van Gaston Li-
taize.
Als geheel een vrij vlotte prestatie op
een vreemd instrument. Gelukkig kon zij
rekenen op de secure hulp van de handige
registrator Henk Lasschuit.
JOS DE KLERK
Altijd wordt er van alles bij iedereen
opgegraven, maar bij mij nooit eris.
In Texas steken ze een spade in de grond
en de olie-millioenen spuiten eruit.
Maar dit bedoel ik niet. Ik bedoel het
cultureler.
Overal resten van oude Romeinse ves
tingwerken, overal mummies, overal etrus-
kische vazen, baskische beelden, Griekse
munten. Soms zelfs wel de trouwring, die
boer De Jong zesendertig jaar geleden bij
het bieten-bouwen verloren heeft. Overal
wordt altijd van alles opgegraven, maar bij
mij nooit iets. Men moet maar pech heb
ben. Het enige wat ik nog zou willen, is
iets opgraven, want ik geloof dat dit nog
een van de heel zeldzame echt-romantische
ervaringen is, die de moderne mens kan
hebben.
Dat is ook het mooie van de grond.
Van oer-moeder Aarde, die zich wel aan
seizoenen doch nooit aan modieuze nukken
stoort. Zij behoudt haar kleur, ook al
schrijft de mode oranje-met-een-streepje-
lila voor. Zij behoudt haar geur, ook al zijn
Diorama en Miss Dior du bon ton. Doch als
iedere vrouw verbergt zij verrassende ge
heimen voor ons, die zij pas prijs geeft als
zij de tijd daarvoor gekomen acht.
Alles wat b o v e n de grond bezienswaar
dig is op de ganse aarde, is nu wel uit en
ter na beschreven en gefotografeerd. Zo
kunnen de toren van Pisa, de Rocky Moun
tains en de Citadel van Cap Haïtiën op
hun gunstigst herkenningswaarde voor ons
hebben. Zij kunnen, op hun gunstigst, be
antwoorden aan de verwachting, die wij
op de foto's van het reisbureau hebben ge
steld, maar helemaal verrassing kunnen zij
nooit meer zijn.
Het toerisme heeft zich van de gehele
wereld meester gemaakt en dat is het begin
van het einde. Het toerisme vreet zich zelf
op. Het zorgt er ijverig voor, dat niets ons
meer helemaal verrassen kan.
Opgraven is nog het enige. Op drie meter
diepte in uw voortuintje een etruskische
vaas vinden is romantischer dan op tien
duizend kilometer van dit voortuintje het
natuurtafereel herkennen, dat u op het fol
dertje, bij de foto, is beloofd.
Er komt in ieder mannenleven een ogen
blik, dat de glimlach op het gelaat van een
Griekse godin, raadselachtiger en opwin
dender is, dan die op het gezicht van de
bovenaardse Miesje of Pluisje.
Op die glimlach wacht ik.
Zal ooit m ij n voortuintje zijn geheimen
prijsgeven?
Ik graaf maar en graaf maar.
Overal alles.
Bij mij nooit iets
ELIAS.
ADVERTENTIE
De Koning van België heeft de heer E.
H. van der Beugel, directeur-generaal voor
het economisch en militair hulpprogramma,
benoemd tot grootofficier in de Orde van
Leopold IL
Niet krabben, dat veroorzaakti
infecties! Geen jeuk en geen
lp7 zwelling bij snel gebruik van
f het beroemde huidgeneesmiddel
Dit is de zaal in het Palais des Nations in Genève, waar de Grote Vier
zullen confereren.
Veertien draaiorgels hebben Donderdag
avond in het verlichte Vondelpark deelge
nomen aan een groot draaiorgelspelcon-
cours. De voorzitter van de landelijke
„Kring van draaiorgelvrienden", mr. Rom-
ke de Waard, verklaarde de historische en
soms bizarre namen van de instrumenten
en leidde de muzieknummers in voor de
vele tienduizenden toeschouwers. Een
ijverige jury, bestaande uit talrijke pro
minente figuren uit de hoofdstad, waar
deerde het uiterlijk van de orgels en de
muziek en keurde nauwkeurig welke dei-
veertien orgels op 31 Augustus de Amster
damse kleuren zullen verdedigen op het
landelijke draaiorgelconcours in Utrecht.
Ver over twaalven kon de jury de uit
slag pas bekend maken. De eerste prijs
was voor „Het Mondorgel", de tweede
prijs voor „De Kameel" en de derde prijs
voor „De Barometer".
Naar een schatting van de politie waren
ruim veertigduizend Amsterdammers en
talloze buitenlandse gasten getuigen van
dit orgelfeest.
Herten, die plotseling de rijweg over
steken, veroorzaken nog al eens een aan
rijding. Bij Arnhem is dat weer het geval
geweest, ditmaal op de Amsterdamseweg
waar een motorrijder een hert aanreed. De
man liep een hoofdwond op, het hert vond
de dood.
