Haarlem's Dagblad | 1955 | 22 juli 1955 | pagina 8

Lijm niet met verdriet, lijm met VELP0N

Caput enkele centimeters vóór
rivalen door finish in Nar bonne

Haarlem-dames kampioen, Haarlem-
SVH bij vier-drie stand gestaakt

„Clowntje Rick

De schimmen
van het duister

Nolten's zware werk met
negende plaats beloond

Klassementen

Handeltje

Zuid Afrika binnen 4
uur all out voor 171

8

Nog een drietal

JT ast gehouden?

Voorwedstrijden schaak
kampioenschap Nederland

Cricket

HCB-programma

Sport in 't kort

Honkbalprogramma

Even stoppen...en met
sfLE^xL verder

DE WATERPOLOCOMPETITIE

Voor de kinderen

De vierde testmatch

Engelse walvisvaarder
wordt in Amsterdam
gereviseerd

FEUILLETON

door Boilleau Narcejac

VRIJDAG 22 JULI 1955

FRED DE BRUYNE, die het vorig jaar vier étappes won in de Ronde van Frankryk,
heeft in de eindsprint op de boulevard Mistral in Narbonne niet kunnen zegevieren.
Hij werd op de streep verslagen door de 34-jarige Caput, winnaar van Par(js
Limoges van dit jaar, met niet minder dan vier Italianen aan zijn wiel, onder wie
de sprinter Benedetti en met verder Jan Nolten, die als negende eindigde. Een
serieuze verdediging van de Italiaanse équipe voor het algemene ploegenklassement
de tweede plaats waanden men in gevaar door de sterke ploegritten van de
Belgen was eigenlijk verder het enige vermeldenswaardige uit deze korte étappe,
die in zeer hoog tempo werd gereden en waarbij een gemiddelde van 37 km per uur
werd genoteerd.

De strijd om de groene trui tussen Wim van Est en Stan Ockers, met als derde man
op de achtergrond de Spanjaard Poblet, werd onverminderd voortgezet. En al is
Stan Ockers aan de finish nog zo vriendelijk tegenover Van Est, als de Belg op de
fiets zit, is hij de rivaal zonder pardon. Nog heeft Van Est de leiding, maar elke dag
loopt hij de kans de groene trui te verliezen in deze tweekamp. En waar Wagtmans
in dit gevecht blijft, die elke dag onnodig punten verliest en niet meer in de aller-
voorste gelederen van het peloton te vinden is, blijft voor menigeen voorlopig een
raadsel. Of wacht Wagtmans tot hij de kans krijgt, zoals Van Est en Daan de Groot
die hebben gekregen om een grote tijdwinst in een étappe te veroveren. De Noord-
Oost Centrale-ploeg verwees Nederland voorts weer naar de vijfde plaats in het
algemeen ploegenklassement.

De twijfel over wie er in de 14e étappe,
van Albi naar Narbonne, over 155 km, een
poging zou wagen te vluchten, duurde niet
lang. Op het ruime plein rond de kathe
draal van Albi begon de veldslag al. liet
werd een start in bliksemtempo, niet ver
van de 60 km per uur. Na 15 km viel er al
een gat, veroorzaakt door de twee Franse
natiönalen, Mahé en Forestier, de regionaal
Anzille, de Italiaan Guidici en Nolten. De
tijdwinst van het quintet bedroeg nog
slechts 20 seconden, maar toen er meer
trekkers bijkwamen, groeide de voorsprong
tot anderhalve minuut.

Jos Hinsen was er ook bij. Tijdelijk, want
bij de bestijging van de Col de Lafontasse,

l

m

De uitslag van de 14e étappe luidde:

1. Caput (lie de France) 4.12.05. 2. De
Bruyne (Belg.) z.t. 3. Benedetti (It.) z.t.
4. Monti (It.) z.t. 5. Forestier (Fr.) z.t. 6.
ex aequo Géminiani (Fr.), Mahé (Fr.),

Impanis (Belg.), Ruiz (Sp.), Nolten, Co-
letto (It.), Guidici (It.), Anzile (N.O.C.),

Cohen N.O.C.), Quentin (West), allen in
dezelfde tijd als de winnaar. 16. Baronne
(lie de France) 4.17.04. 17. Poblet (Sp.)

4.19.24. 18. Ockers ,Belg.) z.t. 19. Darri-

gade (Fr.) z.t. 20. Ruby (West) z.t. 21. Van
S Est z.t. 23. ex aequo L. Bobet (Fr.), J.
Bobet (Fr.), Dotto (Fr.), Gauthier (Fr.),

De Groot, Hinsen, Van Breenen, Wagt-
mans, Astrua (It.), allen in dezelfde tijd
j als Poblet (4.19.24). Rolland heeft de gele
trui behouden.

Het algemeen klassement luidt thans:
1. Rolland (Fr.) 87.24.10; 2. L. Bobet (Fr.)

87.29.03; 3. Fornara (It.) 87.30.28; 4. Bran-

kart (Belg.) 87.34.54; 5. Géminiani (Fr.)
87.36.10; 6. Astrua (It.) 87.36.54; 7. Van

Est 87.37; 8. Vitetta (Zuid Oost) 87.37.56;

9. Gaul (Gemengde ploeg) 87.38.10; 10.
Close (Belg.) 87.42.51; 11. Quentin (West)
87.45.58; 12. Ockers (Belg.) 87.46.15; 13.

Mahé (Fr.) 87.46.18; 14. Coletti (It.)
87.57.19; 15. Impanis (Belg.) 87.58.50; 16.

J. Bobet (Fr.) 87.59.21; 17. Gelabert (Sp.) i
i 88.04.06; 18. Laurédi (Zuid Oost) 88.07.45;

19. Wagtmans 88.10.04; 20. Ruiz (Sp.)
88.11.25; 32. ex aequo Van Genechten
(Belg.) en Hinsen 88.38.53; 34. Van Bree-
j nen 88.43.33; 35. Nolten 88.44.40; 38. De
Groot 88.53.42.

Het ploegenklassement van de 14e f

étappe luidde: 1. ex aequo Frankrijk
12.36.15; Italië z.t.; 3. België 12.43.04; 4.
Noord Oost Centraal 12.43.34; 5. Ile de
France 12.47.33; 6. ex aequo West 12.50.53

Nederland z.t. Spanje z.t. 9. ex aequo
Gemengde ploeg 12.58.12; Zuid Oost z.t.

11. Zwitserland 13.07.55.

Het algemeen ploegenklassement luidt
nu: 1. Frankrijk 259.59.32; 2. Italië
260.52.14; 3. België 261.48; 4. Noord Oost
Centraal 262.35.21; 5. Nederland 262.36.18
6. Spanje 263.27.08; 7.Zuid Oost 263.45.17;

B.West 264.29.24; 9. Zwitserland 264.35.49;

10. Gemengde ploeg 265.03.25; 11. Ile de

France 265.07.12.

Na de veertiende étappe luidt het

puntenklassement: 1. Van Est 248 prit.

2. Ockers (Belg.) 250 pnt. 3. Wagtmans
254 pnt. 4. Poblet (Sp.) 262 pnt. 5. Bauvm

(N.O.C.) 313 pnt. 6. Rolland (Fr.) 336 pnt.

7. Schneider (Gemengde ploeg) 384 pnt.
8. Monti (It.) 398 pnt. 9. Fantini (It.) 430 l

pnt. 10. De Bruyne (Belg.) 434 pnt. 11.
Fornara (It.) 459 pnt. 12. Laurédi (Zuid
Oost) 470 pnt. 13. Impanis (Belg.) en

Brankart (Belg.) 473 pnt. 15. Vitetta
(Zuid Oost) 481 pnt. 20. Hinsen 559 pnt.
Het algemeen klassement voor de S

grote bergprijs luidt: 1. Gaul (Gemeng-

de ploeg) 53 pnt. 2. L. Bobet (Fr.) 42 pnt.
j 3. Gelabert (Sp.) 31 pnt. 4. Brankart
j (Belg) 28 pnt. 5. Fornara (It.) 24 pnt. 8.

ex aequo Coletto (It.) en Nolten 17 pnt.

een bergje van de derde categorie, schoten
Hinsen's klimcapaciteiten weer eens te kort
Deze molshoop bracht trouwens ook de
Australiër Mockridge in een martelgang,
welke hem kilometers terugwierp.

Nadat in het voorste gelid 64 km was ge
jakkerd, begon de situatie zich scherper af
te tekenen. Bijna twee minuten voorsprong
hadden de volgende 14 renners: de drie
Frans natiönalen Dotto, Mahé en Forestier,
de drie Italianen Guidici, Coletto en Bene
detti, de twee Belgen De Bruyne en Impa
nis en verder Cohen en Anzille van de
Noord-Oost Centrale-ploeg, Barone van Ile
de France, Quentin van West Frankrijk, de
Spanjaard Ruiz en de Nederlander Nolten.

Na 75 km, in Angles-du-Tarn, keek het
peloton tegen 3 min. en 45 sec. achterstand
op de 14 koplopers aan. Het inmiddels als
nog ontsnapte drietal bestaande uit de
Fransman Géminiani, de Italiaan Monti en
Caput van de lie de France-ploeg, snelde
de grote groep 25 see. vooruit. Men vroeg
zich af of de oude Géminiani inderdaad
voor een levendige étappe zou zorgen, zoals
algemeen werd verwacht.

Géminiani kreeg de kans, maar hij zou
zich, naar later blijken zou, door een van
zijn metgezellen, Louis Caput, lelijk laten
misleiden. Maar Géminiani kreeg althans
de voldoening om enkele plaatsen in het
algemeen klassement omhoog te gaan en
Van Est weer te passeren.

Een vijftiental kilometers voor de ravi
taillering, in Saint-Pons, was het verschil
tussen kop en staart van het nog uit 75 man
bestaande rennersveld ongewijzigd: 3 min.
45 sec. Toen sprong de band van Jan Nol
ten, juist voor het hoogste punt van de
heuvel van Cousines. De reparatie, hoe
vaardig door hem zelf uitgevoerd, deed
hem midden tussen de leidersgroep en het
jagende groepje van Géminiani belanden.
Hij stond toen voor de keus het gezelschap
van Géminiani achter zich op te zoeken of
zich alleen een plaatsje in de kopgroep te
heroveren.

Hij koos de laatste er. uiteraard moei-
lijkstë "weg en reed in eigen "tempo verder.
En hij kreeg de leiders, van wie Dotto door
een val tijdens de riskante afdaling en Go-
hen tengevolge van een lekke band wer

den gelost, nog voor de bevoorrading te
pakken. Daarna kwamen Géminiani, Monti
en Caput, die geen meter kop deed, erbij.
Dat vond Nolten bij een voorsprong van
bijna 7 minuten op het peloton een reden
om te trachten bij de beklimming van de
laatste heuvel voor de finish er tussenuit
te trekken. Maar er meldde zich niemand
als maat voor het werk aan de kop en
tijdens de afdaling werd het tempo te hoog
voor hem om te vluchten. Bij de aankomst
op het smalle circuit van Narbonne, was
Nolten door de concurrentie van niet min
der dan vier sprinters Benedetti, Fores
tier, Caput en De Bruyne kansloos. Bo
vendien werd hij door het wat roekeloos
nemen van een bocht door zijn op winst
beluste tegenstanders achter in de groep
gedrongen.

De eindsprint van de specialisten verliep
verrassend, maar was zeker niet zuiver. De
fotofinish moest uitmaken, dat Caput als
eerste over de streep was gegaan. Benedetti
die derde werd ondanks de aanwezigheid
van drie van zijn landgenoten, beweerde
later, dat hy door De Bruyne, die als twee
de eindigde, was gehinderd en dat hy daar
door niet vol kon aanzetten. Nolten werd
voor zijn niet geringe inspanningen met de
negende plaats beloond.

Ook de eindsprint van het peloton, waar
bij de groene trui van Van Est in het ge
ding kwam, verliep verre van zuiver. Van
Steenbergen gaf zijn ploegmaat Stan
Ockers een enorme duw alsof hij een kop-
pelkoers reed, waarvoor de Belg later 500
francs boete kreeg. Zo kon Stan Ockers,
die eenzelfde boete van de jury kreeg toe
gewezen, direct achter de nog iets snellere
Poblet finishen. Maar Van Est had een der
gelijke tactiek voorzien en was dicht in de
buurt gebleven, zodat het groene shirt nog
juist in zijn bezit bleef.

Een lekke band had Daan de Groot 20
km voor de finish gehandicapt. Jos Hinsen
gaf hem zijn wiel. Toch wachtte De Groot
nog op hem en samen jaagden zij tot zij de
laatste volgwagen hadden ingehaald. Toen
was het, 5 km voor Narbonne, niet moeilijk
meer om in het peloton terug te komen.

De uitslagen van de derde ronde van de
voorwedstrijden voor het Nederlands
schaakkampioenschap luiden: KarperVan
de Pol 01; SchefferHoogendoorn Yi
Van der WolkPrins afgebr.; Orbaan't
Hart 10; Barendregt—Visser 10; Van den
Berg was vrij.

De stand luidt na de derde ronde: 1. Ba
rendregt 3 pnt.; 2. Orbaan 2 pnt. en 1 af-
gebroken partij; 3. en 4. Van den Berg en
Hoogendoorn ieder 1Y.1 pnt. uit 2 partijen;
5. en 6. Scheffer en Van der Wolk ieder 1
punt en 1 afgebr. partij; 7. Van de Pol 1
punt uitt wee partijen; 8. Prins 14 punt en

1 afgebroken partij; 9. en 10. Visser en
Karper 0 punten en 1 afgebr. partij; 11. 't
Hart 0 punten.

Voor Zaterdag heeft de HCB drie wed
strijden op haar programma staan. In Heem
stede bindt CVHW 3 de strijd aan tegen
Haarlem 3, in Bloemendaal ontvangt BMHC

2 haar buren Haarlem 4 en aan de Span
jaardslaan spelen twee elftallen van Rood
en Wit, t. w. 5b en 5a, tegen elkaar.

oooooocxxxxxx>c>Docoooooocoooocococoooocccooococcooooooor>o

De strijd om de zogenaamde groene
trui, die nog steeds in Nederlands bezit
is, lijkt bijzonder fel te gaan worden.
Te fel. In de eindsprint van de veertien
de étappe namelijk hebben Steenbergen
en Ockers een tactiek toegepast die op
zijn minst gezegd niet door de beugel
kan.

Ockers, de grootste concurrent van Van
Est in het puntenklassement, moest zo
gunstig mogelijk geplaatst worden en
daarom ging hij aan het wiel rijden van
zijn ploeggenoot Van Steenbergen, die
een uitstekend sprinter is. Slim gehan
deld en volkomen fair ook. Op ongeveer
vierhonderd meter voor de finishlijn gaf
Van Steenbergen aan Ockers een teken
dat hij langs hem heen moest sprinten.
Hetgeen deze deed. Toen Ockers echter
langs hem kwam gaf Van Steenbergen
hem een flinke afzet als gold het een
koppelwedstrijd en begon daarop tot
overmaat nog met zijn fiets te slingeren,
zodat Van Est noch Darrigade langs
hem konden komen.

Tegen de reglementen uiteraard. Dat
vond de jury ook. Daarom legde men
Van Steenbergen vijfhonderd francs -
vijf gulden - boete opDe drie prij
zen voor het klassement van de groene
trui bedragen tienduizend, zesduizend

en vierduizend guldenAls dat zo

doorgaat kunnen de Belgen met flinke
duwen straks voor slechts een paar maal
vijf gulden tienduizend gulden verdie
nen. Geen slecht handeltje.

>cocoooooooooc

xococoooooooooooc

PROVINCIAAL BESTUUR ONTVANGT
KAMPIOENEN. Op 23 Juli zullen de
landskampioen Willem II en de afdelings
kampioenen Eiindhoven, NAC en PSV, door
het provincaal bestuur van Noord-Brabant
officieel worden ontvangen.

Zaterdag:

Eerste kl. A: (16.—) ABC—EHS; B:
(16.) Ajax—TYBB; (16.—) BI. Wit—OVVO;
(16.KennemerlandHFC Haarlem.

Overgangski. A: (1.—) DOS—RCH (16.-)
DWVDe Spartaan; (16.HilversumU
VV; B: (16.—) RFC—VVGA 2; (16.—) Scho
ten 2The Catchers.

Tweede klasse A: (16.Blue LionsPS
V; (16.Allen WeerbaarDe Hazen-
kamp. B: (16.EDO 2Kennemerland 2.
D: (16.De Spartaan 2APGS.

Zondag 24 Juli:

Eerste kl. A: (14.30) HCK-WGA; (14.30)
Schoten—DEC; (14.—) Sparta—HHC. B:
(14.—) TIW—EDO.

Overgangski. A: (14.30) HHC 2—De Vo-
lewijckers. B: (10.SC HaarlemNeptu-
nus.

Tweede kl. A: (14.30) Baseball PaisPa-
cifico. B: (10.—) RCH 2-SVV. (14.30) Schie
damHFC Haarlem 2. C: (10.Rood Wit
SC Haarlem 2; (10.Schoten 3—Thor;
(10.—) ABC 2—THB. D: (11.—) Ajax 2—
OVVO 2; (11.—) HEDW—TIW 2; (10.—)
JOS—VVGA 3.

Rayon Haarlem

Zaterdag 23 Juli:

3e kl. A: (16.—) HFC „Haarlem" 3—
TYBB 2; B: (15.—) HHC 3—DSB 1, (16.—)
RCH 4—EHS 2, (17.—) EDO 3—SC Haar
lem 3.

4e kl. A: (16.Rooswijk 4Schoten 4;
B: (15.30) HCK 4—TYBB 4; C: (16.—) Ken
nemerland 3Terrasvogels 1 (terrein Ter
rasvogels), (16.THB 2DSS 2.

Zondag 24 Juli:

3e kl. A: (12.—) SC Haarlem 4—RCH 3,
(14.30) DSS 1—DCO 1.

4e kl. A: (10.DIO 2—Spaarnevogels 1;
B: (10.—) EHS 3—DIO 1, (10.) Rooswijk 3
—Rood Wit 2; D: (10.—) EDO 4—HHC 4,
(10.—) HCK 3—Terrasvogels 2.

ADVERTENTIE

C

„Watwat heb ik nou aan de hand?!", zei tante Liezebertha onthutst.

En ze keek met grote ogen naar het kleine ding, dat tegen de deurpost geleund stond.

„Bunkie!!!", zei ze. „Wat is er met jou?"

Toen konden Rick en Bunkie, die stilletjes achter de deur in de gang op de loer ston
den, zich niet meer goedhouden. Ze proestten het uit en kwamen de keuken in.
„O, zozei tante Liezebertha. „Waren jullie het!"

De jongens lachten met ondeugende gezichten.

„U bent er ook al ingevlogen, tante Liezebertha!", zei Bunkie. „Net als Rickdie
schrok zich ook al 'n hoedje!"

„Zo, zo", zei tante Liezebertha. „Dat is wat moois, om mij zo voor 't lapje te houden,
bengels!"

Ze kwam op Bunkie af en greep hem zijn bij zijn oor.

„Wacht, ik zal jou!", dreigde ze.

Maar ze meende er niets van, want ze lachte met de jongens mee.

Dat was 'n goed grapje van Bunkie geweest

De Haarlem-dames hebben Donderdag
avond ook van De Vest uit Naarden ge
wonnen en zyn ongeslagen kampioen van
de tweede klasse A geworden. HVGB-
dames boekten wederom een overwinning
door De Zijl de baas te blijven. HVGB-
heren ontving Nereus. Het werd geen her
haling van de uitwedstrijd, want Nereus
werd nu met zeveneen verslagen. De
hoofdklasse waterpolowedstrijd Haarlem
SVH had een onverkwikkelijk slot.

Als eerste wedstrijd werd gespeeld de
dames wedstrijd HVGBDe Zijl. HVGB
moest het stellen zonder Maayke Fuyk-
schot. Met een doelpunt van Nelleke de
Zwart werd met één—nul aan de tweede
helft begonnen. Direct na de hervatting
maakte mej. Enseling gelijk. Hierna kreeg
De Zijl verdediging het zwaar te verduren,
tot dat een der verdedigsters een over
treding beging. Ali Harwijnen kreeg een
strafworp te nemen, aarzelde te lang en
De Zijl kreeg een vrije worp. Tenslotte
scoorde Lenie Harwijnen voor HVGB het
winnende doelpunt.

HVGB staat er in de derde klasse B
niet ongunstig voor, maar HPC kan van
avond in de zwemvijver „Groenendaal"
beslag leggen op de kampioenstitel.

Haarlem kampioen

Wat nerveus gingen de Haarlem-dames
hierna te water tegen De Vest. Door een
snelle uitval vanuit de Haarlem-achter-
hoede stelde Elly Hölsken al spoedig Men-
ny Otto-Proper in de gelegenheid het
eerste doelpunt te maken. Nanny Franke
scoorde tweenul.

In de tweede helft kreeg De Vest een
strafworp en een speelstersmeerderheid.
Len Hölsken werkte de strafworp tot cor
ner en De Vest kwam wederom in de aan
val. Tenslotte moest de Haarlem-verdedi
ging zwichten en schoot Trees Hakkert in.
Tot de gelijkmaker liet Haarlem het niet
komen en Nanny Franke maakte aan alle
onzekerheid een einde: drieéén.

Haarlem gaat nu promotiewedstrijden
spelen. Met de kampioen van de tweede
klasse B (GZC) en de kampioen van de
tweede klasse C, die zal moeten komen
uit DVZ, RDZ en DWT. De winnaar van
deze poule moet de strijd aanbinden, om
een plaats in de eerste klasse, tegen de
winnaar van de poule die gevormd wordt
door de kampioenen van de tweede klassen
D en E.

HVGBNereus

De herenwedstrijd HVGBNereus is
geen evenbeeld geworden van de wedstrijd
tegen Nereus in Zaandam. Exalto bezorg
de Nereus de leiding. Voor een Nereus-
overtreding kreeg Rol een vrije worp toe
gewezen. Voordat de bal gespeeld werd
beging Halsema een fout en moest de kant
op. Toen nam Rol de vrije worp, plaatste
naar Maassen en wederom kwam de bal
bij Rol; éénéén. Met beide ploegen com
pleet scoorden Nater en Halsema: drie

ADVERTENTIE

Vraag
de juiste
soort

één. Nadat Rol de stand op vier—één had
gebracht, beging Meijer (HVGB) een over
treding waarvoor hij het water werd uit
gezonden. Tot lang in de tweede speel-
helft kwam Nereus met zijn teammeerder
heid voor het HVGB-doel. De HVGB-ver-
dediging sloot echter goed en wat er nog
door kwam werd gestopt door de HVGB
keeper Hartel. Uit een tegenaanval bracht
Rol de HVGB-voorsprong met twee goals
op zes-één.

Maassen maakte er zevenéén van.

HVGB staat nu gelijk met UZSC. Beide
ploegen hebben 12 punten. Zian gaat aan
de kop de wedstrijd Sleutelstad—Zian
eindigde nultwee en heeft nu 16 pun
ten met nog één wedstrijd te spelen. HVGB
moet nog uit tegen Zian.

HaarlemSVH gestaakt

Voor Haarlem zowel als voor SVH was
de hoofdklasse ontmoeting HaarlemSVH
van groot belang. Haarlem moest zien bo
ven SVH uit te komen, wilde zij haar
plaats in de hoofdklasse behouden. Zy is
wel op de goede weg geweest en had een
voorsprong van vierdrie na 1 minuut en
58 seconden spelen in de tweede helft. Toen
deed zich een incident voor waarna Haar
lem het water verliet en de scheidsrechter
de wedstryd staakte

Door een schot van Theo Smael nam
SVH de leiding. Bijlsma kreeg een straf
worp te nemen, waaruit een hoekworp
volgde. De verkregen spelersmeerderheid
werd door Van Wamel goed uitgebuit: één
—één. Toen kwam Bijlsma los en schoot
in. Kort daarna scoorde IJzer: drieéén.

Na een overtreding moest Verdel (Haar
lem) de kant op. Tegen de verhouding in
kwam Haarlem in de aanval. Bijlsma ver
raste de SVH-verdediging. De doelverde-
diger zwom uit en over zijn hoofd depo
neerde Bijlsma de bal in het SVH-doel.
Polvliet zegevierde daarna bij een duel
voor het Haarlem-doel. Met viertwee
ging de rust in.

Na de pauze begon het SVH ernst te
worden. De Haarlem-verdediging werd uit
elkaar gespeeld en Smael schoot in: vier
drie.

Toen kwam het onverkwikkelijke in
cident. Bijlsma kwam in duel met zijn
tegenspeler en werd het water uitgezon
den. Te langzaam naar de mening van de
scheidsrechter zwom hij naar de kant. Toen
riep deze hem bij zich en wees hem er op
dat zijn houding als wangedrag kon wor
den aangemerkt.

Wat de scheidsrechter precies gezegd
heeft zal de strafcommissie van de KNZB
moeten uitzoeken. Bijlsma had echter uit
de woorden van de scheidsrechter opge
maakt dat hij voor de verdere duur van
de wedstrijd het water was uitgezonden
door de scheidsrechter werd dat echter
tegengesproken waarna als protest de
Haarlem-spelers het veld verlieten en de
scheidsrechter de wedstrijd voortijdig af
floot.

Na enig gediscussieer verliet de scheids
rechter het bad, zonder dat Haarlem had
geprotesteerd en zonder dat de scheids
rechter het wedstrijdformulier reglemen
tair had ingevuld en ondertekend.

Op de eerste dag van de vierde test
match tussen Engeland en Zuid Afrika
scoorde Engeland 25 runs voor het verlies
van twee wickets als antwoord op het eer
ste inningstotaal van slechts 171 van
Zuid Afrika.

De Zuid-Afrikanen begonnen de vierde
testmatch slecht, want vijf batsmen wer
den voor slechts 38 runs aan de kant ge
zet en zeven wickets gingen verloren voor
een totaal van slechts 98 runs. Toen zetten
Endean en Tayfield een stand op van 56
voor het achtste wicket, waardoor de po
sitie wat gunstiger werd. De innings duur
de iets minder dan 4 uur en 3 kwartier.

Loader (Surrey) was de beste bowler.
Hij nam vier wickets voor 52 runs. De En
gelse fastbowler Statham nam drie
wickets voor 35 runs in 20 overs.

Aan het einde van de dag was de strijd
nog volkomen open. De gasten hadden de
wickets van het nieuwe Engelse openings-
paar Bailey (9) en Lowson (5) genomen
voordat gestopt werd. Het scorebord wees
toen voor de eerste Engelse innings 25
voor twee aan.

Het scorebord gaf aan:

Engeland eerste innings:

Bailey lbw bowled Heine9

Lowson lbw bowled Goddard5

May not out 7

Lock not out 2

Extras 2

25

Zuid-Afrika:

McGlew c Mclntyre b Loader 23

Goddard bowled Loader 9

Keith c Mclntyre b Loader0

Mansell b Bailey 0

McLean c May b Loader 41

Waite run out 2

Winslow b Statham 8

Endean b Statham 41

Tayfield not out 25

Heine b Lock14

Adcock lbw b Statham 0

Extras 8

Statham 20.2 7

Loader 19 7

Bailey 16 7

Wardle 9 1

Lock 6 1

171
35—3
52—4
23—1
33—0
20—1

De wickets vielen op: 33, 33, 34, 34, 38, 63,
98, 154, 169, 171.

De jaarlijkse revisie van de walvisvaar
der „Balaena", die de laatste vijf keer
werd uitgevoerd in Newcastle on Tyne
(Engeland), is ditmaal opgedragen aan de
Nederlandsche Dok- en Scheepsbouw
Maatschappij te Amsterdam.

De „Balaena", die 15,719 brt. meet, be
hoort aan een Noors-Engelse maatschappij.
Het schip vaart onder Engelse vlag.

In de Houtrusthallen in Den Haag
wordt van 17 tot 21 Augustus een internatio
nale vergadering van Jehovah's Getuigen
gehouden, waaraan door 2500 afgevaerdigden
uit 24 landen wordt deelgenomen.

(Les visages de l'ombre)

Uit het Frans vertaald

31)

Zonder dat hij begreep waarom, was Her-
mantier daardoor enigszins getroost, Ma
xime, die zo van mooie costuums, van fijn
ondergoed, van soepel leer had gehouden,
Maxime lag hier goed in dit verborgen
hoekje grond in de Vendée, waar men
slechts de wind, de vogels en de doffe
stem van de zee hoorde.

Maxime, zuchtte Hermantier. Maxime

Hij had willen bidden, maar hij was
de gebeden vergeten die hij destijds op de
catechisatie had geleerd. Hij had zo hard
gewerkt, zoveel gestreden, dat hij nooit
de tijd had gehad om aan de dood te den
ken. Nog minder aan het leven hierna
maals. Misschien was er geen ander leven
ondanks de belofte van de priesters. Toch
hoopte hij uit het diepst van zijn hart dat
alles nog niet voorbij was voor Maxime.

Om Maxime was hij bereid te geloven en
onhandig sloeg hij een kruis. Nieuwe snik
ken knepen zijn keel dicht. Zou hij nu
naar Lyon kunnen terugkeren? Nog eens
zijn broer, die hij niet had kunnen ge
nezen, in de steek laten? Het was beter
Christiane toe te geven en de terugreis
uit te stellen. Iedere dag zou hij bloemen
gaan brengen. Hij zou heel zachtjes zeg
gen: „Hier ben ik, Maxime. Hier ben ik".

Zou hij hem overigens wel lang overle
ven? Misschien zou hij voor het jaar om
was, zelf onder een naburige grafsteen
liggen? Hij had er nog niet aan gedacht
een graf te kopen op de begraafplaats in
Lyon. De Iiermantiers waren er de men
sen niet naar om zich, zoals anderen,
overdadige marmeren grafkelders te la
ten bouwen bewaakt door kleine engelen,
waarin men van generatie op generatie de
lijken opstapelt. Er waren zo'n beetje
overal in Morvan Hermantiers in grafkui
len onder het onkruid. Hij zou hier in
vrede rusten vlak bij Maxime. Christiane
zou het begrijpen

Hij stale zijn hand uit naar de bloemen,
waarvan de geur al scherp was. De bloe
men waren door de zon verbrand, de
stelen kraakten als takken uit een takken
bos. Christiane had het natuurlijk te druk
gehad Zij had Marceline kunnen sturen.
Hij raakte de kransen aan, die omvangrijk
leken. Wat was er op de linten geschreven?
Voor mijn broer? Voor mijn diepbe-
treurde broer? Voor Maxime? Die kransen,
die de overledene niet bevallen zouden

hebben, moesten weggehaald worden. Al
leen maar de naakte grafsteen, waarin de
wölken zich weerspiegelden. Hij betastte
met zijn voet het grint dat het graf omgaf,
deed drie passen. Zijn vingers vonden het
kruis. Laubret had zijn werk goed gedaan.
Het kruis was uit hetzelfde graniet gehakt
als de steen. Het was hoog met lange uit
stekende armen. Hij voelde de letters van
het opschrift, ontcijferde zonder moeite het
einde van een woord:

MANTIER
De letters waren van een eenvoudig ont
werp. De vingers van Hermantier gingen
omlaag, vonden een jaartal: 1948. Zijn
hand wat meer naar links schuivend, mom
pelde hij, terwijl hij de cijfers en letters
volgde:

18 Juli 1948
en nog meer naar links:

23 Februari 1902
Ah, nu begon hij zich te vergissen. Hij
betreurde het nu het Brailleschrift te
hebben geminacht, want dat zou de tast
zin van zijn vingertoppen verscherpt heb
ben. Geduldig hervatte hij zijn onderzoek,
proberen de tekens te zien, waarvan zijn
vingers de omtrekken voelden. Maar hoe
zou hij een 2, een 3 niet herkennen? En de
hoofdletter van Februari, en de acht
letters van het woord? Maxime was in
April geboren. Vijf letters. Maar Laubret
had een woord van acht letters gegraveerd
Februari!

Hij werd bijna kwaad. 23 Februari 1902!
Dat was zijn eigen geboortedatum. „Wer

kelijk", mompelde hij, „als ik me er zelf
niet mee bemoei!" Toch wist Christiane de
geboortedatum van Maxime wel. Hubert
eveneens. Zij hadden de indentiteitspa-
pieren van de dode in handen gehad. Al
leen hadden ze beiden erg weinig tijd ge
had. Bovendien hadden zij enigszins hun
hoofd verloren. Ze waren in de war ge
raakt. En op de dag van de begrafenis
hadden zij in de stille opwinding van de
plechtigheid het foutieve opschrift niet
opgemerkt. Dat was wel te verontschul
digen.

Laubret zou gewaarschuwd moeten
worden om hem te vragen een ander kruis
te graveren. Wat deden de kosten ertoe!
Arme Maxime! Tot het einde toe was hij
het slachtoffer geweest van een soort
heiligschennende frivoliteit!

Hermantier keerde terug tot de bovenste
regel. Het was beter alles te controleren
voordat hij Laubret uitnodigde. Hij con
troleerde de naam:

HERMANTIER

Had Christiane de beide voornamen van
Maxime opgegeven? Maxime-Henri? Neen,
er was maar één voornaam, onder zijn
vingers, een voornaam, die moeilijk te
herkennen was, maar die naar het scheen
noch Maxime noch Henri was

Wat?

Met zijn beide handen een knie op
de grafsteen, die de bloemen verdrukte
voelde hij verschillende malen; hij richtte
zich weer op, ongelovig, veegde met zijn

mouw het zweet van zijn gezicht. Dit
maal verloor hij zijn verstand. Hij wachtte
tot zijn hart gekalmeerd was. Een auto
reed langzaam voor het kerkhof. Dat was
Clément die terugkwam. Snel, met de aan
dachtige en soepele bewegingen van de
inbreker, betastte hij opnieuw de steen,
terwijl zijn gehele lichaam van afschuw
vervuld werd. Hij was nu in staat het vol
ledige opschrift te lezen:

RICHARD HERMANTIER
23 Februari 1902 18 Juli 1948

De dode, die de pastoor had gezegend
voor het open graf, de dode, die door de
aanwezigen met de wijwaterkwast be
sprenkeld was, dat was hijzelf! Voor
allen die voortaan bij dit graf zouden blij
ven staan bestond Richard Hermantier
niet meer. Hij rustte sedert de 18e Juli
onder de enorme granieten grafsteen.

Verderop kraakten Clément's schoenen op
het grint. Instinctief keerde Hermantier
naar het pad terug. Hij was zich bewust
dat hij niet bij dat kruis mocht staan. Hij
dacht niet meer aan Maxime. Hij dacht
aan niets nauwkeurigs meer. Hij was
bang. Hij viel bijna flauw van angst. Hij
was nog slechts een arme geterroriseerde
man, die zich liet gaan.

De voetstappen hielden bij hem stil.

Hier zijn de bloemen, zei Clément.

HOOFDSTUK 10.

Hermantier nam de bloemen aan, legde
ze op de grafsteen en vouwde zijn handen
in een houding van inkeer. Hij was onbe,-

wogen, hij leed niet. Hij spande zich al
leen om te blijven staan en tegelijkertijd
had hij willen liggen, zonder gedachten, in
de koelte van een kamer, zoals een dode.
Hij was dood. Dat stond op het graf ge
schreven. Alles was gereed om zijn stof
felijk overschot te ontvangen. Misschien
was hij nog slechts een schim, hardnekkig
volhoudend te leven? En toch voelde hij
hoe zijn lichaam wankelde als een boom
onder de bijl.

U kunt beter naar huis gaan, zei Clé
ment. De zon schijnt vandaag fel.

Hij schudde het hoofd, niet in staat om
te praten. Hij moest zijn stem, zijn adem
sparen. Zijn wangen dropen van de trans
piratie; zijn kleren plakten aan zijn lichaam
als een week en brandend pantser. Neen,
hij was niet dood. Of anders was hij ver
doemd!

Zou U uw hoed niet opzetten?

Clément pakte de strooien hoed op, die

op de steen was gevallen en stak de rand
tussen de vingers van Hermantier. Het stro
was stug, krakend. Hermantier betastte de
hoed zorgvuldig. Die simpele tuinhoed
kreeg plotseling een enorme betekenis. Het
was een welbekend, reëel iets. Langzaam
zette hij hem op zijn hoofd en dacht aan de
doodsklok. Men luidt de doodsklok niet
wanneer er geen begrafenis is. Evenmin
laat men een overlijdensdatum graveren
op een leeg grafMen overdekt een
leeg graf niet met bloemen Het graf
was niet leeg. Maxime lag erin.

(Wordt vervolgd).