Haarlem's Dagblad | 1955 | 29 augustus 1955 | pagina 6

SCHOOLARTIKELEN

fïïl de beste cigaret

met het beste filter

Derde plaats in de finale voor
skiffeur Van Mesdag

HOE MOBBELTJE

De Pseudo-
Echtgenote

Kennemerland na 4-2 zege op
Blauw Wit toch nog veilig

Rood en Wit was over alle linies
beter en won met ruim verschil

Blom en Gitz Zaterdag
al uitgeschakeld

Honkbaluitslagen

Black Ribbon-prijs
voor Rosjanara

De honkbalcompetitie

Bondsteam versloeg Warcom Flyers: 4-3

EEN LESJE KREEG

PW'ers geen ogenblik een bedreiging
voor bijzonder accurate Haarlemmers

4

EUROPESE ROEIKAMPI GENSCHAPPEN

Warcom Flyers wonnen
gemakkelijk bij HCK

RENNEN OP DUINDIGT

DE CRICKETCOMPETITIE

FEUILLETON

door MARY BURCHELL

MAANDAG 2 9 AUGUSTUS 1955

„HET WAS DE RACE VAN MIJN LEVEN" zei de Hilversumsc skiffeur Rob van
Mesdag, die als derde was geëindigd in de finale van het skiffnummer op de slot
dag van de Europese roeikampioenschappen in Gent. De 25-jarige Van Mesdag was
met dit resultaat overgelukkig, evenals zyn coach dr. Hingst. En dat was niet ver
wonderlijk. Want Van Mesdag had deze plaats bereikt in een „kwaliteits"-finale,
waarin de beste skiffeurs ter wereld by een waren: de Pool Kocerka, winnaar van
de Diamond-Sculls in Henley en tweede in de Europese kampioenschappen van
vorig jaar, de Rus Tjukalov, die in 1954 in Amsterdam in de winnende Russische
vier met stuurman had geroeid en tenslotte de reeds vele malen Amerikaans kam
pioen Kelly.

Kocerka, die in de afgelopen dagen een
ongenaakbare vorm had getoond, werd
vrijwel onbedreigd winnaar. Van Mesdag
aarzelde niet om met de gerenommeerde
Tjukalov een duel aan te gaan om de twee
de plaats. Hij verloor dit duel, maör met
ere. De Nederlander, die in 1951 in Macon
(Frankrijk) ook in de finale roeide en toen
vierde werd, kon dit keer het starttempo
van de anderen niet bijhouden. Na 250
meter lag hij nog in vierde positie, maar
hij herstelde zich en vocht zich verbeten
eerst voorbij Kelly en vervolgens langszij
van Tjukalov.

Herhaaldelijk verloor hij enige afstand
ten opzichte van de Rus, doordat deze de
één lengte voor hem roeiende Kocerka met
felle aanvallen poogde te belagen. Van
Mesdag volgde echter steeds het voorbeeld
van de Rus zo veel mogelijk en op de 1000
meter, die Kocerka in 3 min. 28 sec. afleg
de, bevond onze landgenoot zich nog steeds
in gezelschap van de Rus (tijd 3 min. 33
sec.). Kelly lag toen op een lengte.

Het slot van de race bracht veel span
ning. Tjukalov deed zijn laatste uiterst
energieke aanval op Kocerka en even leek
het of hij Van Mesdag met groot verschil
achter zich zou laten. Maar de Nederlander
volgde ook nu. Hij gaf zijn laatste restje
energie en slaagde er in als derde te ein
digen, zonder dat er „licht" was tussen zijn
boot en die van de Rus. Deze had zelf een
achterstand van ongeveer twee lengten op
Cocerka moeten aanvaarden. Kelly finishte
als laatste, ruim een lengte na de Neder
landse sculler, die een tijd maakte, welke
nog onder zijn bosbaan record lag.

In de eerste finale-race, de vier met
stuurman, passeerde Argentinië het eerst
de 1000 meter lijn in 3 min. 15 sec., met op
de tweede plaats Finland in 3 min. 16,2
sec., ongeveer gelijk met Denemarken en
Zweden. Door een enorme inspanning van
de Zweden deed zich spoedig een hergroe
pering voor. De Argentijnen bleken niet te
genaken. Maar de Zweden passeerden ach
tereenvolgens wel de Denen en Finnen en
beslisten de Scandinavische driekamp" om
de tweede plaats in hun voordeel.

Spanning

De finale twee zonder stuurman bracht
bij. afwezigheid van de Deense titelhou
ders van 1954 de nodige spanning.

De Belgen (tempo 36) kwamen, samen
met de Italianen, het snelst weg en namen
spoedig een lengte voorsprong. Op 1000
meter was de situatie 1. België (in 3 min.

28 sec.), met anderhalve lengte voorsprong
op Rusland, dat op zijn beurt Italië een
halve en Argentinië een volle lengte ach
ter zich hield.

Op 1400 meter zetten de Russische roeiers
Ivanov en Buldakov een furieuze aanval
in, die de Belgen Knuysen en Baetens niet
konden pareren. Hun voorsprong slonk tot
een halve lengte en ging op tweehonderd
meter voor de finish geheel verloren. De
eindspurt van Rusland in tempo 40, bracht
Knuysen en Baetens in tweede positie,
waarbij een hels spektakel losbrak omdat
het publiek van mening was, dat hun fa
vorieten, die op het laatste ogenblik een
lengte verloren, waren gehinderd. Argenti
nië passeerde, op anderhalve lengte, als
derde de lijn en Italië, wederom op ander
halve lengte, als vierde.

Onverslaanbaar

In de vier zonder stuurman bleek Roe
menië onverslaanbaar, hoewel Denemar
ken, dat op de helft van de race van achter
af oprukte, aan de finish slechts een halve
lengte te kort kwam. Opmerkelijk was het
veroveren van de derde plaats door de
Finnen, -wier ploeg uit dezelfde vier roeiers
bestond, die twee uur daarvoor in de vier
met stuurman eveneens beslag had gelegd
op de bronzen médaille.

De vier ploegen in double sculls hadden
zich alle rechtstreeks geplaatst. Rusland
was hier duidelijk sterker en liep van meet
af steeds verder van zijn concurrenten weg.

Interessant was alleen nog het gevecht om
de tweede plaats tussen Tsjechen, Joego-
slaven en Belgen. De Tsjechen wonnen
deze strijd, voor Joegoslavië en België.

Rusland was door zijn zege reeds zo goed
als zeker van de Coupe Glandaz voor het
land met de meeste overwinningen.

De finale van de achten werd de apo
theose van dit roeifestijn. Behalve de Rus
sische ploeg werd veel verwacht van De
nemarken, dat Zaterdag in de halve finale
door een machtige eindspurt voor de sen
satie van de dag zorgde en Duitsland naar
de tweede plaats verwees en de sterke Ita
liaanse acht uitschakelde.

De uitslagen waren deze week:

Bijzondere wedstrijd: Nederlands bonds-
negentalWarcom Flyers 4-3.

Beslissingswedstrijd Eerste klasse: Blauw
WitKennemerland 2-4 (Blauw Wit degr.).

Tweede klasse: OVVO 2—APGS 2-11.

Promotie Tweede klasse: HollandBloe-
mendaal 24-12; HEDW—Thor 1-3 (Thor prom,)

Derde klasse: DSS—RCH 3 7-20 (RCH kam
pioen).

Zilveren Baltournooi (S.C. Haarlem): 1.
HCK 2 (Haarlem) 2. TIIB (Haarlem); 3. ABC
2 (Amsterdam); 4. TYBB 2 (Haarlem).

HCK jubileum tournooi: 1. Warcom Flyers
(Wiesbaden); 2. HHC (Haarlem); 3. HCK
(Haarlem); 4. Schoten (Haarlem).

Kamp. van Nederland (Jeugd): 1. Neptu-
nus (Rotterdam) kamp. van Nederland 1955;
2. HCK (Haarlem); 3. DOS (Utrecht); 4. ABC
(Amsterdam); 5. ADO (Den Haag).

SOFTBAL. Kampioen van Nederland 1955:
HCK. HHC—HCK 1-3.

Van Mesdag plaatste zich Zaterdag in de
finale door het roeien van een schitterende
race (7.26,6), waann liij'tweede'werd''ach
ter de vermaarde Russische sculler Tjuka
lov. De Rus en de Nederlander distancieer-
den zich al spoedig van de Fransman Bu-
tel en de Brit Meivin. Kort voor de finish
lag Van Mesdag niet meer dan een lengte
achter Tjukalov en in deze positie ging hij
ook door de finish. Meivin bleef twee leng
ten op hem achter, de Fransman Butel
zeker vijf lengten.

Een teleurstelling voor Nederland was
Zaterdag, dat de twee zonder stuurman
werd uitgeschakeld. Blom en Gitz liepen
te hard van stapel en verloren, na in
stuurmoeilijkheden te zijn gekomen met de
Belgen en waarschijnlijk ook wel t?n
gevolge van de „tournooi-inspanning"
hun zelfbeheersing. Zij geraakten uit hun
cadans en zakten van de eerste naar de
laatste plaats af (7.23.4).

Aan het jubileumtournooi van de honk
balclub „Kinheim" werd deelgenomen door
het Amerikaanse negental Warcom Flyers
uit Wiesbaden (Duitsland). Vanzelfspre
kend behaalden de Amerikaanse gasten
op bijzonder overtuigende wijze in dit tour
nooi, waaraan behalve door de Amerikanen
nog werd deelgenomen door HHC, HCK
en Schoten (allen Haarlem), de eerste prijs.

Reeds in de eerste wedstrijd tegen het
eerste negental van de jubilerende vereni
ging HCK behaalden de gasten een grote
no-run zege (10-0), waarna in de finale
wedstrijd moest worden aangetreden tegen
de sterke Haarlemse eerste klasser HHC.

Ook de HHC-ers bleken niet in staat het
de Amerikanen lastig te maken en ook
tegen deze Haarlemse ploeg behaalden de
Amerikanen een grote overwinning (13-1.
In de verliezerswedstrijd kwam HCK in
het veld tegen Schoten, welke ploeg reeds
eerder met 5-3 van HHC had verloren. In
deze ontmoeting bleven de HCK-ers met
8-5 in de meerderheid.

De glunderende'Van Mesdag na zijn race in de finale in Gent, die hem de derde

plaats opleverde. (Telefoto)

Ditmaal startte Denemarken in het hoog
ste tempo, dat tijdens deze kampioenschap
pen werd geslagen, n.l. 47 per minuut. De
anderen bleven daarbij niet ver achter,

Rusland handhaafde geruime tijd tempo
46. Toch kwam de ploeg van de Russische
luchtmacht niet eerder dan op de helft van
de race gelijk en even later voorbij
de zich volkomen uitroeiende Denen, die
nog in een verbitterd duel gewikkeld lagen
met Duitsland en met Zweden.

Nog spannender werd de slotfase van de
strijd. De Zweden rukten zich met machts
vertoon uit vierde positie naar voren en
gingen de Duitsers en de Denen voorbij.

Kort voor de finish beantwoorden zij de
eindspurt van de Russische roeiers (tempo
38) en finishten nauwelijks een derde boot
lengte achter de Russen. Een halve lengte
achter Zweden gingen de Duitsers en op
nig eens een lengte de Denen langs de
finishtoren.

Zaterdag:

De uitslagen van de rennen op Duindigt
luidden:

Espoirprijs (1200 m): 1. Mangala 1.17.2; 2.
Harold; 3. The Phoenix Star.

Winn, f 1.60. PI. f 1.20, f 2.90. Gek. f 5.80.
.Cov. f 4.20.

Great Girl-prys (2700 m): 1. Sagita 3.11.8;
2. Dream Star; 3. Britoly.

W. f 1.20. PI. f 1.10: Gek. f 2.40. Cov. f 2.80.
Dekcr voor amateursprys (2400 m): 1. Remus
2.48.5; 2. Kaliban; 3. Aquavit.

Winn, f 3.80. PI. f 1.20, f 1.10. Gek. f 3.80.
Cov. f 4.80.

Black Ribbon prijs (1800 m): 1. Rosjanara
1.59.4; 2. Flying Gal; 3. Princesse Martha.

W. f 6.20. PI. f 1.40, f 1.20, f 1.30. K. f 11.80.
Cov. f 5.80.

Nicetteprijs (2000 m): 1. Rolling Norton
2.12.6; 2. Resille; 3. Just for Joy.

Winn, f 2.10. PI. f 2.70, f 1.70. Gek. f 8.60.
Cov. f 7.40.

Tsatliprys (2950 m): 1. Sunrise 3.35.9; 2.
Le Chevreuil.

Winn. f 1.30. Gek. f 1.70; Cov. f 1.50.
Totale omzet: f 23.193.50.

ATHLETIEKDUEL. De landen atletiek
wedstrijd tussen Zweden en West-Duitsland
is met 119 tegen 93 punten door de West-
Duitsers gewonnen.

HETGEEN NIEMAND MEER voor mogelijk had gehouden is het eerste negental
van de honkbalclub Kennemerland gelukt. Nadat de Kennemerlanders het gehele
seizoen onderaan de ranglyst hadden gestaan, werd de laatste belangrijke compe
titiewedstrijd verleden week tegen het Amsterdamse Blauw Wit reeds in een over
winning omgezet. Ook In de beslissingswedstryd bleven de Kennemerlanders in de
meerderheid (42), waardoor de ploeg uit Bloemendaal zich redde ten koste van het
Amsterdamse Blauw Wit, welk negental na een verblijf van liefst vier en dertig
jaar in de eerste klasse, het volgende seizoen in de Overgangsklasse zal moeten
uitkomen. Typerend voor de inzinking is wel het feit dat de Amsterdammers het
vorige seizoen nog dankzy een beslissingswedstrijd tegen HHC (Haarlem) het
kampioenschap in de hoogste klasse behaalden.

De promotiecompetitie voor een plaats in
de tweede klasse is door het Bloemendaal-
negental wel heel erg slecht ingezet. De
Bloemendalers leden tegen het Stichtse
Holland een grote nederlaag, zodat Zater
dag van Amsterdam moet worden gewon
nen, indien een promotiekansje behouden
wil worden. Mochten de Bloemendalers in
derdaad winnen van Zeeburgia (Amster
dam) dan zullen deze ploegen wederom
met Holland (Utrecht) een halve promotie
competitie moeten spelen.

KennemerlandBlauw Wit

De belangstelling voor de beslissende
eerste klasse wedstrijd in de competitie
tussen Kennemerland en Blauw Wit was
enorm groot. Reeds direct begonnen beide
ploegen fel en door een fout van Hopman
kregen de Amsterdammers reeds direct
een honk bezet. Dankzij een fraaie vang-
bal in het verre veld van v. d. Wal en een
dubbelspel kwamen de Bloemendalers deze
moeilijke innings goed door.

Kennemerland begon in de eerste slag
beurt overtuigend en zowel Hein als Hans
Winter slaagden er in op de honken te
komen, waarna Hein Winter na een honk
slag van Molleman op het derde honk
sneuvelde.

Toch scoorden de Bloemendalers in deze
innings door Hans Winter na een honkslag
van zijn clubgenoot Leonhardt (1-0), waar
na ook Molleman de thuisplaat bereikte na
een slechte aangooi naar de thuisplaat(2-0).
Hopman ging hierna op drieslag uit, doch
Kennemerland bracht de score toch nog in
deze slagbeurt op 3-0 toen Leonhardt de
thuisplaat bereikte na een honkslag van
Roodenburg.

Nog was deze voorsprong voor de Bloe
mendalers niet voldoende. Lohmann ging
in de tweede innings op drieslag uit, doch
Broekmeyer kwam met vierwijd op de
honken en door fouten zelfs op het derde
honk terecht, waarna een honkslag van
Hans Winter hem in de gelegenheid stelde
de score tot 4-0 op te voeren.

Pas in de achtste innings slaagden de
Blauw Witters er in tegen te scoren, waar
door de zege van Kennemerland nog even
in gevaar kwam. De Amsterdammers
brachten de stand op 4-1, waarna Nusse
zelfs de thuisplaat kon bereiken toen wer
per Hans Winter „schijn" maakte, waar
door de stand op 4-2 werd gebracht en de
Amsterdammers nog twee honken bezet
kregen.

In deze periode was het voor de Kenne-
merland-ploeg gelukkig dat werper Hans
Winter het hoofd koel hield en de laatste
slagman Kapelle op het eerste honk uit
maakte.

In de gelijkmakende slagbeurt slaagden
de Bloemendalers er niet in de score op te
voeren, aangezien zowel Roodenburg als
v. d. Walle in het verre veld werden uit-
gevangen, terwijl Hopman op drieslag uit
ging.

De laatste innings moest Blauw Wit dus

Mohbeltje's plannetje lukte! Hij kwam behouden langs de draad op de grond buiten

het kasteel terecht; en toen hij beneden was aangekomen, volgde Jako.

Daar stonden ze nu allebeiin het donker van de nacht, maar vrij! Toen fluisterde

Mobbeltje, dat ze hard moesten lopen, om zo gauw mogelijk weg te komen van het

kasteel, vóór de tovenaar of de marskramer hen zouden missen.

En zo renden ze samen de weg af, die van het kasteel langs de berg naar beneden

voerde. Gauw! Gauw weg van dat nare gebouw! 43-44

nog een kans brengen, doch Kennemerland
gaf in deze laatste fase van deze belang
rijke strijd de zege niet meer uit handen,
dankzij vooral voortreffelijk werk van
werper Hans Winter. Twee tegenstanders
schakelde hij op drieslag uit, doch Plemper
kwam met vier wijd op de honken en
slaagde er zelfs nog in het tweede honk te
halen. Verder liet de Kennemerland-ploeg
het echter niet komen en een vangbal van
Hopman maakte een einde aan de illusies
van het Amsterdamse Blauw Wit.

ADVERTENTIE

M. STRIJLAND

HAARLEM

Schoterweg 7

TELEFOON 15444

De werpersresultaten waren: Hans Win
ter: 10 x 3 slag; 3x4 wijd en 5 honkslagen
tegen; Linke (Blauw Wit) 9x3 slag; 2x4
wijd en 3 honkslagen tegen.

BondsnegentalFlyers

Het is de in Duitsland vertoevende Ame
rikanen niet gelukt tegen het sterke Neder
landse bondsnegental revanche te nemen
voor de reeds eerder geleden nederlaag. In
een vrij vlakke wedstrijd met toch onge
twijfeld ook wel enkele hoogtepunten bleef
het bondsteam met 4-3 in de meerderheid,
nadat de Flyers een kleine voorsprong had
den genomen.

Ook in deze wedstrijd had de Nederland
se coach Jan Baas (HHC) weer veel succes,
toen hij in de zevende innings op het juiste
moment zijn ploeg danig wijzigde en de
achterstand kon wegwerken tot een 4-2
voorsprong. Ongetwijfeld heeft ook de
HHC-werper Jan Smidt, die voortreffelijk
de geblesseerde Hannie Urbanus (OVVO)
verving, veel bijgedragen tot deze over
winning.

De werpersresultaten waren: Smidt
(Bondsteam): 14 x 3 slag en 4 x 4 wijd;
Port (Flyers): 7x3 slag en 3 x 4 wijd.

Rood en Wit heeft het seizoen besloten
met een uitstekehde overwinning op P.W.
Na een verloren toss moest Rood en Wit
gaan fielden en door goed bowlen en bij
zonder fraai vangen was P.W. reeds voor
de lunch uit voor slechts 68 runs. Haar
innings duurde niet langer dan één uur en
50 minuten. Rood en Wit passeerde dit
totaal voor het verlies van 2 wickets en
scoorde uiteindelijk een totaal van 175
runs. De Haarlemmers behaalden hierdoor
in totaal 17 punten in 11 wedstrijden en
herstelden zich in de tweede helft van het
seizoen, na een zwak begin, uitstekend.

De Rood en Wit-aanval had vanaf de
eerste bal het initiatief. Wel hield het ope-
ningspaar van P.W. even stand zonder veel
runs te scoren, maar toen v. d. Togt een
goede slip-vang deed, waarmee Tattersall
kon vertrekken, was het hek van de dam.

Vooral door het goede bowlen van Wijk
huizen en twee fantastische vangen van
Bijleveld was P.W. in korte tijd haar beste
vijf batsmen, waaronder Van Seventer,
Van der Most, Vondeling en Leeftink, kwijt
voor slechts 26 runs. Nordbeck en Deutz
Ebeling trachtten door aanvallend batten
de kansen ten gunstg van P.W. te doen
keren. Zij slaagden er in het totaal té ver
dubbelen. •Ebeling 'sloeg Wijlcliuizen"in één
over voor vier en voor zes.

Dit was voor aanvoerder De Nijs het sein
om De Ruig in de aanval te betrekken. Het
bleek een gelukkige greep, want hij ver
overde onmiddellijk het wicket van Nord
beck. Toen kort hierna Ebeling voor een
harde 20 door Bijleveld werd gebowled,
was het eind der P.W.-innings in zicht.

Mede dank zij een uitstekende vang van
Onstein op het bowlen van De Ruig, kwa
men de P.W.'ers niet verder dan 68 runs.
De Haarlemse bowlers verdeelden de wic
kets eerlijk: Bijleveld 3 voor 27 in 20 overs;
Wijkhuizen 4 voor 25 in 14 overs en De
Ruig 3 voor 4 in ruim 4 overs. Vooral Wijk
huizen was uitstekend op dreef.

Rood en Wit had weinig moeite om dit
totaal te passeren. Molenaar en De Ruig
openden de innings. De eerste verdedigde
geruime tijd zijn wicket op goed bowlen
van Leeftink, terwijl De Ruig het bowlen
van Baak voor zijn rekening nam. De score
steeg zeer langzaam; Van der Most werd
in de aanval betrokken en veroverde spoe
dig het wicket van Molenaar, doch De Ruig
had het vooral op hem gemunt. Met fraaie
off-drives bracht hij de score omhoog. Toen
het totaal 59 bedroeg, werd hij voor een
uitstekende 43 gebowled.

Van der Togt (15) en Wijkhuizen brach
ten Rood en Wit in veilige haven. De cap
tains besloten nog enige tijd door te spelen,
waarna nog aantrekkelijk cricket werd ver
toond. Het fielden van P.W. bleef uit
stekend en op de accurate aanval was het
niet eenvoudig om runs te scoren. Vooral
wicketkeeper Vondeling was op dreef.

Toen Rood en Wit voor 175 runs all out
was, had hij 5 slachtoffers gemaakt. Wijk
huizen (38) vertoonde wederom het beste
batten. Bouwman (15), De Nijs (12), Ter
Haar (23) en Koning (13 not out) droegen

ADVERTENTIE

aan het hoge Rood en Wit-totaal verdien
stelijk bij.

Van der Most (5—69) had het meeste
succes; Leeftink en Baak veroverden beide
geen wicket, doch waren de beste bowlers.
Tattersall (2—32) en Elkink (3—18) bleken
nuttige changebowlers.

Overige resultaten

Hermes DVS—Kampong: Gewonnen door
Hermes DVS met 34 runs.

Hermes DVS scoorde 241 voor 7 (gesl.),
Kampong 207 all out. Hermes DVS: Van
Noortwijk 66, Parrish 30, Bailey 83, Van der
Ende 14, Van Iiuet 15, Keuzenkamp 13. Wa
genvoort 3 voor 41, De Waard 2 voor 62, De
Bruyn 1 voor 47, Offerman 1 voor 17.

Kampong: Boogaerdt 34, Offerman 36, Van
der Bijl 40, Van Minnen 35, Wagenvoort 10,
Hardebol 13. Scheffer 2 voor 66, Van Meurs
6 voor 44, Bailey 1 voor 16, Keuzenkamp 1
voor 25.

VOCSparta: Gewonnen door VOC met
33 runs. VOC sloot bij 103 voor 8, Sparta
kwam niet verder dan 70 all out.

Sparta: H. A. van der Linde 21, Ruiterman
11. Terwiel 6 voor 27, Madsen 1 voor 16,
Lochmann van Bennekom 3 voor 19.

VOC: Van Erp Taalman Kip 17, Grijseels
14. Konert 19, Bongers 10, Terwiel 12 n.o. De
Bruyn 1 voor 18, Sonneviel 1 voor 20, Ruiter
man 3 voor 26, A. H. van der Linde 1 voor
.25, Borrani 2 voor 3.

VVVHBS: Gewonnen door HBS met 67
runs en 2 wickets.

VVV scoorde 73 runs waarvan: Aldei-s 22
en Dorresteyn 13. Davis 1 voor 27, Van der
Vegt 2 voor 15, Bruynesteyn 4 voor 10 en
Hageman 3 voor 7.

FIBS scoorde 140 voor 8, waarvan: Van
Dijk 14, Bruynesteyn 11, Rishworth 12, Van
Katwijk 36, Schoenmaker 31 en Hageman 10
not out. Alders 3 voor 25, Slagter 2 voor 25
en Hagenaar 2 voor 13.

HCC IIACC: Gewonnen door HCC II met
3 wickets.

ACC scoorde 138 runs all out, waarvan:
De Baare 20, H. van Weelde 29, J. van Weel
de 36 n.o., Lapierre 16, Broese van Groenau

3 voor 54, Weverman 1 voor 5, Vriens 5 voor
35 en Van Manen 1 voor 2.

HCC II scoorde 141 runs voor 7 wickets,
waarvan: Arendsen de Wolff 13, Van Arkel
38, Van Manen 39, Wischhoff 13, Colthoff 21.
H. van Weelde 1 voor 51. W. van Weelde

4 voor 74 en Bregman 2 voor 17.

HCC II
HDVS
VRA

Quick (N.)
HCC I
HBS

Rood Wit
ACC

Quick (H.)

Haarlem

VOC

■Kampong

Sparta

PW

Excelsior
VVV

11

12

11

12
11
11
11
11
11
11
11

11

12

11

12
11

30
27
21
20
18
18
17
17
14
12
12
11
11
10

2,73
2,25
1.91
1,67
1,64
1,64
1,45
1.45
1.27
1,09
1.09
1.00
0,92
0.91
0.67
0,64

Lager cricket

In de tweede klasse A_ speelde Rood en Wit 2
in Den Haag tegen HCC 3. De Haarlemmers
kwamen tot 148 (Klein de Groot 56, Molen
schot 30, Chapon 17, Vanier 11 en De Jong
18). Dit totaal passeerden de Hagenaars
nadat de Rood en Witters een serie vangen
hadden gemist voor zeven wickets (De
Windt 2-42, De Jong 2-35, Molenschot 2-26
en Chapon 1-30). In dezelfde afdeling won
kampioen ACC 2 met 41 runs van SCHC.

In de derde klasse versloeg CVHW Haar
lem 2 met zes wickets. CVHW eerste innings
84 en tweede innings 64 voor 4, Haarlem
eerste innings 27 en tweede innings 100. In
dezelfde afdeling won BMHC met 58 runs
op de eerste innings van Rood en Wit 3.
BMHC 93, Rood en Wit 35 en 19 voor 8.

23)

(vertaald uit het Engels)

Hij keek haar glimlachend aan.

„Alle mensen, Michael! Wat is dat?"
„Je warme drank om in te slapen!"

„Maar lievelingdeze benaming

glipte er uit, voordat ze er zich rekenschap
van gaf! „je hoeft zo iets niet elke avond
te doen!"

„Nee, natuurlijk hoef ik dat niet", gaf hij
toe. „Maar drinkt het toch maar op". Hij
zette het blaadje naast haar neer en trok
zich terug in de badkamer.

„Wat is hij lief", peinsde Patricia verte
derd. „Ik zal hem over vanmiddag met

Phil vertellenHet is dwaas om er niet

helemaal eerlijk over te zijn, vooral omdat
we ons in zo'n moeilijke situatie bevinden."

Maar toen Michael vrolijk fluitend uit
de badkamer kwam, met natte verwarde
haren, was ze al bijna ingedommeld....

Hij begon iets te zeggen, maar toen hij
haar gesloten ogen zag, glimlachte hij en
mompelde een excuus. „Slaap lekker, Mi

chael," zei ze zacht alleen om hem te laten
merken, dat ze nog niet helemaal weg was.

„Slaap lekker, liefje", zei hij.

De volgende dag kon de kleine Debora
over niets anders praten dan over haar be
zoek aan de dierentuin. Aan het ontbijt liet
ze duidelijk blijken dat ze het niet helemaal
eens was met het dierenpark van Whip-
snade, maar na uitvoerige verklaringen, dat
deze dierentuin zeker net zo mooi was als
de grote dierentuin, legde ze zich erbij neer.

Vol achterdocht vroeg ze echter nog:
„Weet je zeker, dat er dezelfde dieren
zijn?"

„Heel zeker,,' antwoordde Patricia.

„Ook wilde dieren?"

„O ja, ook wilde dieren."

„En ruikt het er ook naar beesten?"

Haar moeder antwoordde: „Ja, Debora,
het ruikt er afschuwelijk!"

„Goed", zei het kind, tevreden gesteld.
Ze was er thans kennelijk van overtuigd,
dat men zich er niet afmaakte.

„Stel je voor, dat het er niet stinkt", zei
Patricia lachend tot Michael, toen ze die
morgen afscheid van hem nam. Het is een
openlucht dieren-park en misschien is het
er heel fris.Wat moet ik dan beginnen?"

„Dan ga je naar het muskusdier of de
wilde zwijnen", ried hij haar. „Daar ruikt
het stellig overeenkomstig de verwachtin
gen van Debora! Een gezellige middag, Pa
tricia! Maak je niet te moe!"

En was het verstrooidheid? hij
kuste haar vol tederheid.

Patricia was geroerd door Debora's en

thousiasme, toen het kleine meisje voor
stelde om boterhammen mee te nemen in
plaats van efgens keurig netjes te lunchen.
Het was overduidelijk, dat Isobel zo iets
nooit toestond

„Mammie vind het te primitief", legde
Debora even later uit.

„Je bent werkelijk te goed voor haar,
Patricia", zuchtte Isobel. „Ik zelf vind een
picnic iets ontzettends. Overal spinnen en
andere beesten en altijd zit je ongemakke
lijk in vochtig gras.De zoete en hartige
dingen raken door elkaar en de thermosfles

lektIk snak bij een picnic altijd naar

een behoorlijk restaurant of naar mijn eigen
huis!"

„O, mogen we alsjeblief dit keer buiten
eten, tante Patricia?" drong Debora aan.
„Net als de wilden?"

Patricia lachte. „We zullen er een keu
rige picnic van maken", antwoordde ze.

„Goed", zei Debora stralend.

Isobel deed hen uitgeleide en gaf Patricia
nog allerlei wijze raadgevingen. Patricia
kon niet anders dan bij zichzelf constateren,
dat Debora uit al deze raadgevingen inspi
ratie zou kunnen putten voor nieuw katte-
kwaad.

In de bus gedroeg zich het kind echter
Voorbeeldig. Ze zat alleen vol vragen. Het
waren intelligente vragen en Patricia vond
het niet vervelend om er op te antwoorden.
Op het laatst draaide zich echter een oude,
kale heer vol ergenis naar hen om. „Kunt
u dat kind van u niet stil laten zijn, me
vrouw?" vroeg hij snibbig, terwijl hij er iets

achteraan mompelde over moderne kin
deren,, die in het centrum van de aandacht
schenen te moeten staan. Patricia wist niet
goed hoe ze aan dit verzoek moest voldoen
en Debora vroeg prompt: „Denkt hij, dat
ik jouw dochtertje ben?"

„Wat dwaas van hem, hè?"

Patricia fronste en schudde haar hoofd.
Debora liet echter haar aandacht niet af
leiden van de oude heer, die haar terecht
had gewezen. Ze staarde naar zijn kale
hoofd en enkele ogenblikken later merkte
ze op: „Is dat haar daar bij zijn oren of
is zijn hals vuil?"

Aan de rode kleur, die in de hals van
de kale mam zichtbaar werd, was het dui
delijk te zien, dat Debora's wraak .raak was
geweest.

Gelukkig waren ze inmiddels op de plaats
van bestemming aangekomen, zodat ver
dere discussie onmogelijk was

Patricia duwde het kleine meisje haastig
de bus uit en snel liepen ze naar het tour
niquet, dat toegang gaf tot het dierenpark.
Bij een tentje kochten ze een grote zak met
apennootjes. Debora danste vol enthou
siasme naast Patricia voort en zei opge
wonden: „Ik wil alleen de erg wilde dieren
zien!"

Maar toen het er op aankwam, was ze
onmiddellijk bij de kleinere dieren al zo
vertederd, dat ze Patricia vol ernst vroeg
of mammie het goed zou vinden, dat ze
een baby-kangoeroe hield

Patricia beantwoordde deze vraag ont
kennend.

„Ook niet een heel kleintje?" drong
Debora aan.

Patricia zei, dat het uitgesloten was en
dat ze dit idee absoluut uit haar hoofd
moest zetten. Gelukkig werd het tijd voor
de lunch en daarmee wist ze Debora's aan
dacht af te leiden. Het was een prachtige
zomerdag en in de schaduw van een grote
boom installeerden ze zich op het gras. Pa
tricia genoot evenzeer als Debora, die haar
boterhammetjes met grote eetlust veror-
bex-de en geen ogenblik tegenstribbelde. Ze
keek Patricia zo nu en dan peinzend aan
en zei tenslotte: „Ik vind je erg aardig!"

„Dat is prettig", antwoordde Patricia rus
tig. Debora scheen het heel plezierig te
vinden, dat Patricia zo kalm bleef onder
deze aanhankelijkheidsverklaring. Bij haar
moeder zou de reactie heel anders zijn

Toen ze bijna klaar waren met de lunch,
viel opeens een lange schaduw over de plek,
waar ze zaten te picniccen. Het was de
schaduw van een man, die stil bleef staan.
Patricia schonk er niet. dadelijk aandacht
aan, maar Debora fluisterde: „Zou die man
honger hebben? Zullen we hem een boter
ham geven?"

Toen pas keek Patricia op. „Phil! Wat
bracht jou hier?" riep ze vol ontsteltenis
uit.

„Jij bracht me hier", antwoordde hij
glimlachend, Debora in zijn glimlach be
trekkend. „Mag ik even gaan zitten en de
boterham, die dat kleine vriendinnetje van
je mij aanbiedt, opeten?"

Patricia was te zeer van haar stuk ge

bracht dan dat ze veel kon uitbrengen.
Debora voerde in haar plaats het woord.
„Ben jij Phil?"

„Ja, inderdaad."

Hij ging naast Debora in het gras zitten
en nam de boterham, die het kind hem
overhandigde, met een vriendelijke glim
lach aan. Even later was hij in druk gesprek
met haar over boterham-belegsel....

Patricia bleef zwijgen. Ze was heel boos
en voelde zich tegelijkertijd verslagen. Ze
wilde dat Phil zou beseffen, dat ze ont
stemd wasHij had het recht niet haar

hier te volgen!

Wat voor commentaar zou Debora straks
aan tafel over dit voorval geven!

Het was niet mogelijk, het kleine meisje

te verbieden om hierover te spreken

Dat zou heel dom zijn. Het kind zou zich
allerlei verkeerde ideeën in het hoofd halen.
En het zou hoe dan ook naderhand toch
uitkomen

„Ik geloof niet, dat tante Patricia in een
goed humeur is", merkte Phil ernstig tegen
Debora op.

„Doe niet zo idioot, Phil", viel ze ge
prikkeld uit. „En praat niet zo tegen dat
kind."

„Bedoel je mij?" vroeg Debora, terwijl
Phil op de hem eigen charmante wijze
lachte.

„Het spijt me, maar ik krijg de indruk,
dat je het niet prettig vindt dat ik me hier.
zonder uitgenodigd te zijn, bij jullie voeg."

(Wordt vervolgd).