ZE VEN DA GEN
De zaak-Schoen thans door
rechtbank behandeld
Schakende lezers van Haarlems
Dagblad/OHC wonnen zes partijen
Tachtig jaar Dans-
Academie J. C. Martin
Proefproces sigarettenautomaten
Officier: „Zakenbelangen er buiten
verdediger: „die overheersen juist
NEUROTONIC
Theo Kroes kwam terug uit
het Vreemdelingenlegioen
Van mensen eo dingen
onder de Daoiiaatjes
Oók Martin
dertig
jaar geleden
15
Padvinders zwommen
in Stoop's bad
Herfstwandeltocht
Schoolvoorstellingen en
cursus in filmbegrip
Ook in Bloemendaal
gasprijs ongewijzigd
Uitreiking van 76 E.H.B.O.-
diploma's in Kegelbond
Sport in 't kort
Bridge-school
D uivenliefheh hers
uit Curagao
Jeugdzorg
Hoed-of),
hoed-af
St. Nicolaasfeest
Muziek als
geneeskunst
Burgerlijke Stand
van Haarlem
VRIJDAG 14 OCTOBER 1955
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMüCHE COURANT
99
99
Het proefproces inzake de toelaatbaar
heid van sigarettenautomaten in Haarlem,
dat is uitgelokt door de sigarenhandelaar
P. J. Schoen met juridische bijstand van
mr. J. Roggeveen, werd Donderdag Iaat in
de middag in beroep voortgezet voor de
Haarlemse rechtbank.
Opnieuw betoogde de heer Schoen in de
verdachtenbank, dat volgens hem het ar
tikel onder het hoofdstuk Volksgezondheid
in de Politieverordening, waarbij het heb
ben van automaten voor rookwaren ver
boden is, niet rechtsgeldig kan worden
geacht.
Deze automaten worden overal in het
land toegestaan met uitzondering van de
gemeenten Alkmaar, Aalsmeer en Haar
lem. De hele winkelsluitingsbepalingen in
deze bi-anche worden krachteloos gemaakt
doordat de verkoop van sigaretten in de
café's en restaurants en (op de sluitings
middagen) in sommige zelfbedieningswin
kels rustig doorgaat.
In het bijzonder vestigde de heer S. de
aandacht op het stalletje bij de Stations
uitgang, dat, naar hij zeide, van de slui
tingsuren der winkels dermate profiteert,
dat het een omzet heeft, die tussen de
f 8.000 en f 10.000 per week schommelt en
dus vier keer zo groot is als die van de
grootste zaak in Haarlem. Het argument,
dat destijds bij de invoeging van het be
twiste artikel in de verordening gold: de
vrees voor het gebruik ervan door min
derjarige kinderen, aan wie ook in de
winkel geen rookwaren mochten worden
verkocht, is naar de heer S. zeide, ook
krachteloos geworden, nu de meeste si
garenwinkels zó aan kinder-klantjes
handelend in opdracht van hun vader
gewend zijn, dat zij er meestal snoepjes
voor voorradig hebben.
De officier van justitie, mr. G. W. F. van
der Valk Bouman, achtte het vonnis van
de kantonrechter in deze zaak (een boete
van f 11, subsidiair 2 dagen) zo duidelijk
gemotiveerd, dat hij er niet gaarne iets
aan veranderd zou zien. Het accentueert
de oorspronkelijke opzet: handhaving van
openbare orde en de goede zeden juist ook
hier, op het punt van de volksgezondheid.
Het argument van de gevreesde onbillijke
concurrentie, dat de bonden tegen het
automatensysteem in Haarlem aanvoeren,
is er terecht volkomen buiten gebleven.
De officier van justitie wilde overigens
in de strafmaat beter doen uitkomen, dat
het hier een proefproces geldt: hij eiste een
geldboete van één gulden, subsidiair een
dag hechtenis.
Mr. J. Roggeveen wees in zijn uitvoerig
gedocumenteerd betoog op verscheidene
arresten van de Hoge Raad en de beschou
wingen van toonaangevende juristen daar
over. Daarin meende hij een duidelijke
tendenz te zien naar een wijziging van de
gemeentelijke competentie in dit opzicht.
De vrees voor onbillijke concurrentie speelt
in deze hele zaak een dominerende rol,
aldus mr. Roggeveen. Dat is nergens duide
lijker gebleken dan bij de behandeling van
dit deel van de verordening in de ge-
ADVERTENTIE
In Stoop's Bad in Overveen werden Don
derdagavond de jaarlijkse zwemwedstrij
den gehouden voor het district Haarlem
van de Nederlandse padvinders Na een
openingswoord van hopman Pool, districts
commissaris van het district Haarlem, werd
onder leiding van zwemclub „Haarlem" in
een vlot tempo een programma van ruim
20 zwemnummers in twee uur afgewerkt.
Het programma werd afgewisseld door een
demonstratie zwemmend redden door de
Bloemendaalse Reddingsbrigade.
We hadden overigens van de padvinders
verwacht dat de uitvoering van de school
slag geheel volgens de regels zou zijn. Het
geen niet zo was. Waren op deze wedstrij
den de reglementen op zwemgebied toege
past dan zouden er heel wat diskwalifica
ties gevallen zijn. Daar het in de bedoeling
ligt om in Haarlem de nationale kampioen
schappen van de padvinders te verzwem-
men, menen we hierop wel de aandacht te
moeten vestigen.
Het uitvoerige programma werd overi
gens in een vlot tempo afgewerkt met
medewerking van de zwemclub „Haarlem,"
die de technische leiding verzorgde. Het
voor de eerste maal verzwommen nummer
tien maal vijfentwintig meter schoolslag
estafette voor alle leden van de padvinders-
groepen had veel succes en zal in het ver
volg wel altijd op het programma van de
districtszwemwedstrijden worden geplaatst.
Voor de Bakenessergroep (3 min. 38 sec.)
tikte als eerste aan de Kon Tiki zeeverken-
nërsgroep in 3 min. 30,2 sec. Dezelfde groep
plaatste zich als eerste op de estafettenum
mers 3 x 50 meter wisselslag en 4 x 25
meter schoolslag. Het programma vermeld
de ook steeds enige nummers voor leiders
en voortrekkers. H. Tollenaar van groep 14
Kon Tiki werd in de leidersnummers voor
onderwaterzwemmen en 100 meter school
slag eerste.
meenteraad. En dergelijke belangen mogen
nu juist niet bepalend zijn voor het ge
meentelijk beleid in kwesties als deze. Hij
sprak de hoop uit, dat de rechtbank in de
vele citaten in zijn pleitnota ook de ge
zonde neiging van de Nederlandse wet
gever zou onderkennen om onrechtvaar
dige en onmaatschappelijke regelingen als
deze te wijzigen en dat zij zich daarnaar
zou richten.
De rechtbank zal op 27 October uitspraak
doen.
De start van de herfstwandeltocht van
de Christelijke Wandelsportvereniging „Het
Spaarne" is Zaterdagmiddag tussen twee
en drie uur bij gebouw Domi aan het Zand-
voorterpad in Overveen
ADVERTENTIE
het doeltreffend zenuwkalmerend
praeparaat voor deze tijd
ADVERTENTIE
In het kader van de filmische vorming
van scholieren vinden op 17 October a.s.
en op de daaropvolgende dagen in een aan
tal bioscooptheaters te Haarlem en Heem
stede filmvoorstellingen plaats voor leer
lingen van scholen voor voortgezet onder
wijs in Haarlem, Bloemendaal, Heemstede
en Zandvoort.
De voorstellingen beginnen om 16.30 (die
in het Frans Hals-theater om 16.45 uur).
Vertoond zullen worden de documentaire
„Der zee ontrukt" van Herman van dei-
Horst (voorprogramma) en „The Well",
regie Popkin en Rouse (hoofdfilm).
Voor de docenten is een cursus georga
niseerd in filmbegrip. Een aantal deskundi
gen zal gedurende deze cursus een inleiding
houden over de verschillende aspecten van
de film.
Overal hetzelfde lied
Ook B. en W. van Bloemendaal hebben
de gemeenteraad voorgesteld de gasprijs
ondanks het vervallen van de omzetbelas
ting ongewijzigd te laten met het oog op
de sterk gestegen kosten der gasproductie.
Deze stijging gaat de 4% verlaging door
het vervallen van de omzetbelasting zeker
te boven en, zo kondigen B. en W. aan, in
dien deze stijging zich zal blijven voort
zetten, zal aan een verhoging van de gas
prijs niet te ontkomen zijn.
Wederom hebben een aantal personen
met goed gevolg de E.H.B.O.-cursussen
van de Eerste Hulp Vereniging „Snelver-
band" gevolgd. Op Woensdag 19 October
zal de werkcommissie van „Snelverband"
aan 76 cursisten het eenheidsdiploma
E.H.B.O. uitreiken in de grote zaal van
het gebouw van de Haarlemse Kegelbond.
Deze uitreiking zal een bijzonder feestelijk
karakter dragen, waartoe de cabaretgroep
van „De Spaarnespatters" toneelvereni
ging en een goochelaar het hunne zullen
bijdragen.
DE ELFDE. Als elfde speler voor het
Nederlands jeugdelftal, dat Zaterdagmiddag
op het terrein van NAC in Breda tegen het
jeugdelftal van België uitkomt, is aangewe
zen Moulijn van Feijenoord.
Een overzicht van het zaaltje „Zang en
Vriendschap" kort na het begin van de
wedstrijd tussen onze lezers en de leden
van de Schaakclub Haarlem
Deze maand bestaat de Dansacademie J. G. Martin en Zonen tachtig jaar. In 1875 nam Johan Godfried Martin de zaal in
de Schagchelstraat over van zijn zwager S. Vestdijk grootvader van de huidige literator waar nog steeds het geslacht
Martin de jeugd opvoedt volgens de oude beginselen die de dans als levensverschijnsel eigen zijn gebleven. De gestreng
heid van de ongeschreven wetten der danszaalcode is misschien verdwenen, de vormelijkheid tot in het uiterste bestaat
niet meer, maar de inhoud ervan de zinvolle hoofsheid en respect voor de dans als uiting van een edele levensbehoefte
is gebleven en zal ook steeds het uitgangspunt zijn van de wijze, waarop het geslacht Martin de dans doceert. Het is
conservatief waar de beginselen hun zin hebben behouden en progressief waar het de ontwikkeling van nieuwe vormen
betreft, die de dans verrijken. „Dus geen bebop
Het eerste wat men voor dansen dient te beheersen is het voetenwerk. Het is het voetenwerk ook wat Theo Kroes bezielt,
pedicure-masseur. Kroes is een rustig man, die vol enthousiasme over zijn werk praat en., over zijn verleden. Hij is in
de oorlogsjaren namelijk légionnair geweest, militair in het Vreemdelingenlegioen. In de rustige Krelagestraat waar hij
zijn vak uitoefent, heeft hij ons op een sobere wijze belevenissen vertelt die het maar al te begrijpelijk maken dat deze
man nu in de bijna doodse Krelagestraat zijn weinig enerverend beroep zo tevreden uitoefent.
Toen de Duitsers Frankrijk binnenvielen was Theo Kroes in
Lille; hij kon niet meer naar Nederland terug:, hij wou ook niet
terug. Hij nam dienst bij
het Vreemdelingenlegioen
en werd verscheept naar
Sidi Bel Abbes in Noord-
Afrika. Na een harde op
leiding was hij in Senegal
en toen het Legioen onder
generaal De Gaulle tegen
de Duitsers onder aan
voering van generaal Rom
mel in het veld werd
gebracht, was Kroes erbij.
Tot 11 Mei 1943 vocht het
Legioen in Tunis. Ameri
kaans uitgerust voerde het
Legioen later met zes-en-
veertig landingsschepen een
landing uit bij St. Rafael en
daarna vocht het tot het
einde van de oorlog, ten
slotte in Duitsland. Na de
oorlog kreeg Kroes getuig
schriften van moedig ge
drag van generaal De
Gaulle en generaal De Vernejoul. Zijn daden werden erkend
door de onderscheiding van het Croix de Guerre met palm en
ster en de Médaille Coloniale.
Dit is het vrij droge verslag waarmee Theo Kroes zijn bele
venissen tijdens de oorlog wil weergeven. Hij praat niet enthou
siast over wat hij mét het Legioen heeft meegemaakt, maar wel
over wat hij er in heeft beleefd; want de kameraadschap, de
sfeer in het Legioen zal hij nooit vergeten; wél de krijgsver
richtingen ervan. „Er was tijdens de oorlog natuurlijk een iets
vrijere discipline, al moesten wij ons dagelijks scheren, zelfs
tussen twee gevechten in. Het Legioen moest altijd model zijn",
zegt de nu 53-jarige pedicure-masseur. „Toen ik pas in Afrika
kwam was het anders". Hij vertelt van marsen van 125 kilo
meter in vier étappes. „Als je niet meer kon lopen trokken ze de
grendel en de patronen uit je geweer en dan lieten ze je achter;
je moést dus wel verder".
Kroes tekende in 1940 voor de duur van de oorlog. In 1946
kwam hij in Nederland terug, als Statenloze. Want men ver
liest de Nederlandse nationaliteit als men bij een vreemde
krijgsmacht dient. Onlangs is hij echter weer genaturaliseerd.
„Er waren in mijn compagnie drie Nederlanders", vertelt
Kroes, „twee heb ik er zien sneuvelen". Hij beschouwt de Lé-
gionnaires nog steeds als zijn kameraden. Hij kan zich opwinden
als hij hoort dat jeugdige kerels, die om het avontuur in het
Legioen zijn gegaan, de vlucht nemen. „Je moet nooit zonder een
geldige reden er bij gaan", vindt hij. „maar als je er zit moet je
je vijf jaren uitdienen. De recrutentijd is keihard, maar niet
harder dan een vent verdragen kan". Dan vervalt hij in gedach
ten en bijna dromerig vertelt hij van een politiepatrouille door
de woestijn. „Magnifiek", zegt hij.
Nu is hij pedicure-masseur. „In het begin kon ik de rust bijna
niet harden". Zijn vrouw \yeet daar verhalen van te vertellen!
Maar het werk bevalt hem en het is hem aan te zien. Hij is nu
grijs; zijn scherp gezicht met haviksneus is minder fel als op de
Legioen-foto's die hij laat zien.
In zijn nek is een breed litteken. „Granaatscherf in Tunis",
zegt hij. In zijn dienstboekje staat het: April 1943. „Ze laten je
er niet lang mee liggen", zegt Kroes, „kijk, in April 1945 werd
ik weer gewond bij Schönbruck in Duitsland; mitrailleurkogels
in mijn been". En dan vertelt hij toch een verhaal: hoe hij met
een ravitailleringswagen de Duitse linies binnenreed, met een
andere légionnair naast zich. Die bleek echter een Duitser te zijn.
„We vragen niet naar eikaars nationaliteit, je praat Frans".
Deze Duitser overdonderde enkele Duitse militairen met een on
herhaalbare reeks snauwerijen, Kroes keerde de wagen en onder
ien hevig vuur ontsnapten zij. „Een auto moet altiid gehoorza
men", zegt Kroe*. „net als je voeten". Er is namelijk een klant
binnengekomen. Kroes is weer pedicure.
De Dans-Academie Mar
tin is een onvervreemdbaar
Haarlems bezit geworden.
Henri Martin (zie foto) is de
laatste van de vier gebroe
ders Martin, zoons van de
oprichter Johan Godfried,
die nog dagelijks op de dans
vloer te vinden is. Bij het 75-
jarig bestaan van liet dans
instituut verscheen er een
gedenkboek, waarin de lot
gevallen van het beminde
huis aan de Schagchelstraat
en het geslacht Martin ge
projecteerd tegen het we
reldgebeuren staan beschre
ven. Dat kan bijna geen en
kele instelling zich veroor
loven: projectie van eigen
lotgevallen tegen het wereld
gebeuren. Maar de geschie
denis van het geslacht Mar
tin verdraagt dat. De stijl
van het huis en van de dans-
etikette vooral ook van de
dansen zelf is nauw ver
weven met de wereldgebeur
tenissen. De dansen dragen
het kenmerk van hun tijd en
de tijd wordt bepaald door
zijn belangrijkste gebeurte
nissen.
Er kon geen dans, waar ook
Ier wereld, populair worden of
een der Martins was erbij om
met de laatste danspassen in
de benen naar Haarlem terug
le keren en ze te onderwijzen.
„Dansen is levenskunst" is het
devies van het geslacht Mar
tin en is het dan vreemd dat
de stijl die in het oude huis
aan de Schagchelstraat heerst
onmiskenbaar Frans is? De
Martins zijn meesters in de
dans omdat zij de dans zien
als meer dan alleen de passen,
namelijk als onderdeel van de
menselijke vorming.
Het huis aan de Schagchel
straat heeft veel feesten ge
kend: hoofse feesten, waar de
Quadrille, de Valeta, de sier
lijke wals, het menuet, de pol
ka en later de Charleston ge
danst werden. Waar de heren
ïalverwege het feest van
joordje gingen verwisselen
omdat er een klein waasje van
onzuiverheid op het randje
was gekomen; waar de dames
van handschoenen gingen ver
wisselen omdat de vingertop
pen een weinig bezoedeld wa
ren.. Steeds speelde het bal
boekje een grote rol; soms we
ken van tevoren werd er al een
dans besproken!
Deze maand bestaat het in
stituut tachtig jaar. Een vaste
datum is er niet. Henri Martin
en zijn neef J. G. Martin zul
len ongetwijfeld plannen heb
ben „er iets aan te doen". Maar
de tijden zijn veranderd, het
zal ditmaal geen feest kunnen
worden met sierlijke oude dan
sen en dansparen in groot-te
nue. Ze zullen er nog wel even
over moeten denken. Oude tra
dities in een eigentijds feest
verwerken. Het valt niet mee.
De Martins hebben onze groot
ouders nog dansen geleerd
De Bridge-Academie uit
Amsterdam zal op Maandag
17 October in Brinkmann,
Grote Markt, een bridge-cur-
sus beginnen onder leiding
van de heer J. C. Eyking. Ook
de bridgemeester Filarski zal
op een der avonden spreken.
Hij heeft de cursus samenge
steld voor beginners en enigs-
zins-gevorderden. Men kan
zich opgeven bij de heer
Eyking, Kinderhuissingel 62,
tel. 18543.
Van de 21-jarige Stanley
Eijma, en zijn 15-jarige broer
Harold stond vorige maand een
verhaaltje in het Duitse blad
„Oberhausener Stadtanzeiger".
Het tweetal vertoefde daar om
duiven aan te schaffen, waar
mee zij hun collectie in Cura
gao wat nieuw bloed willen
geven. Het tweetal woont met
zijn ouders in pension Cen
trum, Grote Houtstraat. Vader
Eijma is politieman op Curagao
en komt eenmaal in de zes jaar
naar Nederland voor vacantie.
Op 11 Juni is het gezin geko
men, op 22 December aan
vaardt het de terugreis. Wij
hebben Stanley even gespro
ken. Hij is leerling-machinist.
Behalve van duivensport houdt
hij van onderwatervissen.
Naar aanleiding van de re
portage over ,,'t Clubhuis naast
d' Appelaar" in onze editie van
verleden week Zaterdag ves
tigt de hoofdleider van het
huis, de heer C. Wijnberger, er
nog eens de aandacht op, dat
de termen „asfaltjeugd", „mas-
sajeugd" of „jeugd uit maat
schappelijk zwakke milieu's"
niet meer gebruikt worden,
maar samengevat worden on
der de naam jeugdzorgwerk.
En de heer Wijnberger ver
volgt: „Speciaal omdat het
Van zuid tot noord, van oost tot west
Kent men de vier Martins heel best,
Professors in het dansen.
En iedereen, die hen ontmoet,
Prijst hoog hun altijd vluggen voet.
Vlecht hun nu lauwerkransen.
Vandaag juist vijftig jaar gelóen
Is hier hun vader, heel alleen,
Zijn school op komen richten.
Die was vanzelf lang niet zoo groot
Als wat, nog even vóór zijn dood,
Zijn zoons hier mochten stichten.
Maar vader hielden zij in eer,
En legden heden bloemen neer
Op 't graf, voordat zij feesten.
Ziedaar voorwaar een edel doel,
Bewijs ook van meer fijn gevoel
Dan men vindt bij de meesten.
Het viertal. Johan en Martijn,
Henri en Simon gaan de lijn
Van het Instituut vervolgen.
En daar de dagen vluchtig vliên,
Is weldra weer een jaar of tien
Door Vader Tijd verzwolgen.
Danst, waarde broeders, lustig voort.
Flink, elegant, gelijk 't behoort,
Om 't jonge volk te leeren
En ook de oud'ren: tot besluit
Denk ik hier "n nieuw werkwoord uit
Gaat voort, martiniseeren
TOM DE RIJMER
Haarlem's Dagblad
29 October 1925
kind in ons clubhuis als in
dividu beschouwd wordt en
omdat wij proberen alle jon
gens en meisjes van welke ge
zindte of van welke sociale in
dicatie ook van de straat te
houden, zouden deze termen
tot misverstand aanleiding
kunnen geven".
In de Krantenleeszaal van
de Stadsbibliotheek, zagen wij
op de grote leesborden met de
voornaamste dagbladen twee
keer een bordje met de woor
den „Aan de heren-bezoekers
wordt verzocht hier bloots
hoofds te vertoeven". Die bord
jes troffen wij bij het Alge
meen Handelsblad en Het Fi
nanciële Dagblad. Waarom, zo
vragen wij nog altijd. Wij heb
ben helemaal niet de neiging
onze hoed uitgerekend voor
dié bladen op te houden. Wij
hebben trouwens helemaal
geen hoed.
De Nederlandse Onderwijzers
Vereniging, afdeling Haarlem,
organiseert ook dit jaar weer
een St. Nicolaasfeest; nu voor
de 44ste maal. Het feest is voor
meer dan 10.000 kinderen van
lagere scholen, die in het Con
certgebouw een uiterst genoe-
gelijk programma krijgen
voorgezet.
Vorig jaar daalde de op
brengst van de collecte een
weinig. De organisatoren roe
pen dringend op tot milde ga
ven. Binnenkort komen de col
lectanten weer langs de huizen.
Leg uw bijdrage klaar! Het is
voor een der mooiste feesten,
die deze stad kent.
Het Haarlems Artsen-Ka
merorkest heeft gisteren te
Rotterdam een uitvoering ge
geven van het pianoconcert
voor twee piano's in c kl. t.
van J. S. Bach. Het was ter
gelegenheid van het congres
van de Kon. Ned. Mij. tot Be
vordering der Geneeskunst.
Naar men ons mededeelt was
de uitvoering geneeskunst bij
uitstek. De artsen dr. C. C.
Ridder van Rappard en N.
Spits waren solisten.
Het orkest bestaat nu een
jaar en oefende eenmaal per
veertien dagen onder leiding
van Albert de Klerk, die als
niet-arts niet mee mocht naar
Rotterdam. De laatste maand
is elke week geoefend. Het re
sultaat was een enthousiast
Rotterdams publiek en het
voornemen bij de artsen nog
méér te musiceren.
Dagblad/O.II.C. hun krachten
met de leden van de Schaakclu
In het stokoude zaaltje van „Zang en
Vriendschap" aan de Jansstraat hebben
dertig lezeressen en lezers van Haarlems
emeten
Haar
lem, die evenals verleden jaar al hun
krachten moesten inspannen om de naam
van de schaakclub hoog te houden.
Direct na het beginsignaal van de
wedstrijdleider, de heer J. C. Haan Jr.,
heerste er in het zaaltje het zenuw
achtig zwijgen, dat alleen onderbroken
werd door het tikken van de schaak-
klokken en het geluid van vallende
stukken in de doosjes.
Zo speelden zij dan, de enthousiaste, de
voorzichtige, de snelle, de bedachtzame, de
voorzichtige en de overmoedige schakers,
allen doordrongen van de wil om in deze
massawedstrijd een zo goed mogelijk resul
taat te behalen. Nu lukte het uitstekend,
want toen omstreeks half twaalf de laatste
partij geëindigd was kon de heer Haan
mededelen, dat onze lezers niet minder dan
zes partijen gewonnen en drie remise ge
speeld hadden. Overigens een uitstekend
resultaat van de huis-schaker, die in tegen
stelling tot de competitiespelers slechts af
en toe thuis het bord en de stukken te
voorschijn halen.
Toen alle wedstrijd formulieren ingele
verd waren begon voor de leden van de
Schaakclub waarschijnlijk het belangrijk
ste gedeelte van de avond, want geruime
tijd hebben zij zich nog bezig gehouden
met het na-schaken waarbij vooral de
hoofdklassespeler de heer J. Blokker, de
toeschouwers allerlei goede raadgevingen
gaf. Wij weten dus nu, dat vooruitzien in
de meeste gevallen winnen betekent, dat
wij nooit een stuk mogen offeren als we er
in het eindspel een voorstaan, en dat we
nooit in de opening alles thuis moeten hou
den terwijl de loper van de ene kant van
het bord naar de andere zijde wordt ge
jaagd. Dit is fout en onomstotelijk werd
aangetoond, dat de Haarlems Dagblad
schakers zich diverse malen aan deze fou
ten hadden schuldig gemaakt.
Zo niet de heer P. Groenewoud, die zon
der blikken of blozen tegen M. Rumpff een
Russische variant van het Nimzo-Indisch
opbouwde en daarna vervolgde met een
aanval op de zwarte koningsvleugel. Na 31
zetten was de zaak bekeken en toen konden
de na-schakers zich verbazen over de ver
rassende intelligentie van de heer Groene
woud. Nu was deze lezende schaker niet
de enige, die het er zo goed afbracht, want
ook bijvoorbeeld mr. J. Jansonius moest
zijn meerdere erkennen in zijn zeer jeug
dige tegenstander, die winst haalde uit een
pionnen-eindspel.
Natuurlijk ging het niet allemaal zo vlot
voor onze lezers. Na zeven minuten was er
bij de Schaakclub Haarlem al een overwin
naar en ook in de meeste revanche-partijen
bleken de competitieschakers bijzonder
sterk.
Prijzen
Toen alle partijen waren geanalyseerd
kon de heer Haan de prijzen gaan uitrei
ken. De heer Groenewoud kreeg de presta-
tieprijs voor de mooiste partij, beschikbaar
gesteld door de directie van Haarlems Dag-
blad/O.H.C. H. Berkhout, die van mr. Jan
sonius won, kreeg de eerste prijs en J. Wol-
ters, die Van Tongeren versloeg ontving de
tweede prijs. Eervolle vermeldingen kre
gen de volgende schakers van Haarlems
Dagblad/O.H.C., die hun partijen in winst
of remise omzetten: Cohen RodriguezD.
Halberstadt 10; KnopperKuup 10; G.
RoeleveldA. Hovenkamp 10; Van
WaardVan Es /zVz', De GrootJ.
Vrijer Vz'/2 en C. A. BraunP. Fris
VzVz-
Tenslotte laten wij hieronder de partij
tussen P. Groenewoud (wit) en M. Rumpff
(zwart) volgen.
1. d4 Pf6; 2. c4 g6; 3. Pc3 Lg7; 4. e4 d6;
5 Ld3 0-0; 6. Le3 Pbd7; 7. f3 h6; 8. Dd2
Kh7; 9. Pe2 e5; 10. d5 b6; 11. 0-0-0 a5;
12. Lc2 Pc5; 13. g4 Ld7; 14. h4 d4; 15. a3
Pb3t; 16. LxPb3 axLb3; 17. g5 Pg8; 18.
gxh6 Pxh6; 19. h5 g5; 20. Lxg5 Dc8; 21.
Tdgl f5; 22. Le7 Tg8; 23. Tg6 f4; 24. Tngl
Le8; 25. Tg2 Dd7; 26. Lg5 Lxh5; 27. Del
Lxf3; 28. Th2 Df7; 29. Dh4 Dg6?; 30. Lxh6
Dxh6; 31. Txg7 zwart geeft op.
HAARLEM, 13 October 1955
ONDERTROUWD: 13 Oct., W. Slebe en D.
A. D. van der Putten.
GEHUWD: 13 Oct., W. Schreuder en W.
Borst; P. H. J. Lans en M. W. Hameetman;
W. Fortgens en J. T. Berkhout; J. F. J. West
hof en B. Koopman.
BEVALLEN van een zoon: 11 Oct., M. J.
TimmermanPastor; 12 Oct., M. J. Vermaas
Keizerswaard; H. Petrovic—Nijman; 13
Oct. M. A. JordensKaldenbagh; A. E. van
KrimpenKruidenberg; W. A. Sonnevelt
Groes.
BEVALLEN van een dochter: 11 Oct., E. J.
M. Kuenende Reus; 12 Oct., A. M. Duin—
Jansen; W. M. E. StockmannSmit; M. M.
A. van RoonRooijers; 13 Oct., G. Horn
van Leeuwen; F. H. G. J. M. den Boer—Cor-
nelissen; F. H. Th. HoutKoster.
OVERLEDEN: 11 Oct., H. Baars—van
Soest, 62 j„ Beukenstraat; 12 Oct., J. J. Lem-
mens, 57 j„ Oostvest; P. van Santé, 79 j.,
Papentorenvest.
