VERKOUDHEID
Soepeler bepalingen voor
emigratie naar Canada
't Zit vast vaster met TELPAFIB
De Spieghel"
Bestrijdt
met Aspirin*)
Agenda voor
Haarlem
Lees morgen goed Uw krant!
deelt mede hoe ook U
MERLIJN EN DE REUZEN
Vertegenwoordiger zou fabriek
voor f 4000.- benadeeld hebben
WANNEER
Regering wil een gedeelte
van „Sorgvliet" kopen
Directeur deed zelf echter geen aangifte
RENAULT „4
Garage Den Hout
Examens
er U om gaat
Kerkelijk Nieuws
Gevangenisstraffen voor
dronken weggebruikers
Twee artsen verdacht van
uitlokking tot oplichting
Dodelijk ongeval
FEUILLETON
Een detective-roman
door
I. M. C. Bijleveld-Gelinck
I
VRIJDAG 28 OCTOBER 1955
ADVERTENTIE
>x\V\VUUIi/y/y^^
Voor de Haarlemse rechtbank stond
Donderdagmiddag een 57-jarige vertegen
woordiger uit Amstelveen terecht, die er
van verdacht werd, dat hy valsheid in ge
schrifte gepleegd had ten nadele van een
vleeswaren- en conservenfabriek in Lisse.
De vertegenwoordiger, die in dienst was bij
deze fabriek, zou gebruik gemaakt hebben
van vervalste duplicaten van afleverings-
bonnen, waarop lever te verkrijgen was.
Hy zou gedurende enkele jaren bedragen
en hoeveelheden, die op deze duplicaten
voorkwamen, veranderd hebben, waardoor
hij zich in 1954 tussen de vier- en vijfdui
zend gulden zou hebben toegeëigend.
Het merkwaardige was echter, aldus de
leden van de rechtbank, dat de directeur
van de fabriek zelf nooit aangifte gedaan
had van dit feit en dit was voor de presi
dent, mi-. H. G. Rambonnet, aanleiding om
aan deze directeur, die als getuige ver
scheen, te vragen of de verdachte misschien
na aangifte iets openbaar zou kunnen ma
ken, dat nadelig voor de directeur zou zijn.
Dit werd echter stellig ontkend.
Op de vraag van de verdediger, mr. F.
Pauwels, verklaarde deze getuige voorts,
dat het hem eigenlijk niet zoveel kon sche
len wat zijn vertegenwoordigers deden, in
dien aan de fabriek maar de minimum
prijs voor de lever werd afgedragen.Voorts
deelde de directeur desgevraagd mede, dat
hij de verdachte zeker weer in zijn dienst
zou nemen.
De officier van Justitie, mr. G. W. F. van
der Valk Bouman, wilde de mogelijkheid
van chantage niet uitsluiten, maar meende
toch, dat de milde houding van de bena
deelde meer gezocht moest worden in het
feit, dat de verdachte bekend stond als een
prima vakman en een beste verkoper, die
van grote waarde was voor de fabriek. De
officier van Justitie meende echter, dat
deze houding geen invloed mocht hebben
op het bepalen van de strafmaat en vroeg,
---■ngezien hij de valsheid in geschrifte be-
■--ezen achtte, drie maanden gevangenis
stra f
Daarbij verklaarde mr. Van der Valk
Bouman nog, dat hij niets voelde voor een
gecombineerde straf, aangezien de verdach-
ADVERTENTIE
Het merk Aspirin en het
Bayerkruis op ieder tablet
geven U de garantie dat
U Aspirin") hebt.
gedeponeerd handelsmerk
VRIJDAG 28 OCTOBER
Frans Hals: „Korporaal Wanhoop", alle
leeft., 7 en 9.15 uur. Roxy: „Martin en
Lewis", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Cinema
Palace: „Zij waren allen schuldig", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Ten Oosten van
Eden", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „Napo
leon", 14 jaar, 7.30 uur. Luxor: „Blanke sla
vinnen", 18 jaar. 7 en 9.15 uur. Minerva:
..Wij willen George", alle leeft., 8,15 uur.
T ido: „Napoleon", 14 jaar, 7.30 uur. Café-
mstaurant Brinkman: 20 uur, Stichting Centr.
oor psycho-synthese, spreker B. v. d. Meer.
"rans Halsmuseum: 20 uur, Volksuniversi-
"dt. handenarbeidcursus. Mevrouw E.
P.eckcndorffThom; weven.
ZATERDAG 29 OCTOBER
Frans Hals: „Korporaal Wanhoop", alle
"oeft., 2.30. 7 en 9.15 uur. Roxy: „Martin en
'wis", alle leeft., 2,30. 7 en 9.15 uur. Cinema
""arice: „Zij waren allen schuldig". 14 jaar,
2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Ten
Oosten van Eden", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Studio: „Napoleon", 14 jaar, 2 en 7.30
uur. Luxor: „Blanke slavinnen", 18 jaar, 2,
7 en 9.15 uur. Minerva: ..Wij willen George"
alle leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur. Lido: „Napo
leon", 14 jaar, 2 en 7.30 uur. Stadsschouw
burg: 20 uur. „Het Nederlanads Ballet", o. 1
v. Sonja Gaskell, Jeugdvoorstelling, 14 uur
te, naar zijn mening, veel slimmer was dan
een reclasseringsambtenaar.
De veerdediger, mr. Pauwels, was in zijn
pleidooi van oordeel, dat het bij de conser
venfabriek ontstellend gemakkelijk toeging
en vroeg een voorwaardelijke straf.
Op 10 November zal de rechtbank uit
spraak doen.
Amsterdam. Gemeentelijke Universiteit.
Bevorderd tot doctor in de Letteren en
Wijsbegeerte op proefschrift getiteld: „Ver
kenning door Varianten. De redacties van
„Het uur U" van M. Nijhoff stilitisch onder
zocht" de heer F. Lulofs, geboren te 's Gra-
venhage. Doctoraal examen Rechten: mej.
C. A. F. Saacke, Amsterdam. Candidaats-
examen Economie: H. J. Bayens; H. den
Hartog, Amsterdam; R. Hueting, Den Haag.
Doctoraal examen Politieke en Sociale We
tenschappen (sectie C): C. E. Sanders,
Amsterdam. Bevorderd tot arts: mej. A. M.
A. Moll, Amsterdam; mej. Tineke M. Th.
Blom, Haarlem; mej. J. J. Hoogervorst,
IJmuiden; Z. S. Stadt, Amsterdam; J. C.
Huizenga, Alkmaar. Artsexarpen le gedeelte:
mej. T. G. Mosselman, mej. W. M. Postma,
M. Sanders, J. J. Vroom, F. M. Harms, allen
Amsterdam. Candidaatsexamen Russisch: B.
J. Meyer, Anna Paulowna. Candidaatsexamen
Rechten; mej. F. M. Verd-uyn, Amsterdam;
J. C. de Boer, Amsterdam. Doctoraal examen
Politieke en Sociale Wetenschappen (sectie
A): L. M. A. Masset, Amsterdam.
Amsterdam. Vrije Universiteit: doctoraal
examen Economie: C. P. Schwartz. Maas
sluis. Doctoraal examen Rechten: G. Heida,
Katwijk: G. P. Lugtenborg, Leeuwarden.
Candidaatsexamen Economie: G. Nitimi-
hardjo, Rotterdam.
Nijmegen. Doctoraal examen Rechten: H.
A. Maeijer. Breda. Candidaatsexamen Rech
ten: Pater J. Weitjens (cum laude), Nijme
gen; J. Schuitjes, Nijmegen; A. V. M.
Struycken, Breda.
Wageningen. Tot doctor in de Landbouw
kunde is bevorderd ir. H. A. C. Thijssen te
Wageningen. op een proefschrift getiteld:
„De invloed van de Samenstelling van Bi
naire Mengsels op het Schotelrendement in
Rectificatiekolommen".
Utrecht. Gepromoveerd tot doctor in de
Godgeleerdheid: ds. J. C. van Andel, Ne
derlands Hervormd predikant te Bome op
een proefschrift getiteld: „De structuur van
de Henoch-traditie en het Nieuwe Testa
ment"; gepromoveerd tot doctor in de Ge
neeskunde: de heer A. J. van Meurs, gebo
ren te Medan en nu wonende te Rotterdam
op een proefschrift getiteld: „Over de Ge
vechtsuitputting".
Leiden. Candidaatsexamen (C) Wis- en
Natuurkunde: R. de Bruyn Ouboter, Leiden.
Candidaatsexamen (AO Wis- en Natuurkun
de: H. van Berne, Leiden. Doctoraal examen
'Wiskunde: R. A. Wiggenrad, Den Haag.
Doctoraal examen Natuurkunde: A. M. G.
Delsing, Leiden. Doctoraal examen Neder
lands Recht: Th. J. Vondracek, Den Haag.
Candidaatsexamen II Geneeskunde: mej. C.
A. Groeneveld, Vlaardingen; mej. E. W.
Kroll, Rotterdam, mej. A. Talma. Wassenaar;
H. P. Baay, Den Haag; A. v. d. Berg, Sche-
veningen; C. P. A. van Boven, Den Haag; B.
G. Bruinsma. Rotterdam; C. Fransen, Rot
terdam; H. S. Heslinga. Leeuwarden; R. A.
Lentze, Den Haag; S. M. Luchs (USA); J.
Moor, Delft; P. Poot, Overschie; J. H.
Scheeper, Rotterdam. J. A. Schipper, Den
Haag: H. Smith (USA); T. A. de Stoppelaar,
Den Haag; B. C. L. Touwen. Den Haag; B.
O. de Vries. Voorburg: M. van Welsum,
Dordrecht; K. de Wind. Dordrecht; F. Woud
stra, Den Haag. Semi-artsexamen: mej. J.
M J. van der Bel, Leiden: M. M. Kramer
(USA); P. Rabinowitz (USA); S. H. van
Straten, Nieuwpoort; A. Turtel (USA). Arts
examen: mej. A. H. C. de Haas, Den Haag;
E. M. Bol, Gouda; A. F. Giffone Jr. (USA);
E. L. Humme, Gennep; J. Trommel, Den
Haag. Gepromoveerd tot doctor in de
Rechtsgeleerdheid (cum laude) mr. C. W.
van Santen, 's Gravenhage (Scheveningen)
op een proefschrift „Het Internationale Recht
in Nederlands Buitenlands Beleid 18401850"
(een onderzoek in het archief van het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken).
Groningen. Doctoraal examen Scheikunde:
Y. D. Feikema, Gorredijk. Candidaatsexamen
Wis- en Natuurkunde (A): D. W. Bresters,
Groningen. Idem (F): A. M. van Leusen,
Assen; mr. Frolinv. Winschoten; E. H. Sic-
cama. Hoogkerk; F. A. Buiter, Almelo; L.
C. Rinzema, Bergum. Doctoraal examen
Economische Wetenschappen: J. H. de Boer,
Leeuwarden. Candidaatsexamen Rechts
geleerdheid: mei. A. M. Kapteyn. Veen dam;
N. L. Wijnstok, Groningen. Doctoraal examen
Tandheelkunde 2e ged.: mej. C. E. le Grand,
Winschoten; D. K. Mulder van Leens Dijk
stra. Groningen; H. T. Eising, Hoogezand;
F. G. Schellens, Groningen; J. A. Fofteloo,
Leeuwarden: D. Smit. Groningen: J. Staar-
man, Ber"entheim; H. Abring, Grijnskerk;
P. Hein, Nijmegen; E. H. Rietsema, Nieuwe
Pekela (cum laude). Doctoraal examen
Tandheelkunde le ged.: E. Erasmus, Bloem
fontein (Z. Afrika): H. J. Dungelmann, Rot
terdam; R. Dolfin, Haren; H. P. van Gorcum,
Wassenaar: J. R. Oostenga. Bennekom; A.
J. H. de Wilde. Groningen: J. H. de Koningh,
Heerenveen: K. C. M. Linskens, Nijmegen;
G. Raat, Schagen: F J. B. Ensink, Borne;
J. Boersma, Groningen. Op een proefschrift,
getiteld „Het Mechanisme van de Diabetische
Polvuries, een vergelijking met andere kli
nische vormen van polyurie", is georomo-
veerd tot doctor in de Geneeskunde de heer
L. Doorenbos, geboren te Groningen. Doc
toraal examen Tandheelkunde 2e ged.: W.
Noomen, B. S. J. Witte, A. M. Wortelboer,
allen te Groningen. Candidaatsexamen Lette
ren en Wijsbegeerte (Frans): mej. H. M. ten
Zende, Hengelo.
Rotterdam. Economische Hogeschool. Can
didaatsexamen in de Economische Weten
schappen: S. Bronkhorst, Rotterdam. Docto
ral examen: J. van Ede, Rotterdam; G. B.
niskes, Almelo; T. Strijd. Amsterdam.
POLYVALENT
een mmmmschat kunt vinden
pre
De Nederlandse emigratie-attaché te Ot
tawa, ir. A. S. Tuinman, die op het ogen
blik in Nederland vertoeft, heeft medege
deeld dat Canada de toelatingseisen voor
emigranten aanmerkelijk heeft verlicht. Tot
voor kort was het zo, dat de toelating in
Canada was gebonden aan de beroepen-
lijst. Als men een beroep had dat niet op
die lijst voorkwam, werd men niet toege
laten, tenzij men familieleden had in Ca
nada of indien er andere bijzondere om
standigheden waren.
Op het ogenblik kan iedereen, ongeacht
zijn beroep, naar Canada emigreren, uiter
aard met inachtneming van de algemene
emigratievoorschriften. Wel moet hij zich
bereid verklaren om bij aankomst, indien
er in zijn eigenlijke beroep niet onmiddel
lijk werk beschikbaar zou zijn, aanvanke
lijk ander werk te accepteren om in zijn
levensonderhoud te voorzien.
Tot en met het derde kwartaal van dit
jaar zijn 22.648 Nederlanders geëmigreerd.
Het grootste aantal daarvan (9884) ging
naar Australië. Canada nam in diezelfde
periode 6170 Nederlanders op. In verhou
ding tot de algemene emigratie-cijfers en
in vergelijking met de cijfers van de emi
gratie naar Canada in de voorgaande
jaren is er van een teruggang van de emi
gratie naar Canada sprake.
Volgens ir. Tuinman zijn er geen bijzon
dere omstandigheden, gebeurtenissen of
toestanden aan te duiden, die een verkla
ring zouden zijn voor deze teruggang.
Ir. Tuinman noemde de huidige omstan
digheden in Canada voor de Nederlandse
emigrant zelfs zeer gunstig. Het aantal
mensen, dat werkzaam is in het productie
proces, is groter dan ooit tevoren. Het ge
hele jaar is de vraag naar arbeidskrachten
groot geweest.
Een jaar geleden deed zich hier en daar
in Canada werkloosheid voor, in hoofdzaak
tengevolge van grotere toncurrentie op de
markt, in het bijzonder wat betreft con
sumptiegoederen. Deze concurrentie was
ontstaan door de uitbreiding van de natio
nale productie en het op de markt komen
van de Duitse en Japanse producten. Aan
deze nieuwe toestand moest de industrie in
Canada zich aanpassen. Die werkloosheid
heeft de aanmeldingen voor Canada doen
verminderen. Zij behoort echter reeds een
jaar tot het verleden.
Er wordt ook over werkloosheid in Ca
nada gesproken, wanneer eigenlijk de win
terwerkloosheid wordt bedoeld. Deze is een
natuurlijk verschijnsel in Canada, waar
voor in de laatste tien jaar voorzieningen
zijn getroffen. De statistiek in Canada is
gebaseerd op de werkzoekenden, maar die
geeft geen duidelijk beeld van een werke
lijke werkloosheid. Voorts worden -de cij
fers van werkzoekenden in de winter
periode vaak enkele maanden later gepu
bliceerd, als de klimatologische omstandig
heden al lang zijn veranderd. Die cijfers
werken dan ten onrechte in ongunstige zin
na, aldus ir. Tuinman.
ADVERTENTIE
■■■■■■Biiaaaaia
■«.ooi
dat Uw hoed, 't goed doet,
dan is het advies
dat elke heer U zal geven:
Ga maar eens kijken bij
m
Baaiaaaaaiaaaiaa
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Rekken (toez.) H. v. Ark el
(zendingspred. met verlof) te Oegstgeest.
Aangenomen naar Huissen (Gld) (toez.)
L. L. Blok te St. Maartensbrug (N.H.).
Geref. Kerken
Beroepen te Hilversum (vac. N. B. Knop
pers) J. R. Hommes te Groningen; te Heeg
L. G. Rozendal te Wilsum (classis Bent-
heim, D.).
Chr. Geref. Kerken
Bedankt voor Zwolle C. Verhage te Broek
onder Akkerwoude.
De politierechter te Zwolle heeft acht per
sonen veroordeeld omdat ze in kennelijke
staat, hetzij in een auto, op de motor, brom
fiets of fiets hadden gereden.
Een 45-jarige motorrijder werd veroor
deeld tot vier weken gevangenisstraf,
waarvan twee voorwaardelijk en intrek
king van zijn rijbewijs gedurende de tijd
van tien maanden. Vier weken gevangenis
straf, waarvan twee voorwaardelijk en een
verbod gedurende twee jaar een brom
fiets te berijden, kreeg de 29-jarige metse
laar A. v. d. W. Voorts werd tot een week
veroordeeld een kippenslachter t.e Wezep,
die uit een café komend, pardoes tegen
een andere motor opreed.
Nieuwe weg. De rijkswaterstaat heeft
aanbesteed de aanleg van een gedeelte van
de provinciale weg no. 43 over een lengte van
ongeveer 7 km. in de gemeenten Groningen,
Hoogkerk, Roden en Leek. Laagste inschrij
ver was H. W. Klos te Soest voor f 1.638.700.
(Van onze parlementaire redacteur)
In de Tweede Kamer is Donderdagmid
dag aan de orde gekomen het wetsontwerp
tot wijziging van de begroting 1955 van het
departement van Financiën. Deze wijziging
houdt verband met de aankoop van een
gedeelte van het landgoed „Sorghvliet" te
's-Gravenhage.
In het voorjaar van 1948 kocht de Ameri
kaanse regering- van mr. A. Goekoop te
's-Gravenliage een gedeelte van dit land
goed. De koopsom, f 1.250.000,werd op
verzoek van de Amerikaanse regering door
de Nederlandse regering' aan de verkoper
betaald en terzake werd een bedrag van
471.191.36 dollar in mindering gebracht op
de schuld van ons land aan de Verenigde
Staten wegens de uitvoering van de Leen-
en Pachtovereenkomst. De bedoeling van
Waarom bleef Merlijn slaan, die avond? Wel, hij hoorde het geluid van een hoorn,
ergens om de hoek van de straat. Dat moest iets betekenen! Merlijn liep vlug de
hoek om, en daar zag hij een soldaat, die met zijn hoorngeschal de burgers bijeen
riep e* toen iets oplas van een papier.
Toen noorde Merlijn, dat er iets ergs gebeurd was: een troep boze reuzen had het
kasteel buiten de stad bezet en Hield de koning daar gevangen!
Dat was kwaad nieuwswat moest er van het land terechtkomen, als de koning
niet regeren kon? 5-6
de Amerikaanse regering was op het ter
rein een ambassadegebouw te stichten. La
ter heeft zij echter voor dit doel een ander
terrein gekocht. De Amerikaanse regering
bleek bereid het te verkopen voor 471.191.36
dollar. De regering heeft gemeend op dit
aanbod te moeten ingaan.
In afwachting van het geven van een
definitieve bestemming aan het terrein ligt
het in het voornemen van de regering het
als wandelpark voor het publiek open te
stellen.
De heer Van de, Wetering (CH)
vroeg waarom het rijk dit doet en niet de
gemeente Den Haag. Hier vindt investering
van een kleine 2 millioen gulden plaats en
te betwijfelen vond deze afgevaardigde of
het daarvoor nu wel het juiste ogenblik
was.
Nu men er een openbaar park van wil
maken kon dr. Lucas (KVP) ook niet in
zien, dat deze aankoop op de weg van de
staat ligt. Vooral nu men er op uit is aller
lei uitgaven te beperken, had de overheid
hier het goede voorbeeld moeten geven.
Minister Van de Kieft voerde aan,
dat het terrein mettertijd zou kunnen die
nen „voor het stichten van belangrijke ge
bouwen" en dat dergelijke vooruitzichten
mede de aankoop rechtvaardigen. Duide
lijk bleek, dat de regering wél plannen met
het terrein heeft, maar daarover niets wil
onthullen.
Het kabinet heeft na ernstig beraad de
wenselijkheid ingezien om tot deze aan
koop over te gaan; meer kan ik er op dit
ogenblik niet van zeggen", zei minister
Van de Kieft.
Mr. Van Leeuwen (VVD) kwam
hem steun verlenen met de opmerking, dat
men toch wel voldoende fantasie kan op
brengen om te begrijpen wat het doel van
de aankoop is. (In vrij brede kring is be
kend, dat de regering de hoop koestert op
het daartoe geschikte ogenblik een konink
lijk paleis op het aan te kopen terrein te
doen bouwen).
Minister Van de Kieft zal wellicht van
daag in de desbetreffende kamercommissie
datgene zeggen, dat nodig zal zijn om de
aankoop goedgekeurd te krijgen.
'Vegen heiden vier maanden
gevangenisstraf geëist
Tegen twee apotheekhoudende artsen uit
Volendam heeft de procureur-generaal bij
het gerechtshof te Amsterdam in hoger be
roep vier maanden gevangenisstraf geëist
wegens uitlokking van oplichting, gepleegd
door hun gemeenschappelijke apothekers
assistent ten nadele van een ziekenfonds
voor een bedrag van 7000 gulden. De
rechtbank te Amsterdam had beide artsen
ieder tot zes weken veroordeeld. De schade
aan het ziekenfonds hebben zij vergoed.
De apothekersassistent was door de recht
bank veroordeeld tot drie maanden voor
waardelijk.
Omdat de declaraties voor verstrekte ge
neesmiddelen van de beide medici hoger
waren dan die van de andere plattelands
artsen, stelde het ziekenfonds een onder
zoek in. Toen bleek dat de artsen bij het
ziekenfonds door hun apothekersassistent
declaraties lieten indienen voor speciale
geneesmiddelen, die echter in hun apothe
ken waren klaargemaakt.
De apothekersassistent verklaarde, dat de
beide artsen van alles op de hoogte waren
geweest en hij in hun opdracht had gehan
deld. De artsen zeiden, dat de assistent
bestuurslid was van het ziekenfonds en dat
zij op hem waren afgegaan. Volgens de
apothekersassistent had een der artsen hem
opdracht gegeven duurdere preparaten te
declareren en goedkopere aan de patiënten
te verstrekken.
De burgemeester van Edam verklaarde
als getuige décharge het niet mogelijk te
achten, dat de artsen opzettelijk hadden
gehandeld. Een accountant was van mening
dat het ziekenfonds geen 7000 maar
slechts 1500 schade had geleden.
De procureur-generaal nam het de beide
verdachten zeer kwalijk, dat zij als medici
het niet beneden hun waardigheid hadden
geacht te knoeien. Dat zij een onderge
schikte hiervoor hebben gebruikt vond de
procureur-generaal blijk geven van een
mentaliteit, die te denken geeft. Daarna
vorderde hij tegen beiden vier maanden
gevangenisstraf.
De raadsman, mr. E. M. J. Minderop,
betoogde, dat bij de artsen de opzet heeft
ontbroken. De medici zijn klakkeloos af
gegaan op de verklaringen van hun as
sistent, die al tien jaar dit werk deed en
voof hen als een autoriteit gold. Er was
naar zijn mening ten hoogste sprake van
„grove onachtzaamheid" bij de artsen. Hij
wees op de ernstige gevolgen die een ver
oordeling voor de beide artsen zou be
tekenen en verzocht het hof hun een voor
waardelijke straf op te leggen.
Het gerechtshof zal op 10 November ar
rest wijzen.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
v I e k v r ij e k o u d I ij m
van CETA BEVER
ff
1. VEILIG door z'n 4 portieren en
achterin geplaatste brandstoftank.
2. GOEDKOOP IN AANSCHAF.
Prijzen vanaf ƒ4190.—
3. GOEDKOOP IN GEBRUIK. Ben
zine 1 op 17. Lage prijs onder
delen. Geringe afschrijving door
hoge inruilwaarde.
4. GEEN KINDERZIEKTEN. Reeds 7
jaar in productie, welke momenteel
600 per dag bedraagt.
5. LAAGSTE verzekeringspremie en
wegenbelasting.
6. Voor voet- of beengebrekkigen
AUTOMATISCHE KOPPELING
tegen geringe meerprijs.
Vertegenwoordiging voor Haarlem en
omgeving:
WAGENWEG 166-168 - HAARLEM
Telefoon 12138 en 15056
De 30-jarige bankbediende A. Bol te
Germinge, gemeente Westerbork, is Don
derdag vermoedelijk in botsing gekomen
met een op de rijweg loslopend paard.
Voorbijgangers vonden hem hevig bloe
dend naast zijn motor op de weg liggen.
Medische hulp mocht niet meer baten,
want enkele ogenblikken nadat men hem
gevonden had overleed de heer Bol. Het
slachtoffer was gehuwd en \yerkte in Assen.
20)
Tot zover klopte de zaak, klopte als een
bus. Tenminste op papier. Want in de wer
kelijkheid was dr. Camphuysen een man,
van wie het onwaarschijnlijk moest wor
den geacht dat hij een inbreker was. In
specteur Renkevoort hield, in zijn politie
zaken, evenveel rekening met de mensen
als met de feiten. De feiten spraken tegen
Daniël Camphuysen. Maar als mens
was hij juist dat door en door eerlijke,
onbevangen type, dat je in een grote stad
niet zo dikwijls aantreft. Een „outdoor
man',' die leeft en denkt onder de wijde
hemel en daar zijn levenswaarden naar af
meet. Een liefhebber en kenner van de on
eindige natuur. Nee, wat deze mens betrof
was het haast niet aan te nemen dat hij een
juwelendief was. Inspecteur Renkevoort
peinsde.
Hij overdacht wat hem nu verder te doen
stond, Verder te laten zoeken naar de
juwelen in de eerste plaats. En informaties
inwinnen over de verschillende pension
gasten. De ouders van Van Elden woonden
hier in de stad, die van zijn vrouw ook.
Naar juffrouw Galjoen kon hij natuurlijk
informeren in Overkerspel, dat was een
telefoontje. Ze zou daar wel zeer goed
bekend zijn. Pieter Tilman was uit Rotter
dam gekomen, had mevrouw Waterborg
verteld. Gemakkelijk om na te gaan en om
informaties in te winnen bij de pers. Pro
fessor Cossaert was even moeilijker, maar
hij wist diens adres en had bovendien voor
België altijd een prachtige informatiebron:
zijn persoonlijke vriend en collega Merc-
kens van de Süreté in Brussel. Die kon hij
straks wel even telefoneren aan zijn huis;
die Merckens was berucht matineus en zo'n
goeie lobbes dat je hem wel van zijn ontbijt
kon bellen zonder dat hij kwaad werd.
Daniël Camphuysen was de lastigste van
allemaal, nu een telefoontje naar Zuid-
Afrika nog niet zo eenvoudig was. Die
moest dan maar enige referenties opgeven;
misschien had hij nog wel familie hier in
Nederland. Het zou een zware dag worden
na deze vermoeiende nacht, maar hij liet
deze zaak niet los. Hij wilde dit alles niet
aan een collega overlaten.
In de telefooncel onder de trap vroeg hij
eerst Brussel aan en telefoneerde uitvoerig
met de Centrale Recherche. Er moest af
lossing komen voor de politiemensen hier
in huis en bovendien wilde hij er nog 'n paar
krachten bij hebben. En dan wachtte hij tot
al vrij spoedig het belletje tingelde: Brussel.
Hij nam de hoorn van de haak.
Hij hoorde eerst niets. De storm, die de
gehele nacht onverminderd gewoed had,
bleek ook de communicatie met het Zuiden
niet geheel intact te hebben gelaten. Het
knoeperde en sputterde en gonsde zonder
dat de zwaré stem van de goede Merckens
door al het gerucht hoorbaar was. Maar
tenslotte, na een oneindig aantal vertwij
felde „hallo's" in het toestel, was er in eens
het bekende stemgeluid:
„Merckens. Süreté. Bruxelles."
„Ja. Ja. Met Amsterdam. Met Renke
voort. R-e-n-k-e-v-o-o-r-t. Amsterdam"
Er waren ditmaal niet de gebruikelijke
grapjes nu de verbinding zo verschrikkelijk
onduidelijk was.
„Quoi?"
„Renkevoort. Amsterdam."
„Ah si! Ca va bien, mon ami?"
„Uitstekend. Bonjour Merckens. Ik heb
een boodschap" Gelukkig het kwam nu iets
beter door.
Hij deed, zo duidelijk mogelijk, zijn vraag.
Het geknoeper en gesputter begon opnieuw.
Het was bijna niet mogelijk de naam en
het adres over te krijgen.
„Cossaert! De C. van Champagne. De C.
Héb je het Merckens? Leuven. Avenue de
Tervueren 87. Tervueren! Nee, hij woont
in Leuven. Avenue de Tervueren. Wat een
ellendige verbinding!!"
,Een verbinding? Je kunt er op rekenen."
„Ik hoor haast niets. Kun je me verstaan?
Wil je een telegram sturen? Denys Cos
saert'!'
„Ja, ja."
„Ik zal er een telegram overheen sturen,
ook waar je mij kunt bereiken. Ik ben hier
bij een familie Corbeyn. Wil je me dan
seinen?"
„Ja, een sein. Het komt in orde mon ami.
Ca va bien. Dus Leuven, Avenue de Ter
vueren.
„Denys Cossaert."
„Denys Coss.
Het. geknoeper werd nu zo oorverdovend
dat er geen stem meer te onderscheiden
was. Het was, of hij de storm kon horen
loeien door de telefoondraden. Hij wachtte
nog even aan het toestel: er kwam geen
Merckens meer. Hij moest nu maar hopen
dat de naam goed was doorgekomen! Hij
kon deze informatie toch niet missen. Hij
zou er uit securiteit dan nog maar een tele
gram overheen sturen, bovendien wilde hij
het adres hier op de Kloveniersburgwal en
het telefoonnummer nog even opgeven, zo
dat zijn vriend hem desnoods hier kon be
reiken. Die zou hem waarschijnlijk uit
lachen: hij verbaasde zich altijd over het
zwaar-op-de-handse van zijn collega uit
het verre Noorden.
Hij schreef dus een telegram met nog
eens de naam en het adres van de Leuvense
professor en daarna het adres en telefoon
nummer van juffrouw Corbeyn. „Mille fois
merci. Renkevoort". Ziezo, dat was in orde.
En hij vroeg aan de rechercheur Waanders,
die juist naar beneden kwam, om het tele
gram mee te nemen en regelde verder de
aflossing van de wacht. Maar ook had hij
nog een uitvoerige bespreking met enige
heren in burger, die allen in het zijkamer
tje werden ontvangen. Hij wilde aan alle
pensiongasten voliedige bewegingsvrijheid
laten, maar ze daarbij laten volgen. Het
was zeer goed mogelijk, dat de gestolen
juwelen vandaag van de hand zouden wor
den gedaan. De heren vertrokken nadat zij
hun instructies hadden ontvangen.
Daarna dwaalde hij door het slapende
huis, waar nog altijd in de benedengang
een agent op wacht stond. Klaar wakker
was hij zelf, peinzend over de vele moge
lijkheden in deze ingewikkelde zaak. En
plotseling flitste er een gedachte door zijn
hoofd.
Dr. Camphuysen en juffrouw Meilink
waren nog altijd samen bij de zieke. Nu
kon hij nog één ding doen, voordat zo dade
lijk de jonge man naar zijn kamer zou
terugkeren. Eén ding, dat hij zelf wilde
controleren voor zijn verdere telefoontjes
en informaties.
Hij ging de kamer binnen van de Zuid-
Afrikaan. Een zeer sobere, spaarzaam in
gerichte kamer, de kamer van een man
met weinig behoefte. Iemand, die inder
daad lange tijd in een tent kan leven. Het
bewuste boek over Arabië lag op de kale,
houten tafel; er naast stond een Egyptische
koffiemachine. Een pijpenrek hing aan de
muur. Op het tafeltje bij het raam een
stapel dozen met preparaten, alle keurig
van etiketten voorzien. Een opengeslagen
herbarium en een 'plantenpers er naast.
Een boekenrekje boven de sofa met een
bijbel, een paar Zuidafrikaanse dichters en
een klein aantal studieboeken. Een schrijf
tafel voor het andere raam.
Over een stoel, dicht bij de deur, hing
zijn colbertjasje waarschijnlijk een daags
colbertjasje, waar een bruihleren porte
feuille half uit een binnenzak kwam
kijken. Juist het ding, dat de politieman
zocht; het onderzoek werd hem wel ge
makkelijk gemaakt! Hij haalde de porte
feuille uit de zak te voorschijn, opende hem
en zocht tussen brieven en papieren.
En daar vond hij de oplossing. Een paar
brieven gericht aan, en een carnet de pas
sage toebehorende aan, en een lidmaat
schap van een Franse toeristenclub op
naam van:
„David Corbeyn, Avenue de Neuilly 257,
HOOFDSTUK VI.
„Meneer Corbeyn ik had hier graag een
verklaring van!"
„Ik ben Corbeyn niet!"
„Toch zal ik u zo noemen."
„Als u mij zo noemt, zal ik zo vrij zijn
u niet te antwoorden! Ik ben Daniël Camp
huysen en ik ben nooit anders geweest!"
„En deze papieren dan?"
„Dat zijn mijn papieren niet."
Dit duel had plaats om tien minuten over
zevenen in de kleine zitkamer naast de
voordeur. Inspecteur Renkevoort bleek, ge
concentreerd, achter de tafel, waarop de
fatale portefeuille; Daniël Camphuysen
staande tegenover hem. Een ongewone
frons op zijn gebruind gezicht.
(Wordt vervolgd)
