En óf... Chief Whip op ieders lip Fa. B. ENGELENBERG Gemengd Buitenlandse arbeidskrachten voor Nederland aanbevolen Blijf meester ANTWOORD Bromfietsjackets Repatriëring van Duitse gevangenen gestaakt OEES-rapport met lof voor beheerste loonpolitiek na de oorlog Grandval eist Europees bestuur voor de Saar Reële waarde aandelen in October 1 milliard gedaald West-Duitse ambassadeur in Argentinië teruggeroepen Sinds 20 October geen transport Kerkelijk Nieuws OFFICI'ëLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN Gesprek tussen Chinezen en Amerikanen loopt vast al 33 jaar de béste Virginia! Nakaarten over volksstemming 1> G iN DERDAG 10 N O V E M IJ E R 19 5 5 De minister van Oorlog, ir. C. Staf, heeft in zijn laatst verschenen Memorie van Ant woord de volksvertegenwoordigers ferm repliek gegeven op hun talrijke bedenkin gen ten aanzien van het Nederlandse der fensiebeleid. Of eigenlijk betroffen hun be denkingen merendeels niet het beleid dat veler waardering mocht ontvangen doch meer de problemen die in de zeer onduidelijke toekomstmogelijkheden van de defensie in het algemeen verborgen liggen. De vele woorden, waarmee de Memorie van Antwoord deze bedenkingen tracht te sus sen, geven hier en daar opheldering ten aanzien van wat de minister zelf over deze toekomstproblemen denkt. Hij heeft na tuurlijk de ongerustheid niet geheel kunnen wegnemen, die in groeiende mate bij de Kamers merkbaar is over de onzekerheid dezer toekomst, nu de mensheid in een tijd perk is aangeland dat op het gebied dei- bewapening verbijsterende technische ont wikkelingen te zien geeft. De minister zou een profeet moeten zijn, om aan deze on zekerheid een einde te kunnen maken. Nie mand weet, wat er ten aanzien van de op bouw ener defensiemacht moet gebeuren om bij de tijd te blijven. Dat Nederland nu dus voortgaat op de conventionele manier, zoals de minister volmondig toegeeft, is daarom moeilijk te hekelen. Doch dat de minister daarbij te kennen geeft, zelf niet ongerust te zijn over de mogelijkheid dat het defensie-apparaat verouderd zal blij ken, is meer dan men voetstoots kan aan nemen. Wij zullen dus moeten veronder stellen dat de zorgen der Kamers ook zijn zorgen zijn, doch dat hij de uitweg niet ziet. Daarbij zullen de volksvertegenwoordigers zich moeten neerleggen, ofschoon de aarze lende gedachte zich opdringt dat er door diepgaand overleg in de kring der NAVO waarvandaan tenslotte onze defensiever plichtingen komen wel iets meer over de toekomst van de oorlogvoering te weten zou zijn te komen. Het is bovendien jammer, dat de minister zich niet een ogenblik heeft kunnen los maken van de problematiek binnen de grenzen van een klein land als het onze en zich, als hoofd van het departement dat tot onze veiligheid en bescherming is geroepen, niet heeft verdiept in de algemene ethiek der veiligheidsmaatregelen, welke wij de fensie plegen te noemen. Hij antwoordt aan „die leden, welke de Nederlandse defensie-inspanning als een meedoen aan de bewapeningswedloop be schouwen, en daarin weinig bevordering van de ontspanning zien," dat hij deze zienswijze niet deelt. Ter verklaring voegt de minister daarbij en dan enkel voor de communisten blijkbaar dat vermindering van defensiespanning en kosten niet moge lijk zal zijn, „zolang de geestelijke leiders van deze leden (dat zijn de mannen in het Kremlin) het standpunt verkondigen dat hun strijdkrachten altijd sterker moeten zijn dan die van enig land, dat hen ver raderlijk zou kunnen aanvallen." Afgezien van het feit dat nog wel andere volksvertegenwoordigers dan de commu nisten in de Kamer de bewapeningswed loop onaangenaam zullen vinden, is het ar gument van de minister van een verbazing wekkende omkeerbaarheid. Want in deze zelfde Memorie van Antwoord wordt dui delijk gemaaRt, dat de NAVO moet uit gaan van het standpunt, dat haar strijd krachten moeten opwegen tegen die van het land, waarvan een aanval mogelijk zou zijn. Dit is nu juist het ontmoedigende karak ter van de bewapeningswedloop: dat de ene partij de andere steeds wil overtroeven en steeds het gevaar meent te lopen, over troefd te worden. Van de minister zou men durven verwachten, dat hij althans in de weergeving van zijn eigen oordeel over de gevaarlijke situatie in de wereld die tot wanhoop brengende vicieuze kringloop van argumenten had trachten te doorbreken. Thans zegt hij, met andere woorden, niets anders dan: De Nederlandse defensie-in spanning is niet een meedoen aan de be wapeningswedloop, aangezien de tegen partij ons probeert te overtroeven en ons dus dwingt tot een bewapeningswedloop. Deze Memorie van Antwoord bevat overi gens, wellicht buiten de schuld van de bewindsman, elementen te over om de af loop van deze niet-bestaande bewapenings wedloop met toenemende zorg te beschou wen. ADVERTENTIE X,l Vt.c <t§9' De stemming op de Amsterdamse Effec tenbeurs is in October vrij flauw geweest. „Het Damrak" heeft zich gekenmerkt door enkele dagen waarop de koersdalingen buiten verwachting groot waren. Uit een berekening van het CBS blijkt, dat de nominale waarde van alle gewone aan delen vorige maand met f 191 millioen is toegenomen (emissie Philips) tot f 4.524 millioen, doch dat de reële waarden met f 1.089 millioen is achteruitgelopen tot f 14.992 millioen. Het hoofdfonds Konink lijke Olie nam in deze daling de helft voor zijn. rekening. Nominaal bleef de waarde onveranderd met f 1.154 millioen, doch reëel kwam de waarde van f 7.249 millioen op f 6.743 millioen. Hoe ijl en weerloos staat dit jonge wilgenboompje geplant tegen een fiemel vol tomeloos geweld. Zware wolkenstoeten dreigen met het genadeloos torment van het najaar. Het boompje siddert in de vlagende wind. Zal het stand houden? Het is taai en levenskrachtig. Er is een herfst en winter nodig om het volop te doen groeien in de lente. BUENOS AIRES (Reuter) De West- Duitse ambassadeur in Buenos Aires, Her man Terdenge, is teruggeroepen. Hij heeft uit Bonn de mededeling ontvangen, dat zijn werkzaamheden in Argentinië geëindigd zijn. De West-Duitse pers heeft herhaaldelijk critiek geleverd op Terdenge, die ervan beschuldigd werd bepaalde Duitse firma's in Buenos Aires ten koste van andere be voordeeld te hebben. Ook werd hem ver weten, dat hij te nauwe betrekkingen onderhield met ex-president Perón en diens financiële adviseur Jorge Antonio, die op het ogenblik in voorarrest verblijft han gende een onderzoek naar zijn activiteiten onder het regiem van Perón. United Press verneemt dat hij Buenos Aires in de beslissende dagen voor Perón's val verlaten heeft om Duitse kolonies in Noord-Argentinië te bezoeken. Hij stond in Buenos Aires bekend als een intieme vriend van Perón, die hij op verschillende reizen heeft vergezeld. ADVERTENTIE teddy gevoerd, gewatteer- - yr de mouwvoering, 4 zak- A Q 3 ken, alpaca kraag 7 GEN. CRONJéSTR. 40-44 - TEL. 15438 Haarlem-Noord 'Van onze correspondent in Bonn) Men maakt zich in West-Duitsland zor gen dat er sedert 20 October geen gevange nen meer uit Rusland teruggekomen zijn. Na het vlotte begin dacht men niet alleen, dat alle 9626 Duitsers vóór de eerste No vember terug zouden zijn, maar ook dat de Russen nog méér gevangenen terug zou den zenden. Men gelooft nog altijd, dat het aantal Duitsers, dat in de Sovjet-Unie ge vangen wordt gehouden, aanzienlijk groter is. Een paar jaar geleden schatte men hun aantal op honderdduizend, mapr thans neemt men aan dat velen om het leven zijn gekomen. Tot en met 20 October zijn twintig trei nen met ontslagen gevangenen in Herles- hausen aangekomen. In totaal stuurden de Russen 5863 Duitsers terug. Van deze zijn er 4607 naar West-Duitsland en naar West- Berlijn gekomen. De overige 1256 bleven in de Oost-zóne. Noch van officiële Russische zijde, noch van de kant van de communistische auto riteiten in de Oost-zóne is opheldering ge geven. In de Oost-zóne werd gezegd dat er zich misschien „technische moeilijkheden" voordoen, aangezien men in deze tijd van het jaar zoveel wagons voor het vervoer van bieten nodig heeft. De West-Duitse minister voor de Vluch telingen, professor Oberlander, heeft aan de pers gezegd, dat de regering geen reden heeft om te veronderstellen dat de Sovjet regering haar belofte tot vrijlating van alle Duitse gevangenen niet zal houden. Hij zei echter niet te weten of er reeds nieuwe treinen met vrijgelatenen op komst waren. PARIJS (United Press) De Organisa tie voor Europese Economische Samen werking (O.E.E.S.) heeft een rapport ge publiceerd over de economische toestand van België, Luxemburg en Nederland in de periode van achttien maanden, welke medio 1955 is geëindigd. Volgens dit rap port zou het voor de Nederlandse regering „een wijs beleid" zijn buitenlandse arbeids krachten toe te laten, teneinde een moge lijk acute schaarste aan arbeiders te voor komen. De O.E.E.S.-deskundigen verbinden hieraan de overweging dat Nederland pro fiteert van jaren van zorgvuldig beheerste loonpolitiek. „Een land dat in zo hoge mate afhankelijk is van buitenlandse handel als Nederland moet er voor waken dat zijn loonpeil scherp zou stijgen in vergelijking met dat in andere landen." „De Nederlandse regering is er in ge slaagd een economische politiek van uit breiding te voeren, omdat in vroegere peri oden een krachtige concurrerende positie is verworven op de wereldmarkten en omdat op de buitenlandse rekening grote over schotten zijn geboekt." In recente jaren heeft de Nederlandse economie „een opmerkelijke geschiktheid getoond om grote loonsverhogingen te ver dragen zonder dat de concurrerende positie ernstig werd aangetast." Dank zij de loon- beheersing in voorafgaande jaren. De deskundigen spreken echter de waarschu wing uit dat „de ruimte voor verdere ver hogingen der nominale lonen thans be perkter is." „Zolang de toestand in het buitenland zich gunstig blijft ontwikkelen en de bin nenlandse politiek onveranderd blijft, kan de vraag sneller stijgen dan men verwacht te en kan de schaarste aan arbeidskrach ten ernstiger worden." Men verwacht dat er tot het einde van 1955 ongeveer 65.000 werklozen in Neder land zullen zijn, ondanks de schaarste aan arbeidskrachten die zich ontwikkeld heeft. De autoriteiten verwachten dat het tempo waarmee de productie stijgt in 1956 zal afnemen en dat de betalingsbalans in even wicht gehouden kan worden. In de eerste helft van 1955 trad een matige prijsstijging op. De groothandelsprijzen bleven onver anderd. In het rapport wordt nu nog opgemerkt dat de rergeringspolitiek op korte termijn gebaseerd is op de noodzakelijkheid om de concurrerende positie op de buitenlandse markten te behouden en op de overweging dat de „groei van het werkelijk besteed bare inkomen hoofdzakelijk verkregen moet worden door verlaging van belastin gen en prijzen in plaats van door verhoging der geldionen." O n waarsch ij n l ij De Belgisch-Luxemburgse economische unie kan zich verheugen in een gunstige ontwikkeling, aldus de conclusie van het O.E.E.S.-rapport over België en Luxem- Ned. Herv. kerk Beroepen: te 't Waal en Honswijk: W. K. Kansil, Oud-Indisch pred. en hulppred. te Soesterberg; te Besoyen: E. J. Schimmel te Hei- en Boeicop. Aangenomen: naar Norg: A. A. de Bruin te Nieuwenhoorn. Bedankt: voor Oldebroek: B. Eysinga te Barneveld. Geref. kerken Beroepen te Kampen (3e pred.plaats): O. Jager te Vrouwenpolder. Geref. kerken art. 31 K.O. Bedankt voor Bunschoten-Spakenburg: J. Verkade te Voorburg. Chr. Geref. kerken Tweetal te Deventer: C. Noordegraaf te 's Gravendeel en K. J. Velema te Midwolda (Gld.) Dr. H. BERGEMA Naar wij vernemen heeft dr. H. Bergema, rector van de Theologische School te Ma kassar, de benoeming tot zendingshoog leraar aan de Theologische Hogeschool te Kampen in de vac. van prof. dr. J. H. Ba- vinck aangenomen. burg. „De uitbreiding van de productie is in België echter veel langzamer verlopen zame tempo zal voortduren „zolang de eco nomie in zo grote mate afhankelijk is van de buitenlandse vraag naar staalproducten dan in andere O.E.E.S.-landen." Dit lang en textielwaren." „In de na-oorlogse periode heeft België een hoog loonpeil bereikt, omdat een reeks van omstandigheden het in staat stelde zeer grote exportmarkten voor deze producten te verwei-ven. Het is echter onwaarschijn lijk dat dit niveau verhoogd of gehand haafd kan blijven en dat de structurele werkloosheid kan worden opgeheven, tenzij het industriële patroon wordt gewijzigd in overeenstemming met de schommelingen van de wereldvraag." De deskundigen menen dat de vraag in Europa verschuift van producten die be trekkelijk weinig arbeidsintensief zijn (zo als staal en textiel) naar hoogwaardige kapitaalproducten en een grote verschei denheid van nieuwe goederen. „Het lijkt daarom aanbevelenswaardig dat de re gering een actieve politiek voert tot aan moediging van investeringen in nieuwe in dustrieën en in streken waar structurele werkloosheid heerst." De werkloosheid in België is gedaald. In de prijzen is stabiliteit bereikt en de be talingsbalans heeft in 1.955 een overschot opgeleverd in plaats van een tekort zoals in 1954. ADVERTENTIE over Uw zenuwen. Neem Mijnhardt's Zenuwtabletten WAT MijnhaRPT maakt isSOED ADVERTENTIE Doelstraat 59 - Haarlem - Tel. 15231 OLIE- EN WATERAFSCHEIDERS WASHINGTON (Reuter) Volgens Amerikaanse functionarissen te Washing ton wensen de Verenigde Staten dat con tinentaal China Formosa met name zal noemen in een voorgestelde gemeenschap pelijke verklaring, waarin beide landen af zien van het gebruik van geweld als middel om in internationale kwesties hun wensen ingewilligd te krijgen. Wang Ping-Nan, de communistisch-Chinese afgevaardigde bij de Chinees-Amerikaanse besprekingen te Genève, heeft een verklaring om geen ge weld te gebruiken voorgesteld, op voor waarde, dat de Verenigde Staten zich van alle steun aan Tsjang Kal Tsjek's strijd krachten op Formosa onthouden en dat het Westelijke embargo op de uitvoer van strategische goederen naar het Chinese vasteland wordt opgeheven, zo verluidt in gezaghebbende kringen. Berichten dat de Chinese communisten terugtrekking van de Amerikaanse zevende vloot uit de Straat van Formosa hebben geëist, zouden onjuist zijn. Men wijst er op, dat de Chinese commu nisten de „bevrijding" van Formosa als een binnenlandse aangelegenheid beschou wen, die niet het onderwerp kan zijn van internationale onderhandelingen of be loften. Men neemt te Washington aan, dat de Verenigde Staten onder geen omstandig heden accoord zullen gaan met beëindiging van hun aanzienlijke economische en mili taire hulp aan Formosa en dat overweging van opheffing van het embargo op strate gische goederen pas mogelijk is na een ver klaring, dat de Chinezen afzien van het ge bruik van geweld jegens Formosa. ADVERTENTIE CHIEF WHIP De mededeling dat men in Amerika nu, tengevolge van een uitspraak door het Opper ste Gerechtshof der federatie, voortaan gemengd mag zwem men, zal met enige verwonde ring zijn doorgedrongen tot hen, die voordien steeds de brede opvattingen van de bur gers der Nieuwe Wereld als voorbeeld hebben gesteld om de smalle en opgehokte zeden van ons in verdeeldheden van velerlei aard zwelgende va derland aan de kaak te stellen. Na deze lange doch veelzeg gende zin opgeruimd adem halend, heeft men tijd om zwijgend te overdenken, dat de verdeeldheden der mensen dus niet Nederlands, doch aards zijn. En al mag men bij dat gemengde zwemmen in Amerika terechtwijzend op merken dat het niet een schei ding tussen de seksen, doch tus sen de rassen betrof, aangezien het mensen met zwarte huids kleur waren die uit het water der blanken werden geweerd dat doet niets af aan de pijnlijke ontdekking, dat scheidsmuren en hokjes over al ter wereld de verbonden heid van de mensheid door snijden en de groepsgewijze naijver verwekken, die de jacht, de wedloop en de angst oproept. Het merkwaardige is, dat de mensen overal ijverig pogin gen doen, over de muren hun ner hokjes te klimmen om bij de anderen te komen. Doch als zij met veel inspanning en generaties-lange moeiten zich tot elkanders gezichtspunt hebben opgewerkt, vallen zij meestal reddeloos weer in een ander hokje neer, dat tot zo lang onbezet was. Er is een traditioneel voor beeld van, dat zich enkele jaren geleden in het Zuiden des lands voltrok en altijd nog gelden kan als een welspre kende illustratie van dit pro bleem. Er is geen gewest in ons land, waar landelijke ge meenten zo tot op de merg landelijk en onbedorven kun nen zijn als het Zuiden. Ber ken bossen en heidevelden zorgen er voor het isolatiema teriaal en zandverstuivingen voor de wallen der vestingen. Een zandverstuiving kan men niet ontginnen, want als men er vandaag een plan toe maakt en er morgen met een ploegje spitters op uittrekt, blijkt zij er niet meer te zijn. Zandver stuivingen zijn stukken na tuurschoon, die krijgertje spelen met de cultuurdragers. Een landelijke gemeente in het Zuiden, hoe landelijk ook, heeft van de moderne tijd in ieder geval echter de honger naar vreemdelingenbezoek overgenomen. De gemeente raden ook die zijn er! moeten zich nu en dan be raden over vraagstukken, die met de buitenwereld van doen hebben, omdat toeristen nu eenmaal van de buiten wereld plegen te komen. Zo werd in een dorpje tus sen berken en heide na veel vijven en zessen een zwembad aangelegd, teneinde een ple- zierige en aantrekkelijke re commandatie te kunnen toe voegen aan de folders, die de gewestelijke V.V.V. tot ver in de beschaafde wereld ver spreidde. Doch het nut van een zwembad is pas dan aan wezig, wanneer er in gezwom men wordt. En zwemmen kan men pas, wanneer men zich in een badcostuum heeft gesto ken. Deze consequentie bracht vele hoofdbrekens. De ge meenteraad stemde en stemde dagenlang, met stakende stemmen, over de vraag of er in het zwembad gemengd zou mogen worden gezwommen. Het ja of neen hing op één stem en de progressieve voorstanders vestigden al hun hoop op deze twijfelaar, die te kennen had gegeven dat hij niet vast in zijn ongemengde schoenen stond. Tenslotte kwam de zoveel ste stemming het verlossende resultaat brengen, dat de im passe was verbroken en het gemengde zwemmen zou wor den toegestaan. De stoere verdedigers van moraal en fatsoen laadden buiten de vergadering al hun teleurstelling en heilige ver ontwaardiging op de schouders van de afvallige eenling, die met de ploeg der onzedelijken in zee was gegaan. Deze man bleek toen een schromelijke vergissing te hebben gemaakt. Hij was zeer onthutst toen hij dat ontdekte. Hij had gemeend, dat de vraag van gemengd of niet gemengd slechts sloeg op de mogelijk heid, dat het argeloze zwem badwater al dan niet zou wor den bevolkt door katholieken en protestanten tegelijk. Deze man, die zich met grote moeite ontworsteld had aan zijn religieuze scheidsmu ren en de grootheid had opge bracht heen te stappen over zijn twijfels, had in zijn on schuld teveel grenzen over schreden. Daarbij had hij die ene, voor hem zelfs niet te overwegen vraag, of mannen en vrouwen tegelijk in één sop zouden mogen vertoeven, over het hoofd gezien. In het zwembad is intussen reeds lang een betonnen wal opgetrokken tussen de seksen, dat was eenvoudig een kwestie van een nieuw raadsvoorstel. Maar dat men bij de ingang niet naar het kerkgenootschap der verhitte baders vraagt, is voor die ene man wellicht nog steeds een bron van gewetens onrust. Het blijft ook om het even. Of de betonnen muur loopt tussen blanken en negers, katholieken en protestanten, mannen en vrouwen, rijken en armen, maandsalarissen en weekloners, boordendragers en overalls, dat doet er alle maal niet veel toe. De moei lijkheid is dat die betonnen muren over de wereld elkan der kruisen en nog eens krui sen, heen en weer, naar links en rechts, in bochten en krom mingen, met elkander het versneden patroon van èen verbrokkeld cultuurstelsel te kenend, dat van de verte uit een schilderachtig en afwisse lend patroon zou kunnen lijken wanneer het niet in de grofste disharmonie zou zijn samengesteld. In die landelijke, Zuidelijke gemeente met haar zwembad neemt niemand aanstoot aan het feit, dat er nu en dan een neger zijn druipend hoofd boven het wateroppervlak uitsteekt. In de Amerikaanse zwembaden vindt iedereen het natuurlijk, dat man en vrouw tesamen van de duik- toren springen in hetzelfde vakje. Dit verschil dit ellendige verschil van inzicht kenmerkt de ontmoedigende stormlopen der mensheid tegen de wallen van de vre- desburcht. Waarom kan niemand ons vertellen, waar de ene grote muur moet lopen, die het goede van het kwade scheidt? O, maar iedereen kan dat ons vertellen. Iedereen wijst naar zijn eigen, aparte muur. En de mensheid klimt maar door haar ganse geschie denis heen klimt zij en valt zij en klimt zij opnieuw. Doch in de grijze verten van het ver leden storten de veelgeprezen muren tot stof uiteen, omdat de doden ze niet wensen te onderhouden. J. L. LEUVEN (Beiga/Reuter). De gewe zen Franse Hoge Commissaris in Saarland en voormalig resident-generaal in Marok ko, Gilbert Grandval, heeft te Leuven voor de „Grandes conférences de la Fédération Wallonne" over de uitslag van de volks stemming in het Saargebied gezegd, dat de nationalistische actie van de bisdommen Trier en Spiers de volksstemming heeft be ïnvloed. Ook de aanwijzing van Luxem burg als zetel van de Europese Gemeen schap voor'Kolen en Staal in plaats van Saarbrücken, zoals Schuman had aanbevo len, deed de balans overhellen. Grandval uitte zijn bewondering voor de Saarlanders, die „ja" durfden te zeggen. De Europeanisering van de Saar was niet de inzet van de campagne: zij was een strijd tussen Fransen en Duitsers. De stabiliteit van de Duitse regering in aanmerking ge nomen, mag men zeggen, dat de 22 Franse regeringen, die elkaar in tien jaar tijds zijn opgevolgd, eveneens een factor zijn ge weest. Ook de Marokkaanse kwestie had invloed, want voor de Saarlandse moeders betekende „ja" stemmen, hun zonen naar Marokko zenden. „Wat kunnen wij thans doen?" zo vroeg Grandval. „Vooreerst moeten wij onze vrienden de „ja"-stemmers beschermen. Vervolgens moeten wij de Franse belangen in Saarland beschermen. Ten derde moe ten wij voorkomen, dat een golf van natio nalisme Duitsland, waar het nationalisme zich thans reeds doet gelden, overspoelt. Saarland moet onder Europees bestuur worden geplaatst tot het vredesverdrag ge sloten is". Beswaren De Franse regering heeft officieel bij.de Saarlandse premier Welsch bezwaren laten horen tegen het ontslag van functionaris sen, die onder de vorige eerste-minister, Hoffmann, hebben gewerkt. Naar in welin gelichte kringen verluidt, is Frankrijk van oordeel, dat de regering-Welsch niet be voegd is om hooggeplaatste ambtenaren te ontslaan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1955 | | pagina 5