ZE VEN DA GEN HAARLEM
„Spel met het noodlot
Lamberta", verrukkelijk kindercircus Monumentaal spektakel
G. Schaap:
helper van
Sinterklaas
Van oieeseo eo diogein
onder de Damiaatjes
Tien jaren voor
Haarlem
Krantenhal
DE PATRIOT
Damclub St. BavoHDC
Winterserie-wandeltochten
van „Jan Passtoors"
Cricket
Gebroeders Van Weelde
van AGC naar VOG
Ancient Order of Foresters
vijfenzeventig jaar
Examens
A MA TE UR TONEEL
Kinderlijkheid, grote-menseii-ernst
tucht èn prestaties
Circustucht
Tableau
de la Troupe
Gouden trouw
7 Silver Stoepke
Reine Treinen
Avondverkoop
DE
GRAAVWE
HE1XGST9'
Veertig jaar bij de
rechterlijke macht
VRIJDAG 25 NOVEMBER 1955
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURAN
16
Haarlems burgemeester heeft Woensdag
middag bij het begin van de vergadering
van de gemeenteraad in herinnering ge
bracht, dat een aantal leden van de vroed
schap thans tien jaar in dat college zitting
hebben. Twee daarvan zijn bovendien tien
jaar wethouder: de heren D. J. A. Geluk
en A. J. M. Angenent, hetgeen wil zeggen
dat de gemeenteraad tot drie keer toe zijn
vertrouwen in hen heeft uitgesproken.
Wanneer men terug ziet op de afgelopen
tien jaar is er zeker reden te over voor er
kentelijkheid jegens deze twee wethouders,
die hun veelomvattende taak het wet
houderschap is geen zaak meer die men
als een soort nevenbetrekking kan uitoefe
nen in een moeilijke tijd hebben ver
vuld en nog dagelijks vervullen.
Wanneer men het uitgestrekte arbeids
terrein van wethouder Geluk overziet
onderwijs, kunst-, jeugd- en sportzaken,
vreemdelingenverkeer heeft men de
schone vruchten van zijn activiteit maar
voor het plukken: twee lycea, nieuwe la
gere scholen in Noord, Oost en Zuid-West,
een reeks kleuterscholen, terwijl ook het
moeilijke kind zich in zijn aandacht mocht
verheugen getuige de oprichting van spe
ciaal daarvoor opgerichte onderwijsinstel
lingen en het jeugdpsychologisch bureau.
Wethouder Geluk diende het kind en de
opgroeiende jeugd ook buiten de schoolmu
ren, waarbij hij steeds er op uit was profijt
te trekken van de krachten die uit de be
volking zelf voortkwamen, hetgeen leidde
tot de instelling van een sportraad en een
raad voor de jeugd.
Deze aangeboren zin voor de democratie
deed hem ook de financiële gelijkstelling
tussen openbaar en bijzonder onderwijs
niet uitsluitend formeel toe te passen, maar
haar in de geest van de onderwijspacifica-
tie uit te breiden, waarvan met name het
bijzonder middelbaar en het kleuteronder
wijs kunnen gewagen.
Zowel de Haarlemse kunstenaars als de
in de kunst belangstellende leken hebben
reden om wethouder Geluk dankbaar te
zijn voor wat hij deed om het klimaat voor
de kunstbeoefening in deze stad ook finan
cieel wat milder te maken. Doch ook hier
werd het Haarlemse kind niet vergeten; de
aesthetische vorming van de schooljeugd
geniet zijn warme belangstelling. De sub-
sidieposten op de gemeentebegroting vor
men daarvan een ondubbelzinnig bewijs.
De geestdrift tenslotte waarmee hij zich
met zijn gehele persoon inzette voor de be
vordering van het vreemdelingenverkeer
is algemeen bekend en wordt, langzamer
hand, ook algemeen aanvaard.
En al mogen sommigen de heer Geluk
soms wel eens wat al te onstuimig en al te
onrustig vinden in een stad die een tikje
aan de bedaarde kant is, zeker is dat hij
zowel in de gemeenteraad als daarbuiten
zich niet behoeft te beklagen over gebrek
aan begrip. Het door hem en op zijn initia
tief verrichte werk werd tenslotte ook mo
gelijk, omdat de gemeenteraad hem daar
toe' in staat stelde.
De figuur van wethouder Angenent is
een geheel andere. Hij is een rustige, maar
daarom niet minder harde werker, die de
hem gegeven talenten onbeperkt in dienst
van de stedelijke gemeenschap stelt. Hij
heeft als wethouder van Openbare Werken
en Volkshuisvesting zeer zware jaren ge
kend, waarbij de critiek hem niet bespaard
is gebleven. Maar zijn toewijding en
plichtsbetrachting was boven iedere twijfel
verheven. Thans beheert hij de portefeuil
les van Sociale Zaken, gemeentebedrijven
en Hout en Plantsoenen. Geen spectacu
laire taken welke een gemakkelijk succes
waarborgen, des te meer echter gebieden
waarop het noodzakelijk is zich geheel in
te werken en in te leven in de vaak zo
gecompliceerde problemen die daarmee
samenhangen. De heer Angenent is ech
ter niet iemand die vraagt naar eer voor
zichzelf of voor zijn partij. Hij doet zijn
plicht omdat hij op die post geroepen is
en het is die eenvoud van het hart die hem
bemind maakt bij allen die met hem in
aanraking komen. En dat laatste is wellicht
de beste en belangrijkste eigenschap wel
ke een wethouder van Sociale Zaken moet
bezitten.
Daarom zijn de wethouders Geluk en
Angenent, hoe verschillend zij van karak
ter en optreden ook mogen zijn, beiden
sieraden van het Haarlemse gemeentebe
stuur. Het is goed om dit, bij wijze van
terugblik op een vaak stormachtige tijd,
eens vast te stellen.
ADVERTENTIE
Voor de hoofdklasse-competitie KNDB
speelde de Haarlemse Damclub I in het
RK Verenigingsgebouw aan de Herenweg
in Heemstede tegen de RK Damclub „St.
Bavo" I. De uitslag was:
„St. Bavo" I Haarlemse Damclub
H. WillemseJ. B. Sluiter Jr11
P. Beliën—H. T. Luif 0—2
H. BeliënJ. W. van Dartelen 20
W. van LeuffenJ. H. Blom 11
B. H. M. StevensNico Blom xx
J. C. Draijer—J. H. Meure xx
J. Warmerdam—J. van Looij 11
N .ZomerW. J. van Looij xx
J. JanusA. Smit xx
G. W. ZonneveldA. Douma 20
Voorl. uitslag75
De met een x gemerkte partijen werden
afgebroken. De vermoedelijke einduitslag
wordt 1010 of 11—9 voor „St. Bavo".
De wandelscp art vereniging „Jan Pas
stoors" in Haarlem houdlt op de Zondagen
27 November, 18 December, 8 Januari 1956
en 29 Januari 1956 winterserie-wandeltoch
ten over afstanden van 10 en 15 km.
Er wordt gestart vanuit gebouw „Rose-
haghe", Hoofmanstraat 12 in Haarlem (bij
de Zijl weg), tussen elf uur en half een. Het
paircours van Zondag 27 November is als
volgt: Hoofmanstraat, Zijlweg, Zandvoor-
terpad. Korte Zijlweg, Duinlustweg, Bent
veldsweg, Zwarteweg, Mr. Enschedeweg,
Jul. v. Stolberglaan, Bovenweg, Elswouts-
laan, Houtmanpad, Houtmankade, Brouwers
vaart, Hoofmanstraat.
De 15 km.-tocht gaat tot Bentveldsweg
samen met de 10 km. en dan als volgt: r. a.
Bentveldsweg, Langelaan, Slingerweg,
Zwarteweg, Bentveldsduinweg, Aerden-
houtsduinweg, Oosterduijnweg, Bilderdijks-
laan, Burg. Den Texlaan en komt weer op
het parcours van de 10 km. bij de Boven
weg.
ADVERTENTIE
KIOSK o/h VERWULFT (V D)
Het adres voor
binnen- en buitenl. dagbladen
en tijdschriften
(tot 10 uur 's avonds geopend)
In het nieuwe cricketseizoen zal V.O.C.
met een belangrijke versterking uitkomen
door het toetreden als lid van de captain
van het Nederlands elftal, W. van Weel
de en zijn broer, J. B. van Weelde. Beiden
kwamen voorheen uit voor het Amster
damse A.C.C., aldus meldt het Algemeen
Dagblad.
Dr. Prinsen en mr. Cremers nawen
zitting in het erecomité
De Commissaris der Koningin in de
provincie Noordholland, dr. M. J. Prinsen
en de burgemeester van Haarlem, mr. O.
P. F. M. Cremers, hebben zitting genomen
in het ere-comité, dat gevormd is ter ge
legenheid van het 75-jarig bestaan van de
Ancient Order of Foresters in Nederland
en België. Het jubileum wordt op 29 No
vember gevierd.
Op 10 December zal het bestuur in het
Forestershuis te Amsterdam recipiëren.
Dr. Prinsen heeft het voorzitterschap
van het ere-comité op zich genomen.
Amsterdam. (Gem. Universiteit). Geslaagd
voor het doctoraal examen Geschiedenis
mej. C. C. M. Herbermann te Haarlem.
59
In zijn inleiding tot de opvoering van
Emlyn Williams „Spel met het noodlot"
schrijft regisseur Henk Bakker, dat de
letterlievende vereniging Cremer met dit
stuk een zware taak op zich neemt. Im
mers, nog sterk zijn de indrukken van de
voorstelling, die een acht jaar geleden het
beroepstoneel ervan verzorgde. Alleen om
dat hij over genoeg spelersmateriaal be
schikte waarmee hij het stuk behoorlijk
kon bezetten, zo zegt Bakker, durfde hij
het waagstuk aan.
De vrees, die achter deze woorden steekt
als zou het waagstuk wel eens kunnen mis
lukken, is gisteravond ik constateer het
met spijt bewaarheid geworden. Ook al
geef ik graag toe, dat ik zeer zeker werd
beïnvloed door de heugenis aan de prach
tige voorstelling van Comedia en al moet
ik zeggen, dat ik misschien hogere ver-
In een klein vaal lokaaltje, waar soms niet meer geluid was
dan het suizen van een gaskachel, hebben wij soms in
ademloze spanning, soms in groot vermaak genoten van
het mooiste circus dat wij ooit gezien hebben; een circus
var) 23 kinderen, vier jongetjes en negentien meisjes van 6 tol'
14 jaar, die écht en vol overgave het grote werk deden dat
circus heet. In dit kleine rommelige zaaltje overal lagen
attributen en kleren hebben wij de échte circussfeer ge
noten, die niet afhankelijk is van paardengeur, zaagsel en
een blaasorkest, maar van de mentaliteit van de artisten. Zet
een aantal topartisten die geen circusmentaliteit hebben in
een piste, laat ze hun klassewerk doen en paarden draven,
men zal voélen dat het op een toneel thuis hoort, dat liet
geen circus is. In het kleine oefenzaaltje van Pro Juventute
aan de Morinnesteeg waren de kleine artisten bezig; geen
van hen zou een kans maken om in een groot circus op te
treden. Zij zijn geen wonderkinderen, wat zij doen is goed,
maar kan door leeftijdgenootjes óók geleerd worden. Maar
zij bezitten tesamen de echte circus-mentaliteit. Het is voor
hun geen spel; zij doen het „werk", geconcentreerd en met
een intense ernst. Als een van hen een moeilijk solonummer
doet, leven de anderen mee. Wij voelden het: zij horen achter
het „gordijn" en wij ervoor, en die ene aan de trapéze is nu
de brug tussen hen en ons. Toen het programma was afge
lopen, viel ons het zaaltje weer op: we hadden ons tijdens
de nummers in een circus gewaand.
Het kindercircus „Lamberta"
is nu een jaar oud. Het is be
gonnen in de Rosemarijnsteeg,
het was een spel van enkele
kinderen. Tante Gusta van der
Gracht (50 jaar), die twee kin
deren heeft die werkzaam zijn
in grote circussen, zag het spel
en hielp het organiseren. Tante
Gusta weet wat circus is en
dat heeft zij de kinderen ge
leerd. Met buurtgenootjes uit
de Leidsestraat-omgeving
groeide de troep uit tot 23 kin
deren en deze zomer werden
acht gratis voorstellingen ge
geven. De kinderen doen het
voor hun plezier. Zij betalen
een dubbeltje contributie per
week en van dat geld zijn at
tributen gekocht. Tante Cor, de
„andere tante" van „Lamber
ta", maakte met eindeloos ge
duld costumes, kleine pakjes
maar échte! De heer Fuhri
Snethlage en mevr. Kretschmar
hielpen de kinderen aan repe
titieruimte in het gebouwtje
van Pro Juventute; de zolder
van tante Gusta was te klein
geworden. Haar zoon, die nu in
dienst is leerde de kinderen
het grote werk; het circus was
geen spel meer voor de kinde
ren.
Hun ijver is ernstig. Hun po
gingen om met allure te wer
ken zijn hartveroverend en on
bevangen. Wij zaten een paar
meter van ze vandaan en kon
den de hevige concentratie zien
waarmee ze hun werk deden.
En toen de lamp van de foto
graaf flitste en een van de
meisjes even opkeek, klonk de
stem van de* echtgenoot van
tante Gusta: „Let op je werk
en niet op dat licht". Er heerst
tucht in het circus, ook bij het
kindercircus.
Denk nu niet, dat van die
kinderen kleine „profjes" ge
maakt worden, kleine grote
mensjes. Ze doen het voor kin
deren doenlijke, en zij genieten
van het als-grote-artisten-doen
maar met de kinderlijke vreug
de die ook bij het winkeltj.e-
spelen en vadertje- en moeder
tje-spelen heerst. Het enig
verschil is dat het circus-spe
len grote ernst vergt en tucht,
maar dat hebben zij er voor
over of liever, dat brengen zij
makkelijk op. Die tweevoudig
heid, kinderlijkheid en grote
mensen ernst en discipline,
maken Lamberta tot echt cir
cus van echte kinderen.
IJet programma opent met
een tableau de la troupe, vlag
voorop! De artisten stellen zich
voor in hun costumes! Clowns
in rokcostuumpje, danseressen
in rokjes van tule, trapéze-
werksters in maillot, komieken
in geruite wijde broeken enzo
voorts. Het programma heeft
20 nummers, we zouden ze u
allemaal willen noemen en be
schrijven. Het hoogtepunt is de
vijfdelige trapéze (zoals in Alt-
hoff in Heemstede het glans
nummer), waaraan vijf meisjes
in feilloze orde figuren maken,
op commando van de middel
ste, de leidster. Mademoiselle
Lamberta beweegt zich op een
grote houten bal door de zaal,
onderwijl op de bal touwtje
springend! De namen zijn ook
echt: de Lamberta-sisters, Mr.
Jansen en zijn August, Mary
and John, Blue Stars Ballet,
Clowns Flick en Flack, de El-
cobares, de Candesa's, de Vic-
toralies (dit is het glansnum
mer aan de vijfdelige trapéze,
knap uitgevoerd), La petite
Willy het slangenmeisje, dat
ongelofelijk lenig is en haar
werk met grote allure doet, de
Jencoba's. Cobyta en Amanda
het ringenwonder. Amanda is
De vijf Vicloralie's verrichten
■met grote allure hun ver
moeiende groep-toeren aan de
grote trapeze. De overige
artisten zien ademloos toe.
zes jaar en doet haar ringen-
nummer als een geraffineerde
artist. In de kerstvacantie mag
zij logeren bij de beroemde fa
milie Wilke van het Circus van
Bever. Dan mag ze paardrij
den! Er was ook een ballet met
een prins die zijn prinsesje na
een hevig duel met de duivel
redt. Wij waren dolblij toen
het hem lukte, hel was span
nend en waar-gemaakt.
Op 4 December om 6 uur
treedt Lamberta op voor de
speeltuin Oosterkwartier. Wij
zullen er zijn. Wij houden van
écht circus.
Van het werk döör de kin
deren komt men vanzelf bij
het werk vöör de kinderen.
Wij kwamen bij de heer G.
Schaap terecht, nadat wij van
een abonné een brief hadden
gekregen, waarin onder andere
stond: „Stel xi eens voor dat u
voor een dubbeltje per week
uw kinderen een Sint Nico-
laasfeest zou kunnen bieden,
dat reusachtig is". „Vroeger
was het drie cent, later vijf,
nog later acht cent per week
en sinds een jaar een dubbel
tje." „Mijn moeder was al lid
van de Sint Nicolaasvereniging
die ik bedoel, ikzelf xvas het
ook en nu is mijn kind het."
Het betreft hier de Sint
Nicolaasvereniging Onderling
Genoegen. In 1908 staken een
aantal ouders de hoofden bij
elkaar en stichtten samen de
vereniging om gezamenlijk
dus met minder kosten van
vaste bijdragen de kinderen
een groot Sint Nicolaasfeest te
geven, dat thuis te duur zou
zijn. Zondag 27 November
wordt dat feest voor de 47ste
keer gegeven, nu voor 1275
kinderen van 600 ouderparen.
Eind Augustus zijn al die
ouders in een zaaltje naar
speelgoed gaan kijken, dat
apart voor hun keus was op
gesteld. Zij maakten hun
keuze en de vereniging plaat
ste een order van zes-en-een-
half duizend gulden en kreeg
tien percent korting op het
speelgoed. Zondagochtend
wordt dat speelgoed naar de
Concertzaal gesjouwd en daar
zullen 's middags de verrukte
kinderen zitten. Sint Nicolaas
komt, ze krijgen snoeppakket-
ten met één pond inhoud, ze
krijgen toneel enzovoorts.
's Avonds herhaalt zich dat
alles weer voor de tweede
groep kinderen.
Voorzitter G. Schaap is nu
twintig jaar bestuurslid, vanaf
1937 voorzitter, vijf-en-twintig
jaar bij de vereniging. Hij is
nu 60 jaar en verzet bergen
werk voor O.G. „Ik zwicht al
tijd voor het resultaat", zegt
hij, „een zaal vol verheugde
kinderen". Vorig jaar was hij
Onder het kopje „Monumen
taal spektakel" staat in de
weekagenda van Haarlems
Bloei deze week het volgende
stukje:
„Om de plaatsing van Bron-
ner's Hildebr and-monument is
voor de zoveelste maal groot
rumoer ontstaan. Studentikoos
rumoer in woord en geschrift
met een bittere ondergrond.
Men moet deze zaak ernstig
nemen, maar het is verbazend
moeilijk. Het dagblad „De
Tijd" heeft in een breed-opge-
maakt artikel, waarin de hu
mor veel plaats heeft, gepleit
voor plaatsing van het monu
ment in het Oosterpark te Am
sterdam. Misschien is het goed
er op te wijzen, dat America
(L.) en Den Burg (Texel) al
eerder een dergelijk initiatief
genomen hebben. De gemeen
teraad van Haarlem zal onge
veer een ton moeten voteren
om de beeldengroep met fon-
teinbak te doen plaatsen. Voor
deze ton wenst men mee te
praten over de plek waar het
monument eindelijk zal ko
men. En hier botsen de me
ningen. Als wij een duit in het
zakje mogen doen, dan willen
wij wijzen op het Houtplein,
dat na verdwijning van de
laatste tram, ook een min of
meer monumentaal pièce de
milieu vraagt, waaraan nu
reeds gedacht dient te worden.
Laten we er voor waken, dat
zwaar ziek en zijn vrouw zegt
nu plagend: „Hij is voor het
Nicolaasfeest beter geworden".
Hij kent alle cadeaunummers
uit zijn hoofd. „Hier is 262",
zegt hij, een kaart uit het ar
chief pakkend, „dat is een
poppenwagentje". Hij is nu al
aan het werk voor het halve-
eeuwfeest dat in 1958 gevierd
word. Hij gaat óp in dit werk,
sinds hij over al zijn tijd kan
beschikken. En de Sint Nico
laasvereniging is hem dank
baar. „Ik zwicht altijd voor
het resultaat", zegt hij nog
maals, „die zaal volHij
ziet een fout in het archief. Hij
heeft geen tijd meer voor
ons
we niet worden uitgelachen
met een in stukken opgeslagen
molen „De Adriaan", een op
zolder rustend Bronner-momi-
ment en een Houtplein, dat in
het jaar 2000 gewaardeerd zal
worden."
Elk rumoer is het Hilde-
br and-monument onwaardig.
Wie een verkwikkelijke absv,r-
diteit in de gang van zaken
van het Hildebr and-monument
wil zien heeft zeker geen on
gelijk, maar als dat de ernst
van de zaak uit het oog doet
verliezen wordt die zienswijze
misplaatst. Daarom hebben wij
bezwaren tegen het artikel van
„De Tijd" en ook tegen het
hierboven geciteerde. De hu
mor had veel plaats in het ar
tikel van De Tijd, zegt de
schrijver van „Monumentaal
Spektakel". Die plaats was er
ongetwijfeld, maar is niet in
genomen. Het betweterige van
het artikel is als de niet-
gemeende berisping van een
leraar aan de scholier om hel
kind aldus ijveriger te doen
zijn. Het doel van de „Tijd" is
actie te scheppen in de Bron-
ner-monument-zaak, maar de
gebruikte middelen zijn niet
geheiligd. Een dergelijke truck
age is de zaak onwaardig en
veroorzaakt mede het rumoer.
En dit rumoer is het onge
twijfeld dat de schrijver van
„Monumentaal Spektakel" de
moed geeft ook een mening te
uiten: het monument op het
Houtplein! Dat dit de meest
ergerlijke opstelling zou zijn
doet minder ter zake dan het
feit, dat de schrijver zich met
iets bemoeit, waarmee hij niets
te maken heeft. Er zullen zeker
Haarlemmers zijn die het mo
nument in het sereen Haar
lemse Wilhelminapark wensen,
of die het op de trans van de
Grote Kerk wensen, maar wat
is hun mening waard als de
beeldhouwer zélf reeds een
plaats heeft bepaald. Dit laat
ste verheft de zaak op een
niveau waar nog maar zeer
weinigen gerechtigd zijn parti
culiere meningen te uiten. In
dien er bezwaren zijn tegen de
door de beeldhouwer gewenste
opstelling, dan dienen die ken
baar te worden gemaakt op het
niveau van die beeldhouwer.
Rumoer is zowel het monu
ment als de beeldhouwer on
waardig en een bedrag van een
ton is groot, maar hoeft geen
rumoer te veroorzaken dat
schadelijk is. Men herleze in
dit opzicht nog eens de in
waardige termen gestelde brief
van het Hïldebrand-comité
eigenares van het monument!
aan de Raad. En nu we het
toch over de Raad en een ton
hebben: een goede Raad is
duur!
Op Dinsdag 6 December ho
pen de heer J. Swenneker (78)
en mevrouw M. Swenneker-
Harpsen (75) wonend aan de
Duvenvoordestraat 34 te Haar
lem, het feit te herdenken, dat
zij vijftig jaar geleden in het
huwelijk traden.
,,'t Silver Stoepke", welke
Haarlemmer kent de aantrek
kelijke ouderwetse winkelpui
van deze juwelierszaak aan de
Grote Houtstraat niet, is ge
zwicht voor de eisen des tijds.
De directie kon haar klanten
niet meer bedienen, zoals zij
dat wenst te doen. Een geheel
nieuwe étalage- en winkel
ruimte is op dezelfde plaats
gebouwd en die zal morgen
geopend zijn voor de verkoop.
Heden zal de nieuwe zaak met
enige plechtigheid worden ge
opend.
Zes-en-dertig jaar heeft de
heer E. Haamans er bij de
Centrale Werkplaats „opzit
ten" wanneer hij per 1 De
cember wegens het bereiken
van de pensioengerechtigde
leeftijd de Nederlandse Spoor
wegen gaat verlaten. In al
deze jaren heeft hij ondermeer
gewerkt aan het comfort voor
de treinreizigers. Het was na
melijk een van de taken van
de heer Haamans spoorrijtui-
gen schoon te houden en te
poetsen. Verder hielp hij bij
het laden en lossen, het trans
port en wat er verder bij de
Centrale Werkplaats moet ge
beuren. Op de dag van het af
scheid zal de heer Haamans
ongetwijfeld door het jubi
leumfonds een feest worden
bereid. En dan volgt een wel
verdiende rust thuis, aan de
Haarlemmerliedestraat 30 rd.
De drukte in de Haarlemse
winkels was in de afgelopen
dagen bijzonder groot door
het naderend Sint Nicolaas
feest. Van Zaterdag af zal men
in de gelegenheid zijn ook des
avonds tot tien uur te winke
len. Tot de volgende week Za
terdag (3 December) zijn de
winkels in de avonduren ge
opend. Zij, die dan nog niet
geslaagd zijn, kunnen op
Maandag 5 December ook in
de winkels terecht, want de
gemeenteraad heeft ontheffing
verleend voor die winkels,
die gewoonlijk op Maandag
morgen of -middag gesloten
moeten zijn.
wachtingen van Cremer koesterde dan in
dit geval oirbaar was, dan nog is het een
feit dat de opvoering beneden het niveau
lag, dat naar mijn inzichten, bereikt had
kunnen worden. Ik geloof dat de reactie
van de zaal daarvoor de beste graadmeter
is. Niet dat het de zaal aan meeleven
schortte. Het meeleven was echter verkeerd
gericht. Het was overwegend uit op de ko
mische elementen in het spel. De verkla
ring daarvoor ligt in een tekort aan span
ning, een tekort aan het voelbaar maken
van de dreiging ener naderende catastrofe.
Ik herinner me nog wel, dat de voorstel
ling van Comedia daarin bijvoorbeeld vol
ledig slaagde en het laatste bedrijf adem
benemend was. Er moet voor dit manco in
de opvoering van Cremer een aanwijsbare
reden zijn. Hij blijkt te herleiden tot de
verkeerde interpretatie van precies één rol.
Het merkwaardige feit doet zich daarbij
voor dat het hier net een der begaafdste
actrices betreft, waarover Cremer beschikt.
Eki Oostwald-Bouwer speelde de zeer on
gemakkelijke mevrouw Bramson, die er
in slaagt iedereen tegen zich in het harnas
te jagen door haar vaak voorgewende hul
peloosheid waarvan zij in zekere zin zelf
het slachtoffer wordt. Deze figuur is de
spil waar het stuk om draait. Maar wil haar
verschijning menselijk-tragische aspecten
behouden, wil de onontkoombaarheid van
haar lot in het derde bedrijf voelbaar
worden en de dreigingen en spanningen
tot grote hoogte opgevoerd, omdat zij zich
zo goedgelovig aan haar moordenaar uit
levert, wil de navrante sfeer om haar per
soon en de situatie, waarin zij komt te ver_
keren, iets betekenen, dan mag zij toch
niet zo gewoontjes ook in costumering
zo bijna banaal sprekend, zo onbegrijpe
lijk weinig in en vanuit de stilte spelend
wezen als ik haar gisteravond zag. Dat is
niet alleen een onjuiste opvatting van Eki
Oostwald-Bouwer, ook Henk Bakker heeft
hier de aansluiting gemist. Het stuk werd
nu in een sfeer getrokken waarin groot
spel niet meer mogelijk was, al heb ik alle
waardering voor Wim Rijke, die het als de
ij dele en knappe Dan toch nog pre
steerde zeer dikwijls de toon te treffen,
die het juiste inzicht in zijn gespleten fi
guur verried. Maar zijn spel was afge
stemd op een klankbodem, die niet vol
doende resonneerde en het laatste bedrijf
leed daar bijzonder onder.
De enige, die wérkelijk alle lof verdient
was Lucie Rinkel-Spijer met haar vol
komen natuurlijke en recht uit het gemoed
«■esneelde juffrouw Terence. Anneke de
Wilde had vaak goede momenten als de
met hart en vei-stand worstelende Olivia,
die wel concreter was dan gewenst, en
daarom wel eens een vacuum om zich
schiep waar het etherische niet te defini
ëren gevoel moest overheersen, maar zij
was in ieder geval iemand. Joop van Doorn
voldeed in gelijke mate als inspecteur, iets
te routinier nog. iets te weinig raadsels
scheonend omtrent wat hij wist. Dick
Stevens kon de opzetteliikheid van zijn
snel niet uitwissen en Nelliette Mooy had
gerust minder gestyleerd mogen zijn. Het
vernleevstertje van Lucie Rinkel was fris
en aardig.
Weinig loftuitingen ditmaal over Cre
ëer hoe ook tot mh'n s^iit. Dat is het na-
rir.pl van de reputatie. Een inzinking stelt
dan dubbel teleur. P. W. FRANSE
^fnr>d
Vfin Hnarlem
HAARLEM, 24 November 1955
GEHUWD: 24 Nov., A. J. Tervoert en M.
E. W. Frensen; A. J. Rooijers en W. B. J.
Mossinkoff: P. C. Th. Leyte en E. M. Oos-
teroo: W. M. van Schouten en J. H. Kottman.
BEVALLEN van een zoon; 23 Nov., J. M.
P. PolHofstee: A. M. E. GooijerDerr; F.
J. KeldersKoek; 24 Nov., H. G. Schuur
manvan den Berg: T. Bultenavan Dam;
M. M. ImanseVreenegoor; J. A. Roeten
Remmé.
BEVALLEN van een dochter: 23 Nov., G.
E. NiesingBurghout; 24 Nov., L. J. Deen
Pettersson.
OVERLEDEN: 21 Nov., C. M. Vola, 74 j.,
Kleverlaan; H. Bijster, 60 j., Oranjeboom
straat; 22 Nov., P. Boeree, 59 j„ Godfried
van Bouillonstraat A. M. SpruijtMoole-
naar, 72 j., Nassaulaan; C. Bruin, 69 j., Nas-
saustraat; 23 Aug., F. A. de Zwaan, 86 j.,
Teylerplein.
ADVERTENTIE
99
Een oude
naam een
goede kwa
liteit.
f 7,— p. literkruik
f 3,60 p.%
Het beste paard van
(de Schledamse) «tal.
Een belangrijke figuur achter de scher
men van de Haarlemse arrondissements
rechtbank, de heer L. A. de Regt, viert op
Donderdag 1 December een jubileum. Het
zal dan veertig jaar geleden zijn, dat hij
zijn carrière bij de rechterlijke macht
begon.
Dat was in Roterdam, waar hij in 1915
te werk werd gesteld bij de griffie van het
Kantongerecht, welke werkkring hij tien
jaar later verwisselde voor een functie bij
het parket van de Officier van Justitie te
Rotterdam. In 1944 volgde zijn benoeming
tot bureelchef van het parket van de Offi
cier van Justitie te Haarlem. Van de alge
mene waardering jegens zijn toewijding en
zijn persoon welke hij zich in zijn lange
loopbaan heeft verworven zal op de dag
van het jubileum ongetwijfeld blijk wor
den gegeven. De wekelijkse zitting van de
Haarlemse rechtbank is er zelfs een dag
door vervroegd.
De heer De Regt is voorzitter van de
Bond van Ambtenaren bij Rechterlijke In
stellingen, de BARI.
