ZE VEN DA GEN HAARLEM
De toneelpassie van J.B. Schuil
DE STILLE ARMEN
MAKEN ONS RIJKER
Dr. W. J. de Boone hield zeer interes
sante lezing over „De Franken"
Woningnood in Haarlem
blijft toenemen
Brieven aan
de redactie
„De oorlog is afgelopen"
Van mensem eo antigen
onder de Bamiaatjes
Heins, Haarlems trouwste
orgelconcert-bezoeker
Waar is de
Vox Humana?
Jaarverslag 1954
pessimistisch gestemd
NUCHTER RIJDEN
CEL VERMIJDEN
Crematie Ans van Maanen
Examens
G. P. Beusekamp gaat
met pensioen
Kerstsamenkomst in
de Begijnhofkapel
Geen legende
Heropening
Waag-wegerij en
weeg'wagerij
Gouden Trouw
Lamberta
Boeke( n)rij
Mechanisatie in bloem
bollenvak noodzakelijk
WASSERIJ DUYN
Mr. J. Rutgers begraven
te Westerveld
ZATERDAG 17 DECEMBER 1955
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Voor de afdeling Kennemerland van de
Archaeologische Werkgemeenschap sprak
dr. W. J. de Boone uit Amersfoort over „De
Franken". Spreker zei, dat er reeds veel
over geschreven, maar in feite nog weinig
met zekerheid bekenó is, vooral wat de
oorsprong van de Franken betreft. De
Romeinse geschiedschrijvers vermelden
omstreeks 250 voor het eerst de Franken.
De archaeologie stelt de cultuurgeschiede
nis van de Franken samen uit de archaeo
logische vondsten. De Franken vormen een
ingewikkelder probleem, dan men voor
heen meende. Vele problemen doen zich
bij de onderzoekingen voor. In de Galli
sche streken stonden de Franken sterk
onder Romeinse invloed. De volksverhui
zing bracht ingrijpende wijzigingen in het
Europese cultuurbeeld van de eerste eeu
wen. Vele stammen gingen ten gronde,
andere stichtten rijken zoals de Gothen
in Spanje, de Vandalen in Noord-Afrika
en de Langobarden in de Povlakte.
Van de Frankische cultuur zijn mooie
voorwerpen bewaard gebleven, onder meer
glaswerk en sieraden. Bekend is de Fran
kische Francisca of werpbijl. Prachtig is
de rijk versierde bisschopsstaf van Sint
Germanus uit de zevende eeuw, vervaar
digd in midden-Frankrijk. Inheemse vor
men blijven echter ook lange tijd door
werken. Het onlangs blootgelegde Franki
sche grafveld bij Rhenen is een van de be
langrijkste Frankische vindplaatsen van
West-Europa. Saksische invloeden blijken
de Frankische cultuur ook te doorkruisen,
vooral in sommige gebieden. Verder wor
den in Nederland weinig Frankische be
gravingen aangetroffen, wel vindt men
af en toe brandgraven. Belangrijk zijn ook
Uit het jaarverslag van het gemeentelijk
bureau voor de huisvesting te Haarlem
over 1954 blijkt, dat ondanks het feit, dat
er 1078 ingeschreven gevallen konden wor
den geholpen, het aantal onhoudbare en
urgente ge- allen toenam met 195. Het aan
tal woningzoekende verloofden en jong
gehuwden, die de gezamenlyke leeftyd van
vyftig jaar nog niet hebben bereikt en niet
in registratie genomen zijn, is ongetwyfeld
toegenomen. Het aantal verloofden en
jongehuwden, die wèl geregistreerd zyn en
nog niet over twee kamers met kook
gelegenheid beschikken bedroeg per 31 De
cember 1954: 1116.
Ook het aantal gegadigden voor wo
ningen voor bejaarden nam toe van 224 tot
274 ondanks het feit, dat 70 ingeschrevenen
konden worden geholpen.
De behoefte aan woningen voor werk
nemers van de plaatselijke industrie nam
ook weer hand over hand toe. Talrijke
ondernemingen zagen zich dan ook ge
noodzaakt woningen te kopen om op deze
wijze werkkrachten te kunnen aantrekken.
Ook de aanstelling van nieuwe leerkrach
ten vormde, aldus het jaarverslag, in 1954
nog steeds een probleem, dat bemoeilijkt
wordt door de woningschaarste. Eind De
cember 1954 moesten er nog 38 leerkrach
ten geholpen worden.
De toeneming van het aantal woning
zoekenden en in vele gevallen de dringen
der wordende urgentie, alsmede de nood
zakelijk geachte opschorting van de uitrei
king van huurmachtigingen zijn de oorzaak
van een steeds sterker wordende druk op
het bureau, hetgeen onder meer blijkt uit
het feit, dat er in 1954 niet minder dan
21.605 bezoekers kwamen tegen 17.837 in
1953.
Aangezien in de nabije toekomst nog
minder woningwetwoningen gereed zullen
komen zal er in de jaren 1955 en 1956, al
dus het verslag, een nog sterkere druk op
het bureau worden uitgeoefend, Als het
enige gunstige teken is echter het feit te
beschouwen, dat allerwege discussies gaan
de zijn over de trage gang van zaken bij
de oplossing van de woningnood en het is
te hopen, aldus de samensteller van het
jaarrapport, dat bij de invoering van even
tuele maatregelen om woningbouw gunstig
te beïnvloeden, de gemeente Haarlem hier
van het haar toekomende deel zal krijgen.
ADVERTENTIE
V.A.S.
de Frankische muntschatvondsten om de
wederwaardigheden van de Franken te
kunnen nagaan. In onrustige tijden werden
veel potten met geld in de grond geborgen.
Frankische schepen maakten de kustge
bieden onveilig, de Franken deden inval
len en gedroegen zich daarbij als ware
zeerovers.
Woonplaatsen
Ook over de Franken zijn nog allerlei
verouderde opvattingen in omloop. Aan
vankelijk woonden de Franken in N.-W.-
Europa, vermoedelijk tot aan de Elbe. Het
kustgebied werd door Friezen bevolkt.
Vele vondsten worden toevallig gedaan,
het ontbreekt in ons land nog aan syste
matisch onderzoek, zoals in Engeland en
Duitsland wordt uitgevoerd. Spreker be
handelde voorts de vormen van verschil
lende aardewerkpotten en hun invloeden
daarop.
Interessant is ook de vondst van een
Frankisch wagenwiel bij Uitgeest en de
sporen van huizen te Velsen en Berghem
(N.B.). De soorten begraving hielden veel
al verband met heersende godsdienstige
voorstellingen.
De belangrijkste Frankische nederzet
tingen in Nederland treft men aan in de
Oostelijke provincies en op de Veluwe.
De interessante lezing werd door vele
geprojecteerde beelden toegelicht. Spreker
beantwoordde voorts nog enkele gestelde
vragen. De voorzitter mr. C. M. J. de Jongh
bedankte dr. De Boone zeer hartelijk voor
zijn boeiende voordracht.
ADVERTENTIE
VICTORIA HOTEL
AMSTERDAM
Exclusieve
Kerstdiners
Orkest „Les Entralneurs" - Attracties
(Verkort weergegeven)
Spiegel. „Ik heb mijn ogen uitgeke
ken op de enorme straffen, die de Haar
lemse kantonrechter Maandagmiddag aan
tien verkeerszondaren oplegde. Vooral de
bestraffing van de automobilist die de aan
rijding op de hoek van de Kruisweg en de
Nieuwe Gracht veroorzaakte is, indien we
de situatie ter plaatse in rekening brengen,
een extreem geval. Wil een automobilist
zonder telescopische ogen daar namelijk
naar rechts uitkijken, dan moet hij of vóór
de Kruisweg stoppen, uitstappen en aan
een voorbijganger vragen om voor hem uit
te kijken, of hij moet, juist als de veroor
deelde, de verkeersveiligheid in gevaar
brengen, een boete van f 250 plus ont
zegging van de rijbevoegdheid voor twee
jaar, en een gekraakte wagen riskeren,
door een stukje de Kruisweg op te rijden.
Dat de gemeente Haarlem aan boven
staande, en m.i. ongewenste situatie, door
het plaatsen van een spiegel op de Wes
telijke kant van de Kruisweg, op gemakke
lijke wijze een einde kan maken, zij hier
met klem naar voren gebracht. R.D.
Vrijdagmiddag volgden op de begraaf
plaats Westerveld velen de baar van me
juffrouw Ans van Maanen, in leven lerares
aan enkele muziekinstellingen, die Zondag
te Aerdenhout na een verkeersongeluk is
overleden. In de aula van het crematorium
speelde Piet Halsema op het orgel een
Adagio van Bach.
Mevrouw KatBeijlevelt, directrice van
de Volksmuziekschool te Haarlem, herin
nerde er aan, dat zij Zondagavond het
droevig bericht vernam van het plotse
ling verscheiden van mejuffrouw Van Maa
nen. De school verliest in haar een bijzon
dere leerkracht en de leerlingen een lerares
uit duizenden. Zij slaagde er in de kinde
ren op een bijzondere wijze te boeien tij
dens de lessen en ze op te wekken te stu
deren. Gelukkig is er tijdens haar leven ge
legenheid geweest woorden van waarde
ring te spreken, waartoe de gelegenheid
dikwijls was.
Een moeder van een der leerlingen zei-
de, dat de meisjes en jongens, die van haar
les kregen veel zullen moeten missen door
de bijzondere wijze, waarop zij optrad.
De heer Paul Frenkel sprak namens be
stuur, directie en corps van leraren(essen)
van de Stichting van de maatschappij tot
bevordering der Toonkunst het Amster
dams Conservatorium woorden van af
scheid. Het bericht van haar overlijden
bracht grote verslagenheid in kringen van
het conservatorium, dat een voortreffe
lijk lerares moet missen. „Wij blijven haar
gedenken met gevoelens van dankbaarheid
en eerbied", aldus spreker.
Met begeleiding van orgel speelde een
der leerlingen van Ans van Maanen, de
heer P. Kloos op de viool Adagio van Han
del, waarna de kist daalde. Tot besluit
bracht de heer Halsema „Herzlich tut mich
verlangen" van Bach ten gehore.
Delft. Candidaatsexamen Civiel-Ingenieur:
Lie Kwie Bouw, Delft; S. F. Winkel, Delft.
Candidaatsexamen Werktuigkundig Inge
nieur: G. Hofenk, Arnhem: Tan Sian Ping,
Delft; Tio Tjong Kie, Delft; J. C. van der
Tas, 's Gravenhage. Candidaatsexamen
Scheepsbouwkundig Ingenieur: G. de Wilde,
's Gravenhage. Candidaatsexamen Schei
kundig Ingenieur: J. H. Benedictus, Dor
drecht; P. H. de Haan, Dokkum; P. A. H.
Kremer, 's Gravenhage; J. J. de Ruiter, Rot
terdam; G. Uilenbroek, Rotterdam; C.
Zweekhorst, Amsterdam. Ingenieursexamen
Werktuigkundig Ingenieur: K. de Boer,
Amsterdam; G. van den Bos, Dordrecht; A.
Deeleman, 's Gravenhage; W. H. Dierx, Tree
beek-Heerlen; W. Hofman, 's Gravenhage;
W. Kolk, Hengelo (O.); R. Koppe, Amster
dam; F. J. van K rugten, Oosterbeek; E. van
Laer, Laren (N.H.); K. Lievense, Rotter
dam; J. H. Meuwissen, Bloemendaal; Moel-
jani Moehamad, Delft; D. Moolhuyzen,
's Gravenhage; Oei Thiam Gwan, Rijswijk
(Z.H.); N. van Omme, Delft; J. F. van der
Plaats, Utrecht; L. W. Provoost, Temeuzen;
J. L. E. Rampart, Aalst-Waalre; C. P. M.
Sadee, Breda; C. P. Seldenrijk, Bussum; J.
W. van Solingen, Rotterdam; R. J. Swanen-
bui*g de Veye, Alkmaar; Tan Soei Tjing,
Delft; Thung Djie Lee, Delft; H. J. Verbeek,
Eindhoven; J. C. T. Volkers, 's Gravenhage;
A. I. Wesselingh, Delft; P. W. J. Wijdeveld,
Baam.
Amsterdam. (Vrije Universiteit). Geslaagd
voor doctoraal examen Scheikunde C.
Kooistra, Amsterdam.
(Gem. Universiteit). Bevorderd tot doctor
in de geneeskunde op proefschrift getiteld:
„De wandelende nier" de heer F. A. Eggink,
geboren te Djakarta. Geslaagd voor het can
didaatsexamen Politieke en Sociale weten
schappen H. Wagenfeld, Haarlem en J.
Veldkamp, Amsterdam. Voor het doctoraal
examen Engels: mej. A. Maagdenburg, Am
sterdam.
De aankomst van het m.s. Hestia van de
KNSM, Woensdag in de haven van Rotter
dam, was tevens voor de heer G. P. Beuse
kamp, Joan Maetsuykerlaan in Haarlem,
de laatste reis als scheepswerktuigkundige.
De vorige week, op 8 December, werd de
heer Beusekamp zestig jaar en hij hoopt na
een diensttijd van ruim veertig jaar bij de
stoomboootmaatschappij van een welver
diende rust te kunnen gaan genieten.
De heer Beusekamp werd op 8 December
1895 in Dieren geboren; hij ging in Deven
ter op school en in 1914 en 1915 was hij
leerling van de zeevaartschool in Vlissingen.
Op 14 Augustus 1915 trad hij in dienst bij
de KNSM. Het veertigjarig jubileum in
1942 was hij benoemd tot hoofd scheeps
werktuigkundige geschiedde in Augus
tus van dit jaar in Willemstad op Curasao.
Daar viel hem een hartelijke huldiging ten
deel aan boord van de Hestia.
Tijdens de beide wereldoorlogen was de
heer Beusekamp buitengaats, de laatste
keer zelfs meer dan zes jaar.
Onder auspiciën van het Interkerkelijk
Evangelisatie Comité zal op Maandag 19
December in de Begijnhofkapel te Haarlem
een grote Kerstsamenkomst worden gehou
den, tijdens welke de twee jeugdevange-
listen van de „Youth for Christ", de heren
J. van Cappelveen uit Bennekom en L. Pas
man uit Haarlem, zullen spreken over de
onderwerpen „Zie, ik verkondig u grote
blijdschap" en „Als de kaarsen weer yit-
gebrand zijn." Voorts verleent het „Cross
kwartet" deze avond zijn vocale medewer
king.
Twee rasechte Haarlemmers, J. B. Schuil en J. Heins, zijn
door een onverbiddelijke liefde gedwongen hun leven
lang trouw gebleven aan wat hen als jongens al bekoorde;
het verschil is echter: Jouke Broer Schuil (80 jaar) heeft
zijn hart aan het toneel verpand en J. Heins (81 jaar) aan
de Haarlemse orgelconcerten. De heer Heins heeft nooit dan
gedwongen een orgelconcert gemist en bij de heer Schuil
en dat is elke Haarlemmer bekend geldt hetzelfde voor
het toneel. Wij zijn deze week de heer Schuil gaan bezoeken
in zijn fraaie appartement aan de Wagenweg, vanwaar hij
een prachtig uitzicht heeft over het Florapark, „het mooiste
park van Europa", zoals Van Deyssel het npemde. De jaren
hebben de vitaliteit van de heer Schuil even weinig kunnen
aantasten als slecht toneel het zijn liefde voor de planken
zou hebben kunnen doen. En misschien is het vorderen der
jaren wel slecht toneel voor iemand, die het grote spel van
het leven zo hardnekkig beleeft om zichzelf en niet om de
tijd waarin het gebeurt.
In 1918 gaf Evert
Cornelis met de
Vlaamse zangeres
Bertha Seroen een
recital in de Schouw
burg. Na de pauze, de
beide kunstenaars
zouden juist weer be
ginnen, sprong een
jonge kapitein op het
podium, verzocht de
kunstenaars een ogen
blik te wachten en
richtte zich tot het
publiek. Kapitein J.
B. Schuil maakte het
Haarlemse publiek
het einde van de eer
ste wereldoorlog be
kend. Vele Haarlem
mers zullen zich dat
geweldige ogenblik nog her
inneren, maar niet dat het
Schuil was die de bekendma
king deed. Op de hierboven
afgedrukte foto staat majoor
Schuil, zoals weinigen hem nog
zullen kennen. Voor de mees
ten is hij de criticus, die bijna
3000 critieken in het Haarlems
Dagblad schreef, voor velen is
hij ook de schrijver van de
nooit ouderwets wordende jon
gensboeken, voor velen ook de
toneelschrijver, van wie alle
stukken veel gespeeld werden
door de grote gezelschappen,
voor heel weinigen ook nog de
stijlvolle militair; maar alleen
zijn beste vrienden kunnen die
hoedanigheid nog passend aan
sluiten bij de „De Schuil", zo
als wij allen hem kennen.
De heer Schuil is een man
van wie men zich kan voor
stellen dat hij zo'n vertrouwde
stadsfiguur is geworden, dat
anecdotes, verhalen en be
schrijvingen van hem, boeken,
toneelstukken en critieken, een
zo hechte tweede Schuil heb
ben opgebouwd dat de oor
spronkelijke rustig vacantie
kan nemen zonder onmiddel
lijk gemist te worden. Men kan
het zich echter alleen maar
voorstellen, want één ding ver
hindert hem werkelijk schuil
te gaan: als hij één voorstel
ling in de Schouwburg die
hij van de eerste steen tot de
huidige krakende stoelen heeft
meegemaakt zou missen,
dan vraagt heel toneel-Haar
lem: waar is ie? De heer
Schuil kan zich niet permit
teren om een legende te zijn.
Het is juist die liefde voor het
toneel, die hem dat verhindert.
Hij is de heerser en de slaaf
van zijn toneelpassie. In Schuil
vindt het toneel een kenschet
sing: een boven-realiteit die
toch niet los van het leven kan
bestaan, geen legende kan zijn.
Wij schreven zojuist over
leven om zichzelf, en niet om
de tijd waarin het gebeurt. De
heer Schuil kan met een even
oprechte bewondering spreken
over toneel van de twintiger
jaren als over het allermo
dernste. „Wachten op Godot"
bezocht hij tweemaal en zijn
bewondering voor het stuk is
onbeperkt. „Proces om Jezus",
„Het Slot", twee stukken die
alleen nu konden ontstaan,
hebben in Schuil een krachtig,
Voorwalt-foto te Overveen
heropent aanstaande Maandag,
19 December, het bedrijf na
een verbouwing, die moderni
sering en uitbreiding tot ge
volg had.
Het zal zeker niet alleen de
studenten die tegenwoordig
een sociëteit in De Waag heb
ben zijn opgevallen, dat de
brievenbus voor de oude gevel
zij het uiterst critisch, voor
stander. De maatstaven van
de heer Schuil voor toneel zijn
niet méér gewijzigd dan die
welke hij in zijn eigen leven
heeft. Hij is modern; niet om
dat hij met zijn tijd zou zijn
meegegaan, maar omdat hij in
zijn tijd zichzelf, Schuil, weet
te zijn. De goede oude tijd be
staat voor hem niet. Eén ding
schijnt hiermee in tegenspraak:
Hij zegt: „Naar de Gijsbrecht
krijgen ze me nooit, nooit
meer". Maar die heeft hij ook
al bijna twintig keer gezien
't Sant heette en was vroe
ger de Grote Markt. Op oude
litho's kan men de oude toe
stand aantreffen en ongetwij
feld hebben velen uwer gezien,
dat op oude prenten dikwijls
een bedelaar voorkomt of een
troep bedelaars. Het kwam de
etsers of tekenaars meestal
goed uit, dat zij steeds een
bedelaar tot hun beschikking
Misschien zal niemand zo be
seffen wat het afscheid van
George Robert inhoudt als de
81-jarige J. A. Heins, die dit
jaar kon zeggen dat hij zestig
jaren orgelconcerten bezocht.
Heins ging als jongeman al
naar de concerten van Ezer-
man, daarna bezocht hij die
van Louis Robert en tenslotte
die van George Robert. „Mijn
heer Louis en mijnheer Geor
ge", zegt Heins. Juist hij zal
beseffen wat met het afscheid
van George besloten is, want
hij is de belichaming van hen,
voor wie de stads-orgelcon-
certen worden gegeven. Heins
is geen musicus, geen melo-
maan met een vaste plaats in
de concertzaal. Hij geniet van
de orgelconcerten zoals ze ge
geven worden, modern of
klassiek. Hij bemint de orgel
traditie om haarzelf. Van het
laatste concert heeft hij het
programma bewaard. Daarin
heeft hij aangestreept wat hij
mooi vond. Slechts bij één on
derdeel staat geen streepje
De bejaarde heer Heins kan
men zijn leeftijd niet aanzien.
Hij is kwiek, heeft over alles
nog een mening waar hij ste
vig aan vasthoudt en zijn ge
heugen is nog klaarhelder tot
in zijn jongensjaren toe. Hij
was er een van achttien kin
deren en als 12-jarige jongen
ging hij al voor c:e zadelmake
rij en stoffeerderij van zijn
vader te voet met de handkar
naar Zandvoort. Hij heeft
Aerdenhout zien opbouwen en
heeft in talloze villa's zijn
vakmanschap benut. Nog kan
hij een rijtuig bekleden en een
tuig maken. Maar dat vakman
schap vraagt deze tijd niet
meerToch wil Heins de
oude tijd niet terug. Met bit
terheid herinnert hij zich
werkdagen van 's morgens zes
tot 's avonds elf. Toen zijn va
der vroeg: „Wat wil je wor
den, zei Toontje Heins: „Wat
u bent". Korter kon niet!
Hij praat nog met een twinke
ling in zijn ogen van zijn voet
marsen van Ouderkerk. - „Ja,
ik was de wereld ingegaan" -
naar Amsterdam, waar hij
voor dertig cent in de Oude
Leldse Schouwburg op de
gaanderij naar opera's keek.
Even heeft hij orgelles gehad
van zijn oom Joan Steeman.
Dat voerde hem eens naar de
gratis orgelconcerten in de
Grote Kerk. Daarna „spijbel
de" hij zelfs van zijn werk om
geen concert te missen. Don
derdag stond hij als 81-jarige
bij het afscheid van George
Robert. Een trouwer bewonde
raar en bezoeker zal George
Robert niet hebben gehad.
In de loop der tijden heeft
Heins een voorkeur gekregen
voor César Franck, maar ook
Handel en Sweelinck vindt hij
prachtig. „Een mooi register
vind ik de vox humana, maar
die hoor ik de laatste tijd nooit
meer", klaagt hij. Welnu, de
opvolger van George Robert
weet nu hoe hij Haarlems
trouwste orgelconcertbezoeker
voor zich kan winnen.
J. A. Heins en George Robert.
verplaatst is tot voor een En-
schedé-perceel in de Dam
straat, waar de bus practischer
is opgesteld. Wij hebben ge
dacht de daders te moeten zoe
ken onder de studenten, die
hun fraaie grijze gevel vrij
wilden hebben. Maar het is de
heer Willem Horsman, auteur-
tekenaar-aestheticus zegt hij,
die aanstoot nam aan de brie
venbus. Hij schreef een brief
aan de hoofddirecteur van de
PTT en de directeur te Haar
lem en zijn verzoek is onmid
dellijk ingewilligd.
De heer Horsman heeft nu
nog één verlangen: herstel van
de oude weegschalen en een
winstgevende touristenwegerij
onder leiding van Haarlems
Bloei. Dit inwilligen is Van
Willige niet in het hart gelegd',
denken wij.
Het echtpaar H. Tee uw en
J. M. TeeuwenVan Heerden
zal op 20 December vijftig jaar
zijn getrouwd. De gouden
trouw zal vast gevierd worden
aan de Spoorwegstraat 20,
waar de aanstaande jubilaris
en jubilarisse woonachtig zijn.
Vanaf deze plaats zijn onze
gelukwensen temeer hartelijk,
omdat het echtpaar ook vijftig
jaar op ons blad is geabon
neerd. Gelukgewenst dus door
een oude kennis!
Het circus Lamberta treedt
op Dinsdag 27 en Woensdag 28
December op in het gebouw
Sint Bavo, Smedestraat. De
voorstellingen zijn ten bate van
het Kleuterdagverblijf „Mar
griet". Bij de afdeling propa
ganda kan men plaatskaarten
bestellen: H. C. Hartman, Corn,
van Noordestraat 20rd, tele
foon 17189.
hadden om hun prent levendig
te maken. Bijna altijd is het
een gekreukt in elkaar zitten
de man, die zijn beroep bijna
onverschillig uitoefent. Een
plekje rechts van hem op de
grond schijnt hem intens te
boeien. De huidige kunstenaar
kan niet meer over bedeladfrs
beschikken, zij zijn er niet
meer; een klein aantal be
roepsmuzikanten hebben hun
plaats ingenomen.
Via de belastingen dragen
wij ertoe bij, dat er geen bede
laars meer zijn. De sociale zorg
verrichten wij collectief. De
persoonlijke charitas is ons
ontglipt in een schier perfecte
organisatie van staatswege.
Schier perfect! Want het zijn
de stille armen die de bede
laars van deze tijd zijn. Juist
omdat zij alles nalaten wat
bedelaars plegen te doen om
uit hun zorg te komen, zijn zij
de ergste bedelaars die er zijn;
zij zijn de besten. Hun bede
laarschap is niet te zien, zij
houden het verborgen. Zij glip
pen door de mazen van het net
der sociale voorzieningen, dat
wij allen voor hen gespannen
hebben. Maar met dat net zijn
wij niet van de verantwoorde
lijkheid af; waar het net faalt
begint juist onze persoon
lijke verantwoordelijkheid, de
ouderwetse, die onze voor
ouders op 't Sant deed geven.
Zij kregen een woord van
dank van de bedelaar. Als u
geeft voor de Stille Armen
oogst u geen dank, tenzij de
stille die u nooit te horen zult
krijgen Uw geld verdwijnt
geluidloos en uw enige troost
is dat u het niet meer ziet. Dat
is charitas.
Wij kregen enkele brieven
van mensen, die hun reeds ge
dane bijdrage verhoogden met
de opmerking, dat deze tijd
van voorspoed grotere ver
plichtingen jegens de stille
armen met zich meebrengt.
„Uw artikeltje maakte mij
duidelijk dat ik vergeten was
dat het 1955 is", schreef er een.
Ons argument was dus een ar
gument van deze tijd. Zwicht
nu, bedelen wij u, voor het ar
gument van het verleden:
weest persoonlijk in uw wel
dadigheid. En laat ons blij zijn
dat het door onszelf gespannen
net van sociale zorg ons déze
mazen laat. De stille armen
maken ons rijker!
Lijst van door de Stadsbiblio
theek aangeschafte boeken, die
tot en met 24 December ter inzage
liggen in de leeszaal:
Romans: Beaty: De Stilte in de
Storm; Davenport: Mijns Broe
ders Hoeder; Van Eemlandt: Duis
ter Duel; Freezer: Moorddadige
Meimaand; Gaskin: Sara Dane;
Van Hille—Gaerthé: In 't Midden
van de Nacht (Kerstverhalen);
Van de Hulst: Zeven Kerstvertel
lingen: Knight: Boven Alles dit
EneLampo: De Duivel en de
Maagd; Mann: Charlotte in Wei-
mar; Orme: Parijs in Négligé;
Pothast—Gimberg: De Rode Lo-
per;Roc: Spiegel en Portret;
Thompson: De Glorie van het le
ven; Van Thijn: Mijn Spaanse
Grootmoeder; De Vries: Niets is
Heiemaar Waar; Van de Walche
ren: Scherven langs de Hemel;
Zandstra: Dans op de Oever; Rich
ter: Du solist nicht toten; Hut
chinson: The Stepmother; Lod-
wick: The Butterfly Net; Thomp
son: The Lorimers at Home.
OntwikkelingsboekenLa Mazil-
le: Culinair Genot. Franse Keuken
uit de Périgord; Villiers: Glorie
sn Ondergang van het Kaap Hoorn
schip; 82 Distinctive Houses; Hoff
mann: Der Bezauberende Stradi
varius; Tenzing en Ullmann: Een
Droom werd Werkelijkheid.
(Mount Everest expeditie); Boss-
hard: Conflict en Intrige in het
Nabije Oosten.
ADVERTENTIE
Vergadering KVOB
Donderdagmiddag hield de katholieke
vereniging van ondernemers in het bloem-
bollenbedrijf de dertiende algemene ver
gadering in café-restaurant Brinkmann te
Haarlem, waarbij de voorzitter, de heer
Ant. Nijssen Sr. in zijn openingswoord
mededeelde, dat de resultaten in het bloem-
bollenbedryf dit jaar zeker niet ongunstig
geweest zijn. De kwekery heeft geen sur
plus hoewel men, aldus de heer Nijssen,
toch steeds nog rekening dient te houden
met de steeds doorgaande onkostenstijging.
De winst in het bloembollenbedrijf, welke
de kweker maakt, moet namelijk meer ge
zien worden als een denkbeeldige winst
omdat door deze kostenstijging het reser
veren dikwyls geheel achterwege blijft.
Bovendien noopt vooral het arbeidstekort
de kweker steeds dringender tot mechani
satie.
Vervolgens besprak de heer Nijssen ach
tereenvolgens de problemen, die samen
hangen met de diverse heffingen, het ver
lenen van teeltrecht aan jonge kwekers in
West-Friesland en de bestudering van de
Publiekrechtelijke Bedrijfs Organisatie met
de diverse nevenorganisaties. De heer Nijs
sen wees de leden van de vergadering er
op, dat de werknemers in deze organisaties
een belangrijke rol gaan spelen. Vooral ten
aanzien van de hoogte van het loonpeil
dienen de ondernemers zich, aldus spreker,
te richten naar de loonvorderingen van de
werknemer, die vooral in de tijd van het
tekort aan arbeidskrachten dikwijls inge
willigd dienen te worden.
Het bestuursvoorstel om de contributie
aanslag voor het jaar 1955 ook voor 1956 te
doen gelden werd zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen en ook de bestuurs
verkiezingen leverden geen moeilijkheden
op. In de vacature C. G. Meskers werd de
heer G. C. Meskers uit De Zilk gekozen en
de heer C. Ph. Freriks uit Hillegom zal de
plaats van de heer K. Verdegaal innemen.
Ook de heer J. v. d. Berg-Winnubst uit
Anna Paulowna trad af, maar dit be
stuurslid zal tot de voorjaarsvergadering
nog1 als adviseur werkzaam blijven omdat
er geen candidaat gesteld was.
De overige voorstellen werden zonder
stemming en discussie aangenomen. Bij de
behandeling van een voorstel van de af
deling Voorhout om bij de regering aan te
dringen op een subsidie voor mechanische
grondverbetering in de bollenstreek, deelde
de heer Nijssen mede, dat te verwachten
is, dat er binnenkort een bijzonder goede
plant- en rooimachine in de handel ge
bracht zal worden. Bovendien besloot de
vergadering om over deze kwestie overleg
te plegen met de algemene vereniging voor
bloembollencultuur.
Na de behandeling van de begroting en
de rondvraag kon de heer Nijssen de ver
gadering sluiten, waarbij hij de hoop uit
sprak, dat 1956 voor de kwekers een bij
zonder gunstig jaar zal worden.
ADVERTENTIE
AMSTERDAMSE VA ART t
MANGELWAS KANT EN KLAAR,
Binnen 4 dagen retour.
Speciaal uit kringen van de Volkspartij
voor Vrijheid en Democratie waren Vrij
dagmiddag velen op de begraafplaats
Westerveld bijeengekomen om de laat
ste eer te bewijzen aan mr. J. Rutgers
te Den Haag, oud-secretaris van de V.V.D.
Toen de baar in de aula werd gedragen,
speelde de heer Egbert Vos op het orgel
„Wilt heden nu treden".
Mr. W. C. Wendelaar sprak als vriend en
namens de V.V.D. woorden van afscheid en
herinnerde er aan, dat mr. Rutgers secre
taris is geweest van de opvolgende partijen:
Vrijheidsbond, Liberale Staatspartij, Partij
van de Vrijheid en de Volkspartij voor
Vrijheid en Democratie Het is geen won
der, dat mr. Rutgers secretaris is geworden
en gebleven, want weinigen zijn zo door en
door liberaal als hij was. Hij was intelli
gent, individualist en origineel in beoor
deling van personen en toestanden. Kort
nadat hij zich in Amsterdam vestigde, werd
hij voorzitter van de plaatselijke afdeling,
later raadslid en wethouder van de hoofd
stad. Toen het hoofdbestuur een beroep op
hem deed naar Den 1-Iaag te komen, om het
secretariaat waar te nemen, heeft hij aan
het verzoek voldaan. Spreker roemde de
moed en de beginselvastheid van mr. Rut
gers, die speciaal tot uiting kwam in de
bezettingstijd. Aan hem is het te danken,
dat na de bevrijding de liberale partij is
teruggekeerd. Namens de partij bracht
spreker mr. Rutgers dank.
Als vriend herdacht de heer W. H. Reth-
meier uit Gorssel mr. Rutgers, die hij van
zijn jeugd kende.
De zoon van de overledene, mr. J. W.
Rutgers uit Haarlem, sprak namens de
familie een afscheidswoord, waarna ds. J.
van der Guchte, Remonstrants predikant
te Den Haag Psalm 73 „Ik zal dan gedurig
bij u zijn" en 1 Timoth. 5 vers 6 voorlas
en zich met woorden van troost tot de
nabestaanden richtte.
De heer Vos speelde „Een vaste burg"
en bij het uitdragen van de baar „Neem
Heer mijn beide handen". Aan de groeve
bad ds. Van der Guchte het Onze Vader.
