Haarlemse vrouwen betalen
vier miljoen aan fiscus
KABO-afdeling Heemstede
herdacht veertigjarig bestaan
Ook in 1955 is het aantal gasten
aanzienlijk toegenomen
Nieuwe serie onwettige
ontslag-zaken
Verscheidene dames genieten inkomen
van zestig tot zeventig mille
Het Zandvoortse caravancamp
Egmond en Katwijk
solidair met IJmuiden
Nieuw draaideurplan
voor Concertgebouw
GITA hield onderlinge
wedstrijden in O verveen
Stijlvolle receptie van
gouden „Turnlust"
Oubaas De Jong nam
afscheid van padvinderij
Economische politierechter
Leerzaam en amusant
voorjaarsprogramma
Staking breidt zich uit
Veertienduizend ongehuw
de vrouwen met inkomsten
Verbetering van het slechte
dak van de tuinzaal
Noodvoorziening
B. en W. van Den Haag
wensen parkeermeters
DINSDAG 10 JANUARI 1956
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE CO IJ RAN 1
De laatste dag: van de jubileumfeesten
ter gelegenheid van het veertigjarig be
staan van de afdeling Heemstede van
de katholieke bond van overheidspersoneel
werd zondag ingezet met een plechtige
hoogmis in de parochiekerk van Onze
Lieve Vrouwe Hemelvaart aan het Val
kenburgerplein; een mis, welke werd op
gedragen door de geestelijk adviseur van
de afdeling, kapelaan jhr. P. von Fisenne.
Hierna verenigden de leden zich met hun
dames in het parochiehuis „Anno Santo"
aan het gemeenschappelijk ontbijt, waar
onder meer ook werd aangezeten door de
heer F. Spit. oud-afdelings- en districts
bestuurder. De huidige voorzitter, de heer
P. Zegwaart. sprak hierbij een korte her
denkingsrede uit, welke een terugblik be
vatte op de historie van de jubilerende af
deling, waarbij hij niet verzuimde hulde
te brengen aan de oprichters.
Vervolgens richtte districtsbestuurder
A. Damhuis zich tot twaalf ieden, die al
len op het vijfentwintigjarig lidmaatschap
van de KABO mogen bogen, en daarna
overhandigde hij hun het zilveren KAB-
insigne. Hierna werd het bestuur een bij
zonder fraai afdelingsvaandel aangeboden,
uitgevoerd in grijs-rode kleuren, waarop
een gestyleerd gemeentewapen en de naam
van de afdeling waren aangebracht. Nadat
het nieuwe vaandel door de geestelijk ad
viseur was aanvaard en ingezegend, waar
bij deze zijn goede wensen voor de afdeling
verbond aan een gebed om Gods zegen,
werd nog in het kort gesproken door de
enig in leven zijde mede-oprichter van de
afdeling, de heer M. J. Goseling.
Receptie
Daarop had des middags, eveneens in
het parochiehuis „Anno Santo" een bij
zonder druk bezochte receptie plaats, waar
talrijke autoriteiten en bestuurders van
zuster-organisaties van hun belangstelling
voor de jubilerende afdeling blijk gaven.
Hieronder bevonden zich onder meer de
Heemsteedse wethouders H. Disselkoen en
E. J. van Lent; de gemeentesecretaris van
Heemstede, de heer Th. Schelling; de
pastoors C. Pauw en W. Drost; diverse
gemeenteraadsleden, waaronder de heren
N. J. van der Linden, J. Dijkstra en Th.
Verhoeven; de voorzitter van de KABO,
de heer A. Weijters en verder talrijke af
gevaardigden van verschillende katholieke
en christelijke vakorganisaties.
Districtsbestuurder A. Damhuis heette
de vele bezoekers van harte welkom. De
groei van de afdeling heeft, aldus spreker,
zowel in- als extern de algemene tevre
denheid kunnen wegdragen en mede door
haar invloed, op grond van het verheugend
grote ledenaantal, heeft zich in de afge
lopen veertig jaar een sociale omwente
ling kunnen voltrekken, die de oprichters
met geen mogelijkheid konden voorzien.
Als voorzitter van de afdeling Amsterdam
en als lid van het hoofdbestuur noemde
spreker een hartelijke gelukwens voor de
bereikte resultaten volkomen op zijn
plaats. De KABO-voorzitter, de heer A.
Weijters uit Den Haag, bracht in de eerste
plaats hulde aan de oprichters voor hun
initiatief, waardoor een katholieke orga
nisatie is ontstaan die de arbeiders voor
talloze gevaren heeft behoed. Op aanspo
ring van pausen én bisschoppen en met
trouw aan de christelijke beginselen werd
men aldus geïnspireerd tot waarlijk sociale
daden, waarvan de moderne overheids
dienaar thans de vruchten plukt De heer
Weijters gaf de jubilerende afdeling ten
slotte de verzekering, dat het hoofdbestuur
hierbij ook in de toekomst zoveel mogelijk
steun zal blijven verlenen.
De voorzitter van de katholieke gemeen-
teraads-fractie, de heer Th. Verhoeven her
innerde er op zijn beurt aan, dat de over
heidsdienaren door hun arbeidszekerheid
en recht op pensioen vroeger tot de uitver
koren lieden werden geacht. Deze verhou
dingen zijn de laatste jaren ingrijpend ge
wijzigd en in vele opzichten is het thans
het particuliere bedriifsleven. dat de werk
nemers de beste posities kan bieden.
Nadat nog enige vertegenwoordigers van
andere organisaties het woord hadden ge
voerd. meldde de voorzitter van de afde
ling Heemstede van de Katholieke Arbei
ders Beweging, de heer N. J. van der Lin
den zich als laatste spreker. Hij verklaarde
de grootste bewondering te hebben voor
de manier, waarop de KABO steeds de
belangen der leden behartigd heeft, zodat
de bereikte mijlpaal in alle opzichten een
hartelijke felicitatie waard moet worden
geacht. Spreker wenste het bestuur hierbij
toe, dat men erin zou mogen slagen ook de
jeugd te inspireren, steeds meer aan dit
werk te gaan deelnemen.
Feestavond
De herdenking van het KABO-jubileum
werd daarop des avonds in het R.K. Ver
enigingsgebouw aan de Herenweg besloten
met een feestelijke bijeenkomst voor de
leden en genodigden, ter gelegenheid waar
van het „R K. Amsterdams Toneelgezel
schap" een blijsnel kwam opvoeren. De
bijeenkomst werd geopend met het ge
zamenlijk zingen van het bondslied, waarna
ADVERTENTIE
„TRESLONG"- HILLEGOM
Woensdags
„Dancing by Candlelight"
m. medew. v. internationale artisten
Zondagochtend hield de damesatletiek
vereniging GITA op het terrein van het cen
traal instituut voor sportleiders te Over-
veen voor haar leden een gecombineerde
wedstrijd voor ploegen, waaraan door circa
zestig dames en meisjes werd deelgenomen.
Iedere ploeg, bestaande uit vier deelneem
sters, moest een afstand van 800 meter bin
nen een gestelde tijdslimiet afleggen waarbij
de tijd van de laatstbinnengekomen loopster
telde. Men moest kogelstoten en tenslotte
een estafette lopen over 4 x 60 meter.
Bij de dames won de D-ploeg, bestaande
uit de dames A. Stolwijk, J. Smeenk, N.
Heilker en B. Stouten met 44 punten, vóór
de A-ploeg met 42 punten en de E-ploeg met
38 punten.
Bij de A- en B-meisjes zegevierde de ploeg
bestaande uit de meisjes E. Nieboer, I.
Rabé, L. Baay en A. Sinnigen met 40 punten
en bij de C-meisjes bleken C. Fictoor, A.
Koelemij, S. Grund en C. Costers de meest
succesvolle combinatie te hebben. Met 31
punten legden zij beslag op de eerste plaats.
Ondanks de minder gunstige weersomstan
digheden kan het bestuur van GITA met
genoegen op deze eerste wedstrijd in het
nieuwe jaar terugzien. Na afloop ontvingen
de leden van de winnende ploegen een
clubvaantje.
voorzitter P. Zegwaart nog een korte in
leiding sprak. Hij verklaarde daarbij, dat
de sluizen der welsprekendheid des mid
dags tijdens de receptie zo wijd geopend
zijn geweest, dat hij thans slechts enige
woorden ruimschoots voldoende achtte..
Deze bestonden uit een hartelijk welkom
tot de aanwezigen, een felicitatie voor de
leden met het jubileum van hun bond en
een betuiging van erkentelijkheid voor
het vlagcomité, door welks bemoeiingen
de afdeling thans over zo'n fraai vaandel
mag beschikken.
„Een huis vol bluf"
Daarna was het de beurt aan het reeds
genoemde toneelgezelschap, dat een voor
stelling verzorgde van het blijspel „Een
huis vol bluf" door Jan van Ees en Henk
Bakker. Ofschoon dit stuk zeker reeds een
kwart eeuw geleden heette het toen niet
„De houten ham"? ontstond, hebben wij
het nog maar zelden door een toneelver
eniging gespeeld gezien. Wellicht is deze
kennelijke afwijzing der amateurs toe te
schrijven aan de schromelijk grove manier,
waarop de familie Santé zich tegenover
het dienstmeisje gedraagt, dat door de in
timiteiten van de zoon des huizes in ern
stige moeilijkheden is geraakt. Want deze
houding neemt door haar totale harteloos
heid meermalen bijna pijnlijke vormen
aan. Overigens is het een niet onvermake
lijk stukje, waarin een Haagse ambtena-
renfamilie tamelijk hardhandig voor de
lachspiegel wordt geduwd.
Bij wijze van moraliserend contrast te
genover de schijndistinctie werd door de
auteurs een sympathieke jonkheer gesteld,
die het allerminst beneden zijn stand acht
een eenvoudige betrekking als tramconduc
teur te accepteren, zo lang hij als inge
nieur nog geen emplooi gevonden heeft.
Onder regie van Jos van der Valk werd
in deze opvoering juist het kluchtige in de
situaties sterk geaccentueerd, ofschoon een
minder uitbundige opvatting de intrige
stellig acceptabeler zou hebben gemaakt.
Tengevolge hiervan werden de toeschou
wers geconfronteerd met een luidruchtig
ruziemakend echtpaar. Het was voor Bert
Willemse en Leny Lonis-Brosse onmoge
lijk nog een climax in hun spel te berei
ken. Automatisch werden door het voort
durende fortissimo tevens de fijnere nuan
ces verwaarloosd, welke dit blijspel welis
waar in geringe mate bevat, doch die deze
voorstelling toch in waarde kunnen doen
stijgen. In ieder geval heeft deze klucht
stijl de jubileumviering een uitermate
vrolijk slot bezorgd. Hetgeen ongetwijfeld
de bedoeling van het bestuur is geweest.
De Muziekzaal van café-restaurant
Brinkmann was zaterdagmiddag fleurig
versierd met talrijke bloemstukken en
vaasjes met bloemen toen om circa 4 uur
de receptie ter gelegenheid van het 50-jarig
bestaan van de gymnastiekvereniging
„Turnlust" begon. Vele afgevaardigden van
zusterverenigingen en andere organisaties
waren aanwezgi; vele verenigingen hadden
door gelukstelegrammen blijken van belang
stelling gegeven.
De heer J. B. Roosenboom, lid van het
Bondsbestuur van het KNGV bracht de ge
lukwensen over ohdéF aanHedihg^H-'ah' de
speciale herinneringsmedaille... Spreker
hoopte dat Turnlust nog zeer vele jaren in
de bres zal blijven staan voor de beoefe
ning van de gymnastiek.
In gelijke zin sprak de heer S. Hyers,
inspecteur voor de Lichamelijke Opvoeding
en Jeugdzaken der gemeente Haarlem, die
mede het gemeentebestuur vertegen
woordigende mededeelde, dat Haarlem
zal blijven voortgaan door verbetering van
de outillage der turnzalen de turnvereni
gingen in staat te stellen haar voor de
lichamelijke ontwikkeling van de Haarlemse
burgerij zo belangrijke taak te blijven ver
vullen.
De heren A. J. Fortgens, F. Jansen en
W. de Wolf, respectievelijk voorzitter van
de Kennemer Turnkring, voorzitter van
Concordia en afgevaardigde van Bato, me
moreerden allen het 40-jarig bestaan van
Turnlust in 1946, toen KTK, Concordia,
Bato en Turnlust vieren steeds te hetzelfde
jaar een lustrum - door nauwe samenwerking
enige grote gymnastiekgebeurtenissen ge
organiseerd konden worden. Dat dit thans
door verschillende oorzaken niet mogelijk
is, doet niets af aan de waardering en
vriendschap, die door deze sprekers tot
uiting werden gebracht. Namens de leden
werd nog een enveloppe met inhoud aan
geboden als bijdrage in een aan te schaffen
stencilmachine.
De sprekers werden door de voorzitter
van Turnlust bedankt voor de betoonde be
langstelling. Spreker bracht bovendien dank
aan enige vroegere voorzitters en oud
bestuursleden, die getuigen waren van de
hulde aan hun vereniging betoond.
Ongeveer drie jaar geleden trad de heer
M. C. de Jong, te Haarlem, af als districts
commissaris van het district Haarlem van de
vereniging „De Nederlandse Padvinders".
Hij had deze functie toen achttien jaar ver
vuld. Het officiële afscheid van oubaas De
Jong geschiedde echter pas zaterdagavond in
het wijkgebouw aan de Molenaerstraat te
Haarlem onder aanbieding van een districts
logboek, waaraan alle groepen in het district
hun medewerking hadden gegeven.
Oubaas De Jong werd met zijn echtgenote
en zijn onafscheidelijke hond Mowgli bin
nengeleid door de commissie, die zich met
het in orde brengen van het districtslogboek
had belast.
De tegenwoordige districtscommissaris van
de N.P.V. in het district Haarlem, hopman
ir. J. Pool. maakte zich als tolk van de meer
dan honderd aanwezigen om uiting te geven
aan de gevoelens van dankbaarheid voor het
werk. door oubaas De Jong in het belang
van de padvindersbeweging geaaan.
Bij het bereiken van de zestigjarige leeftijd
(in september 1951) wilde oubaas De Jong als
districtscommissaris aftreden, maar op ver
zoek is hij toen nog enige jaren aangebleven.
Hopman Pool besloot met oubaas De Jong
dank te brengen voor de onschatbare dienst,
bewezen aan de jeugd, die in de padvinders
beweging een deel van hun maatschappe
lijke vorming ontvingen.
Na het aanbieden van het districtslogboek
aan oubaas De Jong door een land- en een
zeeverkenner, boden twee welpen aan me
vrouw De Jong, die voor de oorlog
assistent districts-commissaresse was voor
welpen met bijzondere eisen bloemen aan
voor de hulp en steun aan haar echtgenoot
en voor haar steeds geuit meeleven.
De huidige districtscommissaris van Lei
den, hopman A. Beekes, destijds de eerste
assistent van oubaas De Jong, herinnerde
aan de hoogtepunten in de padvinderstijd
van de oud-districtscommissaris. Deze zeide
in zijn dankwoord nog steeds van mening te
zijn, dat in de padvindersbeweging een hul
diging niet past. Maar hij vond het prettig
hiermee de gelegenheid te krijgen nog eens
contact te hebben met de mensen, waarmee
al die jaren is samengewerkt.
Na het officiële gedeelte werd de avond
verder gevuld met samenzang en recreaties.
Voor de economische politierechter te
Haarlem verscheen maandag weer een
aantal overtreders van artikel 6 van het
Bijzonder Besluit Arbeidsverhoudingen: zij
hadden ontslag genomen, zonder dat hun
dit was verleend en zonder een vergunning
van de directeur van het Gewestelijk Ar
beidsbureau, die in zulke gevallen nood
zakelijk is. De werkgevers, die werknemers
zonder vergunning van het arbeidsbureau
hebben ontslagen, komen thans in verhou
ding met de eerstgenoemde categorie vrij
wel niet voor, hetgeen met het oog op de
situatie van de arbeidsmarkt wel begrijpe
lijk is.
Overtreders onder de werknemers prij
ken iedere week op de rol van de econo
mische politierechter te Haarlem. Heden
morgen werd er een boete van veertig gul
den geëist tegen een achttienjarig meisje,
dat haar arbeidsverhouding in een confec
tiefabriek in Haarlem had opgezegd zonder
instemming van de directie en voordat er
een vergunning van het G.A.B. was ver
leend. Zij kreeg een boete van 25. Een
22-jarige arbeider, die met de simpele mel
ding aan ^ijn baas, dat hij elders meer kon
verdienen, was weggelopen, moest even
eens terecht staan. Hij was in dienst van
een slopersbedrijf en zijn werkgever ver
klaarde als getuige, dat hij was meege
sleept door een ander, die al eerder voor
een zelfde feit was veroordeeld. Deze werk
nemer was echter teruggekomen en had
zich altijd een uitstekende arbeidskracht
getoond.
„Waarom wilde u toen ineens weg?", zo
vroeg de economische politierechter, mr. J.
A. Bletz.
„Er was een jongen uit Lisse, die zei dat
ik ergens anders veel meer kon verdienen",
aldus de verdachte.
„Waar komt u dan vandaan?", zo luidde
een volgende vraag.
„Uit Nieuw Vennep", zei de verdachte.
„Nu dan", zei de economische politie
rechter, „een Nieuw Veneper hoeft toch
niet alles te geloven wat ze in Lisse zeg
gen?"
De verdachte betuigde daarmee spontaan
zijn instemming. Er was 25 geëist en er
werd 20 onvoorwaardelijk en 30 voor
waardelijk opgelegd.
Een andere overtreding van deze aard,
die hedenmorgen werd berecht gold een
groot bedrijf in Beverwijk. Een 36-jarige
arbeider, die daar 8 1/2 jaar had gewerkt,
wilde zich tot baggermachinist in een an
der bedrijf laten opleiden en verliet het
bedrijf zonder instemming van zijn direc
tie en van het Arbeidsbureau. Hij ver
klaarde echter, dat hij een half jaar lang
contact had gezocht met de bedrijfsleiding
om hier over te spreken, maar dat hij er
eenvoudig geen kans voor kreeg. „Het
werd me volkomen onmogelijk gemaakt",
zo zei hij. Bovendien zou de bedrijfsleider
van deze industrie, toen zijn nieuwe werk
gever informaties over hem inwon, zoiets
gezegd hebben als „neem hem maar niet
aan, want het is er een die weer binnen
een halve week verdwenen is".
De officier van justitie, mr. J. Wiarda,
eiste f 50 boete, maar de economische
politierechter overwoog, dat de man toch
eerlijk geprobeerd heeft, op een verant
woorde manier ontslag te krijgen en legde
hem een boete van f 30 op.
Inst. voor Arbeidersontwikkeling
De afdeling Haarlem van het Instituut
voor Arbeidersontwikkeling heeft het nieu
we jaar ingezet met het voorleggen aan
haar leden van een programma, dat reikt
tot ongeveer half februari.
Op dinsdag 10 januari komt Willem van
Iependaal wederom bij het Instituut op
bezoek. Ditmaal in de Koningin Emma-
school voor de leden van groep Noord. Hij
zal het daar naar aanleiding van zijn boek
„De commissaris kan me nog meer ver
tellen" hebben over het voeren van pro
cessen en wat daar mee in verband staat.
Op 12 januari volgt in gebouw Cultura
voor de gehele afdeling een bespreking
over een reis naar het buitenland, welke
voor het zomerseizoen op het programma
staat.
Over het Deltaplan kunnen de leden wat
meer te weten komen van een drietal lezin
gen, te houden door ir. H. A. Wormgoor.
Deze zal op vrydag 13 januari, vrydag 20
januari en op vrüdag 27 januari in het
wijkgebouw aan de Molenaerstraat, respec
tievelijk spreken over „De strijd tegen het
water", „Het grote plan" en „De uitvoe
ringsmogelijkheden".
Dat het Instituut het dansen niet ver
waarloosd blijkt wel uit het feit dat er op
dit programma twee avonden en een geheel
weekeinde voorkomen, waarop zowel de
moderne als de volksdansen aan hun trek
ken zullen komen. Op zaterdag 14 januari
begint deze trits met een gezellige dans
avond voor de jongeren in hotel „De Leeu
werik", waar de dansleerlingen van Dik
Houtgraaf kunnen demonstreren hoever ze
gevorderd zijn. Ook de liefhebbers van
volksdansen krijgen op deze avond hun
kans.
Ook in hotel „De Leeuwerik" volgt daar
na op vrydag 20 januari de start van een
nieuwe cursus moderne dansen.
Het weekeinde op 11 en 12 februari dat
de leden in huize „Banjaert" te Wijk aan
Zee kunnen doorbrengen, staat weer geheel
in het teken van de volksdans en zoals het
programma aankondigt, kunnen oud en
jong daar naar hartelust dansen onder lei
ding van Henk van der Wateren.
Over de Andes-expeditie, die in het voor
jaar van 1952 onder leiding van dr. C. G.
Egeler, dr. T. de Booy en de Fransman
Lionel Terray naar de Cordillera Blanca in
Peru vertrok, zal dr. De Booy de leden van
het Instituut het een en ander vertellen op
woensdag 18 januari in hotel „De Leeuwe
rik". Deze lezing wordt geïllustreerd met
kleurendia's en een kleurenfilm.
Op donderdag 2 februari zullen de leden
zich ten tweede male, thans in café-restau
rant Brinkmann, gaan beraden over de
plannen voor de zomervacantie. Zij zullen
worden voorgelicht over de mogelijkheden
om in binnen- en buitenland in natuur
vriendenhuizen enzovoorts hun vacantie-
dagen door te brengen. De avond zal wor
den besloten met de vertoning van enkele
vacantiefilms.
Op de laatste bladzijde van het program
ma waarin de chronologische volgorde van
de verscheidene bijeenkomsten nogal te
wensen overlaat, is een oproep tot de leden
geplaatst om voor de laatste contactavond
van dit seizoen, op zaterdag 31 maart, mee
te helpen aan het verzorgen van een bont
en gezellig programma, onder het motto
„Amateurs zetten hun beste beentje voor".
De heer E. H. van Breemen, exploitant
van het Zandvoortse caravancamp „Den-
nendal", heeft zaterdag in een rapport aan
de burgemeester van Zandvoort de uit
komsten van de exploitatie over het jaar
1955 uiteengezet. Uit dit overzicht blijkt,
dat ook in het afgelopen jaar de belang
stelling van de caravanners voor dit camp
weer aanzienlijk is toegenomen. Verge
leken bij de twee voorafgaande jaren lig
gen de verhoudingen aldus: het aantal
overnachtingen bedroeg in 1953 11.798, in
1954 18.369 en in 1955 25.144. Een enorme
groei van het aantal Duitse gasten werd
dit jaar geconstateerd; ook was dit per
centsgewijze het geval met de Scandi-
naviërs en Fransen; het aantal Engelsen,
Belgen en Zwitsers liep aanzienlijk terug,
hetgeen uit onderstaand overzicht moge
blijken:
Overnachtingen in:
1953
1954
1955
Nederlanders
10.786
14.833
17.480
549
1.718
5.758
75
700
526
24
61
126
Belgen
49
247
65
172
319
694
18
110
8
22
107
40
126
331
135
Italianen
3
20
Oostenrijkers
2
67
71
Amerikanen
7
5
Canadezen
12
18
Zuid-Afrikanen
14
8
Australiërs
4
Statenlozen
1
(Van een verslaggever)
DAAR ZOWEL DE EGMONDSE als de
Katwijkse trawlervissers zich gisteravond
in een openbare vergadering als één man
achter het stakingscomité hebben gesteld
en hebben toegezegd vandaag hun plunje
van boord der trawlers te halen, is de sta
king op de IJmuidense trawlervloot thans
volledig geworden. Na een inleiding door
de voorzitter van het comité hebben de
ruim zeventig Egmondse trawlervissers
voor het merendeel leden van de Centrale
van Zeevarenden geluisterd naar de
OVB-hoofdbestuurder J. Koning, die even
als op de openbare vergaderingen te IJmui
den heeft uiteengezet waarom de Centrale
van Zeevarenden nimmer onderhandelin
gen met de IJmuidense reders mag begin
nen over een nieuw loonsysteem, waarbij
garantieloon en een deel van de besomming
voor de bemanning worden vastgesteld. De
vaste gage, die de vissers thans hebben,
moet vastgehouden worden en verhoogd en
daarnaast moeten tal van verbeteringen in
de CAO vooral ten aanzien van voeding,
kleding en smees worden opgenomen.
Uit dit overzicht blijkt tevens, dat in
tegenstelling tot het trekkerskamp „de
Branding", waar het aantal buitenlanders
het aantal Nederlanders overtrof, de Hol
landers in het caravancamp verre in de
meerderheid waren.
Nieuwe aanvragen
Voor dit jaar voorziet de heer Van Bree
men wederom een aanzienlijke toeneming
van het aantal gasten. Reeds nu komen
aanvragen voor plaatsing binnen en daar
de Paasdagen dit jaar vrij vroeg vallen, op
1 en 2 April, verwacht men indien het
weer gunstig is ook reeds een groot aan
tal caravanners in het voor-seizoen.
De heer Van Breemen heeft zich voor
genomen, dit jaar het kamperen van de
zogenaamde auto-tentkampeerders op zijn
terrein niet meer toe te staan, maar zich
uitsluitend te bepalen tot de werkelijke
caravans. Met het oog op de te verwach
ten toeneming moet het zelfs dan niet uit
gesloten worden geacht, dat in het hoog
seizoen niet aan elk verzoek om plaatsing
zal kunnen worden voldaan.
In hoeverre het gemeentebestuur voor
de autotentkampeerders ertoe zal over
gaan, deze evenals verleden jaar toen
als tijdelijke noodmaatregel dit jaar
definitief naar het duinterrein bij het
Kennemersportpark te verwijzen, zal moe
ten worden afgewacht. Het kampeerpro-
bleem, dat ook dit jaar in Zandvoort weer
dreigt te ontstaan, wordt op het ogenblik
door B. en W. onder het oog gezien, opdat
zoveel mogelijk teleurstelling zal worden
voorkomen.
De fiscus heeft de volgens velen onplei-
zierige gewoonte zoveel mogelijk mensen
in zijn greep te krijgen. Dat gelukt hem,
voor wat het inkomen betreft, natuurlijk
beter ynet de mannen dan met de vrouwen.
De meeste vrouwen zijn gehuwd en van
deze gehuwde vrouwen heeft slechts een
klein gedeelte eigen inkomsten, hetzij uit
arbeid hetzij uit eigen vermogen. Toch val
len er in Haarlem heel wat meer vrouwen
binnen het bereik van de fiscus dan men
wellicht zal denken. En het aandeel dat
zij krachtens hun inkomen in de belasting
opbrengst moeten bijdragen, is lang niet
gering.
Er zijn namelijk in Haarlem rond negen
tienduizend vrouwen, die persoonlijk loon-
en/of inkomstenbelasting moeten betalen.
Dat zijn dus ongehuwde of zelfstandig
v/erkende gehuwde vrouwen, of weduwen.
Viouwen, die in gemeenschap van goede
ren zijn gehuwd en geen loondienst ver
richten, vallen er buiten, welk vermogen
zij in het huwelijk ook mogen hebben
„meegebracht."
Deze negentienduizend Haarlemse vrou
wen betalen gemiddeld ruim tweehonderd
gulden belasting. Dit is, in verhouding tot
elders, allerminst weinig, wat mede ver
oorzaakt wordt doordat verscheidene Haar
lemse vrouwen een werkelijk hóóg inko
men genieten: er zijn er onder hen namelijk
verscheidene met een inkomen van zestig
a zeventigduizend gulden 's jaars!
Het aantal gehuwde vrouwen, dat loon-
en/of inkomstenbelasting moet betalen
dat zijn dus gehuwde, werkende vrouwen
dan wel vermogende vrouwen, die niet in
gemeenschap van goederen zijn gehuwd
is in Haarlem bepaald laag: van de boven
bedoelde negentienduizend nog géén hon
derd! Met elkander komen deze vrouwen
in aanmerking voor kinderaftrek voor
ongeveer zestig kinderen. Het merendeel
heeft een eigen inkomen van ongeveer
drieduizend gulden of minder. Gemiddeld
betalen deze vrouwen honderd gulden be
lasting.
Vijfduizend belastingplichtige vrouwen
zijn gehuwd geweest, dat wil dus zeggen
dat zij weduwe zijn of gescheiden van
echt. Deze vijfduizend vrouwen hebben
aanspraak op kinderaftrek voor tezamen
tweeduizend kinderen. Het overgrote deel
van hen heeft een inkomen tussen twee en
drieduizend gulden, maar in alle hogere
inkomenklassen vindt men toch een aantal
van deze vrouwen terug. Inkomens tussen
tien en vijftienduizend gulden zijn in deze
groep ook allerminst zeldzaam en een der
tigtal van deze vrouwelijke ingezetenen
overschrijdt zelfs de grens van twintig
mille. Enkelen van hen kunnen zelfs bogen
op een inkomen van een ton. Dientenge
volge hebben deze dertig vrouwen van de
topgroep gemiddeld twintig mille aan de
fiscus te offeren. De totale groep van vrou
wen, die gehuwd zijn geweest, de boven
bedoelde vijfduizend derhalve, betaalt ge
middeld driehonderd gulden per jaar aan
loon- en/of inkomstenbelasting.
De grootste groep belastingplichtige
vrouwen in Haarlem wordt gevormd door
de ongehuwde vrouwen; deze groep omvat
ongeveer veertienduizend belastingplichti
gen. Blijkens de fiscale statistieken kan
ook een deel van deze ongehuwde vrouwen
aanspraak doen gelden op kinderaftrek, en
wel in totaal voor ruim honderd kinderen.
Ongetwijfeld zullen althans een aantal van
deze kinderen zogenaamde pleegkinderen
zijn, waarvoor onder bepaalde omstandig
heden ook kinderaftrek kan worden ver
leend. Overigens komen deze „fiscale kin
deren" weliswaar in hoofdzaak voor bij
belastingplichtige vrouwen met een laag
inkomen, maar ook in de inkomenklassen
van omstreeks negen mille worden derge
lijke kinder-aftrek bepalingen toegepast.
Ook onder de ongehuwde vrouwen komen
er voor met bepaald hoge inkomens of
schoon niemand van hen de grens van een
ton overschrijdt. In het algemeen zullen
deze hoge inkomens, zoal niet geheel dan
toch grotendeels, de vrucht van vermogen
zijn. In hoeverre zij de vrucht van eigen
arbeid zijn, valt uit de statistieken niet af
te leiden. Wat eigenlijk voor een juiste be
oordeling van de prestatiemogelijkheden
van de ongehuwde vrouwen in onze stad
wel jammer is. Overigens blijft het aantal
ongehuwde vrouwen dat een hoger inko
men heeft dan tienduizend gulden per jaar,
tot slechts enkele tientallen beperkt.
Het overgrote deel van de ongehuwde
belastingplichtige vrouwen, méér dan de
helft van het totale aantal, heeft een inko
men beneden drieduizend gulden per jaar.
Deze vrouwen genieten kinderaftrek voor
ruim tachtig kinderen van de ruim hon
derd, waarvoor de groep ongehuwde vrou
wen in totaal in aanmerking komt.
Gemiddeld moeten onze Haarlemse on
gehuwde vrouwen, voor zover zij dan be
De Sovjet-Russische ambassadeur in Bonn, Valerin Zorin (tweede van links), heeft
in de villa „Hammerschmidt" in Bonn zijn geloofsbrieven aan bondspresident Heuss
aangeboden We zien hier v.l.n.r. de minister van Buitenlandse Zaken van de
bondsrepubliek Von Brentano, Valerin Zorin, een tolk en bondspresident Heuss.
lastingplichtig zijn, 175,aan de fiscus
offeren.
De twee procent van de ongehuwde be
lastingplichtige vrouwen in onze stad, die
een hoger inkomen hebben dan zes mille
per jaar, genieten tezamen 9 procent van
het totale inkomen van deze groep maar zij
betalen als gevolg van de progressie in de
beastingheffing 24 procent van het totale
bedrag, dat de groep aan belasting ver
schuldigd is.
Bij de gehuwde vrouwen liggen de ver
houdingen geheel anders doordat bijna
niemand van hen een inkomen boven zes
mille heeft. Maar bij de groep vrouwen,
die gehuwd geweest zijn, verdienen de
analoge berekeningen alleszins de aan
dacht. Bij deze categorie'is het namelijk
zo, dat de 7 procent van de vrouwen, die
meer dan zes mille inkomen genieten, met
elkander 31 procent hebben van het totale
inkomen der groep en uit hoofde daarvan
72 procent moeten opbrengen van de totale
belastingsom, die van de gehuwd geweest
zijnde vrouwen wordt geheven.
Tenslotte kan nog vermeld worden dat
de vrouwelijke belastingbetalers in Haar
lem in de loon- en/of inkomstenbelasting
voor 14 procent van het totale bedrag bij
dragen, terwijl zij 26 procent van het
corps belastingbetalenden vormen.
„Dure draaideur doorgedraaid." Onder
dit opschrift publiceerden wij een verslag
van het gedeelte van de zitting van de
Haarlemse gemeenteraad op 10 november
1954, dat gewijd was aan een voorstel van
B. en W. om de oude draaideur van het
vroegere kantoor van de Handelmaatschap
pij in het Concertgebouw te plaatsen om de
tocht op de achterste rijen tegen te gaan.
De kosten werden op bijna 3600 geraamd.
Er ontwikkelde zich een geanimeerde dis
cussie over een onderwrep, waar iedereen
verstand van had. Het resultaat was dat
wethouder Happé het voorstel terugnam,
toen hem do.or de „oppositie" duidelijk
werd gemaakt, dat het college zich had ver
gist door te veronderstellen, dat de deur
binnen zou worden 'aangebracht, bij de
toegang tot de zaal.
Met schier ongelooflijke voortvarendheid
heeft men thans, veertien maanden later,
reeds een nieuw voorstel uitgewerkt, dat
in de eerstkomende vergadering van de
raad ter tafel komt. Gebleken is, dat een
nagenoeg tochtvrije ingang verkregen zou
kunnen worden door aan de binnenzijde
van de buitendeurkozijnen aparte nieuwe
teakhouten deuren te maken. Deze tocht
deuren zullen als draaideuren moeten
worden uitgevoerd, voorzien van panelen
van hardglas. De huidige buitendeuren
zullen, indien het gebouw in gebruik is, ia
geopende stand kunnen worden vastgezet.
'2é füngerën dan alleen als wachtsluiting.
Het verdient aanbeveling, aldus schrij
ven B. ep W. verder, op het trottoir voor de
deuren een wegneembaar hekwerk aan te
brengen, zulks om een ordelijke rijvor-
ming te verzekeren van hen, die nog toe
gangsbewijzen moeten kopen. Met de uit
voering van deze voorzieningen is een be
drag van bijna 5000 gemoeid. Maar mis
schien komt deze duurdere draaideur er
met een enkele hamerslag.
Voorts is het noodzakelijk, dat op korte
termijn voorzieningen worden getroffen
aan het plafond in de tuinzaal van het ge
bouw. Dat het doorbuigen van de houten
dakspanten was geconstateerd, hebben
wij al enige maanden geleden bericht. Dit
verschijnsel zou geen reden tot bezorgdheid
geven, ware de constructie (in de vorige
eeuw) oordeelkundig uitgevoerd. B. en W.
delen de raad thans mede, dat de verdere
ontwikkeling nauwlettend in het oog is ge
houden.
Het betreft hier een flauw hellend les
senaarsdak. De kapspanten lopen boven de
buitenmuur aan de tuinzijde zeer flauw
puntig toe, hetgeen in constructief opzicht
een bepaald ongunstige vorm is. Bovendien
staan de diagonalen van de zuidoostelijke
helft van deze spanten in de verkeerde
richting. Tengevolge daarvan is de span
ningsverdeling niet goed, staan de verbin
dingen open en buigen de spanten door.
Uiteraard neemt dit complex van ver
schijnselen toe, naarmate het materiaal
vermoeid raakt. Enige delen van het stuc-
plafond zijn losgeraakt en moesten verwij
derd worden. B. en W. achten het niet lan
ger verantwoord met voorzieningen te
wachten, al moeten deze met het oog op
andere, in studie zijnde plannen beperkt
worden tot die, welke constructief nood
zakelijk zijn.
De beoogde verbetering kan worden ver
kregen door de legramen, die niet fraai en
„uit akoestisch oogpunt" (er zal wel: oor-
punt bedoeld zijn) ongunstig zijn, en de
bovenlichten van de zaal weg te nemen.
Een belangrijke versterking van de spanten
kan worden verkregen door de zuidooste
lijke helft aan beide zijden van een houten
beplanking te voorzien en op deze wijze een
moderne, gespijkerde spantconstructie tot
stand te brengen. Verder doorbugien van
de spanten is dan uitgesloten. De zoldering
dient te worden vereenvoudigd tot een vlak
stucplafond, zodanig opgehangen, dat de
aanwezige doörbuiging van de spanten, die
niet weggenomen kan worden, op afdoende
wijze wordt gestuit en onzichtbaar gemaakt.
Ook de dakbedekking moet worden ver
nieuwd. Er komen twee elektrische venti
latoren. Met al deze voorzieningen is een
bedrag van 19.000 gemoeid.
B. en W. van 's-Gravenhage hebben de
raad een nota gezonden over het parkeer
probleem in de hofstad. Om het parkeren
in de binnenstad te beperken wordt voor
gesteld daar het stelsel van parkeermeters
in te voeren naar Amerikaans voorbeeld.
Voor automobilisten die langer parkeren
willen, zouden in de buurt van de voor Den
Haag geprojecteerde ringwegen zoals de
aan te leggen ringweg Raamweg Konings
kade parkeerterreinen moeten worden
aangelegd en garages moeten wordien ge
bouwd.
