Wet ouder doms verzekering
op 1 januari in werking
Communisme wint, maar niet
noodzakelijk door oorlog
„Requiem voor een non" van William Faulkner
Radio-Reparatie
Geen ongevraagd optreden in
landen van Midden-Oosten
Aanpassing wordt beperkt tot bij
pensioenfondsen ondergebrachte pensioenen
Aanpassing van
ambtenarenpensioenen
Paul Ramadier minister kroesjtsjev op twintigste partijcongres
van Economische Zaken
Staking gaat door
Sovjet-Unie is bereid H-bomproeven
voorlopig op te schorten
Actie desnoods buiten UNO-verband
als Sovjet-Unie obstructie voert
7
Opgevoerd door de
Haagse Comedie
H. 3. MA ER TE NS N.V.
Tekort in exploitatie van
de Kennemerduinen
Brood voor de eenden
Gezag van het kabinet-Mollet
door zijn toetreden versterkt
85 c
A-lijsten met ontslag bedreigd
Heringa Wuthrich
BLIKSEMAFLEIDERS
Westelijk antwoord op Sovjet-verklaring
Gevarieerd programma
Leidende kern
Koele reactie
Selectie-avonden van
„d Oprechte Amateur"
WOENSDAG 15 FEBRUARI 1956
Zaterdagavond door omstandigheden
kon ik er niet eerder verslag van uitbren
gen heeft de Haagse Comedie in de
Koninklijke Schouwburg de Nederlandse
première gegeven van „Requiem voor
een non" (Requiem for a nun) van Wil
liam Faulkner, de schrijver die, een
jaar voor de publikatie van dit stuk,in
1950 de Nobelprijs voor litteratuur kreeg
op grond van zijn „krachtige en artistiek
onafhankelijke bijdrage tot de nieuwe
Amerikaanse romankunst". Bij het uitgaan
van het theater hoorde ik iemand zeggen:
„Eigenaardig, maar toch wel mooi...." en
ik heb de indruk dat velen er zo over zul
len denken.
„Requiem voor een non" is in zekere zin
een herhaling en tevens een vervolg van
het gangsterverhaal „Sanctuary" (een
moeilijk te vertalen titel, die zowel toe
vluchtsoord als heiligdom kan betekenen)
uit 1931, het schokkend bedoelde en mis
schien daardoor juist meest gelezen boek
van deze „moeilijke" en virtuoze auteur.
Ver voor de oorlog werd naar aanleiding
hiervan de film „De geschiedenis van Tem
ple Drake" met Miriam Hopkins in de
titelrol gemaakt. Het lijkt alsof Faulkner
met dit tweede deel in toneelvorm wilde
bewijzen, dat „Sanctuary" in wezen hele
maal niet zo „goedkoop en vulgair" was als
hij zelf beweerde. Het wekt verder de
veronderstelling dat hij de critici, die hem
met Dostojewski vergeleken en hem ver
volgens bij de Russische grootmeester ten
achter plaatsten, omdat bij hem tegenover
de abnormale verhoudingen het streven
naar zuiverheid en het verhevene zou ont
breken, van hun ongelijk poogde te over
tuigen. Het kan intussen dienstig zijn erop
te wijzen, dat de Franse schrijver Marcel
Aymé eens betoogd heeft, dat Faulkner een
zoeker is van God in het moeras der laag
ste instincten, dat in zijn nachtmerrie-we
reld toch ook de glinsteringen van het
goddelijke worden Weerkaatst. Want één
ding is onmiskenbaar: Faulkner doet zich
aan zijn lezers en nu ook aan de toeschou
wer voor als een kruisvaarder tegen de
blootgelegde zonden, men zou zelfs kunnen
zeggen: als een puritein.
Om dit alles te begrijpen, moet men ook
de voorgeschiedenis kennen, die in „Re
quiem voor een non" omstandig wordt op
gerakeld in het vierde tafreel, een nachte
lijk gesprek, waarnaar men ondanks het
volstrekt ondramatische karakter daarvan
met hevig gespannen aandacht wel moét
luisteren. Temple Drake vertelt daarin,
hoe zij zes jaar geleden door de dronken
schap van de student Gowan Stevens, die
haar naar een feest zou begeleiden, te
recht kwam in een gedegenereerd milieu,
in de mysterieuze macht van een eigenlijk
weerzinwekkende boef. Vervolgens bracht
zij enige tijd door in een bordeel, tot aan
haar huwelijk, uit ridderlijkheid aangebo
den door haar van zijn drankzucht gene
zen cavalier. In het „Requiem" (tot goed
begrip diene, dat het Engelse woord „nun"
ook prostituée betekent) blijkt dat eerge
voel en dankbaarheid geen basis voor een
huwelijk vormen: Temple Drake heeft het
gezelschap gezocht van een negerin. Nan
cy Mannigoe, een gewezen lichtekooi en
morfiniste, die haar als tegenprestatie
voor haar redding poogt te weerhouden
van de vlucht met een bedenkelijke min
naar. Als laatste middel hiertoe, als alle
andere pogingen hebben gefaald, doodt
Nancy het enkele maanden oude jongste
kind van Temple, waarop zij tot de strop
wordt veroordeeld. Bij haar na veel inner
lijke strijd tenslotte ondernomen inspan
ning om Nancy vrijgesproken of haar straf
gewijzigd te krijgen, komt Temple Drake
tot louterende inkeer, dringt althans de
zin van het lijden tot haar door.
Het is aldus een melodrama met hoe
kan het anders bij Faulkner? een diepe
ondergrond en een symbolische betekenis.
Eerst iets over de ondergrond. De bedoe
ling is door regisseur Karl Guttmann in
het programma voortreffelijk geformu
leerd: Faulkner confronteert ons met de
verwordenheid van Temple Drake, doorbo
rend tot in het verborgenste van haar
hart, om de verantwoordelijkheid van de
mens voor zijn daden naar boven te bren
gen, ook wanneer die lang geleden of nog
niet eens bedreven zijn. En dan: die ver
antwoordelijkheid grijpt in andere levens
in, het geweten laat zich niet het zwijgen
opleggen, er is geen vlucht en geen verge
telheid. Nancy Mannigoe en mede daar
door (maar daardoor niet alleen) vormt
dit „Requiem" het „christelijke" vervolg
op „Sanctuary" is hier de middelares,
die het zoenoffer van haar leven op zich
neemt om de schuld te delgen. Maar nu
kom ik aan een punt, waarop ik met de
regisseur van mening verschil: niet deze
Nancy is de titelheldin, maar Temple
Drake, die als een Maria Magdalena (en
dit verklaart het dubbelzinnig gebruik van
de term „non") reiniging zoekt voor haar
corrupt verleden, voor wier zielerust gebe
den moet worden! Nancy is daarbij het
werktuig, voortdurend.
Mijn tweede bezwaar tegen Guttmanns
opvatting raakt de symbolische kant. Hij
beschouwt namelijk het milieu van de Mis-
ADVERTENTIE
BETROUWBARE
Nassaustraat 5 - Haarlem - Tel. 1522u
Gedeputeerde Staten van Noordholland
stellen de Provinciale Staten voor de
maximum-bijdrage in het jaarlijks exploi
tatietekort van de Stichting „Het natio
nale park De Kennemerduinen" met in
gang van 1956 te verhogen van 5.000 tot
15.000, mits het rijk en de gemeenten
Amsterdam en Haarlem er toe overgaan
eveneens de bijdragen in het tekort te
verhogen.
De verhoging van het exploitatietekort
van 1956 ten opzichte van 1955 wordt voor
namelijk veroorzaakt door de stijging der
salarissen van het personeel. De raad van
bestuur der stichting heeft nog overwogen,
of het mogelijk zou zijn door verhoging
van de toegangsprijzen (sedert de aanvang
gesteld op 0.25 voor volwassenen en 0.10
voor kinderen) een dekking van de ge
raamde verhoging van het tekort te ver
krijgen. Het eenparig oordeel van de raad
is echter, dat zelfs een geringe prijsverho
ging een afremming van het bezoek zou
teweegbrengen en daardoor niet het ge
wenste effect zou sorteren.
sissippi, met zijn tegenstelling tussen
blank en bruin, van secundair belang. Maar
met prof. A. G. van Kranendonk moet ik
er dan toch aan herinneren, dat al Faulk-
ners werken variaties zijn op het thema:
het verval van de zuidelijke staten, de on
dergang van de aristocratische families, de
opkomst van bedriegers en zoekers van
losbandig geluk. Het leveren van een ver
klaring zou te ver voeren, maar Faulkner
wordt gekweld door de schuld van het
blanke ras, die dateert uit het verleden van
de slavernij. Voor de delging hiervan ziet
hij de bemiddeling van de neger als nood
zakelijk en daarmede is het tweede chris
telijke aspect van „Requiem voor een .non"
aangewezen. Het milieu is dus van primair
belang: een geestelijk klimaat. Met het
bruin maken van het gezicht van een actri
ce, al is die nog zo begaafd als Elisabeth
Andersen, komt men er niet. Dat Karl
Guttmann iets dergelijks heeft beseft,
blijkt uit het tussen de bedrijven ten ge
hore laten brengen van voortreffelijk ge
kozen negro-spirituals, die echter tevens
het gebrek aan authentieke naïeveteit te
sterker deden uitkomen.
Myra Ward gaf technisch een formidabel
knappe vertolking van de nerveus-gespan
nen Temple Drake, maar de rol bleef te-
zeer eenzijdig intellectueel bepaald om be
halve te overtuigen ook tot medeleven en
medelijden te dwingen. Albert van Dalsum
was de ingetogen advocaat, de geestelijke
Myra Ward, als Temple Drake en Albert
van Dalsum als de advocaat Gavin Stevens
met Elisabeth Andersen als de negerin
Nancy Mannigoe in de door Karl Guttmann
geregisseerde voorstelling door de Haagse
Comedie van „Requiem voor een non" van
de Nobelprijswinnaar William Faulkner.
verloskundige met het geduld en de tact
van een engel in burger. Prima bijrollen
kreeg men door Jan Retèl als de echtge
noot, Gijsbert Tersteeg als de gouverneur
en Coen Flink als de minnaar voorge
speeld. Henk van Buuren was de praat
zieke cipier in de gevangenis.
Uit eerbied voor Faulkner, zo verzeker
de Karl Guttmann mij, heeft men de voor
Nederland zonder nadere uitleg raadsel
achtige titel niet gewijzigd. Uit eerbied
voor Faulkner, dunkt me, had men een be
tere met de geest en het ritme van zijn
werk vertrouwde vertaler dan Alfred Plei
ter moeten zoeken. Maar men moet ook die
eerbied, gerechtvaardigd door grandeur
en hooggestemde bedoelingen, niet te ver
drijven, want per slot van rekening is „Re
quiem voor een non" als litteratuur be
langwekkend maar als toneelstuk mislukt,
verward door de combinatie van grand-
guignol en moraliteit van neo-naturalisme
en gedeeltelijk duistere symboliek met be
trekking tot het mysterie van het kwaad.
DAVID KONING
In de memorie van antwoord aan de Tweede Kamer over het wetsontwerp algemene
ouderdomsverzekering deelt de regering mee dat reeds uitvoeringsvoorschriften wor
den voorbereid opdat de ouderdomsverzekering op 1 januari 1957 iri werking kan
treden. Zó spoedig mogelijk zal een ontwerp voor een algemene kinderbijslagver-
zekering worden ingediend.
Wat de aanpassing van bestaande pensioenregelingen betreft verklaart de regering
bereid te zijn de mogelijkheid tot aanpassing, welke in artikel 60 van het wets
ontwerp wordt geopend, te beperken tot bij pensioenfondsen ondergebrachte pen
sioenen. De beslissing over de aanpassing zal steeds worden genomen door orga
nen, waarin de betrokkenen ruimschoots zijn vertegenwoordigd.
Medegedeeld wordt voorts dat binnen
korte tijd de indiening van een wetsont
werp met betrekking tot de aanpassing der
ambtenarenpensioenen kan worden tege-
moetgezien.
De regering merkt op, dat het niet-aan-
passen van de particuliere pensioenvoor
zieningen aan de gewijzigde omstandighe
den in sommige gevallen een ongewenste
cumulatie van pensioenen kan betekenen
en een harmonieuze opbouw van de pen
sioenvoorziening in de weg zou staan.
In beginsel bestaan geen doorslaggeven
de redenen tot het buiten de aanpassing
laten van een of meer categorieën van
pensioenaanspraken.
Een bepaling in de geest van artikel 60
kan node gemist worden, speciaal met het
oog op individuele gevallen, waarin verzet
tegen de gemeenschappelijk gevonden aan
passingsregeling zou worden aangetekend.
Bovendien komt in enkele pensioenrege
lingen de bepaling voor, dat de pensioen
bedragen nooit gewijzigd mogen worden.
Aritkel 60 heeft voorts de strekking het
uitzicht op een onafzienbare reeks van
processen af te snijden. Na het stellen van
zekere grenzen aan de aanpassing (bij
voorbeeld 70 percent van het loon) op
praktische gronden te hebben verworpen
en na te hebben toegegeven, dat er ten
slotte geen zekerheid bestaat dat nim
mer misbruik van artikel 60 zal worden
gemaakt, doordat eenzijdig van werkge
verskant een onredelijke aanpassing tot
stand zou worden gebracht, verklaart de
regering zich bereid de mogelijkheid tot
aanpassing te beperken tot bij pensioen
fondsen ondergebrachte pensioenen.
Aanpassing niet van de particuliere
oc<xxxxxx^xxxxxxxx>o<xxxxx)oooocccocccoccccocosocococccoc^
8
i:! Natuurwachters ontdekten gistermorgen8
Bin de terreinen van de Haarlemse wa-%
8 terleiding een groep van zeker twee-
:j honderd eenden, die kennelijk de ver-
hongering nabij waren. Overleg van deij
leider der Natuurmacht, de heer J. Hou- 8
wen, m.et de Natuurbeschermingscom-§
missie resulteerde in een telefonischg
verzoek om hulp aan de N.V. Vermaatsü
Bakkerijen - „de eerste naam die mij
te binnen schoot", aldus de heer Hou-ï
wen. Tien minuten later reeas was een 8
auto met een groot aantal door de firma
Vermaat gratis beschikbaar gestelde y
broden op weg naar het kantoor van g
de directeur van De Kennemerduinen,X
ir. E. C. M. Roderkerk, wiens personeel jj
voor een snelle „distributie" van het
voedsel onder de hongerende vogels
zorgde. Eenden en mensen hebben deze
8 royale geste van de directie van Ver-
8 maat op hoge prijs gesteld en hopen op
8 navolging.
XCCOX)COOCXX>DCOOCOOOOOOOCXXXXXXOOCOCCCOOOOOCCCCOOCCOOCC'
pensioenen maar van het bodempensioen
zelf zou een zeer ingewikkelde admini
stratie noodzakelijk maken.
Verhoging van het voorgestelde pen
sioen op 80 percent van het gemiddeld
verdiende loon zou in het tijdvak 1957
1961 naar globale schatting 1510 miljoen
per jaar vergen, waardoor de premie on
geveer tweemaal zo hoog zou moeten wor
den.
Binding aan loonindex
Bij nota van wijziging wordt voorgesteld
te bepalen, dat het in het ontwerp ge
noemde bedrag van f 6000,waarover
maximaal premie zal worden geheven,
wordt gebonden aan het indexcijfer der
lonen, hetgeen de voorkeur verdient bo
ven wijziging van dit bedrag door wets
wijziging.
Inzake de tegemoetkoming aan kleine
zelfstandigen en andere niet-loontrekken-
den met een laag inkomen wordt medege
deeld dat geen invordering van de premie
zal geschieden bij inkomens beneden
f 1500,(ongehuwdeen) resp. f 2100,
(gehuwden). Het in te vorderen bedrag
zal bij inkomens tot f 2500,resp. f 3100,
geleidelijk oplopen. In individuele geval
len van kennelijke betalingsonmacht kan
de premie ten laste van het rijk worden ge
bracht. De regeling kan ook van toepassing
zijn op degenen, die invaliditeits-, wedu
wen- of wezenpensioen of vervroegd
ouderdomspensioen genieten, voor zover al
thans aan deze pensioentrekkers van over
heidswege geen compensatie voor de ver
schuldigde premie zal worden verleend.
(Van onze correspondent in Parijs)
De 68-jarige socialistische oud-premier
Paul Ramadier heeft in het kabinet-Mollet
als minister van Financiën en Economische
Zaken Robert Lacoste opgevolgd, die als
minister-resident naar Algerije werd over
geplaatst. Guy Mollet heeft wel enige
moeite gehad een geschikte schatkistbe
waarder te vinden. De verantwoordelijke
post werd achtereenvolgens door de radi
cale minister van Staat Mendès-France en
de beide socialisten Jules Moch en Albert
Gazier, de huidige minister van Sociale
Zaken, om verschillende redenen gewei
gerd.
De minister van Financiën en Economi
sche Zaken staat aan het hoofd van het
grootste, zo niet het machtigste departe
ment van de regering, waar hij tien staats
secretarissen en onder-staatssecretarissen
onder zich heeft. In vorige regeringen wa
ren vier tot vijf ministers voor deze sector
van het regeringsbeleid, die Mollet onder
het beheer van één man heeft geplaatst.
Ofschoon Ramadier, die zeven jaar lang,
sedert zijn laatste premierschap, geen
regeringsverantwoordelijkheid gedragen
heeft, zich nooit in het bijzonder met fi
nanciële en economische aangelegenheden
had ingelaten, wordt in het algemeen toch
verwacht, dat zijn toetreden het gezag van
de regering zal versterken. De politieke in
vloed van een oud-premier mag men door
gaans niet onderschatten en de wat gemoe
delijke en patriarchale figuur van Rama
dier wordt ook in het rechtse centrum ge
waardeerd.
Onder de leden van het kabinet is Ra
madier de enige socialist geweest, die zich
ADVERTENTIE
Werkt opvallend goed
bij pijni
knapt U op
in een ommezien.
Het IJmuitlense stakingscomité heeft gis
teren na een vergadering, die werd gehou
den naar aanleiding van het uitblijven van
een antwoord van de reders op de „open
brief", in een communiqpé meegedeeld, dat
de actie onverminderd wordt voortgezet.
Het OVB blijft de staking, aldus het com
muniqué, steunen.
Inmiddels heeft de groothandel de zoge
naamde A-lijsters, de reserve-visknechts
ontslag aangezegd, omdat er geen werk
meer voor hen zou zijn. Hiertegen hebben
de reserve-visknechts persoonlijk per aan
getekende brief protest aangetekend; dit
protest wordt gesteund door de Nederlandse
Bond voor Vervoerspersoneel. Morgen ko
men de betrokkenen op het gewestelijk ar
beidsbureau om hun bezwaren tegen deze
ontslagaanzegging ,te laten horen.
Paul Ramadier
indertijd tegen de Europese verdedigings
gemeenschap verzette. Dat hij bij de „Eu
ropeanen", ook buiten Frankrijk, m een
niet al te goed blaadje stond, kwam tot
uiting toen de kandidatuur van Ramadier,
die door het kabinet Mendès-France inder
tijd voor de Hoge Autoriteit van de EGKSi
in Luxemburg was voorgedragen, door de
and ere regeringen werd-a£ge\vezen. - -
Överigens~zal Ramadier op de Europese
politiek van de regering Mollet slechts zij
delings invloed kunnen uitoefenen. Er be
staat trouwens niet de minste vrees dat hij
de voorbereiding van de atoomgemeen
schap Euratom zou willen vertragen. De
Europese stukken liggen nu heel anders
dan indertijd bij de E.V.G.
MOSKOU (Reuter) Nikita Kroesjtsjev, secretaris-generaal der Sovjetrussische
communistische partij, heeft op het twintigste partijcongres, dat dinsdag in het
Kremlin te Moskou is geopend, gezegd, dat de Sovjet-Unie zou instemmen met het
stopzetten van de proefnemingen met waterstofbommen inr.afwachting van overeen
stemming over de belangrijkste ontwapeningskwesties. De Sovjet-Unie is bereid te
stemmen met bepaalde gedeeltelijke ontwapeningsmaatregelen, zoals het stopzetten
van de H-bom proeven, het onthouden van atoomwapens aan troepen, die in Duits
land gelegerd zijn, en de vermindering van de militaire begrotingen. In een rede over de
binnen- en buitenlandse politiek, die zes uur duurde, plaatste hij bovenaan de lijst
van de voornaamste taken der Sovjet-Unie, de vreedzame samenleving met het kapi
talisme. Hij zei, dat de partij deze politiek „onwrikbaar zou voortzetten". Het is thans
de beurt van de drie Westelijke grote mogendheden om de wereldspanning te ver
minderen, aldus Kroesjtsjev.
IReuter) Kroesjtsjev verklaarde: „het
voornaamste kenmerk van het huidige
tijdsgewricht is dat het socialisme, dat tot
nu toe in één land vaste voet had verwor
ven, zich thans over de gehele wereld gaat
uitstrekken".
De volledige liquidatie van het schande
lijke koloniale stelsel is een der dringend
ste vraagstukken van de dag. Volgens
Kroesjtsjev voeren Groot-Brittannië en de
Verenigde Staten een felle strijd om de
strategische en economische sleutelposities
van het Britse Gemenebest. Ieder voor zich
probeert de belangrijke verbindingswegen
in handen te krijgen en het Sterling-gebied
aan zich te onderwerpen", zo verklaarde
hij.
Er zijn slechts twee mogelijkheden om
uit de huidige situatie te geraken: vreed
zame samenleving of de vernietigendste
oorlog in de geschiedenis. „Er is geen derde
mogelijkheid". De methode van onderhan
delen zou de enige moeten worden ter op
lossing van internationale geschillen. Oor
log is geen „fatale onvermijdelijkheid". De
drie belangrijkste problemen, wier oplos
sing „een basis voor een stabiele en duur
zame vrede kan scheppen", zijn, aldus de
partijleider: collectieve veiligheid in
Europa, collectieve veiligheid in Azië en
ontwapening.
Het eerste zou een oplossing van het
Duitse vraagstuk, dat bij de huidige stand
van zaken „niets dan ongerustheid kan
veroorzaken", mogelijk maken. Een „as
Washington-Bonn" is bezig te ontstaan,
hetgeen het gevaar van een oorlog ver
groot. Het opnieuw ontstaan van monopo
lies in West-Duitsland vergroot het gevaar
van een herleving der krachten, die het
fascisme aan de macht brachten. De Sovjet
Unie wenst echter goede samenwerking
De communistische partij telt thans 6.795.89
met de .Verenigde Staten. Kroesjtsjev
noemde als voornaamste taken van de
Sovjetrussische buitenlandse politiek: 1.
Strikte naleving van de Leninistische be
ginselen van vreedzame samenleving. 2.
Versterking van de vriendschappelijke be
trekkingen met India, Birma en Afghani
stan en steun voor die landen, die zich
niet bij aggressieve blokken willen aan
sluiten. 4. Verdere verbetering van de be
trekkingen met de Verenigde Staten, Groot
Brittannië en Frankrijk, onder meer op
verscheidene terreinen van het economische
en culturèle léven. 5. Een nauwlettend
ADVERTENTIE
HAARLEM
LONDEN (Reuter) De woordvoerder
van het Britse ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft verklaard, dat er geen sprake
van is, dat de drie Westerse mogendheden
troepen naar het Midden-Oosten zullen
zenden zonder toestemming der betrokken
landen. Hy zei dit naar aanleiding van de
Sovjet-verklaring over het Midden-Oosten,
die hij een verdraaiing van het Westerse
standpunt ten aanzien van het Midden-
Oosten noemde.
De verklaring van Washington (van pre
sident Eisenhower en premier Eden) han
delt over de maatregelen, die eventueel
getroffen dienen te worden in overeen
stemming met de drie-mogendhedenver-
klaring van 1950, waarin onder meer ge
zegd wordt, dat de drie mogendheden zich
zullen verzetten tegen een gewelddadige
verandering der Israëlische grenzen of van
de demarcatielijnen. „Met het oog op de
toenemende spanning, hoofdzakelijk ver
oorzaakt door het optreden der Sovjet-
Unie, kwamen de drie mogendheden in
Washington tot de slotsom, dat zij duide
lijk dienden te maken, dat de drie-mogend-
hedenverklaring inderdaad betekent wat
zij zegt."
De verklaring van Washington heeft juist
ten doel aan de betrokken landen duidelijk
te maken, dat zij vrienden bij de hand heb
ben als zij het slachtoffer van aggressie
mochten worden. De Westerse mogendheden
zouden niet optreden tegen een grens
scheiding, als hun hulp niet zou worden
ingeroepen.
Deze toelichting, aldus de woordvoerder,
doet niets af aan de drie-mogendheden-
verklaring van 1950.
Voorwendsel
De democratische voorzitter van de Se
naatscommissie voor buitenlandse betrek
kingen, Walter George, heeft verklaard
tegenstander te zijn van het zenden van
troepen naar het Midden-Oosten, omdat de
Sovjet-Unie zulks mogelijk zou aangrijpen
als voorwendsel, om troepen te gebruiken.
Hij zei verder niets te weten van Brits-
Amerikaanse plannen, zoals omschreven
worden in de Sovjet-verklaring: „Indien
wij betrokken geraken in een oorlog in het
Midden-Oosten, zal de Sovjet-Unie ingrij
pen, eerst zijdelings en dan rechtstreeks."
Naar AFP in bevoegde kringen te Parijs
verneemt betekent de Sovjet-verklaring t
een „ongerechtvaardigde critiek op de ver-
klaring van 1950". Deze verklaring is
slechts gericht op het bewaren van de
vrede met eerbiediging van de onafhanke
lijkheid en de soevereiniteit van de landen
van het Nabije Oosten. De verklaring van
1950 wijst er ten overvloede op, aldus deze
kringen, dat de Westerse mogendheden bij
voorkeur zullen handelen in UNO-verband.
Zo ver mogelijk
De woordvoerder van het Amerikaanse
departement van Buitenlandse Zaken heeft
verklaard, dat het Westen „zo ver moge-
lyk" via de UNO zou werken. „Doch in
dien de UNO verlamd raakt, zoals in het
verleden is geschied door het Sovjet-optre
den, dan zal het enige alternatief zijn, bui
ten de UNO om tot actie over te gaan, als
zulks nodig is om de vrede in het Midden-
Oosten te herstellen."
Het State Department ziet in de Sovjet
verklaring een duidelijke aanwijzing, dat
de Sovjet-Unie de wereldopinie er op voor
bereidt, dat zij een veto zal uitspreken
over maatregelen, die de Veiligheidsraad
zou kunnen voorstellen tegen het opnieuw
uitbreken van vijandelijkheden tussen Is
rael en de Arabische landen.
De woordvoerder wees er verder op, dat
de belofte, om tot daden over te gaan, het
zij in UNO-verband of daarbuiten, de kern
blijft van de geallieerde politiek ten aan
zien van het Midden-Oosten.
In kringen van het State Department
onderschreef men de Britse verklaring dat
de Westerse mogendheden niet overwegen
troepen naar het Midden-Oosten te zenden
zonder toestemming van het betrokken
land.
gadeslaan van degenen, die vreedzame
samenleving trachten te verhinderen, ge
paard gaande met de noodzaak om de
Sovjet verdedigingsmacht te vergroten en
de veiligheid van de Sovjet-staat te waar
borgen.
Over de overgang van het kapitalisme
naar het socialisme in een staat zei Kroesj-
tjsev, dat in sommige kapitalistische landen
„de omverwerping van 'de bourgeois-dicta
tuur door middel van geweld" onvermijde
lijk is. Waarschijnlijk zullen echter de
methoden om deze overgang te bewerkstel
ligen steeds meer gevarieerd worden. Het
is niet noodzakelijk, dat de overgang naar
het socialisme in alle omstandigheden de
vorm aanneemt van een burgeroorlog. „Er
zijn verschillende vormen van sociale
revolutie". Hoewel de kapitalistische eco
nomie „steeds wankeler" wordt, moet de
Sovjet-Unie niettemin de beste resultaten
van de wetenschap en techniek in de we
reld van het kapitalisme bestuderen en
deze ten behoeve van het socialisme ge
bruiken.
Over binnenlandse aangelegenheden zei
Kroesjtsjev, dat de nadruk moet worden
gelegd op een snelle industriële ontwikke
ling, waarbij voorrang behoort te worden
gegeven aan de zware industrie. Ook aan
de ontwikkeling van de landbouw dient
alle aandacht te worden gegeven. Hij stelde
een werkweek van vijf dagen met een
zevenurige werkdag in het vooruitzicht in
industrieën waar dit mogelijk is. In andere
bedrijven wordt de huidige werkweek van
zes dagen en een werkdag van acht uur,
waarin geen schafttijd is begrepen, ge
handhaafd.
De Sovjet-Unie neemt met de omvang
van haar industriële produktie reeds de
tweede plaats in de wereld in. Het kapita
lisme staan daarentegen „economische en
sociale aardbevingen" te verwachten. Bin
nen tien jaar moet Siberië tot de leidende
producent van steenkool en elektriciteit in
de Sovjet-Unie worden gemaakt. De bevol
king van de Sovjet-Unie is in de afgelopen
vijf jaar met 16.300.000 mensen toegenomen.
De communistische partij telt thans
6.795.896 leden en 419.609 aspirant-leden.
Over de topleiders van de communisti
sche partij zei hij: „De leidende kern van
de partij is geen groep mensen, die door
persoonlijke betrekkingen of wederzyds
voordeel bij elkaar wordt gehouden. Deze
is een werkcollectief van leiders, wier be
trekkingen gebaseerd zijn op denkbeelden
en beginselen, die noch vergevensgezind
heid, noch persoonlijke machtstrijd toe
staan".
Kroesjtsjev zei nog, dat de Verenigde
Staten onder de banier van de Atlantische
gemeenschap van plan zijn de hand te leg
gen op de sleutelbezittingen van het Britse
imperium en dat Frankrijk een derde-
rangsmogendheid wordt als gevolg van de
Amerikaanse- steun voor West-Duitsland.
Hij waarschuwde Groot-Brittannië en
Frankrijk voor de gevaren van aanmoedi
ging van West-Duitslands economische
herleving. Het wekt geen verbazing, dat in
Londen en Parijs het verlangen groeit om
een einde aan deze toestand te maken,
wanneer de Atlantische gemeenschap
slechts aan één deelgenoot voordeel brengt,
aldus Kroesjtsjev.
De verklaring dat de Sovjet-Unie bereid
is de proefnemingen met waterstofbommen
te staken in afwachting van een ontwape
ningsverdrag, heeft in Britse regerings
kringen geen geestdrift gewekt. Er was in
Londen, Parijs en Washington nog geen
officiële commentaar op Kroesjtsjevs rede
te verkrijgen, maar Amerikaanse functio
narissen reageerden koel op bovengenoem
de verklaring en in Londense diplomatieke
kringen wees men er op, dat de Britse
premier. Sir Anthony Eden, maandag nog
had meegedeeld, dat hij en president Eisen
hower hadden besloten de proefnemingen
niet te staken voordat de resultaten van
het onderzoek van deskundigen zijn ver
kregen over de kwestie, of de proeven wer
kelijk gevaarlijk zijn. De beide regeringen
zijn zolang nog de mening toegedaan, dat
de invloed van de atoomstraling op mensen
geringer is dan die voor natuurlijke oor
zaken.
Men beschouwt de uitlatingen van
Kroesjtsiev over de betrekkingen van Lon
den en Parijs met. Washington als pogingen
om een wig tussen de drie Westelijke mo
gendheden te drijven.
Op vrijdag 2 en vrijdag 16 maart zullen
in „De Leeuwerik" te Haarlem door de
stichting „d'Oprechte Amateur" selectie
avonden worden gehouden. Op deze avon
den worden de amateurs verwacht, die zich
als lid van de stichting hebben aangemeld
of nog zullen aanmelden. Uit hen zal een
aantal kandidaten worden gekozen, wier
prestaties op gebied van zang, voordracht,
toneel en dans deelneming aan een slot-
avond wettigen. Op deze slotavond wordt
dan vastgesteld wie der deelnemers zal op
treden in een programma voor de radio.
ADVERTENTIE
'n Kwaliteitsproduct van de Wybert-Fabrleken. 70 en 90 ct. alléén bij Apothekers en Drogisten
