Haarlem's Dagblad | 1956 | 6 maart 1956 | pagina 5

Mr. Schokking was ervan overtuigd
dat hem een valstrik gespannen was

GOLDEN FICTION

IN DE WERELDPOLITIEK

Met Franse vrijmoedigheid

Departement was onkundig van
gebeurde te Hazerswoude

AMSTLEVEN levensverzekering

Agenda voor
Haarlem

Vijftig jaar geleden

Rapport aan minister Beel

Wordt U gekweld

rUoe is het ontstaand

Negen jaar wegens
moord te Zeist

Maaswater zakt

,Bij twijfel aan gegrondheid daarvan past geen
verwijt, waaraan thans nog consequenties
zouden zijn te verbinden

Bekende mensen over een bekende sigaret (10)

Onder

gezegd
toch maar liever

Dit woord: KRAAN

Eis luidde zes jaar

Amerikaanse huisvrouw
vond grote diamant

Centrale Zuiveringscommissie was niet bekend
met tegen mr. Schokking ingediende klacht

Uit Haarlems Dagblad
van 6 maart 1906

DINSDAG 6 MAART 1956

3

ADVERTENTIE

Willy Walden, de populaire revueartist met
Aase Rasmussen, sijn collega en echtgenote.

Op verzoek van de minister van Binnenlandse Zaken, prof. Beel, hebben de president
van de Hoge Raad, mr. Donner, de oud-directeur-generaal der P.T.T. dr. Neher, en de
oud-Commissaris der Koningin in de provincie Groningen, de heer Ebels, advies uit
gebracht ten aanzien van de vraag of tegen de burgemeester van 's Gravenhage
stappen ondernomen moeten worden naar aanleiding van publikaties in verschillende
bladen over het optreden van mr. Schokking als waarnemend burgemeester van
Hazerswoude in oktober 1942.

De heren Donner, Neher en Ebels.hebben kennis genomen van de dossiers, die betrek
king hebben op de zuivering en op de strafvervolging van de destüds in Hazerswoude
gestationeerde opperwachtmeester van de „Staatspolitie" H. Koren. Zy hebben enkele
personen verhoord en ook een bespreking gehad met mr. Schokking.

In het advies, dat zij aan minister Beel
hebben uitgebracht, wordt onder meer ge
zegd, dat mr. Schokking op een avond in
oktober 1942 bezoek kreeg van de gerefor
meerde predikant van Hazerswoude, ds.
Heuzeveldt, met de plaatselijke politieman
Plaizier. De predikant deelde hem mede,
dat een man en vrouw met een dochtertje
waren ingetrokken bij zekere S. en dat hij
van man en vrouw reeds bezoek had gehad.
Zij hadden te kennen gegeven, dat zij als
Joden een toevlucht in Hazerswoude had
den gezocht en nu, ingevolge een advies,
dat hun vanwege hun „onderduikersorga
nisatie" was gegeven, hem verzochten de
burgemeester van hun aanwezigheid in
kennis te stellen, opdat deze zou zorgen dat
hun niets geschiedde. De predikant had dit
een vreemde manier gevonden en dan ook
aan het verzoek geen gevolg gegeven. Maar
die avond was de man opnieuw bij hem
geweest, omdat hij die dag door de politie
staande was gehouden, die hem naar zijn
persoonsbewijs had gevraagd, op vertoon
van welk - uiteraard vervalst - persoons
bewijs de politie hem had laten gaan. De
predikant had zich toen, omdat hij de bur
gemeester de zaak wilde sparen, tot de
politieman gewend. Doch ook deze had niet
geweten wat te doen en zo waren zij samen
naar de burgemeester gegaan. Volgens ver
klaring van ds. Heuzeveldt waren de bur
gemeester en hij tot de conclusie gekomen,
dat het toch wel een erg vreemd geval was:
het gezin vertoonde zich bij herhaling in
het dorp. He" verzoek aan ds. Heuzeveldt
om de plaatselijke autoriteiten van-zijn
verblijf in kennis te stellen, deed wel zeer
wonderlijk aan. Dit wekte de gedachte aan
provocatie. Bij de burgemeester vatte die
gedachte te gereder post, omdat hij zijn
ontslag in 's Gravenzande formeel ge
motiveerd door de onwenselijkheid van zijn
handhaving in een in het kustgebied lig
gende gemeente in feite toeschreef aan
zijn herhaalde weigering tegenover de
Duitsers een N.S.B.-gemeenteambtenaar,
die hij had ontslagen, terug te nemen.

Burgemeester dacht aan provocatie

De burgemeester vermoedde provocatie.
Hij was van mening dat het Joodse gezin
naar Hazerswoude was gedirigeerd en zich
zo moest gedragen dat als de burgemeester
daartegen geen maatregelen nam, een
klacht bij de Duitsers niet kon uitblijven.
Hij heeft toen dè politieman'PlaiSier op
dracht gegeven, het gezin aan te houden,
maar als zou blijken dat het hier inderdaad
bona fide Joden betrof, het de gelegenheid
te geven te vluchten. De mensen werden in
de politiecellen te Hazerswoude opgesloten.

Van deze arrestatie is toen (onzeker is
gebleven door wie) aan de S.D. in Den
Haag kennis gegeven. Er gebeurde van die
kant niets; de mensen bleven inmiddels
opgesloten. De burgemeester was door de
wijze, waarop zijn opdracht was uitgevoerd,
de zaak uit de hand gelopen. Hij was ter
plaatsen nog weinig georiënteerd. In de
politiemensen had hij geen vertrouwen: zij
waren hem beschreven als politiek onbe
trouwbaar. Hij stelde zich toen in verbin
ding met hem bekende personen uit de
Leidse illegaliteit. Een positieve raad wis
ten dezen hem niet te geven, evenmin een
oplossing in deze zin, dat de illegaliteit de
mensen zou weghalen. In de gedachte met
een „val" te doen te hebben werd de bur
gemeester versterkt, nu van de zijde der
Duitsers op het bericht van de arrestatie
niet werd gereageerd, en hem ter ore kwam

dat de mensen, ofschoon de opsluiting zó
zou zijn, dat zij hadden kunnen ontvluch
ten, van die gelegenheid geen gebruik
maakten. Zo zette zich bij hem de over
tuiging vast, dat hij hier met een valstrik
te doen had. Liet hij de mensen gaan, dan
zou bij de algemene bekendheid, welke het
geval in het dorp door de daar uiteraard
ook aanwezige verkeerde elementen had
verkregen, de door hem veronderstelde op
zet tot zijn doel leiden. Was hier inderdaad
van niet bona fide onderduikers sprake,
dan zouden dezen van de Duitsers wel geen
kwalijke bejegening te wachten hebben. Na
enige dagen heeft hij de S.D. opgebeld, die
hem toen opdroeg de mensen naar 's Gra
venhage te doen overbrengen. Dit is toen
geschied.

De heren Donner, Neher en Ebels ver
klaren geen reden te hebben te twijfelen
aan de verklaring van mr. Schokking, dat
hjj in de volstrekte overtuiging heeft ver
keerd met een valstrik te doen te hebben.
Er blijft dan echter de vraag, zo zeggen zjj,
of de gronden, waarop mr. Schokking zich
deze overtuiging had gevormd, zó waren,
dat daarop redelijkerwijs deze overtuiging
mocht worden gevestigd en of hjj, ook wat
betreft de mogelijkheden van verificatie, de
nodige zorgvuldigheid heeft betracht.

Over deze vraag schijnt hen zeker twijfel
mogelijk. Maar, zo verklaren zij, men hoede
zich hier voor wijsheid achteraf. Men moet
de zaak beschouwen in het geheel van de
situatie, zoals die zich in die tijd en op dat
ogenblik voordeed. En dan is hun conclusie,
dat aan mr. Schokking voor zijn overtui
ging, hier met een valstrik te doen te heb
ben, niet een verwijt mag worden gemaakt,
althans niet een verwijt van dusdanige
ernst, dat daaraan thans nog consequenties
zouden zijn te verbinden.

De heren Donner, Neher en Ebel achten
het van bijzonder belang, dat geen van de
onderscheidene instanties, welke onmid
dellijk na de bevrijding met deze aange
legenheid in aanraking zijn geweest, voor
enig optreden tegen mr. Schokking aan
leiding heeft gevonden.

In de strafzaak tegen de politieman
Koren heeft de politieke recherchedienst in
zijn rapport opgemerkt, dat men tot de
overtuiging was gekomen, dat burgemees
ter Schokking in de mening heeft kunnen
verkeren, dat hem hier een val werd ge
zeten dat de burgemeester aan Plaizier
niet de uitdrukkelijke last tot arrestatie

ADVERTENTIE

door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen, neemt dan uw toevlucht tot
Togal. Het middel dat baat, waar andere
falen. Laat u dus niet langer kwellen, maar
gebruik Togal. Togal zuivert de nieren en
is onschadelijk voor hart en maag. Bij apo
theek en drogist 0.95, 2.40 en 8.88.

DINSDAG 6 MAART
Palace: „De klokkenluider van de Notre
Dame", 18 jaar, 6.45 en 9.15 uur. Luxor:
„Vrouw van Rome", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Studio: „Angst", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido:
„Het meisje van de rivier", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Roxy: „The crimson pirate", 14 jaar, 7
en 9.15 uur. Rembrandt: „To catch a thief",
alle leeft.,, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het
recht om geboren te worden", 18 jaar, 8 uur.
Minerva: 8.15 uur, Tweede concert in Mozart-
cyclus door het Noordhollands Philharmo-
ndsch orkest o. 1. v. Henri Arends. Stads
schouwburg: 8 uur, De Nederlandse Comedie
geeft een opvoering van „Eens in de hon
derd jaar". Frans Halsmuseum: 8 uur, Voor
de Volksuniversiteit spreekt Dick Boer over
„Amateurfotografie". Krelegahuis: 105 uur
en 7—11 uur Voorjaarsbeurs: voor de vrouw.

WOENSDAG 7 MAART
Minerva: „Onvergetelijke melodie", alle
leeft., 8.15 uur. Palace: „De klokkenluider
van de Notre Dame", 18 jaar, 1.45, 4.15, 6.45
en 9.15 uur. Luxor: „Vrouw van Rome", 18
jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Studio: „Angst", 18 jaar,
'2.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Het meisje van de
rivier", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„The crimson pirate", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15
uur. Rembrandt: „To catch a thief', alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het
recht om geboren te worden", 18 jaar, 2.30, 7
en 9.15 uur. Frans Halsmuseum 8 uur:, Voor
de Volksuniversiteit spreekt prof. dr. M.
Minnaert over „De zon en haar invloed op
het leven van de mens". Gebouw „Cultura":
8 uur. Voor de Ned. Ver. van Spiritisten
„Harmonia" spreekt ir. J. M. Scheffer over
„De schepping Gods en dr. Einstein". Gebouw
St. Bavo: 8 uur, Voorlichtingsavond bouw-
kas Nederlandse Gemeenten. Krelagehuis:
10—5 uur en 7—11 uur, Voorjaarsbeurs voor
de vrouw.

van de Joden heeft gegeven, doch tot deze
heeft gezegd: „Ga maar eens kijken en in
dien het Joden zijn, maak dan zoveel druk
te, dat zij kunnen wegkomen". Dit rapport
van de politieke recherchedienst is daarna
verschillende instanties van de bijzondere
rechtspleging gepasseerd, doch ofschoon
van de zijde van de verdediger van Koren,
ter ontlasting van deze, scherp de aandacht
is gevestigd op de houding van mr. Schok
king, is ook van de zijde van de bijzondere
rechtspleging niet tegen mr. Schokking
opgetreden.

„Goed vaderlandse gezindheid"

De heren Donner, Neher en Ebels hebben
voorts een gunstig oordeel over de verdere
houding van mr. Schokking tijdens de be
zetting. Reeds de reden van zijn verwijde
ring uit 's Gravenzande de herhaalde
weigering tegenover de Duitsers een N.S.'
B.'er in gemeentedienst terug te nemen
pleit voor hem, zo zeggen zij. In Hazers
woude heeft hij zich tijdens de moeilijke
jaren van 1943 en volgende als een goed
vaderlander doen kennen: bij arrestaties
zorgde hij steeds voor voorafgaande waar
schuwing, bij een „dropping" binnen zijn
gemeente heeft hij de risico's voor de be
trokkenen naar vermogen afgewend en met
zijn medeweten heeft de illegealiteit een
overval op het bevolkingsregister gedaan.
Ten slotte heeft hij tegen het einde van de
oorlog zelf moeten onderduiken. Al zou dan
ook ten aanzien van het gebeurde in 1942,
toen mr. Schokking te Hazerswoude nau
welijks was georiënteerd, een verwijt kun
nen treffen, zo staan daar zeer bepaalde
blijken van goedvaderlandse gezindheid
tegenover. Hij heeft voor de Zuiverings
commissie Marechaussee en de Politieke
Recherchedienst, nimmer getracht zijn aan
deel in het gebeurde te verbloemen, doch
daarvan aanstonds mededeling gedaan.
Toen in 1949 de Commissaris der Koningin
met hem over het burgemeesterschap van
's Gravenhage heeft gesproken, heeft hij
deze de vraag voorgelegd, of het in 1942
gebeurde niet behoorde ter sprake te
komen. Dit geeft blijk, dat hij het gebeurde
in 1942 zelf als een moeilijk geval met een
voor hem bedenkelijke schijn is blijven
voelen, maar tevens dat hij overtuigd was
een verantwoording daarover niet uit de
weg te behoeven te gaan.

De heren Donner, Neher en Ebels komen
tot de conclusie, dat, indien men los van
het thans gewekte gerucht de vraag stelt
of het gebeurde in 1942 mr. Schokking nog
als burgemeester van 's Gravenhage moet
doen diskwalificeren, deze vraag ontken
nend moet worden beantwoord.

Indien men in aanmerking neemt het ge
rucht, dat door de publikatié van het ge
beurde en de daaraan op ruime schaal in
de pers verbonden commentaren is gewekt,
kan men moeilijk ontkennen, dat daardoor
om mr. Schokking een sfeer is geschapen,
welke de juiste vervulling van het ambt
bemoeilijkt. Daarvoor te wijken, indien
voor die sfeer objectief de reden ontbreekt,
is echter naar hun oordeel ontoelaatbaar.
Zij hebben dus aan minister Beel als hun
oordeel kenbaar gemaakt dat voor eniger
lei stap om te bevorderen dat mr. Schok
king als burgemeester van 's Gravenhage
zou aftreden, geen aanleiding bestaat.

Een gulden genieting voor 80 ct.

Eigenlijk is een kraan een moeras
vogel, gewoonlijk kraanvogel genaamd.
Bij vergelijking noemt men verschei
dene werktuigen ook kraan, wanneer zij
door hun vorm aan de hals van een
kraanvogel doen denken. In het bijzon
der bezigt men de naam voor het werk
tuig waarmee zware lasten worden op
geheven en zijdelings verplaatst. Ook de
gebogen buis waaruit water of gas
stroomt, wordt zo genoemd.

Een geheel ander woord is kraan in
de zin van: iemand die onder zijn vak
genoten uitblinkt door zijn bijzondere
prestaties. Dit woord treft men pas aan
na ongeveer 1850. Het is ontleend aan
het Franse crane: schedel dat ook ge
bruikt wordt voor: kordaat mens, voor
vechter, flinkerd. Van dit woord: kraan
is kranig afgeleid.

De rechtbank te Utrecht heeft van
ochtend de 22-jarige timmerman Johannes
de W. uit Zeist tot een gevangenisstraf van
negen jaar met aftrek en onvoorwaarde
lijke ter beschikkingstelling van de re
gering veroordeeld. De eis was zes jaar
met aftrek en ter beschikkingstelling.

De W., die een ziekelijke fantast met een
grote voorliefde voor vuurwapens werd
genoemd, was op de avond van 30 novem
ber 1954 op een van zijn rondzwervingen
aangeland achter het huis van de familie
K., waar hij wilde kijken of er iets van
zijn gading was. Sluipend rondom het huis
met een geladen pistool in de hand, zag
hij hoe mevrouw K. achter de woning
bezig was. Toen De W. tegen een deur
aanviel merkte mevrouw K. hem op en
opende de achterdeur. Terstond loste De
W. een schot dat mevrouw K. in de linker
long trof. Zij overleed.

De 19-jarige Pieter Wels zette een ach
tervolging in toen De W. vluchtte. Hij
slaagde er evenwel niet in De W. te achter
halen. Drie maanden later werd de dader
aangehouden. Hij legde een volledige be
kentenis af.

In Murfreesboro, Arkansas (V.S.) raapte
een 40-jarige Amerikaanse huisvrouw eer
gisteren een stukje glas op dat bleek een
15.31 karaats diamant te zijn, waarvan de
waarde geschat wordt op 15.000 dollars.

Mevrouw Arthur Lee Parker had 1.50
dollar betaald om naar stenen te mogen
zoeken op een terrein dat genoemd wordt:
„De krater van diamanten". Zij vond de
grootste edelsteen, die ooit door een enkele
persoon is gevonden op het Noordameri-
kaanse continent.

De grootste steen die hier ooit werd ge
vonden was de 40.23 karaats „Uncle Sam"
..een rose gekleurde steen, die bewerkt
werd tot een 14.34 karaats steen, waarvan
de waarde werd geschat op 75.000 dollar.

Ofschoon het helang van de wijziging in de Franse buitenlandse politiek,
die zich de laatste dagen heeft afgetekend, van bepaalde zijden wordt ver
kleind, lijkt het toch zaak deze nieuwe ontwikkeling op de voet te volgen.
Pineau heeft namelijk, gesteund door Mollet, een sinds lang verbeid Frans
initiatief tot toenadering in en wijziging van de Westelijke politiek durven
scheppen en lijkt ook vastbesloten het uit te voeren. Ook in Frankrijk zelf
is men niet eenstemmig enthousiast over deze gang van zaken, en met name
de rechtse zijde is gealarmeerd. De „Figaro" heeft zich, als spreekbuis van
deze kant, met grote reserve uitgelaten over een mogelijke wijziging van de
Atlantische politiek, waarin het blad nieuwe kansen voor een Volksfront
onder communistische leiding meent te moeten bespeuren. De Engelse rege
ring heeft Pineau onmiddellijk naar Londen geïnviteerd, waaruit ook be
zorgdheid spreekt. In Bonn heeft men Pineau reeds angstig gevraagd, of hij
de Duitse hereniging in het oog wil houden, die volgens de West-Duitsers
in het gedrang zou komen als de Westelijke politiek jegens Rusland veran
derd zou worden. Zijn al deze zorgen werkelijk gemotiveerd?

Wat de Franse binnenlandse situatie be
treft, kan men zich voorstellen dat de
rechtse politici met groot wantrouwen de
groeiende invloed van de communisten
beschouwen, die vijf miljoen stemmen wis
ten te verkrijgen met hun programma van
„vrede en vriendschap tussen Frankrijk en
de Sovjet-Unie". Hoe sterk deze leuze bij
de Fransen leeft, is wel bewezen door de
uitslag der verkiezingen. Niet al die vijf
miljoen stemmers zijn communisten of
meelopers, want velen van hen zullen hun
stem aan de communisten hebben gegeven
om hun verlangen naar beëindiging van de
koude oorlog kenbaar te maken en hun
overtuiging te doen weerklinken dat de
atoomwapenen de oorlog hebben uitge
schakeld, waardoor de weg naar een ak
koord tussen de Sovjet-Unie en het Westen
dwingend wordt aangewezen. Men kan be
togen dat het een onberedeneerde geste is,
uit die overtuiging communistisch te stem
men. Doch wie de chaotische toestand in
Frankrijk beschouwt en het opkomend ge
vaar van fascisme en anarchie in aanmer
king neemt, kan een dergelijke geste wel
licht beter begrijpen, al is zij daarmee niet
verontschuldigd.

Het is zonder twijfel waar, dat de At
lantische politiek speciaal voor de binnen
landse situatie in Frankrijk funest is. De
vertroeteling der Duitsers, de steeds toe
nemende bewapening, de dreigende taal en
de op louter militaire overwegingen gefor
ceerde Atlantische samenwerking inspireert
de Fransen niet tot enthousiaste medewer
king. De reactie is averechts en dat ge
vaar heeft Pineau reeds zeer duidelijk kun
nen constateren bij de laatste verkiezingen.
Het is logisch dat hij de Atlantische poli

tiek wil trachten om te buigen tot een meer
inspiratieve, waartoe hij de nadruk wenst
te leggen op een culturele toenadering met
het Oostelijk bloc. Een dergelijke toenade
ring kan gebaseerd worden op een vrede
lievende leuze, die (zo zei de Pineau letter
lijk) de mensen vandaag aan de dag meer
aanspreekt dan al het gepraat over bewa
pening en oorlog. Hij wil klaarblijkelijk
daarmee de Franse communisten van hun
niet-communistische, doch naar vrede ha
kende medestemmers beroven.

Dit alles bewijst, dat' de thans heersende
crisis in het Atlantische bloc één zeer be
langrijke factor heeft, namelijk: het gebrek
aan begrip bij de grote mogendheden bui
ten Frankrijk voor de steeds sterker wor
dende en algemeen verbreide vredeswil. De
afschuw van de atoomwapenen is daartoe
natuurlijk een van de bevorderende om
standigheden, doch men zal daarbij waar
schijnlijk toch ook een reactie op de al te
lang durende, kostbare en ontmoedigende
koude oorlog in aanmerking moeten nemen.
Bovendien komt er een merkwaardig ge
brek aan overtuiging ten aanzien van de
Russische aggressieplannen aan de opper
vlakte, waarschijnlijk mede tengevolge van
de merkbare wijzigingen in de Russische
binnenlandse politiek.

Het was al jaren tevoren te verwachten,
dat een eventuele verzwakking van de
achterdocht ten opzichte van de Sovjet-
Unie en een daarmee gepaard gaande hoop
op betere betrekkingen tussen de grote
mogendheden zich het eerst in Frankrijk
zouden demonstreren, en niet bijvoorbeeld
in Engeland of Amerika. De Franse poli
tiek heeft trouwens altijd een bemiddelen-

koming van het Geneefse overleg was niet
in de laatste plaats aan Frankrijk te dan-

In de nota van minister Beel aan de Sta- wijze fotokopieën uit het dossier-Koren in

ten-Generaal over de zaak-Schokking
wordt ook een uitvoerige uiteenzetting ge
geven over de ten aanzien van mr. Schok
king gevolgde zuiveringsprocedure.

De minister is thans gebleken, dat bij dé
adviescommissie, Rotterdam op 1 november
1945 een klacht is ingekomen, betreffende
het optreden van mr. Schokking in het na
jaar 1942 als burgemeester der gemeente
Hazerswoude. Deze klacht werd ingediend
door een lid van de Zuiveringscommissie
marechaussee, die van het gebeurde in die
kwaliteit had kennis genomen. De commis
sie kwam na bespreking unaniem tot de
conclusie, dat de klacht behoorde te wor
den geseponeerd. Aangezien nadien bleek
dat de adviescommissie Gouda in deze
competent moest worden geacht, werd de
klacht toegezonden aan de Centrale Ad
viescommissie, met verzoek deze stukken in
handen te stellen van de adviescommissie
Gouda. De Centrale Adviescommissie heeft
aan dit verzoek voldaan. Op verzoek van

S *e Zuiveringscommissie Marechaussee heeft

de rol trachten te spelen en de totstand- niet.

andere politiek gelegd Thans heeft Pineau
het hoge woord gesproken en Mollet, nu
premier, heeft hem klaarblijkelijk daartoe
geïnspireerd. Mollet zal, als socialist, daar
voor niet overal in Europa door zijn geest
verwanten worden toegejuicht. De Duitse
en Engelse socialisten echter zullen in hem
wellicht de woordvoerder hunner eigen
overtuiging zien, omdat zij reeds jaren te
vergeefs trachten het Amerikaanse stem
pel van de Atlantische politiek te verwij
deren en er een vruchtbaarder grondslag
aan te geven.

In de Atlantische landen waar de socia
listen aan de regering zijn, zal Pineau op
verwoede tegenstand stuiten. Daarover
hoeft hij zich geen illusies te maken, vooral
niet omdat iedere regering op het ogenblik
ondervindt dat de herbewapening een van
de essentiële factoren van economie en
staatshuishoudkunde is geworden. Voor
Frankrijk geldt dat niet, althans niet in zo
sterke mate dat het land een economische
crisis zou riskeren door wat minder aan
bewapening uit te geven. Die economische
zwakheid zit in de gehele Franse staats-
constitutie, waaraan niet in een handom
draai een einde kan worden gemaakt.

Het kan voor zeker worden aangenomen,
dat de poging van de huidige Franse
regering om de Atlantische politiek te lei
den naar een vergelijk met de Sovjet-Unie,
sterke tegenstand zal oproepen bij de At
lantische bondgenoten. Amerika met name
kan de Franse belangen nadelig beïnvloe
den, voor welke „druk" Pineau wellicht het
hoofd zal moeten buigen. De Franse zaak
in Noord-Afrika is een blok aan zijn been,
waarbij hij de hulp van de grote mogend
heden niet kan ontberen.

Niettemin is uit deze ontwikkeling te
leren, dat een bepaalde heroriëntatie van
een traditionele politiek zich onweerstaan
baar baan breekt, wanneer de feiten haar
niet meer schragen. De politiek van de
NAVO ten opzichte van de verhouding met
het Russische bloc heeft een radicale wijzi
ging nodig, wil zij vruchten dragen voor de
volken die haar moeten steunen. De Fran
sen hebben dat ontdekt en uitgesproken.
Het is echter niet een specifiek-Franse ont
dekking, want hoezeer de wereldsituatie
een richtingverandering van de Westelijke
politiek nodig heeft, zullen de politici van
andere landen ook reeds met bezorgdheid
hebben opgemerkt.

Maar zij zeggen het niet, althans nog

J. L.

ADVERTENTIE

Kent U ons "Nieuwe Schepen" boek al Te bestellen a f 2.75 via onze giro 3390. Doelreddingvlet voor K.N.&H.R.M.

de adviescommissie-Gouda het dossier te
ruggezonden zonder dat de commissie deze
aangelegenheid in behandeling had geno
men. Aangezien de Centrale Adviescom
missie van een en ander geen mededeling
heeft gedaan aan het Centraal Orgaan op
de Zuivering van het Overheidspersoneel,
bleef dit onkundig van de klacht, welke
tegen mr. Schokking was ingediend, zodat
dit orgaan, desgevraagd, toen benoeming
van mr. Schokking tot burgemeester van
Alphen aan de Rijn, werd overwogen, aan
de minister mededeelde, dat ten aanzien
van mr. Schokking geen zuiveringsstukken
waren ingekomen.

Benoemingsbeleid

Na zijn benoeming tot burgemeester der
gemeente Alphen aan de Rijn met ingang
van 1 november 1946 heeft degene, die eer
der een klacht tegen mr. Schokking had
ingediend, zich gewend tot de secretaris
van de Centrale Adviescommissie voor de
Zuivering van Burgemeesters in de provin
cie Zuid-Holland, met de vraag of de door
hem ingediende klacht was onderzocht. De
secretaris heeft zich hierop verstaan met
de Commissaris der Koningin in de pro
vincie Zuid-Holland. Deze heeft, na deze
aangelegenheid met mr. Schokking te heb
ben besproken, aan klager te kennen ge
geven, dat hij deze zaak als afgedaan be
schouwde.

Bij de voorbereiding van de benoeming
van mr. Schokking tot burgemeester van
's Gravenhage in 1949 heeft deze de Com
missaris der Koningin eigener beweging
herinnerd aan hetgeen in Hazerswoude was
voorgevallen. In de aanbeveling voor de
benoeming heeft de Commissaris daarvan
geen melding gemaakt. Hiervan is ook geen
mededeling gedaan aan de toenmalige mi
nister van Binnenlandse Zaken of aan zijn
departement.

In december 1951 werd aan de toenmalige
chef van de afdeling Binnenlands Bestuur
van het departement van Binnenlandse
Zaken door een figuur uit het voormalige
verzet mondeling mededeling gedaan van
de bij de zuivering van de politieman
Koren door mr. Schokking afgelegde ver
klaring, omdat het niet uitgesloten werd
geacht, dat deze aangelegenheid naar voren
zou komen in verband met het aan de toen
malige hoofdcommissaris van politie der
gemeente 's Gravenhage verleende ontslag.
Op 29 januari 1952 had tussen de minister
en deze zegsman een onderhoud plaats,
waarbij deze een kort resumé van de door
mr. Schokking afgelegde verklaringen ver
strekte.

Kennisneming van dit resumé heeft de
minister geen aanleiding gegeven ter zake
stappen te ondernemen. Evenmin heeft hij
aanleiding gevonden de herbenoeming van
mr. Schokking als burgemeester van 's Gra
venhage met ingang van 1 december 1955
niet te bevorderen.

Met betrekking tot de vraag, op welke

omloop zijn gebracht, is nog een onderzoek
gaande. De minister hoopt spoedig hier
over nadere mededelingen te kunnen doen.

De fotocopleën

Het tot dusver ingestelde onderzoek naar
de wijze waarop de fotocopieëri van de 'in
dertijd afgelegde verklaring van mr.
Schokking in handen van onbevoegden zijn
gekomen, heeft nog geen volledige ophel
dering gebracht.

Wel is bekend geworden door wie de
bedoelde copieën zijn gemaakt. De toen
malige hoofdcommissaris van politie in
Den Haag, de heer Valken, had, toen hij de
zaak van het door hem gevraagde ontslag
behandeld wenste te zien door het Ambte
narengerecht, op verzoek van zijn advocaat
inzage gevraagd van de bedoelde verkla
ring van de heer Schokking, teneinde
daarvan een fotoeopie te maken. Aan dit
verzoek is voldaan en dientengevolge zijn
er op het Haagse hoofdbureau van politie
door de betreffende dienst copieën gemaakt.

Uit niets is gebleken dat de heer Valken
zijn bevoegdheden heeft overschreden, met
andere woorden dat hij de fotocopieën in
handen van niet bevoegden zou hebben
gesteld. Het aantal copieën, dat is gemaakt,
is gering geweest.

Gebleken is dat bij één instantie, die een
zeker recht op een dergelijke copie kon
doen gelden, een persoon werkzaam was,
die van de inhoud een afschrift heeft kun
nen maken.

Ook de toenmalige P.O.D. had de be
schikking over een originele, door mr.
Schokking getekende verklaring. De ver
klaring, welke van een gelijkluidende in
houd is als die, waarvan fotocopieën zijn
gemaakt, is spoorloos verdwenen.

De wegverbinding BorgharenItteren is
sedert vanochtend negen uur hersteld. Wel
loopt er nog op twee plaatsen een beetje
water over deze weg, doch auto's en fiet
sers kunnen er door rijden. De weg van
Bunde naar Itteren aan de andere zijde
van het dorp staat nog 40 cm. onder water.
Men verwacht dat hier morgen het verkeer
weer mogelijk zal zijn. Sedert Maandag
middag is de Maas bij Maastricht al 34
centimeter gezakt.

HAARLEM. Het is een slechte tijding
die wij moeten brengen: de beruchte
Frans Rosier is enkele dagen geleden uit
de strafgevangenis voor krankzinnigen te
Medemblik ontvlucht! Hij is een hoogst
gevaarlijk man, die thans weer vrij in de
maatschappij vertoeft. Als kind bestal hij
zijn makkers op school, op zijn 14de jaar
kreeg hij zes maanden gevangenisstraf
voor diefstal van vee uit de weide. Zoodra
hij weer vrij was, pleegde hij nieuwe
diefstallen. Van zijn 14de tot zijn 31ste
jaar heeft hij veertien jaar in de cel door
gebracht. Er bestaat een sterk vermoeden
dat hij veel meer op zijn kerfstok heeft
dan waarvoor hij gestraft is kunnen wor
den. Het gerucht schrijft hem een aandeel
toe in de moorden op twee oude vrouw
tjes aan den Raamsingel en in die op de
oude juffrouw Van Weemen, bijgenaamd
juffrouw Trip-trap, die in 1902 dood in
haar woning werd gevonden.

Overal in den lande wordt thans op
Frans Rosier geloerd en zooals dat ge
woonlijk gaat, komen uit alle windstre
ken mededelingen van personen, die mee-
nen den gezochte gezien te hebben. Doch
de man kan onmogelijk overal tegelijk
zijn. De justitie heeft een belooning van.
f500 voor zijn aanhouding uitgeloofd.