0
Parijs brengt ons
de nieuwe mode,
Geur en smaak van
Pickwick Thee extra beschermd
Haarlemse kantonrechter nam
rijbewijzen af wegens snijden
Onwettige invoer van Duitse
auto's; f 2500 boete geëist
Sportweek in Haarlem in vervolg
slechts één maal in de twee jaar
Volgend jaar op geheel nieuwe basis
FEUILLETON
Moord met staatsie
Manifest over proces-
Jungschlaeger
Handelsagent voor de
Haarlemse economische
politierechter
Economische politierechter
Boete voor Stichting
Schooltandverzorging
Sassènhëimer ernstig
gewond na aanrijding
Vergadering gezelschap
van de stille omgang
EI Al vliegt via Schiphol
op lijn-Londen-Tel Aviv
Stichting 1940—1945 heeft
benodigd kapitaal bijeen
door Wil Wanting
Di INS DAG 6 MAART 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Maandagmiddag stond voor de Haar
lemse kantonrechter mr. Th. F. Raedt een
40-jarige autorijschoolinstructeur terecht
die ervan verdacht werd op 30 augustus
van het vorig jaar in de Ostadestraat een
andere auto te hebben ingehaald en vervol
gens zo scherp naar rechts te hebben ge
zwenkt. waardoor de veiligheid van het
verkeer ernstig in gevaar werd gebracht.
De verdachte beweerde niet te hebben ge
sneden" en zei dat de andere automobilist
plotseling, zonder eerst te hebben uitgeke
ken. uit een file was gekomen. Verscheide
ne getuigen bevestigden echter dat de in
structeur wel degelijk „gesneden" had. na
dat de beide auto's eerst ongeveer veertig
meter naast elkaar zouden hebben gere
den.'
De ambtenaar van het Openbaar Mi
nisterie, mr. H. Lagerwaard,- vond het be
treurenswaardig dat de verdachte zijn
fout niet wilde inzien en eiste één week
hechtenis en twee jaar ontzegging van de
bevoegdheid motorvoertuigen te besturen.
De kantonrechter wilde de zaak even aan
houden omdat de instructeur in de volgen
de zaak als getuige tegen de automobilist
van de andere auto moest verschijnen.
Beide auto's waren namelijk verder gere
den en onder het viaduct bij de Kinder
huissingel moest de instructeur, die voorop
reed plotseling remmen voor enige fiet
sers, die naar links afzwenkten, waarbij de
verdachte hem aanreed. De vrouw van ver
dachte, die ook als getuige verschenen was,
verklaarde dat de lesauto, die blijkens de
richtingaanwijzer naar rechts wilde, plot
seling naar links uitweek, waardoor een
botsing niet meer te vermijden was. De
ambtenaar van het Openbaar Ministerie
vroeg wegens gebrek aan bewijs, vrijspraak,
waarbij de kantom-echter zich kon aanslui
ten. Hierna volgde de uitspraak tegen de
eerste verdachte, de instructeur: één week
hechtenis en ontzegging van de bevoegd
heid motorvoertuigen te besturen voor de
tijd van één jaar.
De Haarlemse chauffeur van een grote
vleesauto, die op 4 november van het vorig
jaar op de Leidsevaart op het versmalde
gedeelte langs de afrit van de tram naar
Zandvoort een andere auto sneed, werd
door de kantonrechter veroordeeld tot een
hechtenis van een week en ontzegging van
het rijbewijs voor een jaar. Er was een
hechtenis van een week en ontzegging voor
twee jaar geëist. Hij zeide, dat hij al her
haaldelijk door signalen te kennen had
gegeven, dat hij wilde passeren, maar dat
de voor hem rijdende automobilist hem
daartoe de kans niet had gegeven. Deze
reed volgens zijn eigen verklaring 40 kilo
meter en de vrachtauto-bestuurder ver
klaarde 25 a 30 te hebben gereden. „Dat is
toch wel heel gek", zei de kantonrechter,
„hoe wilt u met 25 kilometer een wagen
inhalen, die 40 rijdt? De bestuurder van de
personenauto verklaarde dat de vleesaulo
herhaaldelijk toeterend naast hem was ko-.
men rijden. „Ik laat me niet van de weg
afrijden", zei deze getuige. Dat was ten
slotte wel gebeurd omdat de vleesauto hem
had gesneden en het trottoir opgedrukt.
Een Haarlemse dame, die op 12 septem
ber met haar auto op de hoek van de Zijl-
weg en de Julianalaan een bromfietser
aanreed, hoorde f 150 boete en een jaar
ontzegging van het rijbewijs dat zij nog
maar driekwart jaar bezat tegen zich
eisen. Zij kreeg echter de ontzegging voor
waardelijk. Zij had, de Julianalaan in-
zwenkend, de bromfietser, die recht door
wilde, daarvoor geen ruimte gelaten. Het
kwam hierbij echter niet geheel vast te
staan of zij de bromfietser had ingehaald
of de bromfietser haar. In elk geval ver
klaarde zij van de bromfietser niets te heb
ben gezien en ook van de botsing niets te
hebben gemerkt, zodat zij zou zijn doorge
reden, indien een automobilist achter haar
haar niet had gewaarschuwd.
Vervolgens werd de bestuurder van een
vrachtauto, die van de Gierstraat de Doe
lenstraat in wilde rijden en daarbij een
wielrijdster aanreed, f 150 boete en een
jaar ontzegging opgelegd conform de eis.
Hij zelf zeide, dat hij langgaam en voor
zichtig de Doelenstraat ingedraaid was en
daarbij zijn richtingwijzer had uit gehad.
Het meisje had volgens hem aan de lin
kerkant dienen langs te rijden, dan was er
niets gebeurd. De kantonrechter wees hem
er echter op, dat hij de doorgang aan zijn
rechterkant had moeten vrijlaten om het
meisje te doen passeren. Bovendien nam
deze het hem kwalijk, dat hij na de aan
rijding alleen maar gevraagd had, of er iets
bijzonders was en was weggereden toen hij
zag dat de schade voornamelijk neerkwam
op een slag in het wiel. „Is dat soms geen
schade'?', zo vroeg de kantonrechter.
Wonderlijke gedraging
Vervolgens moest terechtstaan een direc
teur van een onderneming uit Den Haag,
die op 14 oktober van het vorige jaar te
Heemstede met zijn auto, komende uit de
Adriaan .Pauwlaan, plotseling, zonder uit
te kijken, de Herenweg, die daar voor-
rangsweg is, was overgestoken, waardoor
hij in botsing kwam met een truck met op
legger bestuurd door een 39-jarige chauf
feur uit Leeuwarden. Verdachte zei dat hij
naar rechts zowel als naar links had gé-
keken en de truck niet had gezien. Boven
dien zou hij niet hard hebben gereden. Ge
tuigen verklaarden echter dat de snelheid
van de verdachte aanzienlijk was geweest.
De kantonrechter vond het onbegrijpelijk,
evenals de ambtenaar van het O. M., die
het een wonderlijke gedragslijn noemde en
de te hoge snelheid laakte. Omdat de ver
dachte door de ontstane schade en de
schrik al aanzienlijk getraft was, wiide hij
geen gevangenisstraf opleggen en eiste
tweehonderd gulden boete, subsidiair veer
tien dagen hechtenis en ontzegging van de
bevoegdheid motorvoertuigen te besturen
voor de tijd van één jaar. De kantonrechter
verminderde bij zijn uitspraak deze tijd
tot zes maanden.
Het onderstaande manifest is heden pu
bliek gemaakt: „De berichten over de in
Djakarta aanhangige processen tegen Jung-
schlaeger en Schmidt, en de gevangenhou
ding van andere Nederlanders wekken bij
ondergetekenden de indruk dat de funda
mentele rechten van de mens zoals deze
zijn aanvaard door de Verenigde Naties,
daarbij niet naar behoren worden geëer
biedigd.
Nu, naar hun is gebleken, deze indruk
niet slechts bij henzelf doch ook bij ande
ren in en buiten Nederland is ontstaan,
hechten zij er aan de Nederlandse regering
met de grootste nadruk de vraag voor te
leggen, of het, afgezien van wait zij overi
gens ten deze reeds heeft gedaan, geen
plicht is de desbetreffende kwestie voor
een internationaal forum te brengen en
hiertoe onverwijld alle voorbereidingen te
treffen.
Daartoe rich te de regering zich dan tot
de bevoegde organen der Verenigde naties
en make zij deze zaken op de daartoe mo
gelijke wijze aanhangig bij het internatio
naal gerechtshof, opdat, met hoor en we
derhoor en onderzoek van alle aangeroerde
controleerbare feiten, door een onpartijdige
en onbevooroordeelde rechter worde na
gegaan, of inderdaad onze zo zwaar be
proefde landgenoten niet volkomen on
schuldig zijn.
De initiatiefnemers vertrouwen dat het
Nederlandse volk in al zijn geledingen uit
drukkelijk van zijn instemming met dit
streven zal doen blijken."
De ondertekenaren zijn G. Ch. Aalders,
voorzitter Nederlandse Vereniging van
Ex-politieke gevangenen; R. P. Cleveringa,
hoogleraar te Leiden; F. J. Goedhart, lid
van de Tweede Kamer; Leonhard Huizin-
ga, auteur; mevrouw Gezina H. J. v. d.
Molen, hoogleraar aan de Vrije Universi
teit te Amsterdam; K. van Rijckevorsel,
lid van de Tweede Kamer; A. Goekoop,
Adriaan Goekooplaan 10, Den Haag.
Ad'haesiebetuigingen („Ik onderschrijf
het manifest-Jungschlaeger, handtekening,
naam, functie, adres, woonplaats) kunnen
aan laatstgenoemde ondertekenaar worden
gezonden.
Nieuw laboratorium. Ir. A. W. van der
Plassche, directeur-generaal van de Land
bouw, heeft te Wageningen het nieuwe ge
bouw van het Laboratorium voor Bemes-
tingsonderzoek van de Landbouwkundige
Dienst voor Chilisalpeter officieel geopend.
ADVERTENTIE
waarvan de voornaamste aspecten hierop
neerkomen: Schouders iets verbreed, rokken
van de wandeljaponnen zijn nauw en van de
zomertoiletten wijd. Speciale aandacht is be
steed aan het rugpand. Het silhouet is lang.
recht en plat; zeer slank, zonder echter de
vrouwelijke bekoorlijkheid uit het oog te
verliezen.
Willen de Hollandse vrouwen aan de nieuwe
Parijse mode meedoen, dan zullen zij echter
een flinke vermageringskuur moeten onder
gaan. Alleen, indien u slank bent. kunt u
in het komend voorjaar uw nieuwe kleren
met plezier dragen.
Carrugan, het Zweedse melkdieet geeft u die
slanke lijn, waarnaar u zo verlangt en zorgt
ervoor, dat li er jeugdig en fris uitziet.
Carrugan is geen ouderwets vermagerings
middel, doch een gezond, natuurlijk dieet. Op
onschadelijke wijze verlost Carrugan u van
uw teveel aan gewicht, u zult zich van dag
tot dag slanker en jonger gevoelen.
Begin vandaag nog aan het Carrugan slank-
heidsdieet! Verkrijgbaar bij apotheker en
drogist.
De Nederlandse agent van een grote
fabriek van brilmonturen uit Mainz-Bom-
bach, een tot Nederlander genaturaliseerde
Duitser uit Zandvoort, hoorde maandag
voor de economische politierechter te
Haarlem een boete van 2500 tegen zich
eisen wegens overtreding van het Devie-
zenbeslviit 1945. Hij. had namelijk volgens
de tenlastelegging twee personenauto's uit
Duitsland ingevoerd en het doen voor
komen of het auto's waren, waarvoor by
de grensoverschrijding slechts een triptiek
behoeft te worden getoond en geen invoer
rechten behoeven te worden betaald. Dat
had echter wel dienen te geschieden, om
dat deze auto's voor langdurig gebruik in
Nederland bestemd waren en bovendien
bleek het de bedoeling van de verdachte
en zijn mede-agent te zyn, de auto's uit
eindelijk in eigendom te krijgen.
De verdachte zeide, dat de twee wagens
eigendom waren gebleven van de fabri
kant. Deze had de personenauto's op zijn
verzoek te zijner beschikking gesteld om
de taak van hem en zijn mede-agent voor
het opbouwen van de verkooporganisatie
in Nederland te vergemakkelijken. Zij ble
ven echter diens eigendom, hetgeen ook uit
de papieren, die hij bij de grens had laten
zien, kon worden afgeleid. Hij had, naar
hij zeide, in de stellige overtuiging ver
keerd, dat een triptiek in dit geval vol
doende was geweest. Een getuige-deskun-
dige van Invoerrechten en Accijnzen zeide,
dat het langdurige gebruik van de auto's
in Nederland de betaling van invoerrech
ten noodzakelijk had gemaakt en dat de
verdachte niet alleen deze aan de Staat der
Nederlanden had onthouden, maar boven
dien achttien maanden had gereden zonder
motorrijtuigenbelasting te betalen omdat de
wagens Duitse kentekens hadden.
De officier van justitie zeide in zijn
requisitoir, dat de verdachte op deze wijze
invoerrechten had ontdoken ten bedrage
van 1500. Omdat van dit bedrag inmid
dels navordering heeft plaatsgevonden,
achtte hij teruggave van de in beslag
genomen autó's wel juist. Hij eiste een
boete van 2500.
De raadsman van de verdachte, mr. B. J.
de Boer, betoogde, dat hier zeker geen
sprake van een grof knoeipartijtje is ge
weest. De Duitse fabrikant wilde geen
speciale auto's voor de verkooporganisatie
gaan aanschaffen, zolang er nog onvol
doende zekerheid omtrent het voortbestaan
daarvan bestond. Daarom stond hij twee
gebruikte wagens tijdelijk af, die echter op
naam van zijn bedrijf in Mainz-Bombach
bleven staan. Hij meende evenals zijn
agenten, dat een triptiek het gebruik van
de wagens in het buitenland gedurende
een jaar rechtvaardigde en bij de grens had
men volgens de raadsman ook helemaal
geen poging gedaan om iets te verbergen.
De douane is hier echter, naar mr. De Boer
zeide, in gebreke gebleven. Zij had bij een
nauwkeuriger controle dit misverstand on
middellijk kunnen constateren en dan zou
er verder niets gebeurd zijn. De raadsman
achtte zijn cliënt dan ook veel meer een
slachtoffer van de onachtzaamheid van de
douane. Dat een der agenten er een spaar
rekening op na hield om een van deze
auto's te kunnen kopen, kon, naar hij zeide,
voorts moeilijk betekenen, dat deze auto
onder bezwarende titel was verkregen. Ook
de navordering van invoerrechten achtte
mr. De Boer zeer vreemd, omdat de wagens
nog steeds het eigendom van de Duitse
fabriek zijn. De politierechter besloot de
zaak voor onbepaalde tijd aan te houden
voor het horen van een getuige.
Voor de Haarlemse economische politie
rechter deed zich maandag de vraag voor,
of de tandartsen, die voor de Stichting
Schooltandverzorging op de scholen werk
zaam zijn, in een gewone arbeidsverhou
ding ingevolge het Bijzonder Besluit Ar
beidsverhoudingen ten opzichte van deze
stichting staan. Aan een Haarlemse vrou-
xvelijke tandarts, die onder meer voor deze
stichting xverkte, was namelijk het vorig
jaar aangezegd, dat van haar diensten niet
langer gebruik zou worden gemaakt, aan
gezien een andere tandarts, die tijdelijk
door haar vervangen zou zijn, omdat hij in
militaire dienst was geweest, zijn werk
voqr de stichting had hervat.
Zij had hier echter geen genoegen mee
genomen, niet alleen omdat zij van mening
was, dat haar benoeming geenszins was
geschied om een andere tandarts te ver
vangen, maar vooral omdat zij de betrek
king tussen haar en de stichting als een
normale arbeidsverhouding beschouwde,
dus het beëindigen daarvan als een ont
slag, waarvoor noch haar instemming, noch
die van het Arbeidsbureau was verkregen.
Een tandarts uit Aerdenhout, die als
adviseur van de Stichting Schooltandver
zorging was gedagvaard, betoogde echter,
dat hier geen sprake was van een normale
arbeidsverhouding, zodat men de opzeg
ging van de diensten van deze tandarts
ook niet als een ontslag kon beschouwen.
Ook een getuige-deskundige, de secretaris
van de Centrale Raad voor Sociale Tand
heelkunde en lid van het hoofdbestuur
van de Nederlandse Maatschappij tot be
vordering van de Tandheelkunde, betoog
de dit. Hij zeide, dat er juist van de zijde
van deze organisaties op wordt toegezien,
dat de diensten van tandartsen voor stich
tingen als deze geheel binnen de sfeer van
het vrije beroep blijven. In antwoord op
bureau. Hij legde de stichting een boete
rechter, mr. A. Bletz, dat deze tandartsen
toch door de stichting gesalarieerd worden,
zeide hij, dat de honoraria sterk verschil
len omdat zij in principe gebaseerd zijn
op de verrichting, precies zoals in het vrije
beroep.
De officier van justitie, mr. J. Wiarda,
meende echter, dat men hier wèl met een
arbeidsverhouding te doen heeft, omdat er
sprake is van een gezagsverhouding tussen
de stichting en de tandartsen. Hij eiste een
boete van f 75.
In zijn pleidooi verklaarde mr. F. van
der Goot, dat men toch moeilijk vol kan
houden, dat dit een normale arbeidsver
houding was. Hij herinnerde er aan, dat de
betrokken tandarts naast dit werk ook een
particuliere praktijk had en in een poli
kliniek werkte. De instructie, waaruit men
had geprobeerd de arbeidsverhouding met
de stichting af te leiden, was niet van de
stichting uitgegaan, maar van een leidende
organisatie in dit vrije beroep. Hij conclu
deerde tot vrijspraak of ontslag van rechts
vervolging.
De politierechter zeide er echter geen
ogenblik aan te twijfelen, dat hier een
arbeidsverhouding bestond en dus ook
sprake was van een ontslag zonder instem
ming van de tandarts en van het arbeids-
van f 50~op.-
Maandagmorgen om twee uur reed een
bromfietser uit Sassenheim over de Rijks
straatweg in de richting Haarlem. Tenge
volge van de gladheid van de weg slipte
de man en kwam daardoor in botsing met
een uit de tegenovergestelde richting ko
mende vrachtauto met aanhangwagen. Hij
moest ernstig gewond naar het Grote
Gasthuis in Haarlem worden vervoerd.
ADVERTENTIE
VERPAKKING MET
BIJZONDERE EIGENSCHAPPEN
Pickwick Thee, de bekende
Engelse melange van Douwe Egberts,
kenmerkt zich door een bijzonder ver
kwikkende smaak en een zeer krach
tige, opwekkende geur.
uiterst dun, maar voor vocht etc. on
doordringbaar laagje aluminium. Daar
door behoudt Pickwick Thee haar
volle heerlijke geur en zeldzaam ver
kwikkende eigenschappen tot het
laatste zetsel.
Teneinde deze smaak en geur afdoen
de voor u te beschermen (thee is een
teer product!) is de binnenverpakking
van Pickwick Thee voorzien van een
Q '/"K\m)/[ /i
hnti
„We zullen het nogeens proberen", zei de oudste heer. „Hoeveel is het tweehonderd-
zevenenveertigste deel van een zevende van negenhonderdvierentachtig maai acht-
duizenddriehonderdzestig min negenhonderdvijfenvijftig?"
„En hoe ver staat de zon van Satumus af?", vroeg de tweede heer.
„En weet je, hoeveel ogen een Pitarïskus Damoniterius heeft?", wou de derde heer
weten.
Ach, die arme Pommeltje. Het duizelde in zijn hoofd en hij had wel in de grond
willen kruipen van schaamte. Want hoe kon hij nu al die verschrikkelijk moeilijke
vragen beantwoorden? Hij wist nog maar nauwelijks, dat tweemaal drie zes is.
„Ik ik weet het niet", stotterde hij beschaamd en helemaal in de war. 47-48
(Van onze sportredacteur)
Dit jaar zal er in Haarlem geen Sport
week worden gehouden. Het uitvoerend
comité van de Stichting Sportweek
Haarlem heeft hiertoe besloten nadat
het zich uitvoerig en langdurig had be
raden over de wijze, waarop men het
jaarlijkse sportieve festijn beter tot zijn
recht kon laten komen. De eerstvolgen
de Sportweek zal dus pas weer het vol
gend jaar plaats vinden.
Wij kunnen het besluit van het uitvoe-
rend-comité van de Stichting Haarlemse
Sportweek niet anders dan van harte toe
juichen. Op 12 november van het vorig
jaar wezen wij er reeds uitvoerig op dat het
meer dan wenselijk was dat de represen
tanten van de sportbonden in Haarlem de
hoofden bij elkaar zouden steken om zich
te beraden hoe men de propagandistische
factor het best tot zijn recht kon doen ko
men. Vooral ook omdat de jaarlijkse pro
gramma's wat eentonig begonnen te wor
den en één of meer hoogtepunten ont
braken.
Dat is gebeurd. Men heeft zich beraden.
Daarbij is ook de medewerking van de
sportbonden zelf ter sprake gekomen. Zo
als wij er destijds reeds op wezen gingen
de bonden steeds mee leunen op het Sport,
week-comité. Zij wilden wel propaganda
maken voor hun sport en nieuwe en voor
al jonge beoefenaren winnen, maar er zo
min mogelijk moeite voor doen en zo wei
nig mogelijk geld voor uitgeven. Men deed
toezeggingen, maar kwam ze niet na. Daar
heeft het Sportweek-comité nu een eind
aan gemaakt.
Rijp bc'faad
Zoals gezegd, niet dan na uitvoerig be
raad. Men heeft deTJofiden in de gelegen
heid gesteld haar goede wil te bewijzen en
te tonen dat de Haarlemse Sportweek een
festijn betekende dat men niet gaarne zou
willen missen. Men heeft de bonden de
De jaarvergadering van de afdeling
Heemstede van het Gezelschap van de stil
le omgang, welke maandagavond in het
r.-k. verenigingsgebouw in Heemstede
werd gehouden en waarvoor slechts een
matige belangstelling was, stond ditmaal
onder leiding van de secretaris, de heer J.
Lijnkamp, aangezien de voorzitter, de heer
J. A. A. Elsenburg verhinderd was.
In zijn openingswoord herinnerde de
heer Lijnkamp aan het overlijden van een
van de bestuursleden van het gezelschap,
de heer J. de Boer. Daarna stelde spreker
vast dat de belangstelling voor de stille
omgang zich steeds in dalende lijn beweegt.
De plannen voor een vaandel hebben in
tussen een definitieve vorm aangenomen.
Het jaarverslag van de penningmeester, de
heer P. de Wildt, wees een zeer behoorlijk
batig saldo aan.
Na een toespraak van kapelaan J. Keet
over het ontstaan van deze devotie volg
den enige mededelingen. Voor de lopers,
die naar Amsterdam wandelen, zal zater
dagavond a.s. om 9.30 uur in de kapel van
de broeders'op het Nagtzaamplein te Haar
lem een lof worden opgedragen, waarna
men naar Amsterdam vertrekt. Voor hen,
die per tram naar Amsterdam gaan, wordt
in de St. Bavokerk aan de Herenweg om
10.45 uur een lof opgedragen, waarna men
per bus naar Haarlem trekt en vandaar
per tram naar Amsterdam. Om halfdrie
wonen de deelnemers in Amsterdam in de
kerk van O.L. Vrouw aan de Keizersgracht
de mis bij en daarna vertrekt men weer
per tram en bus naar huis.
kans gegeven met plannen te komen, die
ervan zouden getuigen dat men niet was
ingedommeld plannen, die de organi
satoren van de Haarlemse Sportweek de
overtuiging zouden moeten hergeven dat
zij inderdaad de uitvoerders zijn van de
wensen en plannen van de sportbonden in
Haarlem.
Maar ook die kans hebben de bonden
voorbij laten gaan. Het enige bewijs dat
werd geleverd was het bewys dat de be
stuurders inderdaad zijn ingedommeld en
dat zij inderdaad weinig geld en moeite
over hebben voor achttien karaats pro
paganda. Vandaar het besluit dat de Haar
lemse Sportweek in de toekomst eens per
twee jaar zal worden gehouden. Een be
sluit, dat van harte is toe te juichen.
Kans
Nu de kogel eindelijk door de kerk is,
liggen er weer kansen te over om de Sport
week van het volgende jaar op geheel
nieuwe leest te schoeien. Er is tijd genoeg
om de stand van zaken te bezien en de
basis te leggen voor een nieuwe periode en
een nieuwe serie van Sportweken in Haar.
lem. Waarbij wij ervan overtuigd zijn dat
ais eenmaal een Sportweek-in-nieuwe-
vorm haar beslag heeft gekregen, men niet
zal schromen terug te komen op het nu
genomen besluit en zo spoedig mogelijk de
Sportweek weer eens per jaar zal gaan
houden. Hetgeen dan niet anders dan in
het belang kan zijn van de sporten en haar
beoefenaren. Wij beschouwen het besluit
van het uitvocrend-comité dan ook niet an.
ders dan een vingerwijzing voor die sport
bonden zelf. Waarbij wij van harte hopen
dat de bonden en haar bestuurders dat
zullen begrijpen ener naar handelen.
Aan de 13 luchtvaartmaatschappijen uit
de gehele wereld, wier lijnvliegtuigen pas
sagiers naar Schiphol brengen, is als veer
tiende de Israëlische luchtvaartmaatschap
pij El Al toegevoegd. Maandag landde een
El Al Constellation als eerste lijnvliegtuig
van de nieuwe vei'binding tussen Schip
hol en Tel Aviv op onze nationale lucht
haven.
In feite betreft het hier niet een geheel
nieuwe luchtlijn, maar een nieuwe tussen
haven voor de maatschappij, die al gerui
me tijd de verbinding tussen Israel en
Londen onderhoudt. Voortaan vliegt de El
Al echter van Tel Aviv via Wenen en
Schiphol naar Londen en vice versa.
Het hoofdbestuur van de Stichting 1940—
1945 deelt mede dat de laatste grote in
zamelingsactie, begonnen in de meidagen
1955 bij gelegenheid van het feest van 10
jaar bevrijd Nederland, een groot succes is
geworden. Het gestelde doel het bijeen
brengen van het door de Stichting nog be
nodigde bedrag van vyf millioen gulden
is volledig bereikt.
Op 31 december 1955 was bijeengebracht
of toegezegd, een bedrag van ruim
f 5.200.000,Door het slagen van de in
zamelingsactie, is de Stichting 1940—1945
in staat gesteld, haar arbeid, welke nog op
15 tot 20 jaar wordt begroot, lot een succes
vol einde te brengen.
Geslipt op Rijksweg
De heer K., wonende aan de v. d. Endelaan
te Hillegom reed op zijn scooter op de
Rijksstraatweg AmsterdamDen Haag. Ten
gevolge van de gladheid is hij geslipt. Men
vond hem aan de kant van de weg. Het
slachtoffer werd naar het Elisabethsgasthuis
te Haarlem overgebracht ter observatie.
12
Verschillende koetsiers en ander stal
personeel waren in die tijd langs de dienst
trap boven gekomen, hetzij om Van Abel
te spreken, hetzij omdat ze iets te zoeken
hadden in de achter de woonkamer lig
gende tuigkamer. Langs dezelfde weg waren
ze weer naar de stal afgedaald. Niemand
had echter aan dat geloop en gedraaf enige
aandacht geschonken, omdat het heel nor
maal was, zeker op zo'n drukke dag als
die laatste van de lustrumweek. Van des
ochtends vroeg tot des avonds laat, maar
vooral 's ochtends vroeg, was iedereen in
de weer geweest in het huis en het was
natuurlijk, dat die drukte zich allereerst
concentreerde op de hal, waar de trappen,
het kantoor, de woon-, de tuig-, de bedien-
dekamer en de keuken op uit kwamen.
Er was verder niets van bekend, dat
personen, die in de stal niets te maken
hadden, zoals bijv. de pensiongasten, de
diensttrap gebruikt zouden hebben. Was dit
gebeurd en was dit gezien, dan zou het
zeker de aandacht getrokken hebben als
iets ongewoons, iets wat in de ordelijke
huize Van Abel nooit voorkwam.
Van Abel zelf had tot kwart over zes
op zijn kantoor gezeten en was toen door
zijn zuster geroepen om te eten. Om kwart
over zeven was het diner afgelopen en
daarna was hij naar de stal gegaan.
Tegen zessen was de weduwe Ros-Van
Abel die de hele dag last had van voorjaars
moeheid en daarom in de huiskamer was
gebleven, naar boven gegaan om de stu
dent Hebbels, die ziek was, met moeder
lijke zorg een kopje thee met een aspirine
te brengen. Zij was even met de patiënt
blijven praten en had daarna om kwart
over zes haar broer geroepen voor het
diner in de huiskamer, dat op dat tijdstip
door de dienstmeisjes werd opgediend. Het
personeel at in diezelfde tijd tussen kwart
over zes en zeven uur in de personeels-
kamer naast de keuken en door een tussen
deur daarmee verbonden en vanaf zeven
werden de gasten bediend op hun kamers.
Om zeven uur was de weduwe Ros-Van
Abel, daar de kok die dag afwezig was,
naar de keuken gegaan om te helpen met
de vaat, ook al omdat de keukenmeid, Kla-
zina Duffelding, die avond vrij af zou heb
ben. Ze was in de keuken gebleven tot
kwart over acht, had haar broer langs de
diensttrap, die hij om deze tijd immers
altijd afsloot, uit de stal boven horen
komen en was toen met een pot verse thee
naar de huiskamer teruggekeerd.
De klok van zeven had Van Abel na zijn
diner weer in zijn kantoor teruggezien,
waar hij de krant had gelezen, tot hij om
8 uur naar beneden ging voor de laatste
inspectie en om, zoals bekend was, de deur
van de diensttrap om kwart over acht te
sluiten.
Enters glimlachte om de vele huishou
delijke bijzonderheden door de zelf zo huis
houdelijk aangelegde rechercheur Boekje
uit die verhoren genoteerd zoals het
verse theewater van de weduwe Ros-Van
Abel.
Maar noch zij, noch de stalhouder zelf
had tussen 6 uur en kwart over acht op het
gangportaal of op de trappen iets verdachts
of vreemds gezien of iemand, die daar niet
hoorde, of die zich niet gewoon gedroeg.
Uiteraard was het hun niet mogelijk pre
cies op te geven, wie zij hadden gezien,
maar dat waren in elk geval leden van
huis- en stalpersoneel en waarschijnlijk
ook enkele gasten, in elk geval dus perso
nen, wier aanwezigheid daar nooit ver
dacht kon zijn geweest. Rovaart hadden zij
in elk geval niet gezien.
Maar er viel na te gaan, en vooral voor
zover bet bellenmeisje, Jaantje Klapwiek,
het zich herinnerde, waren langs de huis-
trap in de opgegeven tijd de volgende gas
ten gepasseerd:
Een dame, die juffrouw Dubois om
streeks half zes was komen halen en die
boven komend juffrouw Dubois, al op uit
gaan gekleed, halverwege de trap had ont
moet en samen met haar was vertrokken;
een boodschappenjongen van een bekend
kruideniersbedrijf, die omstreeks kwart
voor zes had gebeld, boven was gekomen,
zijn waren in de keuken had afgeleverd.
nog even met de keukenmeid was blijven
praten en daarna weer langs de gewone
weg, de huistrap dus, was vertrokken; de
aanbidder van een der dienstmeisjes
Anneke Ratelaar had blozend en giechelend
toegegeven, dat dit vererend bezoek haar
had gegolden en die om kwart over zes
had gebeld met de vraag of zijn Dulcinea
die avond vrij was om naar de illuminatie
te gaan kijken maar die door het bellen
meisje wreed was afgepoeierd (strenge in
structies van de weduwe Ros-Van Abel!);
en tenslotte omstreeks zeven uur de moe
der van Klazina Duffelding, die haar doch
ter van haar „dienst" kwam halen, even
eens met de illuminatie als doel voor een
avondwandeling.
Boekjes waarschijnlijk weinig tactvol en
zeker niet ter zake doende commentaar op
het toch alleszins eerbaar feit, dat keuken
meiden des avonds, gechaperonneerd nog-
wel door haar moeder, „de lichies" gingen
zien, bijaldien echter niet in de gelegen
heid waren om hem, Boekje, ambtenaar-
in-functie, twee dagen later belangrijke
mededelingen te doen over een moord, dat
commentaar scheen tot het incident geleid
te hebben, dat Enters nog juist had kun
nen beëindigen.
Na het vertrek van Klazina Duffelding
om zeven uur was er niet meer gebeld tot
half negen, toen een oude nicht der Van
Abels ten tonele verscheen. Haar optreden,
door de weduwe Ros in de brede mede
gedeeld, lag echter buiten de tijd, die de
politie interesseerde.
Inspecteur Enters was zeer voldaan over
de door Boekje gepresteerde arbeid. Het
beeld van wat er in de beslissende tijd
tussen 17.24 uur en 20.15 uur in het pen
sion Van Abel gebeurd was, kreeg er meer
tekening door. ook al zagen noch Enters
noch Boekje zelf in die tekening reeds iets,
dat als aanknopingspunt voor een verder
onderzoek zou kunnen dienen. Maar in elk
geval bood het zulk een onderzoek enige
ruggesteun.
Van zijn kant deelde Enters nu de re
chercheur mee, wat professor Van den
Burg hem had verteld.
De kleine man sloeg op zijn rolronde
dijen van voldoening.
„We beginnen motief te zien, chef!"
„Kalm aan, Boekje", kalmeerde Enters
hem, „niet hóó roepen voor we over de
brug zijn. Eerst die personen verhoren!"
Boekje viel terug in een houding van ge
laten afwachting.
„De brug", sputterde hij, „de brug, ik
doe de hele dag al niets anders dan ver
horen afnemen, bah! Als u dat een brug
noemt, dan noem ik het de brug der
zuchten".
Enters grijnsde, raadpleegde zijn naam
lijst en riep Van Abel.
„Meneer Van Abel, we zullen nu begin
nen met de pensiongasten, die hier eer
gisteren waren, te verhoren. Ze zijn toch
allemaal thuis?"
Van Abel antwoordde niet en keek ver
legen.
„Nu?", informeerde Enters.
„Tja. ziet u inspecteur", begon de pen
sionhouder, „ik heb de heren en juffrouw
Dubois precies zoals u het mij gezegd had,
bij de lunch laten vragen om vanmiddag
voor een verhoor thuis te blijven, maar
„En?" vroeg Enters weer, nu ongeduldig,
omdat de andere er omheen scheen te
draaien.
„Meneer Proster heeft dat niet gedaan.
Die is intussen uitgegaan en nog niet thuis
gekomen. Maar ik kon er heus niets aan
doen. Als ik het gemerkt had, had ik hem
wel tegengehouden of meneer Boekje ge
waarschuwd. Maar hij is ongemerkt weg
gegaan".
Van Abel keek zo schuldbewust en
angstig, dat Enters medelijden kreeg. Het
was natuurlijk vervelend zei hij, maar ze
zouden dan wel wachten tot meneer Pros
ter terug kwam. Of meneer Van Abel nu
eerst juffrouw Dubois maar wilde roepen,
wat de pensionhouder opgelucht er zo
afgekomen te zijn met grote spoed ging
doen. Tevens gaf Enters hem opdracht om
de personen, die verhoord waren, onmid
dellijk na het verlaten van het kantoor
naar de huiskamer te loodsen en Van Abel
kreeg strenge orders om alle contact tussen
verhoorden en nog niet-verhoorden tegen
te gaan, en zo hij daarin niet slaagde, dit
onmiddellijk op het kantoor te rapporteren.
Hij zou gedurende het verhoor als een Cer
berus het halportaal bewaken.
„Mejuffrouw Dubois!" stelde Van Abel
voor.
Een slanke jonge vrouw, gekleed in een
eenvoudig donkerblauw geruit mantelpak,
kwam binnen.
(Wordt vervolgd)
t
