Een nacht in het Lido van Parijs
PARTISAN KOMT
Burgemeester Cremers: „Haarlem
is trots op orgelconcours"
Tegen verkeerszondaars in hoger
beroep zwaardere straffen geëist
ZONNEWARMTE
De Spaarnestad"
Haarlemse rechtbank
Voorwalt-foto
Uitstekende show
in Theater Carré
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLExMSCHE COURANT
13
Nieuwe kapsalon aan
Gedempte Oude Gracht
VICTORIOUS WALES
SEVEN SISTERS WALES
Antwoord van mr. Luns
op telegram uit Haarlem
Zware straf geëist
tegen verzekeringsagent
Vijftig jaar kleermaker
Bedrijf-klaver jassen
V oorlichtingsborden
van ANWB te Heemstede
FILM 8 en 16'mm
Overveen, tel. 16012
Haarlemse Zeilvereniging
vergaderde
„Atmos"-kIok windt
zich zelf op
Jubileum W. M. A. Anten
Bindingsavond BB
Heemstede
Voor de schooljeugd
„De gelaarsde kat"
VRIJDAG 2 3 MAART 1956
Een bonbonnière" zo noemde burge
meester mr. O. P. F. M. Cremers de nieuwe,
door de Amsterdamse edelsmid Nico Witte-
man ontworpen wisselprijs, beschikbaar
„esteld door het gemeentebestuur van
Haarlem voor het Internationale Orgel
concours, waarvan wij hierbij een afbeel
ding plaatsen en waarvan wij gisteren in
eendëel van onze editie reeds een beschrij
ving gaven. Aan de binnenzijde zijn de
namen gegraveerd van de winnaars van
de vorige wisselprijs, achtereenvolgens:
Louis Toebosch, Anton Heiller en driemaal
piet Kee, welke laatste definitief in het
bezit kwam van de Zilveren Tulp, welk
embleem niet meer zal terugkeren. In de
trant van een middeleeuwse miniatuur is
aan de buitenzijde de orgelspelende heilige
Caecilia voorgesteld. Naar deze wisselprijs
zullen, zoals wij al bekend maakten de
volgende organisten op woensdagavond 11
juli in de Grote Kerk te Haarlem mee
dingen: Hector Zeoli uit Buenos Aires, de
eerste deelnemer van gene zijde van de
oceaan, Leopold Hager uit Salzburg, een
ander wereldvermaard centrum van or-
eelcultuur, Wolfram Gehring uit Keulen
en de Nederlanders Klaas Bolt (officieel:
stadshulporganist te Haarlem) en Johan
van Dommele uit Bennekom.
Ter verkrijging van nieuwe gezichts
punten bij de beoordeling heeft men thans
ook een componist te weten Sem Dres-
den opgenomen in de jury, die verder
uit professor Anton Heiller uit Wenen en
Finn Viderö uit Gentofte in Denemarken
bestaat. Op 10 juli zullen de deelnemers
aan" de improvisatiewedstrijd zich kunnen
doen gelden als toonkunstenaars met een
programma van werken naar eigen keuze,
eveneens op het orgel van Christiaan Mül-
ler, dat op 12 juli door de beide buiten
landse juryleden wordt gespeeld. De in
de wederom uitgeschreven compositiewed
strijd bekroonde sonatine van ten hoogste
vijftien minuten, waarin geen oude normen
verwerkt mogen zijn, wordt ten gehore ge
bracht door Albert de Klerk op het roman
tische instrument van Cavaillé Coll als
onderdeel van een uitvoering in de Con
certzaal op 13 juli, waaraan medewerking
wordt verleend door het Noordhollands
philharmonisch Orkest onder leiding van
Toon Verhey, met medewerking van vier
zangsolisten en een vocaal ensemble ter
vertolking van werken van Mozart en
Hindemith.
Wederom worden al deze concerten en
de improvisatiewedstrijd, die zijn opge
nomen in het Holland Festival 1956, door
de NCRV en de Wereldomroep uitge
zonden.
Het in 1951 voor het eerst gehouden
Orgelconcours, bedoeld als bijdrage om de
oude doch verwaarloosde kunst der im
provisatie te doen herleven en de beteke
nis van Haarlem als muziekcentrum te
versterken, heeft internationale bekendheid
gekregen en is ondanks pogingen tot
navolging nog altijd enig in zijn soort.
Moedgevend voor de organisatoren zijn de
sterk gestegen belangstelling van het
publiek van heinde en verre voor dit jaar
lijkse gebeuren en de eveneens toenemen
de animo onder de jongere organisten. De
resultaten van de compositieprijsvragen
betekenen, dat blijkens de vele uitvoerin
gen, een aanzienlijke verrijking van de
orgellitteratuur.
Geen wonder dat burgemeester Cremers
donderdag de persconferentie in het stad
huis, waar bovenstaande gegevens werden
bekend gemaakt, opende met een woord
van dank aan de leden van de onder aus
piciën van Haarlems Bloei en onder voor
zitterschap van wethouder D. J. A. Geluk
werkende commissie. „Toen ik dezer dagen
op het terrein stond, waar de eerste paal
werd geslagen voor het gebouwencomplex
van de dochteronderneming van een Ame
rikaanse industrie in de Waarderpolder,
was ik trots op wat in Haarlem bereikt
wordt, ook als belofte voor de toekomst",
aldus de burgemeester,, die vervolgde: „Zo
ben ik even trots op de culturele winst, die
wij mede door de traditie van het orgel
concours hebben geboekt".
De heer J. F. Obermayer, directeur van
de Zomeracademie voor Orgel, die in 1956
voor de tweede keer wordt ingericht, weer
legde nogmaals de beschuldiging als zou
er concurrentie met de conservatoriums
worden beoogd: „Jonge organisten, die hun
vak reeds beheersen, hebben hier de mo-
ADVERTENTIE
een voornaam apéritief
vanaf 4.90 per fies
irptee uijnhaiidcl
brengt het beste.
zandvoortselaan 373
bentveld - tel. 27145
Enkele maanden geleden heeft de heer
H. Wakker eigenaar van de kapsalon aan
de Gedempte Oude Gracht 98 in Haar
lem een ingrijpende beslissing genomen.
Toen besloot hij namelijk, dat de salon
voor heren, waarin dagelijks talrijke Haar
lemmers zich van het overtollige hoofd
haar kwamen laten bevrijden definitief op
te heffen. Daarvoor in de plaats zou de
damessalon, die anders alleen door de nau
we gang bereikbaar was belangrijk uitge
breid worden. Acht weken is men bezig
geweest met het timmeren en breken en
het gevolg is dat bij de reeds bestaande
dameskapsalons in Haarlem een nieuwe
gevoegd is die plaats bieden zal aan negen
cliënten tegelijk. De heer Wakker heeft
zich voorts een bijzonder moderne appa
ratuur aangeschaft, die, zo deelde hij ons
mede, uniek is voor Nederland. De droog-
toestellen zijn namelijk in het midden van
de lichte en geheel nieuw ingerichte salon
geplaatst waardoor het mogelijk is, dat de
kapsters de cliënten gemakkelijker kunnen
bereiken. De herensalon is thans geheel
verdwenen, waar vroeger de scheermesjes
werden verkocht staat thans een fraaie
toonbank waar men allerlei schoonheids
middelen kan verkrijgen. Al met al een
aanwinst voor de inwoonsters van Haar
lem, die in de nieuwe zaak aan de Ge
dempte Oude Gracht een passende hoofd
tooi kunnen krijgen. Daar staat de heer
Wakker met zijn nieuwe zaak voor in.
gelijkheid onder leiding van internatio
naal vermaarde meesters kennis op te doen
van de moderne orgelpraktijk en onderling
van gedachten te wisselen. De prettige
stemming blijkt ook wel uit het feit dat de
vermaarde docenten de deelnemers als col
lega's aanspreken en behandelen".
De cursussen werden in 1955 gevolgd
door vijftien organisten, waaronder vijf
buitenlanders. Hoewel dit aantal niet ge
heel aan de verwachting voldeed, bleek
het hoogstaande peil van het onderwijs zo
waardevol, dat een zekere terughoudend
heid aan het begin in korte tijd omsloeg
in enthousiasme voor het gebodene. Dit be
moedigende resultaat, waarover zowel le
raren als studenten hun grote tevreden
heid te kennen gaven, wettigt alleszins een
voortzetting van de genomen proef.
In 1956 fungeren als docent voor inter
pretatie: Jeanne Demessieux en prof. Fried-
rich Bihn, voor interpretatie prof. Ant.
Heiller en een nog aan te wijzen Franse
specialist, benevens ir. Henk Badings voor
compositieleer. Lezingen worden onder
meer gehouden door Lady Susi Jeans over
Engelse orgelmuziek uit de achttiende
eeuw, door prof. N. Dufourcq over restau
ratie van klassieke orgels in de laatste
vijfentwintig jaar, door Gustav Leonhardt
over frasering, ornamentiek en ritmische
uitvoering bij orgelwerken van Bach, door
Hennie Schouten over moderne Ameri
kaanse orgels, door D. A. Flentrop over het
werk van de orgelbouwer, door prof. J.
Ahrens uit Berlijn over kerkmuziek en
door prof. Fr. Bihn uit Hamburg over be
roep en roeping van de organist. De heer
Obermayer betreurde het, dat hij nog
steeds de „improvisatiemeester" Albert de
Klerk niet bereid heeft kunnen vinden een
leergang te leiden.
Onder meer zullen de deelnemers aan
de zomeracademie, die van 7 tot 27 juli
gehouden wordt, een excursie naar het pas
gerestaureerde orgel van Arp Schnitger
in Zwolle maken.
ADVERTENTIE
Alleen
is beter dan die van onze
voortreffelijke
WALES-ANTHRACIET
(Super kwaliteit)
(le kwaliteit)
Alleen-verkoop:
BRANDSTOFFENHANDEL
ff
FR. VARKENMARKT 6—10
(Spaarne bij Viaduct)
Telefoon 1-4-1-6-4 en 1-3-9-0-4
De zaak-Jungschlager
De voorzitter van het comité van „Door
de Eeuwen Trouw" en het Veteranenle-
gioen, dat de protestvergadering tegen het
proces-Junschlager van 15 maart in de
Haarlemse Kegelbond organiseerde, de
heer P. Warmerdam, heeft een brief ont
vangen van minister Luns, waarvan de in
houd luidt: „Uw telegram aan de Raad
van Ministers van 16 dezer werd mij ter
beantwoording in handen gesteld. Naar
aanleiding hiervan kan ik u verzekeren,
dat de Nederlandse regering alles doet, wat
in haar vermogen ligt ter waarborging
van een onpartijdige rechtsbedeling in het
proces tegen Jungschlager en ter bescher
ming van mevrouw Bouman".
Voor de Haarlemse rechtbank stond don
derdag een 52-jarige verzekeringsagent uit
de Haarlemmermeer terecht, die ervan
verdacht werd een Rotterdamse verzeke
ringsmaatschappij door het innen van valse
kwitanties voor een bedrag van zevendui
zend gulden opgelicht te hebben.
De officier van Justitie, mr. dr. R. W. H.
Pitlo, die mededeelde, dat de verdachte het
geld nodig had voor zijn eigen pleziertjes
requireerde een gevangenisstraf voor de
tijd van een jaar en acht maanden met af
trek van het voorarrest. De verdediger, mr.
C. F. M. van Koppen, meende dat de ver
zekeringsagent met de hulp van de reclas
sering wel in aanmerking diende te komen
voor een gedeeltelijk voorwaardelijke straf.
Op 5 april zal de rechtbank uitspraak
doen.
Woensdag 21 maart was de heer A. G.
Duiverman vijftig jaar bij de firma Gerard
A. v. d. Steur's kleermakerij te Haarlem
werkzaam als kleermaker. Enkele weken
terug waren de heer en mevrouw Duiver
man 50 jaar getrouwd. Wegens de gezond
heidstoestand van de jubilaris zijn de fees
telijkheden beperkt gebleven en gecombi
neerd, op de trouwdag, met een huiselijk
feestje.
De jubilaris ontving de verguld zilveren
legpenning en oorkonde van de Maatschap
pij van Nijverheid en Handel en uit han
den van de hee* L. v. d. Steur een geschenk
onder couvert.
In de Haarlemse bedrijfs-klaverjascompe
titie waren de uitslagen:
Hoofdklasse: PTT—GEB 122—114; SAC 2—
DKC 128—124; DSH—SAC 138—118; Figee
—Stork 122—134.
1 A: PTT 2—VMB 98—1^8: Johez—Laurens
Coster 100—136: GEB 2—Union 122—124;
DSH—Nederland 122—126.
1 B: PTT 4Boru 110—132; Stork 2—Meer-
licht 128—100; HSM—DKC 2 114—126; GEB
3PTT 3 114—122.
2 A; Laurens Coster 2—DSH 3 120—116;
Johez 2—HSM 2 116—126; CPTT—Hout en
PI. 130—120; Figee 2—DKC 3 126—122.
2 B: SAC 3—Nederland 2 106—122; Stork 3
—Figee 3 114—122; Boru 2—OW 108—130;
Meerzicht 2—Johez 3 126—116; SAC 3—DKC
4 114—132.
3 A: Nederland 3Haarlems Dagblad
106—132; Hout en PI. 2—PTT 5 132—114;
VMB 2Johez 4 110—130; DKC 5—Figee 4
130—122; Figee 4—HAC 124—126.
De Wegwijzerddenst van de A.N.W.B. heeft
een tweetal voorlichtingsborden geplaatst
aan de Herenweg te Heemstede, n.l. bij de
Zandvoortselaan en de Van Merlenlaan.
De bond is tot deze uitbreiding van. het
wegwijzersysteem overgegaan, daar op deze
punten door het verkeer dikwijls getwijfeld
werd welke route gevolgd diende te worden.
Vooral tijdens de zomermaanden, wanneer
het verkeer zeer druk is, deden zich dikwijls
moeilijke situaties voor tengevolge van het
ontbreken van duidelijke richtingwijzers.
De Haarlemse rechtbank die gepresideerd
werd door mr. A. H. baron van Tuyll van
Serooskerken heeft zich vrijdag de gehele
dag bezig gehouden met de behandeling
van zaken tegen verdachten, die de een of
andere verkeersfout hadden gemaakt en
van het vonnis dat zij daarvoor door de
kantonrechter hadden gekregen in hoger
beroep waren gegaan. In bijna alle gevallen
eiste de officier van Justitie, mr. B. van der
Burg, een hogere straf waarbij de verdach
ten meestal naast enkele weken hechtenis
ook nog de bevoegdheid om een auto te be
sturen voor kortere of langere tijd werd
ontzegd.
Een negentienjarige elektricien uit Be
verwijk bijvoorbeeld was op 25 oktober
toen hij met zijn kleine bestelwagen over
de Lange Nieuwstraat in IJmuiden reed
niet ingegaan op een bevel van een agent,
die hem een stopteken gaf en die de auto
mobilist wilde aanhouden omdat deze een
groep juist passerende schoolkinderen geen
gelegenheid had gegeven om over te steken.
De verdachte verklaarde dat hij het stop
teken wel had opgemerkt, maar dat hij bij
het remmen ook op het gaspedaal had ge
trapt en toen weer was doorgeschoten.
De officier van Justitie eiste drie weken
hechtenis en vroeg voorts de intrekking van
het rijbewijs voor de tijd van twee jaar.
ADVERTENTIE
V
OOK PROJECTIELAMPEN
ponderdagavond hield de Haarlemse
zeilvereniging haar algemene vergadering
in restaurant Brinkmann. De vergadering
werd geopend door de voorzitter, de heer
G. F. Jurgens.
De heer H. J. Smit had een voorstel in
gediend om het huidige bestuur, dat uit
zeven leden bestaat, uit te breiden met
twee leden, waarvoor hij graag jeugdige
personen in aanmerking wilde laten komen.
De heer Smit was van mening dat het
huidige bestuur te weinig voor de jeugdige
leden deed. De voorzitter verzocht na rug
gespraak met de overige bestuursleden, de
vergadering hierover haar mening te geven.
Deze besloot dit punt te schorsen tot een
volgende vergadering. Het verslag van de
penningmeester, de heer P. Zwart, werd
goedgekeurd. De secretaris, de heer J. van
Bommel memoreerde in zijn jaarverslag de
hoogtepunten van de verenigingsactivitei
ten in 1955: de excursie naar het Zuider
zee-Museum, de Kaagtocht met de Pink
sterdagen en de traditionele nachtwedstrijd.
Hierna kwam de begroting voor 1956 op
tafel, die zonder meer werd goedgekeurd.
De twee aftredende bestuursleden wer
den herkozen, zodat het bestuur ongewij
zigd bleef. Het bestaat uit de heren G. F.
Jurgens, voorzitter; J. van Bommel, secre
taris; P. Zwart, penningmeester en W. van
Baaren, K. Klipp, D. Smit en C. de Graaf,
commissarissen.
Hierna kwam het belangrijkste punt van
de agenda: een voorstel van het bestuur om
twee loodsen te bouwen aan de Lange Dijk,
gemeente Haarlemmerliede. De heer Jur
gens zette het voor en tegen uiteen en deel
de mee dat de kosten op 9000.worden
geraamd. Na een langdurige discussie ging
men met een grote meerderheid van stem
men met het voorstel van het bestuur
akkoord.
De voorzitter sprak in het slotwoord
zijn dank uit voor het vertrouwen dat de
leden in het bestuur hadden gesteld.
Twee weken geleden, toen de eerste af
fiches voor de voorstelling van de revue
Een nacht in het Lido de Paris" in de
hoofdstad waren opgehangen, verscheen er
een man aan de kassa van het Theater
Carré met de vraag: „Kan ik voor de pre
mière nog een plaats krijgen op de eerste
of tweede rij? Ik ben namelijk nogal hard-'
horend". Waarop de bureaulist hem toe
voegde: „Die zijn tot mijn spijt gereser
veerd. Maar u kunt toch achterin gaan zit
ten en een verrekijker nemen
Hoe zou deze man zich hebben gevoeld,
toen hij woensdag (ik heb zelf de eerste
herhaling op donderdag gezien) op het rode
pluche van de door hem voor enkele uren
gehuurde fauteuil was neergestreken? Hij
zal eerst wat hebben gelezen in het fraaie
programma, met op de omslag een verlok
kende afbeelding van een slechts vluchtig
gekleed en van achteren ter compensatie
met overdadige struisveren getooid vrouws
persoon. Dus nam hij kennis van het feit,
dat het Lido met zijn twaalfhonderd plaat
sen en zijn panoramatoneel met zijn ver
stelbare pistes het grootste nachtclub-res
taurant van Parijs is en dat directeur
Pierre Louis Guérin, thans de „Napoleon
van het cabaret" genoemd in 1939 op straat
stond met als enig bezit driehonderd gul
den en een violoncel, doch tegenwoordig
in een eigen vliegtuig - een Beechcraft
Bonanza - alle werelddelen afreist om con
tracten te sluiten en meer dan anderhalf
miljoen francs per jaar aan omzetbelasting
in de Franse schatkist stort. Dit laatste
doordat hij erin slaagde een luguber
sousterrain, waar Volterra met zijn water
ballet een vermogen had verspeeld, te ver
bouwen tot een luxueus theater, waar ge
werkt wordt onder het motto „iedere vijf
minuten een sensatie".
Op dit punt zal hij zijn schouders heb
ben opgehaald, een afwachtende houding
aannemend onder het binnensmonds mom
pelen van de vaderlandse zegswijze: „Kom
maar over de brug - eerst laten zien!" De
ouverture van het grotendeels voor de ge
legenheid gevormde en nog geenszins in
gespeelde orkest onder leiding van René
Leroux zal hem wellicht tot het overden
ken van de zonde van het lichtzinnig uit
gegeven geld hebben geprikkeld. Kwam hij
daarop ogen tekort voor de eerste tableaus
met. de inderdaad heel mooie mannequins,
die de naam van haar beroep eer aande
den en daardoor volkomen eerbaar dit be
roep uitoefenden? Of werd hij meer be
koord door de eenvoudige dansen in goed-
gedrilde sier van de Bluebell Girls, zestien
lange Engelse meisje, sportieve en be
schaafde verschijningen? Ik weet het niet
- en het kan me ook geen lor schelen. Laat
ik u verder mijn eigen bevindingen maar
vertellen, want Ik hen bang dat ik van
heel anders zaken genoten heb dan van die
waarvoor hij was gekomen.
Natuurlijk, het oog komt ruimschoots
aan zijn trekken, dank zij de van smaak
en meer dan gebruikelijke fantasie getui
gende aankleding van het toneel. Over
trekken gesproken: van de 72 in Carré zijn
er 64 in gebruik voor het neerlaten en op
halen van decorstukken en achterdoeken
ter opluistering van tafrelen, die veronder
steld worden zich aan de Champs Elysées,
de Rivièra of ondefinieerbare tropen af te
spelen. De belichting vergt zoveel stroom,
dat er met een dikke kabel extra elek
triciteit bij een belendend bedrijfspand ge
tapt moet worden. Men ziet zelfs een com
plete schipbreuk met metershoge golven en
het traditionele hofbal in Versailles met
dames en heren uit de regeringsperioden
van drie Lodewijken, voor de helft in de
onvermijdelijke travestie, allemaal even
kostbaar uitgedost in dezelfde snit, maar
gelukkig zonder de meestal daarbij te pas
gebrachte romantische sentimentaliteiten.
De Bluebell Girls vertonen een aardig
nummer met enkelbellen en een can-can
met weinig temperament en veel vaardig
heid. Guy Loyal fungeert als een zingende
compère en Anny Berryer vertolkt Franse
chansons met de handgebaren van Greco
(natuurlijk niet Domenico Theotocopoulos,
de schilder, maar Juliette, de ex-existen-
tialiste) en een stem, die ergens tussen die
van Patachou en Lys Gauty ligt.
Merkwaardig genoeg zijn de echte va
riéténummers hier de grote attracties, die
maken dat ik zonder overdrijving van een
formidabele show kan gewagen, waarbij
men niet door bloot wordt doodgeslagen.
Daartoe behoren het elastische mondaine
danspaar Florence en Frédéric, die ook
enige rollen in de grote scènes vervullen en
de parodisten Ruman en Kita, die hun
fysieke eigenaardigheden met komische
flair uitbuiten. Dan de acrobaten; het Ita
liaanse trio saltospringers Les Fredianis,
die de krachtsinspanning voor hun ver
bluffende toeren camoufleren in een prach
tig afgewerkt en uitgebalanceerd, beurte
lings flitsend en vloeiend lijnenspel, bene
vens de zeldzaam flegmatieke parterre
werkers Vic en Adio, die de wonderlijkste
handstanden beoefenden met een schijn
bare onverschilligheid, uit behagen in toe
valligheden en wonderlijke spelingen der
lichaamsmogelijkheden als het ware, in
volmaakte rust, ondertussen het program
ma lezend of een sigaret rokend.
Tenslotte de twee hoogtepunten. De vijf
Amerikaanse „Debonairs" zijn niet alleen
bekwame tapdansers, maar bovendien uit
stekende mimeurs, die precies weten wat
zij willen en daarin de perfectie hebben
bereikt. Hun humor is bizar en aandoen
lijk. Aan de Frères Jacques werd men even
herinnerd bij hun eerste optreden, dat ein
digde als een canon met handen en voeten.
Lest best: de muzikale clowns Jo, Jac en
Joni, die na hun melancholieke entrée zo
veel dwaasheden uithalen door absurde
associaties met de vormen van hun instru
menten in praktijk te brengen, dat men
„er bijna het leven bij laat van het lachen"
- zoals theaterdirecteur Karei Wunnink
het uitdrukte.
Ja, die laatste kan met de keuze van dit
weelderige, spectaculaire divertissement
tevreden zijn. De première viel juist op
zijn vijftigste verjaardag. Het mooiste ge
schenk dat hij heeft gekregen, zo vertelde
hij mij glunderend in de pauze, was het
compliment van de Guérin aan zijn tech
nisch personeel, dat gezorgd had dat alles
beter dan waar ook tijdens de hele tour
nee van achttien maanden was verlopen.
De eerste avonden was de zaal besproken
uitverkocht. Het doet als een mysterie aan,
maar het publiek wéét bij voorbaat of iets
goed is of niet. Het bezoek aan de Folies
Bergère verleden jaar bleef ver beneden
de verwachtingen. De Lido-revue echter
zal stellig geprolongeerd worden. Al was
het alleen maar omdat iedereen de drie
mannen in het zwart met hun bleke ge
zichten moet zien, die in hun groteske men
selijkheid dwazer zijn dan welke bonte
grapjassen ook, die ik sinds de oorlog ooit
in enig circus meemaakte.
DAVID KONING.
De verdediger, mr. A. D. P. V. van Löben
Seis, meende dat er geen sprake was van
opzet en vroeg clementie.
Tegen een veertigjarige koopman uit
Westzaan die met een vrachtwagen had
gereden waarvan de remmen in het geheel
niet werkten en de stuurinrichting defect
was, eiste de officier van Justitie tweemaal
een week hechtenis en een jaar intrekking
van het rijbewijs.
Een 62-jarige arts uit Limmen, die op
de weg van Zaandam naar Amsterdam met
zijn auto een medeweggebruiker zou heb
ben „gesneden" hoorde twee weken hech
tenis en een half jaar intrekking van het
rijbewijs tegen zich eisen.
Een vrachtwagenchauffeur die terecht
stond omdat hij een personenauto op de
weg van Heemstede naar Hoofddorp niet
zou hebben laten passeren, hoorde twee
weken hechtenis tegen zich eisen en de
intrekking van het rijbewijs voor de tijd
van een jaar. Twee getuigen vertelden, dat
zij onmogelijk met hun personenauto de
grote vrachtwagen voorbij konden komen,
maar de verdachte verklaarde pertinent
dat hij door het lawaai van zijn eigen auto
geen enkel signaal gehoord had.
Een 37-jarige fotojournaliste, die op 9
mei van het vorig jaar een aanrijding in de
Haarlemmermeer zou hebben veroorzaakt
omdat zij rijdend met haar wagen over de
Lisserweg geen voorrang aan een andere -
van rechts komende - auto zou hebben ge
geven, hoorde een half jaar intrekking van
haar rijbewijs en een geldboete van hon
derdtwintig gulden tegen zich eisen.
De rechtbank zal in alle zaken op 5 april
uitspraak doen.
Bij ,,'t Silverstoepke" in de Grote Hout
straat te Haarlem staat op het ogenblik een
fraai uurwerk, dat het perpetuum mobile, de
eeuwigdurende beweging zonder drijfveer,
bijna benadert. Een aantal Zwitserse hor
logemakers van Jaeger-le Coultre heeft
namelijk een pendule geconstrueerd, de
„Atmos"-klok, die in een bijzonder inge
wikkeld raderwerk een spiraalbuis ver
bergt die gevuld is met chloor-aethyleen.
De gassen die deze chemische stof ontwik
kelt, nemen bij elke stijging van tempera
tuur in spanning toe en daardoor wordt
deze kleine beweging, die zelfs bij een
onderdeel van een graad reeds voorkomt,
overgebracht op een hulpveer die het uur
werk opwindt. Het openen en sluiten van
een deur, een alledaagse bezigheid, is reeds
voldoende om een geringe temperatuur
schommeling te veroorzaken, waardoor de
klok bij een graad stijging of daling reeds
24 uur loopt. Trouwens, wanneer men de
pendule in een afgesloten ruimte, waar de
temperatuur steeds gelijk zou zijn, zou
plaatsen dan zou het nog tweehonderd
dagen duren voordat dit uurwerk stil zou
staan, want pas dan zou de energie-reserve
uitgeput zijn.
Uiteraard is deze precisie-pendule sa
mengesteld uit bijzonder veel kleine en
vooral nauwkeurig op elkaar afgestelde
onderdelen. Zo is er bijvoorbeeld het ge
wicht van de klok, dat hangt aan een
draadje van berilium brons met een dikte
van een zes-honderdste millimeter.
De „Atmos"-klok werd in Nederland het
eerst getoond op de jaarbeurs te Utrecht en
daar bestond er ondanks de prijs 400)
reeds direct grote belangstelling voor, het
geen overigens niet te verwonderen is,
want de hedendaagse mens zoekt altijd
naar iets dat hem rust geeft. En rust gaat
er van dit technische wonder zeker uit
•Ht
ADVERTENTIE
OLYMPISCH STADION
tegen
VOORL. NED. ELFTAL
woensdag 28 maart, half zes
Gisteren hebben wij een bericht gepiaaisc
dat de heer W. M. A. Anten, chef van de
afdeling bliksembeveiliging bij de N.V.
Heringa en Wuthrich te Haarlem, Zater
dagmiddag ter gelegenheid van zijn veer
tigjarig dienstverband bij de genoemde
N.V., in Brinkmann zal worden gehuldigd.
Dit bericht zou aanleiding kunnen geven
tot misverstand. Daarom vestigen wij er de
aandacht op dat de viering van dit jubi
leum bij Brinkmann in intieme kring ge
beurt, in aanwezigheid van uitsluitend le
den van het personeel van Heringa en
Wuthrich.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgen op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
De successen, verleden jaar door de ploe
gen van de Dienst Bescherming Bevolking
te Heemstede tijdens de provinciale en lan
delijke kampioenschappen behaald, zijn er
de oorzaak van geweest dat de donderdag
in het Minerva-theater gehouden bindings
avond een extra feestelijk tintje verkreeg.
Het plaatselijk hoofd van de B.B., hoofd
inspecteur van politie A. Berentsen mocht
daarbij voor de aanvang een groot aantal
genodigden met him dames welkom heten,
waaronder de burgemeester van Heem
stede, mr. A. G. A. ridder van Rappard;
de gemeentesecretaris, de heer T. M. Schel
ling; wethouder E. J. van Lent; de kring
commandant en de waarnemend kring
commandant, de heren H. Biesheuvel en
J. van Zwieten; dr. A. G. Degenaar en ver
schillende leden van de gemeenteraad. De
heer Berentsen sprak vervolgens een woord
van dank tot het actieve gemeentebestuur,
dat de B.B. behalve de nodige financiën
ook zijn vertrouwen heeft geschonken, met
het gevolg dat men in Heemstede over een
voorbeeldige uitrusting beschikken mag.
De B.B. telt hier thans ongeveer tweehon
derd vrijwilligers, die door bekwame in
structeurs kunnen worden opgeleid. De
spreker vermeldde ook de harmonieuze sa
menwerking tussen de katholieke en neu
trale afdelingen der E.H.B.O. ter plaatse.
Uiteraard herinnerde hoofdinspecteur
Berentsen ook nog even aan de grote suc
cessen van de B.B. tijdens de provinciale
en landelijke wedstrijden, waarbij te Hil
versum een eerste en een tweede prijs, en
te Rotterdam om het landskampioenschap
de tweede prijs werd behaald. Hij besloot
met de wens dat de B.B. nimmer bij oor-
logs- of andere rampen actief zou moeten
optreden, maar indien dit onverhoopt het
geval mocht zijn, zou men ook de Heem-
steedse B.B. paraat vinden.
Daarna betraden de prijswinnende ploe
gen het toneel, waar zij werden toegespro
ken door de heer H. Biesheuvel, als com
mandant van de kring Hoofddorp, waaron
der ©ok Heemstede ressorteert. Deze spre
ker roemde de bezielende leiding van
hoofd-inspecteur Berentsen, welke een BB
ten gevolge*heeft gehad waarop Heemstede
met recht trots, en vele andere plaatsen
jaloers kunnen zijn. Ook de kring is vol be
wondering over de prestaties van deze da
mes en heren en men heeft dan ook beslo
ten, als blijk van waardering een persoon
lijk aandenken voor de betoonde ijver te
overhandigen. De leden van de blok-, red-
dmgs- en medische ploegen ontvingen hier
na elk een aansteker met BB-embleem;
waarvoor de heer O. A. Brink namens allen
dank zei.
Hierna volgde een gevarieerd program
ma, dat werd geopend met een film, die
de kampioenschappen te Rotterdam nog
even in herinnering bracht. Een reportage,
die door de BB-ers met de grootste belang
stelling bekeken werd. Dezelfde interesse
genoot het Polygoon-journaal met de voet
bal overwinning op Duitsland, waarna in
specteur Endlich uit Haarlem zijn reputa
tie ais onderhoudend zanger nog eens kwam
bevestigen. Ook de heer Witsenbürg mocht
als goochelaar op de gebruikelijke .ver
bazing en bijval rekenen. Na de pauze
volgde nog de bekende Polygoonfilm
„Onze Kroonprinses", vervaardigd ter ge
legenheid van de achttiende verjaardag
van Prinses Beatrix.
De Stichting Nieuw Nederlands Jeugd
toneel, die zich donderdag in de Stads
schouwburg presenteerde om voor de leer
lingen der Haarlemse lagere scholen de
eerste voorstellingen te geven van het
sprookje „De Gelaarsde Kat", zal zich on
betwist favoriete van de jeugd maken,
wanneer haar opvoeringen van een zo
voortreffelijke montage en enscenering
blijven als ik gisteren zag. De man, die
voor dit alles verantwoordelijk is, Cruys
Voorbergh, verdient er een pluim van ge
lijke allure voor als de Kat op haar hoed
droeg. Hij bewerkte zij het niet hele
maal geslaagd het sprookje voor toneel,
schreef de muziek, voerde de regie, stu
deerde de dansjes in en verzorgde de fon
kelende costumes .De voorstelling van gis
termiddag droeg dan nog wel de sporen
van de première en men kan bezwaren
formuleren tegen een niet te loochenen
nonchalance in het spel en een teleurstel
lend slap slot, over het geheel genomen
viel er veel te genieten. Het oog vooral kon
te gast gaan en dat is van niet te onder
schatten betekenis. De critische jeugd wil
alles echt hebben. Wel, ze kreeg alles echt.
Op die basis, een basis van geloofwaardig
heid, die nog genoeg ruimte laat aan de
fantasie, is een repertoire op te bouwen,
dat een onvervalst genoegen garandeert
zonder dat men het gevoel behoeft te heb
ben dat er met toneel en jeugd maar wat
wordt gesold. Die breuk met een weinig
glansrijk verleden is, geloof ik, nu wel de
finitief.
Cruys Voorbergh heeft in zijn bewer
king van „De Gelaarsde Kat" gestreefd
naar vereenvoudiging zonder goedkope ef
fecten. Men moet constateren dat hij daar
in goed is geslaagd en vooral het tweede
bedrijf met zijn pastoraal karakter was van
sfeer alleraardigst. Hij schreef zijn bewer
king kennelijk op het spelersmateriaal,
waarover hij kon beschikken. De types, die
nu uit de bus kwamen, lagen de acteurs.
Bijzonder veel plezier kon men beleven
aan „Gijsie", een ondeugend en vrijmoedig
knaapje, dat zo'n beetje de verpersoonlij
king mocht heten van de gevoelens der
toeschouwertjes in de zaal. De enige fi
guur, die mij ietwat teleurstelde was de
koning, die in Voorberghs visie geen inner
lijke luister aan uiterlijke paarde en op
den duur vervelend werd. Heel erg duide
lijk kwamen de bemiddelingen van de Kat
ook niet tot hun recht. Hij was zeker niet
de hoofdfiguur in deze bewerking en daar
mee boette het sprookje aan charme in.
Voorbergh stelde daar echter zoveel aar
dige typeringen en leuke scènes tegenover,
dat men zich er niet op blind moet staren.
De bewerking hoeft niet een getrouw
evenbeeld van het oorspronkelijke te we
zen, anders zou er niets nieuws zijn te be
leven. Voorbergh is kennelijk van de ge
dachte uitgegaan, dat de „moraal" als be
kend mag worden verondersteld. Hij schiep
zich dus ruimte voor een vrije fantasie er
omheen. Alleen zal hij een ander laatste
bedrijf moeten schrijven, want dat eindig
de als een anti-climax, zo mager.
Van de grote bezetting noem ik slechts
een paar namen. Charlie Nalbach speelde
Gijsie zo brutaal en geamuseerd als men
maar kon wensen, Paul Meyer zette een
kostelijke dikbuik van een notaris op de
planken, Piet Eelvelt had alle lachers op
zijn hand als koetsier en alle bangerds als
de Reus. De markies kreeg van Joop v. d.
Donk een sympathieke verschijning, de
Kat tenslotte werd met veel plichtsbetrach
ting, zij het nog wat ingehouden, door Henk
Votel ten tonele gebracht. P. W. FRANSE
