ZWITSALINE gelee
De taak van de overheid op
het gebied der recreatie
Agenda voor
Haarlem
Eerste Kamer over het ontwerp
der algemene ouderdomsverzekering
Vijftig jaar geleden
Democraat Walter George tot
NAVO-ambassadeur benoemd
^Hoe is het ontstaand
In Memoriam Robert Peereboom
Een gevaar
Naast instemming ook bezwaren
tegen enige detailpunten
Bejaarde volgeling van Eisenhower
wordt de nieuwe Vandenberg
m voor mooiezachte lianaen
Rapport van de Commissie voor
Natuur- en Landschapsbescherming
Woorden van gedachtenis
in de Nederlandse pers
3
Visserij-verdrag tussen
Rusland en Japan
Voor allen
Zelfstandigen
Gelders Provinciehuis
is niet eenvoudig
Provinciebestuur in
beroep bij de Kroon
A anpassing
Examens
Dit woord: SAAI
Akkoord over uitkering
ineens in Horeca-bedrijf
Voor 4 juni uitkering van
anderhalf weekloon
Uit Haarlems Dagblad
van 15 mei 1906
DINSDAG 15 MEI 1956
Wie ieder bericht over de vermildering
van de internationale toestand en de ver
mindering van de bewapening der grote
mogendheden met vreugde begroet, zal
wellicht geneigd zijn de opzienbarende
mededeling uit Moskou over een drastische
inkrimping van de Russische strijdkrach
ten te zien als een verdere stap naar een
vredige wereld en een bewijs voor de op
rechtheid der Russische regeringsleiders bij
hun betogen over de vredesgezindheid der
Sovjet-Unie. Hij zal wellicht levens ver
onderstellen, dat deze Russische stap de
tevredenheid der Westelijke politici zal op
wekken, die immers altijd beweerd heb
ben dat slechts daden en niet bewerin
gen hun zouden overtuigen van die
Russische oprechtheid.
Wie zo redeneert, denkt blijkbaar te een
voudig en te menselijk. De commentaren
uit de Westelijke hoofdsteden immers leren
hem heel wat anders. Hij verneemt, dat
deze vermindering der Russische strijd
krachten een propagandastunt is, bedoeld
om de Franse staatslieden Mollet en Pi-
neau, die op het punt staan Moskou te be
zoeken, zand in de ogen te strooien. Hij
leest verder, dat die slordige anderhalf
miljoen man, die de Sovjet-Unie gaat de
mobiliseren, slechts een fractie van het
totale rode leger vormen en dat de over
blijvende macht der Russische strijdkrach
ten nog steeds vele malen groter is dan die
van het Westen. Bovendien, zegt men, is
het helemaal niet zeker dat het Kremlin
inderdaad gevolg geeft aan de plannen tot
demobilisatie. Conclusie: het Westen moet
blijven bewapenen en zich inspannen om
steeds meer en steeds groter legermachten
te vormen, zolang het niet zeker is van de
Russische bedoelingen.
Al deze argumenten zijn natuurlijk dege
lijk en steekhoudend. Zij kunnen niet wor
den tegengesproken en geven uiting aan
de voorzichtigheid van het Westen, dat
geen enkel risico wil nemen ten aanzien
van de mogendheid, die nu eenmaal als de
enige en potentiële vijandin van de Weste
lijke democratiën wordt beschouwd. Er is
echter een groot gevaar verbonden aan dit
schielijke, achterdochtige scepticisme: dat
is de mogelijkheid, dat het Westen een in
het stadium van belangrijke innerlijke
veranderingen verkerende natie niet de
noodzakelijke steun verleent om de ver
anderingen ten goede tot gelding te bren
gen. Dit gevaar schept de nevendreiging,
dat de vijandin vijandin blijft, ook al vol
trekken zich in haar binnenste wijzigingen
in levensbeschouwelijk en politiek opzicht,
die haar tot een acceptabele deelgenote in
de internationale samenleving hadden kun-
neq maken. Voorbarige afwijzing, al te
snel oordeel en afkeer van vertrouwen zijn
al te vaak belemmeringen voor een zuivere
maatstaf, waardoor goede dingen worden
gesmoord in hun prille aanleg en reacties
worden gewekt, die tenslotte opnieuw een
toestand van dreiging en vijandschap doen
ontstaan. Het communisme dat de we
reld zulke gevaarlijke verhoudingen heeft
gegeven was in zijn ontstaan en ont
wikkeling een samenstel van giftige re
acties op een miskenning van nieuwe ont
wikkelingen. Laat het Westen deze fout
niet herhalen.
Vredesonderhandelingen worden
voor eind juli hervat
MOSKOU (Reuter) De Sovjet-Unie
heeft ingestemd met het sluiten van een
Japans-Russische visserijovereenkomst met
korte looptijd, zo heeft de Japanse minister
van Landbouw, Kono, in Moskou bekend
gemaakt. Zaterdag had de Sovjet-Unie ge
weigerd een dergelijke overeenkomst
ter regeling van de zalmvisserij in het
Noordwesten van de Stille Oceaan te
sluiten alvorens een vredesverdrag met
Japan gesloten zou zijn of Japan ingestemd
zou hebben met de uitwisseling van ambas
sadeurs. Kono dreigde daarop de besprekin
gen af te breken, doch na overleg van de
Sovjet-minister voor Visserij, Isjkov, met
premier Boelganin, hebben de Russen de
voorwaarden laten vallen en ingestemd
met een overeenkomst.
Er is een visserij verdrag voor tien jaar
getekend, alsook een verdrag inzake de
redding op zee met een looptijd van drie
jaar. Beide overeenkomsten worden van
kracht als een vredesverdrag tussen de
beide landen tot stand is gekomen of in
dien eerder ambassadeurs zijn uitgewisseld.
Japan heeft er in toegestemd voor eind
Juli de onderhandelingen over een vre
desverdrag, die in maart te Londen werden
afgebroken, te hervatten. De plaats van de
onderhandelingen moet nog worden vast
gesteld.
De visserijovereenkomst geldt voor het
huidige seizoen en is volgens een Japanse
woordvoerder wel terstond van kracht.
DINSDAG 15 MEI
Palace: „Nacht der verschrikking", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Luxor: „Don Camillo contra
Peppone", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Studio:
„Lady Chatterleys minnaar". 18 jaar, 7 en
9.15 uur. Lido: „Nachtdienst Vrouwenpolitie",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Straaljager nr.
3 antwoordt niet", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Dambusters", 14 jaar. 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „Ontspoorde vrouwen", 18
jaar. 8 uur. Frans Halsmuseum: avondopen
stelling. 8.30 tot 10.30 uur, met oude muziek.
Vishal: Marionettentheater van Don en Ly
Vermeire, 8.30 uur. Stadsschouwburg: 8 uur.
De toneelvereniging met „Zeeman, pas op!".
Minerva Theater: 8,15 uur. De British Society
of Amsterdam Dramatic Club geeft een op
voering van „Bonaventure" van G. Hastings.
Wagenweg: 8 uur, Scala-ijsrevue.
WOENSDAG 16 MEI
Palace: 10—13.30, Doorlopende voorstel
ling van „Het sprookje van Monaco". „Nacht
der verschrikking", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Luxor: „Don Camillo Contra Peppone",
alle leeft,2, 7 en 9.15 uur. Studio: „Het hu
welijksfeest van prins Rainier en Grace
Kelly", 4.15 en 5.15 uur. „Lady Chatterleys i
minnaar", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Lido: I
Hel huwelijksfeest van prins Rainier en J
Orace Kelly", 10.30, 11.30 en 12.30 u. „Nacht
dienst Vrouwenpolitie", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en
"15 uur. Roxy: „Straaljager nr. 3 antwoordt!
p'.". 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: 1
"1amb"s'.ers", 14 jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur.
ens Hals: „Ontspoorde vrouwen", 18 jaar,
"0. 7 en 9.15 uur. Frans Halsmuseum:
end openstelling, 8.30 tot 10.30 uur, met
'e muziek. Vishal: Marionettentheater van
n en Ly Vermeire, 8.30 uur. Wagenweg:
uur, Scale-ijsrevue. De Leeuwerik: 7.15 uur,
'tvce>-:ng door leerlingen van Cor Teves.
o A w. Scheffer met psy-
r„ hc'dcmende ew-mrimentëh
Ver. van Spiritis en „Har-
De Eerste Kamer heeft hulde gebracht
aan de regering voor het wetsontwerp in
zake een algemene ouderdomsverzekering.
Algemeen betuigde men instemming met
de indiening ervan, zo wordt in het Voor
lopig Verslag der Kamer gezegd, niettegen
staande er ook van de zijde van een aantal
leden een kritisch geluid werd vernomen
over enige met het ontwerp verband hou
dende kwesties.
Verklaard werd onder meer dat een goede
ouderdomsvoorziening, zowel voor de in
dividuele mens als voor een volk als geheel,
slechts kan worden verkregen door bespa
ringen op de lopende uitgaven van gezin
en staat. Wanneer men, zoals ook nu weer
zal geschieden, lonen en salarissen gaat
verhogen met het bedrag van de voor de
ouderdomsverzekering te bepalen premie,
dan werkt men van meet af, althans in be
ginsel, mede aan de devaluatie van het
ruilmiddel. De vraag werd gesteld of de
zelfstandigen, en met name de kleine
zelfstandigen, niet zwaar gebukt zullen
gaan onder de last van de premie voor
deze ouderdomsverzekering. Opgemerkt
werd dat een regeling ontbreekt omtrent de
samenloop van ambtenaarspensioen en
ouderdomspensioen.
Een aantal leden acht het een ernstig be
zwaar, dat het wetsontwerp geen enkele
voorziening bevat ten opzichte van de In
validiteitswet.
Eén van de grootste tekortkomingen van
het ontwerp was volgens hen, dat zij de
Invaliditeitswet laat voortbestaan, zodat er
aan de omslachtige, kostbare administratie
en uitvoering van deze wet geen eind komt
en de werkgevers verplicht worden ook
voor die verzekering premie te blijven be
talen. Bij het inwerking treden van de
nieuwe wet zal een toestand ontstaan, die
met elke gezonde opvatting van efficiency
spot. Er zullen dan drie wetten zijn, die de
ouderdomsvoorziening regelen, namelijk oe
Invaliditeitswet, de algemene ouderdoms
wet en de ouderdomswet 1919.
Het is volgens deze leden een bewijs van
gebrek aan regeerkracht, dat zelfs geen
voorstel wordt gedaan de vrijwillige
ouderdomsverzekering te doen vervallen.
Verscheidene leden zijn van oordeel dat
er eigenlijk geen rechtsgrond is om die
genen, die in staat zijn voor hun eigen
ouderdomsvoorziening te zorgen, in de
regeling te betrekken. Het argument, dat
niemand van tevoren kan weten of hij op
6b-jarige leeftijd in staat zal zijn in eigen
onderhoud te voorzien, zou op zijn hoogst
een argument kunnen zijn tot verplichte
premiebetaling om dit risico te dekken,
doch bezwaarlijk een rechtsgrond om, wan
neer dit risico geen werkelijkheid wordt,
een uitkering te doen.
Deze leden hebben bezwaren tegen het
feit, dat categorieën van de bevolking in
deze ouderdomsvoorziening worden be
trokken uitsluitend op negatieve argumen
ten. Vele andere leden waren echter met
de regering van mening1 dat de 'voorgestelde
voorziening het gehele volk dient te om
vatten.
Ook de zelfstandigen worden binnen de
kring der verzekerden betrokken. Voor de
arbeiders wil men het door een compen
satie voor de te betalen premie verhogen.
Maar waar haalt de zelfstandige zodanige
compensatie vandaan, vroegen sommige
leden. Deze wordt verplicht het gevraagde
offer op een of andere wijze op zijn andere
uitgaven te besparen. Zij menen dat de
regering ter rechtvaardiging van de rechts
grond voor de te treffen regeling had moe
ten motiveren, waarom de staat deze per
sonen mag dwingen een deel van hun in
komen op een bepaalde wijze te besteden.
door de aanpassing burgerrechtelijke ver
houdingen worden aangetast. Voorts achten
zij de aanpassing principieel in strijd met
het beginsel van de wet, dat iedere 65-
jarige het bodempensioen krijgt, ongeacht
zijn inkomen. Dit beginsel wordt nu voor
een aantal gepensioneerden doorbroken.
Deze leden maken bezwaar tegen artikel
61 van het ontwerp, omdat de wetgever
voor het geval dat de pensioenreglementen
wijzigingen niet mogelijk maken zelf ver
anderingen gaat aanbrengen in bestaande
pensioenregelingen, die niet konden wor
den gewijzigd, zelfs in pensioenregelingen,
waar nadrukkelijk is bepaald., dat zij niet
kunnen worden gewijzigd.
Vele leden konden echter het beginsel
van de mogelijkheid tot aanpassing aan
vaarden. Een dergelijke aanpassing van
bestaande pensioenrechten moet echter
naar hun gevoelen zodanig worden beperkt,
dat hiermede niet te ver kan worden ge
gaan. Deze leden waren van mening, dat
de geboden aanpassingsmogelijkheid in het
gewijzigde ontwerp van wet voldoende
garantie geeft, dat geen misbruik van de
aanpassingsregeling zal kunnen worden
gemaakt.
Verscheidene leden konden zich wel met
de gedachte van aanpassing van de pen
sioenen van overheids- en semi-overheids-
personeel verenigen, omdat niemand in
pensioen achteruit gaat.
Het provinciebestuur van Gelderland wil
in beroep gaan bij de Kroon tegen de door
de minister van Financiën genomen beslis
sing inzake de vergoeding van wederop-
bouwkosten van het nieuwe Huis der Pro
vincie. De bij ministeriële beslissing be
paalde vergoeding bedraagt f 2.273.850. De
besprekingen over deze kwestie met het
Rijk lopen al sedert jaren.
De moeilijkheden blijken voornamelijk te
liggen in de hantering van het in de „Wet
Financiering Wederopbouw Publiekrechte
lijke Lichamen" gestelde criterium, dat als
kosten van wederopbouw slechts aange
merkt worden de kosten van uitvoering in
eenvoudige doch deugdelijke vorm.
Het is duidelijk, zegt het provinciebe
stuur, dat hierin een bron voor verschil van
opvatting ligt, daar men zich bij het aan
leggen van deze maatstaf niet los kan ma
ken van aard en bestemming van het ge
bouw. Over de eisen waaraan een gebouw
als het provinciehuis moet voldoen, uit
esthetisch, representatief en doelmatig
heidsoogpunt, kan verschillend worden ge
dacht. Het ligt daarom voor de hand, waar
een objectieve maatstaf ontbreekt, dat het
verschil in inzicht slechts kan leiden tot
een compromisoplossing, aldus het Gelders
provinciebestuur, dat nog opmerkt dat een
zijnerzijds gedaan compromisvoorstel niet
door de minister is aanvaard.
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent in Washington)
De democratische president Roosevelt
van de Verenigde Staten heeft tijdens zijn
bewind veel steun gehad van de Republi
keinse senator Vandenberg. Gaandeweg
kreeg deze republikein het ware gevoel
voor de internationale samenwerking, die
Roosevelt nastreefde en in de laatste jaren
van zijn leven heeft Vandenberg alles ge
daan om de buitenlandse politiek van
Washington zoveel mogelijk te doen steu
nen door de beide grote politieke partijen
des lands.
Een dérgelijke rol heeft senator Walter
George gespeeld onder Eisenhower. George
is van huis uit een vrij conservatieve sena
tor uit de zuidelijke staat Georgia. Hoewel
hij tot dezelfde partij behoorde als Roose
velt, was deze president hem in menig
opzicht te vooruitstrevend. Evenmin kon
hij alle acties bewonderen, die de Eisen-
hower-vleugel van de republikeinse partij
voorstond. Hij was een van de belangrijke
figuren bijvoorbeeld, die protesteerden te
gen de uitspraak van het Opperste Ge
rechtshof, waarbij rassen-scheiding op de
scholen in strijd verklaard werd met de
grondwet.
In de buitenlandse politiek was senator
George het echter in grote lijnen met pre
sident Eisenhower eens en hij was voor de
president een grote steun, wanneer deze
in de senaat de hulp nodig had van de
democratische partij. George was niet
slechts een volgeling van Eisenhower. Soms
nam hij zelf het initiatief. Dat de top-con-
ferentie te Genève het vorig jaar tot stand
kwam, was voor een groot deel toe te
schrijven aan de activiteit van deze 78-
jarige senator.
Thans heeft hij besloten om zich in no
vember niet opnieuw verkiesbaar te stel
len voor de senaat. Dit nieuws heeft diepe
indruk gemaakt in Washington. George
was namelijk een van de bekwaamste en
evenwichtigste figuren in de senaat.
Als men 78 is, heeft men stellig het
recht zulk een zware functie neer te leg
gen, te meer wanneer men. zoals George,
een vrij zwakke gezondheid heeft. Daar
komt nog bij, dat George, om herkozen te
worden, een bijzonder felle strijd zou. heb
ben moeten voeren tegen de 43-jarige oud-
ADVERTENT1E
Van verschillende zijden bracht men be
zwaren naar voren tegen de in het wets
ontwerp neergelegde regeling betreffende
de aanpassing aan andere pensioenen. Op
gemerkt wordt dat nu plotseling in strijd
met het gehele stelsel van deze voorziening
tekening moet worden gehouden met in
komsten uit andere pensioenvoorzieningen.
Alle overige inkomsten, hoe belangrijk ook,
worden buiten beschouwing gelaten. Wan
neer men aan Nederlanders met grote ver
mogens en zeer grote inkomens zonder
enige premiebetaling de ouderdomsvoor
ziening toekent, is moeilijk in te zien, waar
om men nu plotseling ten aanzien van
anderen, die op een bepaalde wijze hun
pensioenrechten ontvangen, wèl een aftrek
gaat toepassen.
Sommige leden waren van oordeel dat
De Contactcommissie voor Natuur- en
Landschapsbescherming heeft een rapport
opgesteld, waarin zij haar inzichten ken
baar maakt over de taak die de overheid
kan hebben bij de recreatie in de vrije
natuur. Opgemerkt wordt dat de overheids
maatregelen, die totnutoe aan de recreatie
in de vrije natuur raken, nog niet veel
mogelijkheden bieden. De planologische
organen kunnen gronden bestemmen voor
recreatie-gebied, maar of dit dan inder
daad gebeurt hangt af van de particuliere
eigenaar. Ongewenste voorzieningen kun
nen worden verboden, maar gewenste kun
nen niet worden voorgeschreven. Zo kan
bijvoorbeeld iedereen een kampeerbedrijf
beginnen, zonder dat eisen worden ge.-teld
op hygiënisch en esthetisch gebied. Voorts
is er de moeilijkheid, dat bij de steeds
groeiende stroom van toeristen gebieden,
die natuurhistorisch van belang zijn, on
der de voet worden gelopen.
Ten aanzien van de taak, die de gemeen
ten hebben op het gebied van de recreatie
voorzieningen, wordt in het rapport opge
merkt dat sommige gemeenten eerder ge
neigd zijn hun geld te steken in recreatie
voorzieningen die baten opleveren door
exploitatie of verpachting, zoals de aanleg
van sportterreinen, recreatiebaden en
restaurants. Deze commercialisatie van het
toerisme houdt grote gevaren in voor het
natuurbezit, aldus het rapport, en leidt tot
eenzijdigheid en de opvatting van de
natuur als vermakelijkheid, met voorbij
zien van de ideële waarde en eerbied voor
de schepping.
In de kringen van de provinciale bestu
ren wint het inzicht veld, dat er op het
gebied der recreatievoorzieningen boven-
gemeentelijke taken zijn. Noordholk.nd
doet reeds jarenlang door middel van het
Provinciale Waterleidingbedrijf veel voor
de ontwikkeling van de recreatie.
Het rijk besteedt aandacht aan de op
voedkundige kant van het reci-eatiepro-
bleem, aldus het rapport, o.m. in de vorm
van financiële steun aan de Nederlandse
Kampeerraad en de stichting Werkcomité
Natuurbehoud en Recreatie.
In het rapport komt het bestuur van de
Contactcommissie voor Natuur- en Land
schapsbescherming tot de conclusie, dat de
regering tot taak heeft het bevorderen van
het gebruik van de staatsgronden ten be
hoeve van de recreatie, voorzover dit met
het gebruik voor andere doeleinden ver
enigbaar is, bij voorbeeld door meer natio
nale parken in te stellen, welke geen of
slechts geringe landbouwkundige waarde
hebben. Voorts dienen speciale rijwiel- en
voetpaden te worden aangelegd, zodat, de
natuurliefhebber nog de illusie kan hebben
echt buiten te zijn. Tenslotte noemt het
bestuur nog de volgende overheidstaken:
het bevorderen van de betekenis van de
autowegen voor het toerisme, onder meer
door de aanleg van picnic-plaatsen, het
dienstbaar maken van de daarvoor in aan
merking komende openbare wateren met
aangrenzende oeverstroken aan de recrea-
In Helsinki is de lente-jaarbeurs geopend, waarop ieder jaar de nieuwste producten tie te water, het ontwerpen van nieuwe
van de Finse industrie wófden vertoond. Ze is ditmaal voor een groot deel gewijd mogelijkheden voor de recreatie bij de in-
aan plastic". Behalve Finse producten zijn op de beurs ook voortbrengselen van poldering van gronden en het afdammen
de buitenlandse industrieën te bewonderen. De foto toont de Finse president Van zeegaten en het bevorderen van een
Kekkonen bij een nieuw soort plasticboot, ontworpen door de Finse architect Ilmari regeling, waardoor hot financieel mogelijk
Tapiooaara. Deze tweepersoons boot weegt onoeveer twintig kilo cn is zo gebouwd, wordt verantwoorde vakantiebedrijven te
dat hij op het dak von een auto kan worden vervoerd. bouwen en te exploiteren.
gouverneur Herman Talmadge. Velen twij
felen eraan of George deze strijd had kun
nen winnen. Evenals George is Talmadge
democraat, maar van een heel ander allooi.
Talmadge is een extreem isolationist en
ten aanzien van de negerkwestie is hij veel
conservatiever dan de toch altijd nog ge
matigde George.
Talmadge is een ware volksmenner en
in een periode, waarin het negerprobleem
in het zuiden de gemoederen zo bezig
houdt, zou Talmadge verreweg de beste
kansen hebben gehad in de strijd tegen de
oude staatsman George. Met George is het
gegaan als met zoveel voortreffelijke figu
ren in de senaat: door het landsbelang
boven alles te stellen, hebben zij sympa
thie verloren in hun eigen staat.
Naar de NAVO
Indien Eisenhower herkozen wordt, zal
George in 1957 zijn persoonlijk afgezant
worden bij de NAVO. In Europa moet men
zich daar stellig over verheugen. George
is een wijs man met grote belangstelling
voor internationale politiek en voor Ame-
rika's bondgenoten. Hij is een man, die
streeft naar eenheid en die er niets voor
voelt, conflicten nodeloos op de spits te
drijven. Ondanks zijn hoge leeftijd kan
George nog zeer actief zijn en het is niets
voor hem om zulk een nieuwe opdracht
als een gemakkelijk ere-baantje te be
schouwen.
Amsterdam. Gemeente Universiteit. Docto
raal examen Politieke en Sociale Weten
schappen (sectie al: H. Daudit, Amsterdam.
Doctoraal examen Rechten: J. J. H. van Loon,
Amsterdam: N. C. van Zeist, Heiloo. Kandi
daatsexamen Engels: A. B. Melchers, Am
sterdam.
Saai is zekere lichte, gekeperde stof:
gekeperde kamelot of wollen grein. Al
dus het woordenboek. Het woord is ont
leend aan het Franse: saye, dat weer uit
het Latijn stamt. In die taal betekent
saga: mantel. Van saai is een stoffeliik
bijvoeglijk naamwoord: saaien gevormd.
Men sprak van groene saaien gordijnen.
Langzamerhand kreeg het woord een
bijbetekenis die steeds meer ging over
heersen, de betekenis namelijk van:
weinig belangwekkend, vervelend. Men
ging het woord toen ook toepassen op
personen van wie weinig uitging, die
weinig conversabel waren en weinig
levendigheid ten toon spreidden. De
^oude stofnaam leeft nog voort in sajet^
Tussen de werknemersorganisaties en de
Federatie van Ondernemersorganisaties in
het HORECA-bedrijf is volledige overeen
stemming bereikt over de toepassing van
de regeringsbeslissingen van 19 september
1955 en 19 maart 1956. De Federatie heeft
de besturen van de bij haar aangesloten
organisaties verzocht om haar leden aan te
bevelen een uitkering ineens te verstrekken
aan iedere werknemer, die in 1955 in dienst
is geweest. De uitkering bedraagt 150
van het voor de betrokken werknemers
vastgesteld weekloon of weekgarantie-
inkomen, indien de werknemer in 1955 ge
durende 12 maanden in dienst is geweest.
Is het dienstverband korter dan 12 maan
den geweest, dan dient een evenredig ge
deelte van de uitkering uitbetaald te wor
den. De uitbetaling van de uitkering dient
te geschieden voor 4 juni 1956 en wel zo
veel mogelijk In termijnen. De uitkering
dient uit de winst te geschieden en mag
niet tot prijsverhoging aanleiding geven.
Reeds over 1955 verstrekte gratificaties
kunnen in mindering worden gebracht,
voorzover zij meer bedragen dan over 1954
verstrekte gratificaties.
Voorts is overeenstemming bereikt over
de af te sluiten CAO. Het aantal vakantie
dagen wordt verhoogd tot vijftien, de va
kantietoeslag wordt gesteld op 2 weken
loon of garantie-inkomen, een bovenwette
lijke ziekengelduitkering wordt ingevoerd,
waarbij het ziekengeld wordt aangevuld
tot 90 van het dagloon gedurende ten
hoogste 26 weken per-jaar; tenslotte zal in
de CAO aan de werkgever de bevoegdheid
worden gegeven om jaarlijks een gratifi
catie te verstrekken ten bedrage van het
vastgestelde weekloon of garantie-Inkomen.
"ii!
De Nederlandse pers heeft met groot leed-
wezefï hiélding 'gémaakt Van het overlijden
van de heer R. W. P. Peereboom, directeur
hoofdredacteur van ons blad. Vele bladen
getuigden van dit leedwezen in woorden
van gedachtenis.
In de Nieuwe Haarlemse Courant lezen
wij: „Robert Peereboom was als journalist
een „man van het vak" in de ouderwetse
en degelijke zin van het woord. Zijn be
langstelling voor het concrete en actuele
was evenredig aan zijn inzicht in achter
gronden en perspectieven. Zijn stijl was
helder door eenvoudigheid, steeds puntig
en vrij van gemeenplaatsen ook vrij van
door hem steeds vurig verketterde barba
rismen.
Nimmer minderde bij hem de creatieve
vlam, ook niet wanneer het onderwerp eens
weinig inspirerend leek. En dat laatste
kwam onvermijdelijk voor, want totdat zijn
ziekte hem dit verhinderde, was hij naar de
zede der journalisten uit de oude school
vrijwel dagelijks mét een hoofdartikel
present. Maar door die dagelijkse last, die
hem blijkens de toon van zijn artikelen tot
een lust moet zijn geweest, kon hij getuigen
van een merkwaardige veelzijdigheid van
kennis, waaraan jarenlange, ook buiten
landse ervaring in de journalistiek even
zeer ten grondslag lag als gevoelige aan
dacht voor de mens, zijn cultuurvoort
brengselen en maatschappelijke bezig
heden.
Er waren in hetgeen hij schreef telkens
dezelfde grondtonen te beluisteren. Zij had
den van doen met menselijke goedheid,
vreedzaamheid en breedheid van begrip.
Hij had aan bepaalde idealen zijn hart
verpand en getuigde daarvan met de veel
vuldigheid, waarmee de evangelische raad
„insta opportune et importune" aanspoort.
Tot die idealen behoorden vooral de een
wording van Europa en in het algemeen
internationale samenwerking in de sterkst
mogelijke vorm.
Robert Peereboom was een Haarlemmer
in hart en nieren. Hij was dat misschien
het meest, wanneer hij zich met zijn be
kende zin voor anekdotische details vrolijk
maakte over zijn mede-Haarlemmers. Hij
was vooral thuis, want bemind, in de kring
van kunstliefhebbers, sportbeoefenaren en
werkers ten algemene nutte.
Zijn affiniteit met deze milieus tekende
zijn persoon: hij was een man van cultuur,
met een uitgesproken belangstelling voor
muziek en literatuur, hield van sport en
sportiviteit en vond in menselijke solida
riteit één zijner hoogste humanitaire idea
len. Haarlem verliest in hem een bekend
en bemind burger. Hij ruste in vrede."
Mr. M. Rooy, hoofdredacteur van de
Nieuwe Rotterdamse Courant, schrijft in
zijn blad onder meer:
„In Robert Peereboom verliest de Neder
landse journalistiek een van haar be
kwaamste beoefenaren. Het was echter niet
alleen zijn onmiskenbare bekwaamheid
welke hem een vooraanstaande plaats on
der zijn vakgenoten deed bekleden; hij had
deze positie verworven, omdat de journa
listiek voor hem een hoge roeping was, een
dienst aan de gemeenschap welke in de
eerste plaats plichten oplegt, bovenal de
plicht om het lezerspubliek voor te lichten
in onafhankelijkheid en onkreukbaarheid.
Zijn diep besef van dienstbaarheid kwam
op wel treffende wijze tot uiting toen hij
zijn voor de buitenstander zo informatieve
boekje „Het Dagblad" een eigen motto
meegaf: „De krant is er om de mensen te
helpen". Deze eenvoudige woorden typeer
den de man die zich niet in een ivoren
toren wilde opsluiten, maar midden in de
mensenmaatschappij wilde arbeiden, vol
begrip voor de behoeften en noden van zijn
medemens. Zijn eerlijkheid en oprechtheid
dwongen hem om nooit met de feiten te
schipperen, maar aan de andere kant wist
hij scherp te onderscheiden tussen wat
oorbare en onoorbare publikaties waren.
Wanneer het algemeen belang tot open
baarmaking van onaangename feiten noop
te, wist hij daarvoor altijd de vorm te vin
den, welke geen onnodige schade aan dë
betrokkenen berokkende. Zijn diepe respect
voor de menselijke persoonlijkheid deed
hem daarbij intuïtief de juiste weg zoeken
en vinden.
In zijn commentariërende arbeid, die het
kenmerk van persoonlijkheid en originali
teit vertoonde, straalde een warme mense
lijkheid door. De grote en de kleine dingen
des levens werden behandeld met een sterk
gevoel voor humor; op deze wijze slaagde
hij erin, spanningen bij zijn lezers door de
moeilijkheden van het leven opgewekt, te
ontladen en hun de kijk op de juiste ver
houdingen in de maatschappij te geven.
Op deze wijze droeg hij ertoe bij, de
menselijke betrekkingen te verbeteren.
Realist als hij was, wanneer feitelijke om
standigheden in het geding waren, is hij
nooit een cynicus geworden, maar is hij tot
het laatst van zijn leven vervuld gebleven
van het hoge ideaal, naar de mate van zijn
krachten, een betere mensenmaatschappij
te helpen vestigen. Daarom was,, hij tot in
het diepst van zijn wezen een pacifist die
niet kon geloven dat door wapengeweld de
grote wereldproblemen wezenlijk tot oplos
sing konden worden gebracht.
In zeer ruime kring zal men zich door
het bericht van Peereboom's dood geschokt
gevoelen. De Nederlandse journalistiek zal
zijn nagedachtenis in hoge ere houden.
Peereboom heeft niet tevergeefs geleefd en
gewerkt: door de hoge opvatting van zijn
taak zal hij een lichtend voorbeeld blijven
voor wie de pen die zijn hand ontvallen is,
zullen overnemen."
Het Handelsblad zegt: „Met de heer Pee
reboom is aan de Nederlandse journalistiek
een zeer bekende en algemeen geziene
figuur ontvallen. Bekend door zijn veel
zijdig optreden en zijn brede belangstelling,
gezien door de hoge opvattingen die hij als
journalist had, gewaardeerd door al zijn
collegae, niet alleen om zijn uitstekende
bekwaamheid als journalist, maar ook
doordat zijn woord groot gezag had en hij
steeds bereid was zijn volle persoonlijkheid
te geven waar leiding of raad nodig was.
Ook toen een slopende ziekte zijn gezond
heid ondermijnde, bleef hij vol belangstel
ling voor het werk, waaraan hij zo gehecht
was. Tegen het eind van het vorig jaar
scheen hij in zoverre hersteld, dat hij zijn
journalistieke arbeid kon hervatten en met
Kerstmis verscheen weer een van zijn
pittige hoofdartikelen getekend R. P.
in het Haarlems Dagblad. Helaas stond zijn
gezondheid hem echter niet toe zich weer
geheel te wijden aan de taak, die hem zo
lief was."
HAARLEM. Bij een bezoek aan
Hoofddorp valt het op, dat aldaar blijk
baar een reactie is ingetreden op de
groote bedrijvigheid van den laatsten tijd.
Na de drukte die er geweest is heerscht
er thans een doodelijke stilte. De fortifi-
catiewerken zijn zoo goed als gereed. De
bouw van woonhuizen is voorloopig ge
staakt, omdat er geen behoefte aan huizen
bestaat. Zeer vele woningen staan zelfs
ledig. De gemeente verkoopt geen grond,
omdat zij niet weet wat er benoodigd is
voor de aan te leggen spoorlijn.
Weldra zal blijken of misschien tot
hunne schade menigeen den toestand
te Hoofddorp te rooskleurig heeft in
gezien.
