Knap óp die kale schutting met B,uitBnbüts
Roomboter
Onderofficier veroordeeld tot een
jaar gevangenisstraf met aftrek
Avonturen met het vliegende tapijt
Eenvoudige
maaltijden kunnen
echt lekker smaken!
Tante Aggie
houdt vol
Vreemde zaken bij postzegelfonds
Vierentachtigduizend gulden verdwenen
5
Verwijten van verdediger
tot bestuursleden
CAMERAS
Dr. Drees in Nederland
meest bewonderde man
Luthersen en hervormden
zijn het eens
Examens
Bevordering van het
eigen woning-bezit
Kerkelijk Nieuws
„Platteland reservebron
voor nationale kracht"
De Prins sprak voor
christelijke jonge hoeren
en tuinders
Verhoogde subsidie voor
„Theater" in Arnhem
Verkoop op afbetaling
nam in 1 jaar met 40 pet. toe
Er gaat toch
maar niets boven
Vrijspraak van meineed in
zaak verbrande schilderijen
Studenten in Bandung
opnieuw uiteen
FEUILLETON
door Doris Miles Disney
VRIJDAG 1 JUNI 1956
Vierentachtigduizend gulden zijn op de een of andere manier sinds 1952 bij de Stich
ting Nationaal Postzegelfonds „in rook en nevelen" verdwenen. Accountants hebben
de richting van ongeveer vijfenveertigduizend gulden uit de verwarde administratie
van de penningmeester kunnen aangeven. Deze de beroeps-adjudant-onderofficier
D. A. H. van de Militaire Administratie stond wegens verduistering en valsheid in
geschrifte terecht voor de Krijgsraad te Velde West. Hij zei onder andere dat hij een
sigarettenrekening van duizend gulden uit de kas voldaan had, omdat hij geen reis-
en verblijfkosten in rekening bracht. Zestienduizend gulden waren gegaan naar men
sen, die weliswaar niet van tuberculose te lijden hadden, maar er toch hard voor
zaten; volgens de statuten geoorloofd naar de mening van de verdediger, mr. Ph. C.
M. van der Ven.
De verdediger zei bijzonder geërgerd te
zijn door het volkomen gebrek aan con
trole en het uitblijven van accountants
onderzoek sinds 1952. Ook de Kascommissie
was in gebreke gebleven. De verdediger
vocht de houding van de voorzitter aan, die
op belangrijke punten van niets zegt te
weten, maar wel had moeten weten, dat
zijn auto niet steeds voor luttele sigaretten
„in een garnizoensgarage" kon worden ge
repareerd, dat een nieuwe band ook niet
voor niets wordt gegeven, noch dat leveran
ties van kaas, eieren e. d. tegen halve
winkelprijs door een penningmeester kun
nen worden geleverd. Dan was er een
officier, die levensmiddelen thuis kreeg
voor niets en niemendal, kennelijk voor
„rekening van het Fonds". Deze zaken
kwamen tijdens de zitting niet „uit de verf"
Bedoelde officier zal over drie weken
terecht staan.
De beklaagde had een schilderij voor
vijftienhonderd gulden als belegging ge
kocht. Het stond nog ingepakt bij hem thuis
toen er beslag op werd gelegd. Het dagelijks
bestuur stond een lening aan een land
bouwer van vierduizend gulden voor een
kuurhuisje toe, hoewel men zonder de raad
van beheer slechts beschikken mocht tot
bedragen van vijfentwintighonderd gulden.
In de boeken stond achttienhonderd gulden
voor deze lening, waarvoor de landbouwer
koeien kocht.
De beklaagde erkende f 2500 geboekt te
hebben als schenking voor de actie „Beur
zen open, dijken dicht" in 1953 zonder be
taald te hebben. Ruim 1850 gulden werden
valselijk voor gekochte drukwerken ge
boekt. In ruim twee jaar tijds gaf de stich
ting 39.000 gulden aan schenkingen uit en
37.000 gulden voor aan- en verkoop en
reparaties van auto's uit. Beklaagde kreeg
2700 gulden geschonken „voor zijn dochter,
die met TBC te Davos zou liggen". Deze
dochter bestaat niet. De financiën van het
fonds schijnen nu gesaneerd te zijn.
ADVERTENTIE
Het Nederlandse instituut voor de Pu
blieke Opinie (NIPO) heeft onderzocht
welke op dit ogenblik levende mannen (le
den van het Koninklijk Huis uitgezonderd)
het meest in Nederland bewonderd wor
den. Tot 1952 stond Winston Churchill
steeds op de eerste plaats. Maar in 1952
nam dr. Drees de leiding over. In 1947
stond dr. Drees op de achtste plaats, in
maart 1948 schoof hij op naar de vierde, in
oktober 1948 naar de tweede (onder Chur
chill). Ook bij onderzoekingen in 1950 en
1951 bleef dat zo, maar in 1952 kwam dr.
Drees als nummer een boven Churchill en
Eisenhower uit.
Uit de enquête, die het NIPO eind april
heeft gehouden, blijkt de voorkeur van
Nederlandse mannen en vrouwen als volgt
te zijn: 1. dr. Drees (door twaalf percent
genoemd); 2. dr. Albert Schweitzer (acht
percent); 3. president Eisenhower (zeven
percent); 4. Churchill (vijf percent); 5.
paus Pius (vier percent); 6. Abe Lenstra
(twee percent); 7. Jan van Zutphen (een
percent) en 8. prins Rainier van Monaco
(een percent). Zeven percent van het pu
bliek blijkt de eigen man of eigen vader
het meest te bewonderen.
De bewondering van dr. Drees bleek wel
het meest algemeen bij groepen onder
vraagden boven vijftig jaar.
Toen in augustus 1955 de zaak aan het
rollen kwam door moeilijkheden met kredi-
teuren greep de raad van beheer in. Tijdens
de zitting kwamen nog tal van vragen over
het betalen van taxatierapporten, schen
kingen en leningen door de beklaagde, die
verklaarde zaakgelastigde namens de voor
zitter te zijn, naar voren.
De verdediger bestreed, dat de beklaagde
aansprakelijk zou zijn voor een bedrag van
ongeveer dertigduizend gulden. Dit zou in
elk geval met medeweten of onder mach
tiging van voorzitter of dagelijks bestuur
zijn besteed.
Voorts bepleitte hij verzachtende om
standigheden. H. sjouwde hard voor het
Fonds en voor ongelukkigen. Er was geen
controle. Het werk kostte hem, naast zijn
beroepsarbeid, veel tijd en energie. Naar
de mening van mr. Van der Ven profiteer
de de voorzitter. De secretaris reed nu en
dan ook in een wagen van het Fonds. De
beklaagde zou zelf in feite niet geprofiteerd
hebben, doch geen kans hebben gezien uit
de veelheid van werk en de warboel te
komen. Nu wordt alle schuld op zijn schou
ders geschoven.
De auditeur-militair vorderde anderhalf
jaar gevangenisstraf. Na raadkamer werd
H. veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest ingaande 24 fe
bruari van dit jaar, waarvan drie maanden
voorwaardelijk met een proeftijd van drie
jaar en het stellen onder toezicht gedurende
die tijd.
AvondmaalsXemeenschap en
kanselruil
De evangelisch lutherse synode die te
Amsterdam wordt gehouden, heeft met al
gemene stemmen besloten, de „consensus"
te aanvaarden en het gesprek met de Ne
derlands hervormde kerk voort te zetten.
Deze consensus is opgesteld door een
commissie van theologen die tot taak had
de verschillen in leer tussen beide kerken
te onderzoeken en opnieuw aan de Bijbel te
toetsen. Aan de consensus heeft de com
missie voorstellen verbonden om te komen
tot kanselruil en Avondmaalgemeenschap
tussen beide kerken. De Hervormde synode
had deze consensus reeds aanvaard en be
sloten mee te werken aan intercelebratie,
dat wil zeggen, dat hervormde piedikan-
ten het Avondmaal in de lutherse kerk mo
gen bedienen en lutherse predikanten in de
hervormde kerken.
Algemeen was het gevoelen, dat wil het
gesprek in de oecumene zin hebben, de
kerken bereid moeten zijn tot openheid
tegenover elkander. Men voelde aan, dat
een handhaving van de historische positie
zou leiden tot verstarring en dat bij een
nieuw en Bijbels onderzoeken van de ge
gevens over het Heilig Avondmaal, mag
gerekend worden op de leiding van de
Heilige Geest. De synodale commissie van
de lutherse kerk zal met het moderamen
van de Hervormde synode contact opnemen
tot het regelen van het kerkrechtelijke
deel van deze materie.
De lutherse synode heeft overigens na
drukkelijk vastgesteld, dat uit de beslui
ten niet mag worden afgeleid, dat het hier
zou gaan om een opgaan van de lutherse
kerk in de hervormde.
Utrecht. Kandidaatsexamen Pedagogiek:
mej. A. C. Tot, Utrecht; Th. C. W. J. van de
Kamp, Utrecht. Kandidaatsexamen Psycho
logie H. C. J. Koster, Laren (N.H.); mej. M.
M. Linders, Utrecht. Doctoraal examen Psy
chologie: A. C. Rümke, Utrecht. Kandidaats
examen Chinese Letterkunde: mej. G. J. S.
Böttger, Utrecht. Doctoraal examen Neder
landse Letterkunde: A. H. Schmitz. Arnhem.
Groningen. Kandidaatsexamen Wis- en
Natuurkunde (D): K. J. Groenewolt, Benne-
kom; idem (F): G. H. Suverkropp, Gronin
gen; C. H. Geerts, Hoogeveeri; J. R. Nooi.
Hoogezand; idem (LU J. L. Visser. Deven
ter; H. Barendsen, Aerdenhout. Doctoraal
examen Biologie: D. J. Rijpkema, Meppel.
Doctoraal examen Wiskunde: mej. M. C. A.
de Boer, Sneek. Doctoraal eaxmen Natuur
kunde: mej. G. van Zaanten, Emmen: D.
Wierts, Oud-Schoonebeek; L. K. ter Veld,
Groningen (cum laudel. Kandidaatsexamen
Geneeskunde (II b): Th. Kessel en 3. Fjer-
dingstad, beiden uit Noorwegen. Kandi
daatsexamen Rechtsgleerdheid: K. H. van
Rhijn, Groningen.
Een Koninklijk besluit „Bevordering
Eigen Woningbezit" is vandaag in werking
getredenr Dit besluit is bedoeld als grond
slag voor een reeks door de minister van
Wederopbouw vast te stellen uitvoerings
bepalingen voor het verlenen van bijdra
gen aan door particulieren voor eigen be
woning te bouwen woningen.
De bijdrage zal slechts worden toekend,
indien de te stichten woning ten minste
vier woon- of slaapvertrekken bevat. De
woning moet ten minste 10 jaar door de
eigenaar of diens familie worden bewoond.
Het besluit bevat voorts bepalingen voor
het geval gemeenten zekerheden voor hy
potheken geven tot 90 percent van de
netto-stichtingskosten. Het rijk zal even
tueel voor de helft der verliezen hierop
garant zijn.
Voorts is een nadere regeling ten aan
zien van het coöperatieve woningbezit en
te geven toeslagen onder toezicht van de
Verzekeringskamer in het besluit opgeno
men.
Voor de bouw met een halve premie
geldt de regeling niet.
Bij aankoop van een premiewoning kan
de toeslag aan de koper worden gegeven,
mits hij de eerste bewoner is en binnen
zes maanden na het voor bewoning gereed
komen van de woning de toeslag aan
vraagt.
De nieuwe regeling geldt zowel voor
eengezinshuizen als voor woningen in een
meergezinshuis. De woningen mogen een
bepaalde oppervlaktegrens, afhankelijk van
de huisvestingscapaciteit, niet overschrij
den. In het algemeen mogen de stichtings-
kosten niet hoger zijn dan f 30.000,
De toeslag bedraagt 25 percent tot 35
percent van de toegekende premie, al naar
gelang de grootte van het gezin van de
aanvrager. Indien de te bouwen woning
in de plaats komt van een krot kunnen
de percentages met 30 worden verhoogd.
De toeslag wordt uitbetaald zodra men
de woning heeft betrokken. Indien men
de woning verlaat of verkoopt voordat
tien jaren zijn verstreken, wordt een even
redig deel van de toeslag teruggevorderd.
Bij overlijden vindt geen terugvordering
plaats, indien de eigendom van de woning
overgaat op de overblijvende echtgenoot of
een der kinderen.
In de gevallen waarin een toeslag op de
premie is verleend, kan bij besluit van de
gemeenteraad een garantie worden gegeven
voor de betaling van hoofdsom en rente
van hypothecaire leningen. De lening mag
niet meer bedragen dan 90 pet van de
netto-stichtingskosten van de woning en
geen langere looptijd hebben dan 30 jaar.
De garantie heeft betrekking op dat ge
deelte van de lening, dat 60 percent van de
netto-stichtingskosten te boven gaat.
Aanvragen om een toeslag en om een
garantie moeten worden ingediend door
tussenkomst van alsnog door de minister
van Wederopbouw en Volkshuisvesting in
te stellen bemiddelende organen.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Waddinxveen C. Vos te
Westbroek; te St. Maartensdijk A. G. Ha
ring te Loon op Zand: te Middelbert B.
Holl, vik. te Den Helder; te Sluiskil J. J.
N. Cupedo, vik. te Spekholzerheide.
Geref. Kerken
Beroepen te Andel G. H. Harms, kand.
te Daarle (O.); te Dronrijp G. Rang. kand.
te Amsterdam.
Aangenomen naar Hallum K. H. Schu
ring te Erica (verbeterd bericht).
Rem. Broederschap
Tweetal te Leiden: J. Th. Mackenzie te
Doesburg en J. Nienhuis te Arnhem.
„In deze tijd van industrialisatie is er
wel eens te weinig begrip voor het feit, dat
tenslotte de hele wereld moet leven van
de opbrengst van de akker". Dit verklaarde
Prins Bernhard op de te Utrecht gehouden
nationale bondsdag van de Chr. Jonge Boe
ren- en Tuindersbond en de Chr. Bond van
Boerinnen en Plattelandsmeisjes.
In 1954, zei de Prins, bestond niet minder
dan 37.6 percent van de Nederlandse ex
port uit Agrarische produkten. Een achtste
deel der werkgelegenheid heeft een agra
risch karakter. Het platteland in het alge
meen en de stand van de boeren en tuin
ders in het bijzonder vormt een voortdu
rende reservebron voor de nationale krach
ten.
Industrie, handel, wetenschap en kunst,
aldus de Prins, ontvangen telkens nieuwe
krachten uit dat reservoir. Zonen en doch
ters van het platteland treft men aan als
hoofden van departementen en als leiders
van wetenschappelijke onderzoekingen, op
sleutelposten in industrie en op voorposten
der cultuur. Het mensenmateriaal in de ste
den en in handel, industrie en wetenschap
is sterk onderhevig aan slijtage. Daarom
noemde de Prins het gelukkig dat het plat
teland nog beschikt over reserves. De jeugd
daar heeft in deze tijd een zeer bijzondere
roeping, juist wegens de sleutelpositie die
boeren en tuinders innemen in het econo
mische en culturele leven. „Als gij als
jonge mensen uw roeping verstaat, dan is
de nationale gezondheid voor de volgende
generatie naar menselijke berekening ver
zekerd", zei de Prins.
B. en W. van Arnhem stellen voor, te
beginnen met het seizoen 1956/'57, aan de
stichting toneelgroep „Theater" boven het
reeds toegekende subsidie van f 24.200 een
extra jaarlijkse bijdrage te verlenen van
maximaal f 25.000. Deze in Arnhem geves
tigde toneelgroep zal met ingang van het
volgende seizoen door het rijk worden ge
subsidieerd op gelijke voet met de grote
in het westen van het land gevestigde to
neelgezelschappen. Dit betekent, dat het
rijkssubsidie zal worden bepaald op veer
tig percent van het goedgekeurde tekort,
met dien verstande, dat dit subidie niet
meer dan f 160.000 kan bedragen.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek
heeft berekend dat de verkoop op afbe
taling van 1953 op 1954 met veertig per
cent is gestegen. Deze berekening is ge
baseerd op inlichtingen die enige honder
den ondernemingen aan het bureau heb
ben verstrekt.
Dit delen de minsters Zijlstra, Van Oven
en Van de Kieft aan de Eerste Kamer mee
in hun Memorie van Antwoord over het
wetsontwerp inzake een wettelijke regeling
inzake afbetalingsovereeenkomsten.
De ministers zijn van oordeel, dat de
totstandkoming van de definitieve wette
lijke regeling van de gehele materie van
het afbetalingswezen, waarbij zowel de so
ciale als economische aspecten aan de orde
komen, een urgent karakter heeft. Bij de
Sociaal-Economische Raad is aangedrongen
op spoed bij het uitbrengen van een des
betreffend advies.
mV
9
Nu ontdekte Mohab, die op het geluid van Abdoel's stem af kwam, opeens een gat
in de grond. Hij meende, dat het geluid uit dat gat kwam.
„Ben je daar, Abdoel?", riep hij naar beneden.
„Ja", riep Abdoel uit de diepte terug. „Haal gauw een touw, Mohab, en probeer,
of je me uit deze put kan trekken".
Mohab liet geen tijd verloren gaan; hij rende naar het dorp, om een touw te halen.
Eenvoudige, maar gezonde maaltijden op tafel
brengen is een kunst, die de Nederlandse
huisvrouw terdege verstaat.
De laatste tijd grijpen dan ook vele moeders
dankbaar de gelegenheid aan, die de gestegen
welvaart hun biedt. Zij verhogen de voedings
waarde en smakelijkheid van de maaltijden
door het gebruik van roomboter!
Nederland is op de goede weg, maar... het
kan nog beter! Dit wordt bewezen in het
buitenland, waar men meer roomboter ge
bruikt*), dan in ons land. Dit, ondanks het
feit, dat men in Nederland minder voor room
boter betaalt dan in de meeste andere landen!
Beter eten met room
boter is mogelijk bij
een verstandige be
steding van het huis
houdgeld. Alle maal
tijden worden dan
vele malen beter met
dit onvervangbare
natuurprodukt
Spaar da Rijksboter-
merken. In ruil daar
voor krijgt u circus-
plaatjes voor het
prachtige roomboter-
album. Vraag uw leve
rancier inlichtingen.
De nauwkeurige cijfers zijn:
in Denemarken 2,87 x eoveel
België. 3,63 x
Duitsland. 2,3 x
Frankrijk 2,45 x
Zwitserland 2,13 x
Is in
Nederland
per hoofd
per jaar
Publikatie: Het Nederland) Zuivelbureau, 's-Gravenhage
De rechtbank te Den Haag heeft de Arn
hemse koopman G. H. wegens gebrek aan
wettig en overtuigend bewijs vrijgesproken
van het afleggen van een meineed. De eis
tegen hem was drie jaar gevangenisstraf.
Toen hij op 1 februari als getuige werd
gehoord in de zaak der verbrande schilde
rijen met als verdachte D. S. verklaarde
hij in verbinding te hebben gestaan met een
Duitser, die belangstelling had voor de
schilderijen welke in het bezit waren van S.
Hij had toen met de Duitser een bezoek
gebracht aan het huis van S. in Zoetermeer
en hier zouden twee Ruysdaels, een Aert
van der Neer, een Adriaan van der Velde
en een Sebastiaan Vrancx in ogenschouw
zijn genomen, de schilderijen waarvan S.
later beweerde, dat ze in zijn auto ver
brand waren. De Duitser in kwestie zou
tot de conclusie gekomen zijn dat het hier
inderdaad kostbare doeken betrof en zou
de wens te kennen hebben gegeven ze te
willen kopen. Besloten was toen dat H. als
bemiddelaar zou optreden bij de aankoop
door de Duitser en bepaald was dat deze
hiervoor f 156.000 zou betalen. Tijdens de
behandeling van deze zaak voor de recht
bank weigerde H. indertijd de naam van
zijn opdrachtgever bekend te maken, en hij
beriep zich op zijn verschoningsrecht.
In deze houding heeft hij bij de behan
deling van zijn eigen zaak veertien da
gen geleden volhard.
ADVERTENTIE
IN II FLEURIGE
TINTEN MAT
EN GLANZEND
DJAKARTA (Reuter). Pogingen om de
Aziatisch-Afrikaanse studentenconferentie
in Bandung donderdagmiddag te doen be
ginnen, zijn mislukt, daar leden van het
niet-communistische blok heftig protes
teerden, dat de geloofsbrieven van de aan
wezige delegaties niet waren onderzocht.
De voorzitter van de internationale com
missie van voorbereiding, Agusdin Aminu-
Indonesische delegatie een openingsrede
din, kondigde aan, dat de voorzitter van de
zou houden en dat de vergadering dan zou
worden geschorst. De voorzitter van de
Indonesische delegatie een openingsrede
niet-communistische fractie van de in
tweeën gesplitste Indiase delegatie stemde
onmiddellijk tegen. Toen een lid van de
andere Indiase delegatie het woord richtte
tot de vergadering, ontstond er onenigheid
tussen de twee Indiase fracties. De voorzit
ter schorste toen de vergadering en zei, dat
de delegaties op de hoogte zouden worden
gesteld, wanneer zij weer zouden bijeen
komen.
De delegaties van negen landen Japan,
Malakka, Pakistan, India, Ceylon, Afgha
nistan, de Philippijnen, Perzië en Indonesië
hebben gedreigd, dat zij de conferentie
zullen verlaten, indien politieke kwesties
ter sprake zullen worden gebracht. Zij zei
den, dat studentenbijeenkomsten zich moe
ten bepalen tot het bespreken van studen
ten-problemen.
Nieuwe vindingen. Ter gelegenheid van
het veertigjarig bestaan van het instituut
voor Scheepvaart en Luchtvaart te Rotter
dam is onder de naam „Perpetuum Mobile"
een tentoonstelling ingericht, waar nieuwe
vindingen en toepassingen op het gebied van
scheeps- en vliegtuigbouw te zien zijn van
morgen tol en met eind Augustus.
35
Juffrouw .Scanion was het niet met de
politie eens vervolgde het krantenver
slag en de redenen, die zij daarvoor aan
voerde werden woordelijk aangehaald. „Ik
trachtte de politie over die voetstappen te
vertellen. maar de politie luisterde niet
naar me.... Ik was er eigenlijk van het
begin af aan van overtuigd, dat meneer
Love joy werd vermoord.... zelfs voordat
ik die foto van Robert Lavender had ge
zien
Aggie herinnerde zich, dat ze deze din
gen inderdaad had gezegd, maar zo in druk
voor zich, leek het allemaal veel nadruk
kelijker. Wat matigde zij zich aan, zouden
de mensen zeggen, om het beter te willen
weten dan de politic, die in dit soort zaken
getraind was
Er volgde een resumé van het geval-
Robert Lavender. En ook was er een be
schrijving van Aggie zelf: „Een lief oud
dametje, met grijs haar en een olijk jeug
dig gezichtje, dat bij voorkeur detective
verhalen leest.... Daar is ze dol op!"
Aggie vond deze persoonlijke opmerkin
gen heel vervelend. Waarom maakte alles
in zo'n krantenverslag een heel andere in
druk
Vervolgens kwam de gelijkenis, welke
zij had menen te zien tussen meneer Love-
joy en Robert Lavender aan de beurt. Met
een enkel woord werd haar eerste bezoek
aan Middlebrook aangeroerd Aggie was
daarover inderdaad niet uitvoerig geweest!
maar de politieman Hanrahan kwam er
in voor en werd genoemd als degene, die
de politie in Somerset ertoe had aangezet
om het onderzoek in de zaak-Lovejoy op
nieuw ter hand te nemen. Ook werd erin
vermeld, dat Hanrahan Aggie afzette bij
haar schoonzuster, mevrouw Ellen Scanion
in Flanders Road
Aggie slaakte een kreet van schrik. Ellen
zou buiten zichzelf van woede zijn. O, hoe
had ze zich zo kunnen laten gaan
Aggie kon van schaamte bijna niet ver
der lezen, maar aan de andere kant was
het haar ook onmogelijk om ermee op te
houden.
Op de tweede pagina ging het verhaal
verder. Er werd beschreven, hoe Aggie
voor de tweede keer naar Middlebrook was
gegaan en daar met Duncan Lavender had
geluncht. De grote zwarte Cadillac, die
haar had gehaald en teruggebracht, en de
chauffeur kwamen ook in het verslag voor.
En allerlei aanhalingen van Aggie's woor
den: „Een prachtig groot wit huis. Die
arme oude man in zijn rolstoel hoopt nog
steeds op de oplossing van het raadsel rond
zijn zoon.... Hij is de fijnste oude heer,
die ik ooit heb ontmoet.... Niemand had
me voorkomender kunnen behandelen dan
hij
Tenslotte waren er nog enkele mede
delingen, welke niets meer met Aggie te
maken hadden: Er werd verteld, hoe re
chercheur Elton een bezoek had gebracht
aan de politie in Somerset. Er werd gespro
ken over de vei'klaring van Duncan La-
vender, dat zijn zoon destijds een dijbeen
had gebroken, en dat er een zilveren plaat
je in was aangebracht; uiteindelijk kwam
men aan het bevel tot opgraving, dat was
uitgevaardigd.
Kate kwam naar buiten lopen. „O, zit jij
daar met de krant? Wat staat erin?"
Aggie overhandigde haar het blad met
een mengeling van gevoelens. Ze was
doodsbenauwd voor Kate's scherpe woor
den, maar anderzijds was ze vastbesloten,
zich niets van Kate's critiek aan te trek
ken. Ze had tenslotte de volle waarheid
verteld, cn als Kate dat niet prettig vond,
dan was dat haar zaak. Kate vond het in
derdaad heleméal niet prettig! Terwijl ze
het verslag haastig doorlas, was ze reeds
vol commentaar: „Hoe kon je zoiets zeg
gen, Aggie? Hoe kwam je daartoe?" En
toen ze Ellen's naam genoemd zag, riep ze
hijgend van woede uit: „Wacht maar tot
zij dit léést! Dan zit er wat voor je op!"
Tenslotte zeeg ze neer naast Aggie op de
bank en keek haar hoofdschuddend aan.
„Ik voel me diep beschaamd over jouw
gedrag", zei ze langzaam en nadrukkelijk.
„Stel je voor, zó in de krant gezet te
worden! En al je gevoelens cn theorieën
bloot te geven aan zo'n verslaggever! Bo
vendien dat air, als zou jij het beter weten
dan de politie! Het is gewoonweg bespot
telijk! En moet werkelijk de héle wereld
weten, dat je verslaafd bent aan die on
zinnige detective-verhalen?"
Aggie trachtte een woord van verweer
uit te brengen, maar Kate raasde door:
„Stel, dat je het tenslotte niet bij het
rechte eind hebt! Stel, dat bewezen wordt,
dat meneer Lovejoy niet Robert Lavender
was! Heb je daar wel eens over nagedacht?
Nee, natuurlijk niet! Je denkt nooit van
te voren over iets na! Maar wacht maar
rustig af, Aggie Scanion! Je val zou wel
eens heel groot kunnen zijn...."
Kate hield abrupt op bij het geluid van
een auto, die voor het huis stil hield. Het
was Ellen's wagen en hun schoonzuster
kwam haastig op hen toelopen. „Wat een
schande!" riep ze uit, de bewuste krant
voor zich uitzwaaiend. „Ik kon mijn ogen
niet geloven! Was het niet voldoende, Ag
gie, om jezelf in de krant voor gek te zet
ten? Waarom moest mijn naam er ook nog
bijgesleurd worden?"
„Kom, Ellen, wind je niet zo op over zo
iets onbelangrijks!" Ellen hapte naar adem.
„Noem jij het onbelangrijk, dat mijn goede
naam in zo'n afschuwelijke zaak genoemd
wordt? Hugh zal het vreselijk vinden. En
de arme Laura zal niet weten, wat ze zeg
gen moet. Jij zult er nog de schuld van
zijn, Aggie, dat hun verloving afraakt.
Hugh kan niet telkens weer met zulk soort
dingen geconfronteerd worden!"
Kate was het volkomen met Ellen eens.
Ze kwam dit keer haar zuster niet te hulp.
„En wat zullen Hugh's moeder en tante
er wel van zeggen?" vervolgde Ellen.
„Nu moet je het niet overdrijven", zei
Aggie. „Waar zouden die het lezen? De
„Herald" heeft geen abonné's in Stamford".
„Maar Aggie, die Lavender-zaak is heel
bekend! Dit verhaal zal door alle bladen
worden overgenomen en Hugh's moeder en
tante zullen zó verontwaardigd zijn! Ze zijn
nu eenmaal heel ouderwets. Dat zegt Hugh
altijd weer. Ze vinden dat de naam van
een ware dame alleen maar in de krant
vermeld behoort te worden bij haar huwe
lijk en haar dood. Begrijp je nu misschien
hoe fel hun reactie zal zijn?"
„Pieker er niet te veel over!" zei Aggie
op kwasi-luchtige toon en stond op. Ze
vond dat ze voor vandaag genoeg verwij
ten had aangehoord.
„Ik moet nog een en ander in orde ma
ken", excuseerde ze zich en verdween in
het huis.
Op het hoofdbureau van politie stelde
Dennis intussen alles in het werk om zo
veel mogelijk uit de buurt van zijn chef
Zimmerman te blijven
XV
De volgende morgen stond er met vette
letters op de voorpagina van de "Somerset
Register": „Het opgegraven lijk is niet dat
van Robert Lavender!" En daaronder:
„Medische deskundige vond geen zilveren
plaat in been".
Aggie's am werd ook in dit verslag
weer genoemd, doch thans zeer terloop
de hospita van wijlen Lovejoy, een
zekere juffrouw Agnes Scanion, wonende
Drumstreet 228, had beweerd datEn
heel in het kort volgde Aggie's Lovejoy-
LaVen d er-theorie
Aggie vond zelfs dit al te veel. Ze wilde
eigenlijk maar één ding: de vergetelheid
van het graf om haar schande uit te wis
sen.
Teresa was extra aardig. Aggie had dat
wel verwacht. Maar op Kate's milde hou
ding had ze niet durven hopen. Deze
snauwde echter op kordate wijze Ellen af,
toen deze vol triomf over Aggie's falen op
belde. „Wat zou het of Aggie ernaast was?
En al is meneer Lovejoy dan niet Robert
Lavender, de mogelijkheid dat hij ver
moord werd blijft nog wel degelijk be
staan! Er wordt en lijkschouwing gehou
den. En je weet, wie het laatst lacht, lacht
het best!"
Aggie was echter in tranen en ontroost
baar. „Ik diu'f me nooit meer op straat te
vertonen", snikte ze. „O, Kate, waarom
moet ik altijd zulke domme dingen doen?
Ik laat me altijd door mijn fantasie mee
slepen. Zal ik nooit verstandig worden.
„Misschien was dit een goede les voor
je", zei Kate. „Ergens heeft dit misschien
toch wel voor gediend. Er zit wellicht nog
wel een goede kant aan. Neem het niet te
zwaar op. Je hebt tenslotte naar je beste
weten gehandeld".
(Wordt vervolgd).
