Filmische vorming van
rijpere schooljeugd
SE 'te L verwezenïijkenT VoorlkhÏÏng ^op wordie!Vvooi;bere,id/,Pe.fol,d,er.'_die^0,'1]
van maris
KUNST EN TECHNISCHE KNOBBEL
DANSENDE MENSEN
DANSENDE POPPEN
Reacties leerlingen
■SIIjac.
Geen kwestie van soepel zijn
en de was ophangen
Privé-ballet door
radiotrillingen
Van mensem en dingen
onder de Damiaatjes
TYBB-spelers versloegen
HFC-Haarlem negental
Dame reed in auto met
bevroren ruiten
Examens
Uitslagen in zomer
competitie NeVoBo
Bijeenkomst geslaagden
van verkeersexamens
Wedstrijd Bescherming
Bevolking te Hoofddorp
Internationaal zwemfeest
in Riche-bad te Zandvoort
Waterpoloprogramma
Dames van De Vest en
Haarlem deelden de winst:
VRIJDAG 22 JUNI 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
IN APRIL 1954 begon met een kennis
making in het Minerva-theater te Heem
stede het optreden naar buiten van de
Commissie voor de filmische vorming van
de rijpere schooljeugd. Een mond vol die
naam. Maar ook: handen vol werk voor de
leden van die rijk geornamenteerde com-
Wat zij beoogde was niet zo een-
nige leerlingen. Hun oordeel als criterium
te gebruiken ware misschien ietwat ge
waagd, maar wij menen het ook niet te
mogen onderwaarderen. Uit de overige re
acties van de jeugd op de filmvoorstellingen
is wel gebleken, dat zij inslaan. Hun nuttig
effect kan men nu eenmaal niet in cijfers
herleiden. Voor een groot deel hangt dat
ook af van de wijze waarop de leerlingen
vormde het eerste punt van haar program
ma. Zij wilde de jeugd attent maken op
de waarde en schoonheid van de goede film
en haar het onderscheidingsvermogen bij
brengen, nodig om het kaf van het koren te
onderkennen. Zij wenste daartoe de leer
krachten in te schakelen, opdat zij, eerst
aangewezenen om de schooljeugd te leiden,
haar ook zouden helpen bij het verwerven
van een juist inzicht omtrent de normen,
die men bij de filmaanschouwing moet
aanleggen en ontwikkelen. En tenslotte
wenste ze de daad bij het woord te voegen
door zelf filmvoorstellingen te organiseren,
waar de schooljeugd, voldoende voorbereid,
met eigen ogen zou waarnemen wat nu ge
acht kan worden een voortbrengsel te zijn
van zuivere filmkunst.
DE COMMISSIE heeft die punten stuk
voor stuk gerealiseerd. Ze heeft de jeugd
aandachtig gemaakt voor het filmver-
schijnsel, ze heeft door het organiseren van
een cursus in filmisch begrip de docenten
een inzicht in de materie kunnen geven, ze
heeft tenslotte twee jaar lang schoolvoor
stellingen georganiseerd, waar een aantal
der beste cinematografische werken draai
den, niet echter dan nadat de commissie
ze had getoetst op hun betekenis en waarde
voor degenen, die ze zouden zien, hun ge
schiktheid en hun morele en karaktervor-
niende waarde. Dat heeft die commissie
vele avonden gekost en de nodige vergade
ringen, waarop ze het voor en tegen nauw
gezet afwoog. Ze genoot volop de steun van
gemeentewege. De cursus immers, waarop
de docenten door een aantal zeer bekwame
er. deskundige inleiders werden voorgelicht
is die docenten gratis aangeboden. De film
voorstellingen waren voor de schooljeugd
iegen een sterk gereduceerde prijs te be
zoeken. De schooljeugd is met de film als
kunstuiting inderdaad vertrouwd gemaakt.
Het onberaden bioscoopbezoek is opgevan
gen. Vraag is echter: hoe véél medewerking
geven de docenten en hoe staan de ouders
der leerlingen er tegenover? Vraag is ook:
wat denkt de schooljeugd er zelf van?
Om die laatste vraag het eerst te beant
woorden, wat de schooljeugd ervan denkt
is ons onder andere gebleken uit een bezoek
dat wij gebracht hebben aan een eind
examenklas van een onzer middelbare
scholen. Het merendeel der leerlingen bleek
de voorstellingen toe te juichen. Er waren
er, die volmondig toegaven, dat zij de film
anders waren gaan zien: er méér in waren
gaan zien. Praktisch allen bleken gevoelig
voor het verschil tussen het „even een bios-
coopje pikken" en het welbewust een. film
uitzoeken, waarvan je kan aannemen dat
je hem mooi zal vinden. Zij wisten voor
zichzelf uit te maken waarin de mooie film
zich onderscheidt en hanteerden de criteria
gemakkelijk, omdat zij- het niveauverschil
bewust zagen.
za discussieerden fel en met overtuiging
over de film. Ofschoon zij wensten voorop
te stellen dat men naar eigen smaak een
film mooi of lelijk kan vinden, kon men uit
hun bewust en overwogen tegenspraken en
zienswijze afleiden, dat de voorstellingen
hun belangstelling op zijn minst actief ge
houden hadden. Zij bezochten heel wat
minder films dan men veelal aanneemt.
Soms gingen zij twee keer in de week naar
de film, soms in twee maanden niet. Dat
hing af van hun voorkeur voor de films,
die in onze bioscopen worden vertoond. Zij
oordeelden en niet ten onrechte - dat
de niet schoolgaande jeugd evenzeer in de
gelegenheid moet worden gesteld de films
te bezoeken, welke de schoolgaande jeugd
krijgt voorgezet. „Die hebben het mis
schien wel meer nodig", mocht men uit hun
opvatting afleiden.
Deze examenklas was, zoals een docente
ons vertelde, een klas met veel kunstzin-
filmvoorstelling begeleidt, is bijvoorbeeld
al een mooi hulpmiddel tot beter begrip,
maar de praktijk leert, dat het gesproken
woord veel sterker werkt. Daarvoor is ver
eist, dat de docenten zich voor de film
als kunstuiting interesseren. Daarvoor is
ook vereist dat die docenten gelegenheid
krijgen in de schooltijd een film te bespre
ken, zowel voor als na de vertoning .Wij
raken hier aan een niet zo eenvoudige
kwestie, die het uitgangspunt zal zijn voor
een volgende beschouwing.
Haarlemse rechtbank
Op de hoek van de Verspronckweg en de
Santpoorterstraat heeft zich op de morgen
van 12 december van het vorig jaar een
aanrijding voorgedaan die er het gevolg
van was dat een 30-jarige dame in een
auto reed, waarvan de ruiten op een kleine
opening na bevroren waren. Zij was we
gens het rijden onder deze omstandigheden
door de kantonrechter veroordeeld tot een
boete van f 100 en een ontzegging van het
rijbewijs voor de tijd van twee jaar. Van
dit vonnis kwam zij donderdagmorgen bij
de rechtbank in beroep.
De dame reed in de Santpoorterstraat en
voor haar uit ging een wielrijder, die vóór
de Verspronckweg stopte om ander ver
keer voorrang te geven. Doordat hij schuin
voor haar langs was gereden kon de dame
hem door haar te kleine gezichtsveld niet
meer zien en niet wetend dat hij gestopt
was reed zij hem van opzij aan.
De officier van justitie achtte dit rij
den zonder behoorlijk zicht ontstellend en
eiste bevestiging van het kantonrechter-
vonnis. Haar verdediger, mr. J. H. van
Wijk, vestigde de aandacht op het bijzon
der langzame rijden van de vrouw en op
het feit dat de wielrijder ook een fout had
gemaakt door diens manoeuvre.
Uitspraak op 5 juli 1956.
De uitslagen van de wedstrijden deze week
voor de zomercompetitie van de NeVoBo ge
speeld luidden als volgt:
HEREN: BuitenrustHBC 03, SozaSSH
3—1, OVRA—Sizo 1—3, Soza 2—KJMV 3—1,
KJMV 2—Sizo 0—4. SPOW—DSS 0—4.
DAMES: KJMV 2—Sizo 0—4; Sizo—HBC
3—1. JEUGD: Buitenrust—HBC 2—2, Eclecta
B—HBC 0—3, Eclecta A—Blinkert 4—0.
Uitslagen bekerwedstrijden: DAMES: OG
AVC 0—4; Rap.—'Vesmia 2—2, Eclecta—HVS
40, Eclecta 2Spaarnestad 22, OVRA
Velox 31, SizoVelox 2 40, SSOGios 2
3_0, AW—Gios 3—1.
HEREN: Rap. 2—Eclecta 2 22, Rap.—
Eclecta 1—3, Gios 2—OVRA 2 0—4, Gios—
OVRA 1—3.
SPECIAALZAAK
NYLON OVERHEMDEN ƒ19.75
De derde en laatste bijeenkomst voor de
geslaagden van het onderwijsverkeers-
examen in gebouw „Domi" te Overveen is
vrijdagmorgen een succes geworden. De
leiding berustte bij de heer R. Stouthamer,
hoofd van de Koningin Wilhelminaschool
te Overveen. Ook deze ochtend hebben de
kinderen enige films gezien. De zesentwin
tig geslaagden, die nul fouten in het onder-
wijsverkeersexamen hadden gemaakt, na
men aan een verkeerscompetitiewedstrijd
deel. De leiding daarvan was thans in han
den van inspecteur J. L. de Rave, aange
zien hoofdinspecteur J. Voerman verhin
derd was aanwezig te zijn.
Alvorens tot het vertonen van de don
derdag reeds vermelde films over te gaan,
sprak de heer Stouthamer de 165 geslaag
den, leerlingen van de St. Aloysiusschool
(43, waarvan 8 met nul fouten), de Chr.
school te Overveen (53, waarvan 15 met
nul fouten), de St. Antoniusschool uit Aer-
denhout (36, 2 met nul fouten) en de St.
Jozefschool te Vogelenzang (33, waarvan
één met nul fouten) toe. Spreker heette
ook de controleurs en de collega's welkom,
die de dank van de onderwijsverkeers-
commissie te Bloemendaal verdienen voor
het gedegen werk door hen tijdens het
examen verricht. Een steeds groter aantal
kinderen neemt aan dit examen deel. Van
de zeshonderd die examen deden, aldus
de heer Stouthamer, zijn er in totaal 72 af
gewezen.
Na de pauze was mej. dr. M. E. Nolte,
wethouder van Onderwijs te Bloemendaal,
aanwezig. Zij vertegenwoordigde het ge
meentebestuur.
Daarna was het woord aan inspecteur
De Rave die op vlotte wijze de hersen
gymnastiek leidde, daarbij terzijde gestaan
door mej. Berger als „Mieke".
De diploma's werden door de secretaris
van de Onderwijsverkeerscommissie, de
heer J. T. van Steenwijk, gecalligrafeerd.
Laatste appèl
VERSCHIL IN UITGANGSPUNT is er weinig tussen de heren J. L. Zielstra
en F. Vermeer. Verschil in onderdelen van beider benadering van de pro
blemen, die hen boeien en de uitwerking daarvan, des te meer. Beiden hebb
en
zij zich beziggehouden met de vraagstukken van beweging, ten dienste van de
kunst. De één werkt daarbij met levend materiaal en projecteert zijn idealen
en scheppingsdrift op dat deel van de kunst, dat gewoonlijk met een grote K
geschreven wordt. De ander werkt met een papieren pop, die hij laat be
wegen op de trillingen, die een radio of grammofoon voortbrengt en hij zal deze
genoeglijke experimenten zelf in de allerlaatste plaats willen associëren met
de kunst met grote K, maar zal zich het genoegen niet willen laten ontnemen
ze te rangschikken onder een vermakelijke afdeling van dat deel van de kunst
dat met een kleine k pleegt te worden geschreven. Kortom de één is ballet
danser, leraar en choreograaf en de ander is een gezellige „hobby-ist". De
tegenstelling is dus nogal evident, maar toch hebben zij beiden meer gemeen
dan zij wellicht zelf vermoeden. En aangezien we deze overeenkomst aus niet
moeten zoeken in de uitwerking van de vorm en ook niet in de benadering
zelf, moeten we kijken naar de oorsprong van beider activiteiten. En dan zien
we dat zij beiden van de kunst houden, de één als beroepskunstenaar, de ander
als dilettant. Maar in beide gevallen is het plezier dat zij aan de kunst beleven
echt, ondanks het verschil in niveau waarop zij zich beiden bewegen. De tegen
stelling: bezield levend materiaal tegenover dode dingen, geïnspireerd tot een
zeker leven door menselijk vernuft, staat hiertegenover de overeenkomst van
belangstelling voor en liefde tot geheel verschillende kunstuitingen. U ziet
als u er tenminste nog uit kunt komen een tegenstelling is er altijd wel.
Overigens hebben deze drie
mensen met hun balletstudio
zeker al wel succes gehad. Zo
zijn kortgeleden enige meisjes,
die op de Kennemer Balletstu
dio haar eerste training ont
vingen, toegelaten tot de
school van het Sadler's Wells
Ballet.
„Maar er heerst nog te veel
misverstand op het gebied van
de balletkunst in Nederland",
zegt ons de heer Zielstra. „Het
is beslist niet zoals men zo
vaak hoort: soepel zijn en dan
de was maar ophangen. Dat
wat het publiek voor soepel
heid aanziet is vaak niets an
ders dan gewone slapheid. En
als er iets is dat je bij het
ballet absoluut niet kunt ge
bruiken, dan is het wel slap
heid". En dan vertelt de heer
Zielstra ons wat er al zoal no
dig is, wil men tot een wer
kelijk verantwoorde dans
kunst komen.
„Dansen is tachtig percent
kracht en twintig percent sou
plesse", zegt de heer Zielstra.
„Ballet is zoveel meer dan
gymnastiek, hoewel in beide
gevallen het doel het verkrij
gen van een goede lichamelij
ke conditie is. In de eerste
plaats is een grote zelfcontrole
nodig, gegrondvest op een vrij
willige discipline. Het zo nodig
moeten uiten van iets, is niet
zo interessant", meent hij.
Op het ogenblik heeft de
heer Zielstra het enorm druk.
En dat houdt niet alleen ver
band met de balletstudio,
maar met het tweede deel van
zijn roeping-beroep: dat van
choreograaf.
De organisatoren van het
Holland Festival hebben bij
het onderdeel ballet ook plaats
ingeruimd voor 't experiment.
Daarmee hebben zes jonge
choreografen, drie buiten
landse en drie Nederlandse
de kans gekregen iets van
hun scheppingen te realise
ren, Zo zal er vrijdag in de
Koninklijke Schouwburg te
Den Haag door het Nederlands
Ballet een opvoering worden
gegeven van dit experimentele
werk. Eén van die jonge Ne
derlandse choreografen, die
daar met hun schepping voor
het voetlicht treden is de heer
Zielstra. Van hem wordt het
ballet „Kaïn" opgevoerd,
waarbij de experimentele,
elektronische muziek door
Henk Badings is geschreven.
De symboliek van dit ballet
is die van de figuur, die streeft
naar de uiterlijke vorm, door
welk streven hij uiteindelijk
de kern doodt. Het is een dra
ma geworden, waarin het des
tructieve element overheerst.
De instudering vergt heel wat
tijd van de heer Zielstra en
het is hier dat we hem zien
oefenen met het „levend mate
riaal" om te komen tot een
verantwoorde opvoering.
Uit ons gesprek met deze
veelzijdige figuur, die ballet
danser, leraar en choreograaf
is, bleek welk een grote
plaats de balletkunst in zijn
hart heeft ingenomen. Toen
wij hem verlieten, moest hij
weer snel naar Den Haag om
de dagelijkse oefeningen te be
ginnen en dit is iedere dag
zo doorgegaan totdat de opvoe
ring vandaag heeft plaats ge
had.
Onfris
Een bewoonster van de Ber
kenstraat heeft ons geschre
ven, dat de poort naast haar
woning wordt misbruikt door
lieden die kennelijk het nabij
gelegen openbaar toilet nege
ren. Meer willen wij er niet
van zeggen. Het is helaas een
klacht die ons, ook uit andere
wijken, wel eens meer bereikt.
Men kan een lange litanie
zingen over de schade aan
hygiëne en volksgezondheid
die door zo'n gedrag wordt
toegebracht. En men kan er
zich slechts over verbazen,
dat er nog velen zijn die niet
begrijpen, dat nonchalances
van deze aard een gebrek aan
beschaving demonstreren.
Hij was hierover erg ver
baasd, vooral omdat hij deze
gave nooit bij zichzelf ontdekt
had. Zelf is hij vermoede
lijk erg dicht bij de oplossing
van het raadsel geweest, toen
hij eens tegen een zuster zei:
„Zuster, ik geloof dat de bloed
transfusie, die ik gekregen heb
de dichtkunst bij mij bevor
derd heeft". Waarschijnlijk is
dus bij deze bloedtransfusie
bloed van een dichter in zijn
aderen gevloeid. Hoe het ook
zij, hij heeft zich op de dicht
kunst geworpen, zoals hij zich
vroeger op de muziek had ge
worpen, waarbij hij allerlei in
strumenten bespeelde als ac
cordeon, piano en orgel. Met
zijn ene arm kan hij deze in
strumenten nu niet meer be
spelen.
Wel heeft hij later nog
mondaccordeon gespeeld. Maar
dat beviel hem niet al te best.
„Mijnheer, als je altijd op een
echte accordeon gespeeld hebt.
dan bevalt zo'n klein dingetje
je niet meer". Nu luistert hij
dus alleen nog maar naar de
muziek, die uit zijn radio komt.
Toen hij zo eens zat te luis
teren én hij het doek van de
luidspreker door de trillingen
zag bewegen, bracht dit hem
op het idee dat het best moge
lijk zou kunnen zijn deze tril
lingen ergens dienstbaar aan te
maken door er bijvoorbeeld
een poppetje mee aan het dan
sen te brengen. Deze bespiege
lingen van technisch aangeleg
de mensen leiden vaak tot de
grootste uitvindingen. Iets der
gelijks moet James Watt er toe
hebben gebracht een stoom
machine te construeren, toen
hij eens stoom uit de ketel op
het vuur zag komen. Een
wereldschokkende uitvinding
heeft de heer Vermeer (tot
dusver) niet gedaan. Dit komt
waarschijnlijk omdat hij on
danks zijn technische aanleg
in zijn hart waarschijnlijk
meer kunstenaar dan uitvin
der is. In elk geval heeft hij
zijn denkbeeld verder uitge
werkt en van dun papier een
danseresje gemaakt dat hij
met elastiekjes op 't doek van
de luidspreker bevestigde. Ook
maakte hij een klein orkest
bakje en een toneeltje met
echte gordijntjes. Het geheel
werd van onderen verlicht en
zo kijkt de familie Vermeer
's avonds naar een privé bal
letvoorstelling. Want inder
daad beweegt de danseres haar
benen, armen en hoofd, als de
radio speelt. Alleen als er
zware tonen uit de luidspreker
komen. Maar dat is met de mo
derne muziek vaak het geval.
De heer Vermeer is een
echte Zaankanter: zijn leven
lang heeft hij in de Zaanstreek
gewoond, maar na het ongeluk
Vanavond komt het trom
melkorps van „Bato" de
grootste gymnastiekvereniging
van de stad in actie in
Haarlem-Noord. Het zal
voor zover de asfalterings-
werkzaamheden dat toelaten,
marcheren van Marnixplein
via Marnixstraat, Duinoord
straat, Altenastraat, Plataan
straat, Junoplantsoen, Een
hoornstraat, Pleiadenstraat,
Orionweg, Planetenlaan, Van
Nesstraat, Middenweg, Zaa-
nenlaan naar Marnixplein.
U weet zo langzamerhand
wel waarvoor die muzikale
stoeten die nu al een week lang
zich 's avonds op onze straten
en wegen laten horen, dienen.
Goed geraden: het gaat om de
huis-aan-huiscollecte voor het
medisch dagverblijf „Mar
griet", welke inzameling mor
gen wordt afgesloten met een
straatcollecte.
Verleden week reeds schre
ven wij een warm woord ter
aanbeveling van deze inzame
ling en wij wezen daarbij
tevens op de, door de over
vloed der collectes zeer begrij
pelijke, collecte-moeheid. De
organisator van de „Margriet"-
actie, de ontembare heer H. C.
Hartman, onderschrijft dit: „De
verschijnselen van collecte-
moeheid zijn dit jaar zeer goed
merkbaar. Echter meer bij de
collectanten dan bij het pu
bliek. 1-Iet publiek is nog steeds
vrijgevig, doch men heeft blijk
baar geen zin meer zich een
paar uurtjes beschikbaar te
stellen, zelfs niet wanneer het
om de gezondheid van een
kind gaat! Voor de lijstcollecte
was de animo al niet groot,
voor de straatcollecte laat deze
helemaal te wensen.
Het is jammer, dat men niet
eens kan zien hoeveel goeds
gedaan kan worden met de op
brengst van deze actie! Immers
dan kan „Margriet" weer een
flink aantal kleuters ter ver
pleging opnemen. Men ziet
helaas die kindertjes niet en
men maakt de verpleging niet
mee. Was dat wel zo: ik twij
fel er niet aan of een stroom
van vrij willig (st) ers zou zich
aanmelden".
Tot zover de heer Hartman,
die wij groot gelijk geven. Men
kan zijn mismoedigheid op
dit punt „ik vind het treu
rig hier zo machteloos tegen
over te moeten staan", schrijft
hij beschamen door van
avond of morgen maar veel
liever vanavond nog naar
het kleuterhuis te gaan om een
bus en een voorraad speldjes
in ontvangst te nemen. Van
avond kan men van acht tot
tien uur terecht, morgen de
gehele dag. Het adres: Anna
van Burenlaan 60, te bereiken
met lijn 1. Laat men zich niet
weerhouden door de gedachte,
dat er toch wel collectanten
zullen komen, want de heer
Hartman heeft er wel honderd
nodig.
En laat de bussen morgen
maar flink rammelen.
met zijn arm is hij in Haarlem
komen wonen. „Dat was al
tijd al een stille wens van mij.
Nog eens in Haarlem te mo
gen wonen". De kennismaking
met de Spaarnestad is hem
overigens best bevallen.
En niet alleen met de stad,
maar ook met haar bewoners.
„Ik vind het geweldig in Haar
lem", zegt hij uit de grond van
zijn hart.
Dat dit zo is blijkt wel uit
een schilderij dat de heer Ver
meer onder handen heeft. Ja
want bij alle andere dingen,
schildert hij ook nog. Het is
een schilderij van de Hout in
herfststemming. En als het
mooi weer is gaat de heer Ver
meer er naar toe om de kleu
ren goed te kunnen aanbren
gen. Het prachtige bos. de trots
van alle Haarlemmers, heeft
ook de heer Vermeer als
nieuwe Haarlemmer te pak
ken. En deze gemeenschappe
lijke liefde tot één van de
mooiste plekjes uit onze stad
stempelt hem al bijna tot een
volbloed Haarlemmer. Iets,
waar hij heimelijk trots bp is.
De heer Vermeer heeft, on
danks het vreselijke ongeluk
dat hem enige jaren geleden
trof, het hoofd boven water
gehouden en heeft zich met
bijzondere energie op allerlei
dingen gestort, waarom menig
volkomen gezonde hem zeer
kan benijden.
De kring Haarlemmermeer (waaronder
o.a. Bloemendaal, Heemstede en Berme-
broek ressorteren) heeft te Hoofddorp een
wedstrijd voor blokploegen gehouden,
waaraan acht ploegen uit de kring deelne
men. Nadat allen in „De Landbouw" bijeen
gekomen waren trok men naar het terrein
van de machinefabriek Spaans, waar de
deelnemers zich moesten onderwerpen aan
technische vaardigheid, discipline cn ploeg-
geest. Er werd geestdriftig gewerkt en het
resultaat was, dat de eerste ploeg van
Heemstede in het bezit kwam van een wis
selbeker. Zij had 1674 punten behaald. De
derde ploeg van Heemstede verwierf de
eerste prijs met 1645 punten. Bennebroek
(1481 p.) ontving de tweede prijs en
Nieuwer Amstel (1386 p.) de derde prijs.
Tijdens de prijsuitreiking, die door de
burgemeester van Haarlemmermeer, mr.
G. C. van der Willigen, geschiedde, heeft
de heer H. Ruitenbeek, hoofd van de kring
Hoorn, zijn indrukken weergegeven van de
verrichtingen.
Dinsdag 26 juni des avonds om 8 uur zal
in het Riche-bad te Zandvoort een zwem
feest plaats hebben, georganiseerd door de
zwemclub „Haarlem". Hieraan wordt me
dewerking verleend door het „Bremischer
Schwimmverband" uit Bremen, Interna
tionale zwemnummers zullen worden afge
wisseld door polo-wedstrijden tussen de
ploegen van B.S.V. Bremen, „Haarlem" en
H.V.G.B. uit Haarlem.
Het Schoten-toernooi
Donderdagavond kwamen teams van de
verenigingen T.Y.B.B. en H.F.C. „Haarlem"
op het Schoten-terrein tegen elkaar bin
nen de lijnen en hoewel dit zeker niet
werd verwacht, eindigde deze plaatselijke
ontmoetingin een grote, overtuigende
overwinning van de T.Y.B.B.-ploeg. Deze
overwinning had de T.Y.B.B.-ploeg vooral
te danken aan de eerste prod-uktieve in
nings, waarin zij door een regen van honk-
slagen reeds direct een niet in te halen
111 voorsprong nam.
Het begin was overigens voor de Haar
lemmers niet zo slecht, want nadat v. d.
Veenbrink door een honkslag op werper
Hurkmans op de honken was gekomen,
stond deze T.Y.B.B.-werper zijn volgende
tegenstanders vier wijd toe, waardoor v. d.
Veenbrink zijn Haarlem-ploeg wel bijzon
der gemakkelijk de leiding kon geven
(1—0).
Nadat werper Bakker deze innings ver
der tot een goed einde Jiad j(ebraeht, na
men de T.Y.B.B.'ers direct afdoende re
vanche en scoorden in twee innings niet
minder dan elf runs. Hoewel Haarlem in
de resterende innings nog vijf spelers over
de thuisplaat kreeg bleek dit aantal te
weinig om het TYBB-team te verontrusten
en de wedstrijd eindigde dan ook met een
overwinning van T.Y.B.B.
Het programma van in de week van 24 tot
30 juni vastgestelde waterpolo-competitie-
wedstrijden is:
Maandag 25 juni: dames reserve eerste
klasse: HZC 2—DWT 2. Tweede klasse: DWT
1ZAR. Heren tweede klasse: DWTDe Zijl.
Dinsdag 26 juni: dames reserve tweede
klasse: Haarlem 2—DWT 3. Heren reserve
tweede klasse: Haarlem 3HPC 3. Reserve
derde klasse: Nereus 3DWT 3.
Woensdag 27 juni: Heren reserve derde
klasse: DWR 3—Swift 2.
Donderdag 28 juni: dames tweede klasse:
HaarlemNereus; derde klasse: VZVDAW.
Heren: HVGBRZC; NereusHaarlem. Re
serve eerste klasse: HVGB 2RZC 2; Nereus
2Haarlem 2. Tweede klasse: FutenVZV.
Reserve tweede klasse: DJK 3DWR 2. Re
serve derde klasse: VZV 2Bruinvissen 2.
Vrijdag 29 juni: dames derde klasse: HVGB
Waterlelie. Heren eerste klasse: Rotter
dam—HPC. Reserve eerste klasse: Rotter
dam 3—HPC 2.
Competitie Kring Haarlem KNZB:
Maandag 25 juni: dames eerste klasse:
DWT 5DWT 4. Heren tweede klasse: Wa
tervrienden—NV A 2. Afd. AJ: Watervrien
denDWT.
Dinsdag 26 Juni: afd. AM: Haarlem
HVGB; VZV—HPC.
Woensdag 27 juni: Heren eerste klasse:
DWR 4—NV A 1. Afd. AJ: HIC—HVGB.
Donderdag 28 juni: Dames eerste klasse:
HPC 2—DWT 5. Afd. AM: HPC—DWT. He
ren eerste klasse: Hillegom—HPC 4. Afd. AJ:
Hillegom—DWT.
LOCOMOTIEF
SIMPLEX
RUDGI
RIJWIELEN
De waterpolocompetitie
Voor de tweede klasse dames van de
zomer-waterpolocompetitie KNZB werd
woensdagavond in het zwemstadion te Naar-
den de wedstrijd De VestHaarlem ge
speeld. Direct na de aanvang waren de gast
vrouwen sterk in de aanval. Hetgeen resul
teerde in een tweetal doelpunten van mej.
Hakkert. Onder aanvoerinig van mej. Höls-
ken herstelden de Haarlem-dames zich en
kwamen meer in de aanval. Voor het ingaan
van de rust had mej. Steensma de Haarlem
achterstand weggewerkt en met de stand
tweetwee werd aan de tweede helft be
gonnen.
Toen kreeg de Haarlem-midvoor mej. Holm
de bal goed voorgezet van uit de achterhoede
en na een achterwaarts schot had Haarlem
de leiding. Tot een Haarlem-overwinning
lieten de Vest-dames het echter niet komen,
want bij een doorbraak bracht mej. Hakkert
tenslotte de eindstand op driedrie.
Voor de reserve tweede klasse heren heeft
Haarlem 3, in Den Haag, de strijd aangebon
den tegen ZIAN 4 en met een vier—een over
winning gezegevierd.
(Van onze filmredacteur)
HAARLEM: Aan het Triniteitslyceum te
Haarlem zijn voor het eindexamen afdeling
h.b.s. a geslaagd: Eddy van Beurten, Jan
Broekhof, Harry Falke, Fons Hummeling,
Jac. de Jong, Eddy Kimman en Piet van Vel-
zen, allen te Haarlem; Hans Bergmans en
Hans Langemeyer te Heemstede; Jos Jünger,
Jan Krieger en Pierre de Vos te Overveen;
Nard van Noort te Noordwijkerhout; Rudi
Schmitt te Beverwijk en Siem Thuis te
Hoofddorp. Eén candidaat werd afgewezen.
HAARLEM: Voor het eindexamen van de
deelnemers van de spoedcursus van de Rijks
kweekschool te Haarlem zijn geslaagd: J. de
Vries te Leiden, H. L. M. Zedel te Haarlem,
W. van Zeeland te Scheveningen en A. P. de
Zwart te Haarlem.
LEIDEN: Gepromoveerd tot doctor in de
geneeskunde de heer Sumantri Hardjopra-
koso te Amsterdam. Gepromoveerd tot doc
tor in de rechtsgeleerdheid de heer H. T.
Obreen te Leeuwarden.
ADVERTENTIE
Grootste sortering
Vakkundige bediening
Barrevoetestr. 19 - Tel. 15051
ADVERTENTIE
VOOR UW VAKANTIE
Gen. Cronjéstr. la-lb, Tel. 16045, Haarlem-N.
ZE VEN DA GEN HAARLEM
99
BALLETDANSER EN CHOREOGRAAF. Dat zijn de beroepen,
die de heer J. L. Zielstra uitoefent. Het woord „beroep" klinkt
hier tamelijk prozaïsch, omdat de Kunst (met een grote K) er
zo nauw bij betrokken is, dat wel bijna van een roeping gespro
ken mag worden. En zo ziet Jan Leo Zielstra het zelf ook.
Als middelbaar scholier, op de h.b.s. in Groningen, sleepte de
jonge Jan Leo al prijzen weg bij het kunstrijden op de schaats.
En deze kunst (met een kleine k) had hem toen zó te pakken dat
hij in ieder geval iets wilde gaan doen dat met gracieuze bewe
gingen, souplesse en lichaamsbewegingen te maken had. Zijn
doel bereikte de jongen van toen echter op een andere manier en
wel via een omweg. Eerst bezocht hij namelijk in Amsterdam de
tekenacademie. Een tekenaar is hij echter nooit geworden, om
dat hij tegelijkertijd balletlessen nam. Na de oorlog toen de bal
letkunst een hoge bloei doormaakte reisde de heer Zielstra met
verscheidene balletgezelschappen door Europa. Hij bezocht
Frankrijk, Italië, Duitsland en Denemarken. In Frankrijk had hij
het meeste suces, omdat hij daar een tijdlang eerste mannelijke
solist geweest is en hij daar nu nog zijn titel „premier danseur
étoile" aan overgehouden heeft. Overigens is de heer Zielstra
zelf al sinds vier jaren geen solodanser meer, want in 1952 heeft
hij samen met mevrouw Gloria Tschernoff en de heer Michaël
Tschernoff de Kennemer Balletstudio opgericht, waar hij nu de
danskunst onderwijst.
En dit onderdeel heeft zijn grote belangstelling en liefde ge
kregen, want hij vindt het een groot voorrecht om het enthou
siasme, dat hij zelf voor de danskunst heeft, te kunnen overdra
gen op meisjes en jongens en daarbij misschien zelfs eens een
waar talent te kunnen ontdekken en opleiden.
PW
DE HEER F. VERMEER, Tweede Zuidpolderstraat 40, is uiterlijk
niet zo'n bezielde. Maar deze oppervlakkige beoordeling ver
dwijnt als men bij hern in de huiskamer komt. Eigenlijk was
het onze bedoeling eens te komen kijken naar de poppen, die
hij gemaakt heeft en die op de trillingen van radiomuziek zou
den gaan dansen. Maar voordat we het weten zitten we midden
in allerlei andere kunsten en kunstuitingen. Want het blijkt dat
de heer Vermeer niet alleen iemand is met een goed ontwikkelde
technische knobbel, die indertijd eens een installatie gemaakt
heeft waarmee hij zelf in de keuken staande zijn stem kon laten
klinken uit de luidspreker van de radio zodat hij daarmee zijn
gasten de stuipen op het lijf jaagde, maar die ook gegrepen is
door muziek, schilderkunst en dichtkunst. Deze laatste kunst
heeft hij trouwens niet altijd beoefend. Toen hij enige jaren
geleden in de Zaanstreek eens een vreselijk ongeluk kreeg,
waarbij hij zijn linkerarm moest missen en hij een tijdlang in
het ziekenhuis moest liggen ontdekte hij bij zichzelf de gave
zijn gedachten en belevenissen in rijmvorm op papier te zetten.
Ofschoon de weersomstandigheden nog
steeds niet tot een verblijf een honk-
balveld noden, heeft het bestuur van Scho
ten ook dit jaar weer bijzonder veel succes
met het jaarlijkse toernooi op door de
weekse avonden. De belangstelling voor de
wedstrijden blijft nog steeds zeer bevredi
gend, tenvijl ook de deelnemende negen
tallen iets van hun wedstrijden maken en
er dikwijls de gelegenheid in zien zich op
zware competitiewedstrijden voor te be
reiden.
ADVERTENTIE
