Voorstellen B. en W. ontmoetten
weinig tegenstand bij raad
Tal van sporen van verdwenen
buitenplaatsen in Velsen gevonden
Het Nederlands Kamerorkest
onder Bertus van Lier
De heer Reynders tot vaste plaats
vervangende wethouder benoemd
Bij graafwerk voor haven van Gelder en
tunnel onder spoorlijn naar Hagelingerweg
13
GEMEENTERAAD HEEMSTEDE
Weinig discussie
Beton te duur
Triest en kil
„Elckerlvc" te Delft
Zolder van papierfabriek
in Nijmegen uitgebrand
Accountant in Den Haag
verdacht van oplichting
Baccalaureaat Wis- en
Natuurkunde te Amsterdam
Waarom niet juist
dié meubelen gekozen,
Bouwpatroons hielden
congres in Leeuwarden
Nederlands echtpaar maakt
wereldreis per scooter
Kort nieuws
Nederlander vermoedelijk
door verdrinking overleden
Italiaans-Nederlands
handelsverdrag verlengd
Gemenebest-conferentie
Met de pianist Hans Henkemans
C HOLLAND
l FESTIVAL J
VRIJDAG 29 JUNI 1956
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
De donderdagmiddag gehouden gemeenteraadsvergadering van Heemstede stond
onder voorzitterschap van burgemeester mr. A. G. A. ridder van Rappard.
Deze begon met de mededeling dat wethouder Van Houten vrij ernstig ziek is
en hij voegde aan deze mededeling een wens voor spoedig herstel toe. De ziekte van
wethouder Van Houten had overigens ook repercussies op de gemeentelijke politiek,
in zoverre dat door zijn afwezigheid de continuïteit van de werkzaamheden in het
college van B. en W. gevaar liep. Met het oog hierop en tevens om het werk aan Fi
nanciën, Volksgezondheid en Personeel niet te stagneren, stelde de voorzitter de raad
voor over te gaan tot het benoemen van een plaatsvervanger van de heer Van Houten.
De raad verklaarde zich hiermee akkoord en de heer Zeelenburg (V.V.D.) stelde
als kandidaat zijn (en wethouder Van Houtens) fractiegenote mevrouw Van N i s-
p e n-v an W e 1 y voor. Deze kandidaatstelling had kennelijk de instemming van de
gehele raad, want mevrouw Van Nispen werd met algemene stemmen tot wethouder
benoemd voor de tijd dat de heer Van Houten door zijn ziekte niet in staat zal zijn
leiding aan Financiën, Volksgezondheid en Personeel te geven.
Eenzelfde motivering namelijk het waarborgen van de continuïteit in de werk
zaamheden in het college van B. en W. lag ten grondslag aan het volgende voor
stel, dat de burgemeester de raad voorlegde, en waarbij-de raad uitgenodigd werd een
vaste plaatsvervangende wethouder te benoemen die in geval van ziekte en vakantie
van één der leden van het college, in diens plaats zou kunnen optreden. Bij lang
durige ziekte lag het echter wel in de bedoeling dat zulk een afwezige wethouder
vervangen zou worden door iemand van zijn eigen fractie, zodat de vaste plaatsver
vangende wethouder slechts gedurende een korte overbruggingstijd zou behoeven te
fungeren.
Het is geen opgewekt beeld, maar het kan nog en misschien wel heel gauw verkeren: De aanblik van het Bloemen-
daalse strand in de zomer 1956.
BIJ DE VELE GRAAFWERKEN, die de laatste maanden te Velsen plaats vinden,
komen meermalen overblijselen aan het licht van de oude buitenplaatsen, die eens,
in de zeventiende en achttiende eeuw, als een krans van weelderige lustverblijven
der Amsterdamse kooplieden het Wijkermeer omzoomden. Zo stuitte men bij het
graven van de nieuwe haven voor Van Gelders papierfabriek op zware fundamenten,
die de zandzuigers heel wat moeite veroorzaakten. Deze steenklompen moeten
behoord hebben tot het buiten „Wijkeroog", dat op de bekende kaart van 1723 uit
„het Zegepralend Kennemerlant" op die plaats staat getekend. De heer Vons, belast
met het toezicht op deze havenaanleg, was zo vriendelijk mij attent te maken op een
ronde, van fraaie rode baksteentjes gemetselde waterput, die juist aan de rand van
het Noordzeekanaal tevoorschijn kwam. Het steenformaat wijst op de tweede helft
van de 17e eeuw. Ook toonde hij mij een prachtige blauwe tegel (vervaardigd in
Delft, midden 17e eeuw), ter plaatse gevonden. Op deze tegel staat een merkwaardige
vogel afgebeeld, de Dodo of Dronte, een soort kleine struisvogel, echter korter op
de poten en met minder staartveren.
De behandeling van dit voorstel verliep
niet geheel zonder rimpeling, want met
name de heer Zegwaart (K.V.P.) be
toogde dat een dergelijk voorstel niet te
rijmen viel met de bepalingen van de
gemeentewet. Ook was hij bevreesd dat
de vaste plaatsvervangende wethouder ge
durende de gehele periode van ziekte of
vakantie van het afwezige lid van het
college zou moeten optreden, hetgeen hij
met het oog op de verhoudingen in de raad
niet gewenst achtte.
Deze laatste vrees werd door een mede
deling van burgemeester mr. Ridder
van Rappard weerlegd en de juridi
sche bezwaren werden, behalve door de
burgemeester, ook weggenomen door de
heer Van Bruggen (Prot. Chr.), die zei
dat de verandering van de Gemeentewet
van 1931 juist geschied was met het oog
op een voorziening als de hier in het ge
ding zijnde. De heer Zegwaart, of
schoon zelf toegevende geen jurist te zijn,
toonde zich nog niet helemaal bevredigd,
maar zijn fractievoorzitter, de heer Ver
hoeven, bracht een einde aan alle in
dividuele uitleggingen vgn de Gemeente
wet door kort en goed als kandidaat voor
de functie van vaste plaatsvervangende
wethouder de nestor van de raad, de heer
Reynders (Arb.), naar voren te brengen,
die vervolgens met 15 tegen één blanco
stem als zodanig werd benoemd.
De heer Reynders dankte voor het in
hem gestelde vertrouwen en dit kon hij
met des te meer overtuiging doen, omdat
hij zich even tevoren tegenover het college
van B. en W. ruiterlijk had verontschul
digd voor een door hem in de hitte van
het debat op 5 maart gebruikte onvrien
delijke opmerking aan het college. Een
verontschuldiging, die overigens, namens
B. en W., gaarne door de burgemeester
was aanvaard.
Het belangrijkste voorstel dat de raad
was voorgelegd, werd ongetwijfeld ge
vormd door de aanvrage van het krediet
ter verbetering van de toegangswegen tot
het door de Spoorwegen nieuw aan te leg
gen viaduct bij de Zandvoortselaan. De
discussies hierover waren echter niet van
principiële aard.
Wel vroeg de heer K o o ij m a n s (Prot.
Chr.) zich af of de Nederlandse Spoor
wegen niet te strikken waren geweest voor
het betalen van de kosten voor deze voor
zieningen, maar wethouder Van Lent
was van mening, dat de Spoorwegen moei
lijk konden opdraaien voor kosten, die aan
wegen op gemeentegrond ten grondslag
lagen.
Twee andere opmerkingen van de heer
Kooijmans gingen over het gebruiken van
oude opgegraven leidingen en kabels voor
de nieuwe verbeteringen, waardoor zijns
inziens een besparing op de kosten zou
kunnen worden verkregen en over de
vraag of de werkzaamheden niet gesplitst
hadden kunnen worden, waardoor er een
betere verdeling zou ontstaan tussen de
kosten, die betrekking hadden op de ver
beteringen ten behoeve van de spoorweg-
werken en de bijkomende werkzaamheden,
die tegelijkertijd konden worden verricht,
„omdat de straten dan toch eenmaal open
zouden liggen".
Wethouder Van W ij k meende dat de
opgegraven leidingen en kabels wel in een
ander gedeelte van de gemeente zouden
kunnen worden gebruikt en wethouder
Van Lent betoogde, dat de cijfers wel
gesplitst waren, maar dat het moeilijk was
een begroting in te dienen, die niet ten
volle door de werkelijkheid gedekt was.
Deze antwoorden slaagden erin de raad
tevreden te stellen, met het gevolg dat het
voorstel met algemene stemmen werd aan
genomen.
De voorgestelde aankoop van drie per
celen op de Glipperweg, die zou dienen
voor een toekomstige sanering van dit
gedeelte, ontlokte de heer Verspoor
(Arb.) de vraag, of het juist was dat daar
na sloping van deze huizen, onmiddellijk
weer nieuwe woningen gebouwd zouden
worden.
Wethouder Van Lent moest dit toe
geven, maar zei tevens dat de aan te kopen
woningen voorlopig wel zouden blijven
staan. Bij een dieper doordringen in deze
kwestie bleek dat eventueel op de aange
geven plaats later twee woningen zouden
worden gebouwd door ondernemende jon
gelui. die wilden gaan trouwen. Hoezeer
een dergelijk initiatief ook door verschei
dene raadsleden op prijs werd gesteld, toch
toonden de heren Verspoor en Reyn
ders (Arb.) zich ongerust, dat het toe
staan van dergelijke woningen een dien
overeenkomstige vermindering van het
bouwvolume van de gemeente Heemstede
zou betekenen. Pas nadat deze ongerust
heid door de burgemeester was weggeno
men, die verzekerde dat het hier een bij
zonder geval betrof en dat het bouwvolume
er onaangetast door zou blijven, legden de
twee genoemde raadsleden zich bij het
voorstel neer, dat dan ook met algemene
stemmen werd aangenomen.
Bij het door B. en W. aangevraagde
krediet van f 65.000 voor de vervanging
van de vermolmde houten tribunes in het
sportpark door stalen tribunes, vroeg de
heer Van Bruggen (Prot. Chr.), of ook
aan de mogelijkheid van een betonnen con
structie gedacht was.
Zijn fractiegenoot Kooijmans greep
terug naar het verleden, toen hij zich af
vroeg of er wel voldoende onderhoud ge
weest was, om te voorkomen dat de houten
zitplaatsen waren vermolmd.
Deze eenvoudige opmerking had een
kort debat tussen de heren Verspoor
(Arb.) en Zegwaart (K.V.P.) tot ge
volg, waarbij de eerste vol lof was over
het onderhoud en de laatste sprak van
verkeerd toegepaste zuinigheid en
tevens de heer Verspoor goedmoedig
verweet dat hij zijn eigen straatje
trachtte schoon te vegen. Naar analogie
van een bekend schilderij konden enige
raadsleden zich toen niet onthouden te
spreken van „Het straatje van Ver
spoor"
De burgemeester joeg de raad echter
schrik genoeg aan, toen hij de kosten
noemde, die een betonnen constructie met
zich mee zou brengen (anderhalve ton),
waarna alle leden toen maar weer haastig
naar het minder perfecte, maar voor de
gemeente-financiën zo veel voordeliger
systeem van de stalen tribunes terugkeer
den. Waarmee de aanneming van het voor
stel een feit was geworden.
De andere voorstellen waren met. weinig
of geen discussie eveneens aanvaard, waar
bij nog vermeld kan worden, dat tengevol
ge hiervan aan de heer Ph. J. Hoedemaker
volgens diens verzoek met ingang van 1
september eervol oritslag is verleend als
onderwijzer aan de Bronsteeschool en de
heer B. H. L. Muda uit- Roodeschool in de
ontstane vacature werd benoemd.
By de rondvraag stelde mevrouw Van
der M e u 1 e n-H o u w e r (Arb.) vragen
over de toestand in de kleuterschool aan
de Voorweg, waarvan zij de lokalen „don
ker, triest en kil" noemde. In afwachting
van de houw van een nieuwe kleuterschool
stelde zij voor de leegstaande woning van
het oude hoofd van de lagere school aan de
Voorweg in te richten voor de kleuter
klassen.
Hierop moest de burgemeester een krach
tig „neen" laten horen, ofschoon hij er ook
wel van overtuigd was, dat de lokalen in
de kleuterschool ongeschikt zijn voor de
kleuters. Maar hij voerde als argumenten
aan, dat er voor de inrichting van de
woning tot kleuterschool zoveel eisen wor
den gesteld dat de kosten dan te hoog
zouden worden voor een tijdelijke op
lossing.
Het belangrijkste motief voor de ont
rading van het door mevrouw Van der
Meulen-Houwer ingediende voorstel was
evenwel, dat als een aanvrage voor de ver
bouwing van de woning van het school
hoofd zou worden goedgekeurd, het zéér
moeiliik, zo niet onmogelijk zou worden,
voor de aanvrage van de nieuwe kleuter
school toestemming te verkrijgen. Voor dit
laatste argument zwichtte de initiatief
neemster tot het voorstel en zij zei dan
maar liever af te wachten tot deze nieuwe
kleuterschool er zou zijn, waarbij zij echter
wel oo de meeste spoed wilde aandringen.
Wethouder VanLent moest vervolgens
nog op een vraag van de heer D ij k s t r a
(Prot. Chr.) over de stand van zaken ten
aanzien van het nieuwe postkantoor, nega
tief antwoorden, dat hier nog niets over te
zeggen viel. De plannen zijn goedgekeurd,
maar wanneer begonnen wordt is nog on
zeker.
De moeilijkheden bij de Linnaeushof
noopte de heer Van Bruggen (Prot.
Chr.) tot. de vraag of de gemeente wel
voldoende on de ontwikkeling hier let.
omdat er ook gemeentebelangen bij be
trokken zijn. De burgemeester zegde toe
dat deze kwestie in het oog zou worden
gehouden.
De Elckerlyc-voorstelling, die gister-
a.vond in Delft moest worden afgelast we
gens ziekte van Han Benz van den Berg,
zal vanavond en morgenavond doorgang
kunnen vinden. De heer Benz heeft name
lijk van de dokter toestemming gekregen
weer op te treden.
Een grote zolder van 30 bij 12 meter van
de papierfabriek van de N.V. Nederlandse
Export aan de Tollensstraat te Nijmegen is
woensdagmiddag uitgebrand. De zolder lag
vol met oud papier. De hitte was zo groot
dat de muren scheurden.
Op de verdieping onder de zolder ston
den zeer kostbare machines voor het be
drukken en kleuren van papier. De brand
weer heeft deze machines afgedekt met een
zeer dikke papierlaag, zodat zij geen schade
opliepen.
De zolder brandde geheel uit. De schade
wordt op f 100.000 geschat.
De brand is vermoedelijk ontstaan door
overtreding van het rookverbod.
Geknoei met oorlogsschade-
uitkeringen
De politie heeft de 43-jarige Haagse ac
countant W. H. J. S. aangehouden wegens
poging tot oplichting en omkoping. Toen
S. de zaken van een cliënt behartigde,
kwam hij tot de ontdekking dat verschil
lende mensen nog recht hadden op een
uitkering wegens de Wet op de Materiële
Oorlogsschade. Om achter de adressen van
deze mensen te komen, wendde de accoun
tant zich tot een voormalige ambtenaar
van het ministerie van Wederopbouw de
27-jarige M. W. M. van O., die verplich
tingen jegens de accountant had. Hij vroeg
deze man hem de verlangde adressen te
verschaffen en zeide dat hij O. de helft
zou geven van de bemiddelingskosten, die
hij van zijn aanstaande cliënten zou
vragen.
Van O. verstrekte hem adressen van
mensen uit de Betuwe, die nog recht had
den op oorlogsschade. De accountant ver
zocht daarop zijn bovenvermelde cliënt,
die ook in de Betuwe woonde, op de be
wuste adressen bezoeken af te leggen en
de daar wonende mensen een schriftelijke
machtiging te vragen, waarbij zij de ac
countant toestonden te bemiddelen in de
uitkering, die hun nog te wachten stond.
Tevens liet hij in deze machtiging op
nemen dat hij van de uit te keren bedragen
tien percent zou ontvangen.
Degenen, die een uitkering kregen, heb
ben echter nimmer tien percent aan S.
voor zijn bemiddeling afgedragen, want de
uitkering geschiedde natuurlijk op de nor
male wijze. Wel hebben zij zich tot de
politie gewend om te vragen, wat S. met
deze uitkering van doen had. De politie
heeft toen een onderzoek ingesteld dat
leidde tot S.' arrestatie. De voormalige
ambtenaar is eveneens aangehouden.
B. en W. van Amsterdam stellen de raad
voor ook een baccalaureaat in de Wis- en
Natuurkunde aan de universiteit op een
nog nader vast te stellen datum in te voe
ren. Enige tijd geleden is tot invoering
van een baccalaureaat in de Economische
Wetenschappen besloten. Ter motivering
van het voorstel wordt onder andere opge
merkt, dat in de vraag naar fysici, chemici,
elektronici en dergelijke op ieder niveau,
die bijvoorbeeld nodig zijn voor de ontwik
keling van de vreedzame toepassing van
de atoomenergie, niet genoegzaam kan wor
den voorzien door de thans bestaande vol
ledige universitaire opleiding.
De nieuwe opleiding (duur totaal vier
jaar) beoogt het geven van een zodanige
fundamenteel wetenschappelijke vorming
op het gebied der exacte wetenschappen,
dat de baccalaureus in staat is tot weten
schappelijk onderzoek, zij het niet op zo
hoog niveau als de doctorandus, en tot sa
menwerking in teamverband met andere,
volledig academisch gevormde natuur
wetenschappelijke onderzoekers. Hierbij
zal uiteraard binnen de grenzen der
doelstelling van de universiteit rekening
behoren te worden gehouden met de be
langrijkste bestemming der afgestudeer
den: het toegepast wetenschappelijk on
derzoek in het bedrijfsleven.
In verband met de nieuwe opleiding
wordt de aanstelling van twee hoogleraren
(natuur- en scheikunde) en drie lectoren
(een voor wiskunde en de twee anderen
voor de toegepaste vakken en de bijvak
ken respectievelijk in de natuur- en schei
kunde) noodzakelijk geacht.
ADVERTENTIE
die aan Uw
opvattingen van
smaak, stijl en
degelijkheid
beantwoorden?
Onze collecties zijn
zowel klassiek als
modern. Mogen wij
U adviseren?
Nieuwe
Spiegelstraat
34-40
Amsterdam
Tel. 33641
Szymon Goldberg, de leider van het
Nederlands Kamerorkest, die door zijn
persoonlijke manier van dirigeren het en
semble getraind heeft op een kamermu
ziekstijl, waarin ieder speler een zelfstan
dige, verantwoordelijke rol te vervullen
heeft, droeg voor een tweetal Festivalcon
certen gewijd aan het werk van Mozart,
zijn taak aan Bertus van Lier over.
Het tweede dezer concerten had woens
dagavond plaats in het Concertgebouw te
Amsterdam en genoot als attractie de zeer
gewaardeerde medewerking van de pianist
Hans Henkemans, onze Nederlandse Mo-
zartvertolker par excellence. De drie fac
toren: Mozart, Henkemans en het Neder-
Lands Kamerorkest werkten samen om de
zaal te doen vollopen. Onze ervaring in
deze eerste weken
van het Holland Fes
tival in Amsterdam is,
dat het publiek heel
wat meer belangstel
ling toont voor uit
voeringen in beperkte
bezetting, dan voor
concerten van uitgebreide ensembles. Met
Bertus van Lier als dirigent (op de tradi
tionele manier met maatstok en breed uit
slaand expressief gebaar) bleek het Ka
merorkest zijn onder Goldberg verworven
puntig reagerend karakter prijs te geven
voor een gehoorzaam maar minder direct
en dus moeizamer musiceren. Dit althans
was onze indruk van de overigens met
smaak uitgevoerde Linzer Symfonie en ten
dele ook van het Pianoconcert K.V. 459.
Maar het geestrijke en pétillante spel van
Hans Henkemans werd al gauw een fac-
In Leeuwarden is een congres gehouden
van de Nederlandse Aannemers- en Pa
troonsbond voor de Bouwbedrijven onder
voorzitterschap van de heer J. Dura Dzn.
uit Rotterdam.
„Dat wij steeds weer critische geluiden
moesten laten horen, betekent niet, dat
onze critiek onvruchtbaar is geweest. De
overheid heeft er een open oor voor gehad,"
zo zei hij in zijn openingsrede. „Het is een
verheugend verschijnsel, dat onze uitingen
ernstig bestudeerd worden. Dit is in des te
sterker mate het geval, wanneer wij met
constructieve plannen komen. Dat betekent
in deze tijd, dat die plannen enerzijds het
aannemersbelang dienen, maar anderzijds
moeten passen in het sociaal-economisch-
en maatschappelijk patroon, dat door ster
kere machten dan de onze wordt vastge
steld. Hieruit volgt, dat wij niet altijd
resultaten bereiken, die ons eigenlijk als
ideaal voor ogen staan en zelfs, dat wij ons
ervoor moeten hoeden met wensen te
komen, die toch niet zijn te realiseren."
De voorzitter zeide voorts, dat dit alles
een grote mate van zelfbeheersing vraagt
van de leden van de organisatie, zelfbe
heersing in vele opzichten, maar met name
wel tegenover de eigen collega's en het
eigen personeel. „Wanneer wij eisen stellen
aan anderen moeten wij allereerst zelf aan
onze eigen maatstaven voldoen en onze ge
meenschappelijke kracht kan er alleen
maar bij winnen, wanneer wij die maat
staven niet te laag aanleggen."
Het congres heeft zich na de openings
rede met verschillende onderwerpen bezig
gehouden, onder meer met het probleem
van de zwarte lonen. Uit de discussie
bleek, dat dit vraagstuk de ernstige aan
dacht heeft bij de besprekingen inzake een
betere loonvorming in het bouwbedrijf. Het
hoofdbestuur kreeg volmacht voor verdere
onderhandelingen met de werknemersor
ganisaties inzake lonen en andere arbeids
voorwaarden.
NEW YORK (Reuter) Het Neder
landse journalistenechtpaar de 27-jarige
Jan en de 22-jarige Leni Hof. dat zestien
juni te Zaandam in het huwelijk is getre
den, waarna de jonggehuwden voor een
wereldreis per scooter uit Rotterdam zijn
vertrokken, is woensdag per schip in de
haven van New York aangekomen.
Zij zullen tien dagen in New Jersey
doorbrengen, waarna zij naar San Fransis-
co rijden. Daar zullen zij zich voor Austra
lië inschepen om de Olympische Spelen te
Melbourne te bezoeken. Daarna volgt een
scooterrit door Australië en Nieuw-Zee-
land. Het echtpaar Hof wil de terugreis
naar Nederland via Ceylon, India, Paki
stan, het Nabije Oosten en Europese landen
maken. Jan en Leni Hof hopen in augustus
1957, na ongeveer 50.000 kilometer per
scooter te hebben afgelegd, in Nederland
terug te zijn.
tor in het samenspel, die het directiegebaar
zoal niet overbodig maakte, dan toch tot
inperking daarvan noopte om gelijk in de
pas te blijven. En toen werd het prachtig.
Het programma bevatte een reeks me
nuetten en contradansen, eigenlijk „amu
sementsmuziek" die Mozart om den brode
te componeren kreeg, doch die in al haar
eenvoud het merkteken van een meester
draagt voor wie niets te klein of te sim
pel was om toch zijn „noblesse" te doen
uitkomen. Het dient trouwens gezegd te
worden, dat Bertus van Lier deze eenvou
dige dansmuziek zeer mooi .liet realiseren.
Het is zeer de vraag of Mozart op zulke
geraffineerde verklanking gerekend heeft.
Als curiositeit loont het echter de moeite
deze simpele gerechten van een rijke tafel
zo appetijtelijk mogelijk op te dienen.
De avond werd besloten met Mozarts
laatste pianoconcert (Bes, K.V. 595) waar
in de componist een poging deed om de
spontane eenvoud van zijn jeugd terug te
vinden. De „weg terug naar kinderland"
bleek echter versperd door tal van levens
ervaringen en innerlijke groei, zodat de
poging een assimilatieproces werd, dat tot
een nieuw wonder van schoonheid uitdijde.
De wijsheid der beperking viert hier
triomf tezamen met de rijpheid van ge
moed en van kunstvaardigheid. Henke
mans speelde het werk subliem en bereik
te met zijn beheerste impulsiviteit, dat ook
Bertus van Lier met het Kamerorkest zich
raak en puntig afstemde op deze geest van
interpreteren. Geen wonder dat dit ver
rukkelijke samenspel een stormachtige
ovatie ontketende. JOS. DE KLERK
Het is bekend, dat deze vogel, die niet
vliegen kon, aan het eind van de zeven
tiende eeuw op het eiland Mauritius door
Hollandse matrozen werd uitgemoord. Hij
komt ook voor op de gevelsteen van één
van de mooiste oude huizen in Veere, dat
in de wandeling „de Stxuys" wordt ge*,
noemd, echter ten onrechte.
„Hageveld"
Waar bij de bocht van de Hagelingerweg
het nieuwe tracé recht door de weilanden
op de Vondellaan aanloopt, precies op de
plek waar vroeger het voetpad van Sant
poort naar Wijk aan Zee liep, wordt juist
de plaats doorsneden, waar eens het buiten
„Hageveld" stond. Van deze „lustplaets" is
ons meer bekend dan van „Wijkeroog". De
plaats „Haeg en Velt" bestond reeds in
1671. In 1687 werd het buiten gekocht door
Cornelis Calkoen, groothandelaar in Ita
liaanse en Levantijnse zijden stoffen. Hij
was een zoon van Claes Calkoen en Elisa
beth Danckerts, de dochter van de Am
sterdamse stadsbouwmeester, naar wiens
ontwerp de Westertoren werd voltooid,
toen Hendrik de Keyzer gestorven was.
Cornelis Calkoen was schepen en raad van
de stad Amsterdam; hij stierf in 1710. Als
volgende bewoner van Hagen velt wordt
zijn zoon Nicolaas Calkoen genoemd en
daarna kwam het buiten aan diens zoon
Jan, die tussen 1754 en 1767 zeven maal
burgemeester van Amsterdam was. Hij
stond bekend als een zeer vriendelijk en
goedaardig heer, die elke middag na zijn
drukke zaken in de hoofdstad in een karos
met twee of vier paarden bespannen naar
Velsen reed en daar rust zocht op zijn
buitenverblijf.
Op een kopergravure in „het Zegepralend
Kennemerlant" zien wij „Hageveld" liggen
achter zijn geschoren hagen. Zo juist is de
karos door het statige inrijhek op het voor
plein aangekomen. Boven de haag uit ver
rijzen twee topgevels, die het midden hou
den tussen trap- en halsgevels; beide zijn
bekroond door een leeuwtje met wapen
schild. Na zijn dood erfde een neef de
buitenplaats. „Het was een lantvermaak,
dat met zijne oude, Hollandse deftigheid
omtrent de huizinge en natuurlijke Schik-
kinge en omtrent zijne plantagie en boom-
en moeshoven voor gene van zijne ge-
buuren had te wijken."
Na 1800 is op Hageveld het klein-semi-
narie van het bisdom Haarlem gevestigd;
in oktober 1847 werd dit verplaatst naar
Voorhout. Daarna werd Hageveld boerderij
en zo hebben wij het vóór de oorlog nog
gekend. Omstreeks 1870 behoorde deze
boerderij, die in 1942 op last van de be
zetters werd gesloopt, aan de familie Van
Hoorn Na de oorlog verrieden slechts
enkele oneffenheden in het weiland de
plaats, waar Hageveld eens gestaan had.
De graafwerken voor de nieuwe weg
hebben heel wat puin van de fundamen
ten naar boven gebracht. Maar ook frag
menten van aardewerk, schotels, kommen
en kannen, die typisch zijn voor eind
zeventiende en begin achttiende eeuw.
Daarnaast stukken van wandtegels, wit en
blauw en vloertegels of plavuizen, dofrood,
of groen en geel geglazuurd.
Tussen de stukjes Delfts aardewerk lig
gen er de resten van de lichtgroene ven
sterruiten En natuurlijk ontbreekt ook hier
niet, wat bij alle oude buitens tevoorschijn
Hoogste en laagste. Het bestuur van het
Waterschap Ellewoutsdijk heeft aanbesteed
het uitvoeren van werken tot verzwaren,
verhogen en verkorten van de zeedijk. Er
waren in totaal 16 inschrijvers. De hoogste
was de firma T. den Breejen van der Bout
te Aerdenhout, voor de som van f3.725.000.
De laagste inschrijfster de N.V. Van Hattum
en Blankevoort te Beverwijk, voor de som
van f2.396.700.
komt: in prachtige kleuren verwerkte
scherven van de buikige wijnflessen in ge
zelschap van vele, verbleekte oesterschalen.
Weldra zullen ook deze laatste resten
verdwenen zijn en het is de vraag, of de
naam Hageveld nog lang zal bestaan, nu
.ook de straat van die naam in de oorlog
met de grond werd gelijk gemaakt. Er is
wel èens verband gezocht tussen de naam
van dit buiten en de Hagelingerweg; zeker
heid hierover bestaat niet en waarschijn
lijk is de laatste naam van veel ouder
datum. H. J. CALKOEN
Het ongeval te Dieppe
DIEPPE (United Press) Doktoren heb
ben een lijkschouwing verricht op het
stoffelijk overschot van de Nederlandse
exporteur Augustinus Martinus de Haan
en vastgesteld, dat hij door verdrinking
om het leven is gekomen. Het lijk van de
Nederlandse zakenman werd woensdag
door een jong Frans meisje op het strand
van Dieppe aangetroffen nadat hij reeds
enige dagen vermist werd.
Volgens de doktoren werden op het stof
felijk overschot geen sporen van geweld
pleging aangetroffen. Desondanks zet de
politie haar onderzoek voort, daar men
poogt te ontdekken, wat er gebeurd is met
de zestienhonderd gulden, welke De Haan
bij zich had toen hij elf dagen geleden
verdween.
Men trof slechts een bedrag van tachtig
gulden in een van de zakken van de Ne
derlander aan, terwijl ook zijn overjas ver
dwenen is. Volgens de politie heeft De
Haan op de avond van zijn dood waar
schijnlijk een nachtclub in de havenwijk
van Dieppe bezocht. Mogelijk is hij later
in de haven gevallen en later naar zee
gedreven.
De handelsbetrekkingen van Italië met
Nederland te Rome zijn geëindigd. De de
legaties hebben een diepgaand onderzoek
ingesteld naar de handelsbetrekkingen tus
sen beide landen en hebben hierbij vast
gesteld dat de politiek van invoerliberali-
satie bevredigende resultaten heeft opge
leverd en dat het volume van de handel
tussen beide landen de laatste drie jaar
aanzienlijk is gestegen en wel van 47 mil
jard lire in 1953 tot 73 miljard lire in 1955.
De gemengde commissie heeft de gel
digheidsduur van het Italiaans-Nederland
se handelsverdrag van augustus 1953 ver
lengd tot 31 mei 1957, na hierin enkele ge
ringe wijzigingen te hebben aangebracht.
LONDEN (Reuter) Te Londen zijn
woensdag de besprekingen begonnen, die
negen ministers-presidenten van staten
leden van het Britse gemenebest aldaar ge
durende tien dagen zullen houden. Er zal
onder meer over de betrekkingen tussen
Oost en West en over de uitwerking van
de recente wijzigingen in de Sovjetrus-
sische politiek worden gesproken. De be
raadslagingen worden gehouden in de
ambtswoning van premier Eden.
Aan de conferentie wordt deelgenomen
door de volgende ministers-presidenten:
Gordon Menzies (Australië), Sidney Hol
land (Nieuw Zeeland), Louis St. Laurent
(Canada), Johannes Strijdom (Zuid-Afri-
ka), Djawaharlal Nehroe (India), Moham
med Ali (Pakistan), Solomon Bandaranaike
(Ceylon), Lord Malvern (Rhodesië) en de
Britse premier Sir Anthony Eden, die als
voorzitter zal optreden.
