VICTORIA-WATER
ZE VEN DA GEN HAARLEM
Vakantie heeft twee kanten
Wij laten hen gaan
Wij vangen hen op
Heemsteedse Natuurwachters door
burgemeester geïnstalleerd
Steken en steppen in Oost
A. E. van der Linden,
hoofd J. P. Coenschool;
Martens, organisator
van vakantie spelen
Van mensen
en dingen
onder de
Damiaatjes
P:JP US. XIL
11
Tentoonstelling
VIJF EEUWEN TONEEL
St. Philomenaschool
exposeerde
Jubileum bij de firma
B. J. van Liemt
Jongen viel van
pakhuiszolder
Rijrichting in Valkestraat
van nu af omgekeerd
Stadskwekerij één week
open voor bezoekers
Lichter lezen
Vernieuwing vloer in het
Krelagehuis begonnen
7'och nog oplossing voor
financiële problemen?
Huis door vrachtauto
vrijwel geruïneerd
Burgerhike Stand
van Haarlem
wm
«c-
VRIJDAG 2 0 JULI 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Het Minervatheater vertoonde donder-
middag weer het bekende beeld van een
geheel met de schooljeugd gevulde zaal,
die door een vrolijke drukte en beweging
van haar aanwezigheid wenste blijk te ge
ven.
Deze keer waren het ongeveer vierhon
derd leerlingen van de vijfde klassen der
Heemsteedse lagere scholen, die deze mid
dag bij de Heemsteedse natuurwacht ge
ïnstalleerd zouden worden. Der traditie ge
trouw geschiedde dit door de burgemees
ter van Heemstede, mr. A. G. A. ridder
van Rappard die wijlen wethouder Dissel
koen als voorzitter van de Vereniging voor
school- en werktuinen is opgevolgd. De
burgemeester was in gezelschap van zijn
echtgenote, terwijl deze installatie behal
ve door de hoofdinspecteur van politie, de
heer A. Berentsen, verder werd bijgewoond
door de heren J. F. Ch. Dix, H. Walet en
T. Stavenga, als bestuursleden van de
reeds genoemde vereniging.
Nadat de burgemeester de kinderen en
hun onderwijzers hartelijk had begroet,
vestigde hij er de aandacht op dat zij deze
middag zouden worden ingelijfd bij een
grote gemeenschap, die in geheel Nederland
reeds talloze jongens en meisjes omvat.
Aan het lidmaatschap is slechts één voor
waarde verbonden: namelijk dat de leden
eerbied en liefde zouden hebben voor al
les wat in de natuur leeft, groeit en bloiet.
De burgemeester meende deze bedoelin
gen niet beter duidelijk te kunnen maken
dan door het voorlezen van de tekst uit
„Pierewiet"; een alleraardigst met sug
gestieve tekeningen geïllustreerd boekje,
dat werd uitgegeven door het ministerie
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen,
in samenwerking met het Werkcomité Na
tuurbehoud en Recreatie. Hierin wordt de
schooljeugd in haar eigen taal aangespro
ken en terloops, doch daarom niet minder
duidelijk op haar plichten gewezen ten op
zichte van de natuur. Dit boekje zal bin
nenkort alle leerlingen van de vijfde klas
sen der Nederlandse lagere scholen worden
toegezonden.
Aan het slot hiervan herinnerde de bur
gemeester de kinderen er aan, dat wij in
een klein land leven; waarvan het weini
ge ons nog gespaard gebleven natuurschoon
zoveel mogelijk dient te worden ontzien.
Spreker verzocht zijn gehoor dit te be
denken wanneer zij straks met vakantie
gaan en hij verbond hieraan de wens, dat
de Heemsteedse jeugd in deze een voor
beeld zou mogen zijn.
Vervolgens riep de burgemeester van
iedere school twee vertegenwoordigers op
het toneel, wie door hem het insigne van
de natuurwacht werd opgespeld. Alle
overige kinderen zal dit insigne op de scho
len worden uitgereikt. De burgemeester
vestigde er hierbij nadrukkelijk de aan
dacht op ,dat zij door het aanvaarden van
deze onderscheiding stilzwijgend een belof
te hebben afgelegd en dat bij het niet na
komen daarvan het insigne onherroepelijk
zal worden ontnomen.
Hierna sprak de heer J. F. Ch. Dix nog
enige woorden tot de jeugd, waarbij hij on
der meer wees op de fraaie bossen en plant
soenen van Heemstede, waarin helaas nog
zoveel door onnadenkende kinderen wordt
vernield. Dit was voor de burgemeester
aanleiding de heer Dix bij de jeugd te in
troduceren als een vijfenzeventigjarige, dié
ADVERTENTIE
VLEESHAL HAARLEM
Geopend van 1417.30 en 19.3022.30
Entree 0.50
In het theatertje bijzondere attracties.
Zie de aankondigingen.
Donderdagavond is op de St. Philomena
school aan de Eemstraat in Oud-Schoten
een tentoonstelling gehouden van hand
werken, welke door de twaalf meisjesklas
sen van deze school in het afgelopen
schooljaar zijn vervaardigd. De werk
stukjes waren op aantrekkelijke wijze ge
rangschikt en de smaakvol ingerichte
stands genoten dan ook terecht de be
wondering van de vele bezoekers. Op onze
rondgang kregen wij een goede indruk van
de resultaten die hier tijdens de hand
werklessen bereikt zijn. De kleintjes uit
de laagste klassen lieten reeds aardig
naald- en breiwerk zien, ook het eenvou
dige borduurwerk zag er goed verzorgd
uit. Bij de werkstukjes van de oudere
meisjes bevonden zich ware „pronkstuk
ken". Prachtig geborduurde kussens en
theemutsen, kunstig gehaakte kleedjes, ap-
pliqué-werk, fleurig versierde boodschap
pentassen en diverse kledingstukken
vormden een lust voor het oog. Het moest
voor een ieder wel duidelük zijn dat de
meisjes met veel plezier aan hun werk
stukjes hebben gewerkt. Het hoofd dei-
school, zuster Agnes vertelde dan ook dat
de handwerklessen, die tweemaal per week
worden gehouden, zich bij alle leerlingen
in een grote populariteit mogen verheugen.
Verscheidene grotere meisjes zijn reeds zo
ver gevorderd dat zij in staat zijn een
kledingstuk voor een jonger zusje of
broertje te maken. Anderen vervaardigen
zelf hun schorten die straks bij de kook-
en huishoudlessen op de school voor voort
gezet gewoon lager onderwijs goed van
Pas komen. Al met al kunnen de leer
krachten van de St. Philomenaschool met
voldoening op deze geslaagde tentoon
stelling terugzien.
Op 24 juli zal het veertig jaar geleden zijn,
dat de heer J. Esselman. Bilderdijkstraat 10,
Haarlem, als leerling in dienst trad bij de
woninginrichting- en meubelzaak van de
firma B. J. van Liemt in de Grote Houtstraat,
waar hij thans chef van de afdeling behan-
gerij en stoffeerderij is.
Het ligt in de bedoeling, dat de jubilaris
dinsdag door de directie zal worden ontvan
gen, waarbij hij zal worden toegesproken.
Een negenjarige jongen, Chr. de N., die
donderdagmorgen om elf uur op een pak
huiszolder aan de Houtmarkt speelde, viel
door een open venster van vier meter hoogte
op straat. Hij kreeg schaafwonden in zijn ge
zicht en klaagde over pijn in zijn rug. Hij is
voor een nader onderzoek in het Grote Gast
huis opgenomen.
zijn gehele lange leven aan de schone na
tuur heeft gewijd om te trachten steeds
mooiere bloemen te kweken. Hij dankte
spreker voor zijn vermanend woord en ver
zocht de kinderen een driewerf hoera op
deze grote natuurvriend, die vandaag 75
jaar wordt, uit te brengen. Een verzoek,
waaraan zij met een niet gering enthousias
me gevolg hebben gegeven.
Na de gebruikelijke ijstractatie volgde
de vertoning van de Zweedse natuurfilm
„Het grote avontuur".
Ten behoeve van groentenmarkt
B. en W. van Haarlem hebben een be
sluit van december 1955 ingetrokken,
waarbij zij de Valkestraat in de richting
van de Koudenhorn naar de Bakenesser-
gracht gesloten hadden verklaard voor alle
voertuigen, rij- en trekdieren. De reden
daarvan is, dat de op de groenlenmarkt
geladen voertuigen niet voldoende snel
konden worden afgevoerd, hetgeen slechts
mogelijk zou zijn indien juist in de ver
boden rijrichting gebruik zou kunnen
ADVERTENTIE
Dt MEEST GEVRAAGDE^
NATUURLIJK BRONWATER
TAFELDRANK
worden gemaakt van de Valkestraat. Om
dat er slechts eenrichtingsverkeer kan
worden toegestaan wegens de geringe
breedte, zal de straat nu in de tegenover
gestelde rijrichting worden afgesloten, met
uitzondering voor wielrijders. De Valke
straat is dus van nu af in de richting van
de Bakenessergracht naar de Koudenhorn
gesloten voor alle motorrijtuigen, wagens,
rij- en trekdieren en vee.
De stadskwekerij, bron van de bloemen
weelde, di door kundige handen over Haar
lems perken en plantsoenen wordt verdeeld,
zal van 28 juli tot en met 5 augustus voor
belangstellenden geopend zijn.
Het best herinneren wij ons van onze grote vakantie in het verleden de dagen waarop wij
haar het meest intens beleefd hebben, dat waren de eerste dag, enige dagen in het midden
ervan waarop wij er met vriendjes om konden ruziën of we nu nog vóór of over de helft
waren, en de laatste dag waarop wij prikkelbaar werden bij de gedachte dat wij haar niet
voldoende uitbuitten. En natuurlijk waren wij ons niet bewust van de reacties der ouderen
op ons plezier en op ons gezeur, de onderwijzers in de gespannen laatste dagen voor de
der eerste vrije dagen. De thans
hc
vrijheid en onze ouders
rs in de ingespannen ontspanning
re schoolgeneratie is zich daar al
vakantievierende lagere schoolgeneratie is zich daar al evenmin bewust van hoewel ook zij
met name in een dichtbebouwde en drukke stad als Haarlem de ouderen voor problemen
stelt. Wij spraken daar deze week over met het hoofd van de J. P. Coenschool, de heer
A. E. van der Linden, die thans de. kinderen laat gaan en met de voorzitter van de com
missie Vakantiespelen van het Haarlems Speeltuinverbond, een man die met een klein
maar uitgelezen groepje medewerkers de kinderen opvangt, vele duizenden per jaar en dit
jaar over heel Haarlem zells veertienduizend in totaal.
99
99
„Als u alle zuchten zou kunnen samenvoegen die zaterdag
zijn geslaakt toen de vakanties begonnen, dan zou u een ex
plosie krijgen waar geen ruit in Haarlem heel van bleef", zo
drukte de heer Van der Linden het uit terwijl hij behaaglijk
diep in zijn stoel ging zitten. „Denkt u vooral niet, dat de kin
deren alléén het fijn vinden. Je hoort nog vaak spottende
opmerkingen over de lange onderwijzersvakanties, maar ik
geloof dat ik juist wel degene ben die de noodzakelijkheid
ervan kan beoordelen. Want ik heb vóórdat ik in het onderwijs
ging ook nog zestien jaar een andere baan gehad en dertien
jaar daarvan werkte ik als assistent-accountant in een drukke
praktijk. Maar ik kan u wel zeggen dat het werk in die jaren
nauwelijks te vergelijken viel met het onderwijs, als je nagaat
wat het van je vergt. En het legt vooral in deze jaren na de
oorlog nog veel meer beslag op je dan vroeger. Dat komt door
de ruimere toepassing van de psychologie en de nieuwe methoden
die een véél groter vrijmoedigheid van de kinderen met zich
meebrengen. En natuurlijk ook de continu veel te volle klassen"
De heer Van der Linden is
samen met Kees Boeke opge
groeid en het is waarschijnlijk
ook wel de overdracht van
diens idealen geweest, die hem
op latere jaren de ommezwaai
naar het onderwijs deed ma
ken. „Maar als ik aan mijn
jeugd in Zeist denk, dan zie ik
meteen ook wat de jeugd hier
in Haarlem mist. Daar trokken
we iedere dag van de vakantie
naar de bossen en we leefden
ons uit in krijgertje, rovertje,
verstoppertje of hoe dat alle
maal heten mocht. Maar wat
moeten de kinderen in deze
stad met: zijn drukke verkeer
2n zijn dichte bebouwing?" Het
speeltuinwerk is prachtig,maar
geeft volgens hem geen oplos
sing voor die groep jongelui
ten aanzien van wie het pro
bleem het meest accuut is: de
jongens van veertien en vijf
tien, die zich niet meer tot
spelletjes laten overhalen maar
toch ook nog in de verte lei
ding nodig hebben.
„Eén ding dat me hier tel
kens weer tegen de borst stuit
is 't gebrek aan zwemgelegen-
heid. Ik heb al eens tegen een
badmeester gezegd, jullie leren
het hun verkeerd. Je moet met
de tijd rekening houden. Leer
hun de zeepaardjesslag, zodat
zij zich rechtstandig in het
water voortbewegen, dan kun
nen er nog méér in. Weet u
dat ik met mijn school een half
uur eerder begin en een half
uur eerder uitga 's middags
onder andere om mijn kinde
ren de kans te geven om nog
in het zwembad aan de Kle
verlaan terecht te kunnen.
Daar sta je op drukke dagen
in de rij en dan mag je er een
half uur in om dan weer plaats
te maken voor de volgenden,
die in de rij staan. Dat is toch
veel te gek!"
jaar dat alléén naar Rome
gaat. Of van een achtjarig
zoontje, dat tweeduizend meter
meekïimt in Tirol? Ja, het
heeft natuurlijk ook zijn kwa
de kanten hoor! Als ik des
avonds om negen uur langs
het schoolplein fiets, zie ik
daar vaak nog kinderen uit de
eerste klas spelen. En ik neem
het de ouders niet eens zo erg
kwalijk, want wat moeten ze
's zomers al zo vroeg op een
.varme benauwde kamer? Want
als je de ramen openzet, kun
nen ze niet slapen van het
lawaai van de radio van de
buren."
Juist nu wij in deze zelfde
rubriek de aandacht vestigen
op de zorg voor een welbestede
vakantie voor de Haarlemse
schooljeugd, verdient 't initia
tief van de winkeliersvereni
ging „Schiphol" de aandacht,
de jongste van alle Haarlemse
middenstandscombinaties, die
er nu reeds ondubbelzinnig
blijk van geeft, dat zij haar
taak tegenover het publiek
zeer hoog opvat. De aangeslo
ten winkeliers aan de Hannie
Schaftstraat organiseren voor
alle kinderen tussen vier en
dertien jaar in het oostelijk
stadsdeel vakantiewedstrijden
op woensdag 25 juli. Autoped
wedstrijden voor de kleintjes
en ringsteken op fietsen voor
de groteren. De wedstrijden
beginnen om half zeven
's avonds in de Hannie Schaft
straat en woensdag waren er
al meer dan honderd aanmel
dingen binnen. En er kan nog
meer bij, want de inschrijving
sluit zaterdagavond om 6 uur.
De voorpret gaat maandag
avond om half acht al begin
nen, wanneer de rugnummers
aan de deelnemers worden uit
gereikt zowel voor de autope-
disten als voor de ringstekers.
De winkeliers krijgen er han-
Neen, die zucht van verlich
ting van de heer Van der Lin
den en de zijnen als de kinde
ren vertrokken zijn, betekent
niet dat het hem koud laat wat
zij deze weken gaan uitspoken.
Hij heeft er zo zijn idealen
over, zoals elke onderwijzer
met hart voor de zaak zijn in
zichten voor de vorming van
het kind doortrekt, ook naar
de vrije tijd.
„Ik zou er een groot voor
stander van zijn als elke wijk
een flink stuk recreatieterrein
kreeg. Dat hoeft niet altijd een
weide te zijn of een fraaie
tegelvlakte. Een of ander
braakliggend terrein is ook
goed, met stenen en een ouwe
geruïneerde auto of iets anders
dat tot hun verbeelding
spreekt. En dan een burge
meester of een dagelijks be
stuur benoemen, dan zult u
zien hoe ze zich amuseren. En
daar steken ze wat van op ook.
Dat leert hun misschien ook
alvast in de vakantie ook eens
een beetje verantwoordelijk
heid."
„Of maak een groot tenten-
Kamp in de Waterleidingdui
nen of de Kennemerduinen,
waar ze dagen achter elkaar
naar hartelust kunnen ravot
ten. Maar dan liefst met on
opgemerkte gebondenheid, bij
voorbeeld door bepaalde voor
waarden te stellen. Daar krijg
je meteen ook een betere na
tuurbescherming mee."
De heer Van der Linden is
van mening, dat men ook in
het vakantiewerk aanpassing
zal moeten zoeken aan de
nieuwe opvattingen bij het on
derwijs. „Het kan trouwens
moeilijk anders, als je nagaat
hoever deze generatie vóór is
vergeleken bij eerdere. Of
heeft u wel eens eerder ge
hoord van een meisje van tien
99
99
„Als ik hen zie aankomen, clan zeg ik altijd even tegen
mezelf: niet meteen der bovenop maar laat-maar-gaan, iaat
eerst maar eens even goed uitrazen tot ze dood-op zijn. En
dan kunnen we beginnen". Deze wijsheid heeft de heer jan
Martens opgedaan in zes jaren organisatie van vakantie-
spelen voor de Haarlemse jeugd. En wie hem aan het werk
heeft gezien voor zo'n deinende zee van kleurig geklede
jongetjes en meisjes en hem voor de microfoon zijn instruc
ties heeft zien geven aan zijn goed voorbereide medewerkers,
die weet ook dat hij nog wel over veel meer wijsheid moet
beschikken, vooral in organisatorisch opzicht. En ieder jaar
wordt hij weer een beetje wijzer, hetgeen ook wel nodig is
want ieder jaar zijn er ook weer meer kinderen. Zo is hij ei-
het vorig jaar op het grote sluitingsfeest van de vakantie-
spelen in geslaagd om binnen het half uur 3500 kinderen
van de tribune één voor één naar een kraantje te leiden, te
laten drinken en weer op de tribune te doen terugkeren.
„Het was warm en ze hadden allemaal zo'n dorst", zei hij.
Met de organisatie van de
vakantiespelen is de heer W.
van der Kamp negen jaar ge
leden in zijn eentje begonnen
om vooral de kinderen uit de
arbeidersgezinnen, die niet
met vakantie gingen, bezig te
houden. Aan zijn pionierswerk
herinnert onder meer nog de
Van der Kamp-beker, die
ieder jaar aan de speeltuin
met de beste prestaties in
sport en spel wordt uitgereikt.
Toen hij in 1951 plotseling
was overleden werd zijn in
middels sterk uitgegroeide
taak overgenomen door een
commissie waarvan toen de
heer Martens voorzitter werd.
Zijn rechterhand bij dit werk
was van het begin af me
vrouw C. Gaartman-Mulder.
die zich met de algemene lei
ding belastte. De secretaris
penningmeester is de 22-jarige
Jan Heugens, die zelf hele
maal in het speeltuinwerk is
opgegroeid.
De heer Martens was zelf
toen hij met dit werk begon al
voorzitter van „De Glasbla
zers" en sindien zijn al zijn
vakantiedagen opgegaan in
deze vakantiespelen.
„Zijn verjaardag valt ook in
die tijd", vulde mevrouw
Gaartman aan, „dat merkt hij
eigenlijk alleen als op een of
ander familiefeest de kinderen
ineens allemaal hoera roepen.
En dan komen er ook meestal
wel omhelzingen. Maar dat
kan wel eens heel pijnlijk zijn,
want zelfs op zijn verjaardag
heeft hij soms nauwelijks tijd
om zich te scheren".
„En nu zou je zeggen: de
ouders zullen je wel heel
dankbaar zijn dat je vier we
ken lang hun kinderen bezig
houdt", aldus de heer Martens.
„En dat zijn ze natuurlijk ook
wel, maar we zouden zo graag
ook eens wat meer belang
stelling van hun kant zien op
onze familiedagen. Dat blijft
meestal beneden de maat. Het
gebeurt zelfs wel, dat een
moeder ook haar kinderwagen
de tuin binnenrijdt en zegt:
let er effe op, ik moet naar
mijn nicht! Dan zijn ze ten-
denvol werk aan, zij hebben de
hele organisatie en vormen ook
de jury. Maar ook hun vrou
wen zijn deze avond gemobili
seerd om de deelnemende
jeugd een beetje in toom te
houden en er voor te zorgen
dat de weg vrij blijft voor de
races.
Men kan er zeker van zijn,
dat er gestreden zal worden
tussen al die jonge Haarlem-
Oosterlingen. Zij hebben daar
in de omgeving van de Hannie
Schaftstraat gelegenheid ge
noeg om zich grondig te pre
pareren. En het loont wellicht
de moeite, want om prijzen als
een autoped, rolschaatsen, een
voetbal, poppen, plastic ballen
m gezelschapsspelen dingt men
ook niet iedere dag.
Wij hopen dat zij het alle
maal winnen.
Trouwe lezers van deze ru
briek missen al enige tijd de
opgaven van de aanwinsten
van de Haarlemse Stadsbiblio
theek en leeszaal. Dat heeft
zijn reden, want die aanwin
sten werden namelijk altijd
geëxposeerd in de leeszaal op
de eerste verdieping. Die lees
zaal nu is al enige tijd geslo
ten wegens verbouwing om
over een paar weken geheel
verjongd heropend te worden.
In 1922 was de leeszaal in voor
die tijd moderne tinten geschil
derd: groen met zwarte biezen
en vlakken. Maar ruim dertig
jaar later bleken die kleuren
het onder het schijnsel van
het TL-licht niet zo best meer
te. doenEn Jo het.kad er van
de algehele verfrissing van de
Stadsbibliotheek aan het Prin
senhof is nu ook de leeszaal
onder handen genomen met ir.
H. A. Breuning van Openbare
Werken als supervisor en de
heer P. Jongens als dagelijkse
bezieler. Er komen lichte grij
ze tinten, het oude meubilair
ligt op de binnenplaats te
wachten tot de uitdrager het
komt weghalen en wordt door
nieuwer vervangen het de
finitieve meubilair komt pas in
het nieuwe gebouw en er
komen nieuwe boekenrekken.
De verlichting wordt ook nog
verbeterd.
De Stadsbibliotheek zal straks
gaarne de leeslustigen ontvan
gen in die opgeknapte zaal. Zij
richt zich daartoe tegenwoor
dig ook speciaal tot kersverse
Haarlemmers met een aan
trekkelijk vouwblad: „Treedt
jw nieuwe woonplaats vol ver
trouwen binnen: U heeft er
immers alvast één trouwe
vriendEn dan volgt de
opsomming van de vele kwa
liteiten van Haarlems oudste
cultuurbezit met zijn schat van
150.000 boeken. Directeur P.
V. de Wit blijkt in de lange
staat van dienst, waarop hij
kan bogen, zijn aanstekelijke
geestdrift voor zijn instelling
nog lang niet te hebben ver
loren.
minste de jongste ook nog aan
me kwijt".
Wij zouden de heer Martens
als organisator van die heer
lijke vier weken het best kun
nen typeren zoals men eens
de jonge Roosevelt omschreef:
een stoommachine met een
broek aan. Maar dan zouden
wij zijn vaalrode overhemd
verwaarlozen, waaraan men
hem onmiddellijk herkent als
hij over het veld loopt om
links en rechts zijn „orders"
te geven. Er wordt heel veel
opofferingen gevraagd van
weinigen, wanneer velen
(vaak nog met critiek) thuis
blijven. Het gaat er om al deze
kinderen 's zomers op te van
gen. Wanneer Martens zich
geeft, geeft hij zich helemaal,
net als in de oorlog toen hij
actief deelnam in het verzei,
En zijn beloning? „Ach me
neer, er gaat wat in je om als
je al dat grut bij elkaar hoort
zingen van Falderie Falde-
ra...:"
Hoewel de situatie ten opzichte van het
bespelen van de zaal van het Krelagehuis
in de komende winter door de zaalsportor
ganisaties (badminton, basketbal en vol
leybal) nog steeds niet duidelijker is ge
worden. is het bestuur van de Koninklijke
Algemene Vereniging voor Bloembollen
cultuur er toch toe overgegaan met de ver
nieuwing van de vloer in de grote zaal van
het Krelagehuis in Haarlem te beginnen.
Het laat zich aanzien dat ongeveer half
augustus een geheel nieuwe vloer zal ge
legd zijn, waarmede een bedrag van
f 50.000 tot f 60.000 gemoeid zal zijn.
Dit grote bedrag zal naar alle waar
schijnlijkheid weer in de loop der jaren
door een verhoging van de huurprijs per
avond van f 60 tot f 75 voor de zaalsport
beoefenaars worden afgeschreven.
Ofschoon de besturen van de betrokken
zaalsportorganisaties hiervan nog steeds
niet officieel in kennis zijn gesteld, schijnt
het bestuur van de Koninklijke Algemene
Vereniging voor Bloembollencultuur toch
reeds officieel toestemming te hebben van
het gemeentebestuur van Haarlem om tot
het verhogen van de huurprijs over te gaan.
Uiteraard is de positie van de zaalsport
organisaties tot heden nog weinig benij
denswaard en een contact van de Krelage-
huiscommissies (vertegenwoordigers van
de drie organisaties) zal dan ook over dit
belangrijke punt plaatsvinden op donder
dag 2 augustus des avonds om acht uur in
het Krelagehuis, teneinde tot een oplossing
te komen.
In dit stadium schijnt men ook van ge
meentewege naar een juiste oplossing te
zoeken, hetgeen resulteert in een voorlo
pige bespreking die de inspecteur voor
lichamelijke opvoeding, de heer S. Heyers,
zal hebben met de voorzitters van de zaal
sportorganisaties badminton, basketbal en
volleybal.
Hoewel wij natuurlijk niet op deze be
sprekingen vooruit kunnen lopen, ziet het
er wel naar uit dat een oplossing voor de
financiële moeilijkheden gevonden zal
worden, hetgeen zonder twijfel slechts
door de ruim vijfentwintighonderd be
oefenaars van de zaalsporten in Haarlem
zal worden toegejuicht-
De 47-jarige Haarlemmer J. van L. die,
ofschoon hij nog geen rijbewijs had, zijn
eerste rit met een vrachtauto maakte,
drukte op het gaspedaal inplaats van op
de rem op de hoek van de Maxwellstraat
en de Teslastraat, met het gevolg, dat hij
met volle kracht tegen een op die hoek
staand huis botste, waardoor een gat van
1.90 bij 1.40 meter in de buitenmuur ont
stond. Het huis, dat eigendom is van de
heer Kwat ter Reehorst, moest gestut wor
den. zo bleek uit een onderzoek van Bouw
en Woningtoezicht. Persoonlijke ongeluk
ken hebben zich niet voorgedaan.
BEVALLEN van een ZOON, 16 juli: H.
Bussemaker—Bouman; 17 juli: E. Peper—
Hietbrink; 18 juli: J. Duijn—Misset; S. Pus-
tersWitte; E. M. HeerensDe Waal Male-
fijt; 19 juli: J. M. KlootwijkRombaut; W.
C. HeeremansFictoor.
BEVALLEN van een DOCHTER, 16 juli:
H. BussemakerBouman; 18 juli: E. Stee
manDe Gooijer; P. TjepkemaVan Gen-
deren.
OVERLEDEN, 17 juli: E. M. J. Sala—
Umans. 79 j., Wilhelminastraat; 18 juli: M. H.
C. MeertsPrins, 60 j„ Beeksteeg; H. S. H.
Kirche—Bakels, 76 j.. Hazepatersïaan; M. A.
Molekamp—Van Gasteren. 79 j., Poortstraat;
A. Clark, 81 j„ Oosterhoutlaan; J. W. F. van
den Brink, 57 j., Lijsterstraat; 19 juli: R.
CauverienVan Coevorden, 39 j., Theems-
plein.
ONDERTROUWD: J. van Strijen en M. J.
van den Broek.
GEHUWD, 19 juli: B. H. de Graaff en M.
Tombrock; H. W. Rem en J. E. M. Ketel; C.
J. de Jong en J. C. Maaskant; J. Böekling en
G. C. Kooij; G. J. Krijgsman van Spangen
berg en J. M. Silver; A. Voerman en J. W.
Nierkes; R. van den Bergh en J. M. Mulder;
M. L. F. Angenent en M. H. J. Mes.
C
iS&S-iïié
Deze beeltenis van de Paus werd ver
vaardigd door de Nederlandse beeld
houwer Thom Balfoort en wordt bij de
bronsbeeldgieterij Binder in Haarlem
klaargemaakt om de Paus te kunnen
worden aangeboden. Balfoort vertoeft
op het ogenblik in Rome. Door bemid
deling van de bisschop van Haarlem,
mgr. J. P. Huibers, is Balfoort ontvan
gen door de Paus om eventueel nog
veranderingen aan zijn werk te kunnen
aanbrengen. Balfoort is nu tachtig jaar.
Op jonge leeftijd deed hij reeds van
zich spreken. Hij vervaardigde onder
meer een reliëf van de toenmalige
bisschop van Haarlem, mgr. Callier.
Hij studeerde vier jaar onder leiding
van prof. Ludwig Junger en prof. Bart
van Hove in Amsterdam en twee jaar
in Wenen. Later vestigde hij zich in
Parijs. Terug in Amsterdam vervaar
digde hij de beeltenis van Koningin
Wilhelmina, van prof. dr. Abraham
Kuypers, van de dominee-dichter dr.
Laurillard en anderen. Van 1912 tot
1930 woonde Balfoort in het toenmalige
Nederlands-Indië. Hij verbleef hierna
nog enige tijd in Nederland en vestigde
zich toen voor goed in België.
