Feestelijk brandt de nieuwe kroon
in de Haarlemse Schouwburg
ilmó va
Willem Klarenkamp te Bentveld
was een groot succes
2 ^lOeek
Aan het Spaarne bouwt men
schepen van kunsthars
Het kabinet van
dr. Caligari
mmmwwwmxmÊ
Weinig onderhoud: een voordeel voor
gemakzuchtige watersportliefhebbers
Afscheidsavond met kampvuur
7
BINNENKORT WORDT KEUZE GEDAAN UIT TWEE
SYSTEMEN VAN TONEELBELICHTING
Meer zitplaatsen
Meer schijnwerpers
T.V. in cabine
Vakantiespelen op
maandag 13 augustus
Stand
'*m
mm m.m mmmmmnmmm
Bromfiets ontvreemd
P. J. Vuyk overleden
Voorzitster V.P.R.O.
neemt afscheid
ZATERDAG 11 AUGUSTUS 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Als op zaterdag 1 september de Neder
landse Comedie de openingsvoorstelling
van het nieuwe seizoen in de Haarlemse
Schouwburg geeft, zullen de bezoekers wel
licht moeite hebben in het gewijzigde in
terieur het vertrouwde theater van vroeger
terug te vinden. Want zo is de mens: hij
hecht ook aan het lelijke en oncomfor
tabele. Maar natuurlijk zal hij zich al spoe
dig dankbaar voelen door de verbeteringen:
de geriefelijker zitplaatsen, de zachte vloer
bedekking, het siergordijn voor het brand-
scherm en de op het bewaren van intimiteit
gerichte verlichting. Een voorproef daar
van genoten wij vrijdagmiddag, toen de
lang verwachte en eindelijk gekomen licht
kroon naar haar plaats onder de koepel
vormige zoldering werd gehesen. Even later
brandden alle zeventig lampen (in twee
ringen) van dit bijna vierduizend gulden
kostende pronkstuk, dat vervaardigd is door
een Amsterdamse fi'ma, die ook voor het
Paleis op de Dam de interieurverlichting
heeft verzorgd.
Het voor de toeschouwers bestemde ge
deelte van de Stadsschouwburg ondergaat
deze zomer een ingrijpende gedaantever
andering. Om te beginnen is het aantal'zit-
plaatsen uitgebreid tot achthonderdveertig,
v/elk cijfer een nog gunstiger indruk maakt
als men bedenkt dat de slechtste zijn komen
te vervallen. De twee kleine loges, die elk
7es stoelen hadden, zijn geheel verdwenen
cm ruimte te geven aan een uitbreiding
van de balkons. De loge voor burgemeester
en wethouders wordt nu aan de achterzijde
afgesloten door een gordijn in plaats van
door een extra houten wand met afzonder
lijke binnendeuren, zoals voorheen. Even
als in de zaal komen er ook in de loges
k'anstoelcn te staan. Het gehele meubilair
krijgt een oud-rose bekleding.
De muren zijn thans beschilderd met
grondverf in de kleur, die hoofdingenieur
H. A, Breuning van de dienst van Open
bare Werken zich als de definitieve voor
cie toekomst had voorgesteld. Dit blauw
van een moeilijk te omschrijven variëteit
is als zodanig heel mooi, maar het blijft
een voorlopig niet te beantwoorden vraag
of deze tint ook zal voldoen in een .aange
klede" en met mensen gevulde zaal. Een nu
reeds geconstateerd bezwaar is de grote
gevoeligheid voor zelfs een geringe toneel
verlichting. Een kleine schijnwerper is al
voldoende om dit „oplichten" van de zaal
wanden teweeg te brengen. Hetzelfde geldt
enigszins voor het grijs van de balkons en
de pilaren. Het is dus op het ogenblik nog
niet te zeggen, hoe de nieuwe kleur zal
uitvallen. Waarschijnlijk zullen er nog wel
enkele proefnemingen nodig zijn om een
stemmig en harmonieus geheel tot stand te
brengen.
De muziekemblemen en stadswapens
tegen de balkons worden wat „opgehaald"
levendiger van werk gemaakt door op
schildering. Bovendien komen er tegen de
balustrades van het amfitheater enkele
driearmige verlichtingsornamenten. De
vloerbedekking, die op de gaanderijen reeds
ligt, is van beige vilt. Het zijden siergor
dijn voor het brandscherm zai rechtstandig
(volgens het bekende bioscoopsysteem)
omhooggetrokken worden. Zoals men uit
voorgaande publikaties kan weten, bestaan
er uitgewerkte plannen om ook het toneel
en de orkestbak belangrijk te verbouwen
en vergroten, waardoor ook uitvoeringen
van groot gemonteerde toneelstukken,
van opera en ballet in Haarlem moge
lijk zullen worden. Er bestaat thans reden
tot optimisme wat betreft het tijdstip,
waarop met deze uiterst noodzakelijke uit
breiding van de accommodatie begonnen
zal kunnen worden. Dan zal er nog meer
reden tot enthousiasme zijn.
Eerder nog zal een beslissing genomen
worden aangaande een daarmee samen
hangende, doch onafhankelijk daarvan te
voltrekken, zeker zo belangrijke kwestie:
de verbetering der toneelbelichting. Tot
dusver geschiedt deze nog volgens het
transformatorensysteem, dat onder meer
het bezwaar heeft, dat het moeilijk zo niet
ondoenlijk is de door moderne regisseurs
gewenste vele veranderingen van de be
lichting snel genoeg bij te houden. De
laatste jaren zijn twee moderne manieren
tot ontwikkeling gebracht: een magnetisch
systeem en een elektronische regeling, dir
beide een groot aantal „voorinstellingen"
(waarbij de belichting dus vooruit in de
later gewenste stand kan worden gebrachti
mogeljjk maken. Hieruit zal voor Haarlem
in de onmiddellijke toekomst een keuze
moeten worden gedaan.
Samen met schouwburgdirecteur Hm.
Deinum heeft toneelmeester H. C. Voskui
len de beide systemen in de praktijk be
studeerd. In Munster heeft men de elek
tronische regeling bekeken. Men heeft er
maar één woord voor: fantastisch. Naar
zoiets hebben de toneeltechnici al jaren
verlangd. Dank zij twee „overlappings
panelen" zijn er tien instellingen tegelijk
mogelijk, twee voor de scène in vertoning
en acht vooruit voor de daaropvolgende.
Ook in Groningen werkt men reeds met dit
systeem. In de Arnhemse schouwburg komt
een dergelijke installatie in september ge
reed. Zou Haarlem bij voorbeeld in oktober
een elektronische lichtre°eling bestellen,
jlan kan deze al in september 1957 m wer
king zijn!
Elektrotechnici van de gemeente Haar
lem geven echter nog de voorkeur aan het
magnetische stelsel, dat vrijwel geen on
derhoud vereist. Bij de elektronische rege
ling moeten ieder jaar de lampen worden
99
De. nieuwe lichtkroon in de Haarlemse
Schouwburg brandt onder het
koepeldak.
vernieuwd. De leverancier daarvan, de
A.E.G. in West-Duitsland, is evenwel tot
het verlenen van vijf jaar garantie bereid,
zodat men gëdurerïde deze periode wat be
treft vernieuwing geen extra kosten zou
hebben. Er is over deze kwestie binnen
enkele dagen een rapport van het bureau
Kema (Keuring elektrische materialen te
Arnhem) te verwachten, dat van grote
invloed op de beslissing kan zijn.
Welk systeem men ook kiest, er zullen
als de gemeenteraad te zijner tijd het
krediet daarvoor beschikbaar stelt
twaalf schijnwerpers op het toneel komen
en vijftien in de zaal. Deze zullen, afge
schermd voor het publick, worden beves
tigd tegen de balkons bij de zogenaamde
manteau en aan de pilaren van het amfi
theater. Voor de „horinzonbelichting" (van
het achterdoek dus) hoopt men T.L.-buizen
te kunnen laten aanleggen.
Op de amfitheaters en de balkons is de
nieuwe (vilten) vloerbedekking reeds
aangebracht. Nu komt de zaal aan de
beurt. De ladders van de schilders, die
de zachtblauwe grondverf op de wan
den hebben gepleisterd, staan er nog.
Op 1 september moet alles klaar zijn,
opdat het publiek de nieuwe, oud-rose
zitplaatsen kan innemen.
men de cabine achter in de zaal op de eer
ste verdieping, een plaats die overeenkomt
met de loge voor burgemeester en wet
houders in de Haarlemse schouwburg. Dit
i§ een ideale toestand, ook voor de bedie
ning van volgschijnwerpers, die hier ech
ter niet ingevoerd kan worden, al ware het
slechts door een tekort aan personeel. In
Munster is het wel mogelijk, omdat men
daar een vast gezelschap heeft, dat voor
stellingen in serie geeft.
De technische staf van de Haarlemse
schouwburg heeft nu door Philips een on
derzoek laten instellen naar de mogelijk
heid van overbrenging van het toneelbeeld
naar de lichtcabine door middel van tele
visie. De eerste experimenten zijn mislukt,
maar men heeft dezer dagen uit Eindhoven
bericht gekregen dat er goede kansen op
slagen bestaan. Daarmee zou dan een voor
treffelijke controle op de gang van zaken
tijdens de voorstellingen door de toneel
technici mogelijk zijn. Het wachten is nu
op de definitieve voorstellen, die er toe
kunnen bijdragen de achterstand van Haar
lem in het theaterleven weg te werken.
Er is nog een andere noviteit te verwach
ten, niet alleen voor Haarlem trouwens,
want dit zou een landelijke primeur wor
den. Bij het thans gevolgde systeem wordt
de belichting geregeld in een cabine, die
zich hoog achter een der zaalwanden van
het toneel, opzij van de opening, bevindt.
Het nadeel daarvan is onder meer, dat men
herhaaldelijk moeilijkheden heeft de ge
hele scène te overzien. In Munster heeft
Het programma voor maandag van de
Vakantiecommissie van het Haarlems
Speeltuinverbond ziet er als volgt uit:
De kinderen tussen acht en 14 jaar van
de tuinen Oosterkwartier, W.I.K., Flora,
Jeugdland, Buitenrust, Centrum en Glas
blazers, gaan meedoen aan de rolschaats-
wedstrijden bij de tuinen van Klarenhof en
Weltevreden, die om elf uur beginnen.
Brood meenemen.
Frans Hals en Weltevreden gaan een
fietstocht naar de Ruïne van Breöerode
maken met elk 20 kinderen tussen 10 en
14 jaar. De ruïne moet worden uitgetekend,
dus brood mee. Te Zaancn en Nieuw Leven
gaan elk met 25 kinderen tussen 6 en 14
jaar zwemmen, respectievelijk aan de
Houtvaart en aan de Kleverlaan, tussen 10
en 11 uur. Verder hebben zij eigen pro
gramma's. Ook Vondelkwartier heeft een
eigen programma en V.Z.O.D. komt om 10
uur met 20 kinderen tussen 10 en 14 jaar
naar het Frans Halsmuseum, om vervol
gens op bezoek te gaan bij Te Zaanen.
V?"
lort*-]
HAARLEM, 10 augustus 1956
ONDERTROUWD: 10 aug., N. M. Geels en
N. M. Blankenstcin; H. Francl en E. de Wit.
GEHUWD: 10 aug., J. Eggers en Tj. van
AsDeren; ,T. H. Kuhlemaijer en E. J. Valk.
BEVALLEN van een zoon: 8 aug., A. C.
GoosKalff; 9 aug.. R. van der Linden
Twisk; J. de GraaffTrommel: M. A. L.
'en BrinkJansen; 10 aug., K. M. van der
Schaaf—Colwell.
BEVALLEN van een dochter: 9 aug., B.
Baas—de Groot; D. A. D. Slebevan der
"utten; J. P. van Wallingavan Leuven;
G Rademakervan Es; 10 aug., B. Kamp
Markus; J. J. MeeuwsenTeutscher.
OVERLEDEN: 8 aug., H. P. Daatselaar,
19 j-, Thomsonlaan; P. W. Lasschuit. 59 j„
Acaciastraat; A. A. SchollenMertens. 88 j.,
Breestraat; J. SchoutenHovius, 75 j.,
"arklaan; 9 aug., J. Prins, 81 j., Badhuis
straat.
Safari, (Li do) Mau Mau-terrorisme
en jacht op groot wild zijn liefderijk ver
enigd in dit nieuwe product van Engels-
Amerikaanse huize. Men ontkomt niet aan
de indruk, dat de dramatische gebeurte
nissen in Afrika voor de filmers alleen
maar een welkome gelegenheid boden om
er een „lekker" verhaal uit te puren. Er
wordt tenminste gemoord dat het een lieve
lust is. Gelukkig staan er enige jungle-
avonturen tegenover. De film heeft lang
niet de kracht van de Engelse „Storm over
Malakka", waar het terrorisme dieper was
geënt op de realiteit en minder naar de
barre romantiek was getrokken. In „Sa
fari" is dat laatste troef. Avontuurlijke
geesten, die daarvoor een zwak hebben,
zullen aan de film spannende ogenblikken
beleven. Voor dezulken zullen wij haar dan
ook reserveren. Victore Mature is de altijd
wat lijdende held. Janet Leigh de heldin
en de Britse acteurs John Justin en Roland
Culver vervullen twee niet onbelangrijke
bijrollen. Fr.
„Koning der manege" (Frans Hals)
Onder regie van Ernst Marischka, die
een zeer geroutineerd vakman blijkt, ook
al bewandelt hij het liefst de traditionele
paden, is een operette-achtige circusfilm
ontstaan, welke precies beantwoordt aan
de werkwijze van deze regisseur. Dat be
tekent een vrij romantisch gegeven met
sentimentele inslag, niet overal even fijn
van humor, wel rijk aan muzikale achter
grond en vocale intermezzi. Een onderhou
dende film op het stramien van elck wat
wils. Voor de vakantie als verstrooiing
mischien net wat men zoekt.
„De fiere verleider", (Cinema Pa
lace) „Raleigh and the virgin Queen",
is de oorspronkelijke titel van deze film,
die een knap verslag geeft van een interes
sante periode uit de Engelse geschiedenis,
de tweede helft van de zestiende eeuw,
waarin Elizabeth Tudor in Engeland rege
rend vorstin was. Van haar is bekend, dat
zij een grillige vrouw was, ongemakkelijk
voor haar onderdanen maar bijna om de
vinger te winden als men haar gunst had
veroverd. Walter Raleigh was zo'n gunste
ling. Hij diende onder Elisabeth als kapi
tein ter zee, vocht tegen de Spanjaarden
en trad krachtig op tegen de Ieren. Hij
was echter eerzuchtig en wilde naar de
„nieuwe wereld" om zijn vorstin schepen
goud te kunnen aanbieden en zo zijn naam
voorgoed te vestigen. Volgens het film
verhaal heeft het hem veel moeite gekost
om de schepen, die hij voor de oceaan-
tocht nodig had, van Elisabeth los te krij
gen. Dit is zeer wel aannemelijk. Elisabeth
was erg op hem gesteld en wilde hem liever
in haar buurt houden. Zij heeft Raleigh
tenslotte laten gaan, maar niet van harte.
Zij was een eenzame verbitterde vrouw,
vol ironie en zeer scherpzinnig. Zij gedroeg
zich als een heerseres in de ware zin des
woords, maar bezweek voor de charmes
van Raleigh. Elisabeth wordt in deze film
op onnavolgbare wijze gestalte gegeven
door de befaamde actrice Bette Davis. Zij
maakt van de vorstin een indrukwekkende
persoonlijkheid. Raleigh wordt eveneens
knap gespeeld door Richard Todd. V.
Reprises en prolongaties te over. In
Studio blijft „Phffft", in Rembrandt
houdt „Sissi" nog stand. Luxor prolon
geert „Davy Crockett". De middagvoor
stellingen van Cinema Palace ver
melden Stan Laurel en Olivier Hardy in
„Moeder wat een klap". R o x y brengt tot
maandag George Formby op het witte doek
in „Geef hem de ruimte". Daarna komt
Rex Allen als „De duivel van Oklahoma"
de gemoederen in beweging zetten. M i-
n e r v a vertoont tot en met zondag de ro
mantische „Desiree", vervolgt met in de
middagvoorstellingen, behalve woensdag
middag, de circusfilm „Circus Arena" te
vertonen en des avonds „Marquerite Gau- j
tier".
In het Langendijktheater op de tentoon
stelling „Rendez-vous der rederijkers" in
de Vleeshal te Haarlem zijn vrijdagavond
twee uitverkochte voorstellingen van de
uit 1919 daterende film „Het kabinet van
dr. Caligari" gegeven. Hierin ligt het
eerste manuscript ten grondslag, dat recht
streeks (door Karl Mayer en Hans Jano-
witz) voor de film geschreven werd. De
handeling speelt zich af in een krankzinni
gengesticht. Dat de geestelijk gestoorden
daarin worden gezien door de ogen van
een krankzinnige, geeft aan de film een
eigenaardig karakter van relatieve irreali
teit. De-bijzondere waarde dankt deze film
echter toch in hoofdzaak aan de regie van
Robert Wiene, hetgeen niet een gevolg is
van het later in zwang gekomen en hoog
ontwikkelde middel der versterking der dy
namiek door montage, maar van de bizarre
stilering. Er is in deze film een inderdaad
fantastische eenheid tot stand gebracht
tussen de handelende personen en de even
„levende" decors en requisieten. Latere re
gisseurs hebben van dit voorbeeld zeer be
wust veel profijt getrokken, inziende dat
de filmspeler niet zo'n dominerende bete
kenis tegenover het filmdecor heeft als de
toneelspeler ten opzichte van het toneel
decor.
De expressionistische aankleding is door
het driemanschap Hermann Warm, Walter
Riemann en Walter Röhrig verzorgd. De
voornaamste rollen werden door Conrad
Veidt, Werner Krauss en Lil Dagover ver
tolkt. In de lijst van medespelenden treft
men ook die van Friedrich Feher aan, die
later met zijn eenmansfilm „De Rovers
symfonie" vermaardheid zou verwerven.
„Het kabinet van dr. Caligari" werd door
het Nederlands Filmmuseum te Amster
dam voor vertoning beschikbaar gesteld.
Op de laatste filmavond van de expositie
worden enkele Nederlandse produkten ver
toond, waarbij men onder anderen Louis
Bouwmeester en Wim Kan op het witte
doek zal kunnen zien.
In de „Artistieke Staalkaart" van de
Vara wordt hedenavond aandacht aan de
tentoonstelling „Rendez-vous der rederij
kers" geschonken. Hierin zal men ook een
scène kunnen horen uit „De Wiskunste
naars" van Langendijk, zoals deze eenakter
door Haarlemse amateurs onder regie van
Jan Kraakman in de ridderzaal van het
stadhuis ter gelegenheid van de „Academi
sche zitting" is opgevoex-d. De opname
daarvoor werd vrijdag in.de vooravond in
het Langendijktheater gemaakt. Medewer
kenden waren Ida Rooyers, Dick Stevens,
Guus Boersma, Wim de Ree, Arie Mourik
en de regisseur.
De heer Van der E. uit Haarlem, die
zijn bromfiets voor „Treslong" had staan,
kwam later tot de onaangename ontdek
king, dat zijn voertuig verdwenen was.
Vrijdagmorgen omstreeks negen uur reed
een tractor, bestuurd door Van der V. met
twee aanhangers door de hoofdstraat. Voor
het perceel van de weduwe Smit raakten
de aanhangwagens los. De voorste reed het
trottoir op en kwam tegen de ruit van ge
noemd perceel. Deze werd vernield en het
raam werd ontzet. Naar men ons mededeelt
zat er een fout in de koppeling.
ADVERTENTIE
TOEN DE HEER J. van der Valk in 1948 op de Schalkwijkerweg aan het Spaarne
een industriële- en handelsonderneming oprichtte, kon hij zeker niet vermoeden,
dat hij ook nog eens scheepsbouwer zou worden. En misschien zou dit er ook nooit
van gekomen zijn, als men in 1942 in Amerika niet begonnen was met het toepassen
van het nieuwe materiaal „plastic" bij de bouw van kleine scheepjes. Nederland,
dat destijds bezet was, kon toen nog geen deel hebben in deze ontwikkeling. Maar
na de oorlog heeft men hier de achterstand snel ingehaald en op het ogenblik
schijnt het zo te zijn, dat de plastic-verwerking in Nederland op hetzelfde peil
gekomen is als in de Verenigde Staten. Wij behoeven niet te herinneren aan de
talrijke artikelen, die tegenwoordig van plastic gemaakt worden, om te kunnen
constateren, dat de kunstharsen op schier elk gebied hun vaste plaats hebben ver
overd. Sinds kort ook bij de scheepsbouw. Op de laatste watersporttentoonstelling
„HISWA", die eind april in Amsterdam gehouden werd, waren al bootjes te zien,
waarvan de romp geheel uit plastic vervaardigd was. Ook de heer J. van der Valk
had op die tentoonstelling een inzending van plastic-boten, evenals andere scheeps-
bouwfirma's in Nederland. Sinds vorig jaar is de heer Van der Valk echter als
eerste in ons land overgegaan tot het construeren van grotere schepen, waarvan
de romp geheel uit kunsthars is vervaardigd.
Voor het echter zover was, is er heel
wat voorbereidend werk aan voorafge
gaan.
Ongeveer vijf jaar geleden werd er aan
de Schalkwijkerweg begonnen met proef
nemingen met kunstharsen, vooral met
het oog op de scheepsbouw. Begonnen
werd met het bouwen van Canadese kano's.
De mensen, die dergelijke scheepjes koch
ten waren merkwaardig enthousiast. Wat
was het geval? Behalve dat de scheepjes
licht in gewicht waren en stabiel op het
water lagen, ondervonden ze opmerkelijk
weinig schade bij voorkomende aanvarin
gen. Ook het stoten op een strekdam, dat
bij de watersport nogal eens schijnt voor
te komen, ondergingen de bootjes zonder
daar merkbaar nadeel van te ondervinden.
Voortbouwende op dit succesrijke begin
b esï o o t denbeer Van "der Valk toen,het met
een groter type schip te proberen.
Het resultaat is de motorkruiser
„Laminal", een scheepje dat zes meter
Het „Willem Klaren-kamp", het kam-
peercenti-um van het Haarlems Speeltuin
Verbond in de duinen bij Bentveld-Aer-
denhout, waar in de afgelopen vier weken
honderden Haai'lemse meisjes en jongens
één of meer prettige vakantieweken heb
ben doorgebracht, behoort weer tot het
verleden. Vrijdagavond is het kampvuur,
waarmede elke kampweek officieel afge
sloten pleegt te worden, in tegenwoordig
heid van de kinderen en hun ouders, als
mede van verscheidene bestuurders van
het Haarlems Speeltuin Verbond, voor de
laatste maal ontstoken. Aangezien het hier
de sluiting van het gehele kamp betrof,
had de kampcommissie gemeend aan deze
laatste afscheidsavond een feestelijk ka-
rakter te moeten geven. Dit bleek niet zo
heel moeilijk te zijn, omdat de kampmoe
der, mevrouw Van de Hogen-Hoppenbrou-
wer, die dag jarig was, een gebeurtenis,
waar men uiteraard niet ongemei-kt aan
voorbij wilde gaan.
Na alle aanwezigen, die zich gemoede
lijk rond hem in het duinzand geschaard
hadden, hartelijk welkom te hebben ge
heten, sprak de voorzitter van de kamp
commissie, de heer F. Gaartman, als zijn
oordeel uit, dat het over het algemeen
een „goed kamp" is geweest. Dat de kin
deren het best naar hun zin hebben gehad
bleek onder meer uit het feit, dat velen
twee of meer kampen hebben meegemaakt.
Over het eten, vaak een moeilijk punt bij
kinderen, zijn geen noemenswaardige
klachten ontvangen. De kinderen hebben
net zoveel mogen eten als zij lustten en dat
dit, na zo'n gehele dag van sport en spel
in de openlucht, niet gering was, behoeft,
volgens de heer Gaartman.wel geen nadere
uiteenzetting.
Dit jaar hebben in totaal 370 kinderen
aan de kampen deelgenomen, dat betekent
100 kinderen meer dan het vorige jaar. De
heer Gaartman dankte allen, die aan het
welslagen van het kamp hebben meege
werkt, in het bijzonder de familie Van
Hall voor het feit dat zij ook dit jaar een
gedeelte van haar terreinen ten behoeve
van het kampeercentrum ter beschikking
heeft willen stellen. Voorts zeide de spre
ker erkentelijk te zijn voor de medewer
king, welke men van gemeentewege en
enige firma's heeft mogen ontvangen bij
de inrichting van het kamp.
Mevrouw Van de Hogen zeide best te
vreden te zijn over het verloop van de
vier kampen. Er zijn gelukkig geen zieken
geweest en er hebben zich ook geen moei
lijkheden met kinderen voorgedaan, waar
door zij naar huis gestuurd moesten wor
den. Wat het eten betreft, ontelbaar zijn de
boterhammen die door de kinderen ver
orberd zijn. Kinderen die per dag 12 tot 14
sneedjes brood naar binnen werkten, wa
ren beslist geen uitzonderingen: er was er
zelfs één bij die met 20 boterhammen wel
raad wist! Bij het middagmaal vroegen de
meeste kinderen om een extra-portie
welke zij kregen. Was het weer gedurende
de eerste kampweken niet ideaal, de laat
ste week heeft veel goed gemaakt. Het
haar geschonken foto-album zal, zo meen
de de spreekster, met de kampfoto's een
prettige en blijvende herinnering aan deze
kampeerdagen zijn.
Hierna trad Hans van de Zalm naar
voren en overhandigde mevrouw Van de
Hogen en de keukenmoeder, mevrouw A.
van Es, namens de kinderen elk een grote
bos bloemen als blijk van waardering voor
het door deze dames verrichte werk.
Ook de voorzitter van „Klarenhof", de
heer C. van der Reep, sprak hartelijke
woorden tot de jarige kampmoeder.
De heer H. van Dijk, de voorzitter van
het Haarlems Speeltuin Verbond, dankte
de kampcommissie en de leiders en leid
sters van de verschillende kampen voor
het werk dat zij gedurende de afgelopen
weken in het belang van de Haarlemse
jeugd hebben verricht. Hoewel hier en
daar nog wensen zijn, valt er, aldus de
heer Van Dijk, toch in de organisatie van
het kamp een opgaande lijn te bespeuren.
Om deze opgaande lijn echter te kunnen
voortzetten is het nodig dat volgend jaar
vele ouderen zich als leidster of leider voor
een der kampen ter beschikking stellen.
Namens het verbond bood de heer Van
Dijk mevrouw Van de Hogen bloemen en
een geschenk aan.
Op deze sluitingsavond werd voorgedragen,
gezongen, gedanst en men voerde enkele
korte toneelstukjes op. De voorzitter van
de vakantieeommissie, de heer J. Martens,
kwam de plezierige stemming nog ver
hogen door een grote doos snoepgoed aan
te dragen. De heer Martens stelde echter
als voorwaarde dat de kinderen in de
komende week op alle evenementen van de
vakantiespelen aanwezig zouden zijn. Juist
toen de invallende duisternis het moeilijk
maakte de spreker goed te onderscheiden
werd de brand in de stapel takken gesto
ken, die voor het kampvuur moesten zor
gen.
Nadat het vuur gedoofd was, keerden
de kinderen naar hun tenten terug.
Woensdag 8 augustus is in Bloemendaal
onverwacht overleden de heer P. J. Vuyk,
kandidaai-notaris bij het kantoor van no
taris H. M. van Weel.
De heer Vuyk, die ruim zeventien jaar op
dit notariskantoor is werkzaam geweest, was
in Bloemendaal een bekende en beminde
figuur.
Het stoffelijk overschot is vandaag in alle
stilte teraardebesteld.
De voorzitster van de VPRO, mejuffrouw
dr. N. A. Bruining, wordt eind augustus
79 jaar. Zij zal daax-om op 1 september af
treden. De laatste uitzending van de
rubriek „Vandaag," die op vrijdagavonden
sinds 12 september 1947 door mejuffrouw
Bruining is verzorgd, zal op 24 augustir
zijn.
Uiterlijk is er niet zo veel verschil
tussen deze plasticboot „Laminal" en
een scheepje van een dergelijke groot
te gebouwd van hout of staal. Het
vaartuigje van kunsthars is eenter
aanzienlijk lichter in gewicht en.
behoeft nauwelijks onderhouden
te worden.
lang is, twee meter breed en een diep
gang heeft van ongeveer veertig centi
meter. Uiterlijk is er niet zo'n groot
verschil met een dergelijk schip dat
van hout vervaardigd is. Wat de eigen
schappen betreft is er echter wel dege
lijk onderscheid. Zo behoeft een plas
ticboot niet geschilderd te worden,
omdat de kleur al in het materiaal
verwerkt is, verder kan de boot niet
lekken, omdat de romp uit één geheel
bestaat zonder naden en er is geen
rotting of corrosie mogelijk. Het on-
derhoud kan tot een minimum beperkt
blijven: schoonmaken geschiedt met
een huishoudelijk schuurmiddeltje.
Het scheepje ligt stabiel op het water,
hetgeen wij hebben kunnen constateren
bij een proefvaart op het Spaarne.
De „Laminal" is het prototype van, naar
de heer Van der Valk hoopt, een gehele
serie. Wat de constructiewijze betreft, zou
een serie zeker niet tot de onmogelijk
heden horen.
Er wordt eerst een houten proefmodel
gemaakt, waarvan men een plasticvorm
of matrijs maakt, welke dient om de rom
pen van de te bouwen schepen in te gieten.
Is de vorm eenmaal gereed dan is het
praktisch mogelijk zoveel rompen te gie
ten als wenselijk is. In het bedrijf aan de
Schalkwijkerweg werken totaal acht man
en met dit bescheiden aantal werkkrachten
is men erin geslaagd de romp van het
prototype in drie dagen te vervaardigen.
De afbouw geschiedt gedeeltelijk nog met
hout. hoewel het in de bedoeling ligt ook
hierbij in de toekomst meer plastic te gaan
gebruiken.
Het plasticmateriaal bestaat uit fiber
glas geïmpregneerd met polyesterhars. Dit
laatste is in vloeibare toestand en kan
zonder verhit te zijn. gebruikt worden om
de modellen te gieten.
Ook zeil kruiser
De motorkruiser is bijzonder geschikt
om dienst te doen als weekeinde- of
vakantieschip en schijnt goedkoper te zijn,
dan overeenkomende types van hout of
staal. Voor volgend jaar staat er een zeil-
kruiser op het programma, waarvoor op
het ogenblik het ontwerp en de tekeningen
worden gemaakt.
Seriebouw
Waar met het oog op de grootte de grens
van de bouw van plasticschepen ligt, is
moeilijk aan te geven. Bij seriebouw is
plastic goedkoper dan andere materialen.
In de eerste plaats is het dus gewenst,
dat er een belmrHijke afzet gevonden
wordt. In Nedei'lanJ kijkt men liever eerst
de kat nog eens uit de boom. maar uit
Amerika, waar men wat het vertrouwen
in de kunstharsprodukten betreft iets ver
der is, heeft de heer Van der Valk al enige
orders gekregen.
Praktisch zou de bouw voor de aller
grootste schepen in plastic mogelijk zijn,
zo verzekerde de heer Van der Valk ons.
Of het echter ooit zover zal komen, dat
oceaanreuzen van kunsthars gemaakt zul
len worden, staat nog te bezien. Laten
voorlopig de watersportliefhebbers maar
tevreden zijn, dat zij als zij dat wensen,
de beschikking kunnen krijgen over plas
ticscheepjes, waarbij zij het schilderen,
breeuwen en poetsen achterwege kunnen
laten. Hetgeen voor gemakzuchtige boten-
bezitters zeker een aantrekkelijke gedach
te zal zijn.
PQOtTOOYWmtttt
annommnnt i yy nrrmwyyvvtYi m
WEEKABONNEMENTEN
dleneu uiterlijk op Woensdag te worden
^betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
'OOOCXXXCXXCCeCCCQCijuLAXXXXXXXXx mil i-fyyvwyirmr ,rww
