Stayers Pronk en Koch konden
zich niet voor finale plaatsen
DE SAMENZWEERDERS
Agenda voor
Haarlem
Bunno op zoek naar Luilekkerland
Braat werd
uitgeschakeld
Van Mesdag en Njord-twee
bereiden zich geducht voor
Wereldkampioenschappen op de baan
r
Sprint
Vijfde testmatch eindigde
in draw
Stayers
Zwitserse spelers
in centrale training
Cor van der Gijp bij
centrale training
Hilversum-spélers
boden excuses aan
Opleiding personeel in de
zwembaden
VERVOLGVERHAAL^,
^door Friedrich Brucgelj
Europa honkbal-kampioen-
schappen niet in Spanje
EUROPESE ROEIKAMPIOENSCHAPPEN
WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1956
De laatste Nederlandse amateur bij de wereldkampioenschappen op de I
baan in Kopenhagen, Braat, is in de kwartfinale achtervolging eveneens I
uitgeschakeld. Zijn tegenstander was de Italiaan Faggin, die met zijn land
genoot Baldini woensdagavond in de halve finales zullen uitkomen tegen
de Britten Geddes en Gambrill. De sprintwedstrijden amateurs gaven de
verrassing te zien dat de Italiaan Ogna tweemaal door de Fransman
Rousseau werd verslagen. Italië verloor naast deze favoriet voor het sprint
kampioenschap ook zijn tweede kanshebber, Pinarello, die het vorig jaar de
derde was geworden. De Argentijn Batiz echter, plaatste zich voor de halve
finales, nadat hij in zijn eerste race verstek had laten gaan.
De Argentijn had zich in de starttijd vergist, zodat zijn tegenstander
Pinarello alleen reed. Bij de tweede race evenwel was hij aanwezig en
daarin nam hij revanche evenals in de beslissende rit, zodat hij zich toch nog
kwalificeerde. In de halve eindstrijden zullen aan de start komen Batiz,
Tresidder (Australië), Rousseau (Frankrijk) en Pesenti (Italië). In de
beide eerste series achter grote motoren konden onze landgenoten Jan
Pronk en Norbert Koch zich niet plaatsen voor de finales, zodat zij donder
dag in de herkansingsrit opnieuw moeten rijden. Hiervan komt echter alleen
de winnaar in aanmerking voor een plaats in de eindstrijd.
Braat gdng in zijn rit tegen Faggin in
tegenstelling tot de vorige dag, uitstekend
van start en lag reeds na tien ronden vijf
seconden voor. Hij spande zich tot het
uiterste in en handhaafde diep over het
stuur gebogen vier ronden lang zijn
voorsprong. Daarna lanceerde de Italiaan
echter een scherpe tegenaanval en toen de
renners voor de vijfde keer waren rond
geweest, gloeiden de controlelampen voor
beiden precies gelijk aan. Daarna verloor
Braat steeds meer terrein. Na acht ronden
lag hij tien meter achter en in de laatste
twee toeren sprak de oud-wereldkampioen
zijn reserves pas goed aan. Met bijna een
kwart baanlengte achterstand moest onze
nationale kampioen zich gewonnen geven.
In de andere nog af te werken rit zege
vierde een andere Italiaan, Baldini, die de
Zwitser Schweitser na negen en halve ron
de' inhaalde.
In de halve finales rijden ook dit jaar
dus weer twee Engelsen (Geddes en Gam
brill) en twee Italianen (Baldini en Fag
gin). Baldini zal tegen Geddes en Gambrill
tegen Faggin aantreden.
In de eveneens maandag uitgestelde acht
ste finales van de amateursprinters werd
de titelhouder, de Italiaan Ogna, in zijn
serie op sensationele wijze verslagen door
de Russische kampioen Romanov, die in
Kopenhagen voor het eerst in het buiten
land uitkomt. Ogna ging in de voorlaatste
bocht binnendoor, toen de derde man in
deze race de Duitser Simon demarreerde,
maar Romanov reed snel genoeg om
buitenom de enigszins in de verdruk
king geraakte Italiaan te verslaan in een
tijd van 12.2 sec. over de laatste 200 meter.
Verder deden zich in de series geen verras
singen voor. Via de herkansingen verzeker
de Ogno zich alsnog van een plaats in de
kwartfinales.
Ten opzichte van de kwartfinales der
amateursprinters was er nog al wat kritiek
te horen over het feit, dat de wereldkam
pioen Ogna die zich slechts via de herkan
sing had kunnen handhaven, tegen de
„zwakke" Fransman Rousseau was ge
plaatst. Maar Rousseau bleek lang zo
„licht" niet als waarvoor hij werd aange
zien. Toe tweemaal toe versloeg hij de we
reldkampioen, eerst met een verbluffende
spurt over driekwart baan, daarna door
De laatste testmatch Engeland—Australië
van de serie van vijf eindigde in een draw.
Engeland behaalde in totaal twee overwin
ningen, Australië een, de twee andere wed
strijden eindigden in een draw. De uitslag
van de laatste ontmoeting was Engeland 247
en 182 voor drie, Australië 202 en 27 voor 5.
Spelbreker in deze laatste cricketmatch
EngelandAustralië was de regen. Door
slecht licht en regen werd de wedstrijd tien
minuten voor tijd gestopt.
Engeland deed de laatste dag een flinke
gooi naar de overwinning toen het de tweede
innings voor gesloten verklaarde bij 182 voor
drie en daarna voor de sluiting vijf Austra
lische wickets nam voor 27 runs. Een dra
matisch slot werd verwacht toen de Engelse
captain May de innings bij de thee voor ge
sloten verklaarde, waarbij aan Australië de
taak werd overgelaten om in twee uur tijd
228 runs te scoren op een pitch die bijzonder
geschikt was voor de formidabele spincom-
binaties van Laker en Lock.
De Australiërs verloren een wicket zon
der een enkele run te scoren en twee wickets
voor slechts een run.
Door de regen kon er maandag niet ge
speeld worden en ook dinsdag kon men pas
na de lunch beginnen. Richardson en Shap-
pard die 76 voor i scoorden, vormden een
schitterend paar dat de tweede wicketstand
op 83 bracht.
Het scorebord luidde:
Engeland eerste innings 247, Australië
eerste innings 202.
Engeland tweede innings:
Richardson c. Langley b. Lindwall34
Cowdrey c. Benaud b. Davidson8
Sheppard c. Arcer b. Miller62
May not out 37
Compton not out 35
Extra's (byes 3, legbeyes 3) 6
Totaal voor 3 wickets gesloten182
Wicketval: 17, 100, 108.
Bowling-analyse:
Lindwall
12
3
29
1
Miller
22
3
56
1
Davidson
5
0
13
1
Archer
13
3
52
0
1
7
0
Burke
4
2
15
0
Benaud
1
0
10
0
Australië tweede innings:
McDonald l.b.w. b. Statham 0
Burke l.d.a. b. Laker 1
Harvey c. May b. Lock 1
Craig c. Lock b. Laker 7
Miller not out 7
Johnson c. Lock b. Laker10
Benaud not out 0
Extra's (bye 1) 7
Totaal (voor 5) match draw.. 27
Wicketval: 0, 1, 5, 10, 27.
Bowling-analyse:
Statham2 1
Lock 8,1 11
Laker 13 14
Pronk
middel van een aantal schijndemarrages
welke de traag reagerende Italiaan kans
loos maakten.
Rousseau had zich dus geplaatst voor de
halve eindstrijd. De Australiër Tresidder
deed dit eveneens. De Rus Boris Romanov
beantwoordde niet aan de verwachtingen
d'ie hij des middags had gewekt. Het werd
duidelijk, dat hij nog te zeer het internatio
nale contact had gemist. Hij verloor beide
manches van de kennelijk meer gerouti
neerde Tresidder. De Italiaan Pinarello had
in de eerste manche een walk-over tegen
de sterke Argentijn Batiz, een van de ver
rassingen van Milaan in-het vorige jaar.
Men vroeg zich af of Batiz soms niet aan
de start mocht verschijnen, omdat de
bond van zijn land nog steeds de prijzen
niet heeft uitbetaald aan de renners, die in
1952 aan de ronde van Argentinië hebben
deelgenomen. Het verhaal wil, dat de Ar
gentijnse bond bij de Belg Van Steenber
gen nog voor 20.000 in het krijt staat. In
dit verband heeft de U.C.I. de Argentijnen
thans een ultimatum gesteld. Als er niet
voor 1 oktober betaald wordt volgt er on
herroepelijk schorsing van de bond. De
deelneming was dus volkomen in orde. Hij
had alleen het programma verkeerd gele
zen en was naar zijn hotel gegaan, in de
veronderstelling, dat hij later op de avond
nog moest rijden.
En Batiz kwam op de baan terug, ner
veus, maar toch won hij achtereenvolgens
de tweede manche en de beslissende rit in
enerverende duels, waarbij steeds de finish-
I foto de uitslag moest bepalen. De vermaar
de Italiaanse sprinter Pesenti had ook een
derde rit nodig om de lastige Fransman
Gruchet, van wie hij in de tweede rit ver
loor, van zich af te schudden en zich als
vierde kandidaat in de halve finales te
plaatsen.
De eerste serie van de stayers werd door
vijf combinaties betwist. Meer tegelijk
wilde men er vandaag op deze baan met
zijn steile en korte bochten niet toelaten.
De technische experts van de UCI hadden
bepaald, dat de rollen van de gangmaak-
motoren op zestig centimeter afstand
moesten worden geplaatst (op de Amster
damse stadionbaan liggen de rollen op
veertig centimeter). Men had dit gedaan
om de snelheid te beperken, want de ge
varen bleken allerminst denkbeeldig. Her
haaldelijk schuurden de stalen voetsteunen
van De Graaf's machine waarachter de
Nederlander Koch moeite had bij te blij
ven, over de cementen piste.
Koch reed slecht. Hy had zich laten ver
leiden, een te zware versnelling op te zet
ten en daardoor moest hij teveel „duwen"
om soepel te kunnen rijden. Hij was in
eerste positie gestart, maar werd al gauw
gepasseerd door de ook voor de anderen
ongenaakbare wereldkampioen, de Span
jaard Timoner, die uit zesde positie naar
voren was gerukt. Tot driemaal toe sloeg
Koch een aanval van de Spanjaard af,
maar na 21 minuten moest hy hem laten
gaan. Dit brak de weerstand van de
Utrechter, die nu het contact met zijn
motor verloor. Zo zag hij respectievelijk
ook de Fransman Godeau, de Zwitser
Zehnder en de Oostduitser Otte langs zich
heen daveren.
Op de helft van de koers was de stand
aldus: 1. Timoner, 2. op een halve ronde
Godeau, 3. op een ronde Zehnder, 4. op
een ronde Otte en 5. op twee ronden
Koch. Timoner lapte vervolgens al zijn
concurrenten nog een of meermalen, waar
bij Zehnder (nog drie keer) en Koch (nog
vier keer) het het zwaarst te verduren
kregen.
Het optreden van Koch, die voor zijn
eigen geld aan deze wereldkampioen
schappen deelnam, was dus allerminst im
ponerend, en het laat zich niet aanzien,
dat hij zich in de herkansing donderdag zal
rehabiliteren. Hier fljden namelijk zeven
man van wie alleen de winnaar in de
finale wordt geplaatst.
De Nederlandse kampioen Pronk heeft
in zijn serie tot zestien minuten voor het
einde, op kop een heldhaftige strijd ge
leverd tegen de Australiër French achter
Grolimund en de Zwitser Bucher (achter
de 75-jarige Pasquier), welke combinaties
hem beurtelings fel aanvielen, zonder aan
vankelijk hun eigen kans op de zege te
verdedigen. Dr. P. van Dijk, de voorzitter
van de KNWU, in woede ontstoken door
het tot tien a elf keer doen verwisselen
van de nummers twee en drie op het bord
dat de stand aangaf, diende protest in bij
de wedstrijdcommissarissen. Dit protest
werd echter afgewezen omdat men niet
kon bewijzen dat er tussen French en
Bucher van „combine" sprake was.
Pronk, die een uitstekende combinatie
vormde met de Duitse gangmaker Mer-
kens, sloeg in de 43ste minuut de laatste
aanval, die op hem werd gedaan, met
succes af. Toen was hij vrijwel uitgeput
door de voortdurende inspanning en raakte
hij los van de rol. Een minuut later ging
French hem voorbij en nog even later pas
seerde ook Bucher. Drie minuten voor tijd
waagde Pronk nog een laatste kans om
Bucher van de tweede plaats, die recht
gaf op deelneming aan de finale, te ver
dringen, maar de krachten van de Neder
landse kampioen schoten tekort. Zo zal
dus ook Pronk moeten proberen, de her
kansingsrit te winnen om alsnog in de
eindstrijd door te dringen.
De Zwitserse voetbalbond, die voor het
komend seizoen o.m. de wedstrijd tegen Ne
derland in Lausanne op 15 september op de
internationale kalender heeft staan, heeft 25
spelers opgeroepen voor een driedaagse trai
ning in Magglingen, aanvangende woensdag
29 augustus.
Het zijn: doel: Pernumian (Bellizona).
Pariier (Urania Genève) en Schley (Bazel),
Achter: Dutoit (Servette), Perruchoud (Lau
sanne), Robustelli (Bellizona) en Koch
(Grasshoppers). Midden: Kernen (Chaux de
Fonds), Vonlanden (Lausanne), Weber
(Lausanne), Frosio (Grasshoppers), Müller
(Grasshoppers), Jager (Grasshoppers) en
Thüler (Bazel). Voor: An tenen (Chaux de
Fonds), Ballaman (Grasshoppers), Meier
(Young Boys), Hamel (Young Boys), Pastega
(Servaette), Riva (Chiasso), Chiesa (Chias-
so), Zurmühle (Lugano), Eschman (Lau
sanne), Robbiani (Lugano) en Regamey
(Lausanne).
Voor de centrale training van de Neder
landse elftalclub (A-spelers) is ook Cor van
der Gijp (Feyenoord) uitgenodigd. Stori-
mans (NAC) en Peggeman (Alkmaar) heb
ben een uitnodiging gekregen deel te nemen
aan de training van de B-spelers.
Het Europees honkbal-kampioenschap zal
in 1957 niet in Spanje worden gehouden. De
Spaanse honkbalfederatie is op haar besluit
het toernooi te organiseren, teruggekomen.
Aan de bij de internationale honkhalfedcra-
tie aangesloten landen is een brief gezonden
met de vraag wie eventueel de organisatie
van het Europees kampioenschap op zich zou
winnen nemen.
De Rhodesian Bassebal Association heeft
het bestuur van de Koninklijke Nederlandse
Honkbal Bond gevraagd de mogelijkheid te
onderzoeken het Nederlands negental een
aantal wedstrijden te laten spelen in Rho
desia (Zuid-Afrika).
Aangezien het seizoen daar loopt van
oktober tot maart, zal aan de invitatie waar
schijnlijk geen gevolg kunnen worden ge
geven.
De mogelijkheid werd evei wel opengela
ten, omdat in Nederland het seizoen dan
ten einde is, de tocht volgend jaar te laten
doorgaan.
WOENSDAG 29 AUGUSTUS
Minerva: „Doctor at sea", alle leeft., 8.15
u.ur. Rembrandt: „Sissi", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Luxor: „Twintigduizend mijlen onder
zee", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De
parel van de Stille Zuidzee", 14 jaar, 7 en
9.15 uur. Roxy: „Helden zonder glorie", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Vrouwenbunga-
low", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „Picnic",
alle leeft., 7 en 9.15 uur. Lido: „Heb je 'm
door?", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Concert
gebouw: 8.15 uur. Opera Italiana. Fragmen
ten uit bekende Italiaanse opera's. Theater
Pieter Langendijk: 8 en 9.30 uur, Toneel
kronkels door Simon Carmiggelt.
DONDERDAG 30 AUGUSTUS
Minerva: „Doctor at sea", alle leeft., 2.30
en 8.15 uur. Rembrandt: „Sissi", alle leeft.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Twintigdui
zend mijlne onder zee", 14 j., 2, 7 en 9.15 uru.
Frans Hals: „De parel van de Stille Zuid
zee", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Hel
den zonder glorie", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15
uur. Palace: „Vrouwenbungalow", 18 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: 10.30 uur, Va
kantieprogramma „Picnic", alle leeft., 2.15,
7 en 9.15 uur. Lido: „Heb je 'm door?", alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Grote Kerk: 3
uur, Orgelconcert door Albert de Klerk.
Zuiderkapel: 8 uur: Maranatha-samenkomst
o.l.v. ds. J. Servaas.
De spelers van het prof-elftal van de voet
balclub „Hilversum" die zondag in Hilver
sum tijdens een wedstrijd tegen een amateur
elftal uit het veld waren gelopen omdat zij
geen betaling voor deze wedstrijd ontvingen,
hebben thans spijt over hun houding betuigd
aan het bestuur van hun club. Tijdens een
vergadering waarin het bestuur zich over
de ontstane situatie wilde, beraden is een
afvaardiging van het elftal de verontschul
digingen komen aanbieden. Het bestuur heeft
deze excuses aanvaard en het^lftal voor de
competitiewedstrijd van zondag tegen De
Valk in Valkenswaard opgesteld. De disci
plinaire straf in de vorm van een geldboete
van 25 gulden blijft echter gehandhaafd.
De spelers hebben zich aan deze maatregel
onderworpen.
Teneinde in het grote tekort aan perso
neel in de zwembaden te voorzien, worden
in overleg met het departement van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen in de
meeste grote steden van het land cursussen
voor opleiding van zwemonderwijzers (essen)
georganiseerd. De lessen beginnen in septem
ber en in april/mei 1957 worden de examens
afgenomen. Tegemoetkoming in de reisgel
den kan in bepaalde gevallen uit de rijks
subsidie worden verleend.
De damesploegen zyn vrijwel allemaal uit Bied, waar de Europese roeikampioen-
schappen worden gehouden, vertrokken. De heren hebben bezit genomen van het
meer, het botenhuis, de kleedkamers en het gezellige terrein met de aanlegsteiger-
tjes, waar het een druk komen en gaan is van de vele ploegen, die kris-kras over het
water snijden. Natuurlijk kijken de Nederlandse skiffeur Van Mesdag en zijn trainer,
dr. Hingst, nauwlettend toe, als de concurrenten in het numeriek sterke skiffnummer
het water op gaan voor de dagelijkse training. De zeer jeugdige Iwanov, de Russische
skiffeur, opvolger van de vermaarde Tjukalov, heeft diep indruk gemaakt op alle
insiders en de altijd opgewekte Poolse schoolmeester Kocerca, de Europese titelhou
der, is er niet helemaal gerust op, dat hij ook dit keer het kampioenschap zal ver
overen. Er zijn natuurlijk ook andere bekende skiffeurs op het water, de Fransman
Butel bijvoorbeeld, verder de Engelsman Fox, de Oostenrijker Rabeder, de Joegosla-
viër Vlasic, de Duitser Von Fersen en de Luikse skiffeur Higny.
De leden van de Njord-twee, Vrind en
Cornelissen gingen met stuurman Van Lig-
ten in de middaguren juist uit, toen de
Europese titelhouders de Zwitsers Kott-
mann en' Streuli met stuurman Rüde te-
tugkwamen in hun boot met de echt Ne
derlandse naam „De Vliegende Hollander",
op deze wijze gedoopt in Amsterdam tij
dens de Europese kampioenschappen van
1954.-En ook het tweetje van Wiesbaden
met de stuurman op de rug liggend achter
de boeg, trok natuurlijk ook veel belang
stelling.
In het Berlijnse Olympisch stadion hebben een aantal West-Duitse politiemannen
een demonstratie gegeven van hun prestaties op de motor. Daarbij maakten zij
een rondje met vier man boven elkaar op één motor en voorts demonteerden
zij tijdens het rijden het wiel van een motor-zijspan-combinatie.
Na eerste schamele woorden, die ze gewisseld
hadden, waren beiden blijven zwijgen. Het was na
tuurlijk begrijpelijk, dat Jablonsky niet over de organi
satie of zijn arrestatie wilde praten. Zijn angst voor de
microfoon had dat direct al duidelijk gemaakt. Maar
er waren toch neg zoveel andere zaken, waarover men
zou kunnen praten, zodat men de spanning waarin men
verkeerde, iets zo kunnen verlichten. Een gesprek had
enigszins geruststellend kunnen werken. En voor Franfa
zou al een gesprek over koetjes en kalfjes kalmerend
hebben gewerkt, hij zou zich dan niet meer zo alleen
hebben gevoeld. Ten tijde van de Gestapo en de con
centratiekampen was een praatje altijd een grote steun
geweest en waarom zou het dan nu anders zijn? Dat
ik nu juist, dacht Franta, in de cel van deze zwijgzame
Jablonsky terecht moest komen! Hij zuchtte tijdens het
ijsberen. Gelukkig, dat mijn vrouw niet meer leeft,
dacht hij, want anders had ze moeten meemaken dat ik
voor de tweede keer gearresteerd werd. Als m'n dochter
Jan nu nog maar op tijd heeft kunnen waarschuwen!
Aan de mogelijkheid, dat men hem binnenkort zou vrij
laten waarover de verdacht-vriendelijke politieman
gerept had hechtte hij bitter weinig waarde. Het was
waarschijnlijk een soort lokaas geweest voor zijn tweede
verhoor.
Het was ongetwijfeld het verstandigst om zich in te
stellen op een langdurig verblijf in de gevangenis, alles
te ontkennen, niets te weten, niemand te kennen en het
zich in de cel zo gemakkelijk mogelijk te maken.
Noodzakelijk was het in dit verband om er achter te
komen wie nu precies waren gearresteerd, wat de po
litie allemaal al wist, in welke cellen zijn vrienden wa
ren opgesloten en hoe hij in contact kon komen met hen
en met zijn vrienden buiten de muren van de gevangenis.
Dat was altijd de taktiek geweest bij een arrestatie ten
tijde van het protectoraat en in dit opzicht zouden de
dingen wel niet veranderd zijn. Het was altijd in eerste
instantie de opzet geweest in contact te komen met één
der gevangenisbewaarders en dat was steeds gemakke
lijker gegaan als men met anderen een cel had gedeeld
dan als men alleen had gezeten. Maar hoe kon Jablons
ky dit weten, hij, die nog nimmer in een gevangenis ge
zeten had? Tijdens de oorlogsjaren had hij bij de in het
Westen opererende geallieerde legers gediend. Nu lag
hij op zijn brits en filosofeerde, of misschien piekerde
hij er wel over wat zij straks te zijner verdediging naar
voren zou moeten brengen en waarbij hij zich slimmer
en beleefder dan de ondervragende politieman zou moe
ten tonen. Maar daarbij vergat hij dan, overpeinsde
Franta, dat het bij een verhoor altijd verstandig is zich
eerder dom dan verstandig te tonen. Misschien doe ik
hem hiermee echter onrecht, dacht Franta terwijl hij
de cel op en neer liep. Misschien piekert hij helemaal
niet over die zaken, maar probeert hij de pijn te onder
drukken. In dat geval zou ik hem moeten helpen en
dus maar liever niet met hem praten.
Franta ging op Jablonsky's brits zitten en boog zich
over hem heen. Jablonsky bewoog zich echter niet, noch
opende hij de ogen. Franta streek over zijn haar, zucht
te, stond op en begon weer te ijsberen.
Het viel hem op, dat er op zijn brits geen deken lag.
De bewaker zou hem er ongetwijfeld nog wel één bren
gen. Het voedsel was natuurlijk slecht daar klaagde
men in de gevangenis altijd over maar het zou toch
wel eigenaardig zijn, als er niet genoeg dekens zouden
zijn. In dat geval had men kennelijk niet op veel arres
taties gerekend. Zou men dat wel gedaan hebben, dan
zouden ze hem wel gauw een deken brengen. Zij koch
ten zoveel Amerikaanse legerdekens, zij hadden alle
Duitse dekens overgenomen en dan waren er nog voor
raden geweest, zodat het wel heel raar moest lopen als
ze hem er geen zouden brengen.
Zo borduurde Franta enige tijd op dit thema voort.
Hij maakte zich echter slechts bezorgd om een deken
en hij hoopte dat hem er spoedig één gebracht zou wor
den, omdat hij er op vlaste met een bewaker in contact
te komen. Hij zou dan misschien iets te horen kunnen
krijgen.
Zijn horloge had men hem afgenomen, zodat hij niet
wist hoe laat het was. Het licht in de cel brandde nog
op volle sterkte, zodat de gevangenisnacht nog niet be
gonnen kon zijn. De stilte op de gang werd nu en dan
verbroken door snelle voetstappen of door het met een
luide klap dichtslaan van een celdeur. Nu en dan hoorde
hij ook enkele stemmen, maar hij kon niet verstaan wat
er gezegd werd.
Plotseling werden de voetstappen veel duidelijker. Ze
hielden stil bij de cel aan zijn rechterhand. Even later
klonken ze echter weer hol door de corridor. Nu bleef
de onbekende voor Franta's cel staan. De deur ging
open: er verscheen een bewaker in de cel met een deken
over de arm. Het was een al wat oudere man. Het was
hoe bestaat het, was er dan niets veranderd? Lojza
Durda, die ook al ten tijde van het protectoraat als be
waker dienst had gedaan, een betrouwbaar dienaar van
de successievelijke regeringen, een man, waar je goed
mee kon opschieten. Franta sprak hem met zijn naam
aan. Durda herkende hem direct.
U weet, mijnheer Vymetal, zei Durda, dat ik altijd
de mensen herken, die hier enige tijd hebben doorge
bracht. U bent hier een maand of zes geweest, is het
niet? Ik weet nog heel goed dat u zich altijd prettig
gedroeg en dat u uw angst niet afreageerde op de be
wakers. Heel wat mensen hier gedroegen zich alsof het
mijn fout was geweest, dat ze opgesloten zaten, maar u
gedroeg zich altijd als een heer!
Franta onderbrak hem onmiddellijk.
Maar dat was de natuurlijkste zaak van de wereld,
mijnheer Durda. U was altijd zo beleefd en zo inschikke
lijk. En zoiets vergeet men niet licht. Na de bevrijding
ik bedoel in 1945 heb ik hogal uitvoerig over u ge
rapporteerd toen ik werd ondervraagd door het natio
naal comité over mijn ervaringen in de gevangenis.
Heren zei ik, broeders en kameraden, gevangenbewaar
der Lojza Durda is met voorbeeldige correctheid op
getreden. Hij was waarlijk een patriot. Hij gaf altijd
briefjes door, hij had steeds iets rookbaars voor ons, hij
gaf ons inlichtingen over de S.S.-officieren en de rechter
van instructie. Om het kort te maken: hij hielp zijn
landgenoten als een goed vaderlander. Ik hoop, mijnheer
Durda, dat u na de bevrijding geen moeilijkheden hebt
gehad, ik bedoel na 1945.
Diïrda lachte zelfverzekerd.
Natuurlijk niet, mijnheer Franfa. Ik heb geen en
kele moeilijkheid ondervonden. Iedereen heeft ver
klaard, dat ik niet verkeerd ben geweest, dat ik echt
menselijk ben opgetreden. Wij bewakers kunnen niet
steeds precies doen wat wij eigenlijk wel zouden willen.
Reglementen zijn nu eenmaal reglementen. Maar in mijn
functie van bewaker kwam ik natuurlijk bepaalde din
gen te weten, en vaak kon ik daardoor iemand helpen
zonder de aandacht al te veel op mij te.vestigen.
Terwijl hij dit zei, was hij twee of drie stappen de cel
ingekomen. Hij legde tenslotte de deken op Franta's
brits. Franta was vlak bij hem gaan staan en vroeg
zachtjes, zó zachtjes zelfs, dat Jablonsky niets kon ver
staan: Vertelt u eens mijnheer Lojza, is er werkelijk
een verborgen microfoon in onze cel? Of zijn alle cellen
er tegenwoordig van- voorzien?
Durda lachte enigszins verlegen en beantwoordde de
vraag op dezelfde fluisterende toon als waarop zij ge
steld was.
Wat een idee, Franta! Dat zijn spi'ookjes! De micro
foons bevinden zich nog steeds in dezelfde cellen als
waar de Duitsers ze hebben aangebracht en verder
werden ze aangelegd in laat me even nadenken no. 4
op de eerste etage, no. 9 op de tweede etagein totaal
zijn er acht bijgekomen.
Franta trok een ongelovig gezicht.
Lojza, als ik je vriend niet was geweest, dan zou
ik nergens naar vragen, of ook maar een woord méér
zeggen dan van een gevangene tegenover een bewaker
wordt verwacht. Maar, Lojza, zelfs als jouw vriend er
ken ik dat jij om het zo maar eens te zeggen gezag over
mij uitoefent. En ik kan niet geloven dat hier geen mi
crofoon is. Daar je hier al zo lang werkt, ben je natuur
lijk in de positie om het te weten, maar je kunt er toch
niet absoluut zeker van zijn of hier nu een microfoon is
of niet?
Lozja Durda legde zijn rechterhand op zijn hart en
zei op een toon alsof hij beledigd was: Franta, als
vriend zou ik je geen leugen vertellen, maar bekennen
dat ik het niet wist of hier nu wel of niet een microfoon
is aangebracht. Maar ik ben de enige bewaker op deze
gang, die volkomen op de hoogte is van de kwestie van
de microfoons.
(Wordt vervolgd).
Het Njord-tweetje vindt het water zwaar,
een oordeel, dat ook door andere roeiers
wordt gedeeld. Ook de klimatologische
factoren spelen een grote rol en de prog
noses luiden dan ook, dat geen bijzonder
snelle tijden op het meer in Bied zullen
zijn te noteren.
De Franse herenploeg is als laatste in
Bied gearriveerd. Het grote team is van
1226 augustus in het trainingskamp bij
Parijs tezamen gekomen, iets wat de Russi
sche leiders voor hun roeiers dit keer niet
nodig vonden. Hun ploegen oefenden ge
scheiden in Leningrad, Moskou en Kiev, de
voornaamste centra van het race-roeien in
Rusland.
Congres
Onder presidium van de heer Mulegg
(Zwitserland), is in Bied het jaarlijkse
congres van de F.I.S.A. gehouden.
De Europese kampioenschappen voor
dames zijn voor 1957 vastgesteld op 23, 24
en 25 augustus in Duisburg, en die der
heren op 30 en 31 augustus en op 1 sep
tember 1957, eveneens op de nieuwe roei-
baan.in Duisburg. Voor 1958 zijn de kam
pioenschappen toegewezen aan Polen.
Mulegg was weinig enthousiast over de
voorbereidingen van Australië voor de
Olympische roeiwedstrijden in Ballarat.
„Ik ben niét verantwoordelijk voor het
logies", zo riep hij uit, toen uit het zeer
critische rapport van een Roemeense ge
delegeerde bleek, dat bij grote hitte de
roeiers het in de woongelegenheden by de
roeibaan wel heel moeilijk zouden kunnen
uithouden, zo primitief heeft men daar
voor het onderdak gezorgd.
Uit het rapport, dat de Nederlandse chef
de mission voor Melbourne, Kees Kerdel,
geruime tijd geleden in Nederland heeft
uitgebracht, bleek ook wel duidelijk, dat
de organisatie voor de roei- en kanowed
strijden in Ballarat bij Melbourne geen
volledige voldoening kon schenken.
Toen de houten vogel gesproken had, boog Bunno zich over de grote steen en keek.
Ja, werkelijkdaar lag een schop, zoals de vogel had gezegd. Hij nam de schop
op en de vogel sprak opnieuw.
„Nu moet je eerst die steen van zijn plaats halen en waar die gelegen heeft, moet
je de kuil graven!", zei de vreemde vogel.
Bunno zuchtte eeiis; toen zocht hij een stevige stok en begon de zware steen met
veel moeite van zijn plaats te wringen...
i i
17 1
8 3
