ZE VEN DA GEN HAARLEM Joh. de Winter Samenkomst in de Grote Kerk voor de Reclasseringsdag Haarlems Sterhuis zal uitbreiding ondergaan CMorè Kamer van Koophandel krijgt nieuwe secretaris KOMENDE MAN Schandalige schutting GAANDE MAN VAN MENSEN EN DINGEN ONDER DE DAMIAATJES Boeke(n)rij Mr.A. G. de Blécourt: nieuw en interessant werkgebied Jhr.m r. J. C. Mollerus: genoeg drukte met nevenfuncties VRIJDAG 21 SEPTEMBER 1956 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT 9 Ds. H. van Herwaarden naar Nieuw-Guinea Kort nieuws fa Bloemendaalse Schaakclub hield vergadering Heiliglanden Treintje spelen in de Vleeshal Vijfenzeventig jaar en een reputatie Vrouw stak meubels in brand Conflict in leiding niet bijgelegd Toezegging beroep voor ds. S. H. J. Voors Burgerlijke Stand van Haarlem Ter gelegenheid van de Nationale Reclas- De reclasseringscollecte wordt in Iiaar- seringsdag 1956 is woensdagavond in de Grote Kerk te Haarlem een samenkomst gehouden, waarop vier sprekers, die Haar lemse reclasseringsinstellingen vertegen woordigden, het woord hebben gevoerd. Medewerking verleenden het kerkkoor Scola Cantorum onder leiding van Jan Laarveld, het muziekkorps van het Leger des Heils onder leiding van Berend Schut en de organist Klaas Bolt. lem van maandag 24 tot en met zaterdag 29 september gehouden. Het comité ver wacht, dat velen het werk zullen gedenken. Collectanten kunnen zich melden bij het bureau van de U.V.V., Grote Houstraat 142, Haarlem, telefoon 14179. Voor het aanvullend kerkelijk examen voor zendingspredikant is geslaagd ds. H. A. van Herwaarden, laatselijk predikant te Amsterdam-O-Watergraafsmeer. Ds. van Herwaarden is bestemd voor Hollandia (Nieuw-Guinea). De bevestiging als zendingspredikant en de afvaardiging zal geschieden op zondag ochtend 30 september in de Wilhelmina- kerk te Heemstede. Het vertrek naar Nieuw-Guinea is bepaald op 7 oktober. Jeugdige stropers. De Haarlemse politie heeft proces-verbaal opgemaakt tegen drie jongens wegens stroperij. Op een landgoed tussen de Ramplaan en Elswoutlaan hebben de jongens dinsdagavond hun zakken vol geladen met onrijpe perziken en pruimen. Reeds verscheidene malen waren onwelkome gasten in de fruittuin geweest en daarom was de jachtopziener dubbel waakzaam Toen hij dinsdagavond weer een gerucht hoorde, heeft hij een afgerichte hond los gelaten, die een van de jongens vastgreep. In Haarlem slaat bij de hoek van de Nieuwe Gracht tegenover het Nassauplein het Sterhuis, het huis van de vereniging die de belangen behartigt van het buiten het gezin wonende en werkende jonge meisje. Deze vereniging, de „Union", heeft met haar huizen enorm veel goed werk gedaan, Pater P. Coumans zeide enkele ge dachten te wilien meegeven, die de reclas- seerders van dienst kunnen zijn in hun werk om de gevallen medemensen te hel pen. Het gaat om mensen, die een misstap hebben begaan en uitgesloten zijn van de gemeenschap. In de cel boeten zij voor hun misdaad en bereiden zich voor een mens waardig wezen in de maatschappij te wor den. Een reclasseerder komt hem in de eenzaamheid spreken en laat blijken naast hem te willen staan. Contact wordt verkre gen met de geestelijk arme mens. De be zoeker dient hierbij afstand te doen van burgerlijkheid en van zijn eigen-ik. Het reclasseringswerk geschiedt, omdat men immers in het leven de medemens dient lief te hebben en God bovenal. Daarbij is het persoonlijk gebed ook van belang. Drs. N. Boeken uit Amsterdam, di recteur van het Nederlands Genootschap tot Reclassering, zeide dat reclasseren niet meer alleen inhoudt het bezorgen van werk aan ontslagen gevangenen. De reclasse- ringsarbeid vraagt thans veel meer dan in het verleden. Men heeft op het ogenblik meer bemoeienis met mensen die veroor deeld zijn, maar geen straf behoeven uit te zitten, als zij zich aan voorwaarden hou den, dan met gevangenen. Een staf van des kundige werkers zorgt er voor, dat het moeilijke werk van de reclassering ver richt wordt. De overheid verleent daarbij steun, maar de medewerking van de ge meenschap kan niet gemist worden. Spre ker hoopte, dat velen als vrijwilliger wil len optreden of een bijdrage zullen geven tijdens de de volgende week te houden collecte. Kapitein P. V o n s van het Leger des Heils sprak woorden van waardering aan het adres van hen die zich aan de reclasserings- arbeid wijden. Uit gesprekken met reclas- santen is hem duidelijk geworden, dat het werk niet gemakkelijk is. Het komt vaak voor dat het verblijven in de cel niet tot eenmaal beperkt blijft. Dan nog wil de re classeerder achter zijn medemens staan, hoewel deze een bron van grote zorgen kan zijn. In de bijbel heeft spreker gelezen, dat de zondaren niet worden vergeten en kapitein Vons herinnerde daarbij aan het verhaal van de verloren zoon en aan de woorden die Jezus volgens Lukas 7, gespro ken heeft: „„Vrouw uw zonden zijn u ver geven". Deze vrouw is blijvend gereclas- seerd. Nadat d s. A. J. v a n R h ij n, bestuurs lid van de afdeling Haarlem van de Pro testants Christelijke Reclasseringsvereni- ging, gelezen had uit Mattheus 25, van vers 31 af, sprak hij over denken, danken en doen. Er wordt volgens hem weinig aan de medemens gedacht en speciaal niet aan hen, die een misdrijf gepleegd hebben. Bij het passeren van de koepel aan de Har- menjansweg wordt men wel eens even be wogen, maar dikwijls is het spoedig weer voorbij. Jezus Christus hééft zich vereen zelvigd met de gevangene. Daarom mag men niet misprijzend spreken over de ge strande. Als men goed heeft leren denken dan volgt er danken op. Dat ervaart men des te meer, als men nauw contact houdt met de gevangenen. Sprekende over doen zeide ds. Van Rhijn dat er een gevaar in het houden van bijeenkomsten als deze avond schuilt. Men kan gesticht of bewo gen raken, maar als dat het resultaat is, dan is het nog weinig. Men dient wat voor de medemensen te doen en de gelegenheid daartoe bestaat bij de reclassering. Spre ker vroeg niet alleen toewijding, en gebed, maar ook offerande. ADVERTENTIE Afgeluisterd gesprekje „WAT IS DONKER VERANDERD, ZEG!" ..Veranderd' Hoe'" ..In zijn voordeel' Vroeger kreeg ik altijd de indruk dat hij het oudste pak ter wereld aan had. altijd'" ,.En weet |C hoe dat kwam' Hij heeft geen makkeli|k figuur en daarom was er moeilijk iets te vinden voor hem .,En nu' Heeft hij zeker een costuum laten maken'" ..Welnee Maar hij heeft eindelijk een goed costuum gekocht, met een fantastische pasvorm ..Bekend merk?" „Bekend'Beroemd 'Ik heb het over Oxford In het Jeugdhuis aan de Donkerelaan te Bloemendaal heeft de Bloemendaalse Schaak club woensdagavond haar jaarvergadering gehouden. De voorzitter herdacht het on langs overleden lid de heer P. J. Vuyk, die men onder de actieve leden van de club ten zeerste zal missen. Daarna werden de resultaten over 1955 van de onderlinge competitie bekend gemaakt. Het eerste tiental heeft zich gehandhaafd in de overgangsklasse, het tweede tiental in de derde klasse en het derde tiental is ge promoveerd naar de derde klasse, zodat het tweede en het derde tiental thans in dezelfde klasse spelen. De wisselbeker werd uitge reikt aan de clubkampioen, de heer P. Jor- dans: kampioen van groep II werd de heer J. van Beem, van groep III de heer G. Out. Voor de eerste keer krijgen deze beide laatstgenoemde heren een medaille. Bij de bestuursverkiezing werden de drie aftredende leden, de heren C. Cramer. H. W. Hogenbirk en J. R. Janssen bij acclamatie herkozen. De nieuwe competitie-indeli.ig is als volgt: twee eerste groepen, twee tweede groepen en een derde groep. De nieuwe competitie begint op woensdag avond 26 september in het Jeugdhuis. Op 1 oktober wordt de leiding van het secretariaat van de Kamér van Koophandel en Fabrieken voor Haarlem en omgeving, die een steeds centraler betekenis begint te krijgen voor het economische leven in stad en streek, door jhr. dr. J. C. Mollerus overgedragen aan mr. A. G. de Blécourt. De eerstgenoemde heeft deze hoogste ambtelijke functie van de Kamer van Koophandel bekleed sinds het jaar 1922 en is een goede bekende geworden voor het bedrijfsleven in deze omgeving en in nog veel wijdere kring door zijn wereld reizen, die hij overigens ook steeds ten nutte heeft weten te maken voor het economisch leven in Nederland. En de heer De Blécourt is bijna een goede bekende in Haarlem, want hij is reeds enige tijd bezig zich op het secretariaat in te werken en hij woont al met zijn echtgenote en zijn zoontje in Heemstede. Gezien de vele en vaak omvangrijke taken van de Kamer toonde hij zich dankbaar voor de grote medewerking die hij bij dit alles van zijn voorganger heeft ondervonden. Ook zijn eigen ervaring hielp hem daarin, want hij was zelf tot dusver tweede secretaris van de K. v. K. voor Rijnland. Mensen die het goed met Haarlem en zijn stadsschoon menen, zullen, evenals wij, verheugd zijn met de benoe ming van de Heemschut secretaris Corneille F. Jansen tot ambtenaar belast met de Monumentenzorg. Wat dat betreft kan en behoort ons geen zorg te veel te zijn. En ook geen offer. Helaas is een dergelijke, van burgerzin ge tuigende opvatting blijkbaar geen gemeengoed bij allen die in Haarlem betrokken zijn bij bouw en verbouw. Wij heb ben al meea- dan eens geschre ven over de herbouw van het enige jaren geleden aan de Gedempte Oudegracht afge brande doktershuis. Men heeft „Ik vind dit een hele prettige overgang, want wat ik van Leiden zal gaan missen dat zal ruimschoots gecompenseerd worden door de bijzondere interesse, die de ontwikkeling van deze stad en deze omgeving in mij heeft gewekt", aldus mr. De Blécourt. De Kamer van Rijnland omvatte veel meer ge meenten, namelijk 26, maar die zijn in het algemeen veel kleiner dan die van Haarlem en omgeving. En de problemen liggen hier op een nogal hoog niveau, denk bijvoorbeeld aan de IJmondplannen en de verkeersvraagstukken in deze om geving, of aan de industrie in de Waarderpolder. Het merk waardige verschil met Leiden is overigens dat Haarlem door zijn zeer zeker belangrijke industrie toch nog niet het karakter van een industriestad heeft en Leiden wél. „En dan om nog maar eens een verschil te noemen is Leiden ontzet en Haar lem niet"zei hij lachend, daarmee doelend op het feit dat Leiden een universiteit heeft in tegenstelling tot Haarlem. En het is dat universitaire leven, waarin hij zolang opgenomen is geweest, dat de heer De Blécourt natuurlijk wel zal missen. Mr. de Blécourt werd in 1910 in Zutphen geboren. Hij was een zoon van prof. mr. A. S. de Blécourt, die in leven hoog leraar oude vaderlandse ge schiedenis aan de rijksuniver siteit te Leiden was. Na het gemeentelijk gymnasium de Leiden te hebben doorlopen, werd hij zelf als student in de rechten aan deze universiteit ingeschreven en in 1933 stu deerde hij af. Tot. 1937 was hij als advocaat in Den Haag ge vestigd en toen volgde zijn be noeming tot tweede secretaris van de Kamer van Koophan del in Rijnland. Wat de om vang en de gevarieerdheid van de bedrijvigheid betreft vallen zijn oude en zijn nieuwe ge bied uiteraard moeilijk met elkaar te vergelijken. Leiden had een aanzienlijke wolindus trie, die men in deze streek niet aantreft maar Katwijk had zijn visserij gemeen met IJmuiden, op een haven na. Niet te vergelijken vallen ech ter verscheidene grote indus trieën, vooral in het geprojec teerde IJmond en bijvoor beeld helemaal in het oosten de Fokkerfabrieken. „De Ka mers van Koophandel worden vaak alléén gezien in hun be trekking tot de middenstand", zei mr. De Blécourt, „maar dil is onvolledig. De taakomschrij ving, „het bevorderen der be langen van nijverheid en han del", maakt het terrein van onze bemoeienissen véél rui mer neem maar ons beroep bij de Kroon naar aanleiding van het plan IJmond-Noord. Dat gaat om heel andere dan middenstandsbelangen.Of denk aan de adviezen van de Kamer bij allerlei verbindingsvraag stukken". Dat neemt niet weg, dat de Kamers bij de uitvoering van verscheidene wettelijke maat regelen speciaal met de mid denstand te maken hebben, zo als bij de Vestigingswet Klein bedrijf, de Afbetalingswet, de Wet Opruiming en Uitverkoop en de Winkelsluitingswet. ,Men kan het personeel-van de Kamer van Koophandel als semi-ambtenaren beschouwen, maar laat men daar geen ten dentie in zien van wat het pu bliek onder ambtenarij ver staat, want wij zijn overtuigd van de noodzakelijkheid om ons helemaal aan te passen aan de sfeer van de handel. Het gaat ons in de eerste plaats om de service." Er is één aangelegenheid, waarin de Kamer zeer formeel te werk moet gaan en dat is het bij houden van het Handels register. Van de nauwkeurig heid daarvan hangt namelijk heel veel af. De Handels registerwet dateert van 1918. Mr. Blécourt onderbrak zijn uiteenzetting met een histo risch grapje over de Handels registerwet: de examenvraag van prof. Cleveringa aan een studente, die de charme in persoon was: „van wanneer dateert de Handelsregister wet?" Antwoord: „achttien eh", waarop de hooggeleerde vertederd sprak: „Goed, ne gentienachttien In Leiden heeft de nieuwe secretaris ook de oorlogsjaren hij de Kamer van Koophandel meegemaakt en de levendige belangstelling van de bezetter in het economisch leven resul teerde in allerlei fnuikende maatregelen. Deze laatste vergden heel wat organisatie en improvisatie om niet uit gevoerd te worden. Wél ver leende de Kamer daar ook zijn service aan het verzet, dat in 1941 opeens de preciese cijfers van de Duitse boterdiefstallen uit ons land publiceerde een feit, waarvoor mr. De Blécourt in het Oranjehotel werd opge sloten. Na de oorlog was mr. De Blécourt ook drie jaren hoofd van de POD in Leiden en lid van het Beheersinsti tuut. De enige functie welke hij in Leiden na deze benoe ming behoudt is voorzitter van de Raad van beroep voor di recte belastingen. De secretaris van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Haarlem en omstreken gaat heen, jhr. dr. J. C. Mollerus blijft. Daarmee willen we maar schrijven, dat de heer Mollerus wel met pensioen gaat, maar nog lang niet gaat rusten. Men zal hem nog dagelijks tegen kunnen komen in de een of andere adviseursfunctie, arbitrerend in netelige geschillen voor die taak is hij geknipt, omdat zijn stelregel luidt: „Mot ontga ik ten enenmale, daar koop ik niks voor!" of als altijd op weg naar een vergadering of een lezing over zijn verre reizen. Mollerus, dat is een merkwaardige mengvorm van een zaken man en een flaneur. Maar in welke hoedanigheid men ook met hem te maken krijgt, men weet onmiddellijk dat men met een zeldzaam markante persoonlijkheid te doen heeft. Dat vond zijn vader ook al toen hij in 1914, na aan de toenmalige Hogere school voor land-, tuin- en bosbouw te zijn afgestudeerd als Indisch landbouwkundige, kort en goed meedeelde, dat hij niet van plan was ooit in de Oost werkzaam te zijn, om het even of het nu om hoog- of om laaglandcultures ging. Hij pakte zijn koffertje, trok naar het westen, werkte in de overstroomde gebieden van Noordholland en kwam op een fabriek in de Zaanstreek, waar hij als gewoon arbeider mee hielp bij de produktie van tienduizenden kilo's blauwsel, schoensmeer en poetsgoed en later bij de lakmoesfabrikage, een bijzonder onsmakelijk kar weitje. Toen hij na twee jaar ma laria had opgelopen ontmoette hij de heer Keiler van de firma Keller en Macdonald, die hem een administratieve baan aan bood, een mededeling welke door zijn vader ontvangen werd met de uitroep: „Welke gek neemt jou aan?" De heer Keiler heeft de arbeidsover eenkomst kennelijk niet zo gek gevonden, want hij effende de weg van jhr. Mollerus naar het secretariaat van de Neder landse vereniging van elektro technische werkgevers, waarin men een voorbereiding tot zijn entrée in 1922 als secretaris van de toen juist op nieuwe wettelijke leest geschoeide Ka mer van Koophandel kan zien. Jhr. Mollerus bevond zich op het moment van zijn verkie zing niets vermoedend op een gecombineerde zaken- en va kantiereis in Duitsland. Hij rekende er waarschijnlijk ook niet op, want hij stond niet als nummer één op de voor dracht. Die plaats werd name lijk ingenomen door een zekere mr. C. P. M. RommeGeen enkel telegram bereikte hem en zo geviel het dat hij zijn benoeming pas vernam door middel van een op een grensstation vergeten exem plaar van een al enige dagen oud Handelsblad. Voorlopig werkte jhr. Mollerus overdag op de Kamer en 's nachts voor de Elektrotechnische werk gevers. Want nevenfuncties waren hem niet verboden en van die faciliteit heeft hij dankbaar gebruik gemaakt. De belangrijkste functie die jhr. Mollerus naast zijn hoofd betrekking heeft waargenomen was die van secretaris van de Nederlandse Tuinbouwraad, 25 jaar lang. Zo kwam zijn Wa- geningse kennis hem toch nog te stade. De grote Floralische tentoonstellingen in Gent, Lon den, Madrid, Zagreb werden door hem bezocht: hij was ge zeten naast koningin Astrid, danste met de dochters van Alfonso XIII en leidde de kleine prins Peter van Joego slavië aan de hand. Zo ontwikkelde hij zich ook tot globetrotter, die vierhon derd kilometer te voet door de oerwouden van Liberia afleg de om een landgenoot op te zoeken, tot de man die 240 kilometer tussen Paramaribo en Moengo in een kano liet verglijden, was hij een der eerste luchtreizigers, die van Geyssendorffer boven de Sy rische woestijn te horen kreeg: „Hou jij nu die knuppel maar een tijdje vast". Hij is ook een van de acht Nederlanders die nog een retourbiljet per Zep pelin EuropaVerenigde Sta ten kunnen tonen. Al die er varingen werden opgedist in 4500 spreekbeurten, waarvan de eerste zo'n dertig jaar ge leden in Winschoten werd ge houden. En dat allemaal gecombi neerd met het secretariaat van HFC 37 jaar het voor zitterschap van de Biljartbond twintig jaar het onder voorzitterschap van Haarlems Bloei en wat al niet meer. En desondanks: achttien jaar na het verlaten van Wageningen promoveerde hij met de heer Keller als een van de para nimfen bij professor Minder- houd op de dikste dissertatie ooit in Nederland verschenen: „De officiële vertegenwoordi ging van landbouw, nijverheid en handel in Nederland van 1815 af tot heden". Een der stellingen luidde: „De winkel sluiting is in Nederland uiter mate slecht georganiseerd". Die mening is jhr. dr. Molle rus nog steeds toegedaan. Maar dan spreekt hij weer als secre taris van Kamer van Koop handel en Fabrieken. En daar over hebben we het op een andere plaats. Hier hadden we het over de on-officiële Mollerus, die elke gril van het leven begroet met een „Dat is lollig, daar lééf je van!" En daarom hebben we ook deze foto gekozen uit een omvangrijke collectie reisher inneringen. Men ziet de aftre dende secretaris op een van zijn bezoeken aan Djakarta. weliswaar en passant nog een aardig halsgeveltje verdonke remaand om plaats te maken voor een bankgebouw, maar zo radicaal als men met het breken is geweest, zo weinig doortastend is men met bou wen en vooral: bouwen met het inzicht en de allure die bij deze kwetsbare plek in het straatbeeld gewenst is. Men heeft de lege plek nu willen verhullen, hetgeen ge schied is, zoals gebruikelijk, mét behulp van een schutting. En welke een schutting! Een schandalige schutting! Wij willen niet beweren, dat elke schutting een pronkstuk be hoort te zijn. Wel, dat een verzameling sloophout culmi nerende in een hot en her in elkaar getimmerde deur, het geheel bekroond met een prik keldraadguirlande op een van de meest in het oog lopende plaatsen van de binnenstad ronduit een schande is. Een schande voor degenen die dit wanprodukt in elkaar knut selden en een schande voor hen die dit toelieten. Men zal zich herinneren dat de poëzieprijsvraag van de so ciëteit „Teisterbant" in no vember 1955 onder haar leden uitgeschreven een aantal geslaagde verzen over de Hei liglanden opleverde. „Teister bant" heeft nu de goede ge dachte gehad deze zestien ver zen in een bundeltje te ver zamelen. Het boekje verschijnt officieel op de bijeenkomst van de volgende week woensdag, 26 september en zal ook in de handel komen. Acht complete spoorwegem placementen zullen in werking te zien zyn op een tentoonstel ling van technisch speelgoed, die de firma Korstjens en Sig naal woensdag 26 september van 's middags half drie tot 's avonds half elf in de Vlees hal aan de Grote Markt te Haarlem organiseren. Ook tientallen nieuwigheden in het technisch speelgoed zyn op de demonstratie te zien. De heer H. Meyer heeft van daag met een receptie in de winkel het feit herdacht dat zijn vader 75 jaar geleden de textielfirma Abraham Meyer heeft opgericht. In al deze jaren is de firma in de Grote Houtstraat gevestigd geweest. Abr. Meyer is er steeds op uit geweest om de klanten met raad en daad bij te staan. Eén van zijn lijfspreuken was „Het vertrouwen komt na jaren en gaat met één pennestreek ver loren". Dat Abr. Meyer be kendheid geniet blijkt wel uit het feit, dat twee tachtigjarige dames reeds als twintigjarige meisjes bij de firma hun in kopen deden en nog steeds klant zijn. Lijst -van door de Sladshibliotheek aangeschafte boeken Romans: Van Goeree: De wilde waan; Van der Hoogte: Huis in de nacht; Van der Post: Flamingo- veer; Van der Steen: Totale uit verkoop; Schaeffer: Janna du Coeur (Duits); Han Suyin: and the rain my drink; Shaw: Lucy Crown (Engels); Troyat: Les Semailles et les moissons, dl. 3. Populair wetenschapelijke boe ken: Havelock Ellis: Psychologie der sexen; Van Gestel: Loyola en de Jezuitenorde; Berekeningen en herziene berekeningen omtrent de toekomstige loop der Nederlandse bevolking. 2 dln.; Ruimtelijke or dening in Nederland, dl. 1; Lan- geveld: Ontwikkelingspsychologie; Infeld: Albert Einstein, zijn werk en zijn invloed op onze wereld; Atlas der natuurreservaten; Lip- pa: Chirurg achter bamboe; Go- ren; Vereenvoudigd contract- bridge; Auto-encyclopedie; Neete- son: Elektronenröhren in der Im- pulstechnik; Stigter en Ploeg: Le vensverzekering; Vestdijk: Zuive rende kroniek: GiedionWelcker: Plastic des XX Jahrhunderts; Kon- do: Katagawa Utamaro; Berendt: Jazz, van New Orleans tot cool; George: Parijs: Malvezzi en Pirelli De vrijheid sterft niet..; brieven van terdoodveroordeelden uit het Europees verzet. veel meer dan een buitenstaander kan ver moeden. Door een bemiddelings- en in lichtingenbureau voor arbeid en kamers, zijn zeer veel meisjes aan werk en aan een betrouwbaar onderdak geholpen. In het Haarlemse huis is een eetgelegenheid, waar dagelijks zestig mensen, waarbij ook jonge mannen, komen eten; 's avonds is er een instuif, er wordt aan volksdansen, aan mu ziek, handenarbeid e.d. gedaan, er worden cursussen gegeven en al dit wei-k, vooral van het bemiddelingsbureau dat ook inlichtingen en adressen geeft voor werk en logeergelegenheden in het buitenland heeft zich de laatste jaren zeer uitgebreid. De Nederlandse vereniging, die de Ster huizen heeft opgericht, zal het volgende jaar 75 jaar bestaan en de afdeling voor Haarlem en omstreken hoopt deze heuge lijke gebeurtenis te vieren met een uitbrei ding van haar woning Nieuw Gracht 100. Het bestuur heeft het naast gelegen huis eribij gehuurd en is van plan hier plaats te maken voor het inlichtingenbureau, dat thans ruimte tekort komt en voor onder dak, zodat het aantal inwoonsters van tien op zestien kan worden gebracht. Deze uitbreiding, die met een verbou wing gepaard zal gaan, zal veel geld kosten en het bestuur van het Sterhuis verzoekt de hulp in te roepen van ieder die het werk goed gezind is, daar te verwachten is dat door de komende verbouw en nieuwe in richting van het buurthuis, het tekort dit jaar aanzienlijk groter zal zijn, dan anders het geval is. Wie voor het goede doel iets schenken wil, kan dit doen, door contri buant te worden van het Sterhuis (telef. no. 13426) of door een bedrag te storten op postrekening 4000 van de Twentsche Bank te Haarlem ten bate van de „Union". Verder dient vermelding, dat het gezel schap „De Plankeniers" dit jaar voor de zesde maal voor het Sterhuis in de Stads schouwburg zal optreden op 26 september. Zij zullen een stuk van Sutton Vane, ge titeld „Uitvaart", opvoeren. De baten van deze opvoering komen geheel het Sterhuis ten goede. Er is dus alle gelegenheid om het prijzenswaardige werk aan de Nieuwe Gracht mogelijk te helpen maken. In vlaag van depressie In een vlaag van depressie, veroorzaakt door huiselijke moeilijkheden, heeft een vijftigjarige vrouw woensdagavond om on geveer half zeven in haar bovenwoning in de Spiegelstraat te Haarlem enige meubels overgoten met petroleum en deze aangesto ken. Onmiddellijk daarna heeft zij haar huis verlaten. De zoon, die naast zijn moeder woont, was om ongeveer kwart voor zeven in de tuin aan het werk en zag plotseling, dat de gor dijnen van zijn moeders woning brandden. Hij is de woning binnengesneld en heeft de vlammen met water kunnen blussen. De schade bleef beperkt tot de gordijnen en een crapeau, die door de vlammen waren aan getast. De brandweer, die spoedig ter plaatse was, behoefde geen dienst te doen. ADVERTENTIE MANTELS Perfecte coupe H. J. KOENENSTRAAT 12 - TELEF. 18265 Kindercircus Lambertha Voormalige medewerker acht nieuwe leiding gewenst Overleg tussen de leiding van het kinder circus Lambertha te Haarlem en de voor malige medewerker H. C. Hartman, die door een conflict niet meer aar het kindercircus verbonden is, heeft niet tot het gewenste resultaat geleid. Beide partyen konden neti nader tot elkaar komen. Na zijn terugtreden was de heer Hartman van plan een geheel nieuw Haarlems kin dercircus op te richten, dat tot naam zou krijgen: het Haarlems jeugdtheater. De teruggetreden leider ziet voorlopig van deze plannen af, hoewel hij het noodzakelijk vindt, dat het kindercircus onder een andere leiding wordt geplaatst. De voormalige medewerker is van oordeel, dat onder de tegenwoordige leiding van Lambertha, dat is opgericht door de thans zestienjarige Freek Quist, niet de nodige voorzorgsmaatregelen in acht worden ge nomen. Aan de eis van de politie, dat een valmat onder de trapeze wordt aangebracht, zou bijvoorbeeld niet zijn voldaan. Voorts zou de omgang met de kinderen te wensen overlaten en onverantwoord zijn. De leiders zouden hierbij teveel door de sfeer van het beroepscircus zijn beïnvloed, hetgeen ook tot uiting zou zijn gekomen in de taal, die tegen de kinderen werd gesproken, hetgeen het huidige conflict tot gevolg zou hebben gehad. Ds. S. H. J. Voors, predikant bij de Her vormde gemeente te Haarlem en speciaal belast met de verzorging van zieken in het Diaconessen hu is te Haarlem, heeft een toezegging van beroep ontvangen naar Buurse (Ov.). HAARLEM, 20 september 1956 ONDERTROUWD: 19 sept., Th. L. Knape en J. H. Korthout; 20. sept., J. C. Jaakke en A. A. E. Spee. GEHUWD: 20 sept., J. F. W. Brakel en J. M. S. Buijs; W. L. Melius en B. Koek; P. J. C. de Best en M. C. Tangermann. BEVALLEN van een zoon: 18 sept., J. Fla- tel—van Boekei; M. J. Smit—Warmerdam; M. J. BosEckhardt; 19 sept., M. Scholten Boxs. BEVALLEN van een dochter: 20 sept., J. Hegmanvan Huizen; A. Elzinga—Molenaar. OVERLEDEN: 18 sept., A. A. Hofman, 69 j„ Lorentzplein; M. van Noorduijn—Aan- geenbrug, 82 j., Schotersingel; 19 sept., E. H. Janssen, 62 j., Gasthuisvest; W. J. Kramer, 72 j„ Verspronckweg; Sj. Folkersma, 82 j„ Holsteijnstraat; I. F. Zalm, 7 d., Hazepaters- laan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1956 | | pagina 9