ZE VEN DA GEN HAARLEM MEER KAMERMUZIEK Wijkcomité „Oud-Schoten" heeft nog vele belangrijke wensen Bevolkingsonderzoek tuberculose begint 8 oktober in Haarlem Jeugdwerk van thans bepaalt maatschappijbeeld van morgen WONINGMISERE Van mensen en dingen onder de Damiaatjes Steun van bedrijfsleven zij géén turf voor de arme" ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1956 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT li Motorrijder door vriend overreden Militaire vrachtauto reed op wachtende trampassagiers in Meubileren VERENIGDE JEUGD Veertig jaar bij Meer en Bosch Daglicht bij Lamp Met bromfiets geslipt TWEE VOORVALLEN vestigden in de af gelopen week weer eens op schrijnende wijze de aandacht op de woningnood. De Heemsteedse hovenier die zijn toevlucht nam tot een hongerstaking en het Haar lemse gezin dat met drie kinderen over dag op straat zwierf en 's nachts op het politiebureau moest slapen hebben wellicht hier en daar wat gemoederen geschokt, maar in het algemeen moet men helaas constateren, dat deze gevallen meer nieuwsgierigheid dan belangstelling heb ben wakker geroepen. Als er nu juist één ding is dat ons moet verontrusten is het de gelijkmoedige be rusting waarmee men in brede kring de woningnood is gaan aanvaarden. Iemand staat zeven jaar op een lijst van woning zoekenden zonder J .t hem enig uitzicht kan 'orden geboden? Maar er zijn immers honderden van zulke gevallen! Een gezin zwerft op straat omdat het onderdak bij rechterlijke uitspraak is ontnomen? Maar dat is de gewoonste zaak van de wereld: er zijn wel tientallen van zulke pechvogels! Men heeft gelijk: er verkeren geen tien tallen, geen honderdtallen, doch wel dui zenden in nagenoeg gelijke omstandig heden. Maar zomin als door het individuele geval laat men zich beroeren door de veel heid van deze ellende. Het ergste gevolg van de jarc lang voortwoekerende wo ningnood is wel, dat men er zo aan gewoon schijnt geraakt, dat men haar als een normaal verschijnsel is gaan beschouwen. Wij laten ons nog wel opschrikken door plotselinge rampen, hier of in het buiten land, en blijken dan bereid onze beurzen en onze harten voor de slachtoffers te openen. De vdor zovelen dagelijkse ramp van de woningnood is al niet veel meer dan een aanleiding tot een woningtelling, tot elk jaar herhaalde ministeriële belof ten welke nimmer blijken te worden in gelost, tot eindeloze debatten en beschou wingen en tot met cijfers en grafieken overladen rapporten en nota's. Men houdt de woningzoekenden van jaar tot jaar zoet met de hoop op het gereedkomen van dit of dat complex woningen. Als het eenmaal, na een getreuzel waarvan men ziek wordt, voltooid is, blijken er inmiddels al weer zoveel urgente gevallen te zijn bijgekomen, dat degenen die zich bij het begin van de bouw reeds op hun toekomstig huis ver heugden, naar hun vestigingsvergunning kunnen fluiten. In Haarlem lopen meer dan twaalfhonderd woningzoekenden rond, die in het bezit zijn van een zogenaamde „blauwe kaart". Zo wordt de huurmachti- ging genoemd, door B. en W. op een on zalig ogenblik ingevoerd om een zekere rangorde te krijgen in de wachtlijsten van het Huisvestingsbureau en waardoor niet alleen de urgentie, maar ook de duur van de inschrijving als woningzoekende tot gelding zou kunnen komen. Het is overi gens duidelijk, dat het stelsel der huur- machtigingen alleen enige zin heeft wan neer er een redelijke verhouding bestaat tussen het aantal voor de verhuur be schikbaar komende woningen en het aantal uitgegeven huurmachtigingen. Met dit uit gangspunt in gedachten valt het niet moei lijk tot een oordeel te komen over het voornemen van B. en W. van Haarlem binnenkort het aantal „blauwe kaarten" tot ongeveer vijftienhonderd uit te breiden, waarbij er dan nog 950 „met opdruk" komen, welke bestemd zijn voor hen die wel een woning hebben, maar een grotere zoeken. Het aantal bij het Huisvestings bureau ingeschreven woningzoekenden be draagt in totaal 3300, waarvan twaalfhon derd verloofde of pas getrouwde paren, waarvan de partners tezamen vijftig jaal oud zijn. Het aantal verloofde of jongge huwde paren, waarvan de leden minder dan vijftig jaar tezamen zijn, zal ongeveer vierduizend bedragen en die schatting is nog aan de lage kant. Het grote bezwaar van de huurmachtigingen achten wij, dat men de illusie kweekt, dat de woningzoe kenden het nu in eigen hand hebben een woning te vinden. Gezien de woningvoor raad kan men dit nauwelijks anders dan als boerenbedrog bestempelen. De enige wezenlijke remedie tegen de woningnood is niet het uitgeven van blauwe kaarten, maar het uitvoeren van blauwdrukken, is niet het tellen van woningen, maar het bouwen van woningen. Overheid en be drijfsleven dienen daartoe bij voortduring de zweepslag van de publieke opinie te voelen. Zolang dat niet in voldoende mate het geval is, zullen er mensen tot wanhoop worden gebracht en gezinnen op straat zwerven, zal er critiek zijn op de woning verdeling en -toewijzing. Men kan het natuurlijk ook een beden kelijk teken vinden, dat bijvoorbeeld de hongerstaker met zijn actie geen enkele meer 1 - voorrechte Heemstedenaar tot de aanbieding van een paar kamers heeft ge bracht: wij zeiden reeds, dat er ten op zichte van de woningnood een zekere' apathie onder de bevolking is gekomen. Men hoort vaak de opmerking, dat er nog wel wat woonruimte valt uit te kam men en dat er vooral een aantal alleen- wonenden is, dat een inbreuk vormt op de regel van de redelijke woonruimte verdeling. Toch gaat het daarbij om inci dentele gevallen. Gaat men daar ten bate van woningzoekenden toch ingrijpen, dan loopt men een flinke kans, dat men meer leed berokkent dan opheft. Zo kan men ook vaak de suggestie vernemen, dat be jaarde echtparen beknopter kunnen wonen. Men ziet daarbij over het hoofd, dat niet minder dan 250 Haarlemse echtparen de wens daartoe te kennen hebben gegeven, maar op een wachtlijst staan, omdat ook dat speciale type kleine woning zeer schaars is. Al met al blijft het een somber beeld, waarin slechts verheldering kan worden gebracht door het verwezenlijken van het parool: Bouwen en nog eens bou wen. Rationeel en snel bouwen en vooral ook: goed bouwen met het oog op de toe komstige waarde der woningen. Industria lisatie der bouwnijverheid, het tezamen brengen der aannemersbedrijven in een produktiepool, het vormen van een directo raat-generaal met vérstrekkende volmach ten: het zijn wellicht gedurfde suggesties. Wil men uit de thans al jaren durende im passe geraken, dan zal men van vaart en visie blijk moeten geven. Dat zal niet zonder offer's gaan: er zullen vooral heel wat eigen standjes opgegeven moeten worden. Maar voor de bestrijding van de woningnood zullen vele belangen moeten wijken. De 24-jarige Hagenaar J. J. K. is bij een verkeersongeluk om het leven gekomen. Hij reed op zijn motorfiets op de Rijswijkse- weg. Een kennis, de 24-jarige W. C. F. R., reed eveneens op een motor, vlak achter hem. Doordat het voorspatbord van K.'s motor losraakte, viel hij. R. kon niet meer remmen en reed over hem heen. K. kreeg een schedelbasisfractuur en is in een zie kenhuis overleden. R. liep geen letsel op. Vrijdagavond hield het wijkcomité „Oud- Schoten" in de kleuterschool aan de Tes- selschadestraat in Haarlem-Noord een openbare vergadering. In zijn openings woord zei de voorzitter, de heer B. J. A. Steentjes, dat het stadsdeel Oud-Schoten langzamerhand zijn voltooiing nadert. Hij bracht in herinnering, dat in de laatste vergadering van het wijkcomité enige wen sen naar voren zijn gebracht, welke aan de betreffende instanties zijn voorgelegd. Helaas zijn deze punten öf afgewezen of nog in behandeling. Het verzoek aan de gemeente om op een centraal gelegen punt een verlichte klok te plaatsen, waarbij ge dacht werd aan een verlichting van de klok in de toren van de r.k.-kerk aan de Rijksstraatweg, is nog in behandeling. Ook de rolschaatsbaan, welke in een dringende behoefte zou voorzien, laat op zich wachten. Vooral met het oog op de verkeersveilig heid achtte de heer Steentjes een spoedige tot standbrenging van een rolschaatsbaan, waar de jeugd deze sport zonder gevaar naar hartelust kan beoefenen, zeer ge wenst. De plannen voor een badhuis in Oud- Schoten zijn voorlopig van de baan. De heer Steentjes betuigde zijn dank aan mevrouw T. Kerkhoff-Pet voor de wijze waarop zij voor deze zaak in de gemeente raad heeft gepleit. Spreker zei echter toch nog hoop te koesteren dat een niet te groot opgezet badhuis een kans van slagen zal hebben. De weekmarkt in de Jan Luyckenstraat mag, volgens spreker, een succes worden genoemd. De Eksterstraat wint ook in aan zien nu straks de gebouwen op de hoek van de Rijksstraatweg en de Eksterstraat betrokken worden. Naast het huisvestings probleem blijft het gebrek aan school ruimte in Oud-Schoten urgent. De kwestie van de rommelopslagplaatsen aan de Van Vollehovenstraat is tot ergernis van de omwonenden nog steeds niet opgelost. De heer Steentjes hoopte, dat nu de gemeente binnenkort gaat beschikken over een amb tenaar belast met de monumentenzorg, deze functionaris deze „steen des aan stoots" niet als een „monument" zal be schouwen. Tenslotte bracht de heer Steen tjes dank aan de wijkagenten, de heren Beers en De Boer, voor de wijze waarop zij hun aandeel leveren in de beperking van het aantal verkeersongevallen bij het oversteken van de nog steeds zeer gevaar lijke Rijksstraatweg. Bij de ingekomen stukken bevond zich 'n schrijven van de dienst van Openbare Wer ken, waarin het verzoek van het wijk comité om ter hoogte van de eindpunten der buslijnen 1 en 5 op de Vondelweg een urinoir te plaatsen, om technische redenen niet uitvoerbaar werd geacht. Voorts werd een brief van de directie van de NZHVM ontvangen, waarin ge wezen werd op het bij herhaling vernielen door de jeugd van het wachthuisje aan de Rijksstraatweg ter hoogte van Vergierde- weg. Dit huisje zal nog eenmaal worden hersteld. Mocht geen verbetering optreden dan zal dit wachthuisje worden verwijderd. Voorts werd er een brief van Burge meester en Wethouders voorgelezen waar in vermeld werd dat het voorstel van het wijkcomité om het voormalige raadhuis van de vroegere gemeente Schoten aan de Vergierdeweg 52 in te richten tot wijkge- bouw of jeugdhuis niet uitvoerbaar is, ge zien de ouderdom van dit gebouwtje. Hierna bracht de secretaris, de heer J. Kampman, verslag uit over de tussen de burgemeester van Haarlem en het wijk comité gevoerde bespreking met betrek king tot verschillende door het wijkcomité noodzakelijk geachte voorzieningen in Oud-Schoten. De heer Okx sprak zijn misnoegen uit, dat deze bespreking tot nu toe zeer wei nig resultaat heeft opgeleverd. Zelfs op brieven, welke maanden geleden reeds aan burgemeester en wethouders zijn geschre ven, werd geen reactie ontvangen. De heer Mensink wilde nog eens wijzen op de onooglijke toestand van een terrein aan de Tesselschadestraat waar een der omwonenden een soort ganzenpark heeft ingericht. Spreker zou gaarne zien dat van gemeentewege om dit terrein een hekwerk werd geplaatst, aangezien de thans vrij rondlopende ganzen bovendien een gevaar voor het verkeer opleveren. Er is zelfs Dodelijk ongeluk in Halfweg De bestuurder van een militaire vracht auto die vanmorgen omstreeks kwart over zeven uit de richting Haarlem kwam, raakte in het midden van het dorp Half weg de macht over zijn stuur kwijt, waar door de wagen met grote snelheid linksaf week over de tramrails. Met grote snelheid ging de wagen weer terug rechts over de vluchtheuvel waar hij op een groep wach tende tramreizigers inreed. De heer J. Scholten uit Zwanenburg, - der van zes kinderen, werd vrijwel direct gedood. De wagen stak de weg over en ramde de muur van de garage P. Pollé, na eerst een voor bijrijdende wielrijder de heer W. Schil der /eveneens uit Zwanenburg tegen de mutir gedrukt te hebben, waardoor deze ernstig gewond werd. De garagedeur werd geheel vernield en uit de gevel werd een groot stuk weggeslagen. De heer Schilder is naar een ziekenhuis in Haarlem overge bracht. ADVERTENTIE Exclusieve mantels Perfecte coupe H. J. KOENENSTRAAT 12 - TELEF. 18256 reeds een bromfietser door een zich op de weg bevindend dier verongelukt. De heer Kampman wilde de kwestie van het badhuis nog eens onder de aandacht van burgemeester en wethouders brengen. Tot besluit van de avond hield de heer L. Adriaanse, inspecteur bij de dienst hout én plantsoenen, een interessant praatje over de aanleg van plantsoenen in Haar lem en de flora in de gemeentelijke kweek tuin aan de Kleverlaan. De kleurendia's, die hierbij werden vertoond, gaven de aan wezigen een goed beeld van de schoonheid van de diverse aanplantingen en gazons in onze stad Drie jaar geleden was burgermeester mr. O. P. F. M. Cremers de eerste die zich te Haarlem liet doorlichten. Maandag 8 oktober om halftwee worden in het gebouw van de Gemeentelijke Ge neeskundige Dienst aan de Nieuwe Gracht te Haarlem de eerste Haarlemmers ver wacht die aan het bevolkingsonderzoek op tuberculose zullen deelnemen. Het onder zoek wordt voor de tweede keer gehou den en de commissie van voorbereiding, die onder voorzitterschap van wethouder W. C. Bakker staat, verwacht dat vele Haarlemmers aan de oproep zullen gevolg geven. Een periode van negen maanden is no dig om de aan het onderzoek verbonden DE JONGSTE vijandelijkheden tussen Haarlemse en Zandvoortse jongelui, die niet door één van beide groepen maar door de politie werden gewonnen, hebben ongetwijfeld weer tweeërlei reacties gewekt. Van mensen, die zeggen dat er geen ontzag meer is bij de jongelui, omdat hen veel te veel wordt toegegeven en omdat men veel te veel met hen bezig is inplaats van hen eenvoudig strakker te houden. En ook van mensen, voor wie dergelijke relletjes alleen maar reden zijn om nog intenser na te gaan waar de belemmeringen liggen voor de ontplooiing van jonge mensen en wat daafaan gedaan kan worden. Die laatste reactie komt dan meestal van mensen, die zelf met huid en haar bij het jeugdwerk betrokken zijn en niet van diegenen, die zich er zo incidenteel eens mee bezig houden, met de bijpassende ergernis of grootmoedigheid. De jeugdproblemen zijn er zeker niet om zich incidenteel (naar aanleiding van zo'n incident) mee bezig te houden. Integendeel, want vijftig percent van het Nederlandse volk is jeugd. Wij wijden daarom deze rubriek aan het jeugdwerk in al zijn lief en leed en in al zijn facetten. DE HEER A. van Moock, ambtenaar voor Jeugdzaken bij de gemeente Haarlem, kunnen wij maar moeilijk als een ambtenaar plaatsen. Maar dat komt bij nader in zien, omdat wij de hele ge meente vaak geneigd zijn te zien als een autoriteit en niet als een dienaresen haar ambtenaren dienovereen komstig. Maar deze ambte naar sprak niet over de ge meente en wat zij bereid is te doen voor de jeugdvor- ming. Hij sprak over de ■jeugdvorming en wat daar voor moet gebeuren. Want de gemeente is vooral ten aanzien van deze aange legenheid. zeker geen autori teit maar 'n bescheiden die nares. Daarom heeft zij voor Jeugdzaken een „jeugdbe- weger" aangetrokken, zoals de heer Van Moock zichzelf vrijmoedig bestempelde. „Denkt u niet dat we des tijds bij die herrie op het Houtplein typisch met onmaat schappelijke jeugd te doen hadden", zei de heer Van Moock. Er heeft natuurlijk wel een zeker percentage bijge zeten, maar je kon er ook wel lyceïsten tussen vinden. We moeten ervan uitgaan, dat de jonge generatie altijd tot re bellie geneigd is. En zeker in 1956. Waarom? Omdat je hier vandaan niet naar de over kant mag lopen(wij ston den bij het Houtplein) „maar ginder van die zebra's gebruik moet maken. Omdat je je daarginds niet op dat grasperk mag bevinden en omdat je je er ergens anders alleen maar ï'ustig mag verpozen. Omdat de jeugd op dat hele geordende leven van ons stuit, wanneer zij juist de drang in zich voelt om onafhankelijker te zijn van haar omgeving". Onze zegsman verheelde zich niet, dat dit merkwaardige levensgevoel natuurlijk ook op de achtergrond zat van aller lei spontane jeugdacties van vroeger. Als hij nog eens vor send in zijn kleurige herinne ringen uit de tijd van de Ar beiders Jeugd Centrale kijkt dan ziet hij daarin ook een heleboel gezamenlijke actie waarin rebellie tegen het be staande, het gevestigde en het geregelde op zichzelf al een sterke drijfveer was. „En toch kun je deze relletjes op het Houtplein echt niet verge- voorbeeld te wijzen op de enorme bedragen, die scho lieren tegenwoordig op zak hebben. Inderdaad houdt deze verzadigde wereld gevaren voor jonge mensen in. „Maar laat men alsjeblieft ook zien wat daar vaak tegenover staat. Vraag je maar eens af hoeveel jongens en meisjes er nog zijn in deze tijd van woningnood, die thuis nog zoiets van een eigen domein hebben, al is het maar een afgeschermd hoekje van de zolder, waar zij hun geheim kunnen bewaren Het jeugdwerk moet nu vol op zijn kansen hebben, met name ook door liuln van het bedrijfsleven. Niet uit filan tropie, bij wijze van een turf voor de armen, maar als pure noodzaak. De behoeften die u bij alle verenigingen zult vin den zijn dezelfde: gebrek aan leiders, gebrek aan huisvesting en gebrek aan recreatieruimte. Men heeft er in onze gemeente gelukkig een open oog voor en dat is iets heel goeds om mee te beginnen. Maar er zal nog heel wat moeten gebeuren." De Haarlemse vakschool in het meubileringsbedrijf, een afdeling van de Stichting van Vakopleiding te Utrecht, zal in oktober haar derde cursus jaar openen. De opleiding is voor vakdiploma vestigings wet voor theorie en praktijk meubel- en woningstofferen, behangerij en détailhandel. Deze vakschool is gesticht door de Haarlemse woning- inz-ichters in federatief ver band. De avondlessen worden gehouden in de lokalen van de A. H. Gerhardschool en ook enige woninginrichters hebben hun werkplaatsen voor avondlessen beschikbaar gestéld. Hét"gebfek aan gé- schoolde werkkrachten in het meubileringsbedrijf is zeer groot, zodat men hoopt door deze degelijke opleiding ver scheidene geschoolde krach ten erbij te krijgen. Van deze vakschool, die het vorige jaar reeds 40 cursisten telde, slaagde 85 percent in augus tus in Den Haag voor het di ploma. lijken met die optocht van vele jaren terug van een stel kweekschoolleerlingen hier in Haarlem die door de straat liepen met een vaandel, waarop de letters V.O. ston den. „Vrije Omgang" beteken de dat. Die jongelui hadden genoeg van de eeuwige schei ding tussen jongens en meisjes omdat ze zagen hoe onwaar achtig die was. En het deerde hen niet dat de goegemeente er „Vrijende Omgang" van maakte. Hier hebben we met een het verschil tussen de re bellie van die generatie en deze: toen was er een maat schappelijk en geestelijk per spectief, maar nu ligt dat niet meer zo voor de hand. We heb ben hier kort na de bevrijding de actie voor de Europese een wording gekregen en het be gon er werkelijk op te lijken, dat zij de jeugd uit verschil lende hoeken bijeen zou bren gen en bezielen, maar de politieke ontwikkeling heeft dat enthousiasme doen voor bijgaan. Zij vragen: wat doe ik er aan en het idee van per soonlijke actie krijgt maar nauwelijks een kans bij we reldvraagstukken als de onder ontwikkelde gebieden (wie kan er nu zélf naar Tanganjika?) of andere. Maar herinner u de vogelramp-actie van de vorige winter: daar heeft u heus ook die jongens kunnen vinden, die zopas op het Houtplein de ergernis opwekten." „Het verschijnsel van het Houtplein moet ons tot na denken stemmen", vervolgde de heer Van Moock, „ik geloof dat een vrij groot aantal men sen op verantwoordelijke pos ten nog altijd denkt dat het jeugdwerk een soort Spielerei is. Maar dat is blindheid voor de toekomst. Je kunt het beter zo bekijken als Kohnstamm, toen hij zei, dat het slagen van de industrialisatieplannen in ons land afhankelijk is van wat er met de jeugd gebeurt, die nu opgroeit." Hij noemde de vier grote categorieën, waarin het werk onder de jongeren kan worden onder verdeeld: de sociale jeugdzorg, het sport-jeugdwerk, de vrije jeugdvorming en het speel tuinwerk. Van al dit werk zal het naar zijn mening afhangen hoe ons maatschappijbeeld er over tien, twintig jaar uit zal zien. Het is heel gemakkelijk om te stellen, dat de jeugd op het ogenblik alles heeft wat haar hart begeert en dan bij- De Muziekweek Haarlem is nog niet helemaal voorbij, maar het programma is al bij na afgewerkt en er kunnen wel een paar concluderende opmerkingen worden gemaakt. Als men dat programma er in zijn geheel nog eens op na kijkt ziet men, dat de kamer muziek een voorname plaats is gegeven. Er werden drie gezelschappen uitgenodigd, die niet anders dan kamermu ziek spelen. Twee daarvan hebben dankzij hun uitste kend musiceren en door regel matig optreden voor de radio en elders in het land een naam verworven. Wij bedoe len het Leonhardt-Consort en het Hekster Kwartet. De ge zelschappen speelden in de betrekkelijk kleine ruimten, die de ridderzaal van het stadhuis en de Vleeshal bie den. Velen hebben van het op treden genoten, maar niet an ders dan van een traditioneel dinsdag- of vrijdagavond con cert in de concertzaal. Er wa ren er ook, die door deze uit voeringen in verrukking wer den gebracht. Vaak zijn zij wel geregelde bezoekers van kamermuziek in de hoofdstad of in een van de andere grote steden als er voor hun smaak onvoldoende uitvoeringen in Haarlem worden gegeven. En in vergelijking met andere plaatsen blijkt, dat in Haar lem te weinig kamermuziek kan worden beluisterd. Het zou een gevolg kunnen zijn van hetzelfde traditionalisme, dat wij hebben gecritiseerd toen wij enige tijd geleden het programma publiceerden, dat het Noordhollands Philharmo- nisch Orkest in het juist be gonnen seizoen verzorgt. Een programma, dat veel pro grammastukken bevat, waar het ox-kest geen kwaad mee kan doen. Dat het publiek niet anders wil is onwaarschijnlijk. Het Brabants Orkest legt zich toe op het spelen van muziek van hedendaagse, vooral Ne derlandse, componisten. Het heeft daarmee veel succes en wordt er om gewaardeerd Zou het Haarlemse publiek hiervan werkelijk afkerig zijn? Als met een zeker tra ditionalisme wordt gebroken zullen misschien ook in de zich voor het doel zo uitste kend lenende ridderzaal en Vleeshal meer kamermuziek uitvoeringen worden gegeven. De muziekweek, die nu bijna is afgelopen, kan als een aan sporing worden beschouwd. Mej. I-I. de Wit (Edison- straat 15 Haarlem) werkt 1 October teertig jaar op de naaikamer van „Meer en Bosch" te Heemstede en met een even grote trouw collec teert zij al die tijd regelmatig voor de vereniging „De macht van het kleine". Wanneer men zich nu rekenschap geeft van het feit, dat dit het steunfonds voor het werk van „Meer en Bosch is, dan ligt dus de con clusie voor de hand dat zij de stichting op twee manieren dient. Constant Lamp, de specifiek Haarlemse confectiefirma in de Barteljorisstraat, heeft een ingrijpende verbouwing onder gaan. Bij de verbouwing is veel zorg besteed aan een harmonische indeling van tint en lijn, waardoor een intieme sfeer wordt verkregen. Een plafond van matgespoten glas draagt er toe bij, dat de ver koop bij volkomen daglicht kan geschieden. Dit is iets unieks voor Haarlem. Het is aardig dat juist de firma Lamp hier het daglicht weer in de zaak haalt, ofschoon dat gezien haar naam helemaal niet zo voor de hand ligt. werkzaamheden te verrichten. De commis sie heeft drie jaar geleden het onderzoek op goede wijze geleid en gelet op de erva ringen van toen wordt weer een gunstig verloop verwacht. Thans heeft de voor bereiding minder zorgen gegeven dan in 1953. Het bestuur van de Haarlemse Vereni ging tot bestrijding der tuberculose ver richt weer een aandeel in het werk. Het kan dat echter niet doen zonder de steun van leden van de Federatie van Haarlem se Vrouwenorganisaties, die in de gebou wen aanwezig zullen zijn om de admini stratieve beslommeringen voor haar reke ning te nemen. De administratie van het bevolkingsonderzoek is weer in handen van de U.V.V. (Grote Houtstraat 142). Van de opgeroepenen zal een kleinbeeld foto gemaakt worden door het Centraal bureau voor keuringen op medisch- en hy giënisch gebied, gevestigd in Den Haag. Drie jaar geleden behoefden de opgeroe penen nooit lang te wachten; men hoopt weer een vlotte regeling te verkrijgen, hetgeen mogelijk is, als de. opgeroepenen zich aan de aanwijzingen houden. Enkele dagen voor men in één der ge bouwen dient te verschijnen, ontvangt men een uitnodiging. In geval van verhinde ring wordt men verzocht de commissie te berichten en de reden op te geven. Men kan invalide, zeevarend of in militaire dienst zijn; ook bestaat de kans, dat de opgeroepen e reeds onder geregelde con trole van een consultatiebureau staat of kort geleden doorgelicht is op bedrijf of school. De gemeenteraad stelde reeds een kre diet van f 51.000 voor het onderzoek be schikbaar, waarmee een gedeelte van de kosten bestreden wordt. De Haarlemmers wordt verzocht een vrijwillige bijdrage te betalen, die bij het onderzoek voldaan kan worden. Indien men niet in staat is een bijdrage te geven, dan behoeft dit geen re den te zijn thuis te blijven. Dan geschiedt het „fotograferen" gratis. De commissie is van mening, dat het onderzoek pas kan slagen, als de gehele bevolking er aan deelneemt. Op maandagen, dinsdagen, donderdagen en vrijdagen worden de keuringen 's middags en 's avonds gehouden en op woensdagen 's morgens en 's middags. Als de bewoners van de binnenstad aan het onderzoek heb ben deelgenomen wordt het gebouw van de Nederlandse Protestantenbond aan de Ber kenstraat voor het bevolkingsonderzoek ingericht. ADVERTENTIE Gisteravond omstreeks zes uur is een Hagenaar op de Leidsestraat te Hillegom door onbekende oorzaak met zijn bromfiets geslipt. Hij kwam te vallen en liep daarbij een hersenschudding op. Per ziekenauto werd hij naar de St. Joannes de Deo in Den Haag vervoerd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1956 | | pagina 11