HEDENDAAGSE PIANOWERKEN
m M
mbamm
HAARDEK
Schakers haast u
Orkestconcert met noviteit
TE LI F!
JNKEN
Preventieve taak Pro Juventute
van ZANTEN Gierstr. 31 Tel. 10171
TAXI 18000
Musiceren buiten
schoolverband
Heemsteedse Kunstkring
ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
13
HAARLEMSE MUZIEKWERK
Verzameling Frans Hals
museum aangevuld
Georgette Hagedoorn trad
op voor het Diaconiehuis
PROGRAMMA VOOR jj
HEDENAVOND
radio
stijl
A
ën perfectie sinds 1 903
Uitlating rijksinspecteur
doet stof opwaaien
Jaarverslag 1955
haven- en marktwezen
JOCCOCCCCOCCCOC
Badhuis Schotersingel
gemoderniseerd
Donderdag weer geopend
voor het publiek
Afscheid J. Gelijns van
Klaas de Vriesschool
O3OCOCO^0COCOCO3OCOC<X>C>CXX>C<XXXXXXCOCOCOCC<XXX>COC»C<XXX>C<
Ouderbijeenkomst van
Prinses Marijkeschool
C. Elgersma wethouder
van Bennebroek
Burgerlijke Stand
van Haarlem
De programma's voor de drie pauzecon
certen, die tijdens de Haarlemse Muziek-
week werden gegeven, toonden qua samen
stelling en onderlinge samenhang een
chronologische orde. Dinsdag en donder
dag werd middeleeuwse, vroeg-renaissan-
cistische, klassieke en romantische muziek
ten gehore gebracht. Vrijdag kwam tijdens
het pauzeconcert in de Vleeshal, dat door de
pianist Sas Bunge werd gegeven, nieuwere,
zelfs hedendaagse muziek tot uitvoering,
waarmede het korte overzicht van de ont
wikkeling der toonkunst zinrijk werd be
sloten.
De drie werken van de Spaanse compo
nist Isaac Albeniz, waarmede de pianist
zijn recital begon (Evocation, El Puerto en
Triana) bewezen dat het maanwoord van
Franz Liszt: „bezin u op de eigen, nationale
muziekwaarden" niet te vergeefs door de
landen van Europa heeft geklonken. In
Spanje getuigde Albeniz als een der eer
sten van die bezinning. Want na enkele
werk.en met een algemeen West-Europese
inslag, kwam hij voor de dag met compo
sities, die een weerspiegeling waren van
de muziekgeest van het Spaanse volk.
Albeniz copieerde geen der talrijke volks
liederen en danswijzen. Hij liet zich inspi
reren door de levenskrachtige melodieën
en het eeuwige ritme en vond daarmede
een eigen muzikale betoogtrant, waarin
hij zich niet verloochende als de zoon van
het Spaanse volk, doch waarbij hij zijn
persoonlijk gevoel voor romantiek en voor
impressionisme niet onderdrukte. De ken
merkende eigenschappen van de muziek
van Albeniz werden door Sas Bunge voor
treffelijk in de vertolkingen tot uitdruk
king gebracht
„Jeux d'eau" van Maurice Ravel, dat op
de werken van Albeniz volgde, betekende
een verdere stap in de ontwikkeling der
muziek. Hierin maakte de pure klank zich
los van het emotionele in de mens. Maar
daar deed Ravel toch niet geheel afstand
van. getuige ziin huiveringwekkende en
hmubere ..Le Gibet." en het wrange „Albo-
rado del gracioso". In de bewogen
vertolking van Sas Bunge bleef de geheel
eiwn sfeer en spanning bewaard.
Het slot van dit pauzeconcert werd ge
vormd door vijftien Hongaarse Boeren
liederen van Béla Bartok, folkloristische
Vunst van hoge orde, gesublimeerd door
de geniale bewerking in harmonische zin.
Sas Bunge leverde met de vertolking van
deze levenskrachtige muziek een bijzon
dere prestatie en bewees daarmede over
tuigend een instrumentalist van betekenis
te zijn.
In het derde muziekpedagogische uur
van de Muziekschool Haarlem werd de
school als centrum van musiceren uitge
schakeld, Het ging om het maken van mu
ziek, of het zingen van liederen thuis, in
clubverband of in andere groeperingen van
muziekminnaars, die hiervoor met „de"
school niets uitstaande hebben. Door be
middeling van Joke Fontijne—Koeyers
waren vrijdagmiddag allerlei gezelschap
pen, kleine en grotere, naar de aula van
het stedelijk Gymnasium gekomen orn eens
te laten horen wat buiten de school be
reikt kan worden in muzikale zin. En dat
bleek, relatief genomen, niet gering te zijn.
Daverende trommel-marsen, geslagen dooi
de tamboers van de speeltuinvereniging
„Oosterkwartier" vormden het zeer positie
ve, ritmische begin van dit pedagogische
uur. Deze inleiding werd gevolgd door het
optreden van het orkest der Volksmuziek
school, dat met zorg een mars en een deel
van de Sinfonietta van G. Michels speelde,
lang geen gemakkelijk stuk, dat doorgaans
oen bevredigende indruk maakte.
Bescheiden, maar zuiver klonken hier-
Het Frans Halsmuseum heeft de ver
zameling weer aangevuld. Er werd een
paneel gekocht van de hand van de Haar
lemse schilder Pieter de Molijn (1595
1661) voorstellende een volksfeest op de
Haarlems"- Grote Markt met op de achter
grond het stadhuis. Het paneel is voor
namelijk belangrijk om zijn topografische
waarde. Het zal in langdurige bruikleen
worden gegeven aan het stadhuis. Voorts
werd een groot doek van Jan Sluyters
aangekocht, voorstellende een Staphorster
familie en daterend uit 1917 en een stil
leven van prof. Otto B. de Kat ter plaat
sing in de moderne afdeling van het
museum.
Ter gelegenheid van het feit, dat het rust
huis van de Hervormde Gemeente in Haar
lem dit jaar een eeuw bestaat, heeft de voor
drachtkunstenares Georgette Hagedoorn
vrijdagavond in de Stadschouwburg een
voorstelling gegeven, begeleid door de pia
nist Pierre Verdonck. Vooraf sprak op uit
nodiging de Commissaris der Koningin in
Noordholland, dr. M. J. Prinsen. Deze memo
reerde de voornaamste feiten, die de gunstige
ontwikkeling van het Diaconiehuis hebben
bewerkstelligd en wees op de noodzaak van
financiële steun opdat enkele zeer gewenste,
reeds geprojecteerde uitbreidingen binnen
kor' tijd kunnen worden uitgevoerd.
Georgette Hagedoorn heeft het vrij talrijke
pubhek hierna met haar sublieme kunst in
verrukking gebracht. Behalve „oude beken
den" zoals van Jean Louis Pisuisse en Louis
Davids (van deze een liedje, dat hij zelf niet
meer heeft kunnen zingen) bracht zij een
paar liedjes uit de Scandinavische landen,
Frankrijk uiteraard, wat bewerkte versjes
van eigen bodem en enkele nieuwe liedjes en
bewerkingen. Zo bevatte haar programma
onder meer Annie Schmidts „De spin Scbas-
tiaan", dat door Paul Chr. van Westering
geestig op muziek werd gezet, „Het carillon",
een gedicht uit de oorlogstijd waarvoor
Pierre Verdonck een treffende compositie
schrééf en een nieuw versje van Jelle de
Vries. Georgette Hagedoorn gaf deze alle een
zeer persoonlijke kleur en zij ondervond voor
haar voordracht hoe kan het anders
alleen maar intense aandacht. Het publiek
genoot van haar en bewonderde haar op
nieuw. Alles wat over Georgette Hagedoorn
wordt gezegd is steeds een herhaling van
lof. Zij blijft bijzonder boeien. Veelvuldig op
treden heeft haar vitaliteit niet verminderd
en zij behoudt de eenvoud en sterke persoon
lijkheid, waarmee zij zeer velen in haar
kunst voor zich ingenomen heeft.
Tot besluit van de herdenking van het
honderdjarig bestaan van het rusthuis zal
zondagavond in de Grote Kerk in Haarlem
een dienst worden gehouden, waarin de pre
dikant dr. G. Snijders voorgaat. Muzikale
medewerking wordt verleend door de orga
nist Piet van Egmond en de fluittist Guus
Spaan.
na de zelf gemaakte v bamboefluiten van
een groepje jonge muzikanten. Een jonge
accordeonist kwam aardig voor de dag
met „het" menuet van Beethoven en een
opgewekte bekende mars. Een A.J.C.-blok-
fluitgroep, de mondharmonicaclub „Door
vrede saamgebracht" en een koorzang
groep van de Nederlandse Padvindersver
eniging brachten met zichtbare toewijding
enige melodieën heel verdienstelijk ten ge
hore. Een jeugdige gitarist toonde duidelijk
instrumentale en muzikale begaafdheid.
Een vader gaf met twee dochters een in
druk hoe prettig in hun gezin op blokflui
ten gespeeld wordt en voorts waren er nog
goede, zelfs verrassende prestaties van een
vedelbespelend groepje, een trio en een
kwintet.
P. ZWAANSWIJK
MU ZIEKW EEK
19.15-20.15 u.: Het Kennemer Kopersex- ft
iet geeft met medewerking van stads- ft
beiaardier Arie Peters een concert op ft
de Grote Markt van hedendaagse koper- ft
en beiaardmuziek. Het programma ver- ft
meldt werken van Wagenaar, Boedijn, p
Otten, Van Hoof, Gilson, Van Marken, ft
8 Badings, Leen 't Hart, Arie Peters en ftj
ft bewerkingen van Sas Bunge.
3 20.15 uur: Het Haags Blaaskwintet X
8 speelt in de Vleeshal Nederlandse en p
y Franse werken voor blazers. Het pro-
3 gramma bevat werken van Badings,ft'
p Geraedts, Pijper, Ibert, Milhaud enp
8 Frangaix. ft
De voorzitter van de Heemsteedse Kunst
kring, mr. dr. IT. Kahrel, kon bij het ope
ningsconcert van het eerste lustrumjaar,
dat vrijdagavond in het Minerva-Theater
plaats had, de verheugende mededeling
doen, dat de vereniging staag groeiende is
en reeds tussen de achthonderd en negen
honderd leden telt. Er is voor het seizoen
een belangwekkend programma geprojec
teerd. Deze eerste avond, verzorgd door
het Noordhollands Phil harmonisch Orkest
onder leiding van Marinus Adam. was van
dit alles een goed begin, waardig een lus
trumseizoen te openen.
Het programma bood zelfs een verras
sende noviteit, namelijk het optreden van
de gitarist Nicolas Alfonso, met het ons
enkel bii name bekende Concert met orkest
van de blinde componist Joaquin Rodrigo.
een première voor Nederland, hoewel het
reeds zestien jaar geleden gecomponeerd
is. Maar ja, wanneer stappen de concert
ondernemingen wel eens af van de pianis
tische en violistische stokpaarden voor
solistische medewerking? Als zelfs con
certen voor blazers slechts bij hoge uit
zondering een kans krijgen op de program
ma's. wat eigenlijk te betreuren is, hoe zou
dan voor de gitaar als solo-instrument een
nlaatsie kunnen worden ingeruimd? Enfin,
het gebeurde nu dan toch en ik maak mij
sterk dat het tot ieders genoegen was. De
Spaanse componist Rodrigo heeft reeds
vroeg belangstelling getoond voor het na
tionale instrument van zijn land. Men
roemt onder meer zijn „Zarabanda lejana"
en algemeen wordt beweerd, dat hij zich
met zijn „Concierto d'Aranjuez" (het gi
taarconcert) een plaats in de voorste rii
der Spaanse componisten verworven heeft.
Uiteraard bepaalt het karakter van het
solo-instrument de geestelijke inhoud van
de compositie. Doze mag dan ook gelden
als onverbasterd Spaanse muziek met
folkloristisch getinte motieven, nationale
dansritmen en (in een bespiegelend gedeel
te) een oneindige melancholie. Eerlijke
kunst, die klinkt als cm stem uit de ge
meenschap en dus verre verwiiderd blijft
van alle moderne cerebraliteit. Het verras
send nieuwe schuilt in de vondst de rela
tief zwakke gitaarklank te combineren aan
de kleur en de alternatieve medewerking
van een bescheiden orkest. De virtuositeit
van de solopartij is er een van goeden
huize: zij wil niet punteren met lege for
mules. wat met dit volksinstrument zo
vaak het geval is. De technische eicen ziin
er echter lang niet minder om. Nicolas
Mfonso hloek deze bijzonder knan te be
heersen. En wat A dom met zün orkest aan
gaaf en zeer mooi klinkend tegenspel be-
ADVERTENTIE
o
reikte, verzekerde mede het welverdiende
grote succes van deze uitzonderlijke pres
tatie. Nicolas Alfonso dankte met een
karakteristieke toegift.
Verder dirigeerde Adam een orkestpro
gramma van Franse meesters. Om te be
ginnen was er de ouverture „La.princesse
jaune" van Saint-Saëns. een goedklinkend
pittig stuk, waarin dankbaar gebruik ge
maakt is van de vijftrappige Chinese toon
ladder. Daarna kon men genoegelijk luis
teren naar de Symfonie in C van Bizet, een
knap werkstuk van een zeventienjarige
conservatorium leerling, die argeloos en
levenslustig allerlei invloeden van de
mode muziek van zijn tijd reflecteerde en
zulks in een vormkrachtige structuur.
Dank zij de delicate uitvoering was de
..Pastorale d'été" van Honegger mede een
herieuwde kennismaking waard. Tot slot
dirigeerde Adam een van de glansnum
mers van zijn repertoire, de suite „Ma
mère l'oye" van Ravel. De dirigent slaagde
erin de sprookjes van Moeder de Gans in
prachtig orkestcoloriet te laten vertellen.
De gedempte klank van de blazers op de
achterste rij was in menig opzicht bevor
derlijk voor het totaaleffect, tekortschie
tend alleen aan het slot, wanneer in de
..Tovertuin" de klokken beginnen te lui
den. Toen bleek toch de draagkracht van
de hoorns onvoldoende.
JOS. DE KLERK.
Zonvrijop Haarlemse scholen
De uitlatingen van de rijksinspecteur
voor het lager onderwijs in de inspectie
Haarlem over het geven van „zonvrij" op
de lagere scholen men zie ons blad van
jongstleden woensdag zijn zowel bij
onderwijzers als bij ouders niet in goede
aarde gevallen, naar ons is gebleken.
Inzonderheid heeft de opmerking van de
rijksinspecteur, dat „zonvrij" zou beteke
nen, dat „de onderwijzers op een terrasje
zitten en de kinderen zonder toezicht op
straat spelen" veel kwaad bloed gezet.
De ingezonden stukken welke ons over
deze kwestie bereikten, dragen in het al
gemeen een zo persoonlijk karakter, dat
wij het minder gewenst achten deze in
extenso te publiceren. In het algemeen
zijn* zowel de ouders als de onderwijzers
het erover eens, dat de uitlating van de
inspecteur herinneringen wakker roept aan
de tijd, dat de rijksinspecteur voor het la
ger onderwijs nog „schoolopziener" werd
genoemd en de heer Ph. J. Deijs, voorzitter
van de Nederlandse Onderwijzersvereni
ging, vraagt zich dan ook in een ons ge
zonden brief af, waaraan de Haarlemse
onderwijzer deze grievende opmerking van
de inspecteur heeft verdiend. Hij acht de
motieven van de inspecteur in het alge
meen goed gezocht, maar slecht gevonden
en vindt, dat een „dergelijk optreden wei
nig bevorderlijk kan zijn voor de noodzake
lijke sfeer van vertrouwen, die er nu een
maal tussen inspecteur en leerkrachten
moet heersen".
En een der ouders, die ons hebben ge
schreven, legt er vooral de nadruk op, dat
het toch niet aangaat het advies van de
G.G.D. te negeren. Ook deze briefschrijf
ster meent, dat het onderwijzerskorps door
de opmerking van de rijksinspecteur ge
diskwalificeerd is.
Wij geloven, dat, indien de rijksinspec
teur tevoren had geweten welk een stof
zijn woorden hadden doen opwaaien, dat
hij zich anders had uitgedrukt. Wij willen
het erop houden dat hij niet de bedoeling
heeft gehad de onderwijzers, waarmee hij
moet samenwerken in het belang van het
Haarlemse onderwijs, in een kwaad dag
licht te stellen. Waarschijnlijk heeft hij ge
meend deze tegenstelling te moeten maken
om de naar zijn mening bedenkelijke kant
van het „zonvrij" duidelijk te laten uit
komen. Wij stellen ons voor geen eindeloze
en tot onvruchtbaarheid gedoemde discus
sie in onze rubriek „Brieven aan de redac
tie" te openen. De meteorologische voor
uitzichten zijn ook niet van dien aard, dat
„zonvrij" een actueel onderwerp is.
Uit het verslag van de gemeentelijke dienst
voor het haven- en marktwezen in Haarlem
over 1955 blijkt dat de scheepvaartbeweging
in 1.955 achtergebleven is bij de daaraan
voorafgaande jaren. Er waren namelijk in
1955 4750 schepen die in Haarlem gelost of
geladen werden tegen 4628 in 1954 en 6332
in 1953. In 1955 passeerden 10965 vracht
schepen in doorvaart de stad tegen 12311 in
1954 en 12950 in 1953.
Het aantal voertuigen dat in Haarlem komt
laden of lossen houdt overigens nauw ver
band met de aard van de hier gevestigde
industrieën en bedrijven. Haarlem houdt zich
namelijk in de eerste plaats bezig met de
kleinindustrie en de hiervoor benodigde
grondstoffen papier, staal, cacao, suiker,
enz worden veelal per schip aangevoerd.
De afgewerkte goederen daarentegen worden
van en naar Haarlem gebracht door middel
van het wegvervoer. Bovendien beschikken
talrijke bedrijven thans over eigen vervoer,
hetgeen het voordeel heeft dat de goederen
direct te bestemder plaatse afgeleverd kun
nen worden. Uit de cijfers blijkt echter dat
het Spaarne toch nog een belangrijke schakel
is in de verbinding noord-zuid en omgekeerd.
De hoogovens en nevenbedrijven, de diverse
ondernemingen in de bollenstreek, in Kat
wijk en in Halfweg (de suikerfabriek) spelen
bij het vervoer te water van cement, kunst
mest, scheepsplaten, walsprodukten, riet,
stalmest, haring en suikerbieten nog een
belangrijke rol.
Uit het jaarverslag kan men voorts leren
dat de belangst'elling voor het wonen aan
boord van woonschepen en woonarken nog
onverminderd voortduurt. Op 31 december
1955 beschikte Haarlem namelijk over 116
woonschepen tegen 99 op 1 januari 1955.
Het jaarverslag besluit met een overzicht
van het marktwezen dat in 1955 sterk be-
invloed werd door het slechte weer en met
een staat van ontvangsten van het haven
en marktwezen.
Aan havengelden, liggelden van woon
schepen, bruggelden en precariorechten
in 1955 in totaal 81.398,11 binnen
83.862.56; 1953: 95.568,84).
Le ontvangsten van het marktwezen luid
den: in 1955 54.757,25 en in 1954 ƒ52.796,20.
„Rock around the clock" (Lidothea-
ter). In de afgelopen weken hebben alle
kranten de aandacht gevraagd voor de
stoeipartijen en wanordelijkheden van ern
stige aard, die de film „Rock- around the
Clock" in vele plaatsen in Engeland heeft
veroorzaakt. De onrust sloeg later zij
het in veel mindere mate over naar
Oslo, een beetje naar Parijs, in Groningen
hebben een paar mensen een klein beetje
opwinding gebracht in de binnenstad en
wij krijgen vanmorgen het bericht, dat
vijfhonderd jeugdigen in Enschedé, door de
film onrustig gemaakt, door vijfentwintig
politiemannen met gummiknuppels tot be
daren moesten worden gebracht omdat zij
trachtten de binnenstad op stelten te zet
ten en de wegen versperden. De film heeft
al enige weken in onze grote steden ge
draaid. Over het algemeen blijkt, dat het
publiek iets veel opwindenders geboden
moet worden, om, zoals in ^Ingeland, ge
zamenlijk in het wilde weg agressief te
kunnen worden. De jongeren in Engeland,
die nog met de erfenis zitten van een in
getogen volksaard en een zwaar gewicht
aan morele en zedelijke voorschriften, die
voor de rest van Europa verouderd kunnen
worden genoemd, hebben bij deze film hun
kans gegrepen en zich moedwillig overge
geven aan blind verzet. Zij hebben „ja" ge
zegd tegen uitbundigheid waarvoor in
„Rock around the clock" reclame wordt ge
maakt door een zeker orkest in Amerika.
In ons land en eigenlijk ook in de andere
Europese landen op het continent waar de
fiirp wordt vertoond zegt men „wel aar
dig", klapt een beetje in de handen en pro
beert in het uiterste geval een heel klein
relletje te forceren, maar men komt niet
ver omdat er nauwelijks behoefte bestaat
aan geforceerde uitbundigheid. Heel velen,
die gisteravond vol verwachting naar het
Lidotheater zijn gegaan, zich er wat voor
hadden „gekleed", hebben zich zonder twij
fel na afloop bedrogen gevoeld. Wat de
film biedt is niet meer dan een opge
schroefde herhaling van wat op jazzgebied
al jaren bestaat. V.
„Frauen um Johann Strauss" (R e m-
brandt). Johann Strauss jr., de „walsen-
koning", is door de talentvolle acteur Bern-
hard Wicky tot leven gewekt in deze
boeiende film. grotendeels spelend in he'c
romantische Wenen van de negentiende
eeuw, waar Johann en zijn broers met hun
meeslepende muziek het publiek en dan
speciaal het vrouwelijk deel daarvan
in vervoering bracht. Vooral in het leven
van Johann speelden de vrouwen een rol
van niet te onderschatten betekenis, zoals
men kan opmaken uit dit filmverhaal, dat
berust op historisch verantwoorde gege
vens. Talrijke fragmenten uit Johann's
leven zijn aaneengevoegd lot een aantrek
kelijk geheel, aantrekkelijk vooral ook
door de meeslepende illustratieve muziek
en een fragment uit Johann Strauss eerste
operette „Indigo", die bij de première dooi
de intrigues van een jaloerse medeminnaar
zakte ais een baksteen.
Zowel voor oog als oor geeft deze film
zeer veel te genieten. Men ziet onder meer
goede oude bekenden als Hilde Krahl en
Herman Thimig. K.
„Les Carnets de major Thompson" (Stu
dio). De Amerikaanse regisseur Preston
Sturges voor wie niets te gek is heeft
met platvoeten door het verrukkelijke
boek van Pierre Daninos gewandeld en uit
deze pure belletrie enkele scènes gewipt
waar nog iets filmisch uit te halen valt.
ITet resultaat is, dat het boek het zelfs in
de film wint en dat betekent dat men an
derhalf uur binnenpret heeft om de scham
pere en spirituele dialogen, die door Mar-
tine Carol (de echtgenote) en Noël Noël
(de majoor) overtuigend „gezegd" worden.
De typeringen vooral van monsieur
Toupin zijn raak.
Al bestaat de film uit losse anecdotes,
eigenlijk bewegende plaatjes bij het boek,
toch zal niemand kunnen ontkomen aan
de prettige sfeer. Het medium film, waar
aan men blijkens het laatste congres steeds
hogere eisen stelt, is met deze film niet
gediend, maar de bioscoopbezoeker die op
plezier uit is wèl. Voor de meesten zal de
keus dan ook niet moeilijk zijn deze week.
N.
„Het zwaard en de roos" (Minerva).
Een romantische ridderhistorie waaraan
vooral jeugdige gemoederen, die snel ont
vonken, overgeleverd kunnen worden. De
film draait vandaag en morgen. Een reprise
van Hitchcocks „Rear window" volgt
woensdag en donderdag. Is een aanbeveling
nog van node?
„Het laatste schol" (R o x y) heeft nogal
wat voeten in de aarde. Het duurt de hele
film lang wanneer dat schot valt. Een
harde film van de onderwereld, realistisch
en vol kruitdamp. Als het opgetrokken is
kan men de lijken tellen. Even geweld
dadig is „Tobor de geweldenaar" welke
film maandag wordt ingezet.' Ditmaal is
het een robot, die om zich heen slaat.
„De hofnar" (Cinema P a 1 a c e). Voor
de zotte capriolen van Danny Kaye be
staat genoeg belangstelling om zijn nieuw
ste film te prolongeren. Wie hartelijk wil
lachen mag beslist niet verzuimen de on
stuimige Danny te gaan zien.
„Comanche!" (L u x o r). In cinemascope
wordt ons voorgeschoteld wat er in Mexico
aan het einde van de vorige eeuw allemaal
gebeurde toen de Amerikanen vrede wil
den sluiten met een groep ruwe Indianen.
De leiders van de „bleekgezichten" en van
de „roodhuiden" zijn namelijk beiden van
goede wil, maar in hun midden hebben zij
eveneens beiden bijzonder krijgszuchtige
elementen. Bij de blanken is dat een sluwe
handelaar en bij de Indianen is dat een
gemeen uitziend krijger die het liefst alle
blanken persoonlijk zou willen doden.
Voor de onderhandelaars dus moeilijk
heden genoeg maar alles wordt na enige
strubbelingen tot grote voldoening van de
kijkers opgelost. De „slechten" worden
hardhandig verslagen en de „goeden" rei
ken elkaar vriendelijk de hand. De meest
dappere, edele en knappe strijder (Dana
Andrews) mag tenslotte de ontvoerde en
daarna weer geredde Mexicaanse schoon
heid (Linda Cristal) als echtgenote mee
voeren, hetgeen hij met voldoening doet.
H. de G.
„Tralies van bamboe" (Frans PI a ls).
Twee vermoeide voeten, zich stap na stap
vastzuigend in de modder, kunnen een we
reld van ontgoocheling, onzekerheid en
ellende uitbeelden. De regisseur van „Tra
lies van bamboe" weet deze indrukken in
een goede close-up vast te leggen, zodat
de toeschouwer er bij de eerste meters cel
luloid al echt „in" is. Hij maakt dan ken
nis met een aantal Amerikaanse krijgsge
vangenen, die uitgeput en half verhongerd
in een Koreaans kamp belanden. Onder
hen bevindt zich een sergeant, die zich
voordoet als voorstander van de commu
nistische ideeën. Het blijkt echter een Ame
rikaans spion te zijn, weet zich bij de Ko
reaanse legerleiding in te dringen en ver
zorgt als „progressief" krijgsgevangene,
propaganda-uitzend'ingen over Radio Pe
king waar hij voor de geallieerden belang
rijke, uiteraard gecodeerde, gegevens in
opneemt. De strijd, die hij, verafschuwd
door zijn landgenoten en door de commu
nisten gewantrouwd, moet voeren, is tref
fend weergegeven. Een Russische spion,
vermomd als krijgsgevangen genomen
Amerikaans priester, komt door toeval
achter de ware identiteit van de sergeant.
En dan begint het pas echt spannend te
worden. De toestanden in de Koreaanse
krijgsgevangenkampen worden vrij goed
weergegeven, maar de humor van de
krijgsgevangenen is wel ietwat overdreven.
Al met al een film, die in dit genre boven
de middelmaat uitsteekt. P. V.
Indien in het verleden de afdeling Haar
lem van de Vereniging Pro Juventute
werd ingeschakeld dan was het vaak te
laat. Bij de politie waren reeds klachten
over kinderen binnengekomen. Een recht
zaak was vaak het gevolg, maar mede
dank zij het werk van Pro Juventute kon
den verdere onheilen voor de toekomst
vermeden worden.
De verzuchting was dikwijls: „Waren de
ouders maar eerder bij Pro Juventute ge
komen". Die gelegenheid bestaat thans.
Plet bestuur heeft besloten ouders vrijblij
vend en vrijwillig in de gelegenheid te stel
len in contact te komen met een medewer-
ker(ster) van het bureau, dat gevestigd is
aan de Morinmesteeg 7 (een zijstraat van
de Smedestraat) te Haarlem, waar iedere
morgen (behalve zaterdag en zondag) en
dinsdagavond van zes tot acht uur spreek
uur wordt gehouden. Ook is er iedere dins
dagmorgen van halftien tot halfelf spreek
uur in het wijkgebouw der Hervormde ge
meente van Haarlem-Noord aan de Van
Egmondstraat 7.
Op het spreekuur kunnen moeders of
vaders praten met iemand r, et inzicht
in de problemen, die hun kind geeft en
heeft. Alles is misschien veel minder erg
dan men zich in zorgen voorstelt. Misschien
is het wel ernstig, maar dan kan er vaak
nog zoveel worden recht gezet in onder
ling overleg met de ouders. Het geeft de
ouders vaak een zekere rust en ontspan
ning, dat iemand een open oor heeft voor
de zorgen. Bij Pro Juventute zijn mede
werkers die niet anders willen, dan de
bezoekers het beste te raden en te helpen
ter wille van het geluk van het kind en
het gezin.
Pro Juventute heeft in vele oren mis
schien nog de klank van politie en recht
bank. De taak ligt, vooral sinds 1 juli van
dit jaar, op een ander gebied. Zij wil juist
ingrijpen van autoriteiten voorkomen, om
dat zij weet hoe groot het leed van ouders
en kinderen is, als moeilijk gedrag tot een
strafzaak leidt. Uit ervaring weet de ver
eniging, hoe door samenwerking in een
sfeer van wederzijds vertrouwen veel ge
zinszorgen kunnen worden opgevangen
en verlicht. De grootst mogelijke vertrou
welijkheid wordt gewaarborgd. Aan de
hulp van Pro Juventute zijn geen kosten
verbonden.
ADVERTENTIE
40 modellen van 140.— tot 500.
Kolen-, olie-, trechterhaarden. Glasdeuren
Het volksdouchebadhuis van de Noord
hollandse Vereniging „Het Witte Kruis"
aan de Schotersingel te Haarlem, dat enige
maanden wegens verbouwing gesloten is
geweest, zal donderdagochtend 4 oktober
weer voor het publiek worden geopend.
Woensdagmiddag 3 oktober zullen geno
digden bijeenkomen voor de officiële in
gebruikneming.
Bij een onderzoek is het bestuur van de
afdeling Haarlem van „Het Witte Kruis"
gebleken, dat de installatie van het bad
huis na een gebruik van veertig jaar on
voldoende was om het publiek service voor
een goed bad te kunnen bieden. Maatrege
len zijn getroffen om hierin verbetering te
brengen en daarom was het nodig het bad
huis te sluiten. Vernieuwing van de gehele
installatie was noodzakelijk.
Het bedrijf van Openbare Werken heeft
onder leiding van de technisch hoofdamb
tenaar de heer J. G. Siegers een nieuwe
installatie ontworpen, die de technische
maatschappij Heringa en Wuthrich heeft
uitgevoerd.
Boven het plafond van de grote bad-
ruimte is een verwarmingsapparaat met
ventilator voor het inblazen van verwarm
de lucht opgesteld. Een afzuiginstallatie
zorgt er voor, dat de door het baden ont
stane vochtige lucht wordt afgezogen. Voor
het warme water zijn twee boilers opge
steld, elk met een capaciteit van tweedui
zend liter water.
In het dagverblijf van de badmeester is
een thermostatische mengkraan aange
bracht, die er voor zorgt, dat het warme
badwates sfeeds op gelijke temperatuur
blijft, zodat het niet mogelijk is om onver
wacht water van te hoge temperatuur af te
tappen. Alle buisleidingen zijn uitgevoerd
in roodkoperen pijp.
De nieuwe veiligheids-mengkranen en de
douches zullen in de toekomst weer voor
een heerlijk bad kunnen zorgen. De dou
ches zijn schuin op de wand gemonteerd,
zodat dames, die dat wensen, het haar
droog kunnen houden.
De oude ketel is ver-vangen door twee
nieuwe verwarmingsketels, die geheel
automatisch met olie worden gestookt. De
verwarming wordt verdeeld in vier ver
schillende groepen, namelijk centrale ver
warming badhuis, woonhuis, badwater
grote hal en badwater kleine hal.
Het badhuis is inwendig geschilderd en
heeft een helder en fris aanzien gekregen.
Ook is de verlichting gemoderniseerd.
Door deze vernieuwingen is het badhuis
aan de Schotersingel een modederne in
richting geworden, die' ongetwijfeld weer
een grote belangstelling zal trekken.
ADVERTENTIE
In de Klaas de Vriesschool (voor mulo)
aan 't Junoplantsoen te Haarlem-Noord is
vrijdagavond een bijzondere bijeenkomst
gehouden. Afscheid werd genomen van het
hoofd der school, de heer J. Gelijns, die met
ingang van 1 oktober benoemd is tot in
specteur van het lager onderwijs in de in
spectie Haarlem.
Wethouder de heer D. J. A. Geluk voerde
het woord namens het gemeentebestuur
van Haarlem en dankte voor het werk dat
de heer Gelijns in de afgelopen jaren voor
het onderwijs te Haarlem heeft gedaan. De
heer Geluk bood een boekenbon aan. Ver
der spraken de heren IT. J. M. Bouchette,
inspecteur van het lager onderwijs in de
inspectie Haarlem, E. J. Lodewijks, gemeen
telijk inspecteur van het onderwijs en S.
Heijers, inspecteur voor de lichamelijke op
voeding, de jeugd en sportzaken.
Het waarnemend hoofd, de heer G. L.
Faber, bracht het scheidende hoofd dank
namens het personeel en bood een ets van
Rotterdam aan. De heer P. W. van Dijk
was de woordvoerder van de ouders en
haalde herinneringen op. Hij overhandigde
een doofpot met verzoek minder prettige
dingen uit het verleden in de doofpot te
doen.
Joke Wreesman, leerlinge uit de vierde
klasse, droeg een gedicht over het school
leven voor en oud-leerlingen brachten mu
ziek ten gehore.
De heer Gelijns dankte voor de hem ge
brachte hulde en voor de geschenken.
Vanmorgen hebben de leerlingen afscheid
genomen van hun hoofd; zij boden een
foto-album met foto's van de Klaas de
Vriesschool aan.
De eerste inschrijvingen voor de
j massale schaakontmoeting tussen de ft
lezers van onze krant en de Schaak- ft
club Haarlem zijn al binnen. Maar er
kunnen nog veel meer liefhebbers een 8
plaatsje krijgen op donderdagavond 8
4 oktober aanstaande in gebouw
Zang en Vriendschap aan de fans-
1 straat in Haarlem, waar de wedstrijd
wordt gespeeld. Men iveet het, ieder-
lleen kan meedoen: jong en oud,
ft zwakke huisschakers, clubspelers en
ft geroutineerden. Het enige dat men te
ft doen heeft is het schrijven van een
8 brief of briefkaart aan: Sportredacteur
ft Haarlems Dagblad/O. H. C., Grote p
Houtstraat 93 in Haarlem met de ver- ft
ft melding schaakontmoeting en verder ft
ft of men huisschaker of competitie- ft!
speler is.
Het ouderfonds van de Prinses Marijke
school (Christelijke b.l.o.) aan de Dinkel-
straat in Haarlem-Noord heeft een bijeen
komst voor ouders gehouden, waarop de
heer W. F. Jansen, voorzitter van het
schoolbestuur, zijn vreugde uitspraak over
de activiteit van het bestuur van het ouder
fonds. Door het houden van verlotingen en
bazars en het innen van contributiegelden
was het onder meer mogelijk de school te
verrijken met een filmtoestel en speel-
werktuigen. Ook op andere wijzen laat het
fonds zich niet onbetuigd, dat blijkt bij het
tracteren van kinderen bij feestelijke ge
beurtenissen.
Mejuffrouw dokter C. Cramer, die als
arts aan de school verbonden is, sprak over
„De zorg voor onze kinderen". Zij sprak
over de opbouw, groei en voeding van de
schoolkinderen, waarbij ook pedagogische
problemen aan de orde kwamen. Mejuf
frouw Cramer merkte op, dat juiste dose
ring van het voedsel en de kwaliteit van
groot belang zijn voor de opbouw van het
gi-oeiende kind.
Uit de vele vragen die ouders stelden,
bleek hun grote belangsteling voor het on
derwerp.
In de vrijdagavond gehouden vergade
ring van de gemeenteraad van Benne
broek, waarin afwezig was ir. v. Lamme
ren (K.V.P.) en voor het eerst aanwezig
het nieuwe raadslid de heer J. Broers, is
de heer C. Elgersma tot wethouder be
noemd.
Bij de ingekomen stukken was een brief
betreffende de uitkering van de 6 loons
verhoging van het secretarie- en gemeen-
tepersoneel, welke met ingang van 1 juli
zal worden ingevoerd. Besloten werd de
verhoging te doen ingaan op die datum.
De wethoudersverkiezing had tot resul
taat, dat de heer C. Elgersma met acht
stemmen werd gekozen als wethouder. Een
stem was blanco en de heer Broers kreeg
een stem.
De voorzitter heette de heer Broers wel
kom. Hij herinnerde aan de uitstekende
verhoudingen in de raad en de prettige
samenwerking en sprak het vertrouwen
uit dat het nieuwe raadslid daaraan zijn
medewerking zal geven. Vervolgens wend
de de voorzitter zich tot de heer Elgersma
en wenste hem geluk met het vertrouwen
dat. de gemeenteraad in hem stelde door
hem te benoemen tot wethouder. Hij sprak
de verwachting uit dat een uitstellende sa
menwerking zal ontstaan.
Nadat de heer De Vries namens de Pro
testants-Christelijke fractie zijn gelukwen
sen had aangeboden en de wens had uit
gesproken, dat de nieuwe wethouder alle
mogelijke steun zal ondervinden bij zijn
zeker niet gemakkelijke taak, dankte hij
de K.V.P.-fractie voor haar medewerking.
De heer Elgersma dankte voor het in
hem gestelde vertrouwen en hoopte in het
belang van de bevolking en de gemeente
veel te kunnen doen.
Het voornaamste punt van de agenda
was een voorstel tot het richten van een
verzoek aan de minister van Binnenlandse
Zaken voor het verkrijgen van een ver
hoogde uitkering uit het gemeentefonds.
Tot lijkschouwers werden benoemd de
drie plaatselijke artsen de heren P. v. Aalst,
J. v. Hoolwerff en G. Manschot.
HAARLEM, 28 september 1956
BEVALLEN van een zoon: 27 aug., M. J. J.
B. de Graaff—Dijkzeul; M. M. Lürsen—van
Giessen; 28 sept., W. C. J. DekenKorpers-
hoek; J. E. Willemsen—Krikke.
BEVALLEN van een dochter: 26 sept., J.
Th. ThörigJansen; 27 sept., H. A. Hendriks
Spuijrrian; J. van der Erf—Jongejan; H. H.
HenstraRollfs of Roelofs; 28 sept., J. S.
GrootendorstHillebrand.
OVERLEDEN: 25 sept., N. H. van der
Werf, 84 j., Nijlstraat; 26 sept., H. J. Kool
mees, 67 j., Bandoengstraat; G. Duindam. 74
j., Edisonstraat; M. G. Hoogeveen, 69 j.,
Lange Herenstraat; 27 sept., F. J. Rootlieb,
83 j., Burgemeester Sandbergstraat; E. M. G.
P. KukenhcimCompter. 70 j., Eindenhout-
straat.
