Met bar weinig overtuiging spelend
Nederland nog te sterk voor België
Appel (2x) en Notermans deden een
2-0 voorsprong van Belgen teniet
Nederlandse jeugd onweerstaanbaar
voor de Rode Duiveltjes: 1-2
Ét
Mil
Aanvallen is nog altijd
de beste verdediging
Jubilea
Teleurstellend voetbal in de „Hel van Deurne
Antwerpen verloor
van Rotterdam
Rode Duivels hadden een
afdoende voorsprong
kunnen nemen
Gemis of geen gemis?
3
Defensief
Treuzelen
i r mm -i
0h
'•kwk
M
M
A
V er rassend
Hoop herleefde
BIJ DE FOTO'S
De semi-profs het
komende weekeinde
Juwelier won hoofdprijs
in de NOC-loterij
Gaat niet naar Melbourne
MAANDAG 15 OKTOBER 1956
(Van onze sportredacteur)
In de aanval schuilt de beste verdedi-
„jng. Ook bij voetbal. Doch daar hebben
degenen, die de speltaktiek van het Neder
lands voetbalelftal moeten bepalen, giste
ren te lang over geaarzeld. Want eigen
aardig genoeg nam het elftal dat vier ach
tereenvolgende uitwedstrijden had gewon
nen en een indrukwekkende serie van
redelijke tot uitstekende resultaten had
behaald - en dat was het Nederlands elftal
tegen het ongeroutineerde België veel te
lang een afwachtende houding aan. Noter
mans kreeg een vrijwel uitsluitend verde
digende taak als voorhoedespeler toebe
deeld, terwijl voorts alles er op wees dat
de tactici voor de wedstrijd hadden uitge
maakt: afwachten en dan toeslaan.
Wonderlijk, zo'n taktiek tegen een tegen
stander die een elftal op de been brengt
dat alleen juist door een behaald over
wicht en een min of meer onverwacht suc
ces de morele moed zou kunnen opbrengen
om een vorm te bereiken, die eventueel
voldoende zou zijn om een elftal als het
Nederlandse - met zovele uiterst gerouti
neerde spelers - een nederlaag toe te bren
gen. Door die taktiek van „laat maar ko
men" en een versterkte verdediging krégen
de Rode Duivels gisteren die morele steun,
o'ie hun lange tijd de winnende ploeg deed
lijken. Dat zij uiteindelijk toch ontgoo
cheld werden en ondanks de moedgevende
eerste helft toch een nederlaag te slikken
kregen, wel, dat was alleen te wijten aan
het feit dat zij over te weinig schutters-
capaciteiten bleken te beschikken en zeker
niet omdat de Nederlanders zo onnoemelijk
vee! beter speelden. De eerste helft had
zonder al te veel opzien zeker een drie of
vier-nul stand in het voordeel van de Bel
gen te zien hebben kunnen geven. Én daar
had het Oranje-team voorwaar geen ant
woord op geweten.
Een „derby der lage landen" levert zel
den goed voetbal op. Zenuwen, voor- en
tegenspoed,, rivaliteit, het zijn alle fac
toren, die meer dan in andere wedstrijden
hun stempel drukken op het vertoonde
voetbal tussen Nederland en België. Ook
in de periode dat Nederland op het diepte
punt was, kon een schijnbaar onbelangrijke
factor in het voordeel van zeer groot be
lang blijken op het uiteindelijke resultaat.
Gisteren had Nederland alle factoren mee
kunnen hebben, maar het deed alles om
die factoren tegen te krijgen.
De totale kwalificatie van de interland
wedstrijd van gisteren was dan ook in een
woord samen te vatten: treurig. Treurig,
omdat het Nederlands team van het Bel
gische elftal van gisteren met gx-oot gemak
en met ruim verschil had moeten winnen.
Behalve in die aanvankelijk funest schij
nende taktiek en haar gevolgen, zullen wij
de krappe zege maar zoeken in de omstan
digheid, dat het hele elftal een slechte dag
had, en niet verder speuren naar de vraag
waarom de meest elementaire beginselen
van het voetbalspel - het dekken van de
tegenstander en het plaatsen van de bal -
over het hoofd werden gezien.
Nogmaals, normaal spelend had het Ne
derlands voetbalelftal van gisteren, waarin
Appel nog de nuttigste en Schaap door
zijn prestaties na rust de beste speler
was, met zo'n ruim verschil moeten win
nen van dit Belgisch-elftal-in-malaisetijd
dat er geen vraagtekens meer zouden over
blijven voor de strijd straks tegen Dene
marken in Kopenhagen. En die zijn er nu
wel. Gaarne dus nu het woord en de daad
aan degenen, die de bar slechte wedstrijd
van gisteren in de hand werkten door het
pas .laat beseffen dat de aanval steeds de
beste verdediging is.
E. Koning
wccoxocccocccco: - cccocc - - co:coocccccccccocccccccc«
*j Op het voetbalveld van de Antwerp
F. C. in Deurne werd Mees, de aanvoer-
s der van het Belgisch elftal, door zijn
collega van het Oranje-team gehuldigd,
in verband met het feit, dat hij zijn
50ste landenwedstrijd speelde - een
respectabel aantal, waarmee hij zich
plaatste onder de „groten" der Belgi-
sclie voetballers. Deze wedstrijd tussen
i België en Nederland, roas de 83ste in -
de serie van landenwedstrijden tussen
Nederland en België.
Op de tribune zat een sportjournalist,
de heer H. A. Meerum Terwogt die een
weliswaar stil, maar niettemin zeer
merkwaardig jubileum vierde. Van deze
8 83 wedstrijden heeft de heer Meerum j
Terwogt er namelijk 80 gezien en „ver-
slagen". Een gebeurtenis, die toch zeker
5 ook wel aan de vergetelheid mag wor-
i den ontrukt.
xceccococccocct
OCOXCOOOCCOOOOOCO
ff
(Van onze sportredacteur)
Het Nederlands voetbalelftal heeft de vijfde achter
eenvolgende uitwedstrijd gewonnen. De ploeg van de
Rode Duivels leed gistermiddag in het Antwerp-stadion
in Deurne een drie-twee nederlaag in een bar slechte
wedstrijd, die alleen door de spanning in de tweede
helft het aankijken nog enigszins waard was. En dat
uiteraard nog alleen voor de Nederlanders, die weer
in groten getale over de grens waren getrokken, omdat
het Oranje-team in de laatste vierenveertig minuten
van de wedstrijd een twee-nul achterstand omzette in
sen drie-twee voorsprong. Verdiend was de overwinning
wel, aangezien de Nederlanders toonden de geboden
kansen beter te kunnen gebruiken en een oneindig veel
beter moreel te hebben. Alles bijeen was het evenwel een
uiterst droevige partij voetbal, die geen ogenblik de in
druk vermocht te wekken van een ware interland op
internationaal niveau en die dan ook maar zo spoedig
mogelijk vergeten dient te worden. Nederland won, maar
het was een overwinning die weinig overtuiging kon
schenken - een zege ook, die eerder herinneringen wak
ker riep aan enkele jaren geleden met het amateur
elftal dan aan eervolle successen zoals die op Denemar
ken, Noorwegen, Saarland, en Duitsland die in het af
gelopen seizoen tot stand kwamen.
Dat het Nederlandse team een lastige wedstrijd tegemoet zou gaan tegen de Rode
Duivels - ondanks het feit dat tal van „grote" namen zoals Coppens, Mermans, Lem-
berechts, Carré en Huysmans niet meer waren of konden worden opgesteld bleek
al spoedig. Bliksemsnel combinerend trokken de Belgen naar het Nederlandse doel
en bleven daar geruime tijd. En zij vonden daar de éne na de andere opening in een
achterhoede, die toch al zovele malen voor geen klein geruchtje vervaard is gebleken.
Doch hoe groot het overwicht van de Belgen ook was, schieten deden ze niet - althans
niet op het juiste moment en in de juiste richting.
In het Beerschot-stadion in Antwerpen
heeft Rotterdam zaterdagmiddag de tradi
tionele stedenwedstrijd tegen Antwerpen
met vier-drie gewonnen, nadat de gast
heren bij rust met drie-één hadden voorge
staan. Deze cijfers duiden op een matige
eerste helft van onze landgenoten cn oj
een groot overwicht na de rust. Het spel-
verloop was hiermee ook in overeenstem
ming. Want in de tweede helft toonden de
Rotterdammers zich superieur in alle on
derdelen van het spel. De voorwaartsen
liepen zich keer op keer prachtig vrij en
ze lieten geen gelegenheid voorbijgaan om
het Antwerpse doel onder vuur te nemen.
In de Antwerpse ploeg daarentegen, die
zich in de eerste drie kwartier goed ge
houden had, was de samenhang na de
hervatting vaak volkomen zoek. Geerts in
het Antwerpse doel hield zich kranig, maar
kon de nederlaag van zijn ploeg toch niet
voorkomen.
De wedstrijd begon goed voor de Ant-
werpers die in de vijfde minuut de scocre
openden door toedoen van hun linksbin
nen Everaert. Het duurde bijna een kwar
tier voordat Moulijn, profiterend van een
fout in de verdediging de gelijkmaker
scoorde. Vier minuten later bracht de
rechtsbuiten Vliers, na goed doorzetten, de
stand op twee-één, en even voor rust wist
de midvoor Schellens, uit een voorzet van
links, de Antwerpse voorsprong tot drie
één te vergroten. De Rotterdamse verde
diging greep niet in wegens een vermeend
buitenspel geval.
Heftige aanvallen
Na rust begonnen de Rotterdammers een
serie heftige aanvallen die in de twaalfde
minuut resulteerden in een doelpunt van
Bak. De verdediging aarzelde en de Feijen-
oord-speler maakte hier gebruik van. De
druk op het Belgische doel werd toen zeer
zwaar en nadat bij een aanval waaraan ook
de middenlinie deelnam, doelman Geerts
voor de derde maal gepasseerd was, gooi
den de geestdriftige Rotterdammers er nog
een schepje bovenop. Schouten zorgde ten
slotte voor het winnende doelpunt, de be
kroning van een reeks fraaie combinaties
van de gehele voorhoede.
Nederland kwam de eerste zeven minu
ten slechts twee maal over de middenlijn,
waarvan eenmaal na een verre uittrap
van De Munck. Het Oranje-team, dat was
duidelijk, was overrompeld en had de
grootste moeite zich te herstellen en het
oude, vertrouwde aanvalsspel te gaan spe
len. Niets klopte. Het samenspel niet, het
dekken niet en zelfs het meest eenvoudige
plaatsen van de bal niet. En de Belgen
vielen maar aan. Na slecht gerichte scho
ten van Houf en Willems, kwam laatstge
noemde de grote hoop van de Belgen
in het experimentele elftal in de twaalf
de minuut alleen voor De Munck doch
schoot naast. Een schril gefluit was zijn
loon.
En toen sloeg Nederland plotseling te
rug. Bosselaar bracht de bal op en plaat
ste die uiteindelijk terug naar Lenstra, die
het leer doorgaf aan de naar binnen ge
zwenkte Koopal. Maar die had Diricx vlak
voor hem. De Willem Il'er echter schoot de
bal precies tussen diens benen door langs
de verbouwereerde Gemayetegen
de paal.
Een treffer had een definitieve omme
keer kunnen brengen voor de Nederland-
ders. Maar die ommekeer kwam niet. No
termans als rechtsbinnen opgesteld
bleef achter zijn voorhoede draven en deed
daar wel veel en soms goed werk, maar hij
speelde in wezen tweede rechtshalf. En
daarbij kwam nog dat aan Lenstra niet
te merken was dat hij er ook bij hoorde.
Af en toe veranderde hij een slenterpasje
in een sukkeldrafje, maar de bal aanraken
deed hij nagenoeg niet.
Een wonderlijke gang van zaken, die
nog niet zo funest had behoeven te zijn als
de Nederlandse achterlinie maar in haar
.,Ik ben meer dan tevreden over mijn
jongens". Dat zei Karei Kaufmann na af
loop van de zaterdagmiddag op het terrein
van FC Turnhout gespeelde wedstrijd tus
sen de jeugdell'tallen van België en Neder
land. „En dan niet in de eerste plaats om
die één-twee zege, maar eerder nog om het
feit dat we verdiend hebben gewonnen,
dal onze conditie beter was en ons ploeg-
verband hechter".
Het was een „jubileumwedstrijd", de
25-stc, die de jeugdploegen speelden. De
Nederlandse jongeren hebben dat jubileum
gevierd. Zij traden de Belgen tegemoet met
weldoordacht spel. Wel waren de gastheren
technisch zeker niet minder, maar de con
ditie gaf de doorslag. Een tempo, dat zeker
redelijk moet worden genoemd voor deze
Jeugdigen, konden de Belgen niet tot het
einde toe volhouden. De Nederlanders wel
en dat bracht hun de zege.
Tegen de verwachting in ging Neder
land reeds snel in het offensief, en ze kre
gen meer werkelijke kansen dan hun te
genstanders. Middenvoor Sleven (VW) ge
bruikte zo'n kans. In moeilijke positie kreeg
bij de bal toegespeeld, handig ontdeed hij
zich van zijn belagers en toen hij even vrij
heid had loste hij een schot, dat te goed
gericht was om doelman Coremans ook
maar een schijn van kans te geven (nul-
één). De Nederlanders behielden hun voor
sprong tot na de rust.
Vergissing
Een duel tussen de Belgische aanvals
leider, Wegria, en de Nederlandse stopper,
Schilder (Volendam), ging vooraf aan de
gelijkmaker. Het had er, althans voor de
toeschouwers langs de lijnen, alle schijn
van dat de Belg de bal met de hand mee
nam. Ook Schilder dacht dit. Even hield
hij in en dat werd hem fataal. Wegria zette
door en kwam alleen voor doelman Bals
(Zeist). De Belg maakte geen fout en de
stand was gelijk (één-één).
Verwoed vielen de Nederlanders hierna
aan. De Belgen, voor wie het tempo ken
nelijk te hoog was geweest, konden slechts
met alle moeite de Nederlanders de weg
naar het doel versperren. Aanval na aan
val op het doel van Coremans volgde. Toen,
eigenlijk onverwacht, kreeg rechtsbinnen
De Vries (Sparta) in een scrimmage de
bal voor zijn voeten. Hij maakte van een
moment van verwarring in de defensie van
de Belgen gebruik door hard. in te schieten
en Nederland leidde opnieuw. In gevaar
kwam de overwinning niet meer, te minder
omdat de onzen hun tegenstanders in de
laatste fase van de strijd bijna overspeel
den.
Verdiend
Een Nederlands elftal, zoals wij dat
eigenlijk de laatste jaren niet meer hebben
zien spelen, heeft verdiend gewonnen.
Naast het feit dat Kruyver (KFC) uit
blonk, en Kraay (DOS) op de rechts-back-
plaats, Bals (Zeist) in het doel en Sleven
als aanvalsleider vaak voortreffelijke din
gen deden, terwijl ook anderen van be
hoorlijke aanleg blijk gaven, moet echter
ook'worden geconstateerd dat een tijd van
rijping nodig zal zijn voordat hun talenten
tot volle ontplooiing kunnen komen.
gewone vorm was geweest. Maar dat was
ze niet. Er vielen telkens weer gaten in
de linie en zelfs Van der Hart liet zich keer
op keer verschalken bij toch waarlijk niet
zulke indrukwekkend verrassende ma
noeuvres van midvoor Willems.
Een geluk bij een ongeluk was wel
dat de Belgen ook al in een zeer laag
tempo opererend - weinig gebruik maak
ten van dat weifelende en slordige optre
den van Kuys, Wiersma en Van der
Hart. Behalve dan kort na dat schot van
Koopal tegen de paal. Toen namelijk
kreeg de Belgische midvoor in volkomen
vrije positie de bal toegespeeld en zijn
schot was nog met geen drie keepers te
houden geweest. De Munck deed nog
wel een poging, maar was volslagen
kansloos. Dat was na een kwartier
spelen.
Het resterende half uur was triest. De
Belgen bleven weinig inzicht tonen bij sco-
ringsrijpe situaties en de Nederlanders ble
ven tijdens de periode dat zij tot ver over
de helft van het veld konden oprukken te
lang treuzelen bij het doorspelen van de
bal en het schieten op het doel. Slechts
één schot, van Bosselaar, was waard ver
meld te worden.
Meer dan eens riep liet vertoonde spel
herinneringen op aan de door onmacht zo
trieste prestaties van het amateurteam in
zijn slechtste periode. Waarbij het bovenal
verwondering wekte dat de Belgen niet
doeltreffender profiteerden van de alge
hele malaise van de Nederlanders voor-
V fó
IpiMi
iii
i si§§§f|§p p|!|
- - WmÈ: I s
M
Kuys (links) en Wiersma, de Neder
landse achterspelers, die het gisteren
zwaar te verduren kregen.
al ook omdat de spelers er toch op ge
brand moesten zijn om de Nederlandse
ploeg - algemeen favoriet in België
voor schut te zetten met een elftal, dat aan
zoveel critiek onderhevig was geweest.
De Italiaanse scheidsrechter Orlandini -
de enige man tussen de witte lijnen die
een grote vorm had bereikt begon zijn
tweede helft slecht. De spelers van beide
elftallen hadden zeker al vijf minuten over
het veld lopen slenteren, toen hij eindelijk
uit zijn kleedkamer kwam. Hij had de tijd
vergeten
Hij was echter al rap geheel wakker.
Want zo saai als de eerste helft was be
gonnen, zo verrassend begon de tweede
helft. Nederland trapte af, maar raakte de
bal kwijt. Uit een verre Belgische pass
kwam de bal bij Kuys, die het leer recht
voor de voeten schoof van rechtsbuiten
Jurion. Diens afgemeten pass bereikte
Houf, die volkomen vrij staande snel en
onhoudbaar inschoot.
Groot was de vreugde bij de Rode Dui
vels. Een vreugde van korte duur echter.
Want de Nederlanders en dat was
eigenlijk het enige lichtpunt in deze wed
strijd toonden een voortreffelijke mo
reel te hebben en gingen terstond aan het
herstel van de score werken. Notermans
bleef nu voor, terwijl Lenstra kwaad
geworden omdat Orlandini ten onrechte
een uitbal aan de Belgen toewees
plotseling zijn benen wat vlugger ging
verzetten en enige interesse ging tonen.
En toen kwam ook direct de ommekeer
in de strijd. In de negende minuut kreeg
Appel gedekt door spil Decoster de
bal in de lengte van het veld van Lenstra
met een boog toegespeeld. De Nederlandse
aanvalsleider stond met zijn rug naar het
Belgische doel, maar op het moment dat
de bal bijna zijn hoofd had bereikt, draai
de hij zich rap om en sprintte naar het
doel. Decoster schrok van deze manoeuvre,
liet de bal gaan, waarna Appel het werk
deed, waarvoor hij was opgesteld: hij
scoorde. En hard ook
Van dat moment af waren de ruim acht
duizend Nederlandse supporters de baas
in het Antwerp-stadion. En de aanmoedi
gingen hielpen. Steeds weer kwam Neder
land terug. En met veel beter samenspel.
Het lukte plotseling, ook al was het tem
po dan ook nog schrikbarend laag. Noter
mans schoot net over en Lenstra kopte bij
zonder fraai tegen de kruising van lat en
paal. De Belgen schrokken. Op dat mo
ment hadden de Rode Duivels geroutineer
de spelers moeten hebben, die niet bij de
eerste de beste periode van overwicht
van de tegenpartij de moed hadden laten
zakken zoals het nu wel gebeurde.
Plet Oranje-team veroverde het midden
veld en al bleef het plaatsen van de bal
uiterst slecht, het overwicht was en bleef
onmiskenbaar. Doch alles wilde evenwel
niet zeggen dat de Belgen geen kansen
meer kregen. Zowel Kuys als Wiersma
bleven missers noteren, waarvan echter
Orlans noch Jurion en Houf meer gebruik
maakten, terwijl Van der Hart, die na de
rust klassen beter speelde dan ervoor, een
maal zo hard en onbesuisd terug speelde
dat De Munck de bal moest laten passeren,
hetgeen echter net geen doelpunt bete
kende.
Juist toen iedereen dacht dat het
evenwicht hersteld was en dus België
weer een redelijke kans op de zege had,
sloeg Nederland andermaal toe. In de
27ste minuut namelijk combineerden No
termans en Bosselaar rap naar voren,
hetgeen een pass van laatstgenoemde tot
gevolg had benevens een algemene ver
warring in de Belgische defensie. De
door Appel voorgetrokken en door Len
stra ingekopte bal werd weggewerkt,
waarna Notermans een schietkans kreeg.
Hij treuzelde evenwel te lang en zijn
schot ketste af op een been. Daarop
kwam de bal in een grote boog weer bij
hem terug, maar toen schoot de Fortu-
na-speler ineens. Langs en door zeker
zeven paar benen verdween de bal daar
op in het Belgische doel. Twee-twee.
En de hoop op een nog gunstiger resul
taat herleefde.
Het schot van Notermans betekende
echter niet alleen de gelijkmaker. Het be
tekende tevens de volledige demoralisatie
van de Rode Duivels. Eenmaal nog moest
De Munck beide vuisten zetten achter
een schot van Jurion, maar ^nar was het
dan ook mee gedaan.
Nederland was en bleef in de aanval.
Met voetbal waarmede Saarland, Duits
land en Zwitserland was overwonnen zou
het spoedig zes-twee of daaromtrent zijn
geworden, doch nu bleef het bij één goal.
Een belangrijke goal, die door duizenden
begroet werd als was hij een miljoen
waard. Bosselaars pass belandde bij Appel,
die met een snelle beweging Decoster voor-
COOOCC<XXXX>»XX>XCOCOCCCOCOOCCOCCCCCOCCCCCCOXQCCOCOCOCO
De eerste Nederlandse goal. Appel is
- langs spil Decoster (niet zichtbaar) ge-
8 glipt en passeert Gemaye met een on-
■j houdbaar schot. Diricx en Van Brandt
3 komen te laat, de stand is twee-een.
H (Bovenste foto).
Uit deze scrimmage, waarbij de Neder-
3 landers Lenstra (10), Koopal (11) en
3 Appel zijn betrokken, komt de bal bij
Notermans, die niet zichtbaar is op de j
3 foto. Langs al deze spelers zal hij de
3 bal inschieten en de stand op twee-twee
3 brengen. (Middelste foto).
Willems scoort voor België het eerste j
H doelpunt. V.l.n.r.: Willems, Van der i
i Harten de manmoedig duikende De
t Munck. (Onderste foto).
CO^SCCCCC»X;<»CO3cooocoox>5XCC»D<XXCCO»C«OC<XCOO3COCOCC
IN NEDERLAND hebben we nu vijf jaar
geleden aan de kinderziekten van de tele
visie. Maar we kunnen er toch niet meer
buiten, zeker niet wanneer het gaat om
rechtstreekse reportages van sportgebeur
tenissen. In België daarentegen is de be
smetting nog niet algemeen doorgedron
gen. Daar verkeert de voetbalbond althans
nog in de belachelijke veronderstelling, dat
de ontwikkeling tegengehouden zou kun
nen worden. Men geeft geen toestemming
tot uitzending van de internationale wed
strijden van de Rode Duivels, omdat men
de televisie als een concurrent, een klan-
tendief, beschouwt. Men begrijpt blijkbaar
niet, dat de enige schadelijke factor voor
goed voetbal slecht voetbal is. Dat werd
niet alleen door de kwaliteit en de uitslag
van de ontmoeting van gisteren bewezen,
maar ook door de weigering om t.v.-
camera's toe te laten. Televisie of niet, de
echte zondaren gaan toch wel naar de hel
van Deurne.
Nu moesten we het in de huiskamer stel
len met het oog getuig ever slag door Leo
Pagano, die voortdurend probeerde ervan
te maken wat er blijkbaar met de beste
wil van de wereld niet van te maken was.
Men kan het hem niet in de schoenen
schuiven, dat er geen spanningbrengende
schuivers uit de schoenen van „onze jon
gens" en hun tegenstanders kwamen. Ove
rigens bewees hij duidelijk een goede waar
nemer te zijn, getuige zijn opmerking, toen
de Nederlanders hun achterstand van
twee-nul hadden ingelopen: „De Belgen
zijn hun voorsprong nu volkomen kwijt".
Eén van de opvallendste merkwaardighe
den in zijn welluidende voordracht was
wel de steeds terugkerende vermelding dat
de oranje leeuwen er een gewoonte van
maakten alle duels te verliezen, doch erin
slaagden daarbij de bal te behouden.
Hoe slecht de wedstrijd ook geweest mag
zijn, Pagano speelde het klaar sommige
spelers bij tijd en wijle „enorm eminent"
te noemen, waarschijnlijk ondanks of mis
schien juist door hun kardinale fouten.
Beleefdheid leek mij het voornaamste ken
merk van deze match, want de spelers
wachtten steeds tot het hun beurt was om
hun kans te verzaken.
Toen Nederland de leiding had genomen,
vroeg Pagano ons hem niet te vragen of
dit verdiend was. Hij zal tot zijn voldoe
ning bemerkt hebben, dat iedereen aan
dit verzoek heeft voldaan. Hij heeft zijn
best gedaan, maar kon ons toch het gemis
van televisie niet doen vergeten.
Ko Brugbier
bij snelde en schuin voor het doel in
zeer moeilijke positie een schietkans
kreeg met een keeper en twee backs op de
doellijn.
Een ongeroutineerde voetballer zou de
ogen dicht hebben gedaan en in het wilde
weg hebben geschoten, maar Appel deed
het anders. Hij wachtte even en dat
kon hij doen keek naar een onbe
schermd deel van het doel en schoot toen
pas. En het werd een voortreffelijk doel
punt een winnend doelpunt tevens, zo
als spoedig bleek.
Want België was daarna nergens meer.
De resterende dertien minuten bleef Ne
derland dc baas. En wel op zo'n duidelijke
wijze dat de Belgische toeschouwers meen
den te moeten gaan fluiten, daarbij niet
beseffend dat dat een van weinig sportief
inzicht getuigende manier van doen was.
In de laatste seconden treuzelde de „ju
bilerende" Vic Mees hij speelde zijn
vijftigste interland zo lang met ingooien
tot scheidsrechter Orlandini het einde floot
en hij dus bezitter werd van de bal, on
danks een wat naïve poging van Koopal
op hem het leer afhandig te maken.
c<x<x»ccoocccccccococccccococcco:ccccccccc<:c<:cccococccc<
Het KNVB-programma voor de ~emi-
8 profs voor het komende weekeinde luidt:
Ere-divisie: GVAVSparta, Eindhoven
NAC, MVVNO AD, Rapid—Ajax,
ElinkwijkDOS, FeijenoordVVV, Wil
lem IIFortuna, BVVPSV, Amsterdam
—Enschedé.
Eerste divisie A: VSV—ADO, HVC—
Haarlem, SWDe Volewijckers, Alk
maarRoda Sport, EmmaXerxes, Hel-
mondia—De Graafschap, DWS—Wage-
ningen.
Eerste divisie B: Vitesse—Helmond,
EBOHVolendam, SittardiaRigters-
8 bleek, EDO—Blauw Wit, AGOVV—HDVS,
o SHS—Excelsior, Fortuna (VI.)Storm-
is vogels.
8
:COKCCC©»X©MMCOK»CCOCCOK>0»X»CCCCTOSC03«MOOÏOCa
De hoofdprijs van de NOC-loterij, een
reis naar Melbourne voor twee personen
of 12.500 gulden is in Deventer gevallen.
In de oude binnenstad, bij de 45-jarige ju
welier Hendrik Jan Husselman, die in de
Kleine Overstraal 22 woont.
De heer Husselman en zijn vrouw en
drie zoons van respectievelijk tien, dertien
en vijftien jaar, hebben zaterdagmorgen
van het Nederlands Olympisch Comité de
bevestiging gekregen van het feit, dat hun
sinds donderdagavond eigenlijk al bekend
was. Nota bene pas veertien dagen nadat
de trekkingslijst was verschenen had de
heer Husselman donderdag, tijdens een
vergadering van de gymnastiekvereniging
„Olympia", waarvan hij vice-voorzitter is,
de lijst van de NOC-loterij in handen ge
kregen. En daarop had hij het. nummer
van de hoofdprijs „zijn" nummer 506.688
gelezen.
Niet naar Melbourne
De heer en mevrouw Husselman zullen
echter niet naar Melbourne reizen, omdat
zij het zonde vinden een zo groot bedrag
in enkele weken op te maken. Bovendien
kunnen zij in de St. Nicolaasperiode hun
zaak bezwaarlijk aan anderen overlaten.
De heer Husselman had zes lo
ten gekocht in de series zeilen en zwem
men. Het winnende lot kwam uit de serie
zwemmen.
ADVERTENTIE
FISCALE
STUDIESERIE
Ook m de boekhandel
