Moskou acht verkiezingen in
geheel Duitsland onmogelijk
r
ö7
HOOGTEZON
Domme
Harry
Rust
Probleem
Niet-aanvalsverdrag geopperd met de
Sovjet-Unie en haar bondgenoten
V
Van dag tot dag
René Mayer treedt af als
president van KSG
3
rQ
Queen Mary voer uit
ondanks een verbod
Kies goed
gezelschap!
Vertrouw op
H. 3. MAERTENS N.V
Ruslan Abdulgani niet
langer op de wip
Japan is tweede in de
wereld-scheepsbouw
PONDERDAG 25 OKTOBER 1956
Koningin Juliana brengt een vakantie
van twee weken op Sicilië door, een va
kantie die zij dringend nodig had, want
v0or haar is de afgelopen zomer zo moge
lijk nóg zonlozer geweest dan voor ons
Nederlanders in 't algemeen. De Koningin
jieeft immers een zomer achter de rug,
waarin de zich eindeloos voortslepende
kabinetscrisis voortdurend haar aandacht
heeft geëist en waarin bijna tegelijk met
die kabinetscrisis de buitenlandse pers
campagne inzake de „kwestie Soestdijk"
begon, die haar de weinige zonnige mi
nuten moet hebben vergald.
Om er dus eens helemaal „uit" te zijn,
is de Koningin naar Sicilië gegaan, zelfs
niet vergezeld door enig lid van haar hof
houding, alleen door een paar persoonlijke
vriendinnen.
Maar zelfs deze twee weken van rust
(het minimum waarop ook een Koningin
toch wel aanspraak zou mogen maken)
worden haar vergald. In en om Taormina
wordt zij op elke wandeling, bij elk boot
tochtje, tijdens elk kwartiertje zwemmen,
gevolgd en bespied door persfotografen,
die zo wordt uit Sicilië gemeld ver
stoppertje spelen en in hinderlaag gaan
liggen om haar te fotograferen op momen
ten waarop zij er het minst op bedacht is.
Het is zo erg geworden, dat de Koningin
van plan zou zijn om uit Taormina naar
een nóg eenzamer vakantie-oord te
vluchten"
De sensatie-pers, die haar hiertoe drijft,
zal er zich dan op kunnen beroemen, de
Koningin te hebben beroofd van de twee
weken rust, die zij op Sicilië had gehoopt
te zullen vinden, en die het Nederlandse
volk haar zo van harte zou hebben gegund.
Knap werk!
Er is de diplomatieke wereld een nieuw
probleem in de schoot geworpen, zo maar,
alsof dat eens zo exclusieve deel van onze
samenleving het niet al moeilijk genoeg
had in een tijd die alles, zelfs de diploma
tie, democratiseert. Vele in de dienst des
vaderlands vergrijsde diplomaten zullen
zich vermoedelijk al vaak bezorgd hebben
afgevraagd: „Hoe moet dat aflopen? Waar
moet dat heen? Hoe erg moet het worden
voordat aan die democratisering paal en
perk wordt gesteld?"
Hun vragen zijn nu uitermate actueel
geworden. Want uit de niet-meer-zo-glas-
heldere hemel van de diplomatieke wereld
is als een donderslag het bericht gekomen,
dat de buitengewoon gezant en gevolmach
tigd minister van Costa Rica bij het Hof
van St. James, senora Virginia Perstinary
de Gallegos, verliefd is geworden op senor
Leslie Close-Pozzo, die niet buitengewoon
maar doodgewoon eerste secretaris is bij
de Ambassade van Uruguay, eveneens te
Londen. En dat zij met hem wil trouwen!
Zoiets kan natuurlijk niet. Nog nooit
in de geschiedenis van de diplomatie is het
voorgekomen, dat een gezant (vrouwelijk)
is gaan trouwen met een secretaris (man -
nelijk). Omgekeerd wel; d.w.z. gezant
(mannelijk) met secretaresse (vrouwelijk).
Maar dat is natuurlijk heel iets anders.
Ofschoon het e i g e n 1 ij k ook niet door
de beugel kan. Maar ja, mannen kunnen
zich nu eenmaal meer permitteren dan
vrouwen. Zó democratisch zijn we gelukkig
nu ook weer niet. En zo'n gezant (manne
lijk) kun je desnoods altijd naar een an
dere post overplaatsen. Maar een gezant
(vrouwelijk) blijft in een dergelijk geval
een probleem, ook op een andere post.
Wij vermoeden, dat de regering van
Costa Rica argumenten van deze aard
maar dan natuurlijk in veel diplomatiekere
bewoordingen heeft gebruikt, toen zij
Hare Excellentie Virginia liet weten, da*
er van haar trouwplannen niets kon komen.
Misschien hebben de autoriteiten in San
José haar zelfs op tactvolle wijze herinnerd
aan de vele sprookjesprinsessen die, met
een gebroken hart, om redenen van staats
raison afzagen van hun voorgenomen hu
welijk met een schoenlapperszoon. In elk
geval hebben ze haar voor de keus gesteld:
óf afstand doen van de geliefde, óf afstand
doen van de troon, die in dit geval de
diplomatieke carrière is.
Stellig tot diepe teleurstelling van velen,
die zullen uitroepen dat er in onze tijd
geen echte romantiek meer bestaat, moeten
wij berichten dat senora Virgina, de klop
haars harten ten spijt, voorlopig besloten
heeft dan toch maar de carrière te kiezen.
Maarhelemaal uit de tijd is de roman
tiek toch niet, want er komt aan dit drama
nog een derde bedrijf, dat misschien de ge
lukkig-makende ontknoping zal brengen:
de President van Costa Rica is in Londen
aangekomen voor een officieel bezoek en
senora Virginia is voornemens hem, onge
twijfeld aan zijn voeten knielend, te vra
gen een Salomo's oordeel over haar pro
bleem uit te spreken.
In spanning wachten wij op de afloop.
Maar intussen vragen wij ons af, of er in
Den Haag nu Nederland weliswaar nog
geen vrouwelijke gezanten maar al wel een
vrouwelijke minister heeft niet schielijk
iets moet worden gedaan om bij ons derge
lijke complicaties te voorkomen. Want we
moeten helemaal niet denken aan de heil
loze verwarring in de rang- en slagorde
van officiële recepties en galadiners, die er
anders zou ontstaan als een vrouwelijke
minister in de toekomst eens zou huwen
met bijvoorbeeld haar eigen Referendaris
Eerste Klasse.
Democratisering? Erger. Ontduiking van
de wet op de gehuwde ambtenares!
De Russen verwijten de regering in Bonn
dat zij de nationale belangen van het Duit
se volk aan de verwezenlijking van de
oorlogsplannen van de Noordatlantische
Verdragsorganisatie hebben opgeofferd.
Moskou is van oordeel, dat een herenigd
Duitsland strijdkrachten moet hebben om
zich te kunnen verdedigen. De Duitse de
mocratische republiek heeft 90.000 man
MODERNE OPNAMEN X
,v
Tel. 11178
L. Veerstr. 11-13
OOK VOOR MODEWERK
A merikaanse immigratiedienst
WASHINGTON (United Press) Jacob
Singer, een hooggeplaatst ambtenaar van
de Amerikaanse immigratiedienst, heeft
voor de senaatscommissie van binnenland
se veiligheid verklaard dat de „Queen Ma
ry" van de Cunard Line op 3 oktober is
uitgevaren ondanks een bevel tot uitstel
van het vertrek. De immigratiedienst had
de Queen Mary aan de kade willen houden
omdat de Rus Chwastov zijn dochtertje
Tanja aan boord van dit schip naar de
Sovjet-Unie wilde ontvoeren. Chwastov en
zijn dochtertje verblijven thans in de Rus
sische ambassade in Londen en mogen En
geland niet verlaten eer de Britse autori
teiten hebben uitgezocht of hij zijn doch
tertje al dan niet wederrechtelijk mee
neemt achter het. IJzeren Gordijn. De moe
der van Tanja heeft bezwaar gemaakt te
gen de emigratie van haar 214 jaar oude
dochtertje en zal daarvoor binnenkort in
Londen komen om een eis in te dienen.
William E. Jenner, voorzitter van de se
naatscommissie, verklaarde dat er een on
derzoek zal worden ingesteld naar de om
standigheden waaronder het mogelijk is
geweest dat de Queen Mary toch is uitge
varen. Hij voegde eraan toe dat „hogere
autoriteiten" van de Amerikaanse immi
gratiedienst ter verantwoording zullen
worden geroepen om uit te maken wie de
„Queen Mary" heeft laten gaan. Ook zal
de Cunard Line worden benaderd, om te
weten te komen van wie het tegenbevel is
gekomen.
strijdkrachten, maar Bonn heeft een pro
gramma voor een half miljoen. Westduitse
gezagsdragers pogen in redevoeringen vij
andelijke gevoelens tegen de Sovjet-Unie
en de met haar bevriende staten op te wek
ken. In de nota wordt nog eens op de grote
schade en verliezen gewezen, die Rusland
tijdens de oorlog heeft geleden. Men kan
dit niet vergeten en daarom zal de Sovjet-
Unie tegen het herleven van het militarisme
in Duitsland optreden. De Westduitse re
gering, aldus de nota, oogst de vruchten
van haar eigen politiek. De hereniging mag
niet ten koste van de Duitse democratische
republiek gaan. Wie geen rekening wil
houden met het bestaan van twee Duitse
staten, ziet niet de kern van het hereni
gingsprobleem of wil deze niet zien, zo be
weren de Russen.
Vijandig
In Bonn wordt deze nota over het alge
meen als koud, onvriendelijk en haast vij
andig van toon bestempeld. Men blijft op
het standpunt staan, dat rechtstreekse on
derhandelingen tussen Oost- en West-
Duitsland nog steeds onmogelijk zijn.
Volgens Reuter heeft de Sovjet-Unie de
Westduitse bondsrepubliek gevraagd of zij
bereid is een verdrag met de Sovjet-Unie
en haar bondgenoten te sluiten, waarbij
wordt afgezien van het gebruik van ge
weld. De bondsrepubliek had zich bereid
verklaard af te zien van geweld bij haar
betrekkingen met de Europese landen die
niet behoren tot de NAVO of de West-
europese Unie. De Sovjet-Unie vraagt nu,
of dit betekent dat West-Duitsland bereid
is met de daarvoor in aanmerking komen
de landen verdragen te sluiten. Het schep
pen van een gedemilitariseerde zone aan
de Duitse oostgrens na een hereniging, zo
als de bondsrepubliek heeft voorgesteld,
kan volgens de nota „onder bepaalde om
standigheden van belang" zijn. Als beide
Duitse staten toetraden tot een Europees
beveiligingsstelsel, zou dat vele belemme
ringen voor een hereniging uit de weg
ruimen.
De Sovjet-Unie heeft ook critiek op de
dienstplicht in de bondsrepubliek. De we
derzijdse betrekkingen acht zij niet bevre
digend. De West-Duitse nota was doortrok
ken van vijandigheid. Er wordt aan her
innerd dat vorig jaar is afgesproken de
handel uit te breiden, maar dat hierover
nog geen onderhandelingen zijn gevoerd.
René Mayer die momenteel het voor
zitterschap bekleedt van de Europese Ge
meenschap voor Kolen en Staal in Luxem
burg is van plan begin volgend jaar af te
treden. Hij schijnt het kan verkeren
weer terug te verlangen naar de Franse
politiek en de heer Mayer zal zich daarom
kandidaat stellen voor de senaatsverkie
zingen die volgend jaar in Frankrijk wor
den gehouden. ->
René Mayer die indertijd bijna een jaar
lang minister-president is geweest, heeft
vorig jaar zijn kamerzetel opgeofferd om
zijn landgenoot Jean Monnet in Luxem
burg als .eerste Europeaan" te kunnen op
volgen. Mayer was een der leiders der
uiterst rechtse radicalen en vorig jaar
werd hij, samen met de toenmalige premier
Edgar Faure, door de aanhangers van Men-
dès France buiten de partij-gelederen ge
zet. Voor welke partij en in welk departe
ment Mayer volgend jaar uit zal komen
is nog niet bekend. In ieder geval niet in
zijn vroeger kiesdistrict, want dat was in
Algerije gelegen en daar zullen voorlopig
nog wel geen verkiezingen georganiseerd
kunnen worden.
René Mayer, die geparenteerd is aan de
internationale bankiersfamilie Rothschild,
is een man met een levendige geest en zijn
bons mots doen in politieke kringen van
Frankrijk regelmatig de ronde.
In Parijse politieke kringen houdt men
zich intussen ernstig met de mogelijkheid
bezig dat Mayer's post voor Frankrijk ver
loren zou kunnen gaan. Het heeft indertijd
vrij lang geduurd eer men een geschikte
opvolger voor Monnet had gevonden en
thans wordt hier als eventuele kandidaat
al de naam van de huidige Belgische minis
ter van Buitenlandse Zaken Paul Henri
Spaak genoemd.
Kort nieuws
De zeer ingewikkelde proce
dure, waardoor gans Amerika
in deze maanden op stelten
wordt gezet, kan zeer simpel
worden herleid tot datgene,
wat zich dagelijks in de roeze
moezende maatschappij om
ons heen afspeelt: er is één
baantje beschikbaar en er zijn
verscheidene kandidaten. De
fascinerende kracht van hoge
posten maakt een elementair
onderdeel van de zonder pauze
voortwoedende strijd om het
bestaan uit en er zijn slechts
weinig mensen, die deze strijd
van tussen de coulissen kun
nen gadeslaan met een geamu
seerde glimlach van „wie-doet-
me-wat" om de lippen.
Doch er is altijd één per
soonlijkheid, die boven dit ver
bitterde gevecht verheven is
en in superieure afzijdigheid
rustig op de eerste rang kan
gaan zitten om het strijdperk
te bezien. Dat is de man, die de
omstreden hoge post verlaten
heeft en dus voor de vacature
heeft gezorgd.
En wat het Amerikaanse
strijdgewoel om de presidents
zetel betreft, zit een zekere
heer H. S. Truman thans dus
op die eerste rang en het moet
gezegd dat hij het er van
neemt. Hij loopt door de we
reld met een brede grijns van
genoegen en zwaait met de ar
men alsof hij zeggen wil: aan
mijn lijf geen politieke polo
naise meer. Pak ze maar, jon
gens. Sla d'rop. Laat je niet
kisten. Ik amuseer me best.
En hij amuseert zich zéker
best. Hij heeft in een kleurig
overhemd met open boord de
Zuidzee bekeken en zonder
enige zorg de Hoelahoela ge
danst met de meisjes-in-de-
rieten-rokjes. Hij heeft het
oude Europa bezocht en ge
dacht: kijk, dat is nu het we
relddeel dat we na de oorlog
hebben opgebouwd. Zozo Het
's net. als ik gedacht had dat
hp* ziin 7ou. Fijn dat we het
hebben opgebouwd.
Hij heeft de wereld op zijn
gemak bezien en. thuiskomend
Ie hete verkiezingsstrijd met
tfpnnegen aanschouwd. Hij
heeft het gezicht van de ex
oresident getrokken en met
"■d doen in g gedacht: mij kan
niets, maar dan ook niets ge
beuren.
Het is echter niet louter een
genoegen, ex-dit of -dat te zijn.
Want de heer H. S. Truman
blijft zijn leven lang de stra
lenkrans dragen van de hoogte,
waarin hij gezeteld heeft. Er
kan in het grote Amerika
niets gebeuren dat de moeite
waard is of zijn huisdeur
wordt belegerd door de ver
slaggevers en fotografen. „Wat
'.egt Harry ervan?"
Een vierling in Minnesota,
een staking in Detroit, een on
verhoedse rede van Dulles, een
hoestbui van Eisenhower, een
brief van Boelganin, een auto
botsing op de markt van In
dianapolis: „Wat zegt Harry er
van?"
Dat is niet aardig, als men
ex is. Tweeduizend verslag
gevers en fotografen voor de
huisdeur, als men in het park-
wil wandelen op een prille
lente-ochtend. Dat is hetzelfde
als dat tante Sofie aan de bel
hangt op het moment dat men
met vrouw en kinderen wil
gaan picknicken.
„Wat zegt Harry ervan?"
Oppervlakkig beschouwd zou
het allemaal erg eenvoudig op
te lossen zijn. Harry zou kun
nen zeggen: „Niets." En dan
met een houten gezicht naar
het park wandelen.
Maar dan kent men de Ame
rikaanse krantenjongens niet.
De heer Truman zou naar het
park moeten gaan met twee
duizend mannen, die hem voor
de voeten liepen en „Hei!" rie-
pen.Tweeduizend-en-een men
sen tegelijk in het kleine park
van Washington en weg is het
park. Plat zijn de bloemen en
rijstepap de gazons.
Dus Harry zegt minzaam:
„Well, let me see." En dan
komt er nog wat, klinkt het
niet dan botst het, en het komt
in de kranten onder de foto
met de grijns. En dan is hij
weer zo ex als het maar zijn
kan.
Een filmjournalist heeft het
eens gepresteerd, een vijf mi
nuten durende opname van
hem te maken, terwijl hij met
krachtige pas voortschreedt
door Washingtons straten.
Waarschijnlijk gebeurde dat na
een bizonder interessant „Well,
let me see" van Harry. Aange
zien het echter tamelijk moei
lijk is iemand die loopt in het
aangezicht te filmen, had de
slimme cineast zichzelf voor
zien van rolschaatsen, waar
mee hij in regelmatige slag
achteruit reed.
En Harry maar glimlachen
en wandelen. Vijf minuten
lang een potsierlijke rolschaat
ser achterstevoren voor zich
uit ziende, had de heer Truman
ongetwijfeld moeite om zijn
glimlach tegen uitspattingen te
beheersen. Doch hij dacht aan
het bioscoopjournaal en aan
het feit dat hij verschrikkelijk
ex was op dat ogenblik.
Ik ben eertijds secretaris van
een tamelijk levendige vereni
ging geweest en er is, nadat ik
wegens drukke werkzaam
heden die boeiende functie
moest opgeven, heel wat te
doen geweest over de opvol
ging. Niet zoveel als om de
Amerikaanse presidentsverkie
zingen, uiteraard maar ik
mag toch wel zeggen dat ik
door mijn heengaan een pro
bleem geschapen had.
In zekere zin ben ik dus ook
een wasechte ex.
Doch als het mij eerstdaags
zal overkomen dat tweedui
zend journalisten des morgens
aan mijn voordeur willen we
ten wat ik denk van de vierde
alinea in de regeringsverkla
ring van Drees en ik heb
gezegd: „Wel, laat me zien,"
en ik wandel naar de speel
weide in Haarlem-Noord, en er
scharrelt een cameraman op
rolschaatsen voor mij uit om
zijn bioscoopjournaal te ver
fraaien wel, dan weet ik
wat ik doe.
Alsmaar glimlachen en wan
delen. Het park in. Door aller
lei kronkelpaadjes. Langs de
speelweide. Naar de vijver. En
die akelige filmgriezel steeds
voor me. Achteruit schaatsend
en filmend. Naar de vijver,
begrijpt u?
En als hij dan met zijn kiek
kast en zijn schaatsen plonzend
tussen de eendjes verdwijnt,
blijf ik stééds maar dóór glim
lachen.
Net als een echte ex.
En starend naar het bubbe
lend geborrel in het water
vraag ik mij dan af:
„Well, let me see. Ook het
Washingtonse park heeft eer.
vijver. Waarom is Harry niet
op dit idee gekomen?"
DJAKARTA (ANP) De orthodox ls-
lamietische partij de Nahdatul Ulama, de
derde grote partij in het coalitiekabinet
van Ali Sastroamidjojo, heeft besloten, dat
de gezamenlijke Russisch-Indonesische ver
klaring, die vorige maand aan het einde
van het bezoek van president Sukarno aan
de Sovjet-Unie in Moskou is uitgegeven, en
die voor Indonesië ondertekend was door
Ruslan Abdulgani, „niet noodzakelijk de
oorzaak behoeft te zijn van een wijziging
van het kabinet-Sastroadmidjojo".
De Nahdatul Ulama dringt er bij de re
gering op aan in het parlement een verkla
ring van deze kwestie te geven, „teneinde
iedere twijfel uit de weg te ruimen, die
zou kunnen bestaan, ten aanzien van de
actieve onafhankelijke buitenlandse poli
tiek van Indonesië".
Twee andere islamietische partijen: de
Masjumi en de P.S.I.I. hebben eveneens de
verklaring van Moskou besproken, maar
nog geen besluit genomen.
LONDEN (Reuter) Japan heeft we
derom zijn positie als op één na het be
langrijkste scheepsbouwland in de wereld
na Engeland in het derde kwartaal van dit
jaar verbeterd, zo blijkt uit de scheeps-
bouwstatistieken van Lloyds Register.
In het derde kwartaal van dit jaar waren
in de gehele wereld 1.501 schepen van 100
ton of groter met een totale tonnage van
7.449.310 ton in aanbouw. Daarvan wa
ren er 333 van tezamen 2.077.976 ton
in Enigeland in aanbouw. In Japan bouw
de men 144 schepen van in totaal 1.192.745
ton en in Duitsland waren 250 schepen van
in totaal 823.263 ton in aanbouw. De in
aanbouw zijnde tonnages In andere landen
waren: Italië 670.415, Nederland 610.067,
Frankrijk 465.462, Zweden 398.827, Noor
wegen 249.924, Verenigde Staten 201.865,
Spanje 161.896, Denemarken 116.109, Fin
land 115.234, België 112.823 en Joegoslavië
99.386. Voor de Sovjet-Unie, China en Polen
zijn geen cijfers bekend.
Uit de cijfers van Lloyds blijkt verder,
dat in het derde kwartaal van dit jaar in
Japan 87 schepen van tezamen 498.475 ton
te water zijn gelaten.
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent in Bonn
Het Russische antwoord op de West-
duitse nota van 7 september over de her
eniging: van Duitsland is in Bonn met te
leurstelling ontvangen. Feitelijk staat er
niet veel nieuws in. Er is een Duitse verta
ling bijgevoegd, vermoedelijk om te voor
komen dat hetgeen zij zeggen verkeerd kan
worden uitgelegd. De Russen verklaren, dat
er maar één mogelijkheid bestaat om
Duitslands hereniging te bewerkstelligen,
namelijk dat Oost- en West-Duitsland het
samen eens worden. De Sovjet-Unie, die di
plomatieke betrekkingen met beide staten
onderhoud, is bereid haar medewerking te
verlenen. De kans op een oplossing zou
aanmerkelijk worden verbeterd, wanneer
ook de drie grote westelijke mogendheden
wilden medewerken de twee Duitse staten
dichter bij elkaar te brengen. De situatie in
Europa en in Duitsland is in de laatste tijd
volkomen veranderd. Daarom kunnen be
sprekingen over een hereniging langs de
weg van algemene verkiezingen in geheel
Duitsland geen feitelijke grondslag meer
zijn.
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent in Parijs)
ADVERTENTIE
VERKOOP en VERHUUR
Nassaustraat 5
Haarlem
Tel. 15220
Protestbetoging. Het protest-comité-
Jungschlager Den Haag heeft in overleg
met het nationaal contactcomité besloten op
zaterdagmiddag 10 november in Den Haag
een openbare betoging te organiseren
J. L.
