van18 gemakken voorzien ^14-^
véél beter - véél goedkoper
Arinie Woud zong hoofdrol
in „Orpheus" van Glück
Oliepijpleiding door Canada
Groupe Vocal Fritz Hoyoïs
„Johez" met „De Tsarewitsj"
Werk van John Piper
Kilo's slanker
BonKorets
Kort en bondig
DONDERDAG 8 NOVEMBER 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
9
Haagse Kunstmaand 1956
BRIL van
WEBER-^=:
Schapen op postzegels
Première van Nederlandse
Comedie uitgesteld
Filmvoorstelling door het
Haags Filmmuseum
Parlementair commentaar
DE NIEUWSTE, MODERNSTE,
STOFZUIGER JOJTON-RX*
I8 en ló'mm
Voorwalt-foto
0verveen;tel. 16012
Scotch tape voor recorders
Crediteuren Linnaeushof
spraken over verder beleid
KAPITALE BELEVENIS
Oosterbeekse jongen meldde
zich bij Haarlemse politie
ZANDVOORT
Bijeenkomsten uitgesteld
HAARLEMMERLIEDE
Cilly Wang in Heemstede
Kwikdief wordt veroordeeld
tot zes maanden
Tweede verkeerscursus
voor Haarlemse fietsers
Het tienjarig bestaan van het Neder
lands-Belgisch Cultureel Verdrag wordt
thans in Den Haag gevierd met manifes
taties op kunstgebied, die zowel door Ne
derlanders als door Belgen gegeven wor
den. Men kan niet verwachten, dat alle
manifestaties een zelfde niveau van ar
tistieke volmaaktheid bereiken. Dat is
trouwens al gebleken.
Maar van de Groupe Vocal Fritz Hoyis,
die dinsdagavond in „Diligentia" optrad,
kan gezegd worden, dat zij voor een ver
rassend hoogtepunt gezorgd heeft. Helaas
was daar slechts een minimaal klein audi
torium getuige van. Het kan zijn dat de
internationale spanning der laatste dagen
de ambitie om dit concert te bezoeken
verlamd heeft. Maar ook kan de geringe
belangstelling een gevolg zijn geweest van
de typisch Nederlandse kat-uit-de-boom-
kijkerij. Want deze „Groupe Vocal" (die
in Brussel haar domicilie heeft) is hier
vrijwel niet bekend, al heeft men toch
reeds gelegenheid gehad met haar capaci
teiten kennis te maken. Het is onder lei
ding van Fritz Hoyis een voortreffelijk
ensemble van zangers en zangeressen met
uitstekende stemmen en prima scholing.
Die scholing heeft overigens niet geleid
tot individualisme, hetgeen voor een koor
van zes zangeressen en zes zangers wel
merkwaardig mag heten. Het is de dirigent
prachtig gelukt de stemmen tot een fraai
geheel te coördineren. Slechts bij een enkel
werk van het omvangrijke programma
het dubbelkoor „Que dis-tu, que fais-tu?"
van Orlando di Lassus kwam door de
ver doorgevoerde verdeling der stemmen
de individualiteit daarvan te dominerend
werken, vooral bij de sopranen.
Het was overigens een rijke muzikale
ervaring te luisteren naar de perfecte ver
tolkingen van een reeks meesterwerken
uit de koorlitteratuur, een reeks die qua
gehalte geen inzinking vertoonde en die
de verfijnde artistieke smaak van dirigent
en zangers klaar demonstreerde. Voor de
pauze waren het geestelijke en wereldlijke
composities van beroemdheden als J. Pz.
Sweelinck, Orlando di Lassus, Philippe de
Monte en Cornelis Schuyt, benevens vocale
muziek van minder opgevallen figuren als
J. van Berchem, J. Wintelroy en Lupus
Hellinc uit de zestiende eeuw. Al deze
componisten staan nog dicht bij de middel
eeuwse koorpolyfonie, al kondigt zich de
renaissance, opvallend bijvoorbeeld in de
wereldlijke werken, die dinsdagavond wer
den gezongen, onmiskenbaar aan. En dat
niet alleen in de muziek, maar ook in de
tekst, nu eens heel ondeugend en geestig,
dan weer amoureus zonder de zware
smachtingen, die eigen waren aan de ro
mantische poëzie. In de renaissance wist
men waarlijk wat het betekende „de dag
te plukken" en het leven te beleven!
Het koor beheerste de middeleeuwse
polyfonie voortreffelijk. Het zingen bleef
evenwel niet beperkt tot een eenzijdige
technische prestatie, maar het kwam op
het hoge plan van bezield musiceren, dat
ADVERTENTIE
Expositie in Amsterdam
Engeland rekent John Piper tot één
zijner belangrijkste hedendaagse kunste
naars. Toen wij direct na de oorlog op de
hoogte werden gesteld van hetgeen Enge
land ondertussen dan toch op cultureel
gebied nog had kunnen opbrengen, konden
wij al met Pipers werk kennnis maken
door boekjes uit de serie: The Penquin
Modern Painters, waarnaar velen onzer
hongerig grepen. Pipers werk is sindsdien
wel tegenwoordig geweest op groepsten
toonstellingen van Engelse kunst hier. Een
alléén aan zijn werk gewijde tentoonstel
ling, gelijk die van zijn collega's Sutherland
en Nicholson in het Amsterdamse Stedelijk
Museum, werd hem blijkbaar nog niet
waardig geacht. Piper heel't wel eens ab
stract werk gemaakt, maar doet dat allang
niet meer. Sutherland werkt in zeer ab
straherende zin, Nicholsons latere werk is
geheel abstract te noemen. Hierin zal wel
de oorzaak liggen van een nalatigheid. Het
is Magdalene Sothmann in Amsterdam,
die weer eens bewijst dat de kunsthandel
een niet onbelangrijke culturele functie
vervult door het beeld, dat we nogal eens
krijgen van de hedendaagse beeldende
kunst, te retoucheren.In dit geval met een
expositie van werk van Piper, die tot 24
november te zien is.
Dat Piper nu werkelijk tot de groten
van deze tijd behoort, zou ik overigens
even weinig stellig durven beweren dan
dat het naar mijn smaak van Sutherland
en Nicholson gezegd kan worden. Zeker
is dat Piper zich dermate afhankelijk toont
van het onderwerp, dat hij er niet gelijk
Cézanne of Van Gogh boven uit groeit. Of
om dichter in zijn buurt te blijven: de
Fransman Raout Dufy, met wiens werk
dat van Piper in sommige opzichten wel
eens even te vergelijken is. Beiden name
lijk hebben bijvoorbeeld een aanleg tot
decoreren gemeen. Ook in de schriftuur,
de beweging van het tekenend penseel over
het vlak, toont eenzelfde voorkeur voor de
effecten daarvan.
Piper munt vooral uit als aquarellist en
loont zich daarmee wel een typisch Engels
kunstenaar. 1-Iij kent de materie van de
waterverf, geniet ervan, speelt er graag
mee en weet bovendien toch „uit de verf"
te komen, zoals dat onder schilders heet.
Dat laatste is niet geheel van Pipers olie
verfschilderijen te zeggen, zeker minder
dan van die van Dufy.
Zijn belangstelling gaat vooral uit naar
de buitenkanten van steden, naar oude
buitenplaatsen, naar ruïnes. Er is een voor
keur voor het verrotte en het verbrokkel
de. Hij plaatst dit onder een romantische
belichting en doet dan wel aan de Italiaan
Guardi denken. Zijn visie op de dingen is
eigenlijk een traditionele. Zijn middelen
zijn echter wel degelijk van deze tijd. Hij
was zeer geschikt stemmingsbeelden te
geven van de laatste oorlog. Het eerste
werk waarmee een groter publiek hier kon
kennismaken was door hem als officieel
oorlogsschilder („war-painter") geschil
derd. Hoe hebben ook Sutherland en de
beeldhouwer-tekenaar Moore daarin uit
gemunt! Het verhalende ligt de Engelsen
goed en daarom is een nadere kennisma
king met Pipers werk de moeite waard.
Bob Buys
het woord niet als een voertuig voor de
klank beschouwt, maar als een integrerend
bestanddeel van de totale compositie. Dit
beginsel van interpretatie gaf ook aan de
uitvoeringen van werken van hedendaagse
Belgische en Nederlandse componisten de
grote waarde.
Geheel afgezonderd in deze reeks stond
de Partita piccola van Lex van Delden,
waarvoor van het gebruik van een tekst
door de componist bewust is afgezien. Van
Delden gebruikt de stem hier in instru
mentale zin. Het zou verkeerd zijn te zeg
gen: als instrumenten, omdat de stem toch
altijd dichter bij de ziel staat dan welk
instrument ook. Als zuiver muzikale pres
tatie was de uitvoering van de aangenaam
klinkende partita bijzonder te waarderen.
Te vermelden is verder het merkwaardig
geavanceerde werk „Le Tournoi" van de
in 1875 geboren Belg Raymond Moulaert,
het grappige „De grote hond en de kleine
kat" van Diepenbrock, de stoere compositie
van Marius Flothuis „Gelukkig is het land"
met zijn schrijnende actualiteit, de gees
tige reeks zoölogische typeringen van Jean
Absil (geboren 1893) en de gevarieerde
tweede serie „Spreuken en citaten" van
Géza Frid, wijze lessen over het algemeen,
waarbij de componist echter de hatelijk
heid aan het adres van de dilettant maar
moest schrappen. Hij zelf kan toch ook
niet buiten de belangstelling van die dilet
tant! Bijzonder goed gekozen was het slot.
een aangrijpend gedichtje van Guido Ge-
zelle vol diepe zin: „Leert verdragen,
zonder klagen, wie gij zijt. Die verdraagt,
schoon gejaagd, wint den strijd."
Het kleine aantal toehoorders toonde
zich uiterst dankbaar voor hetgeen het
Brusselse koor had geschonken.
Het kreeg nog een toegift: „Daar was een
wuf, die spon" in de bewerking van Sem
Dresden.
P. Zwaansioijh
Ter gelegenheid van het feit dat het
volgend jaar 75 jaar geleden is dat
Nieuw Zeeland voor het eerst schapen
exporteerde naar Engeland, geeft de
Nieuwzeelandse P.T.T. twee postzegels
uit. Op de foto ziet men de postzegel
van 8 pence die een lam, een modern
koelschip en de „Dunedin", het Britse
zeilschip dat in 1882 de eerste schapen
naar Engeland bracht, toont.
De Nederlandse Comedie heeft zo deelt
zij mede besloten de première van Usti
nov's „Romanoff en Juliana" voor enige tijd
uit te stéllen. In verband mét dé tragische
gebeurtenissen in Hongarije meent de direc
tie, dat het op het ogenblik niet juist zou zijn
een stuk ten tonele te brengen, waarin op
badinerende wijze onder meer een persiflage
wordt gegeven op de verhoudingen tussen de
diplomatieke vertegenwoordigers van twee
grote mogendheden
De stichting Haags Filmmuseum heeft ook
haar deel bijgedragen tot de viering van het
tienjarig bestaan van het Belgisch-Neder
lands Akkoord.
Zij gaf dinsdagavond in het Gemeente
museum in Den Haag een tweetal filmvoor
stellingen, waarvoor het programma bestond
uit een Belgische en een Nederlandse film.
De vertoning van de Belgische film
„Meeuwen sterven in de haven" betekende
de première voor Nederland, een speelfilm,
die in 1955 in België voor het eerst werd
gedraaid. Zij werd vervaardigd door drie
jonge Belgische cineasten, Rik Knijpers,
Ivo Michiels en Roland Verhavert. De Ne
derlander Blansjaar had de leiding der foto
grafie. De film werd op amusante wijze in
geleid door Ivo Michiels, die de moeilijk
heden schetste, welke men moest overwin
nen alvorens een financiële basis was gelegd
en die er bij do overschrijding van de Bel
gisch-Nederlandse grens bestonden. I-Iij be
pleitte een inniger samengaan van de Neder
landse en Belgische filmers, opdat, door een
groter afzetgebied, de economische moge
lijkheden worden geschapen voor een eigen
Nederlandse en Belgische filmproduktie.
Later werd de documentaire van Bert Haan
stra, „Strijd zonder einde", vertoond, de
kleurenfilm die vorig jaar tijdens de film-
week in Arnhem werd bekroond. Deze film.
avond, waarvoor terecht grote waardering
bestond, werd met een enkel woord ingeleid
door de voorzitter van het Haags Film
museum. de heer P. van der Valk.
(Van onze parlementaire redacteur)
Het eerste optreden van de nieuwe mi
nister van Financiën in 's lands vergader
zaal, waarin hij voordien als financieel
deskundige van de fractie van de Partij
van de Arbeid zitting had, mag in menig
opzicht geslaagd genoemd worden, welis
waar waren zijn uiteenzettingen gespeend
van geestige opmerkingen, die in de be
togen van zijn voorganger, minister van de
Kieft, nooit ontbraken, maar niettemin
vond ook hij bij de kamerleden een aan
dachtig gehoor. Hij bleek doordrongen te
zijn van, het besef, dat hij als minister van
Financiën in een kabinet van gemengde
politieke samenstelling niet zozeer eigen
politieke stokpaardjes kan berijden, maar
terdege rekening moet houden met de op
vattingen van andere politieke richtingen
dan de zijne. Toen hij de moeilijkheden
had geschetst die zich tengevolge van de
hoogconjunctuur voordoen, was het ken
merkend, dat hij op de voorgrond plaatste
de hoop te koesteren, dat men een oplos
sing zou vinden „in een geest van gezamen
lijk overleg". Deze gedachten kwam ver
derop in zijn rede meer dan eens terug.
Met speciale nadruk gaf hij de Kamer de
verzekering dat er geen sprake van is, dat
hij bepaalde, speciaal door hem en zijn
politieke vrienden gekoesterde beginselen
thans wenst door te drijven. Kortom, over
de „oude plunje" van het Kamerlid Hofstra
behoefde men zich niet ongerust te maken,
want minister Hofstra zal een financieel
beleid voeren, dat overeenstemt met de
politiek van het kabinet als zodanig. Van
daar dat hij de aansporing van zijn partij
genoot ir. Vondeling, het niet door leningen
te dekken tekort van 500 miljoen gulden
weg te werken met behulp van belasting
verhogingen, van de hand wees. Vast staat
in elk geval, dat de regering mét de Kamer
inflatoire financiering beslist afwijst. Mi
nister Hofstra maakte verder duidelijk,
waarom thans een verdere rentestijging
geenszins een deugdelijk middel zou zijn
om de krapheid op de kapitaalmarkt te
overwinnen. Het is begrijpelijk, dat over
de middelen ter oplossing van de financiële
problemen niet alle afgevaardigden precies
eender denken als de minister van Finan
ciën:. Dit neemt niet weg, dat ook zij die
het niet met hem eens zijn, in elk geval in
zoverre in hem vertrouwen kunnen stellen,
dat hij duidelijk toonde te beseffen hoe
zeer het gewenst en nodig is, ook op finan
cieel gebied, met de verscheidenheid in ons
volk rekening te houden. Daarvan uit
gaande wil hij streven naar bevordering
van eenheid in verscheidenheid.
Algemene weekmarkt Oud-Schoten
De algemene weekmarkt in Oud- Y hoten
te Haarlem zal gedurende de wintermaanden
van 10 november tot 1 april in verband met
de snel invallende duisternis en de slechte
straatverlichting om half vijf worden be
ëindigd.
ADVERTENTIE
De Haarlemse operette-vereniging „Jo
hez" moet ongetwijfeld zeker van zichzelf
geweest zijn, toen zij de operette „De Tsa
rewitsj" van Franz Léhar voor een opvoe
ring in studie nam. Het is voor dilettanten
een extra veel en zware eisen stellend the
aterstuk. De moeilijkheden liggen niet
alleen op het gebied van de muziek en van
de uitbeelding der rollen, waartoe deze
operette in tegenstelling tot andere spelen
van het luchtige genre ruimschoorts kan
sen biedt. Zij liggen ook daar, waar het
gaat om het karakter van het werk te be
palen en te behouden. Want aan de regis
seur, die zich van zijn taak bewust is,
dringt zich al heel spoedig de vraag op:
waar moet het zwaartepunt bij een opvoe
ring gelegd worden in het komische of in
het ernstige element? De laatstgenoemde
uitbeeldingsfactor kan in „De Tsarewitsj"
van een sterk dominerende kracht worden.
Ik herinner mij althans opvoeringen van
de operette, die meer aan een serieuze
opera deden denken dan aan de groep van
ongecompliceerde, van vrolijkheid en
scherts doortrokken muzikale toneelwer
ken, waarbij Léhar zijn schepping toch
bewust heeft ondergebracht.
Het mag daarom als een grote verdien
ste van regisseur Jan Voogt vermeld wor
den, dat hij voor de verhouding van ernst
en luim voor de opvoering die woensdag
avond door „Johez" in de Haarlemse Stads
schouwburg gegeven werd, zo'n voortreffe
lijk evenwicht heeft weten te vinden. „De
Tsarewitsj" ging niet onder in een over
maat van versomberende ernst, maar kon
zichzelf blijven en zich handhaven als een
echte operette, waarbij men uitbundig ple
zier kan hebben bij allerlei aantrekkelijke
taferelen, maar waarbij toch ook ruimte
gelaten werd aan een stukje levenstragiek,
ADVERTENTIE
De commissie van crediteuren van de Lin
naeushof te Bcnnebroek heeft woensdag ver
gaderd ten einde te spreken over de verdere
gang van zaken met betrekking tot de bloe
mentuin. Besloten is een brief aan alle cre
diteuren te zenden, waarin nadere mede
delingen over het toekomstig beleid zullen
worden gedaan.
Nader vernemen wij, dat de Linnaeushof
naar verwachting volgend jaar weer zal
worden opengesteld. Ingewijden menen, dat
thans van een faillissement geen sprake
meer is. Het financieel beleid zal woruen
gesaneerd en daartoe is een accountantson
derzoek ingesteld ,dooj\de acc.ouptant yan^d^,
qrediteuren, in samenwerking met dé 'ac
countant vén de bloementuin Hangende dit
onderzoek kunnen geen nadere mededelin
gen worden gedaan.
De onder leiding van Marinus Adam
staande verenigingen symfonie-orkest
„Haerlem" en Haarlems operakoor „II
Trovatore" gaven woensdagavond in de
gemeentelijke Concertzaal een gecombi
neerde uitvoering, die het Haarlemse pu
bliek nog eens in de gelegenheid stelde
onze gereputeerde altzangeres Annie
Woud, die zoals men weet dit jaar haar
loopbaan wenst te besluiten, nog eens te
horen in een van haar dankbaarste partijen,
de titelrol van de opera „Orpheus" van Ch.
W. von Gluck.
Voor een goed amateur-symfonie-orkest
en voor een operakoor, dat in het genre dat
het wil dienen naar iets bijzonders tracht,
is een uitvoering in concertvorm van „Or
pheus" een dankbare opgave. De eisen die
Gluck aan het orkest stelt, bleken niet
boven de krachten van „Haerlem" te lig
gen. De geringe fouten, die gemaakt wer
den, betroffen niet eens moeilijke passages:
het waren vergissingen zonder meer. Er
stonden moeilijke dingen tegenover, die
knap gerealiseerd werden. Het strijkorkest
bleek technisch en qua klank van bijzonder
goed gehalte. En toen de blazers behoorlijk
1 op temperatuur waren, leverden ook zij
In het heuvelachtige landschap van Saskatchewan in Canada worden tractoren
gebruikt bij het leggen van een gelast stalen oliepijpleiding. Als de buis eenmaal
is gelegd zal er een machine langs rijden, die voor het schoonmaken en het
aanbrengen van de grondverf zorgt, daarna wordt de leiding gelakt en bedekt
mei een laag glas-fiber en isolerend papier om aantasting tegen te gaan.
Opnieuw zullen dan deze zware trekkers in actie komen om de buis te laten
zakken in de mechanisch gegraven sleuf.
voortreffelijk werk. En voor „II Trovatore"
bood het werk een geschikte gelegenheid
om zich te trainen in een voorname koor
stijl, waarvan het melodieuze karakter zeer
aantrekkelijk is voor de zangers. Bovendien
heeft het koor in dit werk (dat een hervor
ming van de operastijl inluidde) een ac
tieve rol; het treeds zelfstandig op en be
oefent samenzang, die zich in wezen niet
onderscheidt van het oratorium. In menig
opzicht was bij de uitvoering van de koren
een streven merkbaar om met lenige stern-
vorming aan de eisen van deze fraaie mu
ziek te voldoen. Zo zal het ensemble
groeien naar klankevenwicht, beheersing
van timbre, nuance en expressie. De toon-
zuiverheid was reeds zeer te prijzen, even
als de trefzekerheid.
Het mocht een ware tractatie heten
Annie Woud in de kapitale castratenrol te
horen. Ik heb in mijn leven al heel wat
opvoeringen van de „Orpheus" bijgewoond,
maar een treffender vocale prestatie van
de hoofdrol als die van onze meester-zan-
geres op deze avond, kan ik mij niet her
inneren. Haar volumineus orgaan straalde
in volle kracht en kleurige frisheid. En bij
een machtige beheersing van dat zeldzaam
warme geluid bleef de toonzuiverheid on
gerept. Van het begin van haar carrière is
mij gebleken, dat de melodieuze en nobel-
pathetische operamuziek van Gluck zeld
zaam voor Annie Woud geschikt was. En ik
heb vroeger wel eens gedacht, dat uit haar
het type van een klassieke opera-tragé
dienne zou kunnen groeien en vermoedde
in haar reeds in hoogste instantie een
Wagner-vertolkster, die in Bayreuth furore
zou maken, ook al omdat haar stemomvang
dit destijds mogelijk maakte. Zij heeft deze
richting in haar carrière bewust gewei
gerd in te slaan, hoewel haar de kans ge
boden werd. Maar nu ze vaarwel wil zeggen
aan haar levenstaak als concertzangeres,
moest deze avond nog eens blijken welk
een prachtige verhouding er tussen de
geest van Gluck's muziek en het talent en
de stemmiddelen van Annie Woud bestaat.
Het is waar, ook op ander gebied heeft zij
terecht lauweren kunnen oogsten, maar de
natuurlijke coïncidentie waarop ik hier
boven doelde, trad op deze opera-avond zo
frappant aan de dag, dat ik mij weer kon
inleven in de dagen van weleer, toen ik
Annie Woud in mijn verbeelding zag zege
vieren als klassieke tragédienne.
Zij vond in de sopraan Nelly Groeneveld
een zeer verdienstelijke partner als Euri-
dice en beider duo in het laatste bedrijf was
een van de glanspunten van de avond. De
sopraan Tonny Verschoor vervulde de rol
van Amor zeer behoorlijk. Zo kon dirigent
Adam, die het omvangrijke ensemble vast
in de hand hield, na afloop op een goed
resultaat van zijn niet lichte of ongevaar
lijke taak terugzien.
Een ruime bloemenhulde, waarbij Annie
Woud uiteraard extra bedacht werd, be
sloot deze opera-avond op feestelijke, gulle
wijze.
dat de toeschouwers een ogenblik stil kon
doen zijn.
„Johez" heeft in Tiny van Zuthem een
uitstekende kracht. Zij wist aan de grote rol
van Sonja karakter te geven en alle graden
van bewogenheid, die deze figuur typeren,
bijzonder goed, meermalen zelfs aangrij
pend tot uitdrukking te brengen. Ook haar
zang kon ruim voldoening geven. De hoofd
rolvertolker Paul Steenbakker heeft ver
dienstelijk wek gedaan. Zijn spel had de
kracht van overtuiging en zijn zingen bleef
beschaafd en zuiver van klank. Slechts had
ik van hem nog meer vorstelijke houding
en gebaren willen zien en in de woorden
keus en dictie een aristocratischer accent
willen horen. Daarin was Simon Verstraten,
die een waardige en ook levendige uitbeel
ding gaf van de Grootvorst, meer thuis.
Henk van Brinkom heeft veel vrolijkheid
gebracht met zijn spel als Iwan en Corry
Hooft bleef met haar pittige typering van
diens vrouw Massja als een echte bazige,
jaloerse haaibaai op eenzelfde niveau van
vermakelijkheid. En dan denk ik ook direct
aan Jan Timan, die als de vechtlustige
Berdoio kostelijk was. Het tafereeltje van
deze drie laatstgenoemde spelers in het
derde bedrijf was werkelijk onbetaalbaar.
Dan waren er nog enige kleinere rollen,
zoals die van de minister-president door
Koos Weeteling, die goed werden gespeeld.
Een compliment komt het ballet toe
voor de geslaagde dans-intermezzi (1001-
Nacht!) en in het bijzonder de leiders
Hennv Meyers en Jan van Hemert. die uit
blonken in solodansen. Over de koren kan
men tevreden zijn. alsmede over het goede
orkest, dat aan de dirigent Johan van
't Vlie de volle medewerking verleende om
de opvoering te doen slagen. Kostuums
en decors lieten weinig wensen onbevre
digd en het was begrijpelijk, dat de tal
rijke toehoorders, waaronder de voltallige
directie van de n.v. Grafische Bedrijven
Joh. Enschedé en Zonen, de spelers, de
dirigent en de regisseur warm toejuichten
voor hetgeen zij tot stand hadden gebracht.
Van die waardering getuigde ook de voor
zitter van de Centrale „Johez"-vereniging
de heer W. van Da al en. in een slotwoord,
waarin hij ook de .voorzitter van de ope
rette-vereniging, de heer C. Zwart, betrok.
P. Zwoanswijk
Hij zon twee fietsen in Utrecht en
At)istordm bWfbVn iv eg genomen
s -Si -ui ivn
Woensdagavond heeft zich aan het politie
posthuis Oost aan de Amsterdamsevaart te
Haarlem een veertienjarige jongen gemeld,
die afkomstig was uit een inrichting in
Oosterbeek. 1-Iij vertelde de politie een ver
haal, volgens welk hij dinsdagavond met
een vriendje uit de inrichting ontsnapt zou
zijn. Zij zouden beiden naar Venendaal
gelopen zijn, waar zij woensdagmorgen met
uit de inrichting ontvreemd geld (ongeveer
7.50) twee buskaartjes naar Utrecht ge
nomen zouden hebben. Daar zouden de
jongens twee fietsen hebben ontvreemd en
naar Amsterdam zijn gefietst. In Amster
dam zijn de jongens uit elkaar gegaan,
waarbij de ene knaap een vriend ging op
zoeken. Volgens zijn zeggen was de gesto
len fiets na dit bezoek verdwenen, waarna
hij een andere fiets heeft weggenomen,
waarmee hij naar Haarlem was gereden.
De politie heeft de jongen nachtverblijf
gegeven en de kinderpolitie zal naar zijn
verhaal een onderzoek instellen.
ADVERTENTIE
Waarom de last van ongezonde (en vaak
lelijke) dikte nog langer met u meedragen?
BonKorets geven u in enkele weken weer
uw jeugdig slank figuur. Na de maaltijd een
dragee met een slokje water - en u verliest
ponden per week. BonKorets werken volgens
het principe van dehydratie - eenvoudig en
snel. Opgehoopt vet smelt weg. geen loomheid
en verstopping meer. Veroverende charme
straalt van u af. U voelt u weer opgewekt en
monter! Begin een nieuw leven - begin nog
vandaag met BonKorets. 3.30 per flacon.
VERMAGERINGSDRAGEES
Het bestuur van de commissie voor huis
houdelijke en gezinsvoorlichting te Zand-
voort heeft met het oog op de deze week
plaats gehad hebbende ernstige internatio
nale gebeurtenissen besloten, de aangekon
digde lezing van mevrouw dr. E. den Har-
tog-Ricardo over „De verzorging van het
gezonde en zieke kind", welke op vrijdag
9 november in hotel Keur zou worden ge
houden, niet te laten doorgaan, doch deze
bijeenkomst voorlopig uit te stellen tot
januari.
Om dezelfde reden wordt ook de bazaar
van de hervormde kerk, die op 6, 7 en 8
november zou worden gehouden uitgesteld,
voorlopig tot een nader te bepalen datum
vóór de komende Sint Nicolaasdag.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM EN OMGEVING
Aanrijding. Dinsdagmiddag omstreeks
kwart over drie is een achtjarig jongetje uit
Haarlem op de Zijlvest bij de Raaksbrug
door een personenauto aangereden, doordat
hij zonder op het verkeer te letten de rijbaan
overstak. De jongen werd enige meters op
de bumper meegenomen en viel toen op het
wegdek. Met een gebroken beentje in de
linkerknie is hij naar de Deo vervoerd.
Geslipt. Een 54-jarige winkelier uit
Haarlem is woensdagmiddag omstreeks
twaalf uur met zijn motorfiets geslipt over
afgevallen bladeren op de Wilhelminalaan
in d« bocht bij Dreefzicht. De man kwam te
vallen en is met schaafwonden aan hoofd en
linkerknie ter observatie opgenomen in het
Diaconessenhuis.
In tramrails geslipt. Een twaalfjarig
schoolmeisje uit Zwanenburg is woensdag
middag omstreeks kwart over twaalf met
haar fiets geslipt in de tramrails bij de
remise van de N.Z.H. op de Leidsevaart te
Haarlem. Zij kwam juist voor een haar
achleroprijdende auto te vallen. De bestuur
der van deze wagen wist door krachtig rem
men een aanrijding te voorkomen. Door de
val liep het meisje schaafwonden aan ge
zicht en benen op en is ter observatie in
het Diaconessenhuis opgenomen.
Ned. Christen-vrouwenbond. Op de
maandelijkse bijeenkomst van de Neder
landse Christenvrouwenbond te Bennebroek,
die vrijdaagvond om acht uur in „Rehoboth"
zal worden gehouden, spreekt ds. D. J. Roos
uit Haarlem over het onderwerp: „De hemel
is ook niet alles
Plantenleven. Voor de leden van de af-
delin Bennebroek en omstreken van de
Kon. Maatschappij voor Tuinbouw en
Plantkunde houdt hedenavond in „Oud Berg
en Dal" de heer J. Bakker een inleiding
over het plantenleven in de Oostenrijkse
Alpen. De lezing wordt toegelicht met kleu
rendia's.
Tbc-kerstzegels. In het bericht over de
verkoop van kerstzegels ten bate van de
tuberculose-bestrijding was een verkeerd
telefoonnummer opgegeven voor bestelling
van zegels. Het nummer luidt: 14705.
Stadsevangelisatie. De heer A. de Vries
zal op zondag 11 november in het gebouw
der Stads Evangelisatie aan de Lange He
renstraat te Haarlem spreken over „Wat
gaat er gebeuren in het Midden-Oosten en
wat is de toekomst van Israël?". Adri Pape
(zang) verleent medewerking.
Jeugdconcert. Het Noordhollands Phil-
harmonisch Orkest zal door deelneming aan
een hulpactie voor het noodlijdende Hon
gaarse volk niet het avondconcert voor
Haarlemse scholieren kunnen geven op vrij
dag 16 november. Dit is uitgesteld tot don
derdagavond 29 november. Het middagcon
cert gaat op 16 november normaal door. Zij,
die op 29 november verhinderd zijn, kunnen
het middagconcert op 16 november bij
wonen.
Het weerzien met Cilly Wang is altijd
weer een bijzonder genoegen, zelfs als haar
programma, zoals gisteren in het Minerva-
theater, voor een deel uit oude vertrouwde
nummers bestaat. Sommige van haar dans-
parodieën zij zelf noemt ze metamor
fosen zijn trouwens pas naar waarde te
schatten, als men ze meer dan een keer
gezien heeft. Dat geldt bijvoorbeeld voor
„Fröhliches Erwachen auf dem Lande", een
groteske pastorale, waarin Cilly Wang's
manipulaties met een ogenrollende kunst
koe zoveel aandacht voor de technische
trucage opeisen, dat men nauwelijks aan
een evaluatie van de eventuele artistieke
verdiensten toekomt, die in dit nummer
overigens gering zijn.
Veel stei-ker spreekt haar bijzondere ko
mische talent in nummers als „De schilder
in zijn atelier", ook een oude bekende,
waarin zij zonder kunstmiddelen en met
heel eenvoudige mimische symbolen een
bijzondere expressieve uitbeelding geeft
van de emoties van een kunstenaar die
„met de materie worstelt". Bijzonder in de
smaak viel en terecht „De vier tem
peramenten", waarin Cilly, respectievelijk
het flegmatieke type, de melancholicus, de
„sanguine" genieter en de cholerische mens
uitbeeldt. Vooral de zelfgenoegzame, lui
zich rekkende monstervis, zinnebeeld van
de flegmaticus, was uitermate suggestief;
zij herinnerde ons, overigens heel irrele
vant, met haar griezelig-traag bewegen aan
de nachtmerrie-achtige mens-rups uit Kaf
ka's „Gedaanteverwisseling".
Waar Cilly Wang haar toevlucht neemt
tot extra hoofden, armen en benen, komen
haar verrichtingen dikwijls niet zo ver bo
ven het peil van goede Buziau-achtige i-e-
vuestunts uit. Een gunstige uitzondering
hierop vormde „Werelatournooi 19....?",
een kostelijke persiflage van de koude oor
log tussen Oost en West. Twee clowneske
figuurtjes, worstelend om het bezit van de
wereldbol in een karikaturaal spiegelge
vecht, waarin tal van aardige vondsten te
genieten vielen. De costuums waren over
het algemeen weer zeer origineel, de be
geleiding was voorbeeldig.
H. Croesen
GEBOREN: Danielle Monique, d. van F.
Dersjant en M. H. G. Seitner; Theodorus
Cornelis Maria, z. van G. C. Brouwer en E.
A. C. Zandvliet; Pieter, z. van A. C. de
Regt en A. Kortenoeven.
ONDERTROUWD: Th. J. Lankhorst en Th.
J. A. Poelen; C. H. Broekmeulen en. M.
Kassing.
GETROUWD: A. C. Kelder en A. J. Hee-
ren; H. van Steenbergen en M. H. A. van
Heijningen.
OVERLEDEN: C. A. M. Vernooij, 70 j.,
Jos. ae Klerk echtgenote van H. Lijs; J. P. de Heij, 60 j.
De Haarlemse rechtbank heeft een 52-
jarige loswerkman-schoonmaker te Haarlem,
die ten nadele van de MEKOG te Velsen
kwik had verduisterd en waarvoor hij een
bedrag van zestig gulden had ontvangen,
veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf
met aftrek, waarvan twee maanden voor
waardelijk en een proeftijd van drie jaar.
De officier van Justitie had acht maanden
gevangenisstraf en vier voorwaardelijk, een
proeftijd van drie jaar en onder toezicht-
stelling van de reclassering geëist.
Op veler verzoek zal de Haarlemse ver
eniging van bromfietsberijders „De Spaarne-
brommers" een tweede „verkeerscursus"
voor bromfietsers en wielrijders organiseren.
De eerste avond van deze nieuwe cursus, die
evenals de vorige onder leiding zal staan
van de heer J. van Zijl, inspecteur van het
Verbond voor Veilig Verkeer en instructeur
bij de reserve-gemeentepolitie. is vastgesteld
op vrijdag 9 november in de aula van de
HBS-B aan de Zijlvest te Haarlem.
