J
DE LAATSTE TOAST
MERLIJN EN DE WONDERBESSEN
Agenda voor
Haarlem
Olijke memoires van Belgische
oud-minister van financiën
Grünwalder Kreis waakt tegen
elk politiek radicalisme
Peking geeft vijfjarenplan op
en ontwerpt een nieuw
Eén eetservies voor zes ministers om
officiële diners te beperken
NAAIMACHINES
Gezaghebbende kring
in West-Duitsland
China moet de tering naar de nering
zetten en investeringen beperken
4
Premier van Griekenland in
Belgrado aangekomen
Balkanverbond zou nieuw
leven ingeblazen worden
Pravda waarschuwt Polen
Een OMEGA-MIDO
Egyptische studenten uit
Frankrijk en Engeland
Uitbreiding van woonoord
voor Ambonezen te Well
Begrafenis van Cantelli
had nationaal karakter
Nagy's medewerker Erdei
vrijgelaten
Welk weer vandaag.
VERVOLGVERHAAL
DOOR JAKOB JAKOB1
Eerste olie om de Kaap
naar Rotterdam
Bejaarde koloniaal in
Djakarta verwelkomd
Hoge functie voor
mr. E. N. van Kleffens
DINSDAG 4 DECEMBER 1956
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent in Brussel)
De heer Albert Edouard Janssen, België's
oud-minister van Financiën, heeft in een
kleine kring herinneringen opgehaald uit
zijn lange carrière van financier. Hij was
vóór. de Eerste Wereldoorlog secretaris van
de directie van de Nationale Bank van Bel
gië en zeer jong hoogleraar aan de universi
teit van Leuven. Hoe gelukkig die tijd rond
1900 was, blijkt bijvoorbeeld uit het feit,
dat de toenmalige minister-president van
België, Beernaert, niet eens wist wat infla
tie was. Het was een zeer conservatief man,
wat niet betekent dat hij reactionair was.
Zo had hij beslist, aldus vertelde de heer
Janssen olijk, dat de zes ministers van zijn
regering voor hun diners maar één eetser
vies zouden gebruiken. Op die manier was
hij er zeker van dat de regering slechts één
diner per dag gaf. Het eetservies werd met
paard en wagen van de ene naar de andere
minister vervoerd.... maar in diezelfde
periode liet hij in het parlement een wet.
goedkeuren waarbij 30 miljoen goudfran-
ken werden besteed voor de aanleg van een
spoorweg in de Belgische Congo. Rond de
jaren 1900 zagen vele Belgische burgers
helemaal niets in de Congo. Zij investeer
den toen drie miljard goudfranken in de
opkomende Russische industrie en de ko
lenmijnen van de Donetz zijn gedeelte
lijk met Belgisch kapitaal opgericht. Van
dat geld zal de Belgische aandeelhouder
echter nooit een cent terugzien. Het goud-
bezit van de Nationale Bank van België
is in tijden van internationale beroering
steeds een vraagstuk en een bron van be
kommernis geweest, aldus de heer Janssen.
Toen de oorlog van 1914 uitbrak werd het
goud in allerijl naar Antwerpen vervoerd.
Men achtte deze versterkte stad onneem
baar, maar toen de Duitsers de Antwerpse
forten met zwaar geschut begonnen te be
schieten, werd het Belgische goud, onge
veer 2.5 miljard frank, op een sterke
sleepboot geladen. Met de Britse admirali
teit was overeengekomen dat het schip
door twee destroyers van de Royal Navy
in de Noordzee zou worden geëscorteerd.
Maar toen het schip in die ochtend van
augustus 1914 uit Antwerpen vertrok, werd
het ergens voor Vlissingen door de mist
vastgehouden. De Engelse boten kwamen
ook 's anderendaags niet opdagen en zo
voer de Antwerpse sleepboot alleen naar
Tilbury. Met een zucht van verlichting ver
nam de regering dat de boot veilig was ge
arriveerd. Tegenwoordig is het goud van de
meeste Europese landen, minstens voor drie
kwart, geborgen in de kelders van de Fe
deral Reserve Bank te New York. Daar
liggen momenteel voor niet minder dan 8
miljard dollar goudstaven van ten minste
60 landen. Tussen de beide Wereldoorlo
gen deed deze goudkwestie een deel van
het Belgische en Nederlandse goud werd
toen in de kelders van Bank of England
te Londen bewaard soms eens een par
lementslid wakker schieten. De vraag werd
aan de regering gesteld of het bewaren van
het goud in een bevriend, maar niet ge
allieerd land wel in overeenstemming te
brengen was met de neutraliteit.
Herinnering aan Colijn
De Nederlandse minister-president Colijn
antwoordde hierop, dat men het goud daar
moest onderbrengen waar de kans op het
aankopen van voorraden levensmiddelen
en grondstoffen het grootst was. En de heer
Janssen, die toen Belgisch minister van
Financiën was, gaf dit antwoord van Colijn
ADVERTENTIE
Alle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 14444
BELGRADO (Reuter/A.F.P.) Premier
Konstantine Karamanlis van Griekenland
en zijn minister van Buitenlandse Zaken,
Evangelos Averoff, zijn in Belgrado aange
komen voor besprekingen met president
Tito en andere Joegoslavische leiders over
de internationale toestand. De Joegosla-
ven zouden het Balkanverbond tussen Joe
goslavië, Griekenland en Turkije nieuw
leven willen inblazen. Het Balkanverdrag
is reeds meer dan een jaar vrijwel een
dode letter, als gevolg van het geschil om
Cyprus.
Waarnemers te Londen hebben de in
druk, dat Groot-Brittannië, Griekenland en
Turkije met het oog op de gebeurtenis
sen in het Midden-Oosten, en met name
de ontwikkeling in Syrië, graag een op
lossing voor de moeilijkheden willen vin
den. De jongste gebeurtenissen hebben de
noodzaak ervan aangetoond, van Cyprus
een hechte basis te maken. De Grieken en
Turken zouden deze mening delen.
De Britse ambassadeurs te Athene en te
Ankara zijn in Londen aangekomen om de
toekomstige status van Cyprus te bespre
ken in het licht van het ontwerp voor een
grondwet, dat Lord Radcliffe heeft opge
steld. Ook veldmaarschalk Sir John Har
ding, de gouverneur van het eiland, is in
Londen.
MOSKOU (AFP) - Het Russische partij
orgaan „Pravda" heeft waarschuwingen ge
uit tegen Polen, dat „bepaalde, ongure
elementen de ware betekenis van het woord
„vrijheid" in Polen misbruiken". De
„Pravda" waarschuwde de nieuwe Poolse
regering dat „onverantwoordelijke toe
spraken en schendingen van onze revolu
tionaire orde niet mogen worden verdoe
zeld".
De „Pravda" haalde Poolse persberich
ten aan om dit te illustreren. Het officiële
Poolse nieuwsagentschap heeft het „Prav-
da"-artikel gedeeltelijk overgenomen. Er is
„gerechtvaardigde bezorgdheid", aldus het
agentschap, over de willekeurige verwij
dering van instellingen van directeuren,
produktie-managers en sociale activisten.
In Londen zeiden deskundigen, dat men
hieraan kan zien, dat Gomoelka op bepaal
de plaatsen bijna alle communisten weg
werkte.
door aan een Belgisch parlementslid, die
dezelfde vraag had gesteld. Het Belgische
parlementslid repliceerde zeer onvriende
lijk: „De domste van uw studenten aan de
universiteit zou een dergelijk antwoord niet
hebben durven geven".
„Als minister kreeg ik vrij dikwijls brie
ven die eindigden met deze nauwelijks be
dekte bedreiging: „Mijnheer de minister,
gij zult in uw bed niet stervenIk leef
echter nog altijd", zo constateerde oud-mi
nister Janssen. De functie van minister van
Financiën is de meest ondankbare, die men
zich kan indenken. Een minister van Fi
nanciën staat alleen tegenover zijn colle
ga's die alleen maar denken aan geld uitge
ven. „Het zijn een soort kannibalen!", zeide
hij. „En de grootste kwaliteit van de man
van de schatkist is: daar waar het moet
„neen" te kunnen zeggen". Toen minister
Janssen in april 1954 de regering verliet,
overhandigden zijn collega's hem een mooie
oude prent met daarop de inscriptie „sans
rancune" en hun handtekening!
COLLECTIE vindt u bij
Grote Houtstraat 49 - Haarlem
Egyptische studenten, die in verband met
de militaire acties in de Suezkanaalzone
hun studies niet meer in Engeland of
Frankrijk willen voortzetten, hebben het
plan om thans in Nederland, Zwitserland of
West-Duitsland te gaan studeren. Op de
universiteit in Bonn vertelde men ons dat
men er daar een groot aantal verwacht. Op
het ogenblik telt men in Bonn iets meer
dan honderd studenten uit Arabische lan
den, hoofdzakelijk uit de Libanon, Saoedi-
Arabië en Jordanië. Uit Egypte zijn er elf.
Op de Egyptische ambassade in Bonn kon
men intussen alleen met zekerheid ver
tellen, dat tien Egyptische studenten in
Parijs naar Bonn zullen verhuizen. Andere
jonge Egyptenaren zouden zich in andere
Westduitse universiteiten willen laten in
schrijven.
(Van onze correspondent in Bonn)
De „Grünwalder Kreis", in het buiten
land nog onbekend, is een organisatie in
West-Duitsland, waarmee meer en meer
rekening wordt gehouden. Hoewel pas op
gericht in februari van dit jaar in het
dorpje Grünwald, dat ten zuiden van Mün-
chen ligt en waaraan de kring zijn naam
heeft ontleend, heeft deze groep van schrij
vers, journalisten, politici en andere in het
geestelijk leven van dit land vooraan
staande figuren al enige malen van zich
laten spreken. De kring heeft tot ideaal
het bestrijden van elk politiek radicalisme
en wil voorkomen, dat wantoestanden, zo
als die tijdens het nazi-regiem bestonden,
een kans zullen krijgen het Duitse volk en
de volkeren rondom opnieuw te teisteren.
De geestelijke vader van de Grünwalder
kring is de schrijver Hans Werner Richter
uit München. Hij heeft een aantal romans
met een sterk politieke inslag op zijn naam
staan en is voornamelijk daardoor bekend
geworden.
Het centrum van de kring bevindt zich
eveneens in München en daarom hebben
we daar ons licht eens opgestoken. De
leden zijn aanhangers van diverse poli
tieke partijen. Ofschoon de socialisten de
overhand hebben, zijn er ook uit de linker
vleugel van de Christelijke regeringspartij
supporters toegestroomd. Af en toe worden
in diverse plaatsen gróte "bijeenkomsten
gehouden. De eerste -heeft te> München
plaats gehad, de tweede in Hamburg, de
derde in oktober te Keulen en de vierde
zal in januari of in het begin van februari
in West-Berlijn op touw worden gezet.
Op de druk bezochte vergadering te
Keulen heeft onder meer de president van
de Westduitse bondsdag, dr. Gerstenmaier,
het woord gevoerd. Hij verklaarde daar
bij, dat hij zich volkomen met het werken
en streven van de Grünwalder kring kan
verenigen. Binnen de kring heeft zich een
„Club Republikanischer publizisten" ge
vormd, die thans reeds ongeveer honderd
journalisten en radio-commentators om
vat. Het bestuur van deze club bestaat uit
Erich Kuby en Jesco van Puttkammer van
de „Süddeutsche Zeitung" en Klaus Step-
han van de Bayrische Rundfunk.
Ongeveer de helft van de leden woont
in München, de overigen zijn over geheel
West-Duitsland en West-Berlijn verspreid.
Maandelijks wordt een bulletin uitgegeven,
waarin de buitenwereld op allerlei uit
wassen in de Bondsrepubliek opmerkzaam
wordt gemaakt. Dat zijn er helaas nogal
veel.
Het is nodig
Vooraanstaande figuren uit de nazi
wereld verkeren thans elf jaren na het
eind van de oorlog namelijk in de ab
surde mening, dat hun tijd weer is ge
komen. Ze schrijven boeken, pamfletten
en „memoires", die een strijdzuchtige nazi
geest ademen en daar blijft het niet bij.
Want helaas vinden zij genoeg uitgevers,
gewezen nazi's zoals zij, die geen gewetens
bezwaren hebben om die pennevruchten te
publiceren. En het gevaar is natuurlijk,
dat het Duitse volk, dat al vaker heeft
bewezen vrij spoedig voor verleidelijke
leuzen en brallende tiraden te zwichten,
opnieuw zou kunnen worden vergiftigd.
Andere nazi's bedienen zich bovendien bij
hun toespraken van uitdrukkingen en een
taal, die iedereen terstond aan de ergste
redevoeringen van de Duitse nazi-bonzen
tijdens het derde rijk doet denken. Het
druist vaak lijnrecht in tegen alle opvat
tingen van fatsoen en democratie.
Zo heeft de wereld er nog onlangs van
opgekeken toen zij vernam, dat een ge
wezen SS-officier, Erich Kernmar, hoofd
redacteur van de reeds jaren in München
verschijnende „Soldatenzeitung" in een
rede had gezegd, dat de 400.000 nog in
leven zijnde vroegere leden van de Waffen-
SS, weieens een opstand tegen de Bonds
republiek zouden kunnen beginnen.
Het is goed, dat tegenwoordig onmiddel
lijk een vinger op dergelijke kwalijk rie
kende wonden wordt gelegd en dat er
publiciteit aan wordt gegeven. Goed, niet
alleen voor West-Duitsland zelf, maar ook
voor de omringende landen. Men is name
lijk na het bekend worden van zulke ge
vallen al enkele malen in staat geweest
klachten bij de justitie in te dienen. De
Grünwalder Kreis is, ondanks zijn korte
bestaan, dan ook een instelling, waarmee
in West-Duitsland reeds terdege rekening
wordt gehouden.
Eerste succes
'MÜNCHEN (United Press) De justitie
van de Westduitse staat Beieren heeft vijf
boeken, geschreven door voormalige nazi
kopstukken in beslag genomen bij de uit
geverij van Helmut Sündermann.
Deze Sündermann is perschef van Hitier
geweest en houdt zich tegenwoordig bezig
met het uitgeven van allerlei nazistische
lectuur.
Tot de in beslag genomen werken be
hoort een boek dat deze Sündermann zelf
geschreven heeft. Voorts zijn in beslag ge
nomen: twee delen brieven van Rudolf
Hess aan zijn vrouw, de memoires van
Von Ribbentrop en een boek van Julius
Lippert, in de nazitijd burgemeester van
Berlijn.
De justitie heeft ingegrepen op een
klacht van de „Grünwald-kring", een or
ganisatie van democratische schrijvers en
journalisten.
Het Ambonezenkamp „Oude Molen" te
Well gemeente Bergen (L.) zal aanmerke
lijk worden uitgebreid. Het ligt in de be
doeling van het commissariaat Ambonezen-
zorg hier honderd Ambonese gezinnen te
huisvesten. Thans zijn er achtentwintig
gehuisvest. Voor de uitbreiding zal het bij
plaatsen van vijftien barakken nodig zijn.
MILAAN (U.P.). Het verkeer in Mi
laan kwam zaterdagochtend tot stilstand,
omdat een geweldige menigte de begrafe
nisplechtigheid bijwoonde van Guido Can
telli, die door Toscanini zelf was aange
wezen als zijn „opvolger".
Guido Cantelli kwam onlangs bij eèn
vliegtuigongeluk in de buurt van Parijs om
het leven. Meer dan vijfentwintigduizend
bewonderaars van Cantelli hadden zich op
het La Scala-plein voor het beroemde
operagebouw verzameld.
Het hele consulaire corps, alle autori
teiten van Milaan en vertegenwoordigers
van de regering waren aanwezig, toen de
lijkkist met het stoffelijk overschot van
Cantelli voor het theater werd gebracht.
Meer dan dertig grote kransen werden in
de begrafenisstoet meegevoerd. Een droeg
het opschrift „Uw maestro, Arturo Tosca
nini". Na de uitvaartdienst in de passie-
kerk werd de baar naar Novara, Cantelli's
geboorteplaats, zesenvijftig kilometer ten
westen van Milaan, gevoerd voor de ter
aardebestelling. Cantelli werd zesendertig
jaar.
BELGRADO (United Press) Het Joe
goslavische persbureau Tanjug meldt, dat
premier Nagy tesamen met enige mede
werkers in een villa in het Roemeense
vakantieverblijf Sinaia, is ondergebracht,
60 kilometer buiten Boekarest.
Hiervan is geen bevestiging te krijgen,
aldus Tanjug, „ook al doen geruchten de
ronde, dat leden van dit gezelschap brie
ven aan familie in Boedapest geschreven
hebben, waarop de zegels en stempels van
de Roemeense republiek stonden".
Het voorlichtingsbureau van de Joego
slavische regering heeft nu desgevraagd
erop gewezen dat deze berichten en vele
andere die de laatste tijd uit Belgrado
werden gezonden op geen enkele grond
van waarheid berusten. De meeste van
deze berichten kunnen dan ook door Joego
slavische zegslieden worden ontkend.
Ferenc Erdei, minister van staat in de
regering van Imre Nagy, die door de Rus
sen werd ontvoerd, terwijl hij met hen in
onderhandeling was over het terugtrekken
van het Russische leger op de vooravond
van de Russische aanval van 4 november,
is vrijgelaten en kreeg verlof naar zijn
woning terug te keren. Uit betrouwbare
bron in Boedapest wordt vernomen, dat hij
vrijgelaten werd uit de Foe-gevangenis in
Boedapest, maar dat hij niets afwist van
het lot van generaal-majoor Pal Maleler
of van dat van generaal Istvan Kovacs,
die tegelijkertijd met Erdei door de Russen
gegrepen werden' en ook gevangen zijn
genomen.
Gedurende de wintermaanden zal door
het K.N.M.I. een weerbericht uitgege
ven worden, dat speciaal bestemd is
voor de bouwvakken. Drie maal daags
zal voor ons land, dat hiertoe in zones
verdeeld is, een bericht worden opge
steld. Onze fotograaf toog op de eerste
dag, dat deze regeling van kracht is,
naar nieuw West in Amsterdam, waar
hij een metselaar knipte, die, alvorens
zijn arbeid te, beginnen het bericht t
opnam, om te zien „of hei de
moeite loont".
Tegen de ochtend kreeg Merlijn een plan in 't hoofd. Hij bedacht, dat er in de kast
nog wat van die wonderbessen moesten liggen; daarmee kon hij in ieder geval
ook iets proberen!
Hij had veel in het toverboek gelezen en wist, wat hij allemaal met de bessen kon
doen. Nxi ging hij dan ook direct aan de slag. Hij maakte het fornuis aan en begon
de bessen toe te bereiden volgens de voorschriften, die hij zich nog herinnerde. 108
PEKING (AFP) Het tweede vijfjaren
plan van China zal niet verder worden
uitgevoerd en in de plaats hiervan wordt
een geheel nieuw plan opgesteld door de
Chinese economisten, zo verneemt AFP te
Peking. Het besluit hiertoe is vorige maand
te Peking genomen op een voltallige bij
eenkomst van het centrale partijcomité.
Dit is de tweede maal, dat de Chinese
volksrepubliek haar economische program
ma wijzigt. In 1953 had de eerste wijziging
plaats nadat gebleken was, dat de buiten
landse hulp een minder grote omvang zou
hebben dan was beloofd. De stopzetting
van het tweede vijfjarenplan lijkt echter
een veel belangrijker besluit te zijn. Het
was met grote zorg opgesteld. Bij de voor
bereidende besprekingen tijdens het acht
ste partijcongres legde premier Tsjoe En
Lai er de nadruk op, dat de zware indus
trie moest worden ontwikkeld. De in
vesteringen voor de industriële uitrusting
zouden 35 tot 40 percent van het nationale
inkomen uitmaken.
In het licht "van de jongste gebeurte
nissen in Polen en Hongarije menen de
Chinese politici, dat sommige van de be
ginselen, waarvan bij de opstelling van
het tweede vijfjarenplan was uitgegaan,
moeten worden herzien. In het bijzonder
de gevolgde methoden die karakteristiek
waren voor een „oorlogseconomie". Deze
methoden leidden tot een wanverhouding
tussen de voortdurende uitbreiding vgn de
produktiemiddelen en de achterblijvende
levensstandaard van de bevolking. Boven
dien zijn deze methoden oorzaak van
China's economische afhankelijkheid van
de beter uitgeruste en verder gevorderde
landen voor hetaanschaffen van de in
stallaties, waaraan de Chinese' inóüsftié
TbeTibëhé'Reef'L"
mt
st "t'v.
7 Lost cyaarmatrium op in water, in wijn of in
koffie?
Direct. Een paar luchtbelletjes en afgezien van een
lichte geur naar bittere amandelen, merkt men er niets
van.
Termühlen greep krampachtig de leuning van zijn
stoel beet en boog zich gespannen naar voren.
Een paar luchtbelletjes?
U denkt aan champagne, Termühlen? Daar heb ik
óók al aan gedacht. Tussen twaalf en één uur werd in
ieder geval veel champagne gedronken. En dat is juist
de periode, waarin juffrouw Christensen overleden moet
zijn. Dat ligt voor de hand, nietwaar? Weet u overigens,
waarom ik u zojuist in verband bracht met Irmgard
Christensen? Zij en Irene Wittstock waren de enige on
getrouwde vrouwen in het gezelschap en het is dus best
mogelijk, dat u jaloezie heeft verwekt toen u met juf
frouw Christensen in gesprek was over scholen voor
blinden. Dat zou een motief kunnen zijn, maar een heel
doorzichtig. En precies zo is het gesteld met de cham
pagne. De moordenaar kan best een vergiftigde bonbon
meegenomen hebben of een injectiespuitje. Denkt u,
dat men in de verwarring van zo'n feestje een prik van
een injectienaald opmerkt? Het is natuurlijk best moge
lijk, maar dan trekt men er gegarandeerd verkeerde
conclusies uit. En twee minuten later is men dood. Maar
om u gerust te stellen: het is geen injectie geweest. De
lijkschouwing heeft dat uitgewezen.
Ik blijf bij de champagne, zei Termühlen hardnek
kig. In de drukte en opwinding van die avond kon
het cyaannatrium gemakkelijk ongezien in het glas ge
gooid worden.
Goed, laten wij dit punt dan eens nader beschou
wen, maar ik waarschuw u: er komt heel wat bij kijken.
Het is niet zo simpel, als u misschien wel denkt. We
moeten in de eerste plaats vaststellen, wie Irmgard
Christensen in de kritieke periode van twaalf tot één
uur een glas aangeboden heeft. Verder moeten we er
achter zien te komen, wie aan cyaannatrium zou kunnen
komen. Jammer, maar ik fantaseer zo graag. U kunt
iemand de lust in zijn werk ontnemen, Termühlen! Tiny,
nog twee donker ennee, dit keer geen oude. Ik ben
boos op mijnheer Termühlen. We zijn dus één stap
dichter bij de oplossing gekomen, Termühlen. Het was
moord. Moord op een voor het hele gezelschap volkomen
oninteressant, eerder lelijk dan aantrekkelijk meisje, dat
Vertaald uit het Duits Copyright: Cosmopress, Génève
Oorspr. titel: „Toen de champagne werd geserveerd"
filologie studeerde en geenszins met aardse goederen
gezegend was. Maar waarom, voor de duivel, wordt zo
iemand vermoord?
Irene Wittstock stond op het perron en wachtte op de
trein uit Frankfort. Het weer was omgeslagen en een
snijdende oostenwind blies onder de overkapping door.
Irene had de kraag van haar jas zo hoog mogelijk op
geslagen. Zes weken had zij Günther nu al niet meer
gezien. Ze wilde hem echter zo min mogelijk uit zijn
werk halen. Hij was bezig met het schrijven van zijn
dissertatie en na zijn promotie wilden zij gaan trouwen.
Een half jaar zou zij nog wel kunnen wachten, meende
zij, maar dan wilde zij met Günther trouwen en samen
door het leven gaan.
Het wederzien werd overschaduwd door wat bij de
Amthors gebeurd was. Charlotte was nog steeds erg
onder de indruk en tenslotte had Irene Günther dan ook
maar opgebeld. Eerst had hij nog wat gemopperd, maar
tenslotte zag hij wel in, dat hij zijn zuster moeilijk alleen
kon laten.
De trein liep het station binnen. Het gebruikelijke en
vervelende gedrang ontstond, honderden stapten uit.
Plotseling zag Irene haar verloofde uit een raam wuiven.
Ze voelde zich opeens dol-gelukkig: Günther was weer
bij haar!
Hij stapte uit en ondanks de ernst van de toestand
verscheen er een lach over zijn gehele gezicht.
Irene!
Günther!
Zij omhelsden elkaar.
Laat mij je eens goed bekijken, meisje, zei Günther.
Je ziet er in ieder geval nog goed uit. Ik had gedacht,
dat Irmgard's zelfmoord je van je stuk had gebracht.
Charlotte is er helemaal niet goed aan toe. Ze kan
het eenvoudig niet van zich afzetten.
Irene en Günther vormden een opvallend paar. Zij was
bepaald niet klein te noemen, maar haar verloofde stak
nog minstens een half hoofd boven haar uit. Wittekindt
was lang en vrij slank, maar hij had brede schouders en
men kon duidelijk zien, dat hij veel aan sport deed. De
grote, enigszins samengeknepen grijze ogen pasten ech-
ter helemaal in het scherp getekende gezicht. Hij zag er
ouder uit dan zijn dertig jaren.
Zij namen een taxi en reden regelrecht naar de woning
van de Amthors. Toen Günther Charlotte omhelsde, leek
het alsof een zware last van haar schouders viel. Zij had
hem van kindsafaan beschouwd als een man, die voor
ieder vraagstuk een oplossing wist, die alle moeilijk
heden steeds uit de weg wist te ruimen.
Pas toen men met een kopje koffie voor zich zat,
kwam het gesprek op Irmgard Christensen.
Je had dadelijk naar een psycho-analyst moeten
gaan, zei Günther Wittekindt, Dan was je waarschijn
lijk eerder dat gedeprimeerde gevoel kwijt geraakt. Ik
zou mij in jouw plaats echter niet zo teneergeslagen
voelen, Charlotte. Jou treft geen enkele schuld! Natuur
lijk had zij aan de gevolgen voor ons moeten denken,
maar over de doden niets dan goeds. Ik heb echt mede
lijden met oom Christensen.
Ze hebben haar bijgezet in het familiegraf. Oom
Christensen heeft nog aan het graf gesproken.
Daar moet je een voorbeeld aan nemen, Charlotte.
Ja, dat zal ik proberen te doen.
Nu haar broer bij haar was, toonde Charlotte zich
opeens veel rustiger. Het was duidelijk, dat ze blij was,
dat haar broer gekomen was. Hij was een grote steun
voor haar en zij erkende graag zijn autoriteit, alhoewel
zij in haar huwelijk steeds de toon poogde aan te geven.
Plotseling ging de deurbel over. Irene Wittstock stond
op om haar toekomstige schoonzuster van haar huis
houdelijke plichten te ontlasten.
In de gang klonken woorden van begroeting.
Gelukkig, het is Dorothea, zei mevrouw Amthor
opgelucht. Ik dacht eerst, dat het een of ander ver
velend bezoek zou zijn!
Het viel haar niet op, dat haar broer plotseling zijn
wenkbrauwen optrok. Günther Wittekindt wilde juist
wat zeggen, toen Dorothea Werdohl binnenkwam. Toen
zij Günther zag, kwam er een verheugde en tegelijkertijd
verbaasde trek op haar gezicht.
Winnetou!, riep ze lachend uit, Zien we je ein
delijk ook eens weer?
Ze reikte hem de hand.
Günther Wittekindt stond op.
De bloem van Texas en prachtig ontloken! Ja, je
ziet mij weer eens!
(Wordt vervolgd).
Al deze overwegingen zijn zeer aan
dachtig onderzocht tijdens de jongste bij
eenkomst van het centrale partijcomité.
Vooral onder invloed van Lioe Sjaotsji,
die evenals president Mao Se Toeng, voor
stander is van sociale hervormingen tegen
over hen, die de voorrang willen geven
aan de ontwikkeling van de zware indus
trie, heeft het centrale comité blanco vol
macht gegeven aan de meest liberale ver
tegenwoordiger van de arbeidsbeweging
in de partij, Tsjen Yoe, plaatsvervangend
voorzitter van de ministerraad, en hem
opgedragen een nieuwe economische poli
tiek uit te werken, die een beperking van
de investeringen inhoudt.
De ontwikkelingsprojecten zullen op
nieuw worden bezien en de voorkeur za]
worden gegeven aan plannen voor de ver
vaardiging van industriële installaties en
werktuigen. Bijzondere aandacht zal wor
den gewijd aan de kosten van de produk-
tie. Voortaan zal er naar worden gestreefd
goederen in te voeren, die in de naburige
landen goedkoper dan in het eigen land
kunnen worden gekocht. In dit licht krijgt
de reis van Tsjoe En Lai door de Zuidoost-
Aziatische landen een bijzondere betekenis.
De voorgenomen ingrijpende beperking der
investeringen zal in een nabije toekomst
een verhoging der lonen mogelijk maken,
waardoor weer een lichte stijging van de
prijzen van landbouwprodukten mogelijk
zal worden. Hierdoor zal verbetering wor
den gebracht in de levensomstandigheden
der landbouwers, die dringend nodig is.
Het vlaggeschip „Caltex Rotterdam" van
de Nederlandse Pacific Tankvaart Maat
schappij is met de eerste rond kaap De
Goede Hoop naar Nederland gebrachte ole
op de raffinaderij te Pernis aangekomen.
Het schip vervoerde een lading van 30.007
ton. Het was op 26 oktober van de Iraanse
oliehaven Bandar Mashur aan de Perzische
Golf vertrokken, dus nog vóór de sluiting
van het Suezkanaal. Toen kort daarop het
kanaal gesloten werd, ging het schip naar
Aden, waar het op de 31e oktober aan
kwam. Het schip heeft vandaar de reis om
de Kaap voortgezet.
De reis door het Suezkanaal duurt nor
maal achtien dagen. Om de kaap heeft
men er 37 dagen over gedaan.
DJAKARTA (ANP) Sint Nicolaas
heeft vorige week een joyeuze entree in
Djakarta gemaakt. Vijfduizend Indone
sische en Nederlandse kinderen, die Ne
derlandse en nieuwe Indonesische sinter
klaasliedjes zongen, verwelkomden hem
op het vliegveld Kemajoran, waar hij met
de KLM aankwam.
Duizenden kinderen waren naar de wo
ning van burgemeester Sudiro van Dja
karta getogen, waar zij de Sint opnieuw
een muzikaal welkom bereidden. Een mu
ziekkorps, motorrijders van de politie en
brandweer luisterden de stoet op bij de
traditionele rit door de stad.
Ondanks de recente oproep van het blad
„Suluh Indonesia" om het Sinterklaasfeest
maar te vergeten, aangezien het kan wor
den beschouwd als een koloniale erfenis,
waren vele duizenden Indonesiërs op de
been.
Mr. E. N. van Kleffens, minister van
Staat, ambtenaar van de buitenlandse dienst
der 1ste klasse, is bij K. B. benoemd tot
hoofd van de gecombineerde Nederlandse
permanente vertegenwoordiging bij de
Noord-Atlantische Raad en bij de organi
satie voor Europese Economische Samen
werking te Parijs, zulks met de rang en
titel van buitengewoon en gevolmachtigd
ambassadeur in speciale zending.
DINSDAG 4 DECEMBER
Minerva: „Notorious', 18 jaar, 8.15 uur.
Rembrandt: „De man, die te veel wist", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Charlie's
tante", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Razzia",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Serenade", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „Botsende jeugd",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het
kasteel in de schaduw", 14 jaar, 8 uur. Luxor:
„The naked streef', 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
WOENSDAG 5 DECEMBER
Rembrandt: „De man. die te veel wist", 14
jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace:
„Charlie's tante", 18 jaar, 2, 4.15 en 7 uur.
Roxy: „Razzia", 18 jaar, 2.30 en 7 uur. Lido:
„Serenade", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 -ur.
Studio: „Botsende jeugd", 18 jaar, 2.15, 7 en
9.15 uur. Frans Hals: „Het kasteel in de
schaduw", 14 jaar, 2.30 en 8 uur. Luxor:
„The naked street", 18 jaar, 2 uur.
