Haarlemse ontkwam aan overval
op zendingspost in Obano
Als taxichauffeur ieder jaar
bijna één keer de aarde rond
SCHABORA
^jBrieven aan
de redactie
Kerk en school verbrand, vliegtuig
met stenen bijlen kapotgehakt
Kort en bondig
9
NA AUTORIJDEN: WANDELEN
De heer Terpoorten - straks met pensioen - zal
zijn dagelijkse dosis kilometers missen
Postduivenvereniging
Haarlem-Noord
Zilveren jubileum
C. J. van Beek
Liefde voor vissen bracht
man in moeilijk parket
Burgerlijke Stand
van Haarlem
W. H. Prins neemt afscheid
als adjudant van politie
W. J. Dekleermaeker wordt
pastoor te Beemster
Huldiging Pierre Kemp
in academische zitting
VEfÜG RÏ3DEM?
Dan alcohol vermijden
Fantasie
'n Lach en 'n traan
Rust bij Wisselmeren weergekeerd
Gezellige showfilm
Sentimenteel
Wéér oorlog
Jaaroverzicht
Repr
nses
Haarlemse bloemenmeisjes
worden voor radio bezongen
Scholen-basketbaltoernooi
verloopt uitstekend
ZATERDAG 29 DECEMBER 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
In de 36 jaar, die de Haarlemse taxi
chauffeur L. Terpoorten bij de Amster
damse Rijtuigmaatschappij in dienst ge
weest is, is hij ruim 35 keer de aarde rond
geweest. Dit is echter meer bij wijze van
spreken, want het door hem afgelegde
aantal kilometers (1.400.000) is voor het
grootste deel verreden in en om Haarlem,
waarbij dan een enkele keer eens een ritje
naar Den Haag, Amsterdam of een andere
plaats in Nederland kwgm.
Als de heer Terpoorten op 1 januari zijn
laatste rit voor de A.R.M. maakt, zal hij
wel even aan het idee moeten wennen, dat
hij in het vervolg niet meer achter het
stuur van een auto zit en zal hij zijn dage
lijkse dosis kilometertjes zeker missen.
Want onlangs is hij 65 jaar geworden,
waarmee hij de pensioengerechtigde leef
tijd bereikt heeft, hetgeen tevens zijn af
scheid van het taxibedrijf betekent.
„Niet dat ik dan nooit meer in een auto
zal zitten, maar het gejaagde leven is dan
toch voorbij".
Niemand zal deze opgeruimde taxichauf
feur zijn rust misgunnen, ofschoon hij zelf
de veertig dienstjaren wel vol wilde ma
ken.
„Maar", zo voegde hij er berustend aan
toe, „er is een tijd van komen en van
gaan".
Zodra hij met pensioen is zal hij eens
beginnen te wandelen met moeder de
vrouw. Een bezigheid, die zeker een af
wisseling zal vormen voor iemand, die
het grootste deel van zijn leven achter het
stuurwiel van een auto heeft doorgebracht.
In die periode heeft hij heel wat bruid
jes naar het stadhuis gebracht - „soms
wel drie in de week" - en heel wat kleine
dopelingen naar de kerk.
Toen hij in 1920 bij de A.R.M. in
dienst trad waren er nog niet veel
„benzine-automobielen". Met paarden
bespannen rijtuigen waren toen de
meest voorkomende tractievorm, ter
wijl er ook al enige elektrische wa
gens voorkwam. Een transportmiddel,
dat later helemaal zou verdwijnen om
plaats te maken voor de benzine-auto.
De gehele opkomst van het moderne
verkeer, zoals wij dit kennen, heeft
de heer Terpoorten meegemaakt. „En
al die tijd gereden, zonder één ver
keersongevalletje, mijnheer", voegt hij
er aan toe. Wel heeft hij nu en dan
eens een keer pech gehad, of enige
ADVERTENTIE
Een plaag voor de predikant en
voor wie naar hem luisteren. Dat
hoesten is niet nodig als U
tijdig een doosje Potter's Linia
koopt. Een prima middel tegen
hoest en keelpijn. Voorkomt be-
emetting. Bij alle
Apoth. en Drog.
55 cent
per doosje.
Bij aware verkoudheid, bronchi-
tis of catarrh neem dan Potter's
Catarrh Pastilles, per doos 111 10
De rode pastilles met de snelle i
werking.
POTTER'S LINIA
Imp. Fa. H. ten HERKEL HILVERSUM
De uitslag van de kampioenschappen van
de postduivenvereniging Haarlem-Noord
was als volgt:
Vitesse: 1. A. Bot; 2. Bouma—Balm; 3.
H. v. d. Reep.
Fond: 1. A. Bot; 2. A. Doornbosch; 3. F.
Steenbergen.
Oud: 1. A. Bot; 2. Bouma—Balm; 3. F.
Steenbergen.
Kamp. 3 aangewezen: 1. Bouma—Balm; 2.
A. Bot: 3. F. Steenbergen.
Generaal kampioen: 1. A. Bot; 2. L. Wal-
gien; 3. BoumaBalm.
Kampioen jonge duiven: 1. L. Walgien; 2.
J. v. d. Veer; 3. D. v. Drunen.
Kamp. navlucht: 1. H. v. Oijen; 2. A. Bot;
3. C. Verlaan.
(Verkort weergegeven
Donker Haarlem. In uw blad van 20
dezer komt een artikel voor naar aan
leiding van klachten over de slechte ver
lichting van de Indische buurt en de
Transvaalbuurt in Haarlem-Noord. Gaarne
wil ik de aandacht vestigen op de Klever
parkweg tussen de Aelbertsbergstraat en
Santpoorterstraat. Op dit gedeelte bran
den slechts twaalf gaslantaarns, waarvan
er meestal een paar uitvallen doordat de
kousjes kapot zijn, zodat zij niet veel licht
verspreiden dan gloeiende spijkers. Ook de
bestrating laat veel te wensen over.
Toen onlangs de Tetterode- en Aelberts
bergstraat elektrische verlichting kregen,
waren er met mij verschillende bewoners
in de verwachting dat ook dit weggedeelte
en de Kleverparkstraat aan de beurt zou
den komen, doch wij zijn hierin danig
teleurgesteld, want er gebeurde tot heden
toe niets.
Een Kleverparkbewoner
(In het genoemde artikel werden reeds
de verschillende factoren aangeduid, waar
om het G E.B. moeilijk een vast program
ma kan volgen voor de modernisering van
de straatverlichting. In elk geval staat
vast, dat over een paar jaar alle gaslan
taarns door elektrische vervangen zullen
zijn. - Redactie).
De heer L. Terpoorten, die 1 januari
met pensioen gaat, achter het stuur
van zijn taxi
schrammen en deuken aan de wagen
opgelopen, maar dan was het altijd
buiten zijn schuld.
Zes jaar geleden vierde de heer Ter
poorten zijn dertigjarig jubileum en bij
die gelegenheid zijn er enige anecdotes
opgehaald uit zijn veelbewogen loopbaan,
zoals die keer, toen twee Haarlemmers
naar Amsterdam gebracht moesten worden
en daar in plaats van af te rekenen de
onthutste chauffeur een stomp gaven en
verdwenen. Gelukkig konden de heren
later in Haarlem weer gepakt worden,
waarna ze maar al te blij waren in de
gelegenheid gesteld te worden te betalen,
zonder dat er een aanklacht werd inge
diend.
Mist
Een andere herinnering, die Terpoorten
nog wel eens ophaalt, is de rit geweest,
die hij eens naar Den Haag moest maken.
Op de terugweg mistte het zo erg, dat hij
er twee-en-een-half uur voor nodig had
om weer in Haarlem terug te komen. „De
wagen kroop letterlijk over de weg, maar
geen schrammetje, mijnheer", voegde hij
er trots aan toe.
De eerste twintig jaar van zijn loopbaan
heeft hij aan het station gestaan. In de
oorlog werd er niet gereden, zelfs niet met
gas als brandstof. Na de oorlog werd Ter
poorten in de garage aan het Houtplein
geplaatst, waar hij regelmatig zijn dienst-
jes draaide.
Tijdens ons gesprek werd er al weer om
een taxi gebeld. „Duurt het gesprek nog
lang?", werd er gevraagd, want de andere
chauffeurs waren allemaal met een
„vrachie" op pad.
Dit betekent wel het karakter van het
bestaan van de taxichauffeur. „Het is soms
een jachtig leven", meent de man, die er
spoedig mee uitscheidt.
Zaterdag 19 januari zal de heer Terpoor
ten met zijn vrouw en vergezeld door de
directeur van het bedrijf in Haarlem en
een collega door de directie in Amsterdam
op het hoofdkantoor aan de Overtoom ont
vangen worden voor een huldiging.
Die ook zeker wel verdiend is, na ruim
honderdduizend werkuren in een taxi
Vrijdag herdacht de heer C. J. van Beek,
commies-C bij het P.W.N. te Bloemendaal
zijn zilveren ambtsjubileum. Van de vijf
entwintig jaar is de jubilaris achttien jaar
in de districten werkzaam geweest (elf
jaar in Alkmaar en zeven jaar in Purme-
rend). Nadien werd hij tewerk gesteld op
het hoofdkantoor (afdeling inkoop te Bloe
mendaal). Op zijn jubileumdag is hij, ver
gezeld van zijn echtgenote, door de direc
tie gehuldigd, waarbij hem een gratifi
catie werd overhandigd. Mevrouw Van
Beek werd in de bloemetjes gezet. De hul
diging door de collega's is bepaald op
vrijdag 18 januari.
ADVERTENTIE
Een 28-jarige betonwerker, woonachtig
in het woonwagenkamp te Heemstede, is
een verwoede hengelaar. Zijn liefde voor
vissen heeft hem echter parten gespeeld
en hem in een moeilijk parket namelijk
voor de Haarlemse politierechter, mr. J. G.
Petersen gebracht. De man zou een vis,
en wel een snoek, hebben gestolen, of wel
pogingen daartoe hebben aangewend. Die
snoek spartelde op 9 november in een net,
dat een beroepsvissers in de Haarlemmer
meer in het water had gehangen. De visser
had de betonwerker bij het net opgemerkt
en onmiddellijk geconcludeerd: die man
wil mijn snoek stelen. En ja, als men aan je
broodje of beter visje komt, stap je natuur
lijk naar de politie. De ijverige politie
schreef een proces-verbaal en de Justitie
dagvaardde de betonwerker om van zijn
eventuele snode daad voor de groene tafel
verantwoording af te leggen.
„Waarom zou ik een snoek jatten?",
vroeg de man ter zitting van de politierech
ter op een blijmoedige, doch enigszins ver
ontwaardigde toon. „Kijk, ik heb wel an
derhalf uur met die vissen zitten spelen.
De politierechter: „Ja, maar u bent vol
wassen, u gaat toch niet meer zitten
spelen?"
„Ik ben al jarenlang lid van een henge-
laarsbond, en kan wel een lange tijd naar
vissen zitten kijken. Als ik vissen vang, gooi
ik ze altijd terug in het water. Een snoek
jatten? Maar dat 's toch de grootste onzin,
ik eet trouwens helemaal geen vis.was
het antwoord van de betonwerker.
De officier van Justitie, mr. R. W. H.
Pitlo, zag er juridisch gesproken geen brood
in, en de politierechter sloot zich hiei'bij
aan, getuige zijn vrijsprekend vonnis, hoe
wel hij het geheel „zeer dubieus" vond.
ADVERTENTIE
DE EERSTE COÖP. ASSOCIATIE
VOOR UITVAARTVERZORGINGua.
ZIJLWEG 63 - TEtEFOON 15141 (2 LIJNEN)
Aantal leden 23000
Contributie ƒ1.p. Jaar voor het
gehele gezin, met restitutie bij
overlijden van het lid.
HAARLEM, 23 december 1956
GEHUWD: 28 dec.. G. Langeveld en E. M.
Beck; C. A. Brandwijk en W. C. F. Witte-
veen; H. Herwig en J. Chr. Voorbraak.
BEVALLEN van een zoon: 25 dec., Th. J.
SchipperBraafhart; 27 dec., J. E. Lager-
weijMolenkamp; J. A. LodderRoose
boom de Vries; 28 dec., W, MetzScheepstra.
BEVALLEN van een dochter: 27 dec., W.
M. van Bredavan der Kamp; 28 dec., A.
M. P. van EsDriessen.
OVERLEDEN: 26 dec., E. W. Goedhart, 81
j., Zuider Buiten Spaarne; C. H. A. Koele-
meijer, 73 j., Schotersinge); E. Harder, 85 j.,
Schotersingel; 27 dec., F. Timmer, 69 j.,
Saenredamstraat; J. Paapvan Koningsbrug-
gen, 82 j., Leeuwerikstraat; D. M. Koekde
Regt, 70 j., Herensingel; J. van BeemBak
ker, 94 j„ Gasthuisvest; R. SwitserZoer,
74 j., Baljuwslaan; 28 dec., P. M. M. Otto-
lini, 1 m„ Vondelweg.
Wegens het bereiken van de pensioenge
rechtigde leeftijd zal de heer W. H. Prins,
adjudant van politie, de gemeentedienst van
Haarlem verlaten. De laatste jaren was hij
adjudant van het posthuis nabij de Amster
damsepoort en in het oostelijk deel der stad
was de heer Prins een zeer geziene figuur.
De scheidende politieman is op 29 septem
ber 1896 geboren en op 13 december 1919
aangesteld als agent van politie te Haarlem.
Op 1 november 1945 volgde zijn bevordering
lot hoofdagent en na de technische herzie
ning der rangen twee maanden later tot bri
gadier. Sedert 1 augustus 1954 is de heer
Prins adjudant van politie.
Zaterdagmiddag 5 januari van twee tot
vier uur zal in het clubgebouw van de speel
tuinvereniging „Het Oosterkwartier" aan de
Zomervaart een afscheidsreceptie worden
gehouden.
Na 5 januari zal als adjudant van het post
huis in Haarlem-Oost optreden de heer C.
van Rijswijk, die op 1 oktober j.l. benoemd
is tot adjudant van gemeentepolitie.
Kapelaan W. J. Dekleermaeker, kapelaan
van de r.k.-kerk te Haarlem (parochie aan
de Jansstraat), is benoemd tot pastoor te
Beemster. De nieuwbenoemde pastoor is
achtenveertig jaar oud en op 21 mei 1932, dus
bijna vijfentwintig jaar geleden, tot priester
gewijd. Van 20 augustus 1949 af was hij kape
laan te Haarlem en aalmoezenier van de ge
vangenis en het huis van bewaring.
Vrijdagavond heeft het huldigingscomité
Kemp in het Bonnefantenmuseum in
Maastricht een academische zitting gewijd
aan de deze maancl zeventig jaar gewor
den dichter-schilder Pierre Kemp. Een
kring bewonderaars van de dichter woon
de deze avond bij. Kemp was zelf bij deze
huldiging niet aanwezig.
ADVERTENTIE
Hel behoud van Uw eigendommen eisl in
ons grillige klimaat niet de duurste, maar wel de dege-
lijkste verf. En degelijk is "Schabora-Verl" tot en met. U
bent dus goed af, als Uw schilder "Schabora-Verf" verwerkt. f§
Agent ie Haarlem: C.V.Verl- en Glasindustrie
C. J. Krug, Julianapark 54, Tel. 15348
ADVERTENTIE
(FransHals) Een sterk staaltje van
trucage in de film kan men bewonderen in
„Strijd tegen de vliegende schotels", waar
in een toekomstbeeld wordt opgehangen,
dat misschien minder beklemmend is dan
de ontwerpers zich hebben gedroomd, maar
in zijn realisering alleszins de moeite waard
om op door te fantaseren. De mensheid
bindt de strijd aan tegen onaardse wezens,
die met hun vliegende schotels dood en
vernietiging brengen waar zij verschijnen.
Een Amerikaans geleerde slaagt erin een
afweerwapen te construeren, dat de scho
tels machteloos maakt en hun mechanisme
vernielt. Voor hij zover is, heeft hij zijn
leven menigmaal op het spel moeten zetten
om de indringers de loef af te steken, ja,
hij maakt zelfs een tocht met een schotel
mee. Het lijkt allemaal net echt, de scho
tels en de mannen, die haar bevolken. Zo
echt, dat men zich geen moment verveelt
bij de ontwikkeling der gebeurtenissen op
het witte doek, al is het verhaaltje dan ook
primitief ongecompliceerd en kan men d
afloop wel raden. Vooral de jeugdige toe
schouwers, die wij in grote getale naai
„Strijd tegen de vliegende schotels" zagen
optrekken, bleken de film volop te kun
nen waarderen.
(Cinema Palace). In „Maxie" zien
we de kleine Sabine Eggerth en haar film-
vriendje Peter Feldt terug, die men nog
wel zal kennen uit de film „Puntje en
Anton". In „Maxie" is Sabine een meisje
dat tijdens de chaos die er vlak na de
oorlog in Duitsland heerste, haar ouders
is kwijtgeraakt. In het gezin van een een
voudige maar levenswijze dorpsschoenma
ker leeft zij haar jonge leventje onbezorgd
verder, totdat haar vader haar na jaren
lange naspeuringen terugvindt. De plotse
linge overgang naar het weelderige milieu
van de rijke fabrieksdirecteur verloopt niet
volgens de verwachtingen en leidt tot een
conflict tussen de vader en zijn tweede
vrouw, dat resulteert in het besluit de
kleine Maxie naar een kostschool te sturen.
Daar hoort zij dat de fabrieksdirecteur haar
vader niet is. Uit wanhoop keert zij terug
naar de dorpsschoenmaker, maar als zij
voor de keus wordt gesteld te blijven of
terug te gaan naar haar, zij het dan ook
niet echte vader, kiest zij het laatste.
Een sympathiek verhaal, waarin men
Enkele weken geleden zijn twee
berichten uit Australische bron
gepubliceerd, die beide betrekking
hadden op een overval van wilde
stammen op een zendingspost aan
de Wisselmeren in Nieuw Guinea.
Volgens beide berichten zouden
daarbij twaalf personen zijn ge
dood: het eerste gewaagde van
twaalf Lutherse zendingsonder
wijzers, die hierbij zouden zijn
omgekomen, en het tweede van
twee Amerikaanse zendelingen en
voorts een aantal bewoners van
de zendingsnederzetting. Om de
ware toedracht van deze gebeur
tenis te vernemen, hebben wij ons
gewend tot ds. W. Könemann, die
in Nederland en België de „Chris
tian and Missionary Alliance" ver
tegenwoordigt, een internationale
zendingsvereniging, welke de ne
derzetting had gesticht, die aan de
genoemde overval ten prooi is ge
vallen. Deze deelde ons mede, dat
er vijf personen door de wilde
stam zijn gedood, namelijk een
„guru indjil" (een inheems zen
dingsarbeider), Lesnussa geheten,
en zijn echtgenote, twee kinderen
van een andere guru indjil en een
politieman. Zuster E. Stringer uit
Haarlem, die als onderwijzeres op
deze post werkte bleef gespaard,
doordat zij op de dag van de over
val, 4 november, toevallig afwezig was. Zij
was in 1953 naar Nieuw Guinea uitgezon
den.
De zendingspost was gevestigd in Obano
aan een van de drie Wisselmei-en, het Pa-
niaimeer. De Christian and Missionary Al
liance legt zich vooral toe op de pioniers
arbeid in de zending in onherbergzame
streken. In 1938 toen de expeditie-Colijn in
Centraal Nieuw Guinea mensen gesigna
leerd had, begon deze vereniging haar ar
beid aan de Wisselmeren. Na een onderbre
king van enige jaren tijdens de Tweede
Wereldoorlog werd het werk voortgezet
aan twee zijden van het Paniaimeer, in de
nederzettingen Enarotali en Obano, waar
in kerken en scholen werden gebouwd. Plet
enige contact met de buitenwereld wordt
onderhouden met eigen vliegtuigen, die ook
in beide plaatsen landingsvelden hebben.
Een ervan was onlangs verloren gegaan
en in de plaats daarvan was een nieuw
aangekocht, dat op drie november in Obano
was ingewijd. Daarbij waren verscheidene
zendelingen aanwezig geweest (de vereni
ging heeft ook nog een andere post in Cen
traal Nieuw Guinea, in de Baliem-vallei).
Deze zijn daarna overgestoken naar Enaro
tali aan de andere zijde van het meer en
de Plaarlemse onderwijzeres begeleidde
het gezelschap. De volgende middag zagen
zij over het meer de gebouwen (waaronder
een pas gebouwde school) in Obano in
lichter laaie staan. De politie werd gewaar
schuwd en enige zendelingen staken het
meer over naar Obano om poolshoogte te
Zuster E. Springer met twee van
haar pupillen.
gaan nemen. Zij werden echter tegemoet
gevaren door een aantal inheemse bewo
ners, die hen vertelden, wat er gebeurd
was. Een groot aantal Kapauku's had de
gebouwen overvallen en in brand gestoken
en onder meer de guru indjil en diens
vrouw met pijlen gedood. Zij hadden het
nieuwe vliegtuig met hun stenen bijlen
volkomen kapotgehakt. Zij dreigden boven
dien een aanval te doen op Enarotali, maar
door tussenkomst van de gouvernements-
politie, die spoedig hierop een actie inzette,
is daar niets gebeurd.
Zuster Stringer schreef een uitvoerig
verslag over de gebeurtenissen in „De Pio
nier", het blad van deze zendingsvereniging
en ook in eerdere artikelen had zij reeds
uiteengezet, dat de overgang naar het
Christendom voor vele Kapauku's (het volk
waaronder men hier werkt) nu en dan
ernstige moeilijkheden gaf met hun stam
genoten, omdat het een breuk betekende
met allerlei vaak huiveringwekkende le
vensgewoonten van de Kapauku's, die nog
in het Stenen Tijdperk leven. De uitbars
ting wordt dan ook door de zendelingen
zelf gezien als een reactie op de breuk met
de oude stamgewoonten van honderden
Kapauku's. Volgens de jongste telegra
fische berichten is inmiddels de rust weer
gekeerd en wordt er al hard gewerkt om
de kerk en de school in Obano te herbou
wen. De schade bedraagt meer dan 75.000
gulden.
gelukkig al te sentimentele effecten heeft
weten te vermijden. De kleine Sabine ver
tedert weer aller harten door haar onge
kunsteld spel, Willy Fritsch is de vrien
delijke pseudo-vader en Fita Benkhoff
zorgt voor menige vrolijke noot.
Plet Rembrandt-theater vertoont
deze week een genoegelijk breedscherm-
spektakel „Viva Las Vegas", waarin wij
kennismaken met de opwindende geneug
ten die de Amerikaanse gokstad Las Vegas
haar bezoekers biedt. Talloze luxueuze ca
sino's bewijzen, dat ook in dit „Monte
Carlo van het Westen" de roulette een
winstgevend bedrijf is, maar op een kwade
dag komt er een kink in de kabel. Een
jonge herenboer (Dan Dailey) en een ethe
rische ballerina (Syd Charisse) komen bij
toeval tot de ontdekking, dat Fortuna hun
willige slavin is, wanneer zij alleen maar
eikaars hand vasthouden. Gewapend met
die wetenschap en met een zak vol fiches
■tormen zij samen door de speelzalen, waar
'run fantastische veine de croupiers tot
wanhoop, en het publiek in extase bren
gen. Als zij op deze manier een fortuin bij
eengegaard hebben, worden zij natuurlijk
verliefd op elkaar, maar dan keert het ge
luk hun de rug toe. Hoe alles tenslotte op
zijn pootjes terechtkomt, moet ge zelf
gaan zien. Viva Las Vegas is een plezie
rige rolprent met indrukwekkende show
scènes en tal van extra-attracties voor de
liefhebbers, zoals songs van Lena Horn en
Frankie Laine. Het nogal onbenullige ver
haaltje wordt goeddeels gered door aardig
spel van de hoofdrolvertolkers met Syd
Charisse als veruit beste. De kleuren
Eastmancolor-procédé - zijn voortreffelijk.
(R o x y) Vele geregelde bezoekers van
het Roxytheater zullen zich waarschijnlijk
teleurgesteld hebben gevoeld bij het aan
schouwen van ,.De wet van de prairie",
want dit maal blijven de gebruikelijke
vecht- en schietpartijen achterwege. Als
compensatie wordt een rijke dosis senti
ment toegediend. Het is de liefde, die dat
oplevert. Een jonge cowboy krijgt werk bij
een rancher, die meer genegenheid toont
voor paarden dan voor mensen. Daar lijdt
vooral de jonge vrouw onder, die haar hart
aan de rancher had verloren. De jonge
cowboy vlucht met haar voor de tyran, die
zich echter in de laatste meters film be
keert. Het meisje besluit alsnog naar de
rancher terug te keren en laat de jonge
man met een gebroken hart achter.
Van dinsdag af kan men de avonturen
bewonderen van Quentin Durward, een
vermetele avonturier, die elke man durft
uit te dagen.
(L i d o) Uit het feit dat de filmindustrie
nog steeds oorlogsfilms vervaardigt, kan
worden afgeleid, dat er nog steeds vraag
naar is, hoe twijfelachtig de kwaliteit van
die vraag ook is. Voor de liefhebbers van
oorlog-in-de-bio-coop is er dan nu weer
een: „Gevechtsklaar". Het is de verfilmde
authentieke geschiedenis van een moeder
vaartuig voor landingsschepen, dat deel
neemt aan een viertal landingen op Japan
se eilanden. Er is in de film een kortston
dige flash-back, die te zien geeft hoe een
man een meisje ten huwelijk vraagt. Door
dit op een strand te doen plaatsvinden en
in badpakken heeft de regisseur de aanwe
zigheid van „sex" gegarandeerd....
Het redden door de bemanning van het
schip, dat door een zelfmoordvliegtuig is
getroffen, vormt de hoofdschotel van het
verhaal. Het wemelt van bovenmenselijke
inspanningen en verbeten koppen. „Ge
vechtsklaar" is niet beter of slechter dan
de gemiddelde oorlogsfilm.
In de voorprogramma's draait weer, een
prettige traditie getrouw, een filmisch
jaaroverzicht van Polygoon, waarvoor
Kees Stip de jolige tekstgrapjes, en Piet
Buis de toepasselijke beeldmontage maak
te. Het is, als ieder jaar, een kostelijke
mindatuurkroniek met als hoogtepunt de
parafrase in „dierlijke" parabelen
op de moeizame kabinetsformatie.
(L u x o r) In de middagvoorstellingen
blijft „De wereld der stilte", een diepzee-
documentaire van grote schoonheid. Des
avonds vermaken Fernandel en Pier An-
geli den volke met „Mam'zelle Nitouche".
(Studio) Dat „Gervaise" op het pro
gramma gehandhaafd zou blijven verbaast
ons niet. Een der mooiste films, die wij dit
jaar zagen met een meesterlijke rol van
Maria Schell.
(Minerva) Tot en met zondag kun
nen de liefhebbers van de syncopische mu
ziek hun hart ophalen aan „The Benny
Goodman Story". Van dinsdag tot en met
donderdag vertoont dit theater een episode
uit het leven van een prinses „The swan"
met de inmiddels prinses geworden Grace
Kelly.
De stichting „Haarlems Bloei" is reeds be
gonnen met de voorbereiding van het op
treden van de bloemenmeisjes in het voor
jaar van 1957. Verschillende ontwerpen voor
de kostuums werden al ontvangen, waaruit
binnenkort een keuze zal worden gemaakt.
Het ligt in de bedoeling de eerste voorjaars
groet te brengen op 21 maart, waarbij dit
maal voor de radio de eerste vertolking van
een speciaal gedicht en getoonzet lied onder
de titel „Haarlems Bloemenmeisje" ten ge
hore zal worden gebracht. De tekst is van
de directeur der stichting, de heer W. van
Willige, de muziek van Benedict Silber-
man. Verwacht wordt, dat dit zeer melo
dieuze liedje spoedig populariteit zal ge
nieten.
Benedict Silberman zal de Taptoe Unique,
die op 11 mei 1957 op de Grote Markt zal
worden gehouden, dirigeren. De eerste repe
titie der deelnemende korpsen heeft reeds
plaats gehad. De organisatie is in handen van
de heer W. van der Peyl.
binnenland
Agrarisch congres. De Partij van de Ar
beid zal op 9 en 10 januari in Tiel een
agrarisch congres houden over structuur
problemen in de landbouw. Hierover zullen
spreken ir. W. C. van der Meer, inspecteur
van de landbouw en de Tweede Kamerleden
dr. A. Vondeling, ir. H. Vredeling en C.
Egas. Minister Mansholt zal het congres be
sluiten met een rede over afzet van agrari
sche produkten.
De havenmeester van Amsterdam, de heer
B. de Vries, heeft tijdens een drukbezochte
receptie afscheid genomen van de stad die
hij gedurende tweeënveertig jaar - waarvan
achttien als havenmeester heeft gediend.
Namens „De Zee- en Rijnhaven" werd hem
een reis aangeboden. De heer De Vries ver
huist naar Heilo, waar hij zijn kamertje in
de Schreierstoren wel zal missen.
Tunnel. In 's Hertogenbosch is de tun
nel, die het stadscentrum van onder het
station door met het nieuwe westelijke
stadsdeel verbindt, door burgemeester Loeff
officieel geopend.
haarlem en omgeving
Provinciale Waterstaat. Met ingang van
1 april is benoemd tot bouwkundig hoofd
ambtenaar in algemene dienst bij de Pro
vinciale Waterstaat van Noordholland te
Haarlem de heer H. T. Haandrikman, thans
hoofd van Gemeentewerken te Blaricum.
De heer Haandrikman is commandant van
de brandweer en vervult in enkele vereni
gingen een bestuursfunctie.
ADVERTENTIE
Als u gaat rijden, drink dan niet
Als u gedronken hebt, rijd dan niet
De wedstrijden van het jaarlijkse scho-
lieren-basketbaltoernooi brachten ook op de
tweede dag weer veel belangstelling, span
ning en enthousiasme, terwijl bovendien in
de meisjesafdelingen reeds enkele resul
taten werden bereikt. Bij de jongste meisjes
zal de finale-wedstrijd worden gespeeld door
de teams van het Marnix lyceum en de
Prinses Irene Ulo, welke ontmoeting een
vrij zekere overwinning van het Marnix-
team betekent, indien men de resultaten
van de halve finale-wedstrijden beziet. De
Prinses Irene ulo-meisjes konden slechts een
povere 42 overwinning behalen, tegenover
een forse zege van het Marnix lyceum in de
strijd tegen het Christelijk lyceum.
Verrassingen zijn echter nooit uitgesloten,
ofschoon wij het in deze ontmoeting houden
op het goed combinerende en zeer produk-
tieve Marnix lyceum. In de verliezersfinale
zullen Klaas de Vriesschool en het Kenne
mer lyceum de strijd aanbinden.
Bij de oudste meisjes zijn thans alle ploe
gen voor de halve finales bekend en wij
houden het op een eindstrijd tussen de teams
van de Gerhardsclwol en wederom een ploeg
van het Marnix lyceum. Vanzelfsprekend
was de strijd vooral bij de jongens weer bij
zonder fel en spannend en ofschoon nog geen
kandidaten bekend zijn voor de finales,
werd nu reeds door de vele teams in de
verliezersronde fel gestreden om toch vooral
zaterdagavond maar binnen de lijnen te
komen. Veel verrassingen deden zich niet
voor in deze strijd, terwijl bij de jongste
jongens de ploegen in de winnaarsronde
rustig door gingen, zodat het er naar uitziet
dat zich bij de jongensploegen in de jongste
klasse verder geen verrassingen zullen voor
doen.
Natuurlijk ging de belangstelling ook
vrijdag uit naar de prestaties van de oudste
teams in de jongensafdeling. Ook nu kwa
men er geen verrassingen voor, want in de
verliezersronde slaagden zowel de Harten-
lustschool uit Bloemendaal als de Prinses
Irene Ulo er in de volle winst te behalen en
zich t.e plaatsen voor de volgende ronde
(verliezers).
De strijd voor de winnaarsronde zal zich
voornamelijk vandaag af spelen, want alle
goed geklasseerde teams zullen des morgens
binnen de lijnen komen en indien wij het
programma bezien valt het moeilijk te voor
spellen welke teams de finale zullen berei
ken, zodat wij ons dan ook niet aan een
voorspelling wagen.
Als vanavond in het Krelagehuis de laat
ste finalewedstrijden gespeeld zijn, kan de
commissie dan ook zeker terugzien op een
uitstekend geslaagd schooltoernooi 1956.
Het is dan ook zeker als compliment be
doeld dat de heer F. Elion voor de oudste
jongens nog een beker beschikbaar stelde,
terwijl het Marnix van St. Aldegonde ly
ceum, welke school met niet minder dan
twaalf teams deelneemt, drie medailles
extra beschikbaar stelde.
De voornaamste uitslagen waren vrijdag:
Afdeling A (jongste meisjes): Kennemer
lyceumLorentz 192; Marnix lyc. II
Prinses Irene 24; Klaas de VriesMarnix 2
117; Chr. lyceumMarnix I 1538.
Afdeling B (oudste meisjes): Chr. lyceum
Gymnasium 1317; K. de VriesKenne-
lyceum 626: Gymnasium 2De Costa
kweekschool 68; HBS BLorentz 1110;
HBS AHartenlust 09; KetelaarMarnix
I 1836; Kennemer lyc.Gymnasium 1910;
De Costa kweekschoolHartenlust 7—17.
Afdeling d (oudste jongens): MTS 2
LTS 29—7; HBS B 2—Marnix 3 20—9; Ger
hardMarnix 2 2516; LTS 2Rijkskweek
school 2 1026; Pr. Irene 2Hartenlust
920; KI. de VriesKetelaar 717; Mendel
CollegePr. Irene Ulo 739; Lorentz lyc.
—Kennemer lyc. 33—34; MTS 2—HBS B 2
2124; GerhardRijkskweekschool 2 27—33.
Afdeling C (jongste jongens): Marnix 5
IVO 78 (na verl.); Chr. lyceum 2Gerhard
832; LTS—KI. de Vries 17—16; HBS A—
Marnix 2 515.
Te vermelden valt overigens de prestatie
van het vijfde team van Marnix lyceum
jongste jongens tegen de Bloemendaalse
IVO-school. Deze wedstrijd eindigde in een
gelijk spel (66), waarna de verlenging de
zege toch nog bij de IVO-ploeg bracht. On
danks deze nederlaag blijft de prestatie van
de Marnix-leerlingen bijzonder goed, want
wat deze kleine knaapjes aan lengte tekort
kwamen tegen hun veel grotere tegenstan
ders, maakten zij op technische wijze goed
en hun combineren was dan ook dikwijls een
lust voor het oog en slechts door het licha
melijke nadeel ontging de IVO-school in
deze spannende wedstrijd de nederlaag.
De finalewedstrijden betekenen weer het
einde van het scholierenfestijn en worden
vanavond vanaf half zeven in het Krelage
huis gespeeld.
