„Wij zijn stalinisten tegen het
imperialisme", zegt Kroesjtsjev
Medeverantwoordelijk voor
Stalins fouten
HET WEER
Wl
Adenauer bezocht de Saar op
de dag van de overdracht
Mr. G. van Hall burgemeester
van Amsterdam
Nasser zegt Brits-Egyptisch
verdrag van 1954 op
Lof voor Stalin in het Kremlin
Saarlanders ontvingen de Westduitse
regeringsdelegatie niet uitbundig
„Nieuwe slag voor het vertrouwen in
verdragen met Cairo", zegt Londen
n rlUKKIj Wmuoutm
Saarland
en Europa
Mistig
Het andere Spanje
Koningin naar Oostenrijk
Adenauer in Saargebied
Zes doden in het verkeer;
drie personen verdronken
in te v/ater geslipte auto
Het woord is aan
71e JAARGANG No 148 WOENSDAG 2 JANUARI 1957 301e JAARGANG No 300
Grote Houtstraat 93, Haarlem. Tel. 15295 TT 1 "3 1 1 Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V.
(6 lijnen) Directie, Redactie, Administratie. 1 P li i Verschijnt dagelijks beh. op zon- en feestdagen.
Drukkerij Gr. Heiligland 10. Tel. 15295. Bij- iff! I' ÊismcÊk Cf li 3 |f Abonnement p. week 55 ct., p. kwartaal 7.15,
kantoor Haarlem-N., Soendaplein, Tel. 12230. ft J vj J J JL J |J 1 JJ I j I J jj II fr. p.p. 7.65. Losse nrs. 12 cL Postgiro 273107
ra Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar.
Hoofdredacteur: Simon Koster
Adj. Hoofdredacteur: Jos L. Lodewijks (J PRE C HTE HAARLlE 1VI S G H b COUR A N T Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
T9
MOSKOU, (Reuter/AFP/UP) De Secretaris van de Russische communis
tische partij, Kroesjtsjev, heeft op een receptie in het Kremlin verklaard, dat alle
Sovjet-leiders „stalinisten" zijn, wanneer het aankomt op „bestrijding van de
imperialisten", zo verluidt in diplomatieke kringen te Moskou. Kroesjtsjev werd
door de honderden gasten luide toegejuicht, toen hij Stalin prees als een „groot
strijder tegen het imperialisme" en „een groot marxist". De receptie werd hoofd
zakelijk bezocht door diplomatieke vertegenwoordigers van de Afrikaans-Azia
tische en andere „neutrale" lauden. De meeste westelijke diplomaten hadden
geen gehoor gegeven aan de uitnodiging. Kroesjtsjev zei verder, aldus werd in
le diplomatieke kringen vernomen dat de huidige Sovjet-leiders mede de verant
woordelijkheid moeten dragen voor de fouten die Stalin gemaakt heeft. Dit was
de eerste maal, dat een Sovjet-leideri openlijk toegeeft medeverantwoordelijk te
zijn voor Stalins fouten. Kroesjtsjev zei dit bij het uitbrengen van een dronk ter
gelegenheid van de jaarwisseling. Na hem werden toasts uitgebracht door Molo-
tov,Kaganowitsj, Malenkov en Boelganin. Deze toasts werden opgevat als een
poging om de uitlatingen van de Joegoslavische president Tito en anderen, dat
het Kremlin verdeeld is in „stalinisten" en anti-stalinisten", te weerleggen.
Tito zei in een nieuwjaarsboodschap die
door radio-Belgrado is uitgezonden, dat
het wantrouwen tussen de staten overwon
nen en de verdeling van de wereld in
machtsblokken ongedaan gemaakt moet
worden.
Kroesjtsjev heeft in een vraaggesprek
met het Tsjechoslowaakse blad „Rude Pra-
vo" verklaard, dat er in elk land „bijzon
dere karakteristieken zijn in de strijd voor
overwinning van de dictatuur van het pro
letariaat", doch deze eigenaardigheden
mogen de grondwetten van de socialistische
revolutie niet aantasten. Als de nationale
karakteristieken of bijzondere wegen naar
het socialisme in een bepaald land op de
voorgrond geplaatst worden, worden de
socialistische opbouw in dat land en de
gehele gemeenschap van socialistische lan
den geschaad, zo zei hij.
De recente ontwikkeling heeft volgens
Kroesjtsjev opnieuw duidelijk gemaakt, dat
standvastige eenheid en de nauwst moge
lijke samenwerking van de communistische
landen dringend nodig is. De vijanden van
de arbeidende klasse schrikken er niet voor
terug de verraderlijkste middelen te ge
bruiken om onenigheid binnen de commu
nistische beweging te zaaien", aldus
Kroesjtsjev.
Kroesjtsjev heeft in een boodschap die
in het orgaan van de Franse communis
tische partij is afgedrukt, gezegd, dat
Frankrijk en de Sovjet-Unie nauwer moeten
samenwerken om de vrede te bewaren,
daar de Duitse militaristen „zich voorbe
reiden op nieuwe militaire avonturen".
Gemakkelijk
President Vorosjilov verklaarde in een
radiotoespraak tot het Russische volk, dat
in het afgelopen jaar het levenspeil in de
Sovjet-Unie gestegen is. De industriële pro-
duktis is groter dan in de plannen werd
voorzien en er is 'n prachtige oogst binnen
gehaald. Ook het culturele peil van de
bevolking is gestegen. De vredesbeweging
gx-oeit nog steeds, aldus de president. Zij
is een machtig wapen geworden tegen
„oorlogsophitsers en imperialisten", die de
„aanstichters van de contra-revolutionaire
opstand in Hongarije" waren.
In diplomatieke kringen te Londen acht
men het niet toevallig dat de Oostduitse
regeringsdelegatie, die vandaag in Moskou
wordt verwacht, daar voor de aankomst
van premier Tsjoe En Lai uit Peking zal
arriveren. Men acht het waarschijnlijk dat
in Moskou een conferentie wordt belegd
over de situatie in de satellietlanden na
„Hongarije" en op basis van de notulen
van de geheime vergadering die het cen
traal comité van de Russische communis
tische partij gehouden heeft. Polen zal daar
wel niet aan meewerken, zo min als Joego
slavië, dat niet op een uitnodiging hoeft te
rekenen vanwege zijn reacties op het Rus
sisch optreden in Hongarije. Volgens waar
nemers in West-Rerlijn zal de Oostduitse
afvaardiging trachten meer hulp van de
Sovjet-Unie te verkrijgen. Oost-Duitsland
heeft vooral steenkool, cokes en gewalst
staal nodig. De koleninvoer uit Polen is bij
de plannen ten achter gebleven en West-
Duitsland heeft de leverantie van gewalst
staal aan Oost-Duitsland gestaakt.
Moeilijk
De Poolse premier Cyrankiewicz heeft in
een nieuwjaarstoespraak verklaard dat het
jaar 1957 voor Polen „een moeilijk jaar"
zal worden, als gevolg van de „radicale
veranderingen" van 1956. De „pblitieke
situatie zal nog moeilijk zijn, want op dit
ccooccccccocoooc
VERWACHTING, medegedeeld door
het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van
woensdagavond tot donderdagavond,
opgemaakt om 11.15 uur:
Op vele plaatsen mist of laag
hangende bewolking en over
wegend droog weer. Meest
zwakke wind uit zuidelijke
richtingen. Over het algemeen
weinig verandering in tempera
tuur.
Volledige weerrapporten op pagina twee.
XCCCCOOCOCOOOOOOOOOOCCCaXJOCOMCOOOOCCOODCOOCCOOCOOD
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWAALF PAGINA'S
terrein kunnen en zullen er geen snelle
resultaten van de nieuwe economische po
litiek zijn", aldus Cyrankiewicz.
Het is gemakkelijk iets te wensen voor
het nieuwe jaar, zo heeft partij-secretaris
Gomoelka verklaard tegenover het Poolse
persbureau PAP. Men zou bijvoorbeeld
voor Polen een renteloze lening van een
half miljard dollar kunnen wensen, maar
ik ben een realist en daarom heb ik slechts
wensen die vervuld kunnen worden," aldus
Gomoelka. Hij sprak de wens uit, dat elke
Pool volledig gebruik zal maken van de
meningsvrijheid en zal handelen op een
manier die het beste voor Polen is.
XXXXXXXXXXJOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOCCOCCOOCOD
Onze reisredacleur begint vandaag
een korté reeks artikelen over „Het
andere Spanje", niet het veelomschre- ij!
ven Spanje van de toeristische genoe-
gens dus, maar het land met de uit
zonderlijke politieke en economische
constellatie, waarin de dertig miljoen
Spanjaarden van vandaag leven, het
Spanje van „el Caudillo"- Don Francisco
Franco Bahamonde.
Zijn reportage zal niet langer zijn dan
zijn reis gedoogde, een reis die hij af 5
moest breken om zich naar het storm-
centrum in het Midden-Oosten te spoe-
den. Het kleurig Andalusië en het sepa
ratistisch Catalonië .moesten daardoor'
helaas van zijn reisplan worden ge
schrapt. Maar van wat hij zag en hoor
de in het Baskenland en Castilië, in
Madrid en Valencia, bleef voldoende
over om een beter inzicht te verschaf- -
P fen over het Spanje van vandaag en p
'j mogelijk over dat van morgen.
COOCOOOOOOOOGOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOODOOOOOCXX
ADVERTENTIE
KEUKENGARNITUUR PI 27 45
Koningin Juliana is hedenochtend per
trein naar Sankt Anton in Oostenrijk ver
trokken, zo wordt officieel medegedeeld.
De Koningin zal op 7 januari met de prin
sessen Irene en Margriet naar Nederland
terugkeren. Prinses Beatrix zal daarna met
enkele van haar studiegenoten nog wat
langer in Oostenrijk verblijven.
(Van onze correspondent in Bonn)
Voor West-Duitsland is het nieuwe jaar
niet slecht begonnen. De bondsrepubliek
heeft haar eerste belangrijke stap voltooid
op een weg, die wellicht tot een groter en
sterker rijk kan voeren, want toen de klok
ken het nieuwe jaar inluidden, werd het
Saargebied in politiek opzicht officieel bij
West-Duitsland gevoegd. Het landje dat
bijna zo groot is als onze provincie Noord
holland en iets groter dan de provincie
Groningen, met een bevolking van onge
veer een miljoen zielen, is sedert schier on
heuglijke tijden een twistappel tussen
Duitsland en Frankrijk geweest. Nog vóór
de zon op de eerste januari was opgegaan,
had de Westduitse bondskanselier Ade
nauer zich naar Saarbrücken begeven om
deze streek officieel in ontvangst te nemen.
Aan de grens van het Saargebied, op het
station van Saarhölzbach, werd hij feeste
lijk ontvangen en onderweg, op de stations
van Merzig, Dillingen, Saarlouis en Völ-
klingen werd de bondskanselier officieel
welkom geheten. Burgemeesters hielden
toespraken op de perrons, muziekkorpsen
speelden, kinderen zegden vier regels op
en overhandigden Adenauer bloemen door
het geopende coupé-raam. Schoolklassen
wuifden met Westduitse zwart-rood-gele
papieren vlaggetjes en de grijze Adenauer,
die zaterdag 81 jaar hoopt te worden, ant
woordde glimlachend met vriendelijke
woorden van zijn trein uit. In de hoofd
stad Saarbrücken die ongeveer 130.000 in
woners telt, werd hij vrolijk ingehaald.
Adenauer heeft de Saarlanders indertijd
openlijk en met nadruk afgeraden voor de
hereniging van deze streek met het Duitse
moederland te stemmen. Hij had bijna twee
jaar geleden moeizaam en behoedzaam met
de toenmalige Franse premier Mendès-
France, een Saarstatuut uitgewerkt vol
gens hetwelk dit gebied een Europese sta
tus zou krijgen, waardoor het noch tot
Frankrijk noch tot Duitsland zou behoren.
Adenauer had gemeend, dat dit in het be
lang van een vriendschappelijke samen
werking tussen de Europese volken kon
zijn, maar de Saarlanders gaven in 1955
met overgrote meerderheid (67,6 percent),
Bij Koninklijk Besluit van 31 decem
ber is per 1 februari 1957 benoemd tot
burgemeester van Amsterdam mr. G.
van Hall, thans directeur van de bank
instelling N.V. Labouchère en Co. te
Amsterdam en lid van de Eerste Kamer
voor de Partij van de Arbeid.
De thans 52-jarige mr. Gijsbert van Hall
is, evenals zijn voorganger mr. Arn. d'Ailly,
een .telg uit een Amsterdams patriciërsge
slacht, waartoe behoren Maurits Cornelis
van Hall, hoofdschout van de stad aan het
einde der 18de eeuw, de letterkundige en
redacteur van „De Gids" mr. J. N. van Hall
die wethouder van Onderwijs in de hoofd
stad is geweest, en de bekende staatsman
F. A. van Hall uit de tijd van Thorbecke.
Mr. Gijsbert van Hall werd op 21 april
1904 geboren in Amsterdam. Na het Am
sterdams lyceum doorlopen te hebben, stu
deerde hij rechtswetenschap aan de rijks
universiteit te Leiden. Hij vertoefde van
1928 tot 1931 in 'de Verenigde Staten, waar
hij voornamelijk te New York werkzaam
was. Na zijn terugkeer in 1931 werd hij
benoemd tot directeur van het Amsterdams
Trusteekantoor n.v. en van de Nederlandse
Trustmaatschappij n.v. Sedert 1948 is hij
directeur van het bankierskantoor Labou
chère en Co. n.v. te Amsterdam. Hij is
bovendien commissaris van een aantal bui
tenlandse en Nederlandse ondernemingen
op financieel en industrieel gebied. Hij is
president-commissaris van de North-Wes
tern and Pacific Hypotheekbank te Am
sterdam, commissaris van Wilton Fijenoord,
van de Verenigde Touwfabrieken, van Van
Berkels Patent te Rotterdam en van een
aantal administratiekantoren en banken.
Hij is voorts curator van de Amsterdamse
gemeente-universiteit en voorzitter van het
curatorium van het Amsterdams Lyceum,
voorzitter van de Stichting tot Instandhou
ding van het Centrale Laboratorium van
de Bloedtransfusiedienst van het Rode
Kruis, penningmeester van de „Stichting
voor het dove en slechthorende kind", en
penningmeester van de Nationale Monu
mentencommissie. Hij heeft zitting in de
raad van bestuur van hel Economische
Instituut en in het bestuur van de Amster
damse Universiteitsvereniging. Hij is voor
zitter van de Nederlandse Centrale voor de
Huisvesting van Bejaarden en vice-voorzit-
ter van de Raad van Beheer voor het
Rechtsherstel.
Met zijn broer W. van Hall heeft hij
intensief deelgenomen aan het verzet tij
dens de bezettingsjaren. Beide broers orga
niseerden de steunverlening aan onder
duikers in het Nationaal Steunfonds en
aan de ondergedoken werknemers van de
Nederlandse Spoorwegen na de spoorweg
staking. De heer W. van Hall is hiervoor
later door de Duitsers gefusilleerd.
Toen de Partij van de Arbeid na de
bevrijding werd opgericht, sloot mr. G. van
Hall zich hierbij aan. Enkele maanden
geleden kreeg hij voor deze partij zitting
in de Eerste Kamer.
Mr. Van Hall is gehuwd met een dochter
van de uitgeversfamilie Nijhoff. Hij heeft
twee dochters.
de wens te kennen, dat het Saargebied bij
West-Duitsland zou worden gevoegd.
Geen geestdrift
Adenauer werd hartelijk ontvangen, maar
nergens heerste het uitgelaten enthousias
me, dat doorgaans bij dergelijke feestelijke
gelegenheid door de nationalistisch en
chauvinistisch voelende Duitsers aan de
dag wordt gelegd. Adenauer moet er we
gens zijn vroegere houding ten opzichte
van de Saarkwestie ook wel niet op heb
ben gerekend. Niet overal werd hij uit
bundig toegejuicht, niet alle groepen men
sen, die langs zijn weg stonden, wuifden,
maar wel werd hij met een luid en lang
durig applaus begroet, toen hij de zaal van
de stedelijke schouwburg in Saarbrücken
betrad, waar honderden genodigde gasten
een feestelijke plechtigheid bijwoonden,
die door het voorspel van Richard Wagner's
Meistersinger von Nürnberg en het slotkoor
van Beethoven's negende symfonie werd
Op Nieuwjaarsdag is de eerste minister
van de Duitse Bondsrepubliek, dr.
Konrad Adenauer, aangekomen in het
Saargebied, dat met ingang van 1
januari 1957 weer tot Duitsland be
hoort. Bij zijn aankomst inspecteerde
de Duitse bondskanselier (midden) in
gezelschap van de Saarlandse eerste
minister, dr. Ney, (links achter Ade
nauer) een erewacht van de
Saarlandse politie.
gemeen wel verheugd over, dat de streek
politiek weer bij Duitsland is gekomen,
maar die vreugde is niet onverdeeld. De
feestroes heeft al spoedig plaats gemaakt
voor nuchtere zakelijke overwegingen.
Verschillende sociale voordelen, waarvan
men, zo lang de streek onder Frans bestuur
stond, kon profiteren, gaan in de Westduitse
bondsrepubliek verloren. De Fransen keer
den aan met kroost gezegende gezinnen
een aanzienlijk hogere kindertoeslag uit.
Oorlogsinvaliden moeten met de helft van
hun uitkeringen tevreden zijn. De ouder
domsrente was in de Franse tijd ook hoger
dan zij in de Westduitse bondsrepubliek kan
zijn. Ook wat andere sociale voorzieningen
betreft is men er op achteruit gegaan. In
het Saargebied zal nu de West-Duitse wet
geving gelden en ook de militaire dienst
plicht moet worden ingevoerd.
Het Saargebied zal nog drie jaar lang,
tot 1960, in een uitzonderlijke positie ver-
opgeluisterd. De minister-president van het keren. Politiek behoort het reeds tot West-
Saarland Ney en Adenauer voerden het Duitsland, maar in economisch opzicht blijft
woord. Adenauer wees er op, dat ook de I het nog bij Frankrijk. De douane-grens
Duitsers in het oosten vreugde moeten blijft tot 1960 bestaan. Franse douane-
gevoelen over de terugkeer van het Saar
gebied. Hij zei er op te vertrouwen, dat ook
in het oosten mettertijd een regeling tot
stand zou komen.
In het Saargebied is men er over het al-
beambten blijven op hun posten. Het wa-
genverkeer tussen het Saarland en de ove
rige delen van de bondsrepubliek blijft
onder Franse controle en het Franse geld
blijft nog drie jaar lang officieel in omloop.
(Van onze correspondent in Londen)
Egypte's opzegging van de Brits-Egypti
sche overeenkomst van 1954, die Groot-
Brittannië recht geeft de in dat jaar ont
ruimde Suezkanaalbases opnieuw in ge
bruik te nemen in geval van een Russi
sche aanval in het Midden-Oosten, wordt
in Londen opgevat als een nieuw bewijs,
dat Nasser in staat is het Westen en in het
bijzonder Groot-Brittannië te trotseren.
De omstandigheid dat Nasser het verdrag
niet heeft opgezegd, toen de vijandelijkhe
den aan de gang waren, maar het thans
doet, wordt beschouwd als een antwoord
op Eisenhowers plannen, omdat Nasser wil
tonen, dat hij, onafhankelijk van Wash
ington, initiatieven kan nemen. Eisenho
wers verzoek om machtiging strijdkrachten
naar het Midden-Oosten te zenden, wordt
in Londen vooral gezien als poging om Is
rael te redden. Het beoogt niet alleen
rechtstreekse Russische agressie te voorko
men, die op zich onwaarschijnlijk lijkt,
maar ook agressie tegen te gaan van enige
communistische satellietstaat, die in het
Midden-Oosten zou kunnen ontstaan. Het
wordt vooral opgevat als een waarschu
wing aan het adres van Egypte en Syrië.
Diplomatieke waarnemers te Londen
hebben haar aanleiding van Nassers be
sluit verklaard, dat dit een nieuwe slag is
voor het vertrouwen in de waarde van
verdragen met de huidige Egyptische rege
ring. Men zegt, dat de opzegging der over
eenkomst weinig praktische betekenis
heeft. De Britse regering heeft destijds al
verklaard, dat de Suezbases van weinig
nut zouden zijn in een vijandig gezind
Egypte.
De Egyptische minister van Financiën
heeft de Amerikaanse ambassadeur in
Cairo dringend gevraagd om vrijgeving
van de vijftig miljoen tegoeden aan dollars
in de Verenigde Staten.
Gaza
(AFP) In Washington verluidt, dat de
Verenigde Staten erop zullen staan dat de
Israëlische strijdkrachten het schiereiland
Sinai' en de strook bij Gaza geheel zullen
ontruimen in overeenstemming met de
UNO-resoluties, waarin terugtrekking van
de Israëlische troepen achter de bestands
lijn wordt geëist. Er gaan geruchten, dat
Israel zijn troepen n,iet terug wil trekken
uit het gebied tegenover de ingang van de
Golf van Akaba, als er geen afdoende ga
ranties worden gegeven, dat Egypte niet
opnieuw de toegang tot deze internationa-
ADVERTENTIE
BARTELIORISSTR HAARLEM IEL 13439
FERO. B0LSTR. 48 ADAM - TEL 717162
MOTOR - BROMFIETSKLEDING
le waterweg blokkeert en dat de activiteit
van overvalgroepen op Israëlisch gebied
wor t gestaakt.
„De Israëliërs zullen liever opnieuw ten
strijde trekken, dan het gebied van Gaza
door hun troepen te laten ontruimen", aldus
heeft de Israëlische minister voor Gods
dienstzaken en Maatschappelijk Welzijn,
Mosje Sjapiro, te Toronto in Canada ver
klaard.
Dinsdagavond om tien uur is onder Zij-
persluis een auto te water geraakt met
vier inzittenden, waarvan er drie zijn ver
dronken. De auto, bestuurd door Chr. Coe-
lers, hoofdopzichter aan de Rijkswerf le
Den Helder, slipte door de gladheid van de
weg, nadat hij een andere auto had inge
haald. De bestuurder slaagde er niet in de
wagen in het rechte spoor te krijgen. De
auto reed achteruit het Noordhollands ka
naal in. De bestuurder kon door het open
portierraampje de auto verlaten. De be
stuurder van de gepasseerde auto wierp
hem een das toe, waarmee hij hem uit het
water trok. Met een takelwagen werd de
auto, die geheel onder water was verdwe
nen. opgetakeld. Ongeveer om twaalf uur
haalde men de auto met de droeve last van
drie doden op de wal. De andere inzitten
den waren de echtgenote van de heer Coe-
lers, Wilhehnina Victor, en hun buren, de
heer en mevrouw J. Goedemans. B
De elektrische trein, komende uit de
richting Ede-Wageningen heeft dinscfag-
avond omstreeks half zeven op de onbe
waakte overweg bij de Prins Bernhard-
straat te Ede tussen de stations Ede-Wage
ningen en Ede-centrum een personenauto
gegrepen. De bestuurder had de trein ver
moedelijk wel zien aankomen, maar toen
hij remde gleed de auto over het beijzelde
wegdek door. De bestuurder van de auto,
de 49-jarige H. Waayenberg uit Ede, werd
gedood. Hij was gehuwd en laat een groot
gezin met kleine kinderen na.
De 45- jarige opperwachtmeester der
rijkspolitie te Valkenburg de heer R. Bril,
is met zijn motorrijwiel ter hoogte van café
Pennings te Hulsberg tegen een boom gere
den en enkele ogenblikken later overleden.
Hij was gehuwd en had vier kinderen.
De 38-jarige Amsterdammer A. Jansen is
in het Wilhelminagasthuis overleden. Hij
reed maandag met een bromfiets onver
wachts van het trottoir van de Stadhou
derskade de rijweg op en werd aangere
den door een passerende auto. Met zware
verwondingen is de man naar het zieken
huis overgebracht.
Het wegverkeer heeft tijdens de twee
eerste dagen van het nieuwe jaar dus
reeds zes doden ten gevolge gehad.
Thomas Fuller:
Een dag die nog komen moet, lijkt lan
ger dan een jaar dat voorbij is.
De Saarlanders zijn weer eens van na
tionaliteit veranderd. In één generatie zijn
zij nu twee keer Duits en twee keer Frans
geweest, en nu zijn zij voor de derde keer
Duits. Men zou zo zeggen, dat zij van dit
spelletje langzamerhand beu moeten wor
den.
En deze jongste verwisseling van natio
naliteit is inderdaad met weinig uitbundig
heid gevierd. Bondskanselier Adenauer is
weliswaar hartelijk begroet, de burgemees
ters van de Saarlandse gemeenten hebben
de vereiste gelegenheidsspeeches gemaakt
en de schoolkinderen hebben de gebruike
lijke feestliedjes gezongen, maar geen enkel
bericht meldt groot enthousiasme van de
bevolking in haar geheel.
Vergelijkt men dit gebrek aan uitbundig
heid met de opwinding die er in het Saar
land heerste vlak voor de volksstemming,
waarbij over het lot van het gebied zou
worden beslist - of met het door de nazi's
georganiseerde vreugdebetoon bij de her
eniging in 1935 - dan krijgt men wel enige
indruk van de gemakkelijkheid, waarmee
een bevolking zich door de agitatie van
politieke partijen laat meeslepen. Immers,
nu het pleit beslecht was, zagen noch de
pro-Duitse, noch de pro-Franse partijen er
enig voordeel in, verdere kosten en moeite
te besteden aan het „bewerken" van de
Saarlanders. Deze konden nu dus eindelijk
zichzelf zijn. En het resultaat was, dat de
terugkeer „ins Reich" opmerkelijk koel is
verlopen.
Het is nog te vroeg om te kunnen con
stateren of dit nu werkelijk het gevolg is
van een morele kater van de Saarlanders
die. na tot fel pro-Duits nationalisme te
zijn opgezweept, langzamerhand de na
delige kanten van hun keus - in het bijzon
der op het gebied van de sociale voorzie
ningen - zijn gaan ontdekken. Misschien is
het slechts een teken van onverschilligheid
tegenover wéér een verwisseling van natio
naliteit, slechts een uiting van het wreve
lige gevoel, dat de Saarlanders wel moet
gaan bekruipen als zij in hun openbare
gebouwen, waar eens achtereenvolgens de
portretten van Wilhelm II, Poincaré en
Hitier hebben geprijkt^ nu weer het portret
van Coty door dat van Adenauer vervan
gen zien. En nu er aan de vlaggestokken
wéér een andere driekleur wordt gehesen.
„Het had de vlag van een Verenigd Euro
pa kunnen zijn," zullen misschien niet veel,
maar toch wel enkele Saarlanders gisteren
allicht hebben gedacht. En dat het niet de
vlag van een Verenigd Europa is geworden,
hebben zij niet eens kunnen verwijten aan
de grijze bondskanselier, die in de vroege
ochtenduren zijn nieuwe staatsburgers wel
kom kwam heten, maar aan een Franse
regering en aan Franse politici, die zich,
zelfs onder vrij gunstige internationale om
standigheden, niet bij machte hebben ge
toond, hun vaderland en daarmee heel
West-Europa die morele overwinning te
bezongen.
Wij spreken hier alleen van een morele
overwinning, omdat wij deze veel belang
rijker zouden hebben geacht dan de mate
riële overwinning, die Frankrijk op econo
misch gebied zou hebben behaald als het
Saarland niet weer Duits zou zijn gewor
den. De oorspronkelijk gekoesterde hoop,
dat de Duitse staal-industrie niet opnieuw
de Franse over het hoofd zou kunnen
groeien als de produktie van de Saar
Frankrijk ten goede zou komen, was toch
al vervlogen. Zelfs zonder het Saargebied
heeft West-Duitsland verleden jaar al
enige miljoenen tonnen staal meer gepro
duceerd dan Frankrijk mét dat gebied.
Des te meer moeten wij het waarderen
in de tegenwoordige Franse regering en
volksvertegenwoordiging, dat zij niet, door
middel van krampachtige manipulaties,
hebben geprobeerd het Saarland toch voor
Frankrijk te behouden. Dit zou namelijk
niet alleen géén Europese oplossing zijn
geweest, maar zelfs een anti-Europese
handeling, want al het werk voor de Euro
pese eenwording zou er zonder twijfel op
zijn gestrand.
Van Euiopees standpunt gezien, kan men
daarom gerust zeggen dat, na het fiasco
van de volksstemming, een betere oplossing
dan de tegenwoordige nauwelijks had
kunnen worden gevonden, zeker niet als
men bedenkt dat het akkoord over de
kanalisatie van de Moezel een onderdeel
van die oplossing vormt. Mollet en Ade
nauer hebben dan ook niet alleen blijk
gegeven van wijs staatsmanschap, maar zij
hebben ook Europa gediend, door de tra
ditionele steen des aanstoots, die het Saar
land heeft gevormd, als 't ware geluidloos
uit de weg te ruimen. Immers, zij hebben
de mogelijkheden voor nauwere Frans-
Duitse samenwerking - en bijgevolg de
mogelijkheden voor Europese eenwording
- daardoor veel groter gemaakt.
Simon Koster
