Plaatsing knipperlichten bij oversteekplaatsen in Haarlem JAARLIJKSE OPRUIMING Fa. B. A. Cassee Zn „De Spaarnebrommers" gestart met nieuwe verkeerscursus Je kunt het nooit weten Bij de dood van Edgar Tytgat Radio Moors Nog meer cursisten kunnen worden geplaatst Derde N.Ph.O.-concert voor scholieren ZATERDAG 12 JANUARI 1957 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT ZEER LAGE PRIJZEN Ds. E. A. Groenewegen r teraardebesteld Rouwdienst te Halfweg Veel animo bij dames voor politiedienst LJit Haarlem reeds negen sollicitaties Plaatskaartenkantoor Haarlems station Badmintontoernooi in instituut Wolters „Swift" tegen „De Kam pioen" op home-trainers „Gezicht op Zutphen" in Frans Halsmuseum Anderhalf jaar geëist tegen Heemstedenaar Verdacht van verduistering van zestig mille Voor veilig verkeer in Haarlem POTTER'S LINIA Burgerliike Stand van Haarlem HET ZUIDELIJK TONEEL Funderingen haltegebouw worden gelegd „Leven zonder krampachtigheid" Haarlemse Sportraad over Sport-totalisator Daar verwacht wordt, dat omstreeks april of mei de wettelijke bepalingen om trent de voorrang van voetgangers op daartoe gemarkeerde oversteekplaatsen van kracht worden, wordt op het ogen blik door verschillende Haarlemse ge meentediensten nagegaan op welke plaat sen deze oversteekplaatsen voorzien zul len worden: van. de voorgeschreven knip perballon, in. de wandeling als „zuurbal" aangeduid, wegens de oranje kleur en. het opvallende formaat. De gedachten gaan. uit om inzonderheid de oversteekplaatsen in de Grote Hout straat bij het Proveniershuis en op het Houtplein te beschermen, terwijl het voorts in het voornemen ligt Rijkswaterstaat te verzoeken ook oversteekplaatsen op de Rijksstraatweg ter hoogte van de Zaanen- laan en de Overtonstraat als voorrangs oversteekplaatsen te mogen aanduiden. Intussen bevinden deze maatregelen zich nog in een pril stadium van voorbe reiding. Het Gemeentelijk Energiebedrijf zal de technische problemen nog moeten oplossen en een kostenberekening opstel- ten, waarvan al wel vaststaat, dat zij niet mee zal vallen. Want de „zuurballen" zijn vrij kostbaar, en. de aanleg- en aanslui- tingskosten zouden ook wel eens kunnen oplopen. Omtrent de keuze van het toekomstige verkeerslichtsignalenstelsel in Haarlem is ook nog niets te zeggen. De huidige ver keerslichten naderen het tijdstip waarop hun vervanging wegens ouderdomsver- schijnselen onvermijdelijk wordt Op het investeringsplan is voor 1958 deze post pro memorie geraamd. Dit jaar komt er dus zeker niets van, maar wel zal waar- ADVERTENTIE van COUPONS KARPETTEN SLAAPKAMERS HUISKAMERS DRESSOIRS COMPL. MEUBILERING Zijlstraat 85 Haarlem In de gereformeerde kerk te Halfweg is vrijdagmiddag een rouwdienst gehouden alvorens het stoffelijk overschot van ds. E. A. Groenewegen op de begraafplaats te Zwanenburg ter ruste werd gelegd. Ds. Groenewegen is dertig jaar predikant in Halfweg geweest en zondag te Bennebroek in de leeftijd van zevenenzeventig jaar overleden. Ds. L. B,erger, predikant te Halfweg, leidde de dienst; hij liet zingen psalm 89, vers 19, ging in gebed voor en las psalm 90. Ook werd nog" gezongen psalm 39, 3, 4 en 5. In zijn inleiding tot de predikatie zeide ds. Berger, dat de thans overledene geen gemakkelijk leven heeft gehad. Twee dochters en zijn vrouw heeft hij verloren. Daarna leefde hij in eenzaamheid en zijn gezondheid was niet goed, waardoor hij het laatste jaar aan zijn huis gebonden was. Nooit heeft men hem echter horen klagen. Dat kwam door zijn geloof in Jezus Chris tus. Aan een werkzaam leven is thans een einde gekomen en het is goed aldus de voorganger voor de begrafenis zal ge schieden in de kerk bijeen te komen, waar in de stem van ds. Groenenwegen zo dik wijls heeft geklonken. Dan kan de gemeen te zich bezinnen op de toekomst en luiste ren, wat 'God heeft te zeggen. Ds. Berger hield vervolgens een predi katie naar aanleiding van Hebreën 13, ver zen 7 en 8. „Gedenkt uwer voorganger, die in het woord Gods gesproken hebben en volgt hun geloof na, aanschouwende de uit komst hunner wandeling, Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en in der eeu wigheid". De predikant zeide, dai de voor gangers verdwijnen, maar Jezus Christus, waarover ds. Groenewegen gepreekt heeft, blijft. Moge dat een troost zijn. Men is thans bedroefd en daarbij dacht spreker in het bijzonder aan de nabestaanden, omdat familieleden elkander zo moelijk kunnen missen. Dankbaar zijn wij aldus ds. Ber ger voor hetgeen God in de thans over ledene gegeven heeft en blij, omdat hij in het vaderhuis een woning betrokken heeft. Nadat gezongen was gezang 26 vers 2 ••Jezus mijn vei-losser leeft" sprak ds. IJ van der Ze e, predikant te Nieuw Ven nep, die herinnerde aan de woorden va: Faulus „Dankt God in alles", Wij zijn Goc dankbaar voor hetgeen Hij in ds. Groene wegen gegeven heeft aan de gereformeerde kerken in de classis Haarlem en in de pro vincie. Dertig jaar heeft hij de kerk van Halfweg gediend en doordat hij een warm hart had voor de nood der kei-ken, verleen de hij andere kerken steun. Op kerkelijke bijeenkomsten was hij een geziene figuur, ook nadat hij zijn werk in Halfweg wegens emeriteit had neergelegd. In de provincie bad ds. Groenewegen een goede naam en naam een vooraanstaande plaats in. Zijn werk zal in brede kring door Gods genade in gedachtenis worden gehouden. Tot besluit werd nog gezongen gezang 28 vers 2 „Ik weet aan wie ik mij ver- trouwe", waarna de kist met het stoffelijk overschot onder orgelspel uitgedragen werd. Op de begraafplaats waren velen bijeen, om ds. Groenewegen de laatste eer te be wijzen. Onder hen waren afgevaardigden van de gereformeerde kerk te Nijverdal, waaraan de overledene vier jaar verbon den is geweest. Aan de groeve sprak ds. C.' Klapwijk, predikant der Gereformeerde kerk te Bennebroek, een afscheidswoord, waarna hij de geloofsbelijdenis las en het Ohze Vader bad. De zoon van ds. Groenewegen dankte voor de blijken van deelneming. schijnlijk in de loop van dit jaar worden overgegaan tot het aanbrengen van een definitief verkeerssignaal op het kruis punt van Grote Houtstraat en -brug met de Gasthuis- en Raamvest, waar de ver keersgeleider zich nu van een verplaats baar verkeerslicht bedient. Het spreekt welhaast vanzelf, dat het voor dat punt te kiezen type verkeerssignaal zal bepalen welk stelsel in. de toekomst in Haarlem zal worden gevolgd. Het hoofd van de Haarlemse verkeerspolitie, hoofdinspec teur I. B. Brauckrnann, heeft deze kwestie nog in studie. ADVERTENTIE Naar \vy vernemen bestaat er al vry veel animo onder de dames van eenentwin tig tot achtentwintig jaar voor de vacature van vrouwelyke politie-agent in Haarlem. Ongeveer veertig sollicitaties zijn reeds binnengekomen, waarvan acht of negen uit Haarlem en omgeving. De meeste andere sollicitaties zyn afkomstig uit grote steden, zoals Rotterdam, Amsterdam, Groningen en Hilversum. Uit deze aanmeldingen zal een keus worden gedaan, zodat men waar schijnlijk tegen het voorjaar een zestal vrouwelyke agenten zal kunnen aanstellen. Noodloketten in gebruik Treinreizigers die aan de zijde van het Stationsplein te Haarlem kaartjes willen ko pen, zullen de komende weken geen gebruik kunnen maken van de loketten aan de oos telijke zijde van de stationshal, maar van de noodloketten die in een houten gebouwtje zijn ondergebracht. De loketten worden ver nieuwd en verwacht wordt, dat hiermee an derhalve maand gemoeid is. Wij deelden vroeger reeds mee. dat het systeem van ver koop van plaatskaarten gemoderniseerd zal worden. Een Zwitsers systeem zal worden in gevoerd, dat ook reeds bestaat aan de zijde van het Kennemerplein en in vele plaatsen van ons land. De verkoop van kaarten kan dan vlotter geschieden dan thans het geval is. In de zaal van instituut Wolters aan de Jansstraat in Haarlem is de afgelopen week een badmintontoernooi gehouden, waaraan zes damesparen deelnamen. In groep A won het dubel Wolters—Gail la rd, en in de B-groep het dubbel Bergé—Joosten. In samenwerking met de supportersclub „De Achtervolger" houdt de Leidse wieler club „Swift" op maandag 14 januari in Sas- senheim wedstrijden op home-trainers. Voor j deze „rollen-wedstrijden" heeft men de Haarlemse wielerclub ..De Kampioen" uit genodigd om als tegenstander van „Swift" te fungeren. De wedstrijden worden gehou den in het K.S.M.-gebouw te SassenJieim en de aanvang is bepaald op acht uur. Staf werkplaats herstel antiek textiel zal toelichting geven Het tapijt ,jGezicht op Zutphen", dat in opdracht van de Stichting „Het Wijnhuis fonds" te Zutphen in de Werkplaats tot Herstel van Antiek Textiel in Haarlem is i vervaardigd en bestemd is voor de burger zaal van het raadhuis, is één dezer dagen gereed gekomen. Het tapijt, waarover wij reeds uitvoerig schreven, zal van 18 tot 26 januari, gelijktijdig met het voor de ge meente Nijmegen gerestaureerde antieke tapijt „Arcus en de beer", één van de ta pijten uit de Metamorfosen-serie, in het Frans Halsmuseum worden tentoongesteld. Vrijdag 18 januari om twee uur zal de staf van de werkplaats in de tentoonstel lingszaal van het museum een toelichting geven op de reconstructie van het nieuwe tapijt en enige bijzonderheden vertellen over de restauratie van het antieke gobe lin. Tegen een 49-jarige gedetineerde Heem stedenaar, oud-employé van een bank in Amsterdam, heeft de officier van justitie bij de rechtbank te Amsterdam wegens verduistering van ruim 60.000 gulden an derhalf jaar met aftrek geëist. De verdachte, die zich zelf in september van het vorig jaar bij de politie had aan gegeven, gaf volmondig de op uiterst ge raffineerde wijze in de afgelopen vier jaren gepleegde verduisteringen toe. De man, die chef van de effectenafdeling van de bank was geweest, had te duur geleefd en zijn vrouw was zeer veeleisend, naar hij ter zitting toegaf. In zijn vorige en laatste betrekking had hij zeer grote tantièmes ontvangen, maar zijn gelden niet goed beheerd, zodat, toen de belastingaanslagen kwamen, hij in finan ciële moeilijkheden raakte. Verdachte ging, naar hij verder ver klaarde, in zijn administratie knoeien door gefingeerde posten te boeken voor verkoop van effecten. Van verkochte effecten eigen de hij zich de opbrengst toe. Verder maak te hij gefingeerde brieven en liet op echte brieven ruimte open om er nadien in te knoeien. Wanneer effecten werden afge geven aan cliënten werd niet om een ont vangstbewijs gevraagd noch werd het af gegeven. Deze mededeling deed de officier opmerken, dat er dan een ernstig tekort in de controle was. Toen de directie argwaan kreeg, gaf verdachte zich aan. De officier, mr. G. R. Nubé, legde in zijn requisitoir de nadruk op het raffinement waarmede verdachte, die een belangrijke vertrouwensfunctie bekleedde, zijn hande lingen had gecamoufleerd. Bij zijn eis hield de officier er rekening mee, dat verdachte alles onvoorwaardelijk toegeeft en een blanco strafregister heeft. Daar staat ech ter het gemak tegenover, waarmede hij bekent en tevens de ernst van de ver duistering. De raadsman (die vroeg zijn pleidooi met gesloten deuren te mogen houden, hetgeen de rechtbank afwees), verzocht een ge combineerde straf op te leggen. De recht bank zal op 25 januari uitspraak doen. ADVERTENTIE van ouds bekend Tel. 14609 Officieel Philips-reparateur KRUISSTRAAT 38 - HAARLEM Vrijdagavond heeft de Haarlemse brom fietsclub „De Spaarnebrommers" in de aula van de li.b.s.-B aan de Zijlvest te Haarlem een begin gemaakt met haar nieuwe ver keerscursus voor weggebruikers. Dat er ondanks het nog steeds grote aantal ver keersovertredingen en -ongevallen bü velen wel degelijk het streven bestaat de veilig heid in het verkeer door eigen gedrag te bevorderen, bewezen de ruim zestig dames en heren, meest bromfietsberijders, die op deze eerste cursusavond aanwezig waren. Het bestuur van „De Spaarnebrommers" is in januari 1955 met het organiseren van deze verkeerscursussen begonnen en gezien het algemeen belang, dat men daarbij op het oog had, werd van de aanvang af de volle medewerking van het gemeentebe stuur, de verkeerspolitie en de Vereniging voor Veilig Verkeer, afdeling Haarlem, ver kregen. Tot nu toe hebben bijna vierhon derd personen aan in totaal achttien van deze cursussen deelgenomen, van wie ruim riehonderd en vijftig na afloop het door De Spaarnebrommers" ingestelde diploma an rijvaardigheid in ontvangst mochten amen. De cursussen staan onder de deskundige leiding van de heer J. van Zijl, instructeur bij de Haarlemse reserve-politie. Elke cur sus omvat een drietal instructie-avonden van ieder twee uur. Behandeld worden de voornaamste bepalingen van de Wegenver keerswet en het Wegenverkeersreglement, waarin de gedragsregels voor de weggebrui kers zijn gesteld. De stof wordt aan de hand van sprekende voorbeelden uit de praktijk en een serie lichtbeelden met verkeerssitu aties toegelicht. Tevens worden de beteke nis van de verkeersborden, de verschillende soorten verkeerslichten en de aanwijzingen van de verkeerspolitie behandeld. Op de vierde cursusavond wordt dan een schriftelijk examen afgenomen, waarna de verworven theoretische kennis op een za terdagmiddag aan de praktijk wordt ge toetst. Wanneer de cursist dit praktische ge deelte met goed gevolg heeft afgelegd, ont vangt hij een rijbewijs en mag hij een ken teken op zijn voertuig met de vermelding „Veilig brommen Haarlem" aanbrengen. De voorzitter van „De Spaarnebrom mers", de heer F. J. van de Bosch, vertelde nog, dat er een verheugend grote animo voor de verkeerscursussen bestaat. Aan vankelijk meent de weggebruiker de ver schillende gedragsregels in het verkeer wel te weten maar de ervaring heeft geleerd, dat men nog niet voor de helft weet, het geen tijdens de cursus wordt geleerd. De opinie van velen is dan ook, dat men spijt heeft niet eerder een verkeerscursus te hebben gevolgd; vele verkeersovertredingen met de daarmede gepaard gaande boeten, zouden dan zijn voorkomen. Degenen, die verhinderd waren aan deze eerste cursusavond deel te nemen kunnen zich zonder bezwaar vrijdagavond 18 janu ari alsnog voor de nieuwe cursus laten in schrijven, zodat zij dan aan het eind van de avond bijgewerkt kunnen worden en zij niet op de overige cursisten achter behoe ven te raken. ADVERTENTIE tteem een paw 'n Paar tabletjes in de mond doen wonderenKrachtige bestrijding bij hoest en keelpijn. Bovendien frisse adem, óók na gebruik van cigaretten of 'n borreltje. In handige platte strooidoosjes 55 cent. Alle Apothekers en Drogisten verkopen ze. Imp. Fa. H. ten HERKEL HILVERSUM BEVALLEN van een Zoon, 10 jam.: M. J. Stolvoort—Feije; Tj. Meijer—Tiekstra; G. A. FrijlinkSmits; 11 jan.: W. Wenning Klijn; J. H. HeddemaNouris; S. den Har- togRiemens. BEVALLEN van een Dochter, 11 jan.: A. J. OpstalVan Dijk. OVERLEDEN, 9 jan.: J. P. Buijs, 78 jaar, Maerten van Heemskerkstraat; A. Eiker bout, 71 j., Kloppersingel: 10 jan.: B. Ver dam, 69 j., Lootsstraat; R. Meijer—Kuiper, 66 j., Constantijn Huijgensstraat. Vrijdag had in dubbele uitvoering 's middags en 's avonds het derde peda gogische concert voor scholieren van het Noordhollands Philharmonisch Orkest on der leiding en met toelichting van Marinus Adam in de gemeentelijke Concertzaal te Haarlem plaats. Het Adagio uit het ballet „Die Geschöpfe des Prometheus" van Beet hoven bewees andermaal zijn goede dien sten voor een demonstratie als deze. De vijf solo-instrumenten, die de hoofdrollen in het stuk spelen: fluit, klarinet, fagot, cello en harp, waren niet alleen te horen, maar ook duidelijk te zien, want de diri gent had hun bespelers vooraan op het podium doen plaats nemen. Als tweede nummer op het programma werd beknopt besproken en vervolgens uitgevoerd het „Concert voor klein orkest" opus 34 van Albert Roussel, de beroemde Franse componist die in 1937 overleed. Tegenover de keuze van dit moderne werk op een jeugdconcert sta ik vrij sceptisch. Het mag waar zijn dat het een interessant stuk objectieve muziek is (persoonlijk houd ik er bijzonder veel van en meermalen heb ik Adam's interpretatie van het werk ge prezen) en met markante thema's opge bouwd. Maar het is geen kost voor on geoefende oren. Dit modernisme op klas sieke leest brengt verwarring teweeg in- plaats van begrip voor het spel der mo tieven, dat door een publiek van neofieten toch niet te volgen is. Daarna werden drie fragmenten uit de kwasi ernstige opera „De Doge van Ve netië" van dr. Johan Wagenaar ter hand genomen. Begrip voor de bedoeling van deze compositie is de jeugd moeilijk bij te brengen. Zij kan nauwelijks besef hebben voor wat hier belachelijk gemaakt wil worden. Maar het is ten minste muziek die direct aanspreekt en door haar klare on- gecompliceei-dheid vrij goed verwerkt kan worden. Bovendien kan men, zonder te weten waarover het gaat, van deze frisse en geestige muziek genieten en daar komt het in de eerste plaats op aan. Jos. cle Klerk 99 99 In 't Gulden Vlies te Alkmaar heb ik dezer dagen een innemende, door jeugdig enthousiasme gekenmerkte opvoering van „Je kunt het nooit weten" van Shaw door het Zuidelijke Toneel gezien. Dit jeugdige enthousiasme lijkt mij in de eerste plaats te zijn uitgegaan van regisseur Louis Saal- born, een oude rot in het theater, die zich blijkbaar met geestdrift en geleid door zijn veelzijdige ervaring op de taak heeft ge worpen dit nieuwe gezelschap te rehabi literen na een allesbehalve gelukkig de buut. Nu wil ik geenszins beweren, dat ook maar de schijn van een volmaakte opvoe ring bereikt werd, eigenlijk zelfs niet dat men in de buurt daarvan kwam. Maar wel mocht ik tot mijn genoegen vaststellen, dat er mogelijkheden schuilen in deze combinatie van grotendeels weinig beken de krachten, die onder vakkundig toezicht tot behoorlijke prestaties in staat zullen zijn. Het is te hopen, dat men aan deze verwachting zal weten te beantwoorden, want cultuurspreiding is een onzinnige on derneming als men de middelen mist om in een nog te kweken behoefte bevredigend te voorzien. De zestig jaar oude kluchtige komedie „Je kunt het nooit weten" is gekozen als bijdrage aan de herdenking van George Bernard (Bernhard stond er in het pro gramma, maar dat kan natuurlijk een zet fout zijn) Shaw, die honderd jaar geleden geboren werd. Het is één van zijn bekend ste, maar toch ook één van zijn zwakste stukken, zeer moeilijk te verwezenlijken en niettemin vrijwel altijd van succes ver zekerd. De moeilijkheden bij de uitvoering schuilen in de wonderlijke mengeling van zedenmeesterend realisme en groteske fantasie. Max Beerbohm heeft al omtrent de eeuwwisseling geconstateerd, dat de ernstige personen zich belachelijk gedra gen en dat de ridicule figuren voor serieu ze problemen gesteld worden. In de prak tijk valt dat echter nogal mee: als men zich maar op het standpunt stelt, dat Shaw niet alleen het smalle pad van het sublie me bewandelde, maar hier bijvoorbeeld de brede weg van het populaire insloeg, dan behoeft men met enig evenwichtsge voel geen misstap te maken. Dat er nog een andere moeilijkheid kan bestaan, na melijk het beroep van een der hoofdper sonen, wordt bewezen door de historische anekdote, door de impresario Cochran mee gedeeld, volgens welke de beroemde ac teur Richard Mansfield de hem aangeboden rol weigerde onder het motto „dat een tandarts nu eenmaal bij het Amerikaanse publiek onmogelijk in trek kan zijn". Door het overlijden van Edgar Tytgat heeft België één van zijn grootste schilders van deze tijd verloren. Zijn ceuvre en dat van Rik Wouters, Eusor, Perweke, Gustavo de Smet, Frits van den Berghe, Gustave van de Woestijne, Valerius de Saedeleer en als men wil nog enkele anderen vorm den de belangrijkste facetten van de mo derne Belgische schilderkunst van voor de oorlog, die van meer noordelijkg aard was dan thans, nu ook een meer latijns voelen kenbaar is geworden met het werk van in middels tot bekendheid gekomen jongeren. Tytgat lag dan ook ons, Nederlanders, wel met onze sympathieën voor Vlaanderen, al is zijn hier misschien nog betrekkelijke po pulariteit eigenlijk pas na de oorlog ont staan. Toen nog niet zo lang na de oorlog de kunsthandelaar M. L. de Boer te Amster dam zijnerzijds een evenement aan ons culturele leven wilde toevoegen, werd hem van schilderszijde geadviseerd werk van Tytgat te brengen. Sindsdien was Tytgats werk herhaaldelijk in ons land te zien. Het Stedelijk Museum te Amsterdam kwam kort na De Boer met een grotere expositie voor de dag. Andere kunsthandels volgden met Tytgats grafiek, gaven gelegenheid tot weerzien van diens schilderijen en gouaches en vulden onze kennis aan met het vertonen van hier nog onbekende za ken in dezelfde materialen. Wie in die na oorlogse waardering voor Tytgats werk hier een reactie wil zien op aê nogal eens moeilijke exposities van abstracten, expe rimentelen en nieuwe expressionisten ver gist zich, want het genoot een werkelijk warme liefde bij een ieder die de ontwik keling van de beeldende kunst gedurende deze jaren volgde. Wat Tytgat te vertel len had, kan iedereen interesseren. De manier, waarop hij vertelde, is voor ieder verstaanbaar. De aai-d van zijn werk deed het ontsnappen aan een meer critische be schouwing. Tytgats wijze van vertellen, zijn vorm van uitdrukken, heeft een enigszins pri mitief karakter, maar van een zekei-e ge wildheid kon men moeilijk spreken bij deze twintigste-eeuwer. Dat hij in even impressionistische zin knap kon zijn, wordt door een schilderijtje uit het Stedelijk Mu seum bewezen. Zijn ons het meest bekende vormgeving moge zo gegroeid zijn uit het Vlaamse expressionisme, zij dringt zich niet op met de kracht van bijvoorbeeld van die van De Smet, met wiens figuren Tyt gats kleinere wel te vergelijken zijn. Tyt gats kleur, vaak teer of ingehouden, was altijd mooi en persoonlijk te noemen en stelde bij niemand problemen. Slechts een enkele keer mocht ik vernemen, dat iemand zich even gehindez-d voelde door Tytgats geschilderde verhalen, waaraan soms enige pikanterie niet ontbrak maai* die toch moeilijk plat genoemd kunnen worden. Vaak had Hytgats werk (met name de grafiek) iets van oude volksprenten. Aan een kunstmatig folklorisme zou men echter niet denken. Persoonlijk heb ik nooit grote behoefte gevoeld zijn verhalende aquarellen hele maal af te lezen, daar het geheel van zijn composities om de meer abstracte, de puur schilderkunstige waarden daarvan me een genieten schonk, dat me het onderwerp deed vergeten. Wel kon het zijn dat plot seling een episode uit zo'n verhaal me trof en er een schilderijtje in een schilderij te bewonderen viel. Van een vooropgezet en bewust bouwen met genoemde waarden is echter geen sprake. De schilderkunstige kwaliteiten van Tyt gats ceuvre erkennen we eigenlijk pas door het feit, dat we constateren dat dit werk boven de anekdote uitkomt. Want vooral aan een reeks olieverfschilderijen ligt vaak het anekdotische ten grondslag. Ik denk aan onderwerpen als een burger vrouwtje, dat bij de pastoor op bezoek moet, aan een aantal vrouwen in een wachtkamer en dergelijke gegevens, die zich afspelen in typische Belgische inte rieurs. Naar kledij en sfeer, voor zover be paald door het aanzien van het interieur, zou dit werk aan een tijd gebonden kun nen zijn. Is het door het onderwerp inne mend voor sommige mensen door een ze kere spot, anderen zal het ietwat kriegel maken Tytgats menselijkheid deed hem echter toch geen partij kiezen, deed hem veeleer zo iets beminnen en hem drijven tot resultaten van algemene en naar eeuwigheid reikende waarde. Tijdelozer zijn door de aarcl van het onderwerp zijn tafrelen van de kermis en het circusleven. Toen ik een vriend, een vriend ook van Tytgats werk (en wie zou dat eigenlijk niet zijn) van het overlijden van de Belgische schilder mededeling deed, viel me op hoe weinig wij eigenlijk hierop voorbereid wa- „De melodieuze clown" is een van Tytgats beroemdste werken geworden. ren. Wij waren veel meer verwonderd dan toen bijvoorbeeld Bonnard's of Matisse's stralende loopbaan door de dood afgesne den werd. Meer misschien leefde in Tytgat iets meer dat ook in ons zelve is dan bij de zo bewonderende anderen, die toch veel meer de schilderkunst een weg wezen. Bob Buys Spoorwegwerken Heemstede Binnenkort rijden de treinen met 60 km per uur over hulpbaan Met de spoonvegwerken te Heemstede is men op het ogenblik zover gevorderd, dat de snelheid van de treinen op de hulp- baan onlangs van 30 kilometer op 50 kilo meter per uur gebracht kon worden. Zeei binnenkort, waarschijnlijk zelfs aanstaan de maandag al, zal deze snelheid nog ver der kunnen worden opgevoerd tot 60 kilo meter per uur. De uitvoering van het viaduct geschiedt in drie fasen. Op het ogenblik is men aan de eerste fase bezig. Deze omvat de aanleg van het zuidelijk landhoofd, waarbij te vens de hal van het haltegebouw gebouwd zal worden. De bouwput hiervoor is reeds gegraven, op het ogenblik is men bezig met het stellen van de putringen. Deze zullen, gevuld met beton, de funderingen van het haltegebouw vormen. De hal van het haltegebouw zal afzonderlijk gefun deerd worden in verband met het lawaai van de rijdende treinen. Hierdoor zal de geluidsoverdracht tot het minimum be perkt blijven en vormt de hal in het halte gebouw als het ware een doos in een doos. Tegelijkertijd wordt gewerkt aan de duiker in de Houtvaart. Deze zal door de Amsterdamse Waterleiding verlegd wor den. Daarna worden de oude funderingen van de bruglandhoofden weggehaald, waarna met het betonwerken begonnen kan worden. IVeekeindcursus „Woodbrookers" De arbeidersgemeenschap der „Wood- brookers" zal op 2 en 3 februari te Bentveld een cursus houden over „Leven zonder krampachtigheid". Ter toelichting: de men sen ontwerpen niet zelden met grote moeite en strijd doelstellingen, schetsen de wegen daarheen en beijveren zich daarlangs de doelen te bereiken. Hoe harder men werkt en strijdt, hoe dichter men het doel schijnt te naderen, des te groter wordt de teleurstelling. De wijkende perspectieven werken ontmoedigend. AI de aspecten, die bij dit probleem op de voorgrond treden, zullen tijdens de cursus worden belicht. Zaterdag zal dr. J. Sperna Weiland iets vertellen over de religieuze toekomstver wachtingen. Zondag zal dr. W J. van der Woestijne een inleiding houden over „Wij kend perspectief". Mevrouw dr. E. Flesse- man—Van Leer zal het leven in en vanuit de actuele situatie belichten en iets vertellen over de wijze, waarop men in het leven van nu staat. De leiding van de weekelndcursus berust bij dr. A. van Biemen en mejuffrouw ds. W. H. Buys. I Liane Saalbom en Lo van Hensbergen in een scène uit „Je kunt het nooit weten" van Shaw door het Zuidelijk Toneel. Hoe dit alles ook zij, men kon zich bij de door het Zuidelijk Toneel gegeven voor stelling best amuseren om dit stuk, waarin conservatieve levenshoudingen botsen met moderne begrippen, waarin de emancipa tie van de vrouw van de vrolijke kant wordt bekeken, waarin de jongste genera tie zich in kokette eigenwijsheid nog zelf standiger toont en waarin de liefde, ont vonkt als een chemische reactie, tenslotte een romantische gloed aan het carnaval in een Engelse badplaats verleent. Goed beschouwd zit er aan Shaw's behandeling van de strijd tussen de seksen (in de tijd dat hij zelf in het huwelijk trad met zijn schatrijke secretaresse, wier vermogen hem hinderde) meer dan één interessant aspect, mogelijk een biografisch, zeker een psychologisch. In dat laatste opzicht ver kies ik dan overigens toch de dichterlijke visie op een soortgelijke overwinning van koele pose door de natuurgetrouwe vrouw, jagend in kuisheid als Artemis, van Wil liam Shakespeare in zijn „Driekoningen avond" bijvoorbeeld. In buitengewoon lelijke decors werd over het algemeen redelijk goed toneelge- speeld. De glansrol in het stuk, die van de filosofische kelner Willam, die eigen lijk Walter heet, was aan Sacco van der Made toevertrouwd. Zonder in stereotiepe manieren te vervallen heeft deze zich wer kelijk zeer bevredigend en met de n.odjge humor van zijn taak gekweten. Lo van Hensbergen was de ouderwetse bullebak met degelijke principes en fikse uitbar stingen van wat de Engelsen temperament noemen en Johan van Doorn diens bemin nelijker geestverwant. Hans Culeman trad in het laatste bedrijf als de iedereen van zijn voetstuk gooiende advocaat op. Carla de Raet vervulde de rol van de zonder rekening met de wetten der biologie te houden vooruitstrevende moeder en Liane Saalborn was voorbeeldig als de jonge vrouw, die niet zonder reden de r aam Gloria draagt: zij toonde onder het voor komen van belaagde onschuld het wezen van zegevierende jageres. De uit het Haarlemse amateurtoneel voortgekomen Peter Aryans, die lange tijd in de hoorspelkern voor de radio werkte, heeft zijn houding - hier als de berooide tandarts Valentine - op de planken nog niet gevonden. Hij maakt in dit blijspel nog teveel de indruk alsof hij in de revue staat, waardoor hij soms meer komiekerig dan komisch werkte. Deze opmerking is meer voor hemzelf dan voor het publiek bestemd en wordt slechts gemaakt omdat ik wel vertrouwen in zijn onmiskenbare talent heb. Er zijn niet zoveel jeune pre miers, zodat hij kansen genoeg zal krijgen, maar hij zal moeten leren zijn gemak van optreden doelmatig te gebruiken. Een ver rassing voor mij was het brutaal-levendige aandeel van Wieke Haitsma Muiier en ook wel enigszins het pedante spel van Huib de Vries als de volmondige kinderen, twee „kleine zelfstandigen". Voor deze opvoe ring werd de vertaling van dr. Ph. G. Gun ning gebruikt. Daoid Koning ADVERTENTIE DE EERSTE COÖP. ASSOCIATIE VOOR UITVAARTVERZORGING JÏ ZIJLWEG 63 - TELEFOON 15141 (2 LIJNEN) Verzorging van begrafenissen, crematies en transporten. Werkt uitsluitend in het belang van haar opdrachtgevers Rouwkamers Aula en Koffiekamers De Commissie Ontwikkeling van de Haar lemse Sportraad heeft voor dit seizoen een drietal bijeenkomsten op haar programma staan, waarop onderwerpen zullen worden behandeld, die in het bijzonder op de sport betrekking hebben. Op de eerste bijeenkomst, die 25 januari in het gebouw van de Haarlemse Kegelbond aan de Tempeliersstraat zal worden gehou den, wordt het actuele onderwerp „De sport- totalisator" aan de orde gesteld. Mr. P. A Blaisse, lid van de Tweede Ka mer der Staten-Genrraal en professor dr. I. A. Diepenhorst zulen in het kort de voor delen en bezwaren van de sport-toto be lichten. EVANGELISATIEDIENSTEN De Zuiderkapel afdeling Haarlem-Noord zal met ingang van maandagavond in het clubgebouw van de volkstuindersvereni- ging „Zonder Werken Niets" aan de Geu- sevesperstraat in Oud-Schoten evangelisa tiediensten voor de jeugd van twaalf tot en met zestien jaar houden. De diensten beginnen om half acht.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1957 | | pagina 3