HOOGTEZON Groot verkeer soefenpark en slipschool op landgoed y MEUBELBg Van dag tot dag Ook Spierpijn DAM PO Verenigt u <=:Praa.tótoel DONDERDAG 17 JANUARI 1957 3 H. J. Maertens N.V. Miljoenenplan van Veilig Verkeer Practijkcursussen voor alle weggebruikers in landelijk voorlichtingscentrum Achter hij buitenland Pudding-verk eersactie Pleidooi voor hogescholen in Limburg en Enschedé Charles Malik in Londen Landbouworganisaties willen gesprek met ministerraad Harrie Kuyten exposeert bij Felison Luchthaven Schiphol in 1956 Brand in houtwarenfabriek Heffing ten behoeve van gedupeerde landbouwers Meer dan negen miljoen gulden voor Hongarije Op dz Radio-Vaticaan over de burgemeestersbenoeming in Den Haag woningtextiel een ongekend grote sortering Kerkelijk Nieuws Hoezeer het vliegtuig in het internatio nale verkeer een rol van imponerende bete kenis gaat spelen, leren nuchtere cijfers uit het jaarverslag van de luchthaven Schiphol: bijna veertigduizend vluchten gingen in 1956 via Schiphol en het aantal landingen en starts steeg met tien percent. Nederland is via Schiphol in geregelde diensten verbonden met zeventig landen en vijf werelddelen. Bijna honderdduizend reizigers werden op Schiphol „afgehan deld" en zo kan men doorgaan met het noemen van indrukwekkende cijfers, die tezamen nog eens en ten overvloede de na druk leggen op het feit, dat het luchtver keer een gestadige groei paart aan een sta biele veiligheid. Want dat laatste niet door cijfers gestaafd is dè factor van be tekenis: veiligheid stimuleert de animo tot vliegen en tot het accepteren van het luchtverkeer als een normale, dagelijkse vorm van vervoer. In vergelijking met het grondverkeer is het vliegen uitermate vei lig. Bij de reusachtige aantallen vluchten, die dagelijks worden uitgevoerd, is het aantal ongelukken in feite miniem. En nu komen we op een punt, dat grote aandacht verdient: de exploitatierekening van Schiphol levert een verlies van bijna twee en een kwart miljoen op. Zuiniger ex ploitatie zou ongetwijfeld de veiligheid aantasten. Want de veiligheid van 't lucht verkeer is in overwegende mate afhanke lijk van de accommodatie en installaties der vlieghavens. Het komt ons voor, dat het luchtverkeer hier een bewijs van grotere verantwoorde lijkheidszin en vooruitziendheid der tech nisch betrokkenen aantoont dan het grond verkeer zulks ten aanzien van zijn specia listen verraadt. De toenemende onveilig heid op de grond is voor een groot deel het gevolg van absoluut in gebreke blij vende voorzieningen in technisch opzicht: wegenbouw, verkeersregulatie, straatinde ling, veiligheidsmiddelen en andere, van functioneel toegepaste techniek afhankelij ke factoren zijn in het grondverkeer schro melijk en op een bijna misdadige wijze verwaarloosd. Het vliegtuig voorlopig uiterste ont wikkeling van de trekschuit en de diligence heeft niet alleen in snelheid maar ook in veiligheid het grondverkeer letterlijk en figuurlijk overvleugeld. En dat ten koste van veel geld, van nadelige saldi. Maar die zijn dan ook niet belangrijk in vergelij king met mensenlevens. Bekijkt men dat bij de oplossing der grondverkeerskwestie misschien anders? Dan is het de zuinigheid, die mensen doodt. Op dit onderwerp hopen wij spoedig terug te komen. Op het gevaar af in herhalingen te vervallen, zullen wij er voortdurend op moeten terugkomen. Want het openbaar belang eist dit bij voorrang. Enkele caricaturisten hebben al aan dacht besteed aan de verdwijning van de paarden van Van Gend en Loos. En na tuurlijk kan men zich vrolijk maken om een schets van Wim Boost waarin drie paarden hartstochtelijk voor een micro foon zingen: „Er hangt een paardehoofd- stel aan de muur". Maar het markeert een belangrijk verlies in ons straatbeeld, dat velen nauwelijks opvalt omdat het zo ge leidelijk gaat. Door deze beslissing ver dwijnen er ineens talrijke, niet onaanzien lijke paarden tegelijk. Velen zullen een persoonlijke vriend of vijand verliezen in zo'n luimig paard, dat men gewoon was voor een der expeditiewagens aan te tref fen. Men diende er een eerbiedige boog omheen te maken, omdat het dier niet ge stoord wenste te worden, wanneer het met de hals over het trottoir heengedraaid etalages stond te kijken. Anders beet het nogal eens. Maar bijtend of hinnekend, op hol slaand of stapvoets lopend, het paar de-element is er een, dat zeer velen maar heel moeilijk zullen missen in het alle daagse leven. Wat we zelf allemaal gemaakt hebben aan snorkende en glimmende voortbewe gingsmiddelen kan ons geen ogenblik het warme en blijde gevoel geven van de mens, die op straat een collega-schepsel van een andere samenstelling ontmoet. Daarom zullen we de paarden missen. Ook de bijtende. ADVERTENTIE VERKOOP EN VERHUUR NASSAUSTRAAT 5 - TELEFOON 15220 (Van een redacteur) Het Verbond voor Veilig Verkeer dat dit jaar een kwart eeuw bestaat, zal binnen kort een inzamelingsactie beginnen om een groot plan te kunnen verwezenlijken: de Inrichting van een landelijk voorlichtingsinstituut, waarin allerlei categorieën weg gebruikers in groepsverband theoretische en practische verkeersopvoeding zullen krijgen en waar men tevens wetenschappelijk verkeerstechnisch speurwerk zal kunnen doen. Men denkt hierbij aan een landgoed - bij voorkeur in 't centrum des lands - dat ruimte biedt voor de inrichting van een groot verkeerspark, waarin alle voorkomende verkeerssituaties en -problemen nagebootst kunnen worden. In dit park zouden de cursisten dan mogen rondrijden in miniatuur-auto's teneinde vertrouwd te raken met alle listen en lagen van de praktijk, waarbij een instructeur op een observatie toren hen per luidspreker op hun fouten wijst. Voor dergelijke cursussen zullen bij voorbeeld middelbare scholieren en onderwijzers-in-spe, maar ook bromfietsers, plezierrijders en beroepschauffeurs in aanmerking komen en wel in groepen van ongeveer vijftig personen per cursus. De duur van deze cursussen zal variëren van een weekend tot vijf dagen; de deelnemers zullen in het instituut zelf logeren en er ook de maaltijden gebruiken. Behalve aan de praktijk zal er bij deze leergangen ook veel aandacht worden besteed aan de theoretische verkeersopvoeding en wel door middel van lezingen, discussies, filmvertoningen en andere visuele voorlichting. Het instituut zal ook een slipschool omvatten, waar chauffeurs zullen leren, hoe zij hun motorvoertuigen ook bij het slippen volkomen meester kunnen blijven: een rijtechniek die volgens het verbond iedere automobilist en motorrijder dient te beheersen. Met de uitvoering van dit grootscheepse plan zullen enkele miljoenen guldens gemoeid zijn, welk bedrag het verbond dit jaar bijeen hoopt te garen door middel van een originele en zeer aantrekkelijke inzamelingsactie. Hierover zullen binnenkort nadere bijzonderheden bekendgemaakt worden. „Veilig Verkeer" is overigens niet van plan, zijn vijfentwintigjarig bestaan op feestelijke wijze te gaan herdenken. In- plaats daarvan wil het Verbond zijn jubi leum accentueren door een verhoogde acti viteit op een zo groot mogelijk terrein, om dat alleen van zeer intensieve en continue propaganda succes te verwachten is. Helaas staat Nederland in dit opzicht nog verre ten achter bij de resultaten die de veilig verkeersacties in het buitenland boeken en wel voornamelijk omdat de overheidssub sidie voor dit werk ten onzent - ondanks de recente verhogingen - nog altijd zeer on toereikend is. „Daarom", zo zei ons giste ren de heer A. J. A. van der Steen, pen ningmeester van het Verbond, „zijn wij wel gedwongen om met de bedelnap rond te gaan om onze acties te kunnen financieren, en zelfs bij de bedrijven aan te kloppen die dan, ter compensatie van hun steun, na tuurlijk wat naamreclame van ons ver langen. Wie het Verbond deswege aanvalt, moet maar eens bedenken dat in Engeland zelfs de overheid er niet tegen opziet, vei lig verkeersacties te voeren in samenwer king met een of ander particulier bedrijf. En tenslotte: heiligt het doel - minder ver keersslachtoffers en minder materiële schade - hier niet het middel? Deze ontboezeming deed de heer Van der Steen naar aanleiding van een fraai jubi leumgeschenk dat een Alkmaarse pudding- fabriek gisteren aldaar aan het Verbond overdroeg: een splinternieuwe geluids- en filmauto voor de nieuwe landelijke jeugd- actie, die Veilig Verkeer vandaag inzet. Kernpunt van die actie is, de kinderen aan te moedigen tot het verzamelen van een nieuwe serie plaatjes in kleuren, waarop de diverse verkeerszonden, leuk „gedramati seerd", zijn afgebeeld. Deze plaatjes, die met een minimum aan reclame door de ge noemde puddingfabriek verspreid worden, kunnen in een album geplakt worden en vormen dan een complete aanschouwelijke verkeerscursus. Daar er tevens een prijs vraag aan verbonden is, zal deze actie bij de jongelui stellig wel inslaan. Gistermid dag is het gecombineerde pudding-veilig verkeersoffensief ingezet met een rondrit van de nieuwe geluidswagen, voorafgegaan door jonge landelijke ruiterij, door Alk maar en daar was de belangstelling zeer groot. Groter in elk geval dan die van de Nederlandse verzekeringsmaatschappijen, die - naar de heer Van der Steen ons ont hulde om onbegrijpelijke redenen verstek laten gaan wanneer het Verbond bij hen aanklopt: „In het buitenland staat het as- surantiebedrijf vooraan in de strijd tegen de verkeersongevallen; hier te lande is daar geen sprake van". De puddingfabriek daarentegen kreeg een extra pluim voor haar royale geste: van Alkmaar begint, opnieuw, de victorie! In de vergadering van de Provinciale Staten van Limburg heeft ir. F. Wijffels uit Brunssum gepleit voor een provinciale universiteit in Limburg. Meer dan de helft van de studenten is thans afkomstig uit de provincies Noord en Zuid-Holland, zei hij. De studenten uit Noord- en Zuid-Holland en Utrecht vor men samen 82 percent van het aantal stu denten aan de universiteiten en hogescho len in ons land. Slechts 18 percent komt uit de andere gewesten. De jongeren bui ten de westelijke provincies, die voor een academische ontwikkeling geschikt zijn, moeten voor een dergelijke ontwikkeling ook gelegenheid krijgen, aldus betoogde ir. Wijffels. Namens Gedeputeerden heeft de heer Jos. Maenen geantwoord, dat de kwestie van de oprichting van een provinciale Lim burgse universiteit met kracht ter hand genomen zal worden. Overigens wordt de vestiging van één of meer middelbare tech nische scholen in Limburg urgenter geacht. Aangezien alleen het rijk of gemeenten een hogeschool kunnen stichten, zou een provinciale universiteit een bijzondere in richting van hoger onderwijs moeten wor den. Enschedé De burgemeester van Enschedé heeft in zijn nieuwjaarsrede verklaard, dat Ensche dé als plaatselijk en regionaal centrum bezig is zich een andere betekenis te ver werven. Er heeft een verschuiving plaats in de bevolkingsopbouw. De wijzigingen op het gebied van het culturele leven en het onderwijs zijn van kwalitatieve aard. „Ik ben ervan overtuigd," aldus de burgemees ter, „dat thans een hogeschool hier won derwel zou passen en dat niemand dit meer op redelijke gronden kan betwisten. Wat universiteit of hogeschool betreft, is het oosten niemandsland. Met een aantal leden van een commissie, die enkele jaren ge leden over dit vraagstuk rapporteerde, is reeds contact opgenomen om dit probleem opnieuw aan te vatten", aldus burgemees ter Van Veen. Charles Malik, de Libanese minister van Buitenlandse Zaken, die op weg is naar New York, bracht eerst een bezoek aan kolonel Nasser te Cairo en reisde vervolgens naar Parijs en Lon den om de Franse en Britse regering het standpunt van de Arabische leiders uiteen te zetten. Op de foto ziet men de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Selwyn Lloyd, die Malik ver welkomde toen deze te Carleton Gar dens, het verblijf van Selwyn Lloyd, de lunch kwam gebruiken. De drie centrale landbouworganisaties hebben in een telegram aan de minister raad verzocht te bevorderen dat een dele gatie van deze organisaties door de minis terraad in audiëntie wordt ontvangen. De voorzitters van de drie organisaties het Koninklijk Nederlands Landbouwcomité, de Koninklijke Nederlandse Boeren- en Tuindersbond en de Christelijke Boeren- en Tuindersbond hebben in het tele gram, dat is verzonden aan de minister president dr. W. Drees, hun verontrusting geuit over de ontwikkeling van het over leg rond het landbouwbeleid. Bij Felison in Velsen wordt van 19 januari tot en met 3 februari een tentoon stelling gehouden van schilderijen en te keningen van de schilder Harrie Kuyten. ADVERTENTIE en rheumatische pijnen wrijft U weg met Van het telkenjare over de gehele we reld sterk toenemende vervoer door de lucht heeft ook onze nationale luchthaven Schiphol weer haar aandeel gekregen: meer dan 800.000 luchtreizigers, dat is 12 percent meer dan in 1955, heeft Schiphol in het afgelopen jaar te verwerken gekre gen, zo wordt in het door de gemeentelijke luchthavendienst uitgebrachte jaarover zicht over 1956 meegedeeld. De maand augustus was met 95.690 passagiers de top- maand. Op één dag in die maand werden 4000 passagiers op schiphol „afgehandeld". Als luchtvrachtcentrum heeft Schiphol in het verslagjaar 27 miljoen kg. vracht te verwerken gekregen. Dit betekent een stij ging van 13 percent, waarin niet is begre pen de bijna 16 miljoen kilo passagiers bagage. Het postvervoer door de lucht geeft daarentegen nauwelijks enige stijging te zien. Het bedraagt ongeveer 3,5 miljoen kilo. Voorts toont het jaaroverzicht, aan de hand van vele cijfers, een flinke toeneming van het aantal vluchten aan: 38.014 econo mische vluchten in 1956, tegen 35.095 in het voorgaande jaar. Het aantal landingen en starts in het geregelde lijnverkeer steeg met 10 percent. Het aantal maatschappijen, die Schiphol geregeld volgens dienstrege ling aandoen is thans gekomen op veertien. Deze verbinden Nederland rechtstreeks met 110 steden, gelegen in 70 landen (in 1955 resp. 96 en 60), verspreid over de vijf werelddelen. Plet aantal betalende bezoe kers, wegbrengers en afhalers beliep 1.158.010 (ruim 100.000 meer dan in 1955). De exploitatierekening van de luchtha ven geeft nog steeds een nadelig saldo te zien. De voorlopige, rekening en verant woording over 1956 doet de directie op een jaarbudget van 8,5 miljoen gulden, een verlies van f 2.200.000 voor de luchthaven verwachten. Te Venlo-Blerick heeft woensdagavond een felle brand gewoed in een fabriek van houtwaren. Omdat de brandweer opont houd had bij een spoorwegovergang, stond de zaak in lichterlaaie toen de spuitgasten aankwamen. Men moest zich daarom aller eerst bezig houden met het nat houden van de omgeving om uitbreiding te voorkomen. Toen later nog twee autospuiten en een materiaalwagen kwamen helpen kon men gaan pogen het vuur meester te worden. Dat gelukte omstreeks half negen. De scha de beloopt naar schatting ongeveer f 50.000; de fabriek was laag verzekerd. Het Landbouwschap heeft besloten thans definitief een heffing van vijftig cent per ha. aan alle landbouwers op te leggen, ten einde hulp te kunnen bieden aan meer dan tienduizend boeren, die door de buitenge wone wateroverlast in de zomer van vorig jaar ernstige schade hebben geleden. Uit dit speciale fonds, dat op ongeveer een miljoen gulden wordt geraamd, zal hulp en steun als tegemoetkoming aan gedupeer den kunnen worden geboden. De stand van giro 777 van het Neder landse Rode Kruis is f 4.540.466.96 en die van giro 999 van het nationaal comité Hulpverlening Hongaarse Volk f 4.472.363.76 Bij tijd, wijle en goed weer ontmoet ik iemand, die zich op blote voeten door het stads gewoel beweegt. Er is geen enkele wet, die ons gebiedt geschoeid door het leven te gaan en deze man is dus vol komen binnen de nauwe per ken van het maatschappelijk geoorloofde, ofschoon zijn on beklede tenen allerwegen mis prijzende aandacht trekken. Het is wellicht een onver stoorbaar negéren van con ventie en mode, waaraan deze blootvoeter zich te buiten gaat, en tegelijk het dienen van een of andere privé-gezondheids- leer twee argumenten die niemand hem betwisten zal, omdat zij gecultiveerd worden op de bodem van zijn persoon lijke vrijheid. En toch iedereen kijkt hem misprijzend na. Waarom? In 1957 draagt men buitens huis in Nederland schoenen, tenzij men zich op het blonde duinzand in de onmiddellijke nabijheid der zee bevindt. Iederéén draagt schoenen. Het is de wet der volstrekte meerderheid, die de ongeschre ven sanctie der misprijzing voorschrijft tegen allen, wier gedragingen afwijken van het gangbare. Blote voeten mogen even gangbaar zijn als ge schoeide en misschien zelfs beter doch ons maatschap pelijk stelsel staat en valt met de gehoorzaamheid der maat- schappelijken. En daarom is die blotevoet- ganger een onmaatschappelijk mens. Even onmaatschappelijk trouwens als degenen, die uit een of ander vreemd principe weigeren, lid te zijn van ver enigingen. Er zijn van die lieden. Er zijn lieden die me nen, dat de organisatie een uitvinding des duivels is en dat elk ideaal, op welk gebied ook, door organisatie tot on vruchtbaarheid wordt ge doemd. Ik geef toe, dat vele idealen een vroegtijdige dood gestor ven zijn in berookte vereni gingslokalen, onder de moor dende hamer van een dicta toriale voorzitter, in de storm vloed van contributiecijfers en propaganda-acties. Doch een maatschappelijk mens kan zich nu eenmaal niet onttrekken aan de wetten zijner samen leving, die nauwverbonden zijn met het warnet van ver enigingen, dat over die samen leving ligt uitgespreid. Hij kan op een bepaald moment drastisch het net verscheuren en als een vrij mens opduiken uit de zee van lidmaatschap pen, doch ook dan treden de sancties in werking. Ook dan valt hij buiten de maatschap pelijke orde en tussen de zekerheden door in een stroom van onzekerheden, die hem voert naar ongewisse verten, vanwaar geen terugkomst mo gelijk is. Beter lijkt het, zich nuchter en efficiënt te richten naar de eisen van het moderne leven, waarin men met papieren ke tenen verbonden zit aan zijn medemensen. Men kan zich bezinnen op de minimale eisen zeker, men moet zich hoe den voor de fanatieke razer nij van de bezeten verenigings mens, die geen stap meer kan doen zonder daarbij het doel of het belang van een vereni ging te dienen. Wat is het minimale? Men dient daarbij te besef fen, dat er tal van handelingen in het leven te verrichten zijn, die men buiten het verband van een vereniging niet tot gelding kan brengen. Aldus tenminste de gangbare maat schappelijke opvattingen, die men evenzeer eerbiedigen moet als schoenen. Men kan God niet dienen buiten een kerkgemeenschap, want op alle formulieren komt dan achter „godsdienst" te staan: „Geen". Men kan geen vak beoefenen zonder lid van een vakvereniging te zijn. Men kan zijn vaderlandse plichten niet vervullen zonder contri butie te betalen aan een poli tieke partij. Dat zijn er dus al drie. Men kan, moreel gesproken niet naar de radio luisteren als men geen lid van een radio vereniging is. Men handelt on verantwoordelijk als men geen lid is van een begrafenisver eniging. Men kan het ideaal van de vrede slechts dienen door het lidmaatschap van een vredesbeweging. Als men vóór een eenheid in Europa is, volgt daaruit dat men lid moet zijn van een Europese beweging. Als men een toegewijd werker in een onderneming is, kan men niet buiten de personeels vereniging blijven. Dat zijn er dus acht Als men auto rijdt, zijn de lidmaatschappen van de KNAC en de Wegenwacht wel het minst wat men doen kan. Het lidmaatschap van het Rode Kruis is minimaal voldoende op charitatief gebied. Tegen mishandelen van dieren is ieder weldenkend mens, en een bijdrage in de vorm van con tributie als lid is onvermijde lijk. Alcoholbestrijding bij snelverkeer kan men moeilijk een slecht hart toedragen, dus: ook daar past slechts een lid maatschap. De EHBO doet een beroep op alle hulpvaardigen. De contributie is laag. De kin deren zijn gebaat door een lidmaatschap der ouders van de speeltuinvereniging. De cultuur eist haar deel door een lidmaatschap van de Kunst gemeenschap en het Provin ciaal Orkest. Dat zijn er zeventien. Weet u dat u een taak is opgelegd ter bevordering van de vriendschap tussen de vol ken? English Association, Ne derlandCanada, Conférence Frangaise, NederlandIJsland en NederlandMonaco zijn de organisaties, die u onmogelijk negéren kunt. Verder is een lidmaatschap van de Reisver- eniging eenvoudig onmisbaar. Dit zijn alle serieuze organi saties, zonder welke men maat schappelijk als een hulpbe hoevende kan worden be schouwd. Doch even nood zakelijk zijn de onserieuze, de ontspannende, die de mens de hernieuwing van krachten moeten schenken welke hem door al die serieuze belang stelling zijn ontnomen. Iedereen fotografeert tegen woordig, zodat men er al heel moeilijk langs kan, lid te zijn van een amateurfotografen- vereniging. Een loterijclub paart ontspanning aan winst mogelijkheden, welke laatste factor men in het belang van zijn gezin moeilijk verwaar lozen kan. Een Spaarkasver eniging moet men zeker niet vergeten, waarbij 'het element van ontspanning gelegen is in de plezierige zekerheid, dat vele kleintjes één groot maken. Dat zijn er dan zesentwintig. Biljarten moet iedereen kun nen, als het te pas komt. Men kan blijven knoeien, men kan ook lid worden van een club. In onze stad zijn er tweeën veertig. Dus keus genoeg. Veertien bridgeclubs liggen ter keuze, wanneer u uw maatschappelijke verkeersmo- gelijkheden wilt uitbuiten, door u de kunst van het loven en bieden eigen te maken. Nooit meer muurbloempje, nooit meer voorwerp van spot bij uw kennissen, die allemaal „driven". Esperanto is de taal der toe komst. Talen leren is een so ciale plicht geworden. De we reld is groot, vlieg er uit. Weet u te bewegen. Sta niet met de mond vol tanden. Leert alle talen en sluit u aan bij een esperantobeweging, waardoor al die andere talen weer over bodig zijn. Vijfentwintig zangvereni gingen wacht op u. Zingen scherpt de geest en bevordert de bloedsomloop. En bedenk: Het zijn er pas dertig in totaal. De WV werkt ook in uw belang. Zij schept deviezen en geeft u des zomers de navrante feestelijkheden te genieten, die weliswaar omwille der vreem delingen op touw worden ge zet, maar waarvan u toch ook kunt meegenieten in de ach terste rijen. Dus: lid. Zeventien toneelclubs smach ten naar uw talenten. Dit onderdeel van uw vorming mag zeker niet worden prijs gegeven. Bovendien, uw huis genoten hebben vrij toegang bij de voorstellingen. Over huisgenoten gesproken: onze vrouwen behoeven neen, mogen! niet meer thuiszitten. Zeventien verschil lende vrouwenorganisaties in onze stad zullen haar verwel komen. Als u nog tijd en geld over hebt, is de vereniging tegen de doodstraf nog toe te voegen aan de serieuze, benevens een sociëteit, een wetenschappe lijke kring en, tenslotte, een algemene bond voor Ouden van Dagen. Zo zijn het er zevenendertig geworden. Méér is werkelijk niet nodig, tenzij men speciale hobbies heeft. Doch minder kan ook moeilijk. Want anders loopt u fi guurlijk doch desalniettemin bespottelijk blootsvoets. J. L. Een vraag Een vraag recht op de man af, lieve lezer: hoe staat het toch met die innige vriendschap, welke gij afgelopen zomer hebt gesloten met dat alleraardigste echt paar uit de Puntjepuntjestraat, dat gij tijdens uw vakantietrip door het Ahrdal hebt ontmoet? Wij vragen dat omdat het immers mensen waren waar men het gehele leven, zonder ook maar één kansje op narigheid, bevriend mee kon zijn. Nooit gallig, nooit gierig en altijd echt lachen om u. Altijd luisteren en nooit ineens kribbig of kattig of onredelijk, of eng k ij ken naar uw Mien. Wij hebben u in uw hotelkamer horen zeggen, met een soort trilling in de stem, een soort brokje in de keel: „Dat is de grote winst van zo'n reisje: eindelijk ontmoet je eens een keurige familie waar mee je voor het leven vrienden kunt blijven". En bij het afscheid hebt gij met dat lieve stel afgesproken, elkaar niet te vergeten. Ja, dat afscheid werd nog een heel mourir-un-peu en wij herinneren ons dui delijk dat er bij de dames vmterlanders aan te pas kwamen. Heel mooi was alles. „Stel je voor: elkaar vergeten!", riepen de dames, „nee hoor, we spreken af dat we elkaar niet uit het oog zullen verliezen". Want tenslotte is het zo, niet waar, dat men in dit leven niet dikwijls ware vrien den leert kennen. En in het Ahrdal, blik sem, daar liepen u en uw Mien er gewoon tegenop. Er groeide een mooie, innige band tussen u beiden en dat echtpaar uit de Puntjepuntjestraat. Een band voor het leven, kunnen wij het hier rustig noemen. En wat is er blij en onbezorgd gelachen in het Ahrdal, om die Duitsers met die rare kopjes daar allemaal en die wijn in die koude kelders! Nog nooit hebt u zich zo één gevoeld met toch eigenlijk vreemde mensen. Nog nooit hebt u zo grif al de geheimen van uzelf en uw ganse familie blootgelegd. En, raar, met die twee uit de Puntjepuntje straat ging het net zo. Dat Joop zo eng kon rochelen als hij sliep en dat hij soms steken-hierzo had en brand-op-de-maag. Nee, het was een mooie harmonische een heid en het was wel heel, heel duidelijk, dat dit voort zou duren tot het einde der dagen. „Want weet je hoe het bij sommige mensen gaat na zo'n vakantie?", zei u tegen elkaar, „dan spreken ze af dat ze elkaar vooral niet uit het oog zullen verliezen, maar dan komt er niets meer van. Zo rijdt de bus weg of ze zijn elkaar al ver geten. Begrijp je zulke mensen nou? Nee hoor, jullie hóren nog van ons. Afge sproken!" En nu, lieve lezer, nu we alweer midden in de winter zitten en de eerste gedachten aan de volgende vakantie al beginnen op te doemen, deze simpele vraag: „Hoe staat het toch met dat alleraardigste echtpaar dat u van de zomer hebt ontmoet? Ze zaten vlak voor u in de bus. En u zei 's avonds nog tegen uw vrouw: „Dat is nou ereis een stel waarmee je vrienden voor het leven kunt blijven: vrolijk, niet. jaloers, niet gierig en niet eng kijken. Die moeten we niet uit het oog verliezen!" Duif Radio-Vaticaan heeft in een commentaar op het feit, dat 's Gravenhage voor het eerst sedert de reformatie een rooms-ka- tholieke burgemeester zal hebben in de persoon van mr. H. A. M. T. Kolfschoten, onder meer gezegd, dat de nieuwe burge meester zijn geloof nooit verborgen heeft gehouden, maar er altijd getuigenis van heeft afgelegd met een trouw, die niet al leen vertrouwen in en achting voor zijn persoon kan inboezemen, maar ook voor zijn geloof. „De katholieken hebben verworven, wat enkel een succes kan worden genoemd, want hun godsdienstige en sociale levens kracht hebben in de afgelopen jaren een nieuwe stoot gekregen", aldus Radio-Vati caan. ADVERTENTIE Geopende 12.30 en i4-i3uur. Dinsd.lot i3U=s Ned. Herv. Kerk Beroepen te Lopik J. Spelt te Dintel- oord. Beroepbaarstelling: De heer B. J. van Tent, vicaris te Harkema-Opeinde is beroepbaar. Geref. Kerken Aangenomen naar Nagele (N.O.P.) G. W. de Jong, kand. te Kampen; naar Krabben- dijke J. van der Klaauw, kand. te Noord- wijk aan Zee, die bedankte voor Lexmond, Opperdoes, Sellingen en voor Tijnje. Geref. Kerken ondeh. art. 31 K.O. Aangenomen naar Twijzel C. Bakker, kand. te Leerdam, die bedankte voor Alk maar, Broek op Langendijk, Blokzijl en voor Hoek (Z.). Geref. Gemeenten Beroepen te Middelharnis H. Rijksen te Vlaardinge v

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1957 | | pagina 5