PHILIPS
Vandaag begint in Venetië
het proces-Montesi
WOLLEK JERSEY
Invaliditeitsverzekering
voor loontrekkenden
Israel laat zich niet door
UNO-meerderheid imponeren
Op de
Oostenrijk wenst overleg van
de Grote Vier over Hongarije
Van dag tot dag
Cairo zou UNO-troepen niet langer
dulden als Jeruzalem weigert
Zoon van een voormalige minister is
de voornaamste beschuldigde
Premie zou ongeveer 2,5 pCt van
het loon moeten bedragen
^Praatótoel
MAANDAG 21 JANUARI 1957
3
Goed teken
Nieuwe regeling voor
kentekenbewijzen
SPECIALE VERKOOP STOFFEN
S.E.R. advies over
Tsjoe zal na Afghanistan
Ceylon bezoeken
Nieuwe directeur visserij-
onderzoek IJmuiden
Het Zuidafrikaanse parlement heeft bij
de opening van zijn nieuwe zittingsperiode
in 1957 geen nieuw, doch een daarentegen
Wel zeer traditioneel geluid vernomen van
zijn regering. Gouverneur dr. E. G. Jansen
heeft bij die gelegenheid namelijk een ver
scherping van het apartheidsbeleid aange
kondigd, die zich richt naar een nog dras
tischer scheiding tussen de rassen dan die,
welke in de voorgaande jaren door de
regering-Strijdom werd doorgevoerd.
Niet alleen werd een verhoging van de
inboorlingen-belasting in het vooruitzicht
gesteld, doch ook zullen de ziekenhuizen en
de universiteiten thans aan strengere be
palingen betreffende het contact der rassen
worden onderworpen. Verpleegsters zullen
naar huidskleur ook in haar koffiekamers
en inschrijfregisters apart worden gezet.
Gekleurde studenten zullen van de univer
siteiten worden verwijderd en onderge
bracht worden in aparte kleurlingenhoge
scholen.
Deze nieuwe maatregelen hebben op
nieuw protesten uitgelokt, ditmaal echter
niet alleen van organisaties die px'incipieel
de rassenscheiding veroordelen en dus
voortdurend in oppositie zijn tegen de re
geringsmaatregelen, doch ook van vier
Zuidafrikaanse studentenverenigingen. Dit
laatste is een bemoedigend teken. Het be
wijst, dat de studenten zelf geen bezwaar
hebben tegen de gezamenlijke opleiding,
doch dat de universiteitenzuivering enkel
een onderdeel van de regeringspolitiek
vormt.
Deze situatie is dus volkomen de omge
keerde van die in het zuiden der Verenigde
Staten, waar de regering met haar pogin
gen tot opheffing der rassendiscriminatie
stuit op tegenwerking van de bevolking
zelf.
Het feit dat niet-blanke studenten totnu-
toe in de gelegenheid waren universiteiten
te bezoeken, moet worden verklaard uit de
omstandigheid dat hun aantal voor de
regering niet „onrustbarend" was. Nu de
strijd tot emancipatie echter steeds grotere
vormen aanneemt en de reactie op de on
derdrukkingsmaatregelen de niet-blanken
beweegt steeds meer te zorgen voor een
intellectuele kadervorming, heeft de rege
ring gemeend te moeten ingrijpen. Zij heeft
trouwens reeds „van onder af" het ontstaan
van zulk een intellectueel kader van niet-
blanken steeds heftig tegengewerkt dc
allerlei belemmeringen - waarbij het
kunstmatig laag houden van de levens
standaard der gekleurden een zeer belang
rijke factor vormde en nog vormt.
Dat de blanke studenten - het toekom
stige blanke intellectuele kader - deze dis
criminatie thans blijken te veroordelen en
dus bestrijden, mag gelden als een hoop
gevend teken van doorbraak, waarmede de
toekomst van Zuid-Afrika gediend zal zijn.
ADVERTENTIE
lUPSl
„BINNENHUISJE" No 8.
(Frits Flits:)
Neef Jan doet met zijn zoons
sinds kort
Verwoed aan bodybuilding-sport
Waartoe de zolder helemaal
Werd ingericht als gymlokaal;
Daar registreert de camera
Het resultaat in „voor" en „na",
Daarbij perfect geassisteerd
Door„Photoflux"die't licht fourneert
(Allemaal
Wij nemen Philips „Photoflux"l
Bij ieder filmpje een paar stuks!
Hat feilloze nje
flltslamp|e CT
Bij Koninklijk Besluit is een nieuwe
regeling ingevoerd voor kentekenbewijzen
voor motorvoertuigen. Het kentekenbewijs
zal voortaan uit twee gedeelten bestaan.
Het ene, met de kenmerken van het voer
tuig, zal doorlopend bij het motorvoer
tuig behoren, het andere kan bij wijziging
van de tenaamstelling (overdracht) op de
belastingkantoren worden ingewisseld:
Lang wachten op een kentekenbewijs
zal dus in de toekomst niet meer voor
komen, omdat een geïmporteerd of ge
fabriceerd motorvoertuig dadelijk een ken
tekenbewijs zal kunnen krijgen, waarna
bij levering het tweede deel met de te
naamstelling zal kunnen worden afgehaald
bij het belastingkantoor, dat ook de wegen-
belastingkaart verstrekt.
JERUZALEM/NEW YORK. (Reuter/AFP).
Het Israëlische kabinet heeft zondag de
nieuwe oproep van de UNO-Assemblee om
onmiddellijk de Israëlische troepen uit
Egypte terug te trekken, besproken. Naar
verluidt is de regering echter niet van
haar standpunt teruggekomen, dat zij eerst
verzekeringen moet hebben, dat Israel
vrijelijk gebruik kan maken van de Golf
van Akaba en dat de strook van Gaza niet
meer als basis voor aanvallen op zijn
grondgebied zal worden gebruikt. Een
woordvoerder van het Israëlische mi
nisterie van Buitenlandse Zaken heeft
verklaard dat het „uit moreel oogpunt on
verdedigbaar is, dat er een wet voor Egyp
te en een andere voor Israel zou bestaan".
Over de nieuwe UNO-resolutie, zei hij:
„Zou de UNO-Asscmblée werkelijk ver
wachten, dat Israel zou instemmen met
een hervatting van de onwettige Egyp
tische blokkade in de Golf van Akaba en
dat het zich weer zou willen blootstellen
aan aanvallen op onbeperkte schaal door
Egyptische zelfmoordbrigades, uitgevoerd
vanuit bases in het gebied van Gaza?.
Welk UNO-lid zou zich, in de positie van
Israel, niet afvragen of de UNO niet in de
eerste plaats tot taak heeft hervatting der
Egyptische agressie onmogelijk te ma
ken?", aldus de woordvoerder.
In diplomatieke kringen in Cairo is ver
klaard, dat Egypte wellicht zijn standpunt
ten aanzien van de UNO-troepen zal her
zien, als Israel zijn troepen geheel uit
Egypte terugtrekt. De Indiase UNO-afge-
vaardigde, Krisjna Menon, heeft ver
klaard, dat de Indiase eenheden van de
UNO-troepen teruggetrokken zullen wor
den als Egypte daarom zou vragen. In
Cairo verluidt dat dan waarschijnlijk ook
de Joegoslavische en Indonesische een
heden Egypte zouden verlaten.
O verweldigend
De UNO-Assemblée heeft met 74 tegen
twee stemmen bij twee onthoudingen be
sloten dat Israel het Egyptische grond
gebied geheel moet ontruimen. Israel en
Frankrijk stemden tegen, Cuba en Costa
Rica onthielden zich. In de resolutie wordt
secretaris-generaal Hammerskjoeld ver
zocht binnen vijf dagen verslag aan de
UNO-Assemblee uit te brengen over deze
zaak. In de resolutie wordt met „leedwezen
en bezorgdheid" geconstateerd, dat Israel
geen gevolg heeft gegeven aan vroegere
resoluties, waarin een spoedige en vol
ledige terugtrekking werd geëist. De Israë
lische afgevaardigde Abba Eban zei, dat
een terugtrekking uit Gaza en het gebied
van de Golf van Akaba vergezeld moet
gaan van maatregelen om een nieuw con
flict te voorkomen. Hij noemde het ver
bazingwekkend, dat zulk een matige eis op
verzet stuit. Israel is van mening, aldus
Eban, dat het UNO-leger zo moet worden
opgesteld, dat er een brede scheiding tus
sen Israel en Egypte ontstaat. Eban her
innerde aan de resolutie van de Veilig
heidsraad, waarin van Egypte wordt ge-
eist dat het Israëlische schepen doorgang
door het Suezkanaal verleent en waaraan
Egypte zich niet heeft gehouden. Israel
streeft niet naar annexatie van de strook
van Gaza, maar slechts naar veiligheid, al
dus Eban.
Vredesplan
De Nederlandse afgevaardigde mr. C. B.
A. Schürmann steunde het Nieuwzeelandse
plan voor handhaving van de vrede in het
Midden-Oosten. Dit plan houdt in dat het
besluit dat het werk van het UNO-leger is
voltooid moet genomen worden door de
UNO en niet door Egypte of een ander
land. Het leger moet in elk geval blijven
totdat de kwesties van het Suezkanaal en
de Golf van Akaba zijn geregeld en enige
voortgang is gemaakt naar een algemene
regeling. Er moet aandacht worden ge
schonken aan de vorming van een gede
militariseerde zone tussen Israel en Egypte
en aan de mogelijkheid van het overdragen
aan het UNO-leger van het werk dat tot
dusver door de organisatie voor toezicht op
het bestand is gedaan. De UNO-Assemblée
moet er voor zorgen, dat de strook van
Gaza niet wordt gebruikt voor aanvallen
op Israel en de mogelijkheid bestuderen
dit gebied onder UNO-toezicht te brengen.
Voor alle landen, Israel incluis, moet de
vrije doorvaart verzekerd zijn. De UNO-
Assemblée moet aanbevelingen doen voor
een oplossing van het Palestijnse vraagstuk
in het algemeen.
ADVERTENTIE
Mr. C. B. A. Schürmann
Mr. Schürmann noemde vrije toegang tot
de Golf van Akaba en handhaving van
vrede, recht en orde in alle grensgebieden,
Gaza inbegrepen, een eerste voorwaarde
voor de terugkeer van de rust. Mr. Schür
mann zei dat de verklaring dat Israel geen
gevolg heeft gegeven aan de UNO-resolu-
ties de indruk wekt, dat Israel in het ge
heel niet heeft geluisterd, terwijl het toch
zijn troepen uit het grootste deel van het
eerst bezette gebied heeft teruggenomen.
Volgens de Nederlandse afgevaardigde zou
het niet minder dan rampzalig zijn, zowel
voor de UNO als voor het Nabije Oosten,
als de UNO haar taak niet afmaakt en na
laat een toestand van duurzame vrede te
scheppen.
Van onze correspondent in Rome)
Vandaag begint een nieuw proces-Mon
tesi, nu niet in Rome maar in
Venetië. De advocaten voorzien, dat het
proces er moeten honderdvijftig getui
gen worden gehoord van vier tot vijf
maanden zal duren, net genoeg om de
Venetiaanse hotels en restaurants door de
stille tijd heen te helpen. Het is eigenlijk
een fantoom, dit proces-Montesi, dat op
nieuw de aandacht vraagt. Op 11 april 1953
werd op het strand bij Tor Vaianica ten
zuiden van Rome het lijk gevonden van
de 21-jarige Wilma Montesi. Bij de eerste
lijkschouwing werd vastgesteld dat de
jonge vrouw verdronken was, ongeveer
achttien uren voor het stoffelijk overschot
werd gevonden. Weldra kwam de officiële
lezing: Wilma Montesi was onwel geworden
bij het pootje baden op het strand van
Ostia, was verdronken en haar lijk was
twintig kilometer zuidelijker aangespoeld.
In oktober werd het dossier-Montesi door
de politie afgesloten, hoewel reeds in mei
de naam was genoemd van Gianfranco
Piccioni, zoon van de toenmalige minister
van Buitenlandse Zaken.
In oktober schreef de jonge journalist
Silvano Muto in zijn weekblad „Attualita"
een opzienbarend artikel waarin hij de
jonge Piccioni min of meer openlijk van
doodslag beschuldigde. Piccioni reageerde
met grote vertraging op deze beschuldiging
en op de geruchten, die al maandenlang de
ronde deden. Maar van overheidswege
werd Mulo voor het gerecht gedaagd, be
schuldigd van het „verspreiden van ge
ruchten die de openbare orde in gevaar
brachten". Het werd 'n opzienbarend pro
ces. De voornaamste getuige a décharge,
juffrouw Bisaccia, legde zeer verwarrende
en fantastische verklaringen af en bleek
voor Muto eer bezwarend dan ontlastend.
Een tweede jonge vrouw, Anna Moneta
Caglio, vertelde dat zij zich, toen het
politie-onderzoek nog hangende was, reeds
bij de procureur had gemeld en hem de
toedracht der zaak, voor zover haar be
kend, had willen uiteenzetten, maar dat
zij door hem als fantaste de deur was
gewezen.
Interessant
Toch waren haar mededelingen interes
sant genoeg. Reeds het verhaal van haar
aankomst in Rome (zij is Milanese) met
een aanbevelingsbrief van haar vader, een
notaris, aan de minister van Binnenlandse
Zaken, was de moeite waard. De secretaris
van de minister zei haar dat de man die
werkelijk invloed had, niet de minister
was, maar „markies" Montagna. Dit bleek
juist te zijn. Zo juist, dat mejuffrouw
Caglio en zij schaamde zich er niet
voor het te zeggen het voor haar
carrière in de hoofdstad verstandig vond
op de zeer openlijke attenties van de mar
kies in te gaan. Na enige tijd had zij het
vermoeden opgevat dat een deel van de
inkomsten van Montagna voortvloeiden
uit een handel in verdovende middelen,
waarbij enkele zeer vooraanstaande per
sonen waren betrokken. -
Het proces eindigde met de veroordeling
van Silvano Muto die in hoger beroep ging.
Bij het tweede proces ging „La Caglio"
door de Brits-Amerikaanse pers „zwarte
zwaan" genoemd nog verder en haar
woorden schenen aan betekenis te winnen,
doordat een hoge officier van de carabi
nieri een rapport inzond, waaruit bleek
dat Montagna, de vriend van ministers als
Tupini (thans burgemeester van Rome),
Piccioni (een der meest vooraanstaande
christen-democratische politici) Spataro en
Scelba, in werkelijkheid een Siciliaans
avonturier was, die ten onrechte de naam
voert van „Markies van San Batholomeo".
Hij was reeds enkele malen veroordeeld
wegens oplichting en het was hem ver
boden Rome te bezoeken, laat staan
er te wonen. In de fascistische tijd had hij
zich gehandhaafd door diensten te bewijzen
aan hoge fascisten, onder meer de zoons
van Mussolini, die hij in aanraking bracht
met vrouwen van verdacht allooi.
De positie van de jonge Piccioni werd
erg wankel, toen bleek dat de datum van
een recept, dat hij had overgelegd om te
bewijzen, dat hij op de dagen 9 en 10 april
1953 ziek was geweest, vervalst was. Me
juffrouw Caglio vertelde over een nachte
lijk bezoek van Montagna aan het minis
terie van Binnenlandse Zaken, waar hij
intiem vriend van het hoofd der politie,
Politi zijn jonge vriend Piccioni, die in
moeilijkheden was, zou hebben geholpen.
Mejuffrouw Bisaccia, een hysterisch per
soontje, ondermijnd door het misbruik van
cocaïne, verklaarde dat alles wat zij vroe
ger had gezegd, vals was, dat zij wel de
gelijk wist van de feesten op Capocotta,
maar dat men haar met de dood had be
dreigd, als zij zou praten. Later nam zij
dat alles, in een zitting waarbij zij een ze
nuwaanval kreeg, weer terug.
Aanklacht
Op dat ogenblik vond het O.M. dat het
tijd werd het proces tegen Muto af te slui
ten en de instructie te heropenen over de
raadselachtige dood van Wilma Montesi.
Het onderzoek werd opgedragen aan de
rechter van instructie Sepe, die er vele
maanden aan werkte en tenslotte vierhon
derd kilo materiaal verzamelde. Piccioni
en Montagna werden tijdelijk in voorarrest
geplaatst. De voornaamste aangeklaagde is
nu Piccioni, die ervan beschuldigd wordt,
dat hij, om schandaal te voorkomen en
overtuigd dat zij toch dood was, Wilma
Montesi, die in zijn gezelschap tijdens een
festijn door het overmatig gebruik van
verdovende middelen bewusteloos was ge
worden, op het strand heeft neergelegd, op
zulk een wijze dat het de schijn had of zij
dood was aangespoeld. Door dit te doen
heeft hij veroorzaakt, dat de bewusteloze,
die water en zand in de longen kreeg, de
verstikkingsdood is gestorven. Montagna
en het vx-oegere hoofd der politie, Politi,
worden beschuldigd hem bij deze opzet te
hebben geholpen, en Politi in het bijzon
der, dat hij het politieonderzoek naar de
doodsoorzaak van het meisje opzettelijk
zo heeft geleid, dat men tot verkeerde con
clusies moest komen. Daarnaast zijn er nog
elf beschuldigden wegens meineed, onder
wie „La Bisaccia".
160 cm. breed (U heeft dus veel minder stof nodig)
een ideale kwaliteit voor japonnen en blouses,
in zwart en pasteltinten
Gr. Houtstraat 54-éö Haarlem Tel. 11955
De Sociaal-Economische Raad heeft op verzoek van de minister van Sociale Zaken
en Volksgezondheid een advies opgesteld inzake de herziening van de invaliditeits
verzekering. Vallen thans ook de zelfstandigen onder de werkingssfeer van de
invaliditeitswet, het uiteenlopen van de behoeften van deze zelfstandigen aan een
voorziening tegen geldelijke gevolgen van invaliditeit en de te verwachten moeilijk
heden bij de inning van de premies van de zelfstandigen met lage inkomens, maken
het aldus de S.E.R. ongewenst ook hen in de verplichte invaliditeitsverzeke
ring te betrekken, zodat geadviseerd wordt deze verzekering tot de loontrekkenden
inclusief het ovex-heidspersoneel te beperken. Een premie- en uitkeringsloon
grens, gelijk aan die van de ongevallenwetten, wordt gewenst geacht. Volgens de
S.E.R. zal de premie ongeveer VA percent van het loon moeten bedragen.
Een deel van de raad acht het aan
vaardbaar, dat wel de mogelijkheid wordt
geopend van vrijwillige voortzetting
der verzekering door degenen, wier ver
plichte verzekering een einde neemt, een
en ander onder bepaalde waarborgen. Het
andere deel van de raad acht een dergelij
ke vrijwillige verzekering in strijd met de
opzet van het geheel.
De S/E.R. is van oordeel, dat de verze
kering slechts dan een redelijke compen
satie van door invaliditeit veroorzaakte
loonderving geeft, indien de uitkeringen
verband houden met het gederfde loon en
met de mate van invaliditeit.
Voorgesteld wordt vier klassen van in
validiteit in te voeren.
Aangezien loon wijzigingen tijdens de
uitkeringsduur de omvang van loonder
ving beïnvloeden, kan de doelstelling van
de verzekering slechts ten volle worden
verwezenlijkt door aanpassing van de uit
keringen aan de wijzigingen in de algeme
ne loonindex.
Nu met de invoering van de algemene
ouderdomswet de oudex-dom als een zelf
standige oorzaak van inkomstenderving is
aangemerkt, is er volgens de S.E.R. geen
reden daarnaast na het bereiken van de
65-jarige leeftijd een vergoeding wegens
loonderving uit hoofde van invaliditeit toe
te kennen. De betrokken uitkeringen wa
ren daarom bij het bereiken van de 65-
jarige leeftijd te beëindigen.
Cumulatie van uitkeringen krachtens de
invaliditeits-verzekering met uitkeringen
krachtens de ongevallen- en ziekengeld
verzekeringen dient volgens de S.E.R. niet
mogelijk te zijn.
Gelet op het collectieve kax-akter der
verzekering en op de vaststelling van de
uitkeringen als een percentage van het
loon, dient volgens de S.E.R. ook de premie
uitgedrukt te worden in een pei'centage
van het loon.
De economische gevolgen van de invoe
ring der verzekering vox-men uitzonder
lijke omstandigheden daargelaten geen
beletsel tegen invoering daarvan, aldus de
S.E.R.
Overeenkomstig de organisatiewet so
ciale verzekering zal de invaliditeitsverze
kering door de bedrijfsverenigingen dienen
te worden uitgevoerd. Om te waax-borgen,
dat ten aanzien van de invaliditeitsschat-
ting en de beoox-deling van de revalidatie-
mogelijkheid gelijke maatstaven worden
aangelegd, dienen coördinatiemaatregelen
ten aanzien van de medische beoox-deling
te worden getroffen.
Het denkbeeld de premie per bedrijfs
vereniging vast te stellen, heeft overigens
in de raad geen meerderheid kunnen ver-
werven. Het gevolg hiervan zou namelijk
zijn, dat niet onbelangrijke verschillen in
de premiehoogte zouden kunnen ontstaan,
hetgeen ongewenst geacht werd.
COLOMBO (AFP) Premier Tsjoe En
Lai van communistisch China heeft een
uitnodiging aanvaard om op 4 februari de
onafhankelijkheidsfeesten op Ceylon bij te
wonexx. Hij wordt eind januari te Colombo
verwacht, aldus heeft de Singalese pre
mier Baudaranaike medegedeeld.
Tsjoe is zaterdag voor een officieel be
zoek in de Afghaanse hoofdstad Kaboel
aangekomen.
Thans is de benoeming tot directeur van
het Rijksinstituut voor visserijonderzoek te
IJmuiden van dr. P. Korringa, bioloog te
Bergen op Zoom als opvolger van dr. B.
Havinga officieel afgekomen.
Dr. Korringa is afkomstig uit Heemstede,
waar hij in 1913 werd geboren. Nadat hij
in Haarlem zijn lagere en middelbare stu
dies had voltooid, studeerde hij te Amster
dam biologie, deed in 1937 zijn doctoraal en
pi-omoveeröe in 1940 cum laude op een
proefschift over „Broedval bij oesters". Dr.
Korringa, die twintig jaar in Bergen op
Zoom bij het rijksinstituut voor visserij-
onderzoek gewerkt heeft, gaat zich in Dx-ie-
huis vestigen.
Het instellen verder van één centraal
beoordelingsorgaan heeft eveneens meer
nadelen dan voordelen. Hiervan heeft men
dus afgezien en slechts geadviseex-d tot het
instellen van een coördinerend lichaam.
Dit orgaan zal dus toezicht dienen te hou
den op de medische diensten der ver
schillende bedrijfsverenigingen. De door
deze instanties uitgebrachte adviezen zul
len door dit centrale orgaan beoordeeld
worden, waarna zij weer in handen zullen
worden gesteld van de bedrijfsverenigingen.
Tot herstel of ter vergroting van de ar
beidsgeschiktheid dient aldus het ad
vies de mogelijkheid te worden geopend,
dat krachtens de verzekering genees- en
heelkundige behandeling en andere voor
zieningen, zoals omscholing, hulpmiddelen
e.d. worden verstrekt. De beslissing hier
over dient aan het uitvoeringsorgaan te
worden overgelaten. Op weigeringen wil
men het stellen van sancties mogelijk
maken.
De vraag of het aanbeveling zou verdie
nen de ziekengeld-, irwaliditeits- en onge
vallenverzekering tot één wettelijke ver
zekering tegen geldelijke gevolgen van ar
beidsongeschiktheid samen te vatten, heeft
de S.E.R. niet behandeld, omdat een dus
danige éénmaking invoering van de nood
zakelijke verbeteringen in de invaliditeits-
wetgeving ongetwijfeld zou vertragen.
De S.E.R. is voornemens een afzonderlijk
advies uit te brengen over de materiële in
houd van de bij intrekking van de inva
liditeitswet te treffen overgangsregeling,
zowel voor de invaliditeitsverzekering als
voor de weduwen- en wezenverzekering.
In dit advies zal de S.E.R. dan tevens be
handelen de financiering van de over
gangsregeling en de regeling van de aan
spraken krachtens de huidige invaliditeits
wet.
T uinieren
Medeburgers, het zal er wel nooit van
komen, maar indien wel: Ik wil graag in
uw tuintje komen zitten als het klaar is,
maar ik steek er geen hand in uit. Géén
hand! Of het zou een beetje harken moe
ten zijn; maar do.n een klein overzichtelijk
stukje en vooral niet om hoeken, waar
niemand meer naar me kijkt.
Eens, in een zeer prille toestand, toen
ik nog aan het ontluiken was, heb ik ge
meend een zekere groei in het midden,
precies onder de knoop van mijn colbert
jasje, te kunnen onderdrukken met spit-
en hakwerk, maar dat bleek een tragische
fout te zijn. Ik kwam al werkende terecht
in die vicieuze cirkel: Meer werken, meer
honger, meer buikDat was toen een klei
ne teleurstelling, die echter geen sporen
naliet.
Maar mijn hevige idiosyncrasie voor
tuinarbeid is ontstaan in een latere perio
de. Als u even de tijd hebt, zal ik het u
vertellen:
Ik had een buurman, die op- en onder
ging in zijn tuin. Daar ik hem graag
mocht, liep ik vaak, met een volkomen
gefingeerde belangstelling, met hem die
tuin rond, langs al dat groene grut vlak
boven het aardoppervlak, dat voorbeschikt
was om, onder onuitspreekbare Latijnse
namen, op te groeien tot de edelste gewas
sen, maar dat voor mij in niets verschilde
van het ordinairste onkruid. Met een vage
aandacht, die in werkelijkheid ergens an
ders toefde, voedde ik zijn enthousiasme.
Tot zover tvas het steeds goed gegaan.
Toen kwam echter die noodlottige dag
waarop hij, met iets smekende in zijn ogen,
zei: „Ik kom er niet doorheen. Zou je me
niet even willen helpen?" Ik had het ge
voel, dat het iets met zijn geluk te maken
had, dus zei ik „Ja": Maar al gauw bleek,
dat dat „even" heel veel langer duurde
kan ik begrepen had, namelijk een volle
dag lang!
Aan het eind van die beproeving zaten
we als twee gezapige vuile landmannetjes
op een bankje nog wat na te lallen in de
avondzon, met aan onze voeten ons in
drukwekkend operatieterrein, nu een mooi
stuk diep-zwarte aarde met talloze richel
tjes, greppeltjes en georganiseerde kluit
jes, waarin op regelmatige afstanden ein
deloos veel pas beginnende plantjes nog
in een soort flauwte neerlagen.
En toen gebeurde het verschrikkelijke!
Als door een onzichtbare hand werd plot
seling het hekje opengestoten en een se
conde later was de tuin gevuld met een
ontstellende hpeveelheid dartele hondjes.
Waar ze allemaal vandaan waren gekomen
is me tot op heden een raadsel gebleven,
maar het zal wel een feestje van een hon
den-buurtvereniging geweest zijn.
Met een onverklaarbare energie en onder
het uitstoten van woeste klanken rausten
ze achter elkaar aan de tuin door, in een
steeds wilder tempo. De kluiten pas be-
werkte aarde vlogen hoog door de lucht
en met die aarde ook al het jonge groene
leven, dat daar even tevoren met zoveel
liefde in was gevlijd.
De buurman, van zijn eerste schrik be
komen, sprong met heroïsche gebaren de
arena binnen, maar al zijn vreselijke be
dreigingen met dood en verminking had
den niet de minste uitwerking. Het waren
waarschijnlijk allemaal dove hondjes.
Vijf minuten precies duurde dit hondse
tafereel. Toen verdwenen ze weer even
plotseling als ze waren gekomen, een stuk
omwoeld land achterlatend, dat in niets
meer verschilde van de onontgonnen ter
reinen buiten het hek.
Mijn buurman stond daar als een ge
broken man, een gebroken tuin-man. „We
kunnen weer van voren af aan beginnen"
zei hij. „We kunnen het ook niét doen",
dacht ik. En ziet, toevallig viel mij op dat
ogenblik in, dat ik de eerste dagen, alle
eerste dagen zelfs, bezet was. Met veel
spijt en spit heb ik toen afscheid van hem
genomen. Ik kon nog net mijn bed berei
ken. Huisgenoten hielpen me erin.
Sindsdien heb ik hem nooit meer in zijn
tuin zien staan. Dat wil zeggen, hij moet
er nog wel vaak gestaan hebben, maar
gezien heb ik hem nooit meer.
Vat u me?
Cliiel de Boer
WENEN (Reuter Kanselier Julius
Raab van Oostenrijk heeft zondag voorge
steld, vier-mogendhedenbesprekingen te
houden over de Hongaarse kwestie. Zijns
inziens moest men voorstellen om Honga
rije een neutrale status te geven in over
weging nemen. In een radiorede verklaar
de Raab, dat het Hongaarse volk „zeker
graag akkoord zal gaan met neutraliteit in
een of andere vorm". Hij ontkende, dat
Oostenrijk zich tracht te mengen in de bin
nenlandse aangelegenheden van Hongarije,
„maar het is voor ons een zaak van het
hart om die mensen te steunen, die bjj ons
hun toevlucht zoeken".
Raab zei, dat Oostenrijk de vluchte
lingen, die naar huis willen terugkeren,
niet tegenhoudt. Tot dusver hadden echter
slechts 1.773 Hongai-en om repatriëring
verzocht.
Eerder had een woordvoerder van de
Oostenrijkse regering de door de Hongaarse
regering uitgespoken beschuldiging, dat
Hongaarse vluchtelingen mishandeld wor
den in Oostenrijkse kampen en hun belet
wordt naar Hongarije terug te keren, als
zij dat willen, van de hand gewezen. Deze
beschuldigingen waren vervat in een brief
die de Hongaarse delegatie bij de UNO
aan secretaris-generaal Hammarskjoeld
gestuux-d heeft. De minister van Binnen
landse Zaken, Oskar Helmer, verklaarde,
dat de Oostenrijkse autoriteiten alleen
maar een schriftelijke verklaring ver
langen, dat vluchtelingen vrijwillig terug
keerden. Helmer vertelde dat van de
167.000 Hongaarse vluchtelingen slechts
1.595 verzocht hebben te mogen terugkeren
en dat 1.460 van hen reeds naar Hongarije
teruggebracht zijn. Ook zeide Helmer, dat
in de kampen speciale maatregelen ge
troffen worden om te beletten, dat vluch
telingen leden van de Hongaarse repatri-
eringscommissie beledigen die reeds in
Oostenrijk gearriveex'd zijn en die spoedig
een bezoek aan de kampen zullen brengen.
Dit is een duidelijk bewijs dat Oostenrijk
niemand belet terug te keren, aldus de
x-egeringswoordvoerder.
Het Oostenrijkse ministerie van Lands
verdediging heeft medegedeeld, dat een
dertigtal Hongaarse militairen zondag
middag nabij Nikitisch, in het Burgenland,
ongeveer driehonderd schoten uit automa
tische wapens heeft gelost op twintig Hon
gaarse vluchtelingen, die zich ongeveer
vijftig meter aan de Oostenrijkse zijde van
de grens bevonden. De vluchtelingen
waren hierdoor gedwongen naar Hongarije
terug te keren.
Het ministerie besloot met de verklaring
dat de Oostenrijkse regering, na een zorg
vuldig onderzoek van de toedracht van dit
incident, een krachtig protest bij de Hon
gaarse autoriteiten zal indienen.
C omplimenten
De voorzitter van de Hongaarse com
missie voor repatriëring van Hongaarse
vluchtelingen, Esztergalyos, heeft na be
sprekingen in Wenen voor radio-Boeda-
pest de vertegenwoordigers van de Oosten
rijkse regering, de UNO en het internatio
nale Rode Kruis gepx-ezen voor de mede
werking, die zij aan de commissie bij haar
werk in Oostenrijk hebben verleend. Hij
hoopte, dat de commissie ook in andere
westelijke landen zo ontvangen zou wor
den. Esztergalyos verklaarde, dat de com
missieleden vrijelijk met de vluchtelingen
in Oostenrijk over de economische toe
stand in Hongarije gesproken hebben. „Wij
willen dat onze landgenoten in het buiten
land een juist beeld hebben van de toe
stand, die zij bij terugkeer verwachten
kunnen, om teleurstelling te voorkomen.
Wij willen niemand dwingen naar ons
land terug te keren", zo zei hij.
Onze correspondent te Wenen voegt hier
aan toe: De Oostenrijkse regering is be
zorgd over de kampen, die in de nabijheid
van de Hongaarse grens liggen, en waar
mogelijkerwijs onlusten kunnen uitbreken
tengevolge van minder goede verpleging.
Het is niet uitgesloten, dat ontevreden ele
menten Oostenrijkse opslagplaatsen gaan
plunderen en wanneer Oostenrijkers zich
hiertegen zouden verzetten, wie waarborgt
de Oostenrijkse regering dan, dat er geen
Hongaarse militairen binnen stromen om
hun landgenoten zogenaamd te helpen of te
bevrijden?
Ofschoon Oostenrijk gebukt gaat onder
de financiële lasten van een miljoen schil
ling per dag voor de verpleging van de
vluchtelingen, is de regering toch het meest
bezorgd over de politieke complicaties, die
een gevolg kunnen zijn van te weinig hulp
uit het buitenland.
