Miljoenen
Van dag tot dag
Nota van Moskou
Zweden beschuldigd van
spionage
Veertien „agenten"
gearresteerd
Parlementair commentaar
Polen vraagt Amerika
om tarwe en vet
Regeringsbeleid gehekeld in
proces te Boedapest
Ghana verzoekt toelating
tot de UNO: nummer 81
3
Vier vlotvaarders vermist
op de Stille Oceaan
Poging om Hey er da hl in
het ongelijk te stellen
Britse pacifisten in actie
tegen H-bomproeven
De achtste hemel
DONDERDAG 7 MAART
De zwaarwichtige Kamerdebatten van
deze week, als uitvloeisel van de niet ge
waardeerde regeringsplannen tot „beste
dingsbeperking" hebben totnutoe wel dui
delijk gemaakt dat de maatregelen, die het
kabinet in een ook al niet hechte eenheid
heeft uitgebroed, niet onveranderd tot toe
passing zullen komen. Tegenover het ka
binet, dat zich in vele bochten wringt om
te ontkomen aan een werkelijk effectieve
bezuiniging der overheidsgelden, staan de
organisaties van diverse belangengroepen
en vele Kamerleden. Zij staan tegenover
elkaar, omdat rij verschillende methodes
voorstaan om te komen tot iets, waarvan
zij de noodzakelijkheid beiden inzien: be
zuiniging.
De situatie op de geldmarkt en in de de
viezenpot is nog Aiecds zorgwekkend ge
noeg om deze bezuiniging te motiveren,
doch de methodes lopen ver uiteen en het
is nu gekomen tot het zeer moeilijke zoeken
naar de gulden middenweg, die niet leidt
over lijken. De vergelijking is natuurlijk te
sterk, maar zowel de onevenredige verho
ging van de melkprijs als het opschroeven
van de opbrengst der inkomstenbelasting
zou bepaalde bevolkingsgroepen zo heftig
hebben getroffen, dat deze weg inderdaad
over spreekwoordelijke lijken zou zijn ge
gaan.
Een nieuwe loonronde is uitgesloten. De
melksubsidie handhaven kost theoretisch
zestig miljoen, practisch veel minder om
dat deze kosten al gedeeltelijk door andere
bezuinigingen zullen worden opgevangen.
Dit betrekkelijk geringe bedrag gering
in verhouding met wat de begroting aan
getallen vertoont ten aanzien van andere
overheidsuitgaven .moet te vinden zijn
in beperking der elders vastgelegde over
heidsgelden, aldus betogen zowel de vak
bonden als de organisaties van werkgevers
en middenstand. In dit geval staat de af
wijzende groep dus zeer sterk, al spelen
uiteenlopende motiveringen van die afwij
zing een rol in het geheel.
Waar zullen nu de enkele miljoenen voor
de melksubsidie vandaag geschraapt wor
den? Zij zijn geen kabinetscrisis waard en
het kabinet zal deze ook niet riskeren.
Er is vorige week in de Kamer opge
merkt, dat de minister van Oorlog, de heer
Staf, geringe belangstelling voor het debat
aan de dag legde. Men leidde daaruit af dat
hij zeker was van zijn financiële basis. Wij
hebben de indruk dat deze functionaris
thans wel iets vaker in de Kamer aanwezig
zal. zijn dan vorige week want zoals de
zaken nu staan, is geen enkel departement
meer zeker. En zijn departement slokt het
leeuweaandeel der begrotingsgelden op.
Wellicht dwingen de omstandigheden ertoe,
dat in de komende onderhandelingen veler
ogen zich op de heer Staf richten, en niet
op Staf alleen.
ADVERTENTIE
STOCKHOLM (UP) Blijkens een nota,
die de Russische regering gisteravond aan
de Zweedse ambassadeur in Moskou. Rolf
Sohlman heeft overhandigd, zijn „de laat
ste tijd" veertien Zweedse spionnen in de
Sovjet-Unie gearresteerd.
De Zweedse regering heeft deze beschul
digingen als „volkomen absurd" van de
hand gewezen.
Zweden zou de afgelopen jaren subver
sieve activiteiten in de Sovjet-Unie hebben
geleid. De agenten zouden in hoofdzaak
zi.;n gerccruterd door de Estlandse „bevrij-
dingsraad" in Zweden.
Estlandse vluchtelingen (die inderdaad
in grote getale in Zweden verblijven) zou
den in Stockholm door officieren van de
Zweedse inlichtingendienst worden geïn
strueerd in de spionagedienst.
Het complot zou zijn ontdekt, toen een
der spionnen, een zekere Mumm Endel,
radiocontact met Zweden trachtte te krij
gen. „Alle veertien hebben bekend en zijn
inmiddels veroordeeld", zo wordt in de
Russische nota gezegd.
„Wij verwachten, dat de regering van
Zweden stappen zal nemen om aan deze
activiteit een einde te maken", zo besluit de
nota.
Volgens Zweedse autoriteiten dient de
Russische actie te worden gezien tegen de
achtergrond van het ontdekken van drie
gevallen van spionage voor de Sovjet-Unie
in Zweden gedurende de afgelopen acht
maanden. Naar aanleiding hiervan werd
een aantal employés van de Russische am
bassade in Stockholm op verzoek van de
Zweedse regering teruggeroepen.
Aanval op Denemarken
Woensdag heeft de „Izvestia", het offi
ciële orgaan van de Sovjet-regering een
aanval op Denemarken gedaan, welks re
gering ervan beschuldigd wordt de ver
betering in de verhouding tussen beide
landen te saboteren. Deense regeringskrin
gen, althans enkele vertegenwoordigers
daarvan, zijn begonnen de stromingen in
de buitenlandse politiek te volgen, die een
einde willen maken aan de internationale
ontspanning en de wereld weer tot de kou
de oorlog willen dwingen, aldus schrijft het
blad volgens Tass.
195 7
(Van onze parlementaire redacteur)
Was het debat over de nota inzake be
stedingsbeperking tegengevallen wat de
daarover door de Kamerleden gehouden
redevoeringen betreft, helaas moet ik het
zelfde vaststellen omtrent hetgeen de mi
nisters ten beste hebben gegeven. Teke
nend was in dit opzicht het, vooral ook
wat de inhoud aangaat, nogal malle betoog
van de minister-president. Feitelijk erken
de hij ronduit, dat handhaving van het
financieel-economisch evenwicht hem en
zijn ambtgenoten min of meer uit de hand
was gelopen. Bij herhaling gewaagde hij
van ondervonden teleurstellingen, van een
ontwikkeling van de dingen, die slechter
was geweest dan eigenlijk wel verwacht
was. Het had er zo nu en dan veel van weg
alsof men iemand hoorde spreken, die zich
genoopt zag te erkennen dat hij zich mis
rekend had. De minister-president merkte
bij wijze van troost op, dat zich in het
buitenland soortgelijke moeilijkheden voor
doen als die waarmee wij thans te kampen
hebben. Maar hij kon ook een en ander
aanvoeren, dat tot op zekere hoogte ver
trouwen in de toekomst wekte. Dat hij
vooral stilstond bij de door prof. Oud tot
uiting gebrachte critiek, lag voor de hand.
Hij keerde zich tegen diens opmerking over
een te groot aantal ministers en staats
secretarissen en merkte onder meer op dat
mr. Helders toch nog altijd beter wist wat
hij deed bij zijn toetreding tot dit kabinet,
dan met mr. Oud het geval was geweest,
die tot de oprichters had behoord van.
de Partij van de Arbeid. Dr. Drees hield
prof. Oud diens eigen geschiedschrijving
over „Het jongst verleden" onder de neus
om aan te tonen dat, in nog aanmerkelijk
sterkere mate dan voor het tegenwoordige
kabinet, voor het kabinet-Colijn van 1933
had gegolden, wat mr. Oud, die daarvan
zelf lid was geweest, als zwakheden had
geschetst. Zo kwam de minister-president
bij een der politieke kernvragen terecht, te
weten, of het binnen het huidige kabinet
ontbreekt aan homogeniteit. Uiteraard had
het aan meningsverschillen omtrent het
geen er thans moet gebeuren, niet ontbro
ken. Ware het anders geweest dan zouden
de ministers geen knip voor de neus waard
geweest zijn. Maar tenslotte waren zij toch
tot het eenstemmig oordeel gekomen, dat
men in de bezuinigingsnota weerspiegeld
ziet.
Een sprekend bewijs van die homogeni
teit had eerder op de middag minister
Suurhoff geleverd, toen hij minister Klom-
pé in bescherming nam naar aanleiding
van een door prof. Oud ondernomen aan
val op een door haar onlangs uitgezonden
circulaire ten behoeve van de armsten on
der de ouden van dagen. De minister van
Sociale Zaken merkte op, dat prof. Oud,
die destijds wel de „suikeroom" voor de
hogere ambtenaren had willen spelen, zich
tegenover de genoemde groep van ouden
van dagen wel heel stiefvaderlijk had ge
toond. Voorts betoogde minister Suurhoff
hoe het negeren van de door hem voort
durend gepredikte matiging bij de vrije
loonvorming een der oorzaken is geweest
van de huidige moeilijkheden.
Het was begrijpelijk, dat minister Suur
hoff als het ware van prof. Oud eiste, zijn
aantijging, dat de minister van Sociale
Zaken in 1956 een „verkiezingsloonronde"
zou hebben bevorderd tegen beter weten
in terug te nemen.
Nog even terugkerende tot het slotwoord
van de minister-president, stip ik aan, dat
deze duidelijk te kennen gaf niet bereid te
zijn met minder „geld" "genoegen te nemen
dan de nota vraagt. Zo kreeg de Kamer
dus te horen, waar de grens ligt van wat
zij kan ondernemen zonder een botsing
met het kabinet te veroorzaken. Waar
schijnlijk zal het ook niet zover komen, al
zal er nog wel een vrij felle strijd worden
gevoerd.
WASHINGTON (UP) Polen heeft
thans de Verenigde Staten formeel ver
zocht, het te helpen met landbouwover
schotten als tarwe, vetten en katoen.
De Amerikaanse regering heeft het ver
zoek in overweging genomen.
Polen zou een bedrag van 100 tot 300
miljoen dollar willen lenen voor de aan
koop van landbouwoverschotten, land
bouwmachines en machines voor de steen
koolwinning, doch van Amerikaanse zijde
heeft men reeds laten doorschemeren, dat
in geen geval hulp van dermate grote om
vang zal worden verstrekt.
BOEDAPEST (AFP). - De Hongaarse
schrijver Gali, die te Boedapest terecht
staat op beschuldiging van het uitgeven
van een illegaal blad, is woensdag onder
vraagd over zijn artikelen over wegvoe
ring van Hongaren naar de Sovjet-Unie.
Volgens de Hongaarse regering zijn de
berichten over deportage een verzinsel van
de westelijke propaganda. Op de vraag van
de vrouwelijke president van de rechtbank
van wie hij inlichtingen over deportage
had ontvangen, zei Gali, dat hij het had
gehoord van jongemannen, die uit treinen
die hen naar de Sovjet-Unie brachten,
zijn ontsnapt. Ook in het ziekenhuis, waar
in hij wordt verpleegd, zijn een aantal
mensen, die uit de Sovjet-Unie zijn terug
gekeerd. waarheen zij waren gedeporteerd.
De president antwoordde, dat het laatste
haar niet interesseert, het gaat alleen om
de inlichtingen, waarover hij beschikte
voordat hij zijn artikelen in december
schreef. Gali zei, dat het zijn bedoeling
was de regering ertoe te brengen een uit
leg te geven van de wegvoering van Hon
garen naar de Sovjet-Unie. De regering
had bijvoorbeeld kunnen zeggen, dat de
politie in een staat van wanorde verkeer
de en dat er voorlopig geen andere midde
len waren ter bescherming van de veilig
heid. De president verbood hem hierover
te spreken. Gali zei hierop: „Bovendien
weet het gehele land van deze feiten".
Glimlach
De president zei vervolgens: „U hebt
geschreven, dat in 1944 de Duitsers vele
Hongaren hebben weggevoerd en dat de
Russen in 1956 hetzelfde hebben gedaan,
omdat alle dictaturen op elkaar lijken.
Hoe hebt u, die zelf door de Duitsers is
gedeporteerd, dat kunnen schrijven?" Op
deze vraag reageerde Gali met een glim
lach.
(UP). - In diplomatieke kring te Wenen
verluidt, dat eenheden van leger en militie
in Boedapest tijdens het nachtelijke uit
gaansverbod. aanzienlijke versterkingen
ontvangen met het oog op de vrees voor
een nieuwe opstand, als op 15 maart de
revolutie van 1848 tegen Oostenrijk wordt
herdacht. Er zijn extra tanks en gepant
serde verkenningswagens aangekomen en
er wordt meer dan normaal gepatrouil
leerd.
NEW YORK (Reuter) De Veiligheids
raad komt vanmiddag bijeen om de aan
vraag van Ghana om het lidmaatschap van
de UNO te bespreken. Groot-Brittannië en
Australië hebben om een bijeenkomst van
de raad verzocht. Men verwacht dat de
nieuwe staat, zowel in de Veiligheidsraad,
als in de UNO-Assemblée, geen oppositie
zal ontmoeten. Ghana zou de 81ste lidstaat
worden. Het Afrikaanse Nationale Congres,
het grootste Afrikaanse politieke lichaam
in Zuid-Afrika, heeft in een boodschap aan
regering en volk van Ghana gevraagd zich
in te spannen voor een „Afrikaanse staten
bond". De Verenigde Staten hebben de
nieuwe staat officieel erkend. Groot-Brit-
tannië heeft de UNO meegedeeld, dat Togo-
land zich aangesloten heeft bij Ghana.
Daarmee komt officieel een einde aan het
beheerschap over Togoland overeenkom
stig een UNO-resolutie.
„Wij mogen Groot-Brittannië soms cri-
tiseren, doch hiervoor verdient Groot-Brit
tannië ongetwijfeld een gelukwens", aldus
heeft premier Nehroe van India verklaard
over de onafhankelijk-wording van Ghana
Onder vrijheid heb ik van jongs af aan
verstaan: kunnen doen en laten waar je
zin in hebt. Dit heeft mij altijd iets heer
lijks toegeschenen en dat doel het nog.
Maar deze vrijheid schijnt alleen voor
sommige dieren te zijn weggelegd, lang
nog niet voor alle dieren. Bij een mier
bijvoorbeeld is hiervan geen sprake. Een
mier is dan ook de laatste die ik aan een
mens ten voorbeeld zou willen stellen.
Verder worden haast alle dieren in hun
vrijheid beperkt door andere dieren, die
hen graag lusten. Alleen de dieren, die
voor geen enkel dier hoeven te vrezen en
de dieren, die door geen enkel dier lekker
gevonden worden, zijn volkomen vrij.
Toch zijn zij ver boven ons bevoorrecht.
Alleen dit al: een dier heeft zijn hele leven
lang de tijd aan zichzelf.
Hoe treurig het met ons gesteld is besef
fen wij gelukkig niet voortdurend.
Ten eerste worden wij in alles gedwars
boomd door de rechten van onze mede
mens. Schop eens een voorbijgangerDeze
vrijheidsbelemmering kan ten dele nog
worden opgeheven door geld. Als iemand
maar betaalt mag hij alles uit winkels
wegnemen wat hij maar wil. Kracht is,
anders dan bij dieren, alleen maar gevaar
lijk.
Als we het conflict met een medemens
vermijden blijft er nog heel wat over, dat
we doen en laten kunnen, zult u zeggen.
Ja, als we geen banen hadden, geen banen
hoefden te hebben. Als we ons geen gekke
behoeften hadden aangemeten: kleding,
huisvesting.
Met de man, die het eerst een dierenvel
aantrok en daarmee zijn eigen pels en de
staat van dier verloor, is het begonnen.
En nu zitten ivij er mee. Ook letterlijk. Wij
zitten, als vissen in het ijs. Onze beweging
zijn wij kwijt.
Erger dan vissen. Die bewaren daarbij
nog hun natuurlijke gedaante maar wij
worden in onze beklemming aan alle kan
ten misvormd, wij zitten als figuren van
ouderwetse letterdoeken, u kent ze nog
wel, poppetjes met alles haaks, en dan in
't ijs. Alleen nog maar wat bewegen met
een handje of een voetje, of met de her
sentjes inwendig. En dat noemen wij leven.
In die houding praten wij over vrijheid,
over vrijheid en democratie en dan weer
over vrijheid.
En het gekste. Ieder denkt nog dat hij
vrij is. Ik drink toch mijn biertje, ik leg
mijn kaartje! Wat wij kunnen doen met
ons voetje of handje noemen we niet alleen
leven, we vinden het leven. Wij hebben
niet het minste inzicht.
Jongeren misschien, uit een geslacht,
geboren op een breukvlak van onze be
schaving. Leven zonder je te binden aan
wie of wat ook, zou dat het geheim zijn
van de spijkerbroek en-generatie? De vrij
heid zoeken van de dieren, die niemand
lekker vindt?
Belcampo
SANTIAGO DE CHILE (UP) In Chili
maakt men zich zorgen over het lot van
Eric de Bishop en zijn vier tochtgenoten,
die met het vlot „Tahiti-Nui" een poging
ondernemen van Tahiti naar Chili te va
ren. Tot maandagavond had men in Chili
radio-contact met het vlot. De Bishop
meldde echter toen, dat een zware storm
kwam opzetten. Sindsdien heeft men niets
meer van de „Tahiti-Nui" vernomen. De
Bishop zei in zijn laatste radioboodschao,
dat de storm het vlot uit de kust van Chili
voerde. Hij gaf als positie op 170 mijl ten
zuidoosten van het Paaseiland en 150Ö mijl
uit de Chileense kust.
De Bishop maakt deze tocht om te be
wijzen, dat het mogelijk is dat Polynesiërs
eeuwen geleden naar Amerika voeren en
daar nederzettingen stichtten.
In 1947 maakte de Noor Thor Heyerdahl
met het vlot „Kon Tiki" een tocht van
Peru naar de Polynesische eilanden. Hij is
van mening, dat Zuidamerikaanse In
dianen op vlotten de Stille Zuidzee over
staken en zich in Polynesië vestigden. Het
voorbeeld van Heyerdahl werd later ge
volgd door de zestigjarige New Yorker
William Willis.
De reis van De Bishop is reeds twee we
ken ten achter op het tijdschema. Deskun
digen geven hem weinig hoop met het oog
op de nadering van de winter op het zui
delijk halfrond, die met zware stormen
gepaard gaat.
Heyerdahl zegt, dat het gemakkelijker
is van Zuid-Amerika naar Polynesië te va
ren dan andersom. Er loopt een stroming
van de Polynesische eilanden naar de Pe
ruviaanse kust, maar die is veel minder
sterk dan de tegenstroom waarop hij zich
met zijn „Kon Tiki" heeft laten drijven.
Hij zei ook, dat de route van De Bishop
te koud zou zijn geweest voor de naakte
Polynesiërs. Hij wil niet helemaal ontken
nen, dat de Polynesiërs mogelijk naar de
westkust van Zuid-Amerika zijn gevaren,
maar hij gelooft niet, dat er ooit sprake is
geweest van een emigratie op grote schaal.
De Bishop maakt de tocht met drie Fran
sen en een Chileen.
LONDEN (UP). Ook in Engeland
neemt de oppositie tegen de atoombom-
proeven van de regering toe. Premier Mac-
Millan heeft zoals men weet dinsdag ver
klaard, dat de proeven in de Stille Oceaan
voortgang zullen vinden ondanks de be
zwaren van Japanse zijde.
De Britse liberale partij liet na Mac-
Millans verklaring onder haar parlemen
taire kandidaten een copie van een petitie
circuleren, waarin de regering verzocht
wordt, de voorgenomen proeven met wa
terstofbommen af te gelasten.
De Britse vredesraad, de „Vereniging
van Vrienden van de Sovjet-Unie" en an
dere „pacifistische organisaties" bereiden
eveneens petities voor.
Sommigen dezer organisaties overwegen
het plan een groep mannen, vrouwen en
kinderen naar het centrum van de Stille
Oceaan te zenden om met „hun levende
lichamen" de Britse plannen te trotseren.
Volgens de organisaties hebben zich vele
vrijwilligers hiervoor aangemeld, maar de
reiskosten vormen een groot bezwaar. Ge
hoopt wordt nu dat Japan schepen be
schikbaar zal stellen om de vrijwilligers
naar het betrokken gebied te vervoeren.
Het verbazingwekkend animo
waarmee dit jaar elders in het
land het Carnaval is gevierd,
heeft de vraag doen rijzen of
er eindelijk een ban gebroken
is, die sinds het einde van de
vorige oorlog de geesten weer
hield van onbezorgde en onge
remde vreu'gde-uitingen. Er
heeft een druk gelegen op de
gemoederen, die misschien ten
slotte is opgeheven - doch
waardoor hij opgeheven zou
zijn, blijft een raadsel dat nie
mand zal vermogen op te los
sen.
Want het zou enigszins licht
vaardig moeten heten, te me
nen dat er nergens meer een
vuiltje aan de lucht is aan de
diverse hemelen, die ons be
staan overkoepelen - de poli
tieke hemel, waar donderkop
pen en kunstmatig opgeroepen
slagregens onophoudelijk het
blauw verduisteren; de econo
mische hemel, waar de zon
schijnt uitgedoofd te wezen; de
culturele hemel, waar slechts
sterren van twijfelachtig allooi
schitteren; de wetenschappe
lijke hemel, die niet veel meer
dan gevaarlijke luchtspiegelin
gen vertoont: en waar paranor
male vaagheden vechten met:
baarlijke feiten; de maatschap
pelijke hemel, waar vergeet
achtige en vergeten groepen
elkander fictieve welvaarts
vruchten uit handen trachten
te rukken; en tenslotte de ze
vende hemel, waaruit steeds
meer gedesillusioneerde lief
desparen apart naar beneden
komen vallen.
Zijn er nog meer hemels? Er
schijnt inderdaad nog een acht
ste te zijn, die de moderne tijd
op eigen gelegenheid heeft
aangelegd en waar zich op de
dag van heden talrijke men
sen in drommen heen begeven,
zoals zij zich vroeger op een
zonnige zondagmiddag naar
parken en stranden spoedden.
Een hemel met velerlei as-
Decten, waarvan het voornaam
ste wel een ongebreidelde mo
gelijkheid tot het beleven van
overdonderende avonturen
schijnt te zijn. Natuurlijk zijn
alle Carnavalsvierders in die
hemel geweest. De wereld van
vandaag dwingt steeds meer
tot het avontuur - tot het on
verwachte, verbazingwekkende
en ovei'stelpend-vreemde, dat
niet meer mogelijk scheen en
nochtans in de menselijke na
tuur gegoten is gebleven.
Door alle eeuwen heen is de
mens een romanticus gebleken,
die zichzelf bij het voortdurend
afsterven der romantische le
vensomstandigheden nieuwe
middelen lot avonturen schiep:
niet de grote denkers en tech
nici hebben de boekdrukkunst,
de radio, de televisie, de film,
de beeldverhalen, de liefde en
de Carnaval geschapen, doch
de romanticus in de mensheid,
die zich materialiseerde in de
gestalten van Edison, Marconi,
Lumière, Walt Disney, Mar
ten Toonder en allen wier
handen de décors en requisie-
ten voor het kunstmatige
avonturendrama bouwden.
De achtste hemel is gemaakt
door achtenswaardige mannen
en vrouwen, die gehoorzaam
de opdrachten uitvoerden van
de mensheid met haar vooruit
ziende blik - een blik die de
*§|iy
gereglementeerde, geasfalteer
de en geharnaste wereld voor
zag, waarin zij zou komen te
leven.
Meen niet, dat we aan die
achtste hemel zijn uitgebouwd.
Er is geen bouwstop voor dat
Centrum van Vermaak, waarin
alle aspecten van het avontuur
hun aparte afdeling moeten
hebben. Men kan in die hemel
alles doen - men kan er de
vreemdste neigingen botvieren,
die dagelijks in de menselijke
gemoederen worden aange
maakt als producten van een
vlijtige industrie. Doch iedere
afdeling heeft een eensluidend
en dwingend opschrift, dat als
de Wet van Meden en Perzen
voor de gehele achtste hemel
geldt: „Alles Vergeten".
Dat de afdeling „Carnaval"
zich dit jaar in een druk be
zoek mocht verheugen, is nu
geen raadsel meer. Wanneer er
geen zorgen zijn, kan men ook
geen zorgen vergeten. Hoe
meer zorgen, hoe plezieriger
het is ze te vergeten. Hoe meer
men gecompliceerd en met zich
zelf worstelend mens is, hoe
meer voldoening het geeft,
zichzelf te vergeten, zichzelf
tot een ander mens te bom-
bardei'en en zichzelf te omkle
den met de vrolijk-gekleurde
dos van Achtste Hemeling.
De afdeling „Gokken" ren
deert er ook op een verheu
gende wijze. Alles vergeten en
voor een kwartje bezitter wor
den of hopen te worden van
een enorm fortuin - enkel door
een woord of een cijfer op een
stuk papier te zetten - is een
bezigheid die in de achtste
hemel past als een worst in
zijn vel.
Wanneer ge de afdeling
„Liefde" in de achtste hemel
zoudt willen bezoeken, is het
aan te bevelen tevoren kaar
ten te halen. Want men moet
bedenken, dat door een merk
waardige speling van de
zwaartekracht alle liefdesparen
die uit de zevende vallen, in
de achtste belanden. Er is
reeds een streven te bespeuren
bij de moderne jeugd, om de
zevende hemel maar voortaan
eenvoudig over te slaan.
In. die zevende, namelijk,
wordt men nog op ouderwetse
wijze op een sofa naast elkan
der gezet in een schemerige
kamer, waarbij men elkanders
hand dient vast te houden on
der het speurende oog van de
vader en moeder van 's meis
jeskant, die voortdurend
kuchend aansporen tot beëin
diging der zwijgende liefdes
discussie. Men heeft er te ma
ken met de zorgen van uitzet
en woonruimte, met kleine
keukentjes en zitslaapkamers.
De zevende hemel raakt ont
volkt door zijn duidelijk ge
brek aan outillage, waarin de
liefde niet meer gedijen kan
en de netelige misverstanden
tegen elkander botsen door ge
brek aan ruimte en vrijheid.
In de achtste is het anders.
Daar klinkt de jagende muziek
van deze tijd en daar slingert
men zijn bruid aan armen en
benen door de gepavoiseerde
zalen - daar wisselt men van
bruid als van danspartner bij
afklap en daar worden begrip
pen als „uitzet", „meubeltjes"
en „trouwen" beschouwd als
kostelijke grapjasserij.
De achtste hemel telt ook
talrijke afdelingen van ver
maak, waarbij ook het serieuze
element niet vergeten is. Men
kan er de atoomgeleerden aan
treffen, die dromen van een
geweldig avontuur op de jacht
velden van het heelal. Men ziet
er de generaals, die zich bezig
houden met het drukken op
knoppen van elektronische
oorlogsmachines, waaruit men
de aardigste uitkomsten ziet
rollen.
Men ziet er ook de zogenaam
de ideologieën-spelers, die de
gezonde verstanden als ver-
ouders beschouwen en het on
derhoudende spel „blocvor-
ming" spelen, waartoe talrijke
andere bezoekers van de acht
ste hemel zich gaarne als ma
teriaal beschikbaar stellen in
de pauzes van hun eigen
bezigheden.
Er is iets zeer merkwaardigs
in deze hele aangelegenheid,
een opmerkelijke bizonderheid
die een niet gemakkelijk te
beantwoorden vraag opwerpt:
Zou de mensheid - die zich
nu zo opperbest in die achtste
hemel blijkt te amuseren - vol
komen ontrouw zijn geworden
aan een ideaal, dat tot voor
kort toch nog in vele leuzen
opgeld deed, namelijk: een
hemel te stichten op aarde?
Dat zou bést kunnen zijn.
J. L.
