ml
s
Voor en tegen
Mysterieuze wel geeft de
tunnelbouwers last en zorg
S
E
Aannemersprotest tegen uitbreiding
van onderaannemersbevoegdheden
Amsterdamse raad begon debatten
over nieuw academisch ziekenhuis
„Een strenge winter is erger
Stroompje in noordelijke bouwput te Velsen
B. en W.-plan lijkt goede
kans te maken
M
Anti-Roos
P§F tube 1.20
dL
Sjarm El Sjeik, de sleutel
tot de Golf van Akaba
Een Forum
Nijmeegse subsidie voor
toneelgroep „Theater"
Multatuli's geboortehuis
als museum
In één nacht
Uw handen
gaaf en zacht
Het ontzverp-Vestigingsbesluit Bouwnijverheid
Verongelukt en verbrand
Hongarije
Voorlopig geen nieuwe
stappen van de UNO
Studieconferentie voor
ambtenaren op „De Born"
DONDERDAG 7 MAART 1957
J
OP HET PUNT, waar dc bouwers van de Nederlandse Rijkswaterstaat hun
diepterecord vestigden 25,5 meter beneden N.A.P. is in Velsens Noordelijke
tunnelbouwput een onplezierig en vooralsnog onverklaarbaar stroompje gaan vloeien.
Daar in die afgrond aan de Noordelijke oever van het Noordzeekanaal welt uit de
grauwe dijk, die de snel groeiende spoorwegtunnel en de autotunnel van het kanaal
water scheidt, namelijk een riviertje op, dat elk uur vijfentwintig kubieke meter
water aan de verkeerde kant van het werk doet binnenstromen. Ir. A. G. Maris,
de directeur-generaal heeft er samen met ir. A. Eggink, dc directeur van Sluizen
en Stuwen onder wiens verantwoordelijkheid de tunnelbouw valt, wat bezorgd bjj
staan kijken en gisteravond laat liepen er weer verscheidene ingenieurs rond. Maar
het stroompje bleef dartel vloeien, al werd het dan even verderop ook zonder
genade opgezogen door een in allerijl gerecruteerde extra pomp. Vanmorgen heeft
Rijkswaterstaat kleurstof in het Noordzeckanaal uitgestrooid, om te kunnen nagaan,
of de kleur ook naar binnen doordringt. Dit kan als er sprake is van lekkage
twee dagen duren.
Men heeft wel gedacht aan zo'n lekkage
in de stalen damwand, die kanaal van
bouwput scheidt, maar daar kon volgens
de deskundigen geen sprake van zijn, om
dat de kanaalbodem van de bouwput uit
gezien vele meters hoger ligt dan de bodem
van de put zelf, waar dat water „zomaar"
opwelt. Het is dan ook nog geen echte be
zorgdheid en men denkt niet alleen met
een paar extra pompen het onwelkome
water weer even vlug naar buiten te kun
nen werken als het er in komt vijfen
twintig kubieke meter per uur is op een
bemalingscapaciteit van 3000 meter per
uur maar een kleinigheid maar ook door
middel van snelle diepboringen, waaraan
dag en nacht wordt gewerkt, de bron zelf
te kunnen lokaliseren.
Geen last
Inmiddels heeft de tunnelbouw zelf geen
last van dit beetje water. De afbouw van
het stukje tussen Zuidelijke tunnelmoten
en Noordelijke aansluiting, een kwestie
nog maar van enkele tientallen meters,
vordert gestaag en om met ir. Eggink te
spreken: „een strenge winter is erger".
Toch zit het de mensen ietwat dwars,
omdat bij het oproepen van de reuzen
krachten, die diep in de aarde verscholen
zijn en bij het verplaatsen van water
voerende lagen altijd dergelijke verras
singen mogelijk zijn en men dan wel weet
waar het begin is, maar meestal niet, waar
het einde gezocht moet worden.
A anstrij hen-
De bronbemalers van Tjaden, die een
deel van de pompen al hadden weggehaald,
zijn in allerijl weer opgetrommeld, om
extra zuigkracht te plaatsen op het stroom
pje en vannacht nog arriveerde er een
oplegger met nieuw materiaal. Inmiddels
heeft men het zekere voor het onzekere
willen nemen en zijn twee onderlossers
van de Ballast naar de kanaaloever ge
dirigeerd om met slib de bodem van het
kanaal wat op te hogen of zo men wil
„aan te strijken".
Het welwater aan de andere kant van
de waterkering trok zich daar echter niets
van aan en bleef rustig voortkabbelen.
Het enige gevolg is voorlopig, dat de ar
beiders in de diepte een sprongetje over de
mysterieuze bron moeten nemen en dat
de technici voorzichtig omlopen.
Een openhartig gesprek met ir. Eggink
leerde ons gisteravond, dat de afbouw van
de tunnel er geen enkele vertraging door
ondervindt en dat verhalen over lekkende
damwanden en onderlopende tunnelbouw-
ADVERTENTIE
Grote pot 1.65
g^Haarcréme
V
LONDEN (UP) Tegenover Saoedi-
Arabië, aan de punt van het schiereiland
Sinaï, ligt een smalle strook land, Sjarm El
Sjeik genaamd, aan de monding van de
Golf van Akaba. Het is een verlaten stuk
land, met zandheuvels, doornstruiken en
geschutsstellingen. De Egyptische kanon
nen in de stellingen zijn vernageld door de
Israëliërs. Van Sjarm El Sjeik uit kunnen
enkele stukken geschut de scheepvaart in
en uit de Golf van Akaba beheersen. De
Rode Zee stroomt door twee nauwe straten
langs de eilanden Tiran .en Senafir de Golf
van Akaba binnen en alleen Straat
Tiran, tussen Sjarm El Sjeik en het eiland
Tiran, is bevaarbaar. Straat Tiran is nau
welijks 4,5 kilometer breed.
Aan wie Tiran en Senafir toebehoren is
een moeilijke taak uit te maken. Saoedi-
Arabië en Egypte hebben er beide rechten
op doen gelden. Van het voorjaar van 1948
tot november 1956 toe heeft geen enkel
Israëlisch schip door de Golf naar de haven
van Eilath kunnen varen. Niet alleen Is
raëlische, maar ook schepen van andere
nationaliteit werden beschoten. Volgens
een bepaling van het Egyptische ministerie
van oorlog van 10 september 1955 moet elk
schip „dat door Egyptische territoriale wa
teren vaart" en de Golf van Akaba
wordt als zodanig beschouwd 72 uur
van tevoren toestemming vragen aan de
autoriteiten van Alexandrië, Port Said of
Suez. Schepen met bestemming Eilath kre
gen geen toestemming door de Golf van
Akaba te varen.
Toen Israel Egypte in oktober binnen
viel, ging de weg naar Eilath open. De
haven van Eilath, een in 1949 gestichte
stad, wordt uitgebreid, de weg tussen
Becrsheba en Eilath is geasfalteerd, de
spoorlijn van Haifa naar Beershaba zal
worden doorgetrokken naar Eilath, een
oliepijpleiding is van Eilath naar Beersheba
aangelegd. Er zijn onderhandelingen gaan
de met een Franse firma die een olielei
ding, die per jaar achttien miljoen ton olie
vervoeren kan, van de Golf van Akaba
naar de kust van de Middellandse Zee te
leggen. Een dergelijke olieleiding zou het
Suezkanaal ernstige concurrentie aandoen.
Wanneer deze olieleiding aangelegd is zal
Egypte een deel van zijn voornaamste in
komsten, tolgeld van tankschepen, moeten
derven. Sjarm El Sjeik, dat naargeestig
stuk land waar maar weinig Arabieren wo
nen, is de sleutel tot de Golf van Akaba.
en de sleutel tot de vrije vaart en de toe
komst van Israel.
putten op zijn minst overdreven zijn. Maar
dat ook het bagatelliseren van bepaalde
Rijkswaterstaatszijde, als zouden er slechts
enkele pompen zijn uitgevallen, waardoor
het grondwater hoger dan normaal zou
zijn gekomen, niet in overeenstemming
met de waarheid was.
Dit bagatelliseren bracht ons er gisteren
toe een reeds gereedgemaakt bericht over
deze kwestie te elfder ure in te trekken,
omdat het naar ons oordeel in die vorm
geen aandacht verdiende.
Mr. II. W. Bloemers, burgemeester van
Deventer, is met ingang van 1 april
benoemd tot Commissaris der Koningin
in de provincie Gelderland.
BARITON WILLIAM JOIINSON
OVERLEDEN.
De bariton William Johnson is gisteren
in zijn woning in Flemington, New Jersey,
op eenenveertig jarige leeftijd overleden.
Johnson zou binnenkort optreden in een
Broadway-musical. „The ballad af baby
doe", een stuk dat onlangs met groot suc
ces voor de Amerikaanse televisie werd ge
bracht. Hij verkreeg bekendheid door zijn
optreden in de show van Eddie Cantor
„Banjo eyes". Johnson nam een belang
rijke plaats in onder de New Yorkse va
riété-artiesten.
Meningen over belangwekkende onderwerpen, ter redactie
ontvangen en hierbij in de vorm van een forum-discussie aan
onze lezers aangeboden.
ONLANGS publiceerden ivij onder het
opschrift „Een doktersdilemma", een
verslag van een te Utrecht gehouden
forum van hoogleraren, artsen, statistici
en ethici over de vraag, of een arts
zijn patiënten onder bepaalde omstan
digheden als „proefpersonen" gebruiken
mag. Speciaal had. men hierbij het oog
op statistische experimenten, waarbij
medici groepen van patiënten bij wijze
van proef behandelen met nieuwe ge
neesmiddelen of geneeswijzen, teneinde
op deze wijze kwantitatieve ervaringen
op te doen omtrent de uitwerking en de
resultaten van deze middelen. Diverse
sprekers perdedigden op het genoemde
forum het standpunt., dat zulke statisti
sche proeven op mensen noodzakelijk,
verantwoord en in overeenstemming met
de beroepsethiek van de medicus zijn.
Tegen deze opinie hebben verschillende
lezers van ons blad. met grote veront
waardiging stelling genomen. Enkele
van de vele brieven, waarin zij hun be
zwaren formuleren, laten wij hieronder
volgen.
„Symptoom van verwording"
Mevrouw W. F. van der Voort van Zijp
te Haarlem, schrijft ons onder meer:
„Enige tijd geleden las ik in uw blad het
artikel, getiteld: Een doktersdilemma. Uit
dit artikel spreekt een ontstellende menta
liteit. Met hoeveel afkeer en verontwaar
diging nam men kennis van het feit, dat
in de concentratiekampen op grote schaal
proeven op mensen werden gedaan. Is dit
niet precies hetzelfde? Voor de artsen, die
zich door de in dit artikel neergelegde
principes laten leiden, is de gehele mens
heid, wat in het verleden.de gevangenen
in de kampen waren: materiaal om proe
ven op te nemen. Bij hun werk laten zij
zich niet leiden door cle Goddelijke Wetten,
waarmee deze proeven in volkomen tegen
strijd zijn. De uitspraken, door verschil
lende artsen in dit artikel gedaan, zijn
alarmerend. Wat zijn uiteindelijk de conse
quenties? Wanneer iemand een arts raad
pleegt, houdt dit volstrekt niet in, dat hij
zich blindelings beschikbaar stelt voor
proeven.
Van dit soort proeven is nooit iets goeds
te verwachten. Wanneer de artsen, die
deze methode verdedigen, zich kennis zou
den eigen maken omtrent de levenswetten,
dan zouden zij dit gaan begrijpen, en over
gaan tot methoden, die met deze wetten
rekening houden. De bewijzen hiervoor zijn
reeds vastgelegd in een boek van dr. L.
Meyler, getiteld: „Schadelijke nevenwer
kingen van geneesmiddelen", waarvan ook
reeds een supplement is verschenen: deze
nevenwerkingen blijken dus verontrustend
en talrijk te zijn. Geeft u er ernstig reken
schap van, wat dit betekent!
Wanneer wij ons afvragen, hoe het komt,
dat de medische wetenschap, die o.a. hier
le lande als de officiële geldt, zich in deze
richting heeft ontwikkeld, dan komen wij
tot de conclusie, dat de diepe grond van
deze ontwikkeling dezelfde is,, waardoor
ook op ander gebied in het maatschappe
lijk leven zich ontwikkelingen voltrekken,
die door het denkend deel der mensheid
met ontsteltenis worden gadegeslagen, o.a.
de verhouding tussen de volken der aarde
en de kwestie der A- en H-bommen.
Al deze fouten kunnen alleen vermeden
worden, wanneer zich in de mens, elk van
ons, een radicale verandering voltrekt.
De vivisectie-bestrijders hebben steeds
beweerd, dat proeven op dieren zouden
leiden tot proeven op mensen: het in dit
artikel besprokene levert daarvan het be
wijs, de medici van deze richting achten nu
ook proeven op mensen noodzakelijk, hoe
wel zij vroeger beweerden, proeven op
dieren te nemen, omdat dat toch op men
sen niet mocht en zo vermeden kon wor
den.
Moge het vreselijke symptoom van ver
wording. dat uit dit artikel blijkt, ons weer
een aansporing zijn, ons te stellen in dienst
der mensheid en te helpen streven naar
een betere wereldorde."
„Met welk recht proeven op mensen?"
De heer C. Kol, Maastunnelplein 20a, te
Rotterdam, ontwikkelt in een brief aan de
redactie het volgende betoog:
„Welk mens is gerechtigd enig levend
wezen als „proefkonijn" te gebruiken"
Wanneer en waar heeft de mens dit „ree'
verkregen? Nooit en nergens! Desalnieti
min hebben de heren medici zich dat
„recht" toegeëigend, wat ook weer eens
een keer onderstreept wordt in bovenaan
gehaald artikel.
Dr. F. A. Nelemans acht bepaalde sta
tistische proeven door de huisarts op me
dische grondslag verantwoord en is van
oordeel, dat de gemeenschap dit aanvaardt.
Ondergetekende distancieert zich, in dit
opzicht, met gezwinde spoed van de ge
meenschap!
Dr. S. J. Bouma verkondigde: „De medi
cus heeft de plicht iedere patiënt als in
dividu de best-mogelijke medische verzor
ging te geven." Daaraan ontleent hij het
„recht" diezelfde patiënt als proefkonijn te
gebruiken in dienst van het algemeen be
lang - en dit zelfs zonder diens toestem
ming of voorkennis! Wat die best-mogelijke
medische verzorging betreft, waarvoor an
ders wendt een zieke zich, in vol vertrou-
-ooooooooooooooocccocoococxxxxxxx>oooooocoooocooooooooooa
Sincls jaar en dag mag onze rubriek'
„Brieven aan de Redactie" zich in de
grote belangstelling onzer lezers ver- r
heugen; niet alleen van onze lezende
doch ook van onze schrijvende lezers.
Er zijn echter onderwerpendie een
bredere discussie en een algemener 8
manier van beschouwing verdienen 8
dan in zo'n korte - en altijd verkorting x
nodig hebbende! - ontboezeming moge- <5
lijk is. Daartoe hebben tvij thans een 8
nieuwe rubriek ingesteld, die een soort g
van forum wil zijn waar bepaalde, vang
algemeen belang zijnde en velerlei as-Q
pecten biedende onderwerpen kunnen/
worden belicht. De keus der onderwer- 8
pen moet uiteraard aan de redactie, 8
worden voorbehouden. Deze forumru- g
briek „VOOR en TEGEN" zal op onge- 'i
regelde tijden verschijnen en niet al-
leen bijdragen bevatten die spontaan8
ei uit onze lezerskring zijn opgekomen,
doch ook beschouwingen van hen, die'%
van redactiewege tot. medeiverking v
worden uitgenodigd.
Wij beginnen vandaag met een onder-
werp. dat uit de aard der zaak vele 8
gemoederen bezighoudt en velerlei opi-
nies „voor en tegen" kan voortbrengen: f,
3 Vivisectie. 8
OODOX»DDOOOOCXX<X!COC>CCCCOOOOO<XX)OOOCXX)OCOOOOOOC>ODOtX»D:
wen, tot zijn dokter dan juist daarvoor?
Maar wanneer dr. Bouma daaraan het
„recht" ontleent, dat deze patiënt, onge
weten, als proefpersoon „gebruikt" mag
worden, dan pleit dat m.i. niet voor de
opvatting van dr. Bouma's beroepsethiek!
Dr. G. J. Fortuin zei: „Van geval tot
geval echter zal elke arts-onderzoeker zich
dienen af te vragen, of de verhoopte weten
schappelijke winst van zulk een onderzoek
wel zal opwegen tegen de prijs die hij
ervoor betalen moet in de vorm van
schade en letsel, toegebracht aan de proef
persoon." Die prijs zal dan voor de arts
onderzoeker gelegen zijn in het sussen van
zijn geweten. Zo in de geest van: „Het is
toch voor het algemeen belang!" Maar wat
geschiedt er met die arme proefpersonen.
Bestaan er ook statistieken over hén, met
hun „Schade en letsel" uitgedrukt en per
centages? En wordt het niet. hoog tijd een
„fonds" op te richten, waarbij een ieder
verplicht is zich aan te sluiten teneinde
verzekerd te zijn tegen „schade en letsel"
ontstaan doordat men, zonder voorkennis
en/of toestemming daartoe, „gebruikt" is
als proefpersoon? Dan zou ook de arts
onderzoeker geen last meer behoeven te
hebben van gewetensconflicten ten opzich
te van zijn „proefpersonen".
Gelukkig weet ik, dat er andere wegen
zijn, waarop, zonder enige vorm van vivi
sectie, gewerkt wordt aan het werkelijk
algemeen belang der zieke mensheid. Het
schijnt echter, dat men dit algemeen be
lang over onze grenzen beter onderkent
dan hier te lande. Hoewel ook hier de
pioniers klaar staan om, met inachtneming
der Goddelijke Wetten, de ware medische
wetenschap te gaan doceren. Het zal niet
lang meer duren eer zij hun taak gaan
verrichten!"
„Duizend artsen tegen vivisectie"
De heer P. Vincent te Haarlem schrijft
als districtscommissaris der Anti-Vivisectie
stichting:
„Dat het mogelijk is, dat enige professo
ren gedisputeerd hebben over de vraag of
de arts zijn patiënten als proefkonijn mag
gebruiken, verbaast mij, eerlijk gezegd,
niet. Het feit. dat slechts een enkel dagblad
dit dispuut heeft opgenomen, verwondert
nij echter wel!
Dat in bepaalde gevallen proeven op
I dieren niet voldoende zijn, maar gevolgd
In verband met de grote culturele be
tekenis van de toneelgroep „Theater" voor
Oost-Nederland, stelden en W. van
Nijmegen aan de gemeenteraad voor om in
1957 als bijdrage in het exploitatietekort
over het seizoen 19561957 acht cent per
inwoner van de gemeente als subsidie aan
de toneelgroep te geven. Oorspronkelijk
was het bedrag op zes cent per inwoner ge
steld. Bovendien willen B. en W. de toneel
groep voor 1957 een extra bijdrage verle
nen van 2500 gulden. Ook stellen B. en
W. voor om tot dekking van het exploi
tatie-tekort aan het garantiefonds voor on
voorziene uitgaven tot een maximum van
10 percent bij te dragen. Arnhem, de stand
plaats van de toneelgroep, gaf reeds een
extra bijdrage van 25.000 gulden.
De gemeenteraad van Amsterdam heeft
woensdag besloten het geboortehuis van
wijlen Eduard Douwes Dekker (Multatuli),
staande in de Korsjespoortsteeg, aan de ko
pen. Het ligt in het voornemen de beneden
verdieping van dit gebouw in te richten
tot Multatuli-museum. De Multatuliana,
die hier zullen worden tentoongesteld, be
vinden zich thans nog in de universiteits
bibliotheek. Met de aankoop van het pand
is een bedrag van 14.000 gulden gemoeid.
ADVERTENTIE
HOEWEL DE IN DE RAAD VAN BESTUUR BOUWBEDRIJF samenwerkende
organisaties zich in het algemeen hebben kunnen verenigen met het ontwerp Vesti-
gingsbesluit Bouwnijverheidsbedrijven 1956, heeft dit ontwerp in het bijzonder van
de zijde van enkele groepen onderaannemers nogal enige critiek ondervonden. Vol
gens de stichting Raad van Bestuur Bouwbedrijf waarin verenigd een zestal over
koepelende organisaties uit de aannemerswereld geldt deze critiek „het feit, dat
in het ontwerp niet verder is gegaan dan een zekere consolidatie van de steeds be
staan hebbende en tot op de huidige dag nog bestaande bevoegdheden van de aan
nemer en dat van de zijde van enkele onderaannemersgroepen getracht wordt het
vestigingsbesluit aan te grijpen om een monopolisering van bepaalde werkzaam
heden te verkrijgen".
Dit zou er toe leiden aldus een don
derdag verschenen geschrift van boven
genoemde stichting dat het de aanne
mer, die contractueel tegenover zijn op
drachtgever de verantwoordelijkheid voor
de totstandkoming van het opgedragen
bouwwerk op zich heeft genomen, niet
me'èr zou zijn toegestaan bedoelde werk
zaamheden door eigen personeel te laten
uitvoeren, indien dit om economische,
technische of werk-organisatorische rede
nen noodzakelijk wordt geacht.
In de publikatles waarin met nadruk
wordt vastgesteld, dat de aannemersorga
nisaties „niet kunnen en mogen dulden"
dat de aannemers iets wordt ontnomen,
wat zij altijd hebben gehad, althans altijd
hadden behoren te hebben, als de aanne
mersbevoegdheden in 1937 duidelijk wa
ren vastgelegd wordt verder critiek ge
leverd op het advies van het hoofdbedrijf
schap ambachten, uitgebracht naar aan
leiding van het ontwerp en naar voren
brengend de opvattingen van de onderaan
nemers.
De Stichting brengt tot uitdrukking, dat
de aannemers in geen enkel opzicht stre
ven naar enige benadeling van de positie
van de onderaannemers. Deze zullen, zo
als steeds het géval is geweest aldus de
Stichting door de aannemer worden in
geschakeld, mits prijs, kwaliteit en opleve
ringstermijn voldoen aan de verlangens
van de aannemer, die voor deze werk
zaamheden overigens ook verantwoorde
lijkheid draagt jegens de opdrachtgever.
Verder wordt opgemerkt, dat de zich
steeds meer ontwikkelende industrialisa
tie in het bouwbedrijf zeer ernstig kan
worden geremd, indien de bouwer de be
voegdheid zou worden ontnomen om be
paalde voor de bouw noodzakelijke werk
zaamheden door eigen personeel te doen
verrichten. Zolang de onderaannemer zijn
specifieke taak door specialisten beter en
goedkoper kan vervullen, is zijn bestaan
aldus de Stichting economisch ver
antwoord.
Tevens wordt naar voren gebracht, dat
Meer dan zes meter hoog steekt het
staartstuk van het Beverley-transport-
vliegtuig, dat dinsdag te Drayton in
Engeland verongelukte, omhoog tegen
de achtergevel van de boerderij, waar
op het neerstortte. De brandweer van
de RAF houdt de xvacht bij het wrak.
Vijftien van de achttien inzittenden
van het toestel en trvee biLrgers
ktvamen om het leven.
een Nederlandse aannemer met beperkte
bevoegdheden in eigen land moeilijk zal
kunnen concurreren met buitenlandse aan
nemers, wier bevoegdheden niet beperkt
zijn. Met betrekking tot het inschakelen
van een onderaannemer bij herstellings-
en onderhoudswerkzaamheden wordt ten
slotte opgemerkt, dat dit lang niet altijd
economisch verantwoord is en vaak zelfs
praktisch onuitvoerbaar.
ADVERTENTIE
BOSKAMP
f O VERVEEN
f,:
BLOEMENDAAISEWEG 25</- TELEF. 23510
NEW YORK (Reuter) De Verenigde
Staten hebben woensdag na overleg met
vijftien gelijkgestemde landen waar
onder Nederland besloten, voor het
ogenblik in de UNO geen nieuwe actie te
ondernemen ten aanzien van de Hongaar
se kwestie, maar er wel voor te zorgen, dat
het vraagstuk op de agenda van de alge
mene vergadering blijft staan.
Men is het er over eens, dat er op dit
ogenblik geen actie van de assemblée ver
eist is naar aanleiding van het tussentijds
rapport van de speciale commissie voor
Hongarije. Deze commissie, waarin verte
genwoordigers van Australië, Ceylon, De
nemarken, Tunesië en Uruguay zitting
hebben, heeft verklaringen van Hongaarse
vluchtelingen aangehoord. Zij zal volgende
week in Geneve haar ondervragingen voort
zetten. Verwacht wordt, dat zij over een
of twee maanden haar eindrapport zal in
dienen.
In Wenen verluidt dat door de Hon
gaarse militie een overval is gedaan op het
studentenhuis in Var, een voorstad van
Boedeapest. De actie duurde verscheidene
uren. De vijfentwintig studenten die zich
in het gebouw bevonden werden ten slotte
gevankelijk weggevoerd. Er zouden wa
pens zijn gevonden, maar studenten in Boe
dapest zeiden dat de militie deze er zelf
had neergelegd om de actie te rechtvaardi
gen.
In Boedepast zouden voorts overvallen
zijn gedaan door de militie op restaurants,
andere openbare lokaliteiten en fabrieken.
In Miskolc zouden na een demonstratie,
waarbij studenten zich met rode verf toe
getakeld hadden, zeventig arrestaties ver
richt zijn. De laatste weken zijn er naar
verluidt elke nacht een of twee militie
mannen vermoord.
Het Instituut voor Bestuurswetenschap
pen te 's-Gravenhage houdt op 11, 12 en
13 april in het conferentie-oord „De Born"
te Bennekom een studieconferentie voor
jonge studerende ambtenaren.
Het programma omvat inleidingen over
„De grondrechten" door C. Gruys, advo
caat en procureur te Utrecht; „Vastheid
en vaagheid in het bestuursrecht", door
mr. H. D. van Wijk, lector aan de Vrije
Universiteit te Amsterdam en „Ambtenaar
en gemeenschap" door mr. A. Lührs,
hoofdadministrateur bij de gemeente Rot
terdam.
De leiding berust bij de heren mr. H. E.
Phaff, secretaris der gemeente Haarlem en
A. M. van der Ham. secretaris van het
Instituut voor Bestuurswetenschappen,
hoofdadministrateur bij de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten.
DE NIET LANGER VERANTWOORDE toestand van het medisch hoger onderwijs
in Amsterdam was de achtergrond van het jarenlang voorbereide en woensdag
avond begonnen debat in de Amsterdamse gemeenteraad over de plaatsbepaling
van het academisch ziekenhuis en van een algemeen ziekenhuis ter vervanging
van het Binnengasthuis. Er zijn twee plannen. Plan A, dat is uitgebracht door
B. en W., omvat de verbouwing en uitbreiding van het huidige Wilhelmina gasthuis
tot academisch ziekenhuis (met 1600 bedden). Ter vervanging van het Binnengast
huis is een nieuw algemeen ziekenhuis gedacht in een der nieuwe tuinsteden. Het
raadslid dr. B. H. Sajet (P.v.d.A.) heeft het zogenaamde plan-B ingediend. Dit omvat
de bouw van een geheel nieuw .medisch academisch centrum in een der tuin
steden, alsmede de vervanging van het Binnengasthuis als algemeen ziekenhuis
door (een deel van) het W.G. Beide plannen zijn uiteengezet in uitvoerige nota's en
beide hebben vele voor- en tegenstanders onder de deskundigen in stad en land.
Dr. Sajet begon de debatten met een
uitvoerige rede, waarin hij zijn eigen plan
krachtig verdedigde en het plan van B. en
W. bestreed. Volgens hem biedt de uit
breiding van het W.G. ook na sloping van
een deel van de „Kinkerbuurt" (ongeveer
1500 huizen en winkels) onvoldoende ruim
te. Het gaat er volgens de spreker om, de
moeten worden door proeven op mensen is
bekend. Het spreekt vanzelf, dat wij anti-
vivisectionisten en Jen n et ons, dit alles
afkeuren; vol ont ting i nken wij nog
steeds aan wat Du.,se medici in cotvmtra-
tiekampen hebben gedaan. Wij oetreuren
het ten zeerste, dat het ons nog steeds
onmogelijk wordt gemaakt een leerstoel in
de vivisectievrije geneeskunde aan een
onzer universiteiten te openen. Andere
landen, o.a. Amerika en Duitsland, bezitten
deze leerstoel wel. Het is onjuist te denken,
dat alle medici geloven dat vivisectie nood
zakelijk is voor de bestrijding en genezing
van ziekten.
In Zwitserland is een boek verschenen
getiteld: „1000 Arzte gegen die Vivisektion
wegen ihrer Grausamkeit und Nutzlosig-
keit". In dit boek spreken medici, (profes
soren, doktoren en artsen) vol afschuw en
ontzetting over de vivisectie. Prof. dr. med.
Enrico Ricca-Barberis, Kliniker in Turijn,
schrijft daarin:
„Die Vivisektion ist eine Abscheulichkeit,
eine Schandtat und ein wares Verbrechen.
Wir haben das Recht, ja, sogar die heilige
Pflicht, sie zu bekiimpfen und deren Ab-
schaffung zu verlangen".
Wij leken veroordelen de vivisectie uit
ethisch oogpunt. Het past ons niet een
oordeel over de medische zijde van dit
j vraagstuk uit te spreken, hiervoor hebben
wij onze anti-vivisectie-medici.
Mag ik eindigen met de volgende uit-
jspraak van professor dr. Albert Schweitzer:
„Uit het leed, dat wij de dieren aandoen.
dringt zich aan óns de verplichting op, al
het mogelijke te doen, ten goede van de
schepselen Gods. Wanneer ik een insect
uit de nood help. doe ik niets anders, dan
te proberen iets van de immer nieuwe
schuld der mensen, aan de dieren af te
betalen".
(Een dezer dagen zullen wij op deze
plaats het woord geven aan de Utrechtse
arts-farmacoloog dr. F. A Nelemans, die
dan de andere kant van de kwestie „proe
ven op mensen" zal belichten. - Redactie.)
eenheid van het medisch-academisch on
derwijs tot stand te brengen op een plaats,
waar men zal kunnen voorzien in nieuw
opkomende behoeften. Indien plan-B door
de raad zal worden aangenomen, zullen zo
spoedig mogelijk alle theoretische insti
tuten op een nieuw terrein worden ge
plaatst, alsmede de academische klinieken,
die de klinieken van het Binnengasthuis
moeten vervangen. Daarna kunnen de ove
rige academische klinieken worden over
gebracht. Tenslotte leverde dr. Sajet cri
tiek op de adviezen van de deskundigen,
die het plan van B. en W. voorstaan. „Deze
adviezen getuigen meermalen van een
grote oppervlakkigheid, ik zou haast zeg
gen van een gebrek aan eerbied voor het
besturende lichaam van de stad. Dit maakt,
dat deze deskundigen het niet nodig vin
den diep op de kwesties in te gaan", aldus
besloot dr. Sajet zijn rede, die tot motto
droeg „Als ge wilt is het geen sprookje".
De heer L. Seegers (C.P.N.) achtte het
plan van dr. Sajet niet te realiseren, om
dat het te groots is opgezet met als gevolg,
dat het een „plan" wordt naast de vele
andere plannen. Hij vroeg B. en W. naar
de verwezenlijking van hun plan, waar
mee een bedrag is gemoeid van circa 154
miljoen gulden. Dit plan omvat vier fasen,
die na achttien jaar voltooid kunnen zijn.
De eerste fase omvat het overbrengen van
de kinderkliniek en drie spoed-eisende
laboratoria naar het terrein van het W.G.
Daarna kunnen dan de universitaire kli
nieken uit het B.G. naar het W.G. worden
overgebracht.
Dokter J. J. M. Wiggerman (K.V.P.) zei
van mening te zijn, dat een groot nieuw
medisch-academisch centrum gevaren
heeft, met name voor de patiënt, die
ondergaat in het geheel. Een ziekenhuis
met te veel bedden levert eveneens moei
lijkheden op. Bovendien verklaarde deze
woordvoerder, dat hij de centrale ligging
van het W.G. als academisch ziekenhuis
zeer belangrijk acht.
Mevr. G. Wijsmuller-Meijer (V.V.D.) en
mr. C. van Rij (Prot. Chr.j zagen in het
plan van B. en W. de best mogelijke op
lossing van het ziekenhuisprobleem. De
laatste spreker wees nog op het belang van
de plaats van een academisch ziekenhuis
midden in het bevolkingsconglomeraat.
Bovendien kan door een uitbreiding van
het W.G. een zeer slecht gebouwd deel van
de stad (de Kinkerbuurt) worden opge-
Mevr. E. van de Sluis-Fintelman (P.v.d.
A.) drong aan op zeer spoedige uitvoering
van plan A met het volgens haar zo gun
stig en centraal gelegen ziekenhuis, van
groot belang zowel voor verplegenden als
voor verpleegden.
Het debat wordt donderdagavond voort
gezet. Tien sprekers zullen in eerste instan
tie nog het woord voeren. Pas dan komen
B. en W. aan het woord. Zo nodig, wordt
het debat woensdag 13 maart vervolgd.
Verwacht wordt, dat het plan van B. en W.
met een kleine meerderheid zal worden
aangenomen.
