HET JONGENSEILAND
DE BUIT BINNEN
Agenda voor
Haarlem
Tentoonstelling „Honderd jaar
Haarlemse archiefdienst"
Een orgelbespeling
door Feike Asma
Raadslid Reijnders
verbaasde zich niet
r
v.
Kort en bondig
ZATERDAG 23 MAART 1957
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
Heringa Wathrich
KERKELIJK LEVEN
Marienschwestern
Onduidelijke taak
Tehuis en theater
SMYRNA- en SOEDAMWERK
Speciaalzaak LABOE3 M.V.
Mr. A. A. van Rhijn spreekt
op 1 mei te Heemstede
Examens
K. Norel over de toestand
in het Midden-Oosten
SLOT OEFECT?
Zevenduizend kippen bij
brand omgekomen
SPAAR
NU MET
FULL
SPEED
VERDER!
Zoj uist verschenen
„DE AUTO IN DE MODERNE TIJD"
ONS VERVOLGVERHAAL
DOOR MARK CROSS
In het Huis Van Looy aan de Kleine
Houtweg te Haarlem waren vrijdagavond
velen bijeen voor de opening van de ten
toonstelling, die ingericht is ter viering
van het feit, dat de gemeenteraad honderd
jaar geleden besloten heeft een Haarlemse
archiefdienst in te stellen. Bijeengebracht
zijn documenten, tekeningen, gravures en
zovoort uit de schatten van het gemeente
archief. In ons blad van vrijdag deden wij
hierover reeds mededelingen.
De gemeente-archivaris, mejuffrouw dr.
Gerda H. Kurtz, sprak een inleidend
woord, waarin zij dank bracht aan allen,
die aan de yoorbereiding van de tentoon
stelling hadden meegewerkt. Het verheug
de haar, dat de belangstelling op de ope
ningsavond zo groot was. Vervolgens gaf
mejuffrouw Kurtz een overzicht van het
geen op de tentoonstelling te zien is.
Burgemeester mr. O. P. F. M. Cremers,
die de tentoonstelling officieel opende, zei-
de, dat het eigenlijk een misgreep te noe
men is, dat hem gevraagd was het woord
te voeren. Hij verklaarde weinig histori
sche zin te hebben, hoewel hij er zich over
verheugde, dat het honderd jaar geleden
is. dat een dienst is opgericht en nog be
staat. Hij twijfelt er geen ogenblik aan,
dat het archief nog geruime tijd zal blijven
bestaan. Toch is er reden tot erkenning
van de archiefdienst, want onder leiding
van mejuffrouw dr. Kurtz is er leven ge
komen in het archief. Velen zijn aange
spoord om te gaan publiceren en mejuf-
ADVERTENTIE)
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
30KNS0N OLIEBRANDERS
Het aantal kerkgenootschappen en an
dere geloofsgemeenschappen in de wereld
is groot in aantal en verscheidenheid. In
Hessen in zuid-Duitsland wordt de laatste
tyd veel gesproken over de „Marien
schwestern", weer een nieuwe gemeen
schap.
Het best kan men deze „Marienschwes
tern" een Evangelische orde noemen. De
stichtster er van is dr. Clara Schlink, een
opvallende persoonlijkheid, die haar eigen
naam niet meer gebruikt, maar zich de
titel van moeder Maria Basilea heeft ge
geven. Volgens de Neue Zürcher Zeitung
groeit het aantal leden van de gemeen
schap langzaam maar zeker. Er wordt een
zeer scherpe selectie toegepast bij het toe
laten van nieuwe leden tot die gemeen
schap. De groeiende populariteit, die de
orde gaat genieten vraagt aandacht.
Opvallend is het gevoel voor stijl, voor
een waardige levenshouding. Het is eigen
lijk moeilijk precies te omschrijven welke
taak men zich stelt. Aanvankelijk waren
het vooral de persoonlijke contacten en
het helpen van zieken waarop de nadruk
bij het werk viel. Men besteedde dan ook
de grootste aandacht aan huisbezoek, zie
kenverzorging en kindezorg. Zoals bij
vrijwel alle kei-ken kwam men in de orde
steeds meer tot de overtuiging, dat er een
belangrijke taak ligt voor de evangelisatie
en men ziet dan ook dat vooral hieraan
aandacht wordt besteed. Het confessionele
karakter van de gemeenschap is lange tijd
onduidelijk geweest en eigenlijk is het nog
niet erg duidelijk, hoewel de praktijk
langzamerhand toch wel op bepaalde richt
lijnen gaat wijzen.
Aanvankelijk viel een nogal sterke nei
ging tot het rooms-katholicisme waar te
nemen. Dit leidde er toe, dat er velen wa
ren, die voorspelden dat de orde metter
tijd wel in de r.k. kerk zou worden opge
nomen. Deze profeten hebben geen gelijk
gekregen en de wijze waarop de zusters
zo nu en dan bewijzen hoezeer zij op haar
zelfstandigheid gesteld zijn doet zeker ver
wachten dat de voorspellers ook verder
niet in het gelijk zullen worden gesteld.
Een bewijs hoezeer men er aan vasthoudt
zélf belangrijke beslissingen te kunnen ne
men wordt geleverd doordat men er zo nu
en dan wel toe overgaat een geestelijk
leider aan te stellen, maar dat deze toch
steeds weer verdwijnt. Dit gebeurt of uit
eigener beweging óf hetgeen reeds meer
dan eens is voorgekomen doordat men
hem de wenk gaf maar weer heen te gaan,
omdat men bedenkingen had tegen zijn
opvattingen.
De gemeenschap maakt naar buiten,
vooral in zuid-Duitsland, waar, zoals ge
zegd, het werk is begonnen, op steeds
meerderen indruk. Dit is o.m. in Hessen zo
doordat de aangesloten vrouwen er zelf
een tehuis hebben gebouwd. Reeds kort
nadat men met het werk was begonnen
kwamen er vele hulpkrachten opdagen,
die belangeloos verder hebben meege
werkt. Er wordt nu ook een theater ge
bouwd.
Een belangrijk element in de opvattin
gen van de „Schwestern" vormt de ge
bedsverhoring, waaraan wij in deze ru
briek ,eds enkele malen aandacht be
steedden. Bekend is h.t verhaal, dat de
vrouwen eens in grote geldnood verkeer
den, hetgeen kwam zo zeiden ze door
de zonde. Zij deden boete voor God en zon
den vurige gebeden op naar de hemel. Niet
lange tijd daarna kwam het nodige geld
van verse', eidene zijden binnen. De „Ma
rienschwestern" zijn er van overtuigd, dat
zij in een bijzondere verhouding tot God
staan. Door haar aanhoudend, dringend
gebed wekken zij vaak de indruk, dat zij
God willen dwingen. Echt kerkelijk besef
wordt niet veel gevonden in de orde.
Enkele jaren heeft de predikant van de
evangelische kerk van Hessen als geeste
lijk verzorger van de orde getracht de leden
meer kerkelijk besef bij te brengen. Na
enige tijd kwam hij echter tot de conclu
sie, dat dit eigenlijk onmogelijk was en
gaf hij zijn werk aio geestelijk verzorger
van de orde op. Een zekere hoogmoed ken
merkt de „Schwestern". Ze beweren, dat
God een bijzonder wonder aan haar heeft
gedaan en dat zij in ieder geval voor
zuid-Duitsland de geestelijke bron zijn,
van waaruit nieuwe opwekkingen voort
komen. Zij zijn er zich van bewust, dat het
nodig is zo nu en dan met nieuwe opval
lende punten te komen. Op de Kirchentag
in Frankfort wekten de opvoeringen, die
frouw Kurtz is daarbij voorgegaan. Spre
ker bracht haar daarvoor hulde, onder
meer voor het pas verschenen werk over
Kenau. Hoewel men in het midden van de
twintigste eeuw figuren als Cajanus, Hans
van de Brink, Lourens Coster en anderen,
voor zover zij bestaan hebben en een be
langrijke rol vervuld hebben, in een ander
licht ziet dan vroeger, dienen de Haar
lemmers trots te zijn op de geschiedenis
van hun stad. Ook zullen zij trots zijn op
de archiefdienst, die nu honderd jaar be
staat en bewijzen heeft geleverd met zijn
tijd mee te gaan. Moge het archief voor
velen een bron blijven voor verdieping van
de stadshistorie en de grote belangstelling
van deze avond een voorbode zijn van een
druk bezoek aan de tentoonstelling, aldus
de burgemeester.
Gedenkschrift
Ter gelegenheid van het jubileum is
onder de titel „Honderd jaar gemeentelijke
archiefdienst Haarlem" een gedenkschrift
verschenen, waarin de gemeente-archiva
ris, mejuffrouw dr. Gerda H. Kurtz aan
dacht vraagt voor de voorgeschiedenis en
voor de periode van 1857-1957 en de
adjunct-chartermeester, de heer C. van de
Haar, voor het archief van heden.
Mejuffrouw Kurtz vertelt de wijze, waar
op het archief in vroeger eeuwen beheerd
werd. Het was een soort verzameling van
curiositeiten. Ook de behandeling, de op
berging en verzorging waren daarnaar met
de noodlottige gevolgen van dien. Het aan
tal overgebleven oude keuren is niet zo
groot. De eerste gemeente-archivaris, mr.
A. J. Enschedé beschouwde zijn werk
eigenlijk als liefhebberij. Dat verhinderde
hem niet deze met geestdrift en ijver aan
te pakken. Nadat hij enige verbeteringen
in het stadhuis had weten te verwerven
begon hij te scheiden, wat daar niet be
waard moest blijven. Hij zag zeer juist de
richtlijnen, welke men op archiefgebied
moet volgen. Mejuffrouw Kurtz verhaalt
hetgeen de archivarissen in de loop van de
honderd jaar tot stand hebben gebracht
en van de verhuizing van het archief van
het stadhuis naar de Janskerk in 1936.
Mejuffrouw Kurtz besluit met te schrij
ven: „De archiefdienst heeft een grote ont
wikkeling doorgemaakt. Van een kleine
instelling onder het beheer van een lief
hebber van geschiedenis en oudheden, bij
gestaan door een enkele klerk, is het ar
chief geworden tot een dienst met ver
schillende arbeidsvelden, waar geschoolde
krachten aan werken. De overheid en het
publiek, de wetenschap en de journalistiek
krijgen hier hun voorlichting over de ge
schiedenis van de stad. De gemeentelijke
administratie grijpt herhaaldelijk op het
oud-archief terug en voor liefhebbers van
oudheden valt er nog altijd op het gemeen
te-archief te grasduinen. Maar om dit alles
mogelijk te maken is het nodig, dat een
staf van deskundigen deze geschiedbron
nen ordent, beschrijft en toegankelijk
maakt en degenen, die ze willen raadple
gen. de weg wijst".
De heer C. van der Ha r geeft een be
schouwing over het archief van heden en
merkt op. dat weinig mensen weten, wat
een archief is. Bij de meesten leeft de
voorstelling, dat het een bergplaats van
oude, stoffige papieren is, waarmee slechts
enkel wereldvreemde lieden zich bezig
houden. Alleen het heden is immers be
langrijk en het verleden bezit voor hen.
die nu leven, geen enkele waarde. Toch
kent een archief vele bezoekers, die weer
in verschillende groepen uiteenvallen. De
grootste is die der genealogen, dan heeft
men liefhebbers, die door hun naspeurén
van het ontstaan van bepaalde instellingen
en van straatnamen belangrijke bijdragen
leveren tot de kennis van de historie van
de Spaarnestad en tenslotte de groep van
De Gereformeerde gemeente te Haar-
lem-Noord heeft zich een ideaal voor ogen
gesteld, dat zeker kans heeft tot werke
lijkheid te worden, want het betreft de
bouw van een nieuwe kerk. Het daartoe
gevormde comité zoekt naar middelen om
de benodigde financiën te verkrijgen. Het
organiseerde vrijdagavond een orgelcon
cert in de Kloppersingelkerk, waarvan een
mogelijk batig saldo bestemd zou worden
voor de kerkbouw.
De organist Feike Asma was de solist
op dit concert. Hij is een aparte figuur in
de gemeenschap der kerkorganisten. Men
zou kunnen zeggen: een klasse op zichzelf.
Sinds het overlijden van de organist Jan
Zwart vertegenwoordigt Feike Asma al
leen een interpretatieprincipe, dat geba
seerd werd op een persoonlijk inzicht in
het gebruik van het orgel, zijn registers,
ja zelfs in de toegepaste speeltechniek
voor de handen en de voeten en op een
persoonlijke visie op de vertolkte werken.
De resultaten van Asma's technische en
muzikale gerichtheid worden gewaardeerd
door vele gelijkgestemde bewonderaars.
Daarvan getuigde het zeker voor een or
gelconcert vrij grote aantal toehoorders,
dat vrijdagavond in de Kloppersingelkerk
aanwezig was.
Wat mij in het spel van Asma dit keer
opviel was een element van gejaagdheid,
van onrust, waardoor de muziek vaak ver
waaide zonder dat zij gelegenheid kreeg
tot een welomlijnde constructie te worden.
Zelfs uit de snelle opeenvolging van de
uitvoeringen sprak deze jacht naar een
einddoel. Het Concert in d van J. F. Han
del en het Menuet en de Toccata uit de
Suite Gothique van L. Boëlmann leden
hieronder het meest. Oasen van rust be
tekenden de uitvoeringen van het Ron
deau „Soeur Monique" van Frangois Cou-
périn, van het Andante en Allegretto (uit
de vierde sonate) van Felix Mendelssohn
Bartholdy en de Pastorale van Alexander
Guilmant.
Voor de Aria van J. B. Loeillet leek mij
de registerkeuze, een piccoloachtige stem,
niet geslaagd. Maar zuiver van muzikale
strekking was ongetwijfeld „Pièce héroi-
que" van César Franck, een werk dat goed
werd opgebouwd en ook goed in klank
werd gezet. De drie Lijdenskoralen van
Jan Zwart, waarmede Feike Asma het
concert begon, waren evenals het slot
daarvan, een Koraalnaspel over Psalm 42
van de solist zelve, eigenlijk typerend voor
de sfeer, het muzikale klimaat, dat deze
avond beheerste en dat men langzamer
hand van dé orgelbespelingen van Feike
Asma is gaan verwachten. In die verwach
ting wordt men, zoals ook nu weer bleek,
nooit teleurgesteld.
P. Zwaanswijk
ADVERTENTIE
HANDSCHOENEN en SJAALS
Haarlem - Rijksstraatweg 127 - Tel. 24642
De afdelingen Heemstede van de Partij
van de Arbeid, de VARA en het N.V.V.
hebben reeds thans het programma voor de
1 meiviering opgesteld.
De 1 meirede zal dit jaar worden uitge
sproken door mr. A. A, van Rhijn, staats
secretaris van het departement van Sociale
Zaken. De avond, die in het Minerva-
theater gegeven zal worden, zal worden op
geluisterd met een concert door de afdeling
Haarlem van het koor „De Stem des Volks"
met medewerking van Annie Schoen, so
praan en Anton de Beer, piano.
Voor het lichte amusement wordt die
avond gezorgd door het show- en dans-
orkest „De Velno's" uit IJmuiden, Willy
Vervoort, de Spelbrekers, Tony Boucher en
Tony Bakkenes.
AMSTERDAM (Gem. Universiteit): Ge
slaagd voor het doctoraalexamen scheikunde
mevrouw K. ZijpJanmaat, Amsterdam.
Voor het kandidaatsexamen wis- en natuur
kunde: mejuffrouw A. R. Wertheim en D.
Drenth, R. E. Bicker cn H. Nijhuis, allen
Amsterdam. Bevorderd tot doctor in de ge
neeskunde: J. de Leeuw, 's-Hertogenbosch
en mejuffrouw C. M. J. Velzeboer te Hoorn.
Bunkie legde zijn hand op de arm van de andere Indiaan.
„Kom we gaan hem besluipen!", fluisterde hij hem zachtjes in 't oor.
Zonder leven te maken kropen ze langzaam over de grond; Bunkies plan was,
achter Rick te komen en hem dan te vangen. Maar ze moesten heel voorzichtig zijn,
want hij had ook een wapen!
Steeds dichterbij kwamen de twee Indianen; langzaam maar zeker. En Rick stond
daar maar achter het hek te turen. Waar was de vijand nou
Wel... vlak achter hem, en hij had er helemaal geen erg in, hoe dichtbij ze al
29-30
waren!
ADVERTENTIE
HAARLEM - Mr. Gornelisstraot 33-35 - Tel. 1748Ó
Filialen in Amsterdam - Zaandam r Zandvoort - Driehuis
wetenschappelijk gevormde onderzoekers,
die maandenlang dag in dag uit stof ver
zamelen voor hun scripties, artikelen en
dissertaties. Zij allen genieten de steun en
bijstand van de ambtenaren van de lees
zaal, aldus de heer Van der Haar.
Enkele foto's zijn in het gedenkschrift
opgenomen, onder meer één van de eerste
gemeente-archivaris, mr. A. J. Enschedé.
De leden van de Vereniging Haerlem zijn
uitgenodigd voor een bijeenkomst op maan
dag 1 april in restaurant Brinkmann, waar
mejuffrouw dr. G. H. Kurtz zal spreken
over „Taak en betekenis van de archief
dienst".
Vrijdagavond heeft de schrijver K. Norel
uit Amsterdam voor leden van de Anti-
Revolutionaire kiesvereniging „Nederland
en Oranje Bloemendaal" in het Jeugdhuis
aan de Donkere Laan te Bloemendaal een
causerie gehouden Over het onderwerp „De
crisis in het Midden-Oosten".
Hij gaf zijn gehoor een overzicht van de
gebeurtenissen in het Midden-Oosten
sedert november 1956, naar aanleiding van
de naasting van het Suezkanaal door presi
dent Nasser van Egypte. De heer Norel was
van mening, dat de rol van Engeland en
Frankrijk als wereldmacht in het Nabije
Oosten uitgespeeld is. Amerika wil in dit
gebied geen oorlog ontketenen en aange
zien Amerika slechts een beperkt belang
bij het Suezkanaal heeft, kan dit land een
meer bezonnen en voorzichtige, maar tege
lijkertijd vastberaden politiek volgen.
De spreker was overigens vol bewonde
ring voor wat het kleine Israel tegen een
wereld van numeriek sterkere vijanden
heeft weten te bereiken.
Aan het slot van zijn causerie kwam de
heer Norel tot de optimistische conclusie,
dat er in het Midden-Oosten dankzij het
optreden van Amerika een aanzienlijke
verbetering in de politieke toestand was
gekomen, waardoor ook de positie van
Israel zou zijn verbeterd.
ADVERTENTIE
„DE S L E U T E L S P E C I A L I S T"
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
Tengevolge van een ongecorrigeerd geble
ven zetfout in het in ons blad van vrijdag
opgenomen verslag van de Heemsteedse
gemeenteraad kan een passage over het
door de heer R e ij n d e r s (Arbeid) opge
merkte naar aanleiding van het verzoek
van de kerkeraad van de Gereformeerde
kerk van Heemstede ernstig misverstand
wekken. De heer Reijnders heeft zich na
melijk niet verbaasd zoals in het verslag
staat dat de raadsfractie van de Partij
van de Arbeid hetzelfde standpunt inneemt
als de protestants-christelijke werkgemeen
schap in die partij, maar hij heeft dit ver
klaard. Met de genoemde werkgemeen
schap is de fractie van de partij van de Ar
beid in de Heemsteedse raad van oordeel,
dat de overheid aan de opbouw der kerken
dient mede te werken.
In de afgelopen nacht is in Ter Aar een
grote, loods van de pluimveehouder T.
Rodenburg afgebrand. De ongeveer zeven
duizend kippen, die zich in de loods be
vonden, zijn in de vlammen omgekomen.
De brandweer wist het woonhuis, dat ook
in brand geraakt was, te behouden.
ADVERTENTIE
Een fantastisch mooi verzamel-ajbum voor de
nieuwe serie kleurenplaatjes van FULL SPEED
Vraag het uw winkelier (prijs f 1.85)
1 „Maar dat deed hij natuurlijk niet, vermoed ik. En
M zijn naam zei hij zeker ook niet, is het wel?"
„Precies. Denkt u, dat het de oplichter was, die later
een bezoek bracht?"
„Ik durf er bijna mijn hoofd om te verwedden. Waar
schijnlijk heeft hij je het huis zien verlaten en hij wilde
toen weten hoe lang je zou wegblijven en of jij alleen
uit was gegaan of jullie met je beiden. Toen hij te horen
kreeg, dat tante er nog was en dat jij nog wel even op
je komst zou laten wachten, dacht hij dat het gemakke
lijker zou zijn tante alleen onder handen te nemen dan
wanneer jij er ook bij was. O ja, nog één vraag. Van wie
heb je het huis gekocht?"
„Van Jamieson en Jamieson, in Windycombe".
„Door bemiddeling van de eigen notaris natuurlijk?"
„Juist, dat is Preston, Farley en Zoon, vanLincoln's Inn
Fields, die al vele jaren onze belangen heelt behartigd".
„Hartelijk dank. Ik zal proberen of ik er een draad in
kan ontdekken. En nogmaals: vergeet niet, dat een tele
foontje mij ogenblikkelijk bij je brengt".
„Wat verwacht u dan, juffrouw Wrayne?"
„Ja, als ik dat precies wist...."
Toen Joan Braxley een half uur later Daphne's kamer
binnenkwam, was deze bezig te telefoneren, maar zij
wenkte het meisje, dat zij kon blijven. Vol bewondering
keek zij naar de jonge vrouw aan het toestel, een vrouw,
die zij, evenals de andere leden van de staf, als het ware
aanbad vanwege haar bijzondere eigenschappen.
„Dank u zeer, meneer Farley. Ik zal u laten weten als
er nog meer gebeurt. Goeden middag".
Zij legde de hoorn op het telefoontoestel.
„Het wordt hoe langer hoe geheimzinniger, Joan, en ik
zie er nog steeds geen gat in".
„O, maar dat komt nog wel, zoals gewoonlijk, Daphne",
zei het meisje vol vertrouwen.
„Je vriendin stond me wel aan en ze presenteerde me
een probleem, dat er bijzonder boeiend uitziet. Laat ik je
haar wonderlijk verhaal eens vertellen".
Ze stak een sigaret aan en terwijl ze achterover in haar
stoel lag, herhaalde ze alles, wat Sheila Morstone haar
had medegedeeld.
„Zo even heb ik met de notaris van Sheila gesproken,
die destijds de koop van het huis in handen had, maar
de zusters er gaven, grote belangstelling. I ik ben er geen steek wijzer van geworden. Het huis werd
een honderd jaar geleden gebouwd en tot twee jaar gele
den toen je vriendin het kocht, had 't twintig jaar leeg
gestaan. De eigenaar, een zekere Jarvis Fothergill, was
een rijke oude man, die, toen hij stierf, het huis aan zijn
enig kind naliet, een dame, die toen vijf en veertig jaar
oud was, en die in het Zuiden van Frankrijk placht te
wonen. Zij weigerde het te verkopen, omdat zij, zoals de
notaris zei, het plan scheen te koesteren nog eens naar
Engeland terug te keren om dan dit landhuis te betrek
ken. Zij vertikte het evenwel een cent aan onderhoud te
besteden of een huisbewaarder aan te stellen. Daar was
ze, volgens Farley, te gierig voor. Zodat het Witte Pluis,
toen ze stierf, in een allerberoerdste toestand verkeerde,
zoals je begrijpen zult. En ofschoon een hele rij make
laars het in hun boeken hadden staan om te verkopen,
scheen niemand er aan te willen en zo ging het van
kwaad tot erger. Zeer weinig mensen zijn nu eenmaal
geneigd een huis-op-instorten voor tienduizend gulden
te kopen om het dan voor dertigduizend te laten opknap
pen".
„Behalve Sheila", zei Joan lachend, „maar die is altijd
al een beetje anders dan de meesten geweest".
„Precies. En zo zitten we nu met onze puzzel. Twintig
jaar lang heeft niemand naar dit landhuis willen om
kijken en nu schijnt iemand alle mogelijke moeite te
doen om er binnen te komen. Als er nu nog een bewoner
was geweest voordat Sheila er was komen wonen, dan
kon je het begrijpen. Maar huis en tuin zijn twintig jaar
lang een ruïne en een wildernis geweest. Snap jij
dat nu?"
„Toen je het verhaal van Sheila oververtelde, sprak
je over „vermoedelijk dezelfde man", die opmetingen in
het huid deed. Heb je reden om te veronderstellen, dat
het de persoon was, die het eerst op bezoek kwam, toen
Sheila en haar tante in de tuin zaten?".
„Een reden heb ik niet, maar het is een mogelijkheid,
die we niet over het hoofd mogen zien, Joan", antwoord
de Daphne. „Sheila zag wel die eerste figuur, maar zij
was uit, toen de tweede kwam. Beiden waren echter
grote, flinke mannen, gezet en welvarend. Ploe dit zij, of
er nu een of twee groepen lieden zijn, die het huis pogen
binnen te dringen, doet er weinig toe; het beslissende
punt is, dat iemand hoe dan ook het landhuis wil pene
treren. En dat voorval met het stuk vergiftigd vlees doet
natuurlijk helemaal de deur dicht."
„Is het niet mogelijk, dat zij iets in haar bezit heeft ge
kregen, waarvan zij zich meester willen maken en waar
van zij de waarde niet kent of beseft?"
„Ja, dat kan natuurlijk. Maar waarom hebben zij er
dan niet eerder werk van gemaakt?", zei Daphne. „Sheila
woont er nu immers al weer twee jaar. En het moet dan
toch wel iets van grote waarde zijn, als de eerste bezoe
ker bereid was de hele boel te kopen om ook eigenaar
te worden van dat wat wij nu nog niet kennen. En ze
had hem toch duidelijk verteld, dat ze drie- tot viermaal
de prijs van de koopwaarde had besteed om het huis be
woonbaar te maken".
„Ik begrijp, wat je bedoelt. Ik zou wel eens willen we
ten, wat ze nu gaan ondernemen. Vertelde Sheila, dat ze
zeer goed met een revolver overweg kan?"
„Nee, maar ik ben blij het te horen. Hééft ze d'r een en
heeft ze een vergunning van de politie?"
„Ja, die heeft ze. Ze is allesbehalve zenuwachtig, maar
er zijn de laatste tijd zo vaak berovingen geweest en zij
en haar tante wonen erg eenzaam. Ze zei tegen de politie,
dat ze zich veel veiliger zou voelen als ze een vuur
wapen had en ze heeft hen kunnen overtuigen, dat ze
iemand is, die haar verantwoordelijkheid beseft. En toen
hebben ze haar een vergunning gegeven".
„Mooi. En gelukkig is Farao er ook nog, zodat ik me
een beetje rustiger kan voelen. Nu ze zo pas gefaald
hebben,is het niet waarschijnlijk, dat die jongens, wie
ze dan ook mogen zijn, nu dadelijk een nieuwe poging
zullen wagen. En intussen hoop ik uit te vinden wat ze
in hun schild voeren. Het zal je wellicht interesseren,
•Joan, dat ik Saunders en Masterston opgedragen heb
haar naar huis te volgen, ofschoon ze er niets,van weet.
Je kunt er zeker van zijn, dat die knapen een oogje in
Het zeil houden bij het Witte Huis. En het is zeer wel
mogelijk dat ze gevolgd werd sinds het ogenblik, dat ze
vanochtend Durville verliet".
„Dacht je, dat ze zouden proberen haar te ontvoeren?",
vroeg Joan ietwat ongelovig.
Maar Daphne schudde ontkennend het hoofd.
„Nee, dat denk ik niet. Als ze dat van plan waren ge
weest, dan zou ze nooit hier gekomen zijn. Hebben ze in
de gaten, dat ze mij geraadpleegd heeft, dan zouden ze
wel eens wat kunnen ondernemen."
(Wordt vervolgd).
Gasverstikking. De 82-jarige bewoon
ster M. D. B. van een hofje aan de Park
straat te Den Haag is door gasverstikking
om het leven gekomen. De vrouw had het
middagmaal op een gasstel gezet, maar het
gaskraantje dat de toevoer naar een kachel
regelde, opengezet. De slang naar deze gas
kachel bleek niet goed te zijn aangesloten.
Toen de buren, gealarmeerd door de gas-
lucht, gingen kijken, bleek de vrouw reeds
te zijn overleden.
School voor Hongaren. In tegenwoor
digheid van de Nederlands gezant in Oosten
rijk. mr. E. Star Busmann, en van dr. V. A.
M. Beerman als vertegenwoordiger van de
Hoge Commdsasris voor liet Vluehtelingen-
wezen in Oostenrijk, is woensdag in het
Weense Industriegebouw de „Nederlandse
Vereniging voor de Hongaarse Middelbare
School op de Iselsberg" opeericht. Bij accla
matie werd de heer Star Busmann tot ere
voorzitter gekozen. De doelstelling van de
vereniging is op de Iselsberg bij Wener een
middelbare school met internaat te beheren
voor tweehonderd jonge Hongaarse vluchte
lingen.
Vergissing. Een 52-jarige Rotterdamse
vrouw moest zich voor de Haagse rechtbank
verantwoorden wegens meineed. Volgens de
tenlastelegging zou zij in mei 1955 voor het
Haagse gerechtshof onder ede in strijd met
de waarheid verklaard hebben als getuige
in een echtscheidingsprocedure tussen haar
broer en haar schoonzuster dat haar
schoonzuster haar baby in 2945 slecht ver
zorgd zou hebben. Maar deze baby was pas
in 1947 geboren, zodat het de president aan
nemelijk leek, dat, zoals ook de vrouw ver
klaarde, een vergissing in het spel is ge
weest. De rechtbank deed onmiddellijk uit
spraak: de vrouw werd conform de eis van
de officier van Justitie vrijgesproken.
Noodlottige ruzie. De rechtbank te
's-Gravenhage heeft de chauffeur P. G. uit
Katwijk veroordeeld tot een gevangenisstraf
van vier maanden voorwaardelijk met een
proeftijd van drie jaren en ondertoezicht
stelling van een reclasseringsvereniging en
een psychiater, omdat de chauffeur een
poging tot zware mishandeling had onder
nomen op een arbeider bij het lossen van
zand in een polder. Tijdens dit werk kreeg
G. ruzie met twee arbeiders, greep een
schop en zwaaide er wild mee rond. Een van
de arbeiders werd licht geraakt en viel hier
door in een sloot. Hij liep een longontsteking
op, waaraan hij later stierf.
Nieuwe gouverneur. De nieuwbenoem
de gouverneur van de Nederlandse Antillen,
drs. A. B. Speekenbrink arriveert morgen
uit Washington in ons land, waar hij tot om
streeks 10 april zal blijven. Alvorens zijn
nieuwe functie te aanvaarden gaat hij terug
naar Washington voor de afwikkeling van
zijn zaken als hoofd van de economische af
deling van de Nederlandse Ambassade al
daar.
ZATERDAG 23 MAART
Minerva: „De wereld der stilte", alle leeft.,
7 en 9.15 uur. Studio: „Mijn kleine Hongaar
se Piroschka", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Item-
brandt: „Sisci", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „Duivel in zijde", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het geheim van
de vijf graven", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„El Paso", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „In
de sloppen van een wereldstad". 18 jaar, 7
en 9.15 uur. Luxor: „Mannen in het wit".
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Stadsschouwburg:
Nederlandse Comedie met „Aparte Tafels",
8 uur.
ZONDAG 24 MAART
Minerva: „De wereld der stilte", alle leeft.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Desirée", 14 j„
11 uur. „In de sloppen van een wereldstad".
18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Man
nen in het wit", 18 jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur.
Studio: „Schwrrzwald Madel", alle leeft.,
11 uur. „Mi.' kleine Hongaarse Piroschka",
alle leeft., 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„Het verloren continent", alle leeftijden, 11
uur. „Sissi", alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Cinema Palace: „O Congaceiro", 18 jaar,
10.30 uur. „Duivel in zijde", 18 jaar, 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het geheim van
de vijf graven", P jaar, 2. 4.30, 7 en 9.15 uur.
Roxy: „El Paso", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 u.
Stadsschouwburg: Nederlandse Comedie met
„Van de brug af gezien", 8.15 uur. Concert
gebouw: Bont. avond met Kees Manders en
Zwarte Riek „Gaat dat zien!", 8 uur. Ge
bouw Vrijzinnig Herv. Gem.: Muziekuitvoe
ring. Nationaal muziekkorps van het Leger
des Heils, 3 uur. Frans Hals: Filmvoorstel
ling van „Kinderen der liefde" voor Ncd.
Ver. voor Sexuele Hervorming, 10.30 uur.
Brinkmann: C. H Schonk voor Humanistisch
Verbond over „Er is toch iets', 10.30 uur.
Bakenesser~racht 63: Wijdingsdienst van het
Rozekruisersgenootschap, 10.30 uur. Zuider
kapel: Th. Dikkes, 10 uur. Doopdienst in het
Sportfondsenbad, 5 uur. Jeugddienst, 8 uur.
MAANDAG 25 MAART
Studio: „Mijn kleine Hongaarse Pirosch
ka", alle leeft., 2.15, 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „Sissi", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Cinema Palace: „Duivel in zijde", 18 j„
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het geheim
van de vijf graven", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 u.
Lido; „In de sloppen van een wereldstad",
18 j„ 2, 4.15, 7 en 9.15 u. Luxor: „Mannen in
het wit", 18 j„ 2, 7 en 9.15 u. Minerva: „East
of Eden", 14 jaar,- 8.15 uur. Roxy: „Moorden
de handen", 2.30, 7 en 9.15 uur. Concertge
bouw: Hohner Symphonie Accordeon Orkest
o.l.v. R. Wüthner, 8 uur. Zang en Vriend
schap: Genezingsdienst o.l.v. H. C. van der
Laan voor „Grotere Wereld", 8 uur. Begijn
hofkapel: Interkerkelijk Evangelisatiecomité.
J. Klein Haneveld over „Welke zekerheden
zijn er voor gisteren?", 8 u. Zangdienst van
7.30 uur af. Wilhelminastraat 22: Vereniging
van Spiritisten „Het Licht". Onderwerp:
„Het boek, waar het om gaat", 3 uur.
