HUISHOUDTEXTIEL IN LONDEN
MODE VOOR MANNEN
/iodieuze Italiaanse schoentjes
Run op de Parijse
modehuizen
ONZE TUIN- EN KAMERPLANTEN
Na het congres
NIEUWE UITGAVEN
VRIJDAG 29 MAART 1957
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
7
Recept voor vis
Koffiepudding voor
vier personen
Staatsiebezoek van
koningin Elizabeth
IN DE MOESTUIN
Tien tegen één!
Eerste operatrein naar
Oberhausen rijdt 28 april
13
<v
oor
de<^0
rouw
NOG NIET ZO LANG GELEDEN schreven we op de vrou
wenpagina over huishoudtexliel, die in zekere zin revolu
tionair is te noemen: u weet wel, afdroogdoeken met grap
pige motieven bedrukt, dekens en lakens op een geheel
nieuwe wijze gedessineerd, badhanddoeken met gouden
randjes.
In Earl's Court te Londen werd begin maart een enorme
beurs gewijd aan de moderne huishoudtextiel en daar heb
ben we enkele nieuwtjes gezien, die we graag even beknopt
doorgeven. Het nieuwe schuilt voornamelijk in de toepassing
van synthetische garens. Wat te zeggen van dunne perzik-
gele, hemels-blauwe of zachtrose lakens, geweven van spun-
nylon (versponnen nylonvezels) of van op heel fijne brei
machines vervaardigde terylene en nylon lakens, die bij
voorbeeld zwart van kleur zijn, er enigszins transparant
uitzien en met lieve witte strookjes zijn gegarneerd? Wc
zagen ze ook in lila met witte plissé-randjes; het stond op
een bed bepaald heel luxueus en romantisch. Bovendien zijn
ze in een wip gewassen en droog, terwijl ze nooit hoeven te
worden gestreken.
Als dek kan men dan een „dons"-deken kiezen met tery
lene gevuld en met een gebloemde nylon- of terylene-
overtrek; een verrukkelijk lichtgewicht dek, dat minstens
zo warm is als twee wollen dekens en bovendien hygiënisch:
geen stof, geen motten en gemakkelijk zelf te wassen. Dit
type wordt nu trouwens ook in Nederland gemaakt met
terlenka-vulling."
Plastic gordijnen in stevige kwaliteiten, die precies op stof
lijken en aan twee kanten bedrukt zijn, werden ook als
nieuwtje gebracht.
Nog iets over glasgordijnen van terylene? Ze zijn er met
het uiterlijk van marquisette, met gefronste baantjes, met
pastelkleurige takken of motieven bedrukt ofwel doorweven
met goudkleurige lurexdraden. Nooit strijken is een geweldig
voordeel, evenals het feit, dat ze zo gewassen en droog zijn,
zonder dat ze krimpen. En dit zijn dan nog maar enkele
staaltjes van wat ons allemaal te wachten staat om ons het
leven te veraangenamen en te vergemakkelijken.
T. R.
Slaapkamergordijnen in een stevige plastickwaliteit, aan
twee kanten bedrukt met verschillende dessins.
Het toppunt van waterafstotend
vermogen.
Schotel van vis, aardappelen en kool:
K k 1 kg. savoye kool, l'/a kg. aard
appelen, 750 gr. vis b.v. schelvis, wij
ting of kabeljauw, zout, peper of
nootmuskaat, boter of margarine, 30
gr. (3 eetlepels) bloem.
De vis schoonmaken, wassen, gaarkoken
in weinig water en zout in ongeveer 10
minuten en vervolgens de graten er uit
verwijderen. De aardappelen schillen,
wassen en in stukjes snijden, de kool
wassen en fijn snijden. De aardappelen
en de kool in weinig water met zout
gaarkoken. Intussen 5 dl. visnat aan
de kook brengen en binden met de aan
gemengde bloem. De saus afmaken met
boter of margarine, peper of nootmuskaat
en zout. Vervolgens de aardappelen en de
kool voorzichtig vermengen met de saus
en de vis. Dit gerecht in een schaal over
doen. Heeft men een oven dan kan men
het gerecht in een vuurvaste schotel over
doen en er in de oven een bruin korstje
op laten komen.
WE HEBBEN TOT ONZE HILARI
TEIT gezien hoe een meneer in een keu
rig nieuw pak een douche kreeg met
een volle emmer water en tot onze
verbazing constateerden wij, dat het
water geen vat op zijn pak had. Dit
dank zij een bepaalde nabewerking, die
zijn costuum van synthetisch materiaal
had ondergaan, een bewerking, die zijn
pak waterafstotend en vlekwerend had
gemaakt.
Dit merkwaardige vooral vond plaats
in Londen in het grote tentoonstellings
gebouw Earl's Court, dat de eerste
helft van maart in het teken stond van
de herenmode. Fabrikanten lieten er in
hun stands de laatste nieuwtjes zien en
keurig uitgedoste heren paradeerden
enkele malen per dag over een podium
met een levensgrote bar, waarachter
zij zich na ieder rondje schielijk te
goed deden, overigens met behoud van
hun waardigheid.
De Engelsman heeft de naam conser
vatief te zijn en we willen dat aller
minst tegenspreken. Op het gebied van
de kleding kijkt hij echter veel meer
over de grenzen dan voorheen en zo
kan het gebeuren, dat het nieuwe mo
de-silhouet niet veel meer afwijkt van
dat in Amerika en Italië. Maar, zegt
de Brit, wij zijn begonnen met. de
Edwardian style, de karakteristieke
stijl, die teruggrijpt naar het tijdperk
rond de eeuwwisseling.
Nu geldt ook voor Albion, dat een
één-rij costuum met drie knopen het
laatste modenieuws is. Alleen de bo
venste twee knopen mogen gesloten
worden. De revers en kraag zijn smal,
de schouders weinig opgevuld en het
jasje valt, net als in Amerika, langer
dan in Italië, waar de mannen nu een
maal kleiner van stuk zijn. Midden in
de rug zit vaak een splitje. De panta
lon valt vrij nauw (45 cm) met een
omslag van vijf tot zes centimeter.
Meer sportief doet het een-rij, twee-
knoops costuum aan, dat geenszins uit
de mode is en waarbij vaak een fanta-
sievest in een afstekende kleur of van
dezelfde stof als het costuum wordt
gedragen. Het twee-rij costuum is be
slist uit de mode. Men toonde het
slechts een enkele maal en wel met
vier knopen.
De regen- en overjassen zijn nu
eveneens kort en als voering worden
stoffen in sprekende kleuren of rui
ten gekozen.
Heel wat syntetische materialen zijn
tot costuums verwerkt: onder andere
terylene en acrilan. Vooral pantalons
in een goede menging van 55 percent
terylene en 45 percent wol maken ge
weldig opgang. Nylon overhemden krij
gen nu een taslan nabewerking, die de
stof poreus en zacht maakt. No iron
hemden (niet strijken) zijn zo verbe
terd, dat men ze never (nooit) iron
noemt. Deze zomer zal het mode zijn
geruite sporthemden te dragen. Men
liet een heel vreemd model zien in een
Schotse ruit: het lijkt op een toga,
heeft vleugeltjes bij de schouders en
een ronde hals. Geen Nederlandse
man, die daarin zou willen! Bepaald
deftig staat een blauw nylon hemd met
een ruit in gouddraad.
Pyama's in een wilde geel-zwarte
blok of een witte broek met een nuffig
rood jasje doen wel wat revolutionnair
aan. Én dan zijn er kamerjassen van
brocaatstof en een smokingjasje, geheel
doorweven met zilveren lurexdraden.
Trouwens, effecten van gouden en zil
veren draden, die als kleine lichtpuntjes
aan de oppervlakte komen, vindt men
ook veel bij de gedessineerde terylene
dassen.
Tineke Raat
3/4 1 melk, 25 g 16 blaadjes) witte
gelatine, 2 dl l'/2 kopje) koffie-ex
tract van 20 g koffie, 90 g (6 eetlepels)
suiker.
De puddingvorm met water wegzet
ten. Hierin de blaadjes gelatine 15 mi
nuten weken. De melk aan de kook
brengen. De suiker in de melk oplossen.
De gelatine uitknijpen en in weinig heet
water oplossen. De gelatine mag niet
koken. De melk enigszins laten afkoelen
en er als ze niet meer dampt, onder
roeren de gelatine en het koffie-extract
bijvoegen. De massa verder af laten
koelen. De pudding, als ze drillig begint
te worden, óverschenken in de pudding
vorm.
De Parijse modekoningen schatten, dat
het komende officiële bezoek van ko
ningin Elizabeth van Engeland aan de
Franse hoofdstad hen een half miljoen
dollar in het laatje heeft gebracht.
Diplomatenvrouwen en dames uit de
society begonnen twee weken geleden
met het bestellen van galajaponnen om
op de recepties, lunches en diners, wel
ke ter ere van de Britse souvereine wor
den aangericht, in stijl te kunnen ver
schijnen.
De vloed van bestellingen heeft de
erkende modehuizen in heksenketels
veranderd.
Pierre Balmain is aan minstens twin
tig nieuwe scheppingen bezig. Hij heeft
ijlings zijn kantoren herschapen in pas
kamers.
Ook de mannelijke gasten laten zich
niet onbetuigd. Castillo-Lanvin werkt
aan minstens drie operacapes van zwar
te wol. Afgezet met gladde felrode of
witte satijn, verhullen deze dramatische
scheppingen. Slank afkledende rok-
costuums, tot op halve hoogte in blauwe
tint.
De meeste bestellingen gaan naar de
tien voornaamste modehuizen, die de
meevaller uit de aard der zaak met
beide handen aangrijpen. Sinds het
einde van de eerste wereldoorlog heb
ben zij een harde dobber gehad in het
vinden van genoeg klanten.
Een ontwerp van modekunstenaars uit
eigen streek. Pastelkleurige tweedjas
met cape inplaats van mouwen. Ont
werp Irma Spruit, Velsen. De slappe
vilthoed is een creatie van Toon Smit,
Heemstede.
Op een oiilangs gehouden schoenen- producten thans ook in ons land ver
show werden onder meer modellen ge
toond van de Italiaanse schoenenkoning
Ferraganio. In de rubriek voor de Vrouw
van 15 juni van vorig jaar wijdden wij
een artikel aan de fantastische carrière
van deze ontwerper, wiens handwerk-
krijgbaar zijn.
De Italiaanse schoentjes zijn spits
van leest en de hakken variëren tussen
drie en tien centimeter. Een garnering
van een smal bandje over de wreef of
van doorgeregen biesjes van gekleurd
leer, is heel modieus.
Het vroege voorjaar heeft ook de ama
teurtuinier in beweging gebracht. De
meeste tuintjes lenen zich nu uitstekend
om bewerkt te worden en dus spit en
mest men zoals dat behoort. De fijnste
groenten kweekt men op oude stal
mest. Het gebruik van verse mest moet
ontraden worden. Als de grond voldoende
humus bevat, bereikt men uitstekende
resultaten met de bekende rose tuin- en
gazonkorrelmest. Bij het spitten wordt de
stalmest meestal tegelijk onder gewerkt.
Dat doet u bij de korrelmest niet. Eerst
spitten en dan korrels strooien en daarna
poten en zaaien. Per tien vierkante meter
heeft men al voldoende aan een hoeveel
heid van ongeveer drie ons. U moet me
echter beloven in de voorzomer en in de
loop van de zomer regelmatig een lichte
overbemesting te geven. Dan zult u geen
klachten hebben. Bestel nu zo spoedig
mogelijk uw bloem- en groentenzaden.
Vooral met de laatste moet u haast ma
ken. Spinazie kan natuurlijk al gezaaid
worden en ook tuinbonen en erwten en
peulen kan men al aan de grond toever
trouwen. Stop dat zaad dan niet te diep
in de grond weg. Als algemene regel
geldt: niet dieper zaaien dan het zelf dik
is. Voor de meeste soorten is het dus al
voldoende als ze juist onder de opper
vlakte zitten.
De oogst, die ons te u-achten staat.
(Foto Turkenburgh)
AMSTERDAM, maart. Verleden
zaterdag hebben we met bijna alle dag
bladjournalisten van Nederland gecon-
gresseerd in Utrecht. Het onderwerp van
die vergadering doet hier niet terzake,
daar hebt u al eerder over kunnen lezen
en u interesseert zich waarschijnlijk tóch
niet voor mijn salaris. Aardiger was ech
ter, dat ik hier voor het eerst meer dan
zeshonderd collega's onder één dak bijeen
zag. Dat was dus gi-oter dan de allergroot
ste persconferentie. Over Amerika kan ik
niet oordelen, maar in Frankrijk heb ik
persconferenties bijgewoond waar bijna
honderdvijftig journalisten elkaar voor de
voeten liepen en van grotere heb ik nog
nooit gehoord.
Wij kennen elkaar natuurlijk meestal
wel. Het merendeel van ons is óf verslag
gever, óf verslaggever geweest. En dan
kom je elkaar gedurig tegen. Het mag wel
eens een lijd duren tussen twee ontmoe
tingen bij bepaalde nieuwshoudende ge
beurtenissen, maar altijd kom je dezelfde
collega's wel weer eens tegen.
Daarom was zo'n congres als van zater
dag een soort confrontatie met het ver
leden. Ik heb er voor het eerst de verslag
gever weer gezien, die we op 1 februari
1953 de dag van de ramp, weet u nog
wel? in rok gekleed tot zijn heupen
door het water bij Rilland Bath zagen lo
pen. Hij was tijdens een diplomatiek feest
door het bericht van de overstromingen
verrast. Hij vertelde me nu, dat hij twee
dagen achter elkaar in dat rokkostuum
heeft moeten lopen omdat hij geen tijd
had iets anders te vinden. Daarna was de
rok niet zo mooi weer. Terwijl wij nu
stonden te praten, voegde zich een ander
bij ons, die er óók bij was geweest toen we
in de winter '46-'47 als ik me dat jaar
goed herinner met zestig grote vracht
wagens een tocht met voedsel maakten
naar het „hongerende" Urk. Het was een
barre tocht, over geheel bestratingsloze
dijktoppen van de Noordoostpolder, die
toen pas kort klaar was. Na aankomst in
Urk werden wij door de gemeente ont
haald op grote borden, zeer voedzame
erwtensoep, zodat we ons wel gingen af
vragen waarom we eigenlijk waren ge
komen.
De man, met wie ik eens samen een
voetbalwedstrijd in Groningen heb ver
slagen, was er ook. We werkten toen nog
in het oosten van Nederland en onze krant
liet ons, in een telefoon op de tribune uit
gesproken ooggetuigeverslag, door grote
luidsprekers buiten het gebouw van de
krant naar alle lokale voetbalfanaten uit
gaan. Om ons heen zaten kleine Groningse
jongetjes, blij met de kans onwelvoege-
lijke woorden in de telefoon te
schreeuwen. Op de krant zeiden ze de vol
gende dag, dat van die jongetjes niet zo
véél te horen was geweest.
Helemaal achter in de zaal zat de col
lega, die me eens eigenlijk het leven heeft
gered. We vlogen toen in een bijzonder
groot vliegtuig van de Amerikaanse lucht
macht van Kaiserslautern naar Milaan en
om de een of andere, duistere reden was
de deur uit de zijkant van de cabine ge
haald en in Duitsland achtergelaten. Onze
jassen lagen op een grote stapel, dicht bij
dat open gat. Mijne boven. Op een ge
geven moment, zag ik dat een windvlaag
mijn jas luchtig optilde en kennelijk mee
naar buiten wilde nemen. Met een zeer
aparte zweefsprong, probeerde ik mijn
eigendom nog te redden, maar het \vas te
laat. Als deze collega me toen niet bij de
benen had gegrepen, was ik waarschijnlijk
mét de regenjas en een wat slordig omge
gespte parachute in de Alpen tex-echt ge
komen. Nu vertelde hij wat triest, dat hij
tegenwoordig niets anders meer deed dan
vergaderen en dat hij nog een stukje
moest schrijven over deze, zijn eigen ver
gadering ook.
De man, die mij toen we allebei een
afschrikwekkende kater onderhielden
moed insprak voor mijn eerste, aarzelen
de radiopraatje voor Radio-Djakarta was
er nu ook. We hebben lang gesproken over
onze vroegere tropenkwalen en omdat dit
daar zo'n goede gewoonte was, hebben we
ons in Utrecht ook maar teruggetrokken
in de onmiddellijke omgeving van het buf
fet. Vroegere collega's-rechtbankverslag
gevers waren er en collega's-vex-slaggevers
van koninklijke bezoeken aan andere
hoofdsteden in Eux-opa. Met één van hen
haalde ik elf jaar geleden elke ochtend om
tien uur het politienieuws bij een bijzon
der barse inspecteur van politie in Zwolle;
hij is nu hoofdredacteur, heel ergens an
ders en wil niet graag meer praten over de
tijd, dat hij nog zo gewoon was.
Eigenlijk heb ik maar één man gemist.
Dat is de enige journalist, die eens gepro
beerd heeft mij te interviewen en wel toen
ik uit Indonesië terug kwam. Hij was een
beetje teleurgesteld met de mededeling,
dat ik zelf van plan was lange stukken te
gaan schrijven. Hij werkte in die dagen
voor een ongemeen rechts-geöriënteerde
krant en na de mislukking bij mij storm
de hij regeli-echt op een soldaat af, die
met grote spoed uit Indonesië was wegge
zonden, toen men lucht kreeg van zijn wel
erg positief-communistische neigingen. Hij
was geen gelukkig man; later heb ik hem
nog eens, in gezelschap van veie collega's
en autoriteiten in de Oude Gracht in
Utrecht zien spartelen, toen het"' vlotje
waarop zij wilden oversteken midden in
de gracht was gekapseisd. Hoewel hij toen
net terug was van een tocht in een heel
klein bootje, achter een Kanaalzwemmer
aan, kwam hij proestend boven het grauwe
oppervlak van de Utrechte gracht en riep:
„Help, help ik kan niet zwemmen".
Met deze en andere herinneringen en
ontmoetingen was ons congres in Utrecht
in feite veel te snel voorbij. Er moest ook
nog over zakelijke aangelegenheden wor
den gesproken. En achter mij riep een
collega, die net uit de opbrengst van
zijn bijverdiensten een gloednieuwe
automobiel van ferme afmetingen heeft
gekocht, op klagelijke toon: „Ik heb zo'n
honger". Misschien congresseren we nóg
wel eens.
A. S. H.
ADVERTENTIE
Tien tegen één dat negen van
de tien huisvrouwen MAÏZENA
DURYEA gebruiken. Een keuken
geheim, dat overgaat van moeder
op dochter, al sinds vele genera
ties. Voor het binden van groen
ten, soepen en sausen Is er niets
beters. Met MAÏZENA DURYEA
eijn mislukkingen uitgesloten.
Maar.laat niets aan het toeval
over. Als U Uw leverancier vraagt
om maizena, zeg er dan uitdruk
kelijk by DURYEA. Dan pas weet
h\j, dat U de echteoriginele
MAÏZENA verlangt.
Traditie na 20 jaar hersteld
Na een onderbreking van twintig jaren
gaat Arnhem een traditie herstellen: er
is een speciale trein ingelegd op 28 april
naar Oberhausen, waar dan in de stads
schouwburg „Carmen" van Bizet wordt
opgevoerd. De rol van „Carmen" wordt
vertolkt door Anneliese Calenberg. Voor
de voortzetting van deze traditie waren
woensdag een aantal autoriteiten uit
Oberhausen, onder wie de burgemeester,
naar Arnhem gekomen en uit de cijfers,
die zij noemden, bleek hoezeer Ober
hausen voor een groot gebied als theater-
stad in trek is gekomen en reputatie ge
niet. Met de operatrein van 28 april gaan
ook een aantal autoriteiten, onder wie
meester Matser, naar rvw'->nttc-n.
„Wal tegen water" door Jan Zwiers, uit
gegeven door Andries Blitz in Laren is een
schippersroman, zoals ook talrijke boeren
romans bestaan. Het verhaal speelt in het
begin van deze eeuw en behandelt de ge
schiedenis van de schippersfamilie Zeil
maker op hun schip „Ebenhaezer" met al
hun lief en leed, waarbij vooral het laatste
hreed wordt uitgemeten. De niet in de
smaak van de strenge ouders vallende ver
keringen en huwelijken van de kinderen
vormen de ruggegraat van dit boek, dat
vooral de figuur van de jongste zoon Evert
behandelt.
Deze is de aan de juistheid van de grote
strengheid twijfelende jongen, die alle moei
lijkheden van nabij meemaakt en er zelf „en
passant" ook voor enige zorgt. De climax
wordt gevormd door het vergaan van het
schip en de dood van de oudste dochter.
Gelukkig komt hierna alles nog terecht,
dank zij het grote vertrouwen en de ener
gieke levenshouding van deze ongebroken
mensen. Een stoer boek over stoere men
sen, wij hadden het alleen graag een beetje
overtuigender, juist wat de karakter-analyse
betreft, willen zien.
„Soldaten zonder generaal" door Hans
Dormann Deze oorlogsroman, die in een
goede vertaling van Dick Ouwendijk is
gepubliceerd door de Uitgeverij Foreholte
te Voorhout, speelt zich af in een voor de
Duitse troepen verloren stelling aan het
oostelijk front tijdens de Russische cam
pagne van de laatste oorlog. Wat het
onderwerp betreft herinnert het boek aan
de romans van Theodor Plievier, die ook
deze dramatische veldtocht als achtergrond
gebruikte om het leven van manschappen
van verloren Duitse eenheden te schetsen.
Van Plieviers werken kan men zeggen, dat
zij geschreven monumenten van de ont
reddering en uitzichtloosheid van Hitiers
soldaten in de barre steppen van het on
eindige Rusland waren. Dormanns boek is
geen monument en kan dat ook niet zijn,
omdat het daarvoor een te kleine periode
en gebied omvat. Het beschrijft namelijk
de lotgevallen van acht ordonnansen, die
met andere legereenheden ingesloten
het front individueel proberen te door
breken Bij het op de voet volgen van hun
inspanningen weet Dormann bijna onmerk
baar enige achtergronden van zijn hoofd
figuren te schetsen, waardoor zij duide
lijker naar voren treden en geen schim
mige figuren blijven. Een andere verdien
ste van het boek is de voor de vroegere
nazi-meesters onbarmhartige beschrijving
van de gevoelens en gedachten van de
eenvoudige soldaat van het onoverwinne
lijke leger. Het boek werkt naar een cli
max toe, als de overgebleven ordonnansen
de hier welhaast symbolische Berezina
moeten overtrekken om bij hun landge
noten terug lx komen en daar niet in
slagen. De een na de ander valt af, totdat
de laatste in het. zicht van de bevrijdende
oever door de Russen gevangen genomen
wordt.. Een zeker opmerkelijk boek over
een overigens „uitgebeend" onderwerp.
„Brommen zonder brokken" door A. M.
Koppejan (uitgegeven door n.v. A. Roelofs
van Goor te Meppel) en „Veilig brommen"
door C. M. Langeveld en W. B. Draisma
(uitgegeven door het Verbond voor Veilig
Verkeer te Utrecht) zijn twee boekjes, die
als handleiding kunnen dienen voor de
weggebruiker, voor zover hij of zij een
bromfiets berijdt. Het is niet toevallig, dat
deze beide boekjes, die ongeveer tegelij
kertijd verschenen, zich tot de bromfiet
sers richten, omdat deze categorie deelr.e-
mers-aan-het-verkeer nog al eens (terecht
of niet) aan de algemene critiek bloot
staat. Wat de snelheid betreft staan brom
fietsers bijna gelijk met het snelverkeer,
maar zij behoeven geen rij-examen af te
leggen. Hierdoor vertonen zij overeenkomst
met fietsers, die ook geen rijbewijs nodig
hebben, maar door hun kleinere snelheid
minder gevaar voor „brokken" opleveren.
Beide boekjes nu beogen de theoretische
kennis op verkeersgebied voor de brom
fietser (ster) uit te breiden. De heer Kop
pejan, hoofdinspecteur van politie te Am
sterdam, doet dit op een overzichtelijke en
systematische manier, waarbij aan het slot
een aantal praktische verkeersvragen is
opgenomen, waarop voor het gemak van
de lezer onmiddellijk het antwoord is ge
geven. De heren Langeveld en Draisma
behandelen hun stof, die ongeveer hetzelf
de terrein bestrijkt, op een meer populaire
manier, die misschien iets gemakkelijker
aanspreekt. Beide werkjes zijn voor de
bromfiets-weggebruiker, die niets of bijna
niets van verkeersregels weet, onmisbaar.
En voor degenen, die wel de nodige kennis
op verkeersgebied hebben, zijn het zeer
handige naslagwerkjes.
ADVERTENTIE
NIEUWS VAN SIEMENS (2)
Met de SIEMENS RAPID stofzuiger
bij de hand is het onderhoud van
Uw woning een kleinigheid.
Prijs f 139,-
