Staat van oorlog komt vooral in
strijd tegen corruptie gelegen
HET JONGENSEILAND
J
DE BUIT BINNEN
Agenda voor
Haarlem
A
Procureur-generaal: „Opzet
tot doden duidelijk gebleken"
Verhoren in Djakarta
Rechterlijke macht "verloor
vertrouwen der autoriteiten
De zaak-Adams
r
Kort en bondig
DINSDAG 9 APRIL 1957
4
Treinbotsing in Z.-Afrika
kost 26 mensen het leven
Eerste Amerikaanse tanker
anoniem in Eilath
Hervormde delegatie uit
Nederland naar Z. Afrika
Amerikanen sturen vaccin-
Salk naar West-Duitsland
Nieuw apartheidsontwerp
in parlement te Kaapstad
Onderwijzerssalarissen
ONS VERVOLGVERHAAL
DOOR MARK CROSS
(Van onze correspondent in Djakarta)
Het is opmerkelijk dat de eerste maat
regel, die is afgekomen onder de sinds
enige dagen van kracht zijnde staat van
oorlog en beleg in Indonesië, een actie
tegen profiteurs en corrupteurs" is. De
chefstaf van de landmacht, generaal-
majoor Nasution, die momenteel na de
president, de hoogste autoriteit is, heeft
deze actie gelast. Als gevolg daarvan is
door de militaire politie een uitgebreid
verhoor begonnen van politici, officieren,
overheidsfunctionarissen, waaronder poli-
tie-commissarissen en zakenlieden.
Een staat van oorlog en beleg pleegt ge
meenlijk te worden afgekondigd indien
van buiten of van binnen uit orde, rust en
veiligheid van een land worden bedreigd.
Als zij - zoals in dit geval - allereerst
wordt benut om een actie te beginnen, die
gevoeglijk door het civiele justitiële appa
raat zou kunnen worden ondernomen, dan
wekt dit de indruk dat men niet het vol
ledige vertrouwen heeft, dat dit civiele
justitiële apparaat zijn taak volledig uit
voert. Die indruk wordt dan nog versterkt
door een presidentiële aanmaning aan leger
en politie om zwaardere sancties toe te
passen in de vorm van straffen en beslag
legging op goederen bij misdrijven en over
tredingen ten nadele van de veiligheid, de
financiële positie en de economie van de
staat. Dat klinkt alsof die misdaden en
overtredingen tot dusver wat „te licht" zijn
beoordeeld.
Het gebrek aan vertrouwen in het justi
tiële apparaat en de presidentiële opdracht
vinden hun rechtvaardiging in een aantal
gebeurtenissen die zich de laatste tijd rond
de rechtspraak hebben afgespeeld. En het
is daarom, hoe opmerkelijk, toch wellicht
te verklaren, dat men de staat van oorlog
en beleg allereerst hanteert als een bezem
om in de Augiusstal wat opruiming te
houden.
Verleiding
De corruptie tiert welig in Indonesië. De
Indonesische kranten hebben vol gestaan
over corruptiegevallen, waarbij de bedrij
vers met naam werden genoemd zonder
dat dit hen overigens veel scheen te deren.
Er zijn verscheidene oorzaken, waardoor de
corruptie op zo ruime schaal wordt be
dreven. Ten eerste is daar de lage salarië
ring van de overheidsdienaren. Voor hen is
de verleiding wel zeer groot een „graantje
mee te pikken" van de vele miljoenen, die
gemakkelijk worden verdiend door lieden
die, dankzij politieke relaties, importlicen
ties en overheidsorders ontvangen. Een In
donesisch blad noemde nog kortgeleden
als een van de factoren die een belangrijke
rol spelen in de corruptie „het verlangen
van de politieke partijen om als zij aan de
regering zijn zo veel mogelijk te verdienen."
Gebrek aan controle werkt fraude in de
hand. Een opmerkelijk geval daarvan werd
juist dezer dagen onthuld, hoewel het toch
moet dateren van enige jaren geleden. Ten
behoeve van de algemene verkiezingen (in
1955 gehouden) werden 3000 schrijfmachi
nes besteld. De order voor deze machines,
die uit Europa moesten worden geïmpor
teerd, werd gegeven aan zekere Z. S., be
kend politicus en hoofd van een handels
firma. De 3000 schrijfmachines kwamen in
Indonesië aan en werden betaald. Maar
bij de aflevering hield Z. S. er 284 achter,
die hij voor rp. 2,5 miljoen ten eigen bate
verkocht, aldus een aardig „winstje"
makend.
En geruime tijd kraaide er geen haan
naar die 284 machinetjes. Het pikante van
de zaak is, dat Z. S. op de nominatie stond
om tot zaakgelastigde in de Soedan te
worden benoemd. Daar zal nu wel niets
van komen, nu hij door de militaire politie
over de verduistering van de 284 schrijf
machines op het matje is geroepen.
Het is tot dusver niet duidelijk gewor
den, wat de achtergrond is van de ver
horen, onder meer van een aantal voor
aanstaande politieke figuren, door de mili
taire politie. Die verhoren hebben in Ban
dung plaats, kennelijk om de zaak uit de
hoofdstedelijke sfeer te houden, want de
meeste van degenen, die tot nu toe zijn
gehoord, werden uit Djakarta naar Ban
dung geroepen. Onder hen bevinden zich
vogels van verschillende „politieke plui
mage", onder meer van de Nahdatul Ula-
ma. Masjumi, P.N.I., P.S.I, en P.S.I.I.
Maar afgaande op de beschikbare ge
gevens, zijn de opgeroepen P.N.I.-leden
over het algemeen op de achtergrond ge
raakte politieke figuren, zoals oud-minister
mr. Iskaq, oud-minister Ong Eng Die, en
oud-minister A. K. Gani, terwijl de Isla-
mietische politici, die werden gehoord -
onder meer Djamaluddin Malik, mr. Wibi-
sono, Zainul Arifin, Arudji Kartawinata,
thans in functie zijn.
Honk o ng-affaire
De veronderstelling is geopperd, dat het
onderzoek verband houdt met de gerucht
makende „Hongkong-compensatie-affaire",
die uitgroeide tot een gerechtelijk schan
daal. In deze Hongkong-compensatie-
affaire, die eind vorig jaar en begin van
dit jaar voor het bijzonder landgerecht te
Djakarta werd behandeld, stonden een ex-
ambtenaar van het centrale kantoor voor
de export, Moh. Nur Daeng Pabeta, en drie
bekende Chinese groothandelaren, Khouw
Kim Eng (Libra Coy), Yang Wei Pin (N.V.
Dewi Sri) en Lie Tjoan Lie (N.V. Persa)
terecht. De handel op Hongkong is een
barter-handel.Van deze Britse kroonkolonie
uit kan dus alleen in Indonesië geïmpor
teerd worden als deze import gecompen
seerd wordt door een gelijkwaardige
export.
Ambtenaar Pabeta zou adviesbrieven
van het kantoor voor de export hebben
vervalst, waardoor genoemde drie hande
laren import-licenties voor Hongkong zou
den hebben verkregen zonder gelijkwaar
dige export te realiseren. Het bedrag van
deze licenties bedroeg ongeveer twintig
miljoen roepiah. Dat dit Pabeta geen wind
eieren had gelegd, kwam naar voren bij het
nolitie-onderzoek toen de zaak aan het
rollen was gegaan. Pabeta, die op een
hongersalaris van rp. 660 per maand werk
te, bleek in het bezit te zijn van enkele
auto's en een aantal huizen en was deel
genoot in enige handelsfirma's geworden
Ruim zeven miljoen rupiah moet hij in
totaal voor zijn diensten hebben gekregen!
Wegens vervalsing hoorde hij drie jaar en
acht maanden gevangenisstraf tegen zich
medeplichtigheid respectievelijk anderhalf,
twee jaar en twee jaar en 10 maanden.
Verrassing
Intussen was de uitspraak van de land
rechter mr. B. Sjarif. een verrassing. Alle
beklaagden werden namelijk vrijgesproken,
omdat naar de mening van de rechter het
vooronderzoek onvolledig was geweest en
de administratie van het kantoor voor de
import zo verward en onoverzichtelijk is,
dat daaruit geen bewijzen konden worden
geput.
Over de uitspraak ontstond in de kringen
van politie en justitie grote deining. Maar
de klap op de vuurpijl kwam toch toen
rechter Sjarif enige dagen na het vonnis
met vrouw en dochter per vliegtuig naar
het buitenland vertrok, om zoals het
heette - als commissaris van een Djakar-
taanse handelsfirma, in Europa en Amerika
zijn persoonlijke zaken af te wikkelen!
„Indonesia Raya" wist te berichten dat
mr. Sjarif op het vliegveld te Singapore
verwelkomd is door de directeur van het
bijkantoor aldaar van de N.V. „Dewi Sri",
de Djakartase onderneming, waarvan de
vrijgesproken Yang Wei Pin directeur is.
In Singapore zou aan mr. Sjarif een be
drag van rp. 6 miljoen en 500.000 Straits-
dollars zijn overhandigd, aldus het blad. De
heer Sjarif is inmiddels geschorst en het
hoofdparket in Djakarta heeft hem gesom
meerd terug te keren ten einde over de
Hongkong-compensatie-affaire te worden
gehoord.
Zo kort na de rechtzaak tegen rechter
Lim, die er van beschuldigd werd tegen
een flinke beloning een verdachte op vrije
voeten te hebben gesteld - waarbij deze
rechter twee officieren van justitie ver
weet pogingen tot een soortgelijk feit te
hebben gedaan - doet de Sjarif-affaire
uiteraard extra pijnlijk aan.
De vrijgesproken Chinese zakenlieden
hebben overigens niet lang plezier van
hun vrijheid gehad. Eerst werd Khouw
Kim Eng en later Yang Wei Pin door de
militaire politie gearresteerd. Khouw op
beschuldiging dat hij zich aan subversieve
activiteiten zou hebben schuldig gemaakt.
Beiden zijn naar Bandung overgebracht,
waar nu uitgebreide verhoren plaats vin
den.
Sir Anthony Eden, de vroegere Britse
premier, is in het New England Bap
tist-ziekenhuis te Boston in de Vere
nigde Staten opgenomen en onderzocht
door dr. Cattail, die hem in 1953 we
gens een aandoening van de galblaas
heeft geopereerdDr. Cattcll heeft nog
niet beslist of Eden opnieuw geope
reerd moet worden. Het onderzoek zal
enkele dagen duren. De foto toont Sir
Anthony bij zijn aankomst op het
vliegveld Logan bij Boston, vooraf
gegaan door Lady Eden.
KAAPSTAD (UP, Reuter) Twee pas-
sagierstreinen zijn maandag in Kaapstad
met. elkaar in botsing gekomen. Ten min
ste 26 mensen zijn om het leven gekomen
en zeventig werden gewond. Het is een
van de ernstigste treinongelukken in de
Zuidafrikaanse geschiedenis. Verscheidene
wagons van de twee elektrische treinen
zijn over elkaar geschoven. Volgens de po
litie zal de identificatie van alle slacht
offers zeer moeilijk zijn wegens het grote
aantal verminkten.
EILATH (UP) Een Amerikaanse tor-
pedojag ;r heeft in de Rode Zee het eerste
Amerikaanse tankschip, dat de Israëlische
haven Eilath aan de Golf van Akaba is
binnengelopen, gepraaid. Van Amerikaan
se zijde wenste men zich niet uit te laten
over wat die torpedojager daar deed. De
naam van de eerste tanker die 16000 ton
meet is anoniem om redenen van militaire
veiligheid.
Het schip lag in Djiboeti toen het order
kreeg, de Golf van Akaba binnen tc varen
en in Eilath te lossen. Het schip werd on
derweg gepraaid door de (ook al anonieme)
torpedojager, die de kapitein vroeg zich te
identificeren.
De tanker seinde: Wij zijn Amerikanen.
De torpedojager antwoordde: Behouden
vaart.
Eilath biedt een kans om het Suez-ka-
naal te mijden. Een tank voor olie-opslag
in Eilath en een pijpleiding vandaar naar
Bcersjeba zijn bijna gereed. Van Beersje-
ba kan ruwe olie uit het gebied van de
Perzische Golf per spoor naar de raffina
derijen van Haïfa getransporteerd worden
en via de Middellandse Zee kan de olie dan
naar het Westen vervoerd worden.
KAAPSTAD (UP). Volgende week
wordt een delegatie van de Nederlands
Hervormde kerk in Kaapstad verwacht,
waar zij met de Zuidafrikaanse minister
voor Naturellenzaken, dr. Verwoerd zal
spreken over de „kerk-clausules" in de
nieuwe inheemsen-wetten.
Volgens deze clausules mogen blanken
en kleurlingen niet zonder speciale toe
stemming eenzelfde kerkdienst bijwonen.
De Nederlandse delegatie zou op verzach
ting van de bepalingen aandringen.
WASHINGTON (Reuter) De Amerika
nen zullen een hoeveelheid Salk-vaccin,
voldoende voor het voorlopig immuun ma
ken van 750.000 kinderen, per vliegtuig
naar West-Duitsland overbrengen om de
kinderverlamming die daar heerst te hel
pen bestrijden. Het zal gebruikt worden
voor de inenting van kinderen van twee
en drie jaar.
Volgens te Washington verstrekte cijfers
kwamen er in de ergste periode in de Ver
enigde Staten op de honderdduizend men
sen 26 gevallen van kinderverlamming
voor. Naar verluidt zijn er thans in West-
Duitsland. dat gewoonlijk minder van de
ziekte te lijden heeft, veertig gevallen op
de honderdduizend.
KAAPSTAD (Reuter) Nadat het eer
ste ontwerp op 1 april was teruggetrokken,
heeft de Zuidafrikaanse minister van On
derwijs, Viljoen, maandag een tweede
wetsontwerp voor de universitaire oplei
ding voor eerste lezing in de Tweede Ka
mer ingediend. Het ontwerp ter voor
ziening van de instelling, onderhoud, lei
ding van en controle op universitaire in
stellingen voor niet-blanken kreeg ter
stond heftige tegenstand van de leider der
Verenigde Partij, sir De Villiers Graaf, die
het een „ernstige inbreuk" achtte op de
„traditionele academische vrijheid". Het
wetsontwerp voorziet ook in de „beper
king van toelating van niet-blanken tot
bepaalde universitaire instellingen". Het
vorige ontwerp voorzag bovendien in de
medische faculteit voor niet-blanken van
de Natalse universiteit.
Een van de 156 verdachten, die op be
schuldiging van „hoogverraad" in Johan
nesburg terechtstaan, Ben Turok, is kan
didaat gesteld voor tussentijdse verkie
zingen in de Kaapprovincie. Hij is tot op
heden de enige kandidaat.
Teneergeslagen gingen alle jongens het kamphuis binnen. Ze hadden allemaal hun
best gedaan en flink gezocht, maar Oepoetie was en bleef onvindbaar.
Meneer Pino tvos erg ongerust. Als Oepoetie niet meer op het eiland, was, waar
kon hij dan zijn? Er was water om hel eiland heen. Als daar maar niets gebeurd was!
Wat zou er nu verder gebeuren", fluisterde Rick bedrukt.
„Ik weet het niet", fluisterde Bunkie terug. „Ik denk dat...".
Bunkie hield plotseling op, en hij keek met grote, ogen naar de deur. 57-58
LONDEN (Reuter en AFP) In het
proces tegen dr. Bodkin Adams heeft
maandag de procureur-generaal, sir Regi
nald Manningham-Buller zijn slotrede tot
de jury, bestaande uit tien mannen en twee
vrouwen, uitgesproken. Hij herinnerde aan
de verschillen tussen de recepten en de
hoeveelheden verdovende middelen welke,
volgens de aantekeningen van de verpleeg
sters, mevrouw Morrell zijn toegediend.
Zoals in eerdere berichten is gemeld, wordt
dr. Adams er van beschuldigd deze vrouw
door het toedienen van overmatige hoe
veelheden narcotica om het leven te heb
ben gebracht.
Naar de mening van de openbare aan
klager zou het feit, dat mevrouw Morrell
tijdens de afwezigheid van dr. Adams een
grote behoefte aan verdovende middelen
aan de dag legde toen de plaatsvervangen
de arts haar de doses toediende, die in het
notitieboekje van de verpleegster stonden
opgetekend verklaarbaar zijn als dr.
Adams de patiënt extra hoeveelheden nar
cotica had gegeven.
Mevrouw Morrell was erg boos geweest
over het feit, dat dr. Adams met vakantie
naar Schotland was gegaan, en zij had zijn
naam uit haar testament geschrapt. Na
een telefoongesprek met haar was dr.
Adams per vliegtuig teruggekeerd, niet
wegens haar gezondheidstoestand, zo meen
de de procureur-generaal, maar mogelijk
om zijn eigen belangen te behartigen.
In maart 1950 mevrouw Morrell over
leed op dertien november van dat jaar
was de arts bij de notaris van zijn patiënt
gekomen met de verklaring, dat zij be
loofd had hem haar Rolls Royce en een
cassette met zilver na te laten. Zij had
echter vergeten dit in haar testament te
vermelden. Dr. Adams had verklaard, dat
de toestand van mevrouw Morrell goed
genoeg was dat zij een nieuw testament
kon maken. De notaris had hem echter
aangeraden te wachten tot de komst van
de zoon van mevrouw Morrell, die het vol
gende weekeinde zou komen. Dr. Adams
had toen, volgens de openbare aanklager,
„het verbazingwekkende vóorstel" gedaan
om toch een codicil op te maken en dit,
ingeval de zoon er niet mee akkoord zou
gaan. te verscheuren. Sir Reginald Man
ningham-Buller was van oordeel, dat dr.
Adams mevrouw Morrel verslaafd aan
verdovende middelen wilde maken, voor
dat haar zoon er zou zijn.
Vervolgens herinnerde sir Reginafd aan
de verklaring van de vooraanstaande Lon-
dense arts, dr. Douthwaite, die tot de
slotsom was gekomen, dat dr. Adams me
vrouw Morrell in haar laatste dagen zo
veel verdovende middelen had toegediend,
dat daaruit de opzet tot doden bleek.
Zich tot de jury wendend verklaarde sir
Reginald. dat moord boven alle redelijke
twijfel was bewezen. „Om deze reden,
heren van de jury. stel ik u voor te erken
nen. dat een juiste uitspraak van moord
deze zaak moet afsluiten", zeide hij en hij
eiste de doodstraf.
De rechter, sir Patrick Devlin, gaf ver
volgens voor de jury een samenvatting
van hetgeen tot dusver in het proces te
berde was gebracht. Hij zei, dat er veel
gesproken was over de omstandigheden,
waarin doktoren eventueel gerechtigd zijn
om verdovende middelen te gebruiken,
waardoor het leven van de patient in
kwestie wellicht wordt verkort. Voor der
gelijke gevallen, zoals die waarin de pa
tient ondragelijk lijdt, kent de wet echter
geen speciale maatstaven.
De rechter verklaarde voorts, dat er geen
bewijzen zijn, op grond waarvan de jury
de conclusie zou kunnen trekken, dat me
vrouw Morrell meer narcotica zijn toege
diend dan in de notitieboekjes van de ver
pleegsters zijn opgetekend.
Hij constateerde vervolgens, dat het
beter zou zijn geweest, indien het voor
onderzoek te Eastbourne achter gesloten
deuren was gehouden. „Het was nu on
vermijdelijk, dat er persverslagen over
deze zaak verschenen, terwijl zij nog in
het stadium van het vooronderzoek ver
keerde. Doch ik vertrouw er op dat alles,
dat bij het begin van deze zaak de jury zou
hebben kunnen beïnvloeden, thans der
mate bezonken is, dat het deze uitwer
king niet meer kan hebben", aldus sir
Patrik Devlin.
De rechter wees er verder op dat het
..ongebruikelijk is, dat de beklaagde niet
werd verzocht eveneens te getuigen", waar
aan hij toevoegde: deze zaak is echter in
vele opzichten ongewoon en dit kan een
rechtvaardiging zijn voor de ongewone
toedracht".
Sir Patrik maakte daarna gewag van
het „zeer merkwaardige gesprek, dat dr.
Adams heeft gevoerd met de notaris, die
het testament van mevrouw Morrell in
bewaring had". „Vele doktoren zullen on
getwijfeld menen, dat er een onzuivere
toestand ontstaat, wanneer een dokter er
naar vraagt of hij vermeld is in het testa
ment van een onder zijn invloed staande
patiënte, of zich er ongerust over betoont,
of dit wel het geval is. Dit voorval wekt
geen erg prettige indruk. Vele geneesheren
zouden onder dergelijke omstandigheden
menen dat de enige oplossing zou zijn het
legaat niet te aanvaarden Doch er bestaat
een groot verschil tussen dit geval en een
beschuldiging van moord", aldus de
rechter.
Devlin kwam daarna te spreken over
het verschil tussen de hoeveelheden voor
geschreven verdovende middelen en het
geen mevrouw Morrell in feite kreeg toe
gediend. Als en mogelijk kanaal waarlangs
dit verschil is weggewerkt, noemde de
rechter de sluikhandel in verdovende mid
delen.
„Ik zeg niet, dat de gang van zaken al
dus is geweest, maar de mogelijkheid is
niet uitgesloten en een beschuldiging van
„sluikhandel in verdovende middelen" is
veel minder zwaar dan die van moord",
aldus besloot rechter Devlin, na bijna drie
uur gesproken te hebben.
De rechter zou vandaag zij nsamenvat-
ting van de zaak-Adams voor de jury
voortzetten. Deze zal zich daarna terug
trekken. om over haar oordeel te beraad
slagen. dat nog vandaag verwacht kan
worden.
De bijzondere commissie voor georgani
seerd overleg voor het onderwijzend per
soneel bij het lager onderwijs heeft thans
haar standpunt ten aanzien van de rege
ringsvoorstellen bepaald 6n dit in een
rapport ter kennis van de regering ge
bracht.
27 „En dus om de ongelijkheden, die er bestaan tussen
de misdadiger en zijn slachtoffer, glad te strijken.
Nu, de rest is u bekend".
„Behalve, wie die knappe collega's van u zijn. "Want
dat het knappe mannen zijn, daar ben ik van overtuigd".
„Alleen ik weet, hoe knap zij zijn", lachte Daphne.
„Het zijn mijn Vier Musketiers, zoals ik ze pleeg te noe
men. En allen hebben hetzelfde motto: één voor allen en
allen voor één! En laat ik er aan toevoegen: zij vormen
de bekwaamste groep in Engeland, die op dit gebied
werkzaam is".
Zij zweeg plotseling, toen de bediende de kamer weer
binnenkwam, nu met een kolossaal grootboek, dat hij
voor de heer Proctor geopend neerlegde.
„Dit is wat u zoekt, meneer", zei hij.
Terwijl Daphne de rekening bestudeerde stelde zij op
zakelijke toon een paar vragen.
„Als ik u vragen mag, meneer Proctor, zijn hier alle
details van het restauratiewerk in opgenomen?"
„Inderdaad, juffrouw Wrayne".
„Dan zou ik het wel prettig vinden als u mij alles wat
per kamer verbeterd en hersteld werd, zoudt willen op
lezen, te beginnen met de benedenverdieping. Als ik een
vraag heb, zal ik zo vrij zijn u te onderbreken. Het spijt
me, dat ik u zoveel last moet bezorgen, maar ik kan u
verzekeren, dat het voor een zeer belangrijke kwestie is".
„Geen verontschuldigingen, juffrouw Wrayne. Als ik
vanavond thuiskom en aan mijn vrouw en dochters vertel,
dat ik met juffrouw Wrayne in eigen persoon heb ge
sproken, word ik vast en zeker met zoveel vragen be
stormd, dat ik niet in staat zal zijn ze alle te beantwoor
den. Nu, om te beginnen met de benedenverdieping, luis
tert u maar".
Zij stelde haar eerste vraag, toen het ging over het her
stel van de personeelsvertrekken, die door een tochtdeur
van de rest van het huis gescheiden waren. Er kwam
een trek van teleurstelling op haar gezicht, toen zij
hoorde, wat hij daarover oplas.
„Dus aan de keuken, de bijkeuken en de provisie
kamer werd niets gedaan, nu ja, ik bedoel ten aanzien
van de vloeren?", vroeg ze.
„Helemaal niet, omdat het niet nodig was. Anders zou
het zeker gedaan zijn, juffrouw Wrayne. Na zoveel jaren
kan ik mij niet nauwkeurig herinneren hoe al de ka-
eisen; de drie Chinese zakenlieden wegens»mers in het huis eruit zagen, maar als hier geen melding
gemaakt wordt van enige verbetering aan de vloeren
van de vertrekken, die u zoeven noemde, dan kunt u er
zeker van zijn, dat er inderdaad niets aan gedaan is", zei
de heer Proctor, bij de laatste woorden veelzeggend
glimlachend.
„Met andere woorden: die vloeren zien er nu dus pre
cies zo uit als toen u er aan het werk was".
„Ja zeker, juffrouw Wrayne".
„Goed, gaat u dan maar verder als u wilt".
Even later onderbrak ze hem opnieuw. Ze had haar
ogen samengeknepen.
„Wilt u het mij nog eens laten horen, meneer Proctor?"
„Zeker wel" en daarop las hij: „Reparatie vloerplanken
ir. de grote zitkamer beneden, zeven meter
Zij stak haar hand omhoog om hem nog een vraag te
stellen.
„Het spijt me, dat ik nog eens moest onderbreken, maar
is die zitkamer de grote kamer aan uw linkerhand als u
het huis binnenkomt?"
„Juist, juffrouw Wrayne".
„Kunt u zich er iets van herinneren, ik bedoel de toe
stand van de vloer toen u er mee bezig was? Verkeerde
die bepaald in een slechte conditie, dat wil zeggen slech
ter dan die van de andere kamers?"
De heer Proctor liet het grootboek op tafel zakken en
leunde achterover in zijn stoel.
„Toevallig kan ik u daarover vrij goed inlichten, juf
frouw Wrayne, omdat wij juist over deze kamer nogal
even gesproken hebben, destijds. Er waren een paar
planken, die verrot waren en een paar zaten los, als ik
mij goed herinner. Juffrouw Morstone wilde de planken
laten vernieuwen en er een parketvloer bovenop leggen.
Ik zei haar, dat, als zij erop stond, aan haar wensen vol
daan kon worden, maar ik deelde haar ook mee, dat hel
nogal duur zou worden en dat het niet nodig was grote
kosten te maken. Mijn meesterknecht en ik inspecteer
den de vloer zeer nauwkeurig en wij waren beiden van
oordeel, dat het aanbrengen van een paar nieuwe plan
ken voor zeer lange tijd voldoende zou zijn en dat het
haar veel geld zou besparen. Tenslotte was zij het met
ons eens. En aangezien wij nooit enige klacht van haar
hebben gehad sinds zij er woont, neem ik aan, dat zij
er tevreden over is".
„O, maar daar ben ik zeker van", antwoordde zij lang
zaam en hij kon zien, dat ze nog voortdurend diep in
gedachten verzonken was.
„Ik ben erg slecht op de hoogte van bouwen, meneer
Proctor", zei ze tenslotte, „maar laten we nu eens aan
nemen, dat u een of twee planken van de vloer oplicht,
wat vindt u dan daaronder? Meestal is er toch een
ruimte tussen de vloer en de aarde, is het niet?"
„Zo is het".
„En hoe diep is die?"
„Gewoonlijk een kleine halve meter. In vele moderne
huizen wordt een betonnen fundering gelegd, maar dit
huis was ongeveer honderd jaar oud".
Ze knikte verstrooid.
„O, dus hier was geen betonnen fundering?"
„Nee, daar ben ik zeker van".
„Weet u ook of uw personeel bij het herstelwerk de
indruk kreeg, dat er iets met de vloer gebeurd was?"
„Nee, daarover hebben ze nooit gesproken. Maar de
opzichter zou u er wel meer over kunnen vertellen. Wilt
u hem spreken, zodat u hem een en ander vragen kunt?"
„Ik geloof, dat ik u een massa moeite bezorg, meneer
Proctorbegon ze, maar zijn hand ging al naar de bel
en enkele ogenblikken later kwam een bediende binnen.
„Yardely, is Digby in het gebouw?" vroeg de heer
Proctor.
„Ja meneer, moet hij bij u komen?"
„Graag, juffrouw Wrayne zou hem een paar vragen
willen stellen".
„Ik weet zeker", wendde hij zich tot Daphne, toen zij
weer alleen waren, „dat Digby u veel meer over het.
Witte Huis kan vertellen dan ik. Hij had toezicht over
het hele karwei en er ontgaat hem weinig".
„Ik geloof, dat ik wel erg lastig ben", antwoordde ze.
terwijl ze een nieuwe sigaret opstak. „Ik ga maar door
met allerlei vreemde vragen te stellen zonder u te ver
tellen waaróm ik dat doe. Maar zo is het nu eenmaal in
ons beroep".
„Ik begrijp er alles van, juffrouw Wrayne", zei de heer
Proctor.
„Maar, als wij erin slagen deze zaak op te helderen,
dan hebt. u tenminste de voldoening, dat alle kranten
erover schrijven. En dan zult u ook begrijpen waarom ik
al deze vragen gesteld heb en ook waarom er niet verder
over gesproken kon worden".
Kinderen gewond. Op het stations-
emplacement in Simpelveld is een 3-jarig
meisje door een goederentrein aangereden.
Met ernstige hoofdwonden is het kind naar
een ziekenhuis te Heerlen overgebracht.
Even voor het stat ion Nijmegen werd een
trein tot stilstand gebracht, doordat er aan
de noodrem was getrokken. Er bleek een 5-
jarig jongetje uit de trein te zijn gevallen.
Met ernstige hoofdwonden is het knaapje
naar een ziekenhuis te Nijmegen overge
bracht.
Boerderijbrand. In Noorddijk, gemeen
te Bedum, is een grote landbouwschuur van
een boerderij afgebrand. Vermoedelijk is de
brand ontstaan doordat zich bij het bijvullen
van een tractor een ontploffing voordeed.
Enkele koeien kwamen in het vuur om.
Afgelast défilé. De kosten van het af
gelaste nationale défilé van land-, lucht- en
zeemacht te Utrecht, dat voor 30 april was
vastgesteld, maar vanwege de kosten werd
afgelast, zouden meer dan 150.000 gulden
hebben bedragen. Hieraan dienden te wor
den toegevoegd de kosten die de gemeente
Utrecht zou hebben moeten maken voor af
breken van vluchtheuvels langs de route van
de parade.
Uitverkoop. Bij de beschikking van de
staatssecretaris van Economische 3bken,
waarbij als begindata van de tweemaal per
jaar gedurende ten hoogste 19 werkdagen
toegestane uitverkopen worden aangewezen
15 januari en 15 juli. Valt die dag op een
zondag, dan mag de uitverkoop beginnen op
de 14de. Deze beschikking zal gelijktijdig
met de Uitverkoopwet 1956 in werking
treden op een datum, die bij Koninklijk Be
sluit wordt bepaald.
Anti-alcoholles. Het plaatselijk drank-
weer-comité te Utrecht heeft in overleg met
het gemeentebestuur en de schoolhoofden
besloten anti-alcohollessen op de lagere
scholen te geven.
Limburg in bloei. Kerse-, pruime- en
vroege perebomen staan in zuid-Limburg
thans in volle bloei. De appelbloesem begint
door te zetten.
Nieuwe luchtlijn. Met de „Dromeda
ris", genoemd naar een van de drie schepen
waarmee Jan van Riebeeck op de Kaap
landde, is zaterdagavond een gezelschap van
vijf Nederlandse journalisten als gast van
de Suid-Afrikaanse Lugdiens van Schiphol
naar Zuid-Afrika vertrokken. Het was het
eerste vliegtuig van deze dienst, dat vertrok
in de richting Johannesburg.
Belastingontduiking. De rechtbank te
Maastricht heeft een hoofdcontroleur van
belastingen uit Kerkrade veroordeeld tot
100,boete wegens valse aangifte van in
komsten op zijn belastingbiljet. Hij had
namelijk een aantal giften verzwegen, welke
hij had ontvangen van particulieren, die hij
bij het invullen van hun belastingbiljetten
behulpzaam was geweest. Zij betaalden een
dienst, welke hij als rijksambtenaar niet zou
hebben mogen verx-ichten. Voorts heeft de
rechtbank een 56-jarige koopman uit Nieu-
wenhagen. die op zijn belastingbiljetten over
1952 tot en met 1954 bijna 40.000,te wei
nig inkomen had opgegeven, veroordeeld tot
ƒ3.000,— boete.
Hoofddirecteur Monumentenzorg. Te
Voorburg is op 49-jarige leeftijd ovei-leden
de heer P. J. van de Velde, hoofddirecteur
van de rijksdienst voor de monumentenzorg.
Hij was tevens algemeen secretaris van de
voorlopige monumentenraad. secretaris van
de voorlopige monumentenraad, secretaris
van de rijkscommissie voor monumenten
zorg, secretaris van de rijkscommissie voor
de monumentenbeschrijving en secretaris
van de rijkscommissie voor de bescherming
van monumenten tegen oorlogsgevaar.
Telefoniste kreeg brandwonden. Door
dat zij met haar kleding te dicht bij een
9traalkachel kwam is een 20-jarige telefo
niste van de Steenkolen Handelsvereniging
aan de De Ruyterkade in Amsterdam in
brand geraakt. Collega's, die te hulp snel
den, wisten met regenjassen en colbertjas
jes de vlammen vrij spoedig te doven. Met
ernstige brandwonden in de tweede graad is
het slachtoffer in het Wilhelmina Gasthuis
opgenomen.
Minister Helders op Curasao. Minister
Helders van Overzeese Rijksdelen is na een
voorspoedige reis op Curasao aangekomen.
De bewindsman, die werd begroet door on
der andere waarnemend gouverneur Jonck-
heer, zal tien dagen op Curasao blijven en
onder meer bezoeken brengen aan Aruba en
Bonaire.
DINSDAG 9 APRIL
Minerva: „To catch a thief", alle leeft..
8.15 uur. Cinema Palace: „Een ter dood ver
oordeelde ontsnapt". 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Gevaarlijk spel", 14 jaar, 8 uur.
Studio: „Dc bigamist", 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „De kapitein van Köpenick", alle
leeftijden, 7 en 9.15 uur. Lido: „Giamit", 14 j.,
7.45 uur, Luxor: „Vier mensen in de duister
nis", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Bankroof
in duplo", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Concert
gebouw: Heemsteedse Chr. Oratorium Ver
eniging met Johannes Passion, 7.30 uur. Vrij
zinnig Hervormde Kerk: Documentaire ge
nezingsfilm van de Amerikaanse evangelist
Oral Roberts. 8 uur.
WOENSDAG 10 APRIL
Minerva: „To catch a thief", alle leeftijden,
8.15 uur. Cinema Palace: „Een ter dood ver
oordeelde on' apt". 14 jaar. 2, 4.15. 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „Gevaarlijk spel". 14 jaar.
2.30, 7 en 9.15 u. Studio: „De bigamist", 2.15,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „De kapitein van
Köpenick", alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Lido: „Giant", 14 jaar, 2 en 7.45 uur.
Luxor: „Vier mensen in de duisternis", 14
jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Bankroof in
duplo 18 jaar. 2.30, 7 en 9.15 uur. Stads
schouwburg: Theater met „Tocht, naar het
duister". 730 uur.
Vryzinnig Hervormde
Kerk: Documentaire genezingsfilm van de
(Wordt vervolgd). I Amerikaanse evangelist Oral Roberts, 8 uur.
