HET JONGENSEILAND
J
Nescafé lan
DE BUIT BINNEN
Chefarine „41
Agenda voor
Haarlem
Het ras van de glimlach
Verkorting van werktijd voor
ondergronds mijnpersoneel
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
Romankunst om het vriespunt
TELEVISIE
G. M. OORD
Een equivalent
van Stendhal
Litteraire
Kanttekeningen
Kort en bondig
5
Heringa Wathrich
BLIKSEMAFLEIDERS
Etaleur verkocht gestolen
goed aan marktkoopman
Opbrengst verspeelde hij
bij paardenrennen
„De Groene Draeck" wordt
op 4 juni te water gelaten
Moord en brand in een
kampong in West-Java
Twintig landen nemen deel
aan dirigentencursus
Loonsverbetering voor jeugdige arbeiders;
verhoging van de vakantietoeslag
Kerkelijk Nieuws
Grijp Uw laatste kans op de
Mook deze limerick afl
CONS VERVOLGVERHAAL
DOOR MARK CROSS
Is verkeersrotonde een
kruispunt van wegen?
HET IS EEN ONBEHAGELIJKE leeservaring, die de jongste roman van Hugo
Claus: „De koele minnaar" (uitgave De Bezige Bij) biedt. Maar dat het een „ervaring"
is, dat men dit boek, zij het dan ook met wrevel en innerlijk verzet, ondergaat,
houdt tevens de erkenning van het onbetwistbare schrijverschap van deze jonge,
veelzijdige begaafde Vlaming in. De aanbevelende tekst op het stofomslag heeft
waarschijnlijk niet zonder de instemming van de auteur een vergelijking
gesuggereerd tussen de in Poolklimaat verstijfde, bevroren, versteende „Koele
minnaar" en „Armance" van Stendhal, waarvan deze roman „het moderne equi
valent" zou zijn. Legt men de nadruk op het moderne en niet op het gelijkwaardige
wie zou de nog tastende Hugo Claus op één lijn willen stellen met de meester
Stendhal? dan steekt er in deze kwalificatie veel waars.
Want inderdaad: het paralellisme tussen
Octave uit „Armance" en Edward uit „De
koele minnaar" is onmiskenbaar: beiden
zijn het slachtoffer van een fatale onmacht.
Maar plaats hen naast elkaar: hier Octave,
een man van geest, een aristocraat, een
minnaar die met het edelste van zijn hart
liefheeft, maar gekweld wordt door zijn
fysieke onvermogen; en daar Edward, een
burgerzoontje, „gefrustreerd" in zijn jeugd,
willoos, cynisch, tot geen liefde in staat of
bereid. En vergelijk dan beide romans:
„Armance" is feilloos gecomponeerd, koel-
strak van vorm, maar van binnen laaiend
van menselijke gevoelswarmte en „De
koele minnaar" is eruptief, fel-flitsend als
een film, met brutale close-ups, ultra-
realistisch en inwendig van een kilte,
waarin de menselijke gevoelens stollen tot
spookachtige stalagmieten van een psy
chische druipsteengrot. Zo bezien wordt de
gelijkenis ontstellend en de „evenwijdig
heid" symptomatisch voor een „moderne"
levensvisie. Beide lijnen lopen parallel, ja,
maar ze verlopen in tegengestelde richting:
omhoog die van Stendhal, naar de loute
rende tragiek van een onvoltooide liefde,
die, hoe onvolmaakt, dan toch liefde van
het hoogste gehalte is, omlaag die van
Hugo Claus, naar de poel van verwarde,
giftige instincten, die als een onderhuidse
ziekte vreten aan de wortels van alle
menselijke impulsen.
Natuurlijk, men kan het zo voorstellen,
alsof Claus bij wijze van aanklacht zijn
walging heeft uitgeschreven van de „we
reld" hier gerepresenteerd door een lie
derlijk levend film- en revue-volkje in een
Italiaans dorpje die hij heeft opgeroepen
uit de zinkput van zijn levenservaring. Men
zou zelfs ten bewijze daarvan kunnen aan
voeren, dat Edward zich tenslotte aan de
haatliefde van het filmactricetje Jia ont
trekt en deze hele weerzinwekkende liber-
tinage, deze voze schijn van „het Ras van
de Glimlach", deze broeierige „binding"
aan negatieve en vernietigende gevoelens
van zich afschudt als een koortsige nacht
merrie. Maar dat is juist het ontstellend
kenmerkende: Edward onttrèkt zich niet
aan deze „hondse wereld", waaraan hij
zich, had hij Jia's liefde ermee kunnen
winnen, zonder weerstand zou hebben
overgegeven. Hij druipt als een verstotene
af naar zijn Vlaamse vaderland, de hemel
mag weten hoe besmet al door de „ver
raderlijke leegte" van de va-banque spe
lende charlatans. „Alles kan ons over
komen, wij vinden het niet erg", heeft
ADVERTENTIE
Ook voor
GROTE HOUTSTR. 108 - HAARLEM
Claus in zijn roman „De hondsdagen" de
hoofdpersonen Philip laten zeggen. Wij
vinden het niet erg dat betekent niet:
we zijn er onvatbaar voor, maar veel eer
der: we slaan dat alles onbewogen gade,
scherp, genadeloos, schaamteloos in ons
zelf, öm onszelf, want we zien het zo en
we zijn zo.
„Het moet aan de generatie liggen",
meent dezelfde Philip, maar is dat nu wel
zo? Wordt er met ultra-realistische ten-
denzen niet bewust of onbewust een cultus
bedreven met de ontreddering, het debacle,
de liederlijkheid? Doet zich hier niet zoiets
voor als een romantiek van „de leegte", de
ondergang, de gewetenloze libertinage, de
wanhoop? „De delicate wanhoop van de
cool-jazz" (die volgens het stofomslag tot
deze roman geïnspireerd zou hebben)? De
feiten spreken, de romans liggen voor het
grijpen, waarin als in die van Hugo Claus
met een bezeten gretigheid wordt geknaagd
aan de levende tors van ons menszijn. Wat
een onheilspellende passie is dat een
passie van koud vuur! Maar ze manifes
teert zich, ze is een symptoom, hoe dan
ook. Symptoom van een verschrompeling
van het menselijk hart?
„Ik leef niet", zegt Edward ergens. Dat
is zijn paraliserende waarheid. Hij vege
teert, meer niet. Hij woekert op de roes en
laat zich overwoekeren door de gulzige
lianen-„liefde" van Jia, die op haar beurt
door haar vriendin Violet wordt leeg
gezogen als een vlieg in het spinneweb.
Wat bindt deze mensen anders dan het
„negatieve", dan haat, afgunst, verachting,
of als men wil hun gemeenschappe
lijke honger naar een bedwelmende vul
ling van hun leegte? Wat „vereent" hen
anders dan hun wederkerige liefdeloosheid,
die zich wreekt in perfide excessen? Ze
spreken, maar hun stem heeft geen klank.
Ze bewegen zich, maar hun zinloze activi
teit voltrekt zich als in een vertraagde
film: wezenloos. „Een blauwe kerosene
vlam die zich in onze weefsels zet. Dat
dragen wij met ons mee. Koude. En hitte
tegelijk."
ADVERTENTIE
Haarlem
Hugo Claus
Koud vuur, zei ik. Spookachtige belich
ting van een tableau-vivant, waarvan de
deelnemers verstokt en verstijfd staan in
de ban van hun machteloosheid. Octave uit
„Armance" pleegde zelfmoord, uit liefde;
Stendhal schreef een tragische roman van
aangrijpende menselijkheid en voorname
vorm. Dit „Ras van de Glimlach" pleegt
een landerige sluipmoord, uit liefdeloos
heid: Claus schreef een suggestieve roman
van trieste onmenselijkheid en onbeheerste
vorm. Ziedaar wat er van het klassieke
origineel en het „moderne equivalent"
daarvan gezegd kan worden.
Alllicht is het mogelijk, de accenten an
ders te leggen: de menselijke vereenzaming,
de zedelijke verwording, het abandon van
alle normen, verantwoordelijk te stellen
voor deze crypto-invasie der instincten, die
hun lauwe lusten in deze roman botvieren,
en het onbehagen dat dit boek wekt als
katharsis, als innerlijke reiniging, te be
schouwen. Het doet, uit het oogpunt van
litteratuur, niet terzake, of men aan dit
boek een positieve dan wel een negatieve
strekking wil toekennen. Hoe dan ook is
het een creatieve poging, die erkenning
verdient. Maar ook -rkentelijkheid? Ik
verbaas mij neen, ik schrik van een
fantasie, die zich zo koelbloedig-gedreven
uitlevert aan de verbeelding van een ont
zielde wereld. Ik huiver van de mate,
waarin het „genadeloos observeren", het
„wij vinden het niet erg", tot een tweede
natuur is geworden. Tot. onnatuur. Is deze
er mede schuldig aan, dat deze roman ten
dele in een zo erbarmelijk Nederlands
staat geschreven?
C. J. E. Dinaux
In januari vroeg een dame in een Haags
modehuis een rok, die moest passen bij het
vest, dat zij droeg. De verkoopster bewon
derde het modieuze vest, waarop de dame
zei dat het erg goedkoop was geweest. Zij
had het gekocht op de markt. De verkoop
ster wist echter dat het vest een exclusief
mode-artikel was, dat alleen verkocht
werd door het desbetreffende modehuis.
De directeur werd gewaarschuwd en deze
waarschuwde de politie. De dame, de di
recteur en een rechercheur gingen daarna
naar de markt. De koopman, die de dame
het vest verkocht had, was gauw gevon
den. Hij had nog meer dergelijke mode
artikelen in zijn kraam, die hij kocht van
een vaste leverancier. Deze leverancier
bleek identiek te zijn met de etaleur van
het modehuis. De man werd gearresteerd
en bekende, dat hij ruim een jaar lang uit
de zaken van het modehuis in Amsterdam,
Utrecht en Den Haag mode-artikelen weg
nam, die hij aan de marktkoopman ver
kocht. Totaal had de etaleur op deze wijze
ongeveer f 3500 „verdiend". Dit geldt had
hij met wedden op de paardencourses weer
verspeeld.
De 43-jarige etaleur had zich thans voor
de Haagse rechtbank te verantwoorden. In
scherpe bewoordingen wees de president
hem er op, dat hij zijn carrière had ver
gooid en daarbij ook het geluk van zijn
vrouw en kinderen. De diefstallen pleegde
hij alleen om zijn goklust te bevredigen.
Hij had een salaris van f150 per week.
De officier van Justitie eiste een gevan
genisstraf van een jaar, waarvan 2 maan
den voorwaardelijk.
Op 26 april zal de rechtbank uitspraak
doen.
Op uitdrukkelijk verzoek van Prinses
Beatrix zijn de tewaterlating en de over
dracht van het jacht „De Groene Draeck
dat haar ter gelegenheid van haar acht
tiende verjaardag door het „Comité Va
rend Nederland" werd aangeboden, een
week uitgesteld.
De tewaterlating op de werf van de fir
ma G. de Vries Dentsch jr. aan de Gras
weg in Amsterdam-Noord en de daarop
volgende doopplechtigheid door Prinses
Beatrix is dus niet op 28 mei maar op
dinsdag 4 juni. De overdracht van het
jacht in de jachthaven te Muiden van de
Koninklijke Nederlandse Zeil- en Roeiver
eniging valt nu op 15 juni. Na de over
dracht zal de nieuwe aanwinst door de
Nederlandse jachtvloot in een door de Ko
ninklijke Verbonden Nederlandse Water
sport Verenigingen te houden vlootrevue
in en voor de haven van Muiden worden
begroet. Verwacht wordt, dat ook de be
roepsvaart belangstelling heeft voor deze
vlootrevue.
DJAKARTA (UP). Een rebellenbende
heeft acht kampongbewoners in West-
Java doodgeschoten en vijf anderen ern
stig gewond, toen deze in een moskee aan
het bidden waren.
De bewoners waren in gebed verzonken
bij het einde van de vastentijd, toen een
gewapende bende rebellen het vuur op de
moskee opende.
De bende terroristen, die uit zestien man
bestond, heeft ook elf huizen in de kam
pong door brand met de grond gelijk ge
maakt.
Voor de Internationale Dirigentencursus
1957 van de Nederlandse Radio Unie,
waaraan als docenten zijn verbonden Wil
lem van Otterloo en Albert Wolff, hebben
zich ongeveer tachtig kandidaten opgege
ven uit twintig landen, te weten België,
Duitsland, Engeland, Frankrijk, Denemar
ken, Noorwegen, de Verenigde Staten,
Zwitserland, Oostenrijk, Luxemburg, Ita
lië, Spanje, Portugal, Finland, Hongarije,
Joegoslavië, Costa Rica, Canada, Zuid-
Afrika en Nederland.
Rick, Bunkie en Oepoetie waren weer in de stad. Ze stapten van de boot en droegen
hun koffers door de straten naar huis.
„Ha, daar hebben we de heren vakantiegangers", lachte oom Tripje. „En hoe is het
de Robinsons op dat eiland bevallen?"
Noutoen kwamen de verhalen los. De jongens riepen door elkaar heen en ze wil
den alles tegelijk vertellen. Of ze plezier gehad hadden? Nou en of!
„Mooi", lachte oom Tripje. „Dan mag je misschien het volgend jaar weer naar Jon
genseiland".
En zo liep dit vakantie-avontuur af voor onze vriendjes... 71-72
EINDE
De Münindustrieraad heeft dinsdag met
algemene stemmen de verordening vast
gesteld waardoor met een arbeidsverkor-
ting voor het ondergronds personeel in het
Nederlandse mijnbedrijf een begin wordt
gemaakt. In twaalf door de Mijnindustrie-
raad per kalenderjaar aan te wijzen weken
vervalt voor het ondergronds personeel de
gewone zaterdagse dienst.
Als compensatie voor het gemis van loon
op deze dagen ontvangt de ondergronder
het loon dat hij verdiend heeft voor zijn
laatste van de vrije zaterdag voorafgaande
gewone dienst. Voor elke willekeurig ver
zuimde dienst zal echter 1/25 deel van de
eerstvolgende compensatie-uitkering over
een vrije zaterdag worden ingehouden-
Voor de bovengronder blijft de totale ar
beidsduur dezelfde als de thans bestaande.
Op zaterdagen waarop het werk in het
ondergronds bedrijf stil ligt, zal echter ook
op bovengrondse bedrijven het normale
werk stil liggen. Deze werktijd wordt op
de overige werkdagen ingehaald. Wanneer
de ministeriële goedkeuring is verleend,
treedt de verordening op 1 mei in werking.
De staatsscretaris van Economische Za
ken had aan de raad verzocht te willen be
vestigen, dat aan de invoering van de ar
beidstijdverkorting voor ondergrondse
mijnarbeiders geen aanspraken zullen wor
den ontleend om verbetering van de ar
beidsvoorwaarden voor de bovengrondse
mijnarbeiders te verkrijgen. De raad be
sloot met algemene stemmen de gevraagde
bevestiging te geven.
Ook zijn enige verbeteringen aange
bracht in de uurlonen van de jeugdige ar
beiders. Op voorstel van het dagelijks be
stuur besloot de mijnindustrieraad de ge
zamenlijke steenkolenmijnen te verzoeken
de vakantietoeslag met ingang van 1957
met een derde te verhogen en deze in
plaats van op een beloningstijdvak van ne
gen dagen te baseren op een tijdvak van
twaalf dagen.
De Mijnindustrieraad stelde voorts een
verordening vast ter verbetering van de
zogenaamde aanloopionen van de onder
grondse en bovengrondse arbeiders en van
de jeugdlonen.
De raad sprak tenslotte als zijn mening
uit, dat, wil de arbeidstijdverkorting ge
paard gaan met een welvaartsvermeerde
ring, zij gebaseerd zal moeten zijn op pro-
duktieverhoging. In de mijnindustrie wor
den echter de ondergrondse werkomstan
digheden bepaald door geologische situaties
zodat in de mijnen de mogelijkheden voor
produktiviteitsverhoging anders en moei
lijker zijn dan in de industrie in het alge
meen.
(ADVERTENTIE)
Bij pijn, griep ol „landerig" gevoel zorgt een enkel
tablet dat U weer met plezier Uw werk kunt doen
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Egmond aan Zee (toez.) F.
E. van der Zee te Elim (Dr.); te Brugge
(België) T. H. L. Beernink te Oudenhoorn;
te 's-Heerenhoek-Nieuwdorp B. Zoodsma,
legerpredikant te Venlo. Beroepen te Leer
broek P. J. Dorsman te Staphorst. Aange
nomen naar Huizen (N.H.) J. H. Cirkel te
Woudenberg.
Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O.
Beroepen te Hoek (Z.) J. G. Meijer, kand.
te Oldehöve.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te Aalsmeer M. Vlietstra te
Eemdijk. Aangenomen naar Soestdijk (2de
beroep) P. de Smit te Middelharnis.
ADVERTENTIE
Nescafé geeft U de laatste kans op zo'n sierlijke, handige
Nescafé kan!' De prijswinnaars op de derde limerick
advertentie hebben inmiddels ook reeds bericht ontvangen.
Zorg dat U nü bij de gelukkigen bent Ziehier Uw laatste
kans! Doe als volgt:
Een schuchtere bakker uit Laren,
kon geen moed tot zoenen vergaren.
„Zij" schonk Nescafé,
toen viel het best mee
Schrijf op de achterkant van het volledige
etiket van een bus Nescafé (formaat doet
er niet toe!) Uw naam en adres in blok-
letters plus de laatste regel van de limerick
en zend dit aanNescafé. Postbus 8043,
Amsterdam. In linkerbovenhoek ver
melden: PRIJSVRAAG. Laatste datum
van inzending 25 april 1957. Alléén prijs
winnaars krijgen bericht vóór 15 mei a.s.
Baat s.v.p. mm van Uw wtnkallar af.
'Nwifi h het z«iepone*rd« m«rk oplosbira koffie, waarvoor de ken ie ontworpen.
Junior ku« f 1.43 - Normeel f 2.55
Pemilie but 9.20
Coffelnevrij Normael f 2.90
Familie but 10.45
De Maastrichtse rechtbank heeft een
vonnis van de kantonrechter te Maastricht
bevestigd, waarbij een examinator bij
autorij-examens was veroordeeld omdat
hij op een rotonde te Maastricht links van
de weg had gereden. Hij was van mening
dat het hier een kruispunt van wegen be
trof, waar zijn wijze van rijden toegestaan
is. De kantonrechter was echter van oor
deel, dat een dergelijke rotonde het ka
rakter van kruispunt heeft verloren. De
rechtbank heeft deze uitspraak van de
kantonrechter bevestigd.
In deze zaak zal beroep van cassatie
worden aangetekend, zodat de principiële
vraag of een rond plein een kruispunt van
wegen is aan het oordeel van de Hoge
Raad zal worden onderworpen.
OA „En als je erin slagen mocht goede maatjes met hem
te worden, dan des te beter. Dit soort karweitjes
hebben we al eens eerder gedaan, ergo, waarom zouden
we het ook nu niet doen?"
„En dan moeten die twee anderen" zei Trevitter, „ach
ter die vent aan, die, volgens jouw mededelingen, post
gevat heeft op de top van de heuvel, van waaruit hij
uitzicht heeft op het Witte Huis?"
„Precies, Jimmy, ofschoon dat natuurlijk een goed
doordacht plan noodzakelijk maakt. Want ze mogen
vooral niet denken, dat we achter ze aan zitten. Toch
moeten we ervoor zorgen, dat we over een week nauw
keurig alles weten wat de moeite waard is over deze
bende te weten te komen".
„Hoe verdelen we de rollen?" vroeg Sylvester.
„Het beste lijkt me erom te loten", antwoordde Daphne
en het duurde niet lang of er was besloten, dat Sir Hugh
Williamson, de ontdekkingsreiziger en Lord Trevitter,
sportsman nummer een van het kleine gezelschap, de
heuvel voor hun rekening zouden nemen. Alan Sylvester,
toneelspeler-schouwburgdirecteur en rijksadvocaat Mar
tin Everest vormden het andere paar.
Nadat iedereen van een dronk was voorzien, nam Eve
rest het woord, terwijl hij een verse pijp stopte.
„En vertel ons nu eens tot in de bijzonderheden, juf
frouw Wrayne, wat je denkt te bereiken met die mas
kerade, die je ons oplegt".
„Dat heb ik jullie al verteld: om te proberen iets meer
te weten te komen van de man, die achter dit alles
staat".
Hij glimlachte en schudde zijn hoofd.
„Heel aardig gezegd, liefje, althans voor hen, die je
niet kennen. Maar ik ben een veel te oude vogel om zout
op mijn staart te laten leggen. Daar heb ik je veel te
lang voor gekend. Ik verwed er heel wat om, dat je een
heel speciale bedoeling hebt om ons verkleed en wel naar
die heuvels sturen. Kom er maar eens gauw mee voor
de dag!"
Daphne lachte zachtjes.
„Dat vind je leuk, hè, dat ik jullie mijn geheime be
doelingen en plannen vertel!" zei ze, „nu. vooruit dan
maar, jullie zijn niet de eersten de besten".
„Ik heb inderdaad", zo vervolgde ze, na een korte pau
ze, „een bijzondere reden om jullie te vragen die heuvel
top te beklimmen en daar eens te gaan neuzen bij die
geheimzinnige waarnemer. Waar het voor mij op aan
komt, is, dat wij een zekere kracht uitoefenen waardoor
dit hele spelletje, dat op het ogenblik als het ware tot
dood evenwicht is gedoemd, weer in beweging komt.
Naar mijn inzicht kan er verder niets gebeuren tenzij
wij ervoor zorgen".
Aller ogen waren belangstellend op haar gericht, toen
zij als volgt verder ging:
„Het is mij vooral om het resultaat te doen van jullie
expeditie, Jimmy en Hugh. Met opzet heb ik mijn man
nen van de top van de heuvel weggehouden om ervoor
te zorgen, dat de andere partij onder geen beding arg
waan opvat. Ik ben er zeker van, dat die vent op de
top in nauw contact staat met onze jonge vriend Heal,
die, naar ik sterk vermoed, hem iedere dag bezoekt om
te horen wat er in het Witte Huis gebeurt".
„Dus jij denkt niet, dat Heal daar zelf bovenop die top
zit, Daphne?", vroeg Trevitter.
„Dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk, Jimmy. Van Heal
is namelijk bekend, dat hij in Mayne End woont en dat
hij elke dag naar zijn werk in Windycombe gaat. Bij de
plaatselijke politie zal hij wel goed bekend zijn en als
die ontdekt, dat hij daar boven op die heuvel kampeert,
zou men hem gaan verdenken".
„Ja, je hebt gelijk, ga maar door als je wilt".
„Kijk, wanneer jij en nugh in een kampeerwagen naar
boven gaan, als een paar kampeerders, en jullie besluit
je wagen daar in dat bosje te laten staan, dan kun je
wel begrijpen, dat die kerel wantrouwig wordt. Zijn eer
ste gedachte zal natuurlijk zijn, dat jullie de mannen
zijn, die ik in het Witte Huis heb gestationeerd. Die veld
kijker zal hij dus nog wel eens een keer extra gaan ge
bruiken. Ziet hij nu, dat Saunders en Masterson met de
dames Morstone in de tuin thee zitten te gebruiken, dan
zal dat een hele geruststelling voor hem betekenen, ver
moed ik".
Allen bleken het met haar eens te zijn, maar niemand
nam het woord, omdat zij begrepen, dat er nog meer
moest komen. En zo was het ook.
„Nu, het eerste wat je moet doen als je daar boven
bent, is goede maatjes met die man te worden, wie hij
dan ook moge zijn. Terloops vertel je, dat je van plan
bent maar een enkel dagje te blijven. Je informeert er
natuurlijk niet naar hoe lang hijzelf op diezelfde plek zal
blijven. Een paar dagen later ben je plotseling zó inge
nomen met dat plekje daar op de heuvel, dat je tegen
hem zegt, dat het erg prettig is zo iets, en bovendien nog
een aardige kampeerkameraad als hij is, te hebben ge
vonden, zodat jullie maar tot het besluit bent gekomen
nog een maand of wat te blijven. Je zorgt er voor, dat
je dit op overtuigende wijze aan zijn verstand brengt.
En dan hoop ik, dat mijn vermetele poging succes zal
hebben. Blijkbaar met opzet zweeg zé even als om de
spanning te laten stijgen, maar toen niemand iets zei,
behalve Everest, die haar vroeg haar verhaal ten spoe
digste af te maken omdat het zo spannend was, ging
ze aldus voort:
„Denk je nu eens even in zijn plaats, Martin. Als jullie
hem meedelen, dat je van plan bent een paar maanden
op dezelfde plaats te blijven, heeft dat tot gevolg, dat je
hem en zijn vrienden te weinig ruimte laat. Als jullie
daar de hele dag rondloopt, is het hem onmogelijk het
Witte Huis doorlopend in het oog te houden zonder jullie
aandacht te trekken. En dat is het laatste wat hij kan
wensen".
„Dan kan hij dus beter zijn biezen pakken", merkte
Trevitter op.
„Zeer scherpzinnig gedacht", antwoordde Daphne pla
gend. „Dat zal hij dan ook zeker doen, al zal hij, naar ik
verwacht, niet zo heel ver van de oorspronkelijke plek
weggaan. Hoogstwaarschijnlijk zal hij op zijn hoede wil
len zijn en jullie vertellen, dat hij ergens in de buurt
moet zijn. Maar ik wed erom, dat hij naar de heuvels aan
de andere zijde van het dal zal gaan om daar zijn ten
ten op te slaan. Daar zijn namelijk grotere bossen".
„En dan verwacht hij, dat wij, aangezien hij de waar
nemingspost als een mislukte zaak heeft opgegeven, ons
in slaap zullen laten sussen en Saunders en Masterson
zullen terugtrekken?", riep de advocaat bijna enthou
siast uit.
„Zo is het en ik zal ervoor zorgen, dat hij die terug
tocht ook terdege zal kunnen waarnemen", antwoordde
Daphne. „Laat me dus direct weten als hij de benen
neemt en zorg ervoor, dat een van jullie hem volgt. Na
dat hij verdwer is, zal ik iemand naar boven sturen,
die zichzelf zo duidelijk mogelijk zichtbaar moet maken."
(Wordt vervolgd).
Openingsvlucht. Dinsdagmorgen is van
Schiphol een Convair vertrokken voor de
openingsvlucht tussen Amsterdam en Bazel.
Aan boord bevonden zich, op uitnodiging
van de KLM, onder andere de burgemeester
van Rotterdam, mr, G. E. van Walsum t- de
onder-voorzitter van de Kamer van Koop
handel voor Rottérdam, de heer R. W. Went-
ges.
Academisch statuut. In het Staatsblad
is gepubliceerd het Koninklijk Besluit van 2
april 1957 tot wijziging van het academisch
statuut (kwantitatief-economische studie
richting). Dank zij deze wijziging kan het
vak wiskunde reeds in het kandidaatsexa
men worden opgenomen en kan na het kan
didaatsexamen de opleiding voor het docto
raalexamen in twee jaren voltooid worden.
Accijnsvrij. Een Amerikaanse advocaa.t
komende van Zwitserland en op doorreis
naar New York, was de eerste klant van de
accijnsvrije winkel, welke maandagavond
op Schiphol werd geopend. Hij kreeg als
aandenken een mandje met chocolade Paas
eieren. In deze „vrijwinkel" kunnen uitslui
tend passagiers, die een biljet voor de Ver
enigde Staten bezitten, alcoholica en tabaks
waren tegen zeer lage prijzen kopen.
Franse subsidie. De „Centre national
des recherches scientifiques" te Parijs heeft
aan prof. dr. J. F. Niermeyer. hoogleraar in
de middeleeuwse geschiedenis aan de ge
meentelijke universiteit van Amsterdam,
een subsidie verleend voor een inmiddels te
Parijs ingesteld onderzoek naar gegevens
voor de economische en sociale geschiedenis,
in het bijzonder met betrekking tot de „ville
neuve".
Concentratie. De Provinciale Staten
van Zeeland hebben met algemene stemmen
een voorstel van Gedeputeerde Staten aan
genomen om alle 80 a 90 polders en water
schappen op Schouwen-Duiveland. Tholen en
Noord-Beveland samen te voegen in drie
grote waterschappen, één voor elk dezer
eilanden. Hiermee wordt beoogd grote wa
terschappen te vormen, die alle maatregelen
kunnen nemen om zo mogelijk herhaling
van een watersnoodramp als in 1953 te voor
komen.
Commando-overdracht. Aan boord van
de kruiser „De Zeven Provinciën" heeft in
Den Helder schout-bij-nacht L. Brouwer het
bevel over het smaldeel V overgedragen aan
kapitein-ter-zee G. J. Laterink, die tevens
het commando van de kruiser van kapitein-
ter-zee mr. A. N. baron De Vos van Steen-
wijk heeft overgenomen. De scheidende com
mandant kreeg van zijn bemanning een in
koper uitgevoerd relief van het schip.
KLM naar Bazel. Maandagavond kwam
op Schiphol een Convair van de KLM aan,
die van Genève was vertrokken en een tus
senlanding in Bazel had gemaakt, waarmede
laatstgenoemde stad weer in het luchtnet
van de KLM is opgenomen. De president van
het kanton Bazel maakte deze openingsvlucht
mee.
Bigamie. Een 50-jarige vertegenwoor
diger uit Bussum heeft voor de Utrechtse
rechtbank terechtgestaan wegens bigamie.
Hij was in Duitsland getrouwd met een
vrouw, die met een Amerikaan getrouwd
was geweest en daardoor de Amerikaanse
nationaliteit had gekregen. De vertegen
woordiger hoopte door dit huwelijk in Ame
rika te worden toegelaten. Dit was echter
niet het geval. Zijn vrouw bleef in de V.S.,
hij keerde terug en trouwde na enige tijd
met een inwoonster van Baarn, zonder dat
het in Duitsland gesloten huwelijk ontbon
den was. Er \verd zes maanden gevangenis
straf tegen hem geëist.
WOENSDAG 17 APRIL
Luxor: „Sinds Adam en Eva", 18 jaar, 7
en 9.15 uur. Frans Hals: „De bestorming van
de Alamo", 14 jaar, 7 en 9.15 u. Rembrandt:
„Het uur der schande", 18 jaar, 7 en 9.15 u.
Lido: „Giant", 14 jaar, 7.45 u. Studio: „The
solid gold Cadillac", alle leeftijden, 7 en 9.15
uur. Cinema Palace: „Jammer, dat ze een
canaille is", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Ro
„Bloedeiland", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Con
certgebouw: Christelijke Oratoriumvereni
ging m.m.v. N.Ph.O. o.l.v. George Robert en
het Knapenkoor o.l.v. Tom de Vries met
Matthaus Passion, 7.30 uur. Cultura: Ned.
Ver. van Spiritisten „Harmonia" met psy
chometrische en helderziende experimenten,
8 uur. Openluchttheater Bloemcndaal: Mo
zaïek van bloeiende bollen en heesters.
Brinkmann: Dr. A. L. Constandse spreekt
voor het Humanistisch Verbond over „Gods
dienstige stromingen en humanisme in
India", 8 uur. Wilhelminastraat 22: De heer
De Geus houdt een lezing voor de Ver. van
Spiritisten „Het Licht", 3 uur.
DONDERDAG 18 APRIL
Minerva: Bijzonder Kerkewerk van de
Hervormde Gemeente Heemstede. Nijhoff's
Paasspel „De dag des heren". 8.15 u. Lux°r:
„Sinds Adam en Eva", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 u.
Fraais Hals: „De bestorming van de Alamo",
14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Het
uur der schande", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 u.
Lido: „Giant", 14 jaar, 2 en 7.45 uur. Studio:
„The solid gold Cadillac", alle leeftijden, 2.15,
7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Jammer, dat
ze een canaille is", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Roxy: „Bloedeiland", 18 jaar, 2.3°, 7 n
9.15 uur. Openluchttheater Bloemendaal:
Mozaïek van bloeiende bollen en heesters.
Grote Kerk: Orgelbespeling door Klaas Bolt,
11.30 uur. Concertgebouw: Chr. Oratori
vereniging m.m.v. N.Ph.O. o.l.v. George Ro
bert en het Knapenkoor o.l.v. Tom de Vries
met „Matthaus Passion" van J. S. Bach. 7.30
uur. Stadsschouwburg: „Ballet der lage
landen", 8 uur. Nassauplein 8: Paster Paul
Rabe uit Hamburg spreekt voor Pinksterge
loofsgemeenschap, 8 uur.
