In Palembang verloor Sukarno de
eerste slag tegen de autonomisten
Komeet Arend-Roland bij
onbewolkte hemel te zien
4>opf<
Vijftig jaar geleden
Indonesië in de kentering
Van cfa^ fof ofa#
en plichten
riL/LVUl
Door Djakarta bevolen rebellie
bracht Indonesië vlakbij
een burgeroorlog
VRIJDAG 26 APRIL 1957
J3
3T
ARTISTIEKE
VOORJAARS- EN
ZOMERSTOFFEN
r\r\\ /mm
West-Duitsland gaat nieuwe
schuilkelders bouwen
BAKKER'BEHANG
Een stuk van Arthur
Miller in het Fries
Waarom zou u méér
betalen
Er is immers de
to iletrol
300 vel van bet fijnste
toiletpapier
voor
Afdeling interieurkunst
aan academie in Arnhem
Geen beslissing over
specialistenhonoraria
Uit Haarlems Dagblad
van 26 april 1907
■~x
--.i r-»" 'i' <i
Vandaag komt de Veiligheidsraad in
New York bijeen ter bespreking van het
memorandum waarin Egypte zijn rechten
en plichten nopens het Suezkanaal aan de
UNO heeft voorgelegd. Het document is
duidelijk wat de rechten van Egypte aan
gaat, maar vaag ten aanzien van de Egyp
tische plichten jegens de kanaalgebrui
kers, inzonderheid ten aanzien van Israel.
In oktober is de Veiligheidsraad het eens
geworden over zes beginselen, die ten
grondslag zouden liggen aan een nieuw
statuut voor het Suezkanaal, waarmee
Egypte akkoord ging. Sindsdien is er veel
gebeurd. Het politieke klimaat is gunsti
ger geworden voor Egypte, dat door de
politieke mislukking van de Brits-Franse
militaire actie en door de Russische ver
klaring, dat de zes beginselen niet meer
onverzwakt gehandhaafd mogen worden,
in een positie is gekomen om te kunnen af
dingen.
Het debat in de Veiligheidsraad zal het
Egyptische standpunt moeten verhelderen,
vooral ten aanzien van het voornaamste
der zes beginselen, namelijk dat het ka
naal niet dienstbaar mag zijn aan de natio
nale politiek van enig land. Egypte heeft
zich wel bereid verklaard tot samenwer
king met de kanaalgebruikers in het alge
meen, maar geen voet gegeven aan de eisen
der voornaamste gebruikers. Het arbitra-
gevoorstel klinkt redelijk, maar kan
gezien de tijdrovende procedures ge
makkelijk leiden tot een langdurig uitstel
van de beslissingen zoals bijvoorbeeld die
of Israëlische schepen het kanaal al dan
niet zullen mogen bevaren.
Het lijkt niet waarschijnlijk dat de Vei
ligheidsraad meer zal bereiken dan de
Amerikanen in Caïro hebben kunnen be
werken. vooral omdat Washington een
standpunt inneemt dat het midden houdt
tusen dat van Londen en Parijs enerzijds
en dat van Moskou en Caïro anderzijds en
omdat Nasser tenslotte met de feitelijke,
en voor geweld onaantastbare, zeggen
schap over het kanaal, de sterkste troeven
in handen heeft. Het beste wat men ver
wachten kan is, dat de Veiligheidsraad tot
een uitspraak komt over een interpretatie
van de zes beginselen. Dan zal de weg zijn
geëffend voor onderhandelingen en
eventueel arbitrage over de schadeloos
stelling aan de oude kanaalmaatschappij,
de betaling, verhoging en besteding der
tolgelden ..en de doorvaart van Israëlische
schepen.
ADVERTENTIE
'ADVERTENTIE
j GROTE SORTERING
Binnenhuisarchitectuur
FLORAPLEIN 1
hoek Hazepaterslaan
HAARLEM TELEFOON 20056
r*
Op de
raatótcel
(Van onze correspondent in Bonn)
In de Westduitse bondsrepubliek houdt
men bij het opstellen van plannen voor de
bescherming van de burgerbevolking in
geval van oorlog rekening met de moge
lijkheid dat van kernwapens gebruik zal
worden gemaakt. Een regeringscommissie,
waarin twee van de achttien atoomgeleer
den, die het manifest van Göttingen heb
ben ondertekend, zitting hebben, meent
dat men niet alleen een groot aantal
schuilkelders moet bouwen, maar dat men
ook voorraden geneesmiddelen moet op
slaan en dat men tijdig voor de mogelijk
heid moet zorgen grote gedeelten van de
bevolking over niet al te grote afstanden
te evacueren.
Evacuatie
Een woordvoerder van de regering heeft
op een persconferentie in Bonn gezegd, dat
men ongeveer dertig percent van de be
volking van steden en van streken, waar
men volgens de berekeningen het meeste
gevaar zal lopen, zou moeten evacueren.
Men heeft hoofdzakelijk het oog op zieken,
vrouwen, kinderen en bejaarden. Men zou
bovendien de werkkrachten uit de steden
naar de buitenwijken en naar de onmid
dellijke omgeving evacueren waar zij aan
reserve-machines kunnen werken. Men
neemt verder aan, dat in geval van oorlog
stromen vluchtelingen uit Oost-Duitsland
zullen komen.
De schuilkelders, die men in heel het
land wil aanleggen, zullen bescherming
moeten geven tegen de verderfelijke uit
werking van kernprojectielen. De burger
bevolking zal in een toekomstige oorlog
meer te lijden hebben dan het leger, zo
meent de commissie voor defensie van de
Westduitse Bondsdag. Deze commissie is
tot de overtuiging gekomen, dat men in ge
val van oorlog voor vijftigduizend gewon
den binnen 24 uur tweeduizend dokters
nodig heeft, ongeacht verplegers, verpleeg
sters en personeel voor het narcotiseren.
Voor het vervoer van de gewonden zou
men 300 vrachtauto's en 85 spoorwegwa
gons ter beschikking moeten hebben. Men
rekent er op, dat in een oorlog met kern
wapens 25 percent van het opgelopen
lichamelijke letsel brandwonden van de
eerste graad zullen zijn.
(UP) Bondskanselier Adenauer zal er
bij het parlement op aandringen het wets
ontwerp burgerbevolking zo spoedig moge
lijk aan te nemen.
Van onze reisredacteur)
PALEMBANG, april. De honden
van Palembang blaften, die vreemde,
lauwe zaterdagnacht, als razenden.
Want zij roken, hoorden of zagen dat
gene, waarvan de mensen noch in het
oosters gekrioel van de hutten- en boten-
stad aan de modderige Musi-rivier, noch
in de serene rust van de Europese wijk,
noch in de zilverglanzende olieraffinade
rijen van Pladju, zelfs de volgende vrije
zondagochtend maar enig idee hadden,
dat hondengeblaf in de tropennacht van
30 op 31 maart beduidde, dat Indonesië
op het randje van een burgeroorlog
wankelde Dat wisten die honden niet.
Zij sloegen slechts aan, omdat onder de
mantel van het donker een paar honderd
soldaten blootsvoets door tuinen en ach
terstraatjes de stad uitslopen. Waarheen?
Naar Palembangs vliegveld Talang Be-
toetoe, waar zij zich gingen voegen bij
de Javaanse majoor Djuhartono, die
daar knarsentandend het mislukken van
zijn rebellie tegen zijn commandant, de
overste Barlian, bevelhebber van het
militaire territorium Zuid-Sumatra, zat
te overwegen. Een muiterij dus? Inder
daad, maar een muiterij met goedkeuring
van het hoogste gezag in Djakarta, dat
van de president der Indonesische repu
bliek en opperbevelhebber der Indone
sische strijdkrachten, Sukarno. De eerste
ronde in de strijd tussen Djakarta en de
lastige buitengewesten was door de
hoofdstad verloren.
Wat was het spel, wie waren de spelers?
Djakarta's scenario was niet slecht bedacht.
Het doel was uitschakeling van de man,
die de sleutelpositie bezet in de strijd van
de buitengewesten tegen Djakarta, „Pang
lima" Barlian, bevelhebber van Zuid-Su-
matra. Ten eerste is „Sumatera selatan"
met zijn olieraffinaderijen van BPM en
Stanvac Indonesië's grootste deviezenpot,
drijfkurk van 's lands economie. Ten twee
de bestond meer dan de helft van Barlians
troepen uit Javanen en in de Lampongs
aan Zuid-Sumatra's zuidpunt zitten tussen
de Javaanse transmigranten duizenden en
duizenden oud-guerilla's, zorgvuldig ge
selecteerd voor de dag, waarop Java zijn
in het centraal gezag belichaamde hege
monie nog eens Sumatra op zou moeten
leggen.
Die twee factoren hadden Barlian, een
stille, studieuze, jonge Sumatraan, al ge
noopt om met zijn wensen en zijn cam
pagne voor Zuid-Sumatra's autonomie veel
minder ver te gaan dan de andere kolonels
en oversten, Simbolon, Ahmad Hussein,
Ventje Sumual, Hassan Basri. Overste Bar
lian bleef nauwkeurig binnen de grenzen
van de wet. Geen achterhouden van de
viezen, geen smokkeltransacties, geen naar
afscheiding riekende proclamaties. Wel had
ook hij zijn „dewan", zijn autonomistische
raad, die meer geld uit Djakarta vroeg
voor de opbouw, wèl nam ook hij persoon
lijk de leiding bij die opbouw. Maar onder
de staat van oorlog en beleg droeg hij
verantwoordelijkheid voor orde en veilig
heid en die kon ook hij niet garanderen,
wanneer er niet enigszins aan de wensen
van de .plaatselijke bevolking werd tege
moet gekomen.
Het scenario
Barlians legaliteit deerde Djakarta
geenszins. Het wenste Zuid-Sumatra terug
in zijn greep om economische redenen en
omdat Zuid-Sumatra de perfecte uitvals
basis zou zijn tegen Midden-Sumatra's
overste Ahmad Hussein, die Djakarta het
openlijkst kan tarten, omdat hij zijn gehele
gebied in gesloten front achter zich weet.
Zo beraamde in Djakarta wat men „het
comité van 36" noemt (de leiding van
luchtmacht en vloot en een aantal Javaan
se top-officieren van de landmacht, dat
militairement het gezag van de centrale
regering wil herstellen) met medeweten
en instemming van president Sukarno het
strijdplan, dat op vrijdag 29 maart door
een speciale koerier in Palembang werd
overhandigd aan majoor Djuhartono, dje
de „coup" moest uitvoeren. Dat plan be
vatte een lijst van meer dan veertig namen,
waarvan de dragers gearresteerd moesten
worden. Boven aan de lijst: overste Bar
lian en zijn Sumatraanse top-officieren.
Nog een kandidaat voor arrestatie: de
waarnemend-gouverneur Hussein. Dju-
hartono's troepen zouden zaterdagnacht de
woningen van deze mensen omsingelen, de
ook alweer goeddeels Javaanse „Pulïsi mi-
liter" zou de arrestaties verrichten. De
A.U.R.I. (luchtmacht) op Talang Betoetoe
was ook in het spel.
Welnu, het meesterplan faalde. Want de
stille Barlian had zo zijn eigen informatie
bronnen en toen de pulisi militer uit wou
rukken, ontmoette zij beleefd zwijgende,
maar goed gewapende Sumatraanse troe
pen. Dat stond niet in het scenario en
de wit-behelmde militaire politiemannen
verklaarden zich schielijk en verlegen
kuchend neutraal in het conflict. Geen ar
restaties dus. Razend probeerde Djuhar
tono vanuit zijn geheime actiekwartier con
tact. te krijgen met zijn Javaanse regiment
buiten Palembang. De verbinding was ver-
ADVERTENTIE
JUBILEUMRECLAME!
Deze maand LICHTECHT BEHANG
reeds vanaf 99 ct. per rol
Gen. Cronjéstr. 135 - Haarlem - Tel. 11657
Bij aankoop van 10.een aardige
verrassing
broken. De Menadonese commandant van
de Lampongs, overste Worang, die door
zijn Javaanse officieren en troepen ge
dwongen was steun aan de „coup" toe te
zeggen, zag een fraaie kans zich toen ook
tot afzijdige te proclameren. En zo moest
Djuhartono als een haas vluchten naar
het vliegveld, waar de A.U.R.I. hem wel
asiel verleende, maar daarna voor alle
zekerheid ook maar een neutraliteitsver-
klaring aflegde. En daarom blaften de
honden, toen Djuhartono's mannen als
dieven in de nacht de stad uit moesten
sluipen.
Zo begon ook de vreemdste rebellie, die
ik ooit heb meegemaakt. Een situatie,
waarin alle explosieve materialen voor een
burgeroorlog lagen opgesloten, maar die
uitgespeeld werd als een schaakspel, waar
in geen schot werd gelost. De ene knal, die
men op zaterdagavond nog voor een ge
weerschot had willen verslijten, bleek na
derhand door een gesprongen jeep-band te
zijn veroorzaakt!
Hoog spel
Dat schaakspel dan: Barlian sommeerde
Djuhartono zich zondagochtend binnen
drie uur over te geven en naar Palembang
te komen. Djuhartono weigerde. Barlians
staf maakte zich razend, zei: „desertie en
muiterij. Wij gaan hem halen". Op dat mo
ment was een gewapend conflict, dat zich
over geheel Indonesië verspreid zou heb
ben, vlakbij. Maar de stille Barlian wenste
tot iedere prijs voorkoming van een schiet
partij met onoverzienbare consequenties en
wachtte rustig de komst af van de chef
staf van het leger, Abdul Harris Nasution,
een merkwaardige figuur, die verbindings
man moet zijn tussen twee onverzoenlijke
partijen, Sukarno en de officieren in de
buitengewesten. Nasution was niet in het
complot betrokken, hij kondigde een status
quo af en begon een typisch Indonesisch
compromis te zoeken. Djuhartono en zijn
tweede man, majoor Sjuku, zouden naar
Djakarta worden gebracht, in ruil daar
voor zouden enige van Barlians officieren
ook worden overgeplaatst. Remise? Nee,
Djakarta begon haastig wapens en voor
raden te zenden naar Talang Betoetoe.
Barlian werd ongerust en stuurde patrouil
les naar het vliegveld. Djuhartono werd
bang en vroeg versterkingen, die prompt
kwamen: 400 parachutisten en commando's,
ex-Westerling-mannen met gretige vingers
aan de trekker. Barlian werd benauwd,
begon Sumatraanse veteranen op te roepen
en te bewapenen, en riep Ahmed Hussein's
hulp in, die prompt 1200 Banteng-vete-
ranen toezegde.
Onder auspiciën van de Culturele Raad
Opsterland zullen in de maand juni in het
openluchttheater van Beetsterzwaag vijf
opvoeringen worden gegeven van „De dood
van een handelsreiziger" van Arthur Mil
ler in een Friese vertaling van drs. G. A.
Gezelle-Meerburg. De toneeluitvoeringen
in Beetsterzwaag trekken uit steeds groter
delen van het gewest bezoekers. Zes jaar
geleden is men er ter gelegenheid van de
gemeentelijke culturele dag begonnen met
toneeluitvoeringen in de openlucht, waar
bij herhaaldelijk de keuze is gevallen op
waardevolle stukken uit de wereldlittera
tuur, al of niet in Friese vertaling. Zo
stonden er ondermeer op het programma
„Our town" van Thornton Wilder, „Brand"
van Ibsen en „Wilhelm Tell" van Schiller.
Jaartallen
De A.U.R.I. wierp daarop pamfletten uit,
waarin de bevolking werd opgeroepen het
gezag van Barlian niet langer te erkennen.
Afgezien van de vele gewapende militairen
in de straten was dat het eerste wat de
bevolking van Palembang van de opstand
merkte. Want dat was het vreemdste van
deze rebellie: terwijl een burgeroorlog om
het hoekje van de deur stond, ging ieder
een gewoon zijn gang, de Indonesiërs om
dat zij het dagelijks bestaan echt niet door
zulke probleempjes willen laten door
kruisen, de Nederlanders en het handjevol
Amerikanen omdat zij zich principieel nooit
inlaten met de Indonesische politiek.
Zo schaakte men binnenskamers de revo
lutie uit. Toen Djakarta's stelling zo zwak
stond, dat verder spelen het forceren van
een burgeroorlog zou betekenen, opperde
het een compromis: Djuhartono naar Dja
karta, de paratroepers ook, Barlians vete
ranen ontwapend en Barlians gezag onge
schokt. Barlian accepteerde, maar hield
een oogje in het zeil. Terecht, want nauwe
lijks waren een bij het vertrek uit Palem
bang als een kind huilende Djuhartono en
Sjukur in de hoofdstad teruggekeerd, of zij
werden per kerende post naar de Lampongs
geëxpedieerd om daar de Javaanse oud-
guerilla's in het geweer te roepen. Toen
is de stille Barlian zo verschrikkelijk
kwaad geworden, heeft met zulke dras
tische represailles gedreigd, dat Djakarta
zich van schrik verslikte en de partij opgaf.
Toen ook kon ik eindelijk, na een week
transpirerend als denksportredacteur te
hebben gefungeerd, Palembang dat al die
tijd van verbindingen verstoken was ge
weest, verlaten. Aanzienlijk wijzer over de
methode, waarop men in Indonesië een
compromis in conflicten zoekt. Vervuld van
enige bewondering ook voor de overste
Barlian, die kracht en tact zo doseerde, dat
hij Djakarta versloeg en een rampzalig
conflict vermeed. Hij zal die kracht en tact
nodig hebben in de komende maanden,
want het spel is nog niet helemaal uit. Er
ligt nog een ultimatum van Nasution aan
Barlian om voor het einde van de maand
zijn veteranen te ontwapenen. In de strijd
tussen Djakarta en de buitengewesten
blijft Zuid-Sumatra het sleutelgebied.
De Leidse sterrenwacht heeft donderdagavond eindelijk de
kans gekregen om de komeet Arend-Roland waar te nemen.
In de maanden november tot februari hadden de Leidse astro
nomen geregeld de helderheid van de komeet gemeten, maar
deze week werd hun geduld erg op de proef gesteld. Iedere nacht
bleef de hemel bewolkt.
Donderdagavond tussen negen en tien uur kon tussen de wol
ken door de komeet echter vrij goed worden geobserveerd.
Daarna trok de lucht dicht en was waarnemen onmogelijk.
De komeet is gemakkelijk met het blote oog zichtbaar. De
Leidenaars zagen een staart van een stuk of zes graden lengte,
maar wellicht is bij waarneming onder gunstiger omstandig
heden de staart aanzienlijk langer. De kop of coma van de
komeet is in helderheid te vergelijken met een ster van de twee
de tot derde grootte. De astronomen hopen bij beter weer nauw
keurige metingen van de helderheid te kunnen doen en foto's
te maken ter bestudering van de bouw van de staart.
Enkele amateurs in ons land hebben zich hetzelfde doel ge
steld. Sommigen van hen namen de komeet zondag reeds waar.
De komeet blijkt aan de verwachtingen te beantwoorden. Zij
zal tot de helderste van deze eeuw kunnen worden gerekend.
Zij overtreft verre de laatste komeet, die in ons land met het
blote oog zichtbaar was, de komeet van Whipple-Fedtke uit
1943. Waarschijnlijk blijft ze tot midden-mei met het blote oog
zichtbaar, maar het gedrag van een komeet is moeilijk te voor
spellen.
De komeet is het best waar te nemen in de avonduren tussen
half tien en half twaalf. Ze bevindt zich dan op vijftien twin
tig graden hoogte tussen het noordwesten en het noordnoord
westen. Ze blijft de hele nacht boven de horizon. Om half twee
staat ze laag in het Noorden, tegen de ochtendschemering is ze
in het noordnoordoosten.
Astronomen van het observatorium te Mount Hamilton in
Californië hebben vrijdag meegedeeld, dat de komeet Arend-
Roland twee staarten heeft. Eén van de staarten is naar schat
ting 40.000.000 tot 48.000.000 kilometer lang, de andere waar
schijnlijk 16.000.000 kilometer.
30 - - ..y
CAS V
•- V\ ,-i
21- -
PER
Om het zoeken naar de komeet Arend-Roland gemakkelijk te
maken raadplege men het kaartje. Er komen -twee sterrenbeel
den op voor: Cas, is de afkorting van Cassiopeia, Per, de afkor
ting van Perseus.
Het w-vormige sterrenbeeld is wel het bekendste van de twee,
het is ook erg gemakkelijk te herkennen. Wij raden u dan ook
aan eerst Cassiopeia op te sporen en daarna pas Perseus. De
komeet wandelt door het sterrenbeeld PerseusDe open cirkel
tjes duiden de plaatsen aan, ivaar zich de kop van de komeet
zal bevinden op de avonden tot en met 4 mei.
Houd het kaartje zo scheef, dat de w op het kaartje de zelfde
stand heeft als de w aan de hemel.
Mocht u een prismakijker rijk zijn, verzuim dan vooral niet
deze op de komeet te richten. Nog beter dan met het ongewa
pende oog, zult ge in het veld van de kijker zien welk
duidelijk verschil er is tussen een ster en de wazige kop.
een
Het onderwijs dat ik heb genoten, kan
men gerust met waardeloos bestempelen.
Indertijd heb ik daar zo geen erg in ge
had, maar het is me duidelijk geworden
door de verhelderde toespraken van mijn
vriend Sloeger. Hij is onderwijzer en hij
heeft niet slechts een hoge opvatting van
zijn edel beroep, maar hangt ook uitermate
vooruitstrevende theorieën aan. Strafwerk
acht hij bijvoorbeeld uit den boze, en slaan
doet hij natuurlijk helemaal niet, want hij
is ook geheelonthouder en vegetariër.
Als ik het zo hoor hebben de kinderen
het niet kwaad bij hem. Misschien een
beetje saai, want hij is geen man die de
grappige kanten van het leven veel aan
kijken waard vindt.
De laatste tijd heeft hij zich voorname
lijk op de geschiedenis geworpen.
„Jaartallen!", zei hij onlangs schamper
tegen mij. Ik haastte mij al mijn oude
schoolmeesters te verlochenen en maar eens
geducht honend mee te lachen. Want zo
veel begrijp ik wel van de nieuwe tijd, dat
de jaartallen maar flauwekul zijn.
„Leer ze 't verband zien", zei Sloeger.
„Wijs ze op de achtergronden, de drijf
veren".
Precieszo is het", riep ik uit. „Drijf
veren, daar gaat het om. Waarom deden
die mensen dat allemaal, dat willen we
weten!"
„Inderdaad", zei hij welwillend. „Neem
nou zo'n gebeurtenis als in 1296...".
„Floris de Vijfde door de edelen ver
moord", flapte ik er uit, want dat kan je
niet laten.
„Jawel", zei hij minachtend, „maar waar-*
om?"
Hg keek mij vorsend aan.
„Tja", zei ik voorzichtig, ,,'t Zal wel een
naar persoon geweest zijn".
Hij snoof.
„Daar heb je 't misverstand al in leven
de lijve", riep hij in verheugde verbitte
ring. „Nee, het gebeurde omdat Floris te
vooruitstrevend was. Die wou de eenvou
dige man ook het zijne geven. Een sociaal
vorst!", vervolgde hij, steeds meer in vuur
gerakend.
„Aha", zei ik getroffen. Maar hij was
niet te stuiten en maakte mij duidelijk, dat
Floris slechts weinig, zo ook maar iets,
voor de heer Drees had ondergedaan.
„De tachtigjarige oorlog ga ik ook hele
maal anders aanpakken", besloot hij, door
het dolle heen.
Maar van de week is hem iets smarte
lijks overkomen. De kinderen van zijn klas
zijn bij hem komen soebatten. Ze hadden
gepraat met kinderen van andere scholen
en een knaapje vertolkte aller gevoelens
met de simpele woorden:
„Hè meneer, wanneer krijgen we nou
écht geschiedenis? Wanneer gaan we jaar
tallen leren?"
„Toch hou ik vol", zei hij tegen mij.
Want hij is geen man, die zijn verlies zit
tend neemt.
Jac. van der Ster
ADVERTENTIE
(a
VRAAG BIJ UW BOODSCHAPPEN
OOK EEN ROL POPLA
Het ligt in de bedoeling de Academie
voor Beeldende Kunst en Kunstnijverheid
in Arnhem uit te breiden met een afdeling
voor interieurkunst. De duur van de studie
aan deze nieuwe afdeling, waarvoor een
middelbare opleiding is vereist, is vijf jaar.
De inspecteur van het middelbaar nijver
heidsonderwijs heeft reeds toegezegd de
totstandkoming van deze afdeling bij het
rijk te ondersteunen.
Er is nog geen beslissing gevallen over
de verhoging,van de honoraria der specia
listen, waarover een akkoord was bereikt
tussen ziekenfondsen en specialisten. De
Ziekenfondsraad heeft medegedeeld, dat
de beslissing over deze aangelegenheid on
bepaalde tijd wordt aangehouden.
HAARLEM. Het begint nu toch ernst
te worden met den aanleg van een spoor
lijn door den Haarlemmermeerpolder. Op
de secretarieën der onderscheidene ge
meenten zijn thans de stukken ter inzage
gelegd, waaruit men kan opmaken hoe de
spoorweg zal worden aangelegd en welke
perceelen grond zullen moeten worden
onteigend. De totale lengte van de lijnen
zullen bedragen 108.542 meter, waarvan in
Noord-Holland 58.130 meter, in Zuid-Hol
land 31.111 meter en in Utrecht 20.301
meter.
