„Beekestein wordt gesloopt, als
er deze zomer geen soelaas komt
Johez-operettevereniging
Beethovencyclus begonnen
„Gemeenschappelijke markt voert
ons tot nieuw gemenebest"
Amsterdamse Beurs
Merkwaardig programmabeleid
Werk van leerlingen
der Huishoudschool
René Mayer in EGKS-assemblée
President Furler niet zonder zorg
over ondertekening der verdragen
DE BEURS
van gisteren
Prof. dr. A. A. Smijers
overleden
Eerstbenoemde hoogleraar
in muziekwetenschappen
Meningsverschil bij het
filmfestival in Cannes
Slippende auto rijdt
etalage binnen
Veilig verkeers-cursus
in Haarlem-zuidwest
Thijsse's Hof in 1956
Bromfietser wijkt teveel
uit en wordt aangereden
Strijd tegen kwakzalverij
Lezing voor Vereniging
van Suikerzieken
Meer belangstelling
dan vorig jaar
Herman van der Horst
naar Suriname
Een fleurige expositie
van twee dagen
WOENSDAG 15 MEI 195 7
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Beekestein wordt gesloopt. Maar niet
direct, zodat de doodsklok, die Velsens raad
gisteravond boven het oude buiten aan de
Rijksweg luidde, nog even de bijklank ver
toonde van de hoop. De hoop overigens, die
gevoel werd door de ganse vroedschap op
een enkeling na, zoals zij al jaren lang is
aangewakkerd door deze „slepende zaak"
rond een buitenplaats, waarvan iedereen
de historische waarde erkent, maar waar
niemand de financiële basis onder durft te
leggen om tot een aanvaardbare oplossing
te komen. Het voorstel van het Velsense
college, om gezien de erbarmelijke staat,
waarin het buiten verkeert, tot afbraak
over te gaan, is aanvaard, maar dit besluit
werd aanzienlijk ingetoomd door een
„gentlemen's „agreement" - dier voege,
dat men enige maanden wil wachten, al-
AMSTERDAM
De recordkoers van aandelen Kon. Olie
van maandag werd door New York grif
ovei-genomen en aangezien ook de overige
markt aldaar een gunstig beeld te zien gaf,
maakte dit in Amsterdam een gunstige in
druk, waardoor de markt opnieuw vast was
voor aandelen Kon. Olie. Deze werden in
de morgenuren op 193,10 verhandeld en
openden 's middags op 194,20 tegen oude
basis 970% pet. Slotkoers van maandag
192,60. Aankopen van Zwitserse zijde
werkten de vaste stemming in de hand.
Plet hoge niveau kon zich niet handhaven
en er trad in het verdere beursverloop een
reactie in tot 193,50 op ongeveer welke
koers werd gesloten.
Philips kon zich moeilijk handhaven op
293 terwijl Unilever ruim 1 pet. aan de
winst van gisteren kon toevoegen: 420 pet.
AKU verloor ruim 1 punt op 195%. KLM-
aandelen 1.hoger: 127,60 ingevolge
vaste koers van Wallstreet.
Van de scheepvaartwaarden waren Hol
land-Amerikalijn 1 punt beter, Mij „Neder
land" lag vast in de markt en boekte een
winst van 3 punten. De overige aandelen
waren goed prijshoudend. Van de cultures
was Amsterdam Rubber 1 punt hoger, Deli
mij. 2 punten beter, HVA onveranderd.
De maandag toegewezen 105 miljoen
schatkistpromessen is wel gunstig te noe
men, maar op de koersen van de staats
obligaties had het geen invloed. Deze wa
ren nauwelijks prijshoudend.
Tijdens beurs kwam het dividendvoorstel
van de Nationale Handelsbank 7 pet. (8
pet), hetgeen op de koers nog niet van in
vloed was. Prolongatie 3 3/4 pet. (ANP).
NEW YORK
Onrust over de ontwikkeling in het Na
bije Oosten en geruchten omtrent een in
perking van de begroting maakten een
einde aan de stijging, die maandag het in
dustrieel gemiddelde voorbij het 500-
niveau bracht.
Verkoop deed zich eerst voor bij de in
ternationale olies, maar later werden ook
andere groepen er bij betrokken. Aan het
slot van de beurs stonden alle voorname
groepen lager genoteerd. Een aantal in
dividuele fondsen boekte goede winsten.
National Steel steeg 2dollar op het be
richt, dat de staatssecretaris van Finan
ciën George Humphrey uit het kabinet zou
treden om president-commissaris van het
bedrijf te worden.
Va de 1.167 verhandelde fondsen sloten
er 334 hoger, 576 lager en 257 onveranderd.
Er werden 73 nieuwe hoogtepunten be
reikt en 24 nieuwe laagtepunten.
Het industriegemiddelde kwam van
502,21 op 500.46; dat voor spoorwegen van
146.93 op 146.15 en dat voor openbare nuts
bedrijven van 73,90 op 73,88. (UP).
Slotkoers
Heden
gisteren
13.45 uur
3% °/o Nederl. '47
87%
87%
3 Nedl. 1962/64
90%
90%
A. K. U
195%
192%
Calvé Delft
339
340
Van Gelder Zonen
188
188
K. N. Hoogovens
298
297
Nederl. Ford
291
290
N. Kabelfabriek.
299
298
gew. Philips Gloeil.
293
293
pref.Philips Gloeil.
148%
148%
Unilever
419%
417%
Wilton Fijenoord
251
251
Dordtsche Petrol.
954%
949
Konkl. Petroleum
193,30
192,10
A'dam Rubber
79%
79%
K. L. M
127,40
126,90
Holl. Amer. Lijn.
170%
169%
N. Scheepv. Unie
180
180
Phs. v. Ommeren
287%
286
H. V. A
107
107%
Verg. Deli Mijen
96%
96
Amsterd. Bank
205
204
Ned. Handel Mij.
170
170
Rotterd. Bank
175
175
Twentsche Bank
180
180
Anaconda Copper
67%
66%
Bethlehem Steel
186%
U. S. Steel
65%
66
General Motors..
43%
44%
Shell Union
86%
84%
Tidewater
395/io
39
„Beekestein" van de achterzijde gezien.
vorens de sloop werkelijkheid wordt. Om
dat in die maanden wellicht de nogal pla
tonische liefdesverklaringen voor het bui
tengoed zouden kunnen worden omgezet in
daden, waarmee iets te doen valt.
Het minderheidsstandpunt in het college
werd ingenomen door de voorzitter, burge
meester mr. M. M. Kwint, die trachtte met
gevoelsargumenten de raad alsnog te be
wegen het offer voor een algehele restau
ratie te brengen, maar raad noch college
leden voelden daar veel voor, omdat men
de lasten van ongeveer één miljoen te hoog
achtte en bovendien het zwerk van een
telkenjare terugkerende belasting van de
begroting zag drijven. Er is in de debatten,
speciaal door de heer Van Leusen, felle
critiek uitgeoefend op „de grootste indu
strie van Nederland", die de kans liet glip
pen met een groot gebaar Beekestein te
redden, door er geen enkele belangstelling
voor te tonen en het grootste gedeelte van
de langdurige raadzitting van gisteravond
werd besteed aan deze en andere debatten
over Beekestein, dat veler harten de laatste
dagen in beroering heeft gebracht en veler
sympathiebetuigingen gaande maakte.
De heer Van Leusen stelde bijvoorbeeld,
dat Velsens raad alles heeft gedaan om
het laatste specimen uit „Zegepralent Ken-
nemerlant" te redden, maar nu de des
kundigen, hoe vreemd dit ook mag lijken,
tot sloop adviseren, zal men daaraan gevolg
moeten geven met wellicht de mogelijkheid
tot „uitstel van executie" gedurende enige
maanden.
Het minderheidsstandpunt in het college
wilde zonder meer redden: redden het oude
huis met zijn unieke tuin, hoeveel het ook
mag kosten en tussen dit stringente plan en
het afwijzen van elke mogelijkheid tot her
stel door de communisten, bewogen zich
min of meer hartstochtelijke betogen voor
het behoud of althans een laatste vertwij
felde poging.
Een navrante wending kreeg het debat,
toen de heer De Boer zich als wethouder zien een bestiering van de „Voorzienigheid
In de afgelopen nacht is op achtenzestig-
jarige leeftijd in zijn woning in Iluis ter
Heide overleden prof. dr. A. A. Smijers,
hoogleraar in de muziekwetenschappen aan
de rijksuniversiteit in Utrecht. Prof.
Smijers was reeds enkele maanden ziek.
Hij was de eerstbenoemde hoogleraar in de
muziekwetenschappen in ons land.
Prof. Albertus Antonius Smijers werd op
19 juli 1888 geboren in Raamsdonkveer.
Hij werd opgeleid aan het seminarie Beek
vliet in St. Michielsgestel en aan het groot
seminarium Haaren. Ook studeerde hij ge
ruime tijd aan de muziekacademie van de
Weense universiteit. In Nederland terug
werd hij leraar aan het seminarie te St.
Michielsgestel, vervolgens werd hij direc
teur van de afdeling kerkmuziek van de
r.-k.leergangen in Tilburg en later doceer
de hij enige tijd aan het conservatorium in
Amsterdam. In 1930 volgde zijn benoeming
tot bijzonder hoogleraar in theorie en ge
schiedenis der muziek aan de rijksuniver
siteit in Utrecht. In 1934 werd hij buiten
gewoon hoogleraar en sedert 1944 was hij
hoogleraar in de muziekwetenschappen. Hij
was lid van de Koninklijke Vlaamse Aca
demie, eredoctor van de universiteit in
Leuven en commandeur in de orde van de
Eikenkroon in Luxemburg. Bij zijn ere
promotie in 1953 in Leuven werd hij ge
schetst als een internationaal bekend cri-
tisch brononderzoeker en als herontdekker
in de Nederlandse school. Hij deed vele
publikaties het licht zien, waaronder werk
over Nederlandse componisten als Schuyt,
Sweelinck en Obrecht.
De uitvaart geschiedt zaterdagochtend
half elf in de parochiekerk in Soesterberg.
Daarna heeft de begrafenis plaats.
Zweden trekt zijn inzending terug
Zweden heeft zijn inzending voor het
filmfestival in Cannes weer ingetrokken.
Deze film, „Det Sjunde Inseglet" (Het ze
vende zegel) zou woensdagavond worden
vertoond, maar werd door de artistieke lei
der van het festival, een Fransman, dins
dag een middagvoorstelling aangeboden.
De avond reserveerde hij voor een Tsjechi
sche en een Indiase film. De Zweedse de
legatie was het daarmee niet eens, omdat
de critici 's middag minder goed zouden
zijn gestemd tengevolge van de warmte.
De delegatie zei letterlijk, dat de critici dan
liever op het strand liggen. De film is daar
om aan het festival onttrokken. Zweden
zal er nu mee uitkomen op het festival in
Berlijn.
De eigenaar van een ijzerzaak aan de
Wagenweg te Haarlem kreeg vanmorgen
omstreeks zeven uur de schrik van zijn
leven toen een slippende auto een onge
nood bezoek aan de winkel bracht en
daarbij een grote spiegelruit vernielde.
De eigenaar, die aanvankelijk dacht, dat
de poffertjeskraam aan het Houtplein door
een windhoos werd vernield sprong in
allerijl uit zijn bed om te kijken, wat het
lawaai te betekenen had. Een 18-jarige
automobilist uit 's Gravenzande, die de
Wagenweg in de richting van het Hout
plein bereed, remde even voor de bocht af,
slipte, reed het trottoir op, om tegen de
etalageruit van de ijzerwinkel tot stilstand
te komen. De schade bleef beperkt tot de
vernielde ruit en enige beschadigde geëta
leerde artikelen. Niemand werd gewond.
Rudolf Bernauer en dr. Ernst Welisch,
die het libretto voor Leo Falls operette
„Der liebe Augustin" schreven, hebben het
met het bedenken van een verhaaltje hier
voor niet zo moeilijk gehad. Het schema
was gauw genoeg aan het geduldige pa
oier toevertrouwd. Veel fantasie was daar
voor niet nodig, want zij konden teruggrij
pen op allerlei verhoudingen en op allerlei
figuren, die al talloze keren in toneelwer
ken waren ondergebracht. Zij kwamen in
de operette van Fall weer te voorschijn:
een regent, die zijn land aan de rand van
de afgrond heeft gebracht, een schatrijke
vorst, die dit land op moeilijk te aanvaar
den voorwaarden zou kunnen redden, een
jeugdige prinses, die het „voorrecht" heeft
als ruilobject voor die redding te mogen
fungeren, een muziekleraar, die als zo
vele van zijn operettecollega's hevig be
koord wordt door de charmes van de
prinses, die hij les geeft en die voor zijn
voorzichtige avances niet onverschillig
blijft. Verder een kamerdienaar, die alles
„door" -heeft, met een merkwaardige naar
boven strevende dochter. Dan nog komi
sche figuren als een deurwaarder met zijn
trawanten en een lekebroeder, die zijn
gelijkmatig leven accent tracht te geven
door een bijzondere voorliefde voor geest
rijk vocht.
Veel geduld van het librettopapier werd
gevergd voor de clou van de geschiedenis:
een baby-verwisseling, die achteraf ge-
van onderwijs in het gesprek mengde
en de burgemeester voor de voeten gooide,
dat hij indertijd „Beekestein" heeft willen
redden ten koste van het kleuteronder
wijs.... De meest rechtstreekse betogen
voor behoud van het buiten kwamen van
mevrouw Heijkoop en de heren Walthuis
en Tonino; vele overigen wilden wel slopen,
maar een termijn stellen, waarin nog een
uiterste poging kan worden ondernomen
om huis en tuin voor het nageslacht te be
houden. Een tweede „inslag" werd veroor
zaakt door de later door mr. Kwint beves
tigde mededeling van mevrouw Heijkoop,
dat het ministerie van O., K. en W. zich te
elfder ure gaat verzetten tegen het slopen.
was ten behoeve van het failliete vorsten
dommetje. Die verwisseling, die de prin
ses Helene en de dochter Anna van de
kamerdienaar Jassomirgott betrof, werd bij
de ontdekking daarvan na jaren de oor
zaak van enige moeilijkheden. F ik vraag
mij af, of dit verslag daar ook niet de on
gunstige invloed van ondervindt. Want wie
is nu bij de opvoering, die dinsdagavond in
de Haarlemse Stadsschouwburg door de
Johez-operettevereniging gegeven werd, de
echte Helene en de echte Anna geweest:
Corry Hooft of Tiny van Zuthem? Ik
hoop, dat ik er niet naast ben met de ver
onderstellen, dat Corry Hooft de onder het
incognito „Anna" optredende prinses He-
De voorjaarscyclus van het Noordhol
lands Philharmonisch Orkest blijft onver
anderd aan Beethoven gewijd. De traditie
wil het zó en het publiek blijkt het ermee
eens te zijn. Vergeleken bij het muziek
feest dat de Beelhovencyclus eertijds was
een confrontatie met alle negen sym
fonieën, de vijf pianoconcerten, het viool
concert en een aantal ouvertures is het,
met zijn drie concertavonden, nog maar
een beknopt geval, dat echter, terwiUe van
de traditie, zijn weidse naam behoudt.
Het eerste programma, dat dinsdag
avond in de Haarlemse Concertzaal uitge
voerd werd onder leiding van Henri
Arends en met solistische medewerking
van Jan Damen, de eerste concertmeester
van het Concertgebouw-Orkest, bestond
uit de ouverture Coriolanus, het Viool
concert en de Derde Symfonie. Het was
volkomen gelijk aan dat van het voorlaat
ste V-concert, toen Bernard Haitink diri
geerde en Jo Juda solist was. Bovendien
hebben we de „Eroïca" in het afgelopen
seizoen van het N.Ph.O. ook onder leiding
van Eduard Flipse gehoord. Driemaal de
zelfde symfonie binnen het tijdsbestek van
nog geen vijf maanden en twee keer het
zelfde programma binnen minder dan
twee maanden lijkt mij een discutabel
punt in de programmaregeling. Een Beet
hovencyclus: uitstekend en dan liefst op
het oude quasi complete peil, maar laat
men dan in het winterseizoen daarmee re
kening houden en Beethovens werk gro
tendeels reserveren voor dit naseizoen.
Hoe zuiniger men het daarmee aanlegt,
des te voordeliger lijken mij de kansen
worden om Beethoven weer zoals vroeger
met een volledige cyclus in het zonnetje
te zetten.
Het is verleidelijk om een parallel tus
sen de interpretaties van Hgitink en
Arends te trekken. Het lust mij echter niet
hun opvattingen en de resultaten van hun
directie tegen elkaar af te wegen, minder
nog: tegen elkaar uit te spelen. Er waren
weliswaar kenmerkende verschillen, maar
beider inzichten duidden op een persoon
lijkheid, op een zelfstandig beleven, dat
overtuigend tot uiting kwam. Arends toon
de zich deze avond een spontaan musicus,
die zich gemakkelijk laat opdrijven waar
de muziek naar haar hoogtepunt streeft,
wat bijvoorbeeld het geval was in de Mar-
cia funelre, zodat hij wel .eens moet gaan
inbinden. Maar intussen heeft hij mee
slepend gemusiceerd met een warmhartig
heid en een spanning die overtuigend aan
doen. De Eroïca, die voor een dirigent een
proefstuk van belang betekent, werd in
ieder geval door Arends met een eigen
cachet gerealiseerd. Qua klankverhouding
kan zijn interpretatie nog groeien, maar
dan mag ze zo levendig blijven als nu het
geval was. Ook de genoemde ouverture
kreeg een markante vertolking.
Jan Damen wist buitengewoon te boeien
met een virtuoze en zeer suggestieve inter
pretatie van het Concert in D. Impulsief
als deze was, vergde zij een zeer opletten
de, parate aandacht van dirigent en orkest.
Uiteraard werd de grote cadens van de
solist een epatant staaltje van vioolspel,
maar deze vrije episode was geen uit
zondering op de vertolking in haar geheel,
die bij al haar impulsiviteit een meester
lijke beheersing van de technische pro
blemen openbaarde.
Jos. de Klerk
Dinsdagavond is in „Ons Gebouw" aan
de Kamerlingh Onnesstraat een begin ge
maakt met de Veilig Verkeercursus, die
in vier elkaar opeenvolgende dinsdag
avonden ten behoeve van de leden van de
Buurtvereniging Haarlem-Zuidwest door
de inspecteur van de verkeerspolitie voor
Haarlem en omstreken, de heer J. van
Zijl, die tevens deel uitmaakt van het Ver
bond van de Vereniging voor Veilig Ver
keer, op zeer duidelijke, leerzame en vlotte
wijze wordt gehouden.
Spreker werd ingeleid door de heer G. J.
Dahlkamp, secretaris en tweede voorzit
ter der vereniging, die de wens uitsprak
dat ook de volgende drie avonden goed
bezocht zouden worden. Er waren vijftig
cursisten.
Inspecteur Van Zijl achtte in ons dicht
bevolkte land en speciaal in het westen
met zijn intensief rij verkeer een cursus
beslist niet overbodig. Spreker gaf onder
meer als redenen van de dagelijks voor
komende talloze ongelukken het niet vol
doende gedisciplineerd rijden, het ontbre
ken van verkeersfatsoen en vooral het niet
kennen van de verkeersregels als aan
leiding op. Minstens zestig tot vijfenzestig
percent van de verkeersongelukken is aan
het slecht kennen van die regels te wijten,
aldus de heer Van Zijl. Het publiek kent
ze niet of past ze verkeerd toe.
lene uitbeeldde en dat Tiny van Zuthem
de rol van de vermeende prinses tot aan de
ontknoping speelde. Het spel van deze twee
dames liep weinig uiteen. Wel was er in
vocale gaafheid enig onderscheid, maar ik
pas er nü wel voor op een elk der presta
ties betreffend onderdeel uit te spreken.
Laat mij volstaan met te zeggen dat zowel
Tiny van Zuthem als Corry Hooft aan
haar uitbeelding een van begrip getuigen
de typering gaven, waardoor zij in haar rol
vaak het middelpunt van de toneelsituatie
werden. Dat kan ook gezegd worden van
Henk van Drinkkom, die de rijke, onuit
staanbaar-ingebeelde en zelfverzekerde
vorst Nicola was. De muziekleraar Augus
tin werd gevoelig, weliswaar met wat jon
gensachtige spreekstemklank, door Paul
Steenbakker gespeeld. Merkwaardig was
het, dat zijn goede zang veel mannelijker
klonk.
Simon Verstraten was in zijn element als
de regent Bogumil en Koos Weeteling wist
zijn vrij lastige rol van Jassomirgott zuiver
van karakter te houden. Jan Timan was
kostelijk als de lekebroeder Mattheus en
zijn optreden met Simon Verstraten en
Koos Weeteling in de likeurscène werd
een hoogtepunt van operette-geestigheid,
die ov het geheel genomen bij deze op
voering slechts in bescheiden mate opge
diend werd. In dit opzicht kon deze voor
stelling die van „De Tsarewitsj" van
Léhar, welke door „Johez" een half jaar
geleden gegeven werd, niet evenaren. Er
werkten nog andere spelers mede, die door
hun optreden op de hoogte van hun taak
bleken. Voorts was er het koor dat voldoe
ning kon geven en een ballet, dat organisch
opgenomen in de spelontwikkeling kleur en
beweging gaf en dat als zelfstandig inter
mezzo, onder aanvoering van Henny
Meijers en Jan van Hemert als solodansers
een goede indruk maakte.
De muziek, die Leo Fall voor zijn operet
te schreef, is nogal wisselend van gehalte.
In de bewerking van het kleine orkest van
strijkinstrumenten, blazers, piano en slag
werk kon zij voor de opvoering van bete
kenis worden. Johan van 't Vlie leidde het
orkest slagvaardig en zorgde voor een be
hoorlijk contact daarvan met de spelers op
het toneel. Veel bloemen, warme bijval en
een hartelijke toespraak door de heer W.
van Daalen, als voorzitter van de Johez-
personeelsverenigingen, getuigden van de
waardering voor het werk van de actieve
operettevereniging.
P. Zwaanswijk
Uit het jaarverslag 1956 ban Thijsse's
Hof, de stichting planten- en vogeltuin in
het Bloemendaalse bos, blijkt dat er in het
afgelopen jaar zesenzestig nieuwe leden
werden ingeschreven, doch zesendertig le
den moesten worden afgeschreven. Op 31
december 1956 was er een batig saldo van
f 148. Het jaarverslag gewaagt van de zeer
gewaardeerde steun van de gemeente Bloe-
mendaal, het Departement van Onderwijs
en diverse verenigingen.
De lente viel laat in 1956 en daardoor
was het met de plantengroei merkwaardig
gesteld. Zo bloeiden er bijvoorbeeld eind
april nog sneeuwklokjes en het wonder
lijke verschijnsel deed zich voor dat in mei
bijna een derde van alle planten van dit
instructieve plantsoen gelijktijdig in bloei
stonden. Vernielingen aan bloemen en
planten bleven ook dit jaar niet uit en zo
werden juist bij de ingang een aantal
lenteklokjes uitgerukt, die het daar zo
goed deden. Op de vogelstand heeft Wim
Holthuizen jr weer controle uitgeoefend.
Door de koude werd het voorjaar 1956 be
gonnen met een sterk uitgedunde en ver
zwakte vogelstand. Toch hebben de kool
mezen het bestaan het ondanks die lang
durige koude tot twee broedsels te brengen.
Hierdoor viel er desondanks een kleine
vooruitgang in de vogelstand te bespeuren,
mede dank zij de rustige en beschutte lig
ging van de Hof.
Het bezoek aan Thijsse's Hof was het
afgelopen jaar bevredigend.
Dinsdagmiddag omstreeks vijf uur is
een 64-jarige bromfietsberijder, die bij het
inhalen van enige fietsers waarschijnlijk
te veel naar links uitweek, op de Kóuden-
hom in Haarlem aangereden door een pas
serende personenauto, die werd bestuurd
door een 67-jarige Amsterdamse impor
teur. De bromfietser viel en werd met een
hoofdwond en een lichte hersenschudding
in de Mariastichting opgenomen. Degenen,
die getuige waren van dit ongeluk, wordt
verzocht zich te melden bij het bureau van
de verkeerspolitie aan de Lange Wijn
gaardstraat.
De afdeling Haarlem en omstreken van
de Nederlandse Vereniging van Suikerzie
ken hield dinsdagavond in de muziekzaal
van restaurant Brinkmann een ledenverga
dering. In zijn openingswoord deed de
voorzitter, de heer J. G. van Kregten,
mededelingen over een schenking; de ver
eniging is in het bezit gesteld van het
Huis „Bos en Duin" in Terheyde, dat be
stemd zal worden voor de vestiging van
een koloniehuis voor suikerzieke kinderen,
die deze zomer geopend zal worden. Ook
als diabetisch centrum voor de nazorg van
suikerzieke patiënten biedt dit tehuis
perspectieven. Met applaus ondersteunde
de vergadering een voorstel van het afde
lingsbestuur om uit de verenigingskas vijf
honderd gulden ter beschikking te stellen
ten behoeve van de inrichting van het ge
bouw.
Bij de bestuursverkiezing werden de
periodiek aftredende bestuursleden me
vrouw A. A. M. Guise-Stevens en de heer
C. de Goede als onderscheidenlijk secreta
resse en penningmeester bij acclamatie
herkozen.
Vervolgens hield de heer D. H. van den
Bosch, directeur van de Vereniging tegen
de kwakzalverij, een inleiding over „De
strijd tegen de kwakzalverij". De spreker
was van mening dat eigenlijk iedere Ne
derlander, moreel verplicht is de Vereni
ging tegen de kwakzalverij, welke reeds
meer dan vijfenzeventig jaar bestaat, te
steunen omdat zij de volksgezondheid be
vorderd. Ondanks herhaald aandringen en
het aanvoeren van steekhoudende argu
menten is het de vereniging echter nog
niet gelukt van de overheid financiële
steun voor haar werk te verkrijgen. Vol
gens spreker is de verspreiding van de
kwakzalverij in ons land voornamelijk
veroorzaakt door de gevoeligheid van het
Nederlandse volk voor het mystieke, het
bovennatuurlijke. Er is veel geschreven
over de parapsychologie en de zogenaamde
paranormale geneeskunde, maar de waarde
van de parapsychologie voor de lijdende
mensheid is nog steeds niet wetenschappe
lijk vastgesteld.
Naar sprekers mening worden de para
gnosten te veel opgehemeld en worden hun
resultaten schromelijk overdreven. Zelf
heeft de heer Van den Bosch verscheidene
gevallen van „wondergenezingen" nage
gaan en op waarheid getoetst maar in geen
enkel geval bleek er een werkelijke gene
zing tot stand gekomen te zijn. Er is een
tijd geweest dat velen „afschermkastjes"
kochten ter bescherming tegen aardstra-
len, die ziekten en kwalen veroorzaakten.
Na een wetenschappelijk onderzoek is ech
ter door deze lucratieve handel in af
schermkastjes een streep gehaald.
Na voorbeelden uit de praktijk aange
haald te hebben kwam spreker tot de con
clusie dat het succes van de kwakzalvers,
die bovendien bij hun „diagnose" elk
ethisch begrip jegens hun slachtoffers met
voeten betreden-, op soms geraffineerd be
drog berusten. „De wereld wil nu eenmaal
bedrogen zijn", is het motto waaronder
men de praktijken uitvoert. Met betrek
king tot de genezing door gebed zei de
spreker dat dit niets met kwakzalverij
heeft uit te staan. Er zijn inderdaad geval
len van een volledige genezing door gebed
bekend, die ook door medici bevestigd zijn.
Maar hier moet de geloofsovertuiging, van
de patiënt als de voornaamste oorzaak van
zijn genezing worden gezien.
Expositie in Openluchttheater
De tentoonstelling van werken van in
Bloemendaal woonachtige kunstenaars in
het Bloemendaals Openluchttheater heeft,
behalve de honderd genodigden, die zater
dagmiddag bij de opening de expositie be
zichtigden, tot en met dinsdagavond reeds
604 bezoekers getrokken. Hieronder zijn
385 betalende bezoekers begrepen en 129
kinderen van de Bloemendaalse scholen.
Maandag bezochten 106 en dinsdag 29 leer
lingen de tentoonstelling. Dit wijst al op
een grotere belangstelling dan vorig jaar
voor een soortgelijke expositie werd ge
toond.
Naar wij vernemen zal de cineast Her
man van der Horst zich binnenkort naar
Suriname begeven, waar hij in regerings
opdracht begin augustus zal beginnen met
het maken van een film over land en volk
van Suriname. Van der Horst stelt zich.
voor zeer diep het binnenland binnen te
dringen en ook de verst verwijderde india
nenstammen te bereiken. Hij zal zeker
twee maanden nodig hebben. Het ligt in
de bedoeling dat de film volgend jaar
maart gereed zal zijn.
Binnenkort zullen zijn films over Neder
land. en ,.De zwaan in het rietland" in ver
toning worden gebracht.
Donderdag 16 en vrijdag 17 mei is van
14.30 tot 17 uur en van 19 tot 21.30 uur in
de Huishoud- en Industrieschool aan de
Voorhelmstraat in Haarlem een tentoon
stelling te zien van werk van leerlingen.
Voor de opening mocht ik dat bekijken
wat gemaakt werd bij de opleiding tot
lerares in kunstnaaldwerk waarvoor de
zogenaamde akte N.S. verlangd wordt.
Voor dit onderwijs zijn hier verantwoorde
lijk de dames B. C. Jelles en J. Verwey-
Tilbusscher. De eerste voor het meer tech
nische deel, de tweede voor het ontwerpen.
De afdeling ontwerpstudies vormt werke
lijk een allerplezierigst geheel. Men onder
zoekt alle mogelijkheden van wat te doen
is met vorm, kleur en lijn, structuren van
vlekjes, punten, rasters en arceringen. Dit
in verband met de te verwerken materi
alen als effen en bedrukte of langs andere
weg van ornament voorziene stoffen, ga
rens en wollen en katoenen draden tules,
band en wat dies meer zij. Uiteraard zal
ook rekening gehouden moeten worden
met de borduurtechnieken. Aanleiding tot
versieringen kunnen gevonden worden in
de natuur. Daarvan doen verslag water
verfstudies naar planten, bloemen en die
ren. Op een enkel blad zien we bijvoor
beeld hoe een ui wordt afgetast op vorm
en kleurmogelijkheden. Maar ook de eigen
fantasie kan versieringen opbrengen.
In de beginne steunt men op meetkun
stige motieven en wordt passer en lineaal
gebruikt. Later blijken de leerlingen in
staat tot grotere vrijheden en ziet men een
gevoelig neerschrijven van lijnen, het af
drukken van stukjes tule of andere als
stempel te gebruiken zaken. Onderzocht
wordt het effect van herhaling van dier-,
plant-, bloem- en vruchtvormen. Het sa
mengaan van batik- en borduurwerk
maakt een directere toepassing van het
schilderen op de ontwerpklas mogelijk.
Onder de uitgevoerde zaken trof ik toe
passingen van het op de tekenklas beke
kene. Ondermeer zag ik hoe het appel
motief werd toegepast op kleine, vier
kante kleedjes of wel een handtas. Ik zag
mei-klappen van een schone verdeling van
de motieven, een fraai voorbeeldje van
wit borduurwerk, doorstoplappen, effecten
verkregen door het plaatselijk bij elkaar
trekken van draden in het weefsel, kraal-
tjeswerk, mooie weefsels, het veranderen
van gedrukte motieven door toevoeging
van borduursels, geborduurde motieven
uitgevoerd op stoffen met ruitjes of stre
pen. Kostelijk waren enige lappende
kentjes.
Belangrijk lijkt mij vooral de winst ge
maakt door de door de moderne kunst
geïnspireerde grotere vrijheid, die vooral
tot uiting kan komen in applicatiewerk met
borduursels. Er vond hier een wisselwer
king plaats, die zeker ten gunste van het
kunstnaaldwerk kwam en wellicht wel
enige bedenkingen geeft ten aanzien van
wat ons voorgedragen wordt als werkelijke
schilderkunst. Daar deze expositie deze
laatste pretentie zeker niet heeft is zij
zonder meer interessant en mooi te noe
men en loven wij hiermede de lerares, die
uieraard haar stempel op de opleiding
drukte.
Bob Buys
Van een bijzondere medewerker)
STRAATSBURG, dinsdag De traditio
nele tweede dinsdag van mei „Prinsjes
dag" van de Europese Gemeenschap voor
Kolen en Staal bracht de gebruikelijke
verklaring van de president der Hoge Au
toriteit. In een lange „regeringsverklaring"
gaf de heer René Mayer een overzicht van
de stand van zaken en daarmee kwam de
derde week van intens parlementair werk
op gang.
Na de assemblée van de Raad van Euro
pa en die van de Westeuropese Unie ver
gadert nu de assemblée van de Europese
Gemeenschap voor Kolen en Staal, een
echte assemblée met echte bevoegdheden.
President Furler liet in een verklaring in
de aanvang van de vergadering een duide
lijke aanmaning tot matiging horen wat
betreft het entameren van nieuwe Euro
pese plannen. Tot die plannen behoort de
unificering van Europese parlementaire
organen. Maar, zo waarschuwde president
Furler, laat men daarmee niet te hard van
stapel lopen. De unificering is zeker nut
tig en nodig. Nuttiger en nodiger is ech
ter het realiseren van de plannen, die reeds
ver zijn gevorderd, zoals het op gang
brengen van de Europese economische ge
meenschap en Euratom. Het allernuttigst
en het allernodigst noemde hij het ratifi
ceren in de zes deelnemende landen van de
desbetreffende nieuwe verdragen. „Wij",
aldus Furler, „kunnen de ratificatie het
best bevorderen door ons werk als leden
van het bestaande kolen- en staalparle
ment zo goed mogelijk te doen". Lichte
bezorgdheid over de allernaaste toekomst,
die uit deze woorden sprak, kwam duide
lijker nog tot uiting op een persconfe
rentie, waar de heer Furler zei, dat men
ten aanzien van de ratificatie „niet zonder
zorg was". Het was kennelijk in relatie tot
de huidige regeringscrisis in Italië, dat de
president dit zei en bovendien moet hem
de immer labiele toestand in Frankrijk
voor ogen hebben gestaan. In tegenstelling
tot de voorzichtige woorden van de presi
dent van de assemblée, die de wens ver
tolkte de weg naar het verenigd Europa
stap voor stap en niet overhaast af te
leggen, was het betoog van de president
van de Hoge Autoriteit er een van voor
uitzien naar wat ons wacht.
Azië, groot afnemer
Een groot deel van de rede van René
Mayer was natuurlijk gewijd aan de stand
van zaken op het gebied van kolen en
staal, Europa's uiterst gewichtige basis
industrieën. Mayer zei daarover belang
wekkende dingen, zoals bijvoorbeeld, dat
Azië dit jaar een belangrijk afnemer van
ijzer- en staalproducten van de gemeen
schap is geworden. Maar wat bovenal
frappeerde was het lucide slot van het be
toog, waarin Mayer zich in een bespiege
ling begaf over de betekenis van het hui
dige Europese werk. Sprekend over we
reldorganisaties zei Mayer: „Het minste
wat wij ervan zouden kunnen zeggen is,
dat zij ons niet hebben gebracht, wat wij
wilden en daarom wijden wij ons aan
regionaal werk. Wij verlangen van ganser
harte naar de stichting van een tweede
„commonwealth of nations", die uit de
gemeenschappelijke markt zal voortko
men en die met de bestaande common
wealth verbonden zal zijn". Mayer waar
schuwde ervoor de moeilijkheden te over
drijven. „Als de politieke wil maar aan
wezig is, kan men de technische oplos
singen ook wel vinden". Mayer eindigde
zijn betoog met te wijzen op de grote ver
antwoordelijkheid, die rust op de Euro
pese parlementsleden. Zijn rede werd be
loond met een warm applaus. De komende
dagen zullen gelegenheid geven om in een
diepgaand debat al de aspecten van het
werk van de Hoge Autoriteit aan een nader
onderzoek te onderwerpen.
t
