Terugblik op een manifestatie PHILIPS DE ONZICHTBAREN Nieuwe structuur Nederland ten zal Film week in goede komen Praktisch christendom Mamecs-Geiei BSD Agenda voor Haarlem Nederland heeft het laagste tbc-sterftecijfer ter wereld Kort en bondig A KERKELIJK LEVEN Kamp in Jericho Jordanië Sociale dienst F. W. Franse Heringa Wuthrich Colleges via de televisie Mr. M. P. Bajetto opvolger van mr. J. W. Niessink Ziekte is echter nog allerminst bedwongen Charme voor Uw handen Hongaarse gezant terug geroepen naar zijn land Flitslampjes vergroten \A het „jachtveld" van de vakantie-camera Het onmisbare vakantie-zonnetje 25 Ct ONS VERVOLGVERHAAL DOOR ALFRED KOSTNER Tien tegen een! ZATERDAG 29 JUNI 1957 De Haagse Filmweek behoort tot het verleden, deze tweede Nederlandse manifesta tie van de filmkunst. Filmkunst? In de verslagen, die de lezer bereikten, hebben niet altyd de vrolijkste geluiden geklonken. Wanneer men de balans opmaakt komt men op een totaal van twaalf hoofdfilms er maar vier tegen, waarvan met reden gezegd kan worden, dat zy een waardige vertegenwoordiging zijn van de kunst der cinema tografie. Dat zou dus betekenen dat slechts een derde van het vertoonde beantwoordt aan de opzet van deze Filmweek. Helemaal gaat dat echter niet op. Ik zou namelijk de Nederlandse dag willen uitzonderen. Dan wordt het beeld minder zorgelijk. Maar er blijft in het gunstigste geval nog altijd een verhouding van vijf teg?n vijf en dat is toch onvoldoende. Men zal de Filmweek anders moeten organiseren, wil men haar in overeenstemming brengen met de beginselen, waarvan ze uitgaat. VELEN VAN U zullen ongetwijfeld wel eens gehoord hebben van de YWCA, de Young Women's Christian Association. Dit is de wereldbond van jonge christenvrou- middellijk achter Den Haag zit Berlijn. VERSCHILLENDE FACTOREN spelen bij de organisatie een rol. Allereerst zit men met het aanbod aan goede films. Er is weliswaar voldoende aanbod, maar het is niet voldoening gevend. De commissie, welke zich met de selectie voor de Film week bezighoudt, kan daarvan meepraten. Men heeft voorts rekening te houden met het feit, dat de grote filmverhuurkantoren hun eigen bedrijfspolitiek volgen bij dit aanbod. De films dienen ook nog te ko men uit verschillende belangrijke film- producerende landen, die alle tijdens de Filmweek vertegenwoordigd willen zijn. En wat in niet geringe mate meespeelt: on- wen, met zijn onderafdelingen in vrijwel alle landen. Ook in o?is land is deze orga nisatie vertegenwoordigd in de CJVF, de Christen Jongevroziwen Federatie. De be doeling van deze beioeging is om de be langen te behartigen van meisjes en jonge vrouwen. De grondslag is de christelijke levensovertuiging. Dat deze wereldbond zich daarbij niet alleen richt op het theo retisch, maar vooral ook op het praktisch christendom blijkt duidelijk uit het jaar verslag, dat werd geschreven door miss Hilda Pole, de wereldbondsecretaresse van de YWCA voor het werk onder de Ara bische vluchtelingen en in Jordanië. Dit rapport kregen wij ter inzage en een aan tal mededelingen daaruit willen wij deze week aan u voorleggen. ELKE KEER lezen wij in de krant over het Nabije-Oosten, het laatste half jaar meer dan ooit: Egypte, Israël, Bagdad. In december 1955 en januari 1956 waren er opstootjes en demonstraties tegen het Bagdad-pact, die vernielingen en onrust veroorzaakten. Maar juist in zulke om standigheden leert men zijn vrienden ken nen. Terwijl voedselcentrales en andere gebouwen van de UNO vernield werden bleef het Aquabat Jaber-vluchtelingen- kamp van de YWCA onberoerd, want een groep trouwe wachters hielden er dag en nacht de wacht. Toen de crisis in het Suezkanaal begon wekte dat weer bitterheid en spanningen die hun toppunt vonden bij de inval van Israël in Egypte en de Brits-Franse actie, die daarop volgde. Het was dus wel een moeilijk jaar voor de YWCA, die toch al zo belast was met het vluchtelingenpro bleem! Maar alles kon normaal doorgaan in al de vijf centra en in het Aquabat Jaber vluchtelingenkamp te Jericho. De ramp in Hongarije en de stroom van vluchtelingen, die daarop volgde, heeft de hele vrije wereld getroffen. Geld en giften stroomden toe voor deze nieuwe slacht offers. Het is dan gemakkelijk te vergeten dat het vraagstuk van de negenhonderd duizend Arabische vluchtelingen evengoed blijft bestaan. Deze leven nu al, bijna uit zichtloos, in hun negende jaar zonder huis, in vluchtelingenkampen, of nog erger in kelders, tenten, holen. Het Aquabat Jaber- kamp werkt nu ruim drie jaar en heeft arbeid, opvoeding en geluk gebracht aan honderden vrouwen en meisjes. Hoe dat gewaardeerd werd, is wel gebleken tijdens alle oproer waarvan hierboven verteld is. Dagelijks zijn daar nu ongeveer honderd twintig meisjes en negentig vrouwen, die de groepen bezoeken. Er wordt examen af genomen in koken, naaien en wassen, in maart konden ruim dertig diploma's wor den uitgereikt door de burgemeester van Jericho. Dit was toen een feestelijke dag, die mede werd bijgewoond door vele auto riteiten. De meisjes gaven een voorstelling en in toespraken werd de nadruk gelegd op het belang van deze lessen. In mei werd een „baby-show" gehouden, waarbij demonstraties werden gegeven in kinder verzorging, voeding, reinheid en gezond heidszorg. De Nationale Raad is om de drie maan den bijeen geweest en heeft gezorgd voor de organisatie van een leidsterscursus, een excursie naar Cairo en een korte training voor één leidster in Libanon. Aan de cur sus namen ruim vijftig leidsters uit heel Jordanië deel. Er waren 'ook afgevaardig den van zes vrouwenorganisaties in Am man, die blij waren deze training te kun nen meemaken en prettig samenwerkten gedurende de cursus. Het onderwerp was: „Menselijke noden in Jordanië" en een van de directe gevolgen was, dat daarna de vrouwen in de gevangenissen in Amman geregeld bezocht werden. Onvoldoende woonruimte benadeelt het werk, zowel in Amman als in Jeruzalem. Dit jaar heeft het comité in Amman het gewaagd een stuk land te kopen om daar op zelf te bouwen. Door de onrust in het land is dit momenteel onmogelijk, maar ondertussen kon een goed huis met tuin gehuurd worden, niet ver van de oude flat. Daar wonen nu acht vaste gasten en vele doortrekkenden hebben er dit jaar onder dak gevonden. Ook hier was het uitblijven van toeristen een schadepost, maar toch was het huis in de zomermaanden vol. Enige verpleegsters van het „Red-de-kin deren-fonds" hebben gewoond in het YWCA-huis in Jericho, tot hun verblijf in het hospitaal klaar was. Ook hier was het gemis aan bezoekers een groot verlies. De school voor vluchtelingen en andere meisjes die hulp behoeven, in Amman, legt veel nadruk op huishoudonderwijs. Wij maakten e_- al melding van, dat de ge vangenen bezocht worden met de bedoe ling om hum eentonigheid wat te door breken. Hei centrum in Jeruzalem heeft clubs geopend voor bestrijding van het analfabetisme en naaiclubs in drie vluch- telingendorpen vlak bij Bethanië. In Jeru zalem zelf worden kostuumnaaicursussen gegeven, terwijl de school voor de heel arme vluchtelingenmeisjes in Jericho het hele jaar onafgebroken kan doorgaan. Men kan in Den Haag wel aanknopen op het festival van Cannes en er de beste films uit betrekken, maar in Berlijn is deze week ook een filmfestival. De filmproducenten bestemmen hun reserve aan goede films voor Berlijn. Daarop kan men voor de Haagse filmweek geen beslag leggen. Den Haag is daarenboven een manifestatie, geen concours. Geen wonder dan ook dat de producenten alleen al uit het oogpunt van reclame liever in Berlijn een film bekroond zien dan in Ne derland gewaardeerd. Producenten denken in geldMen zou daar nu graag tegen over willen stellen, dat de organisatoren van de Haagse Filmweek alleen in kunst denken. Maar afgaande op het vertoonde moet men vaststellen, dat men in Den Haag meermalen een compromis heeft ge sloten, dat niet pleit voor het karakter van het manifest, dat de Filmweek preten deert te zijn. Een manifest van de film kunst! Daarom is het zaak zich af te vra gen, of bij onvoldoende aanbod naar kwa liteit wel een hele Filmweek georganiseerd moet worden, of dat men er beter aan doet bepaalde dagen in die week een ander ka rakter te geven. HET GAAT ER MIJ VOORNAMELIJK om, dat de argeloze bioscoopbezoeker, die tijdens de Filmweek het Metropole Tu- schinksky-theater binnenstapte in de ver wachting iets goeds te zien, meer dan een maal bedrogen is thuisgekomen. Bij een concours loopt men die kans. Bij een ma nifestatie acht men ze uitgeschakeld. De onkundige bioscoopbezoeker kent de facto ren niet, waarvan de vertoning, welke hem wordt gepresenteerd, de resultante is. Hij weet niets van het aanbod; hij hoeft het ook niet te weten. Hij weet niets van be drijfspolitiek; hij hoeft het niet te weten. Hij wil alleen iets goeds zien. En ziet hij dat niet, dan is voor hem een Filmweek maar een wassen neus. Filmkunstals dat nu filmkunst isEn het misverstand is geschapen. Het moet mogelijk zijn zo'n misverstand te voorkomen. In Arnhem had het programma naast hoogte- ook diepte punten. „Dat is een kwestie van routine", zo veronderstelden wij. „Bij een volgende gelegenheid gebeurt dat niet meer". De teleurstelling over het feit, dat het toch gebeurd is, geeft mij deze regels in de pen, maar om nu niet de indruk te wekken dat ik de Filmweek op de helling zou willen zetten hetgeen uitermate onjuist en bij zonder onhoffelijk zou zijn poneer ik dat het beter is wanneer men zich bezint op een verandering van structuur van deze manifestatie, waardoor de bezwaren, hier omschreven, gemakkelijk uit de weg kun nen worden geruimd. Het lijkt mij dan ook mogelijk dat de Filmweek als een manifestatie behouden kan blijven en daarmee haar integri teit wanneer men niet no star meer vasthoudt aan het principe, dat er alleen maar premières vertoond moeten worden. Blijkt men niet bij machte een hele week goede films te vertonen, waarom dan niet een dag gewijd aan de filmklassieken en een dag aan de documentaires? Waarom koste wat kost alle middag voorstellingen gehandhaafd op dagen dat er belangrijke congressen zijn? Waarom het aanbod toch aanvaard, wanneer men het eigenlijk niet in overeenstemming acht met de waardigheid van de manifestatie? Een Filmweek met alleen maar positieve bijdragen is de beste reclame voor de film kunst en het filmbedrijf. Voor deze doel stelling moge men de praktische bezwa ren ondergeschikt maken aan de ideële motieven, welke de organisatoren bij de samenstelling van het programma voor ogen zweven. ADVERTENTIE Haarlem CENTRALE VERWARMING JOHNSON OLIEBRANDERS (Van onze correspondent in Washington) Op 23 september beginnen te New York colleges via de televisie. Wie op deze ma nier studeren wil, moet vroeg opstaan: de colleges worden 's morgens gegeven van half zeven tot zeven uur. Aan het einde van de cursus, begin januari, kan men exa men doen en daarvoor betaalt men 75 dol lar. Wie slaagt, verwerft drie „punten" (in totaal heeft men 128 punten nodig voor een graad). Deze gaat uit van de New York University en wordt uitgezonden via C.B.S. Nieuwsdienst Wereldomroep Tot hoofd van de nieuwsdienst van Radio Nederland Wereldomroep is met in gang van 1 september benoemd mr. M. P. Bajetto, thans werkzaam als sous-chef bij de afdeling radio, televisie en pers van hét ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. De heer Bajetto volgt mr. J. W. Niessink op, die benoemd is tot hoofdredacteur van het Utrechts Nieuwsblad. Mannetje Grommelebromnou, dat was 'n raar kereltje, hoor! Wie hij was, en wat hij deed? Ja, dat gaan we hierna vertellen in geuren en kleuren, let maar op! ADVERTENTIE „Het sterftecijfer voor tuberculose in Nederland is ook in 1956 weer belangrijk gedaald. Het bedraagt slechts 5.4 per 100.000 inwoners. Dit is een ongekend laag cijfer, lager dan in alle andere landen van de wereld. Toen men in het begin van deze eeuw met de bestrijding der ziekte be gon, was het sterftecijfer ongeveer 200 per 100.000 inwoners. De sterke daling na 1945 is overwegend het gevolg van de ont dekking van een drietal sterk werkende geneesmiddelen en aan de vooruitgang van de operatieve behandeling der long- tuberculose". Deze mededelingen deed de voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Centrale Vereniging tot Bestrijding der Tubercu lose, dr. M. R. Heynsius van den Berg, in de te Utrecht gehouden algemene vergade ring. Hij zei dat helaas deze lage sterfte bij het publiek de verkeerde indruk heeft gewekt, dat de tuberculose als volksziekte vrijwel is uitgeroeid. Deskundigen zijn echter niet zo optimistisch. De sterfte is in verscheidene delen van ons land nog zeer veel hoger dan het gemiddelde en ook het ziektecijfer, dat nog 70 nieuwe gevallen per 100.000 inwoners bedraagt dat is bijna 8000 personen per jaar loopt sterk uiteen. Er zijn gedeelten in Nederland, waar in de laatste maanden zoveel nieuwe ge vallen ontdekt zijn, dat speciale maat regelen moeten worden genomen, afge zien van de vele schoolepidemietjes van tuberculose, welke zich in verscheidene delen van Nederland hebben voorgedaan. Schoolepidemiecn De specifieke ongevoeligheid, of beter gezegd de verhoogde weerstand tegen de tuberculose, die blijkt uit de tuberculine- reacties, welke een dertig jaar geleden reeds op jonge leeftijd algemeen positief waren, is zeer snel gedaald. Hierin ligt de oorzaak, dat onder jonge lieden één enkele patiënt met te laat ontdekte longtubercu- lose een hele serie van nieuwe gevallen tot stand brengt. In Den Helder, Arnhem, Doetinchem, Eindhoven en Zierikzee en in nog meer plaatsen zijn in 1957 dergelijke epidemietjes voorgekomen op middelbare scholen. De vereniging besloot haar werkzaam heden uit te breiden tot op het terrein van andere longziekten. Men denkt hierbij aan astma. Dr. IJ. N. Oosterbaan hield een voor dracht over de onderbezetting in sanatoria in verband met de veranderde epidemio logie der tuberculose. Zijn conclusie was dat bij een voortzet ting van de huidige daling in het aantal tbc-gevallen is te verwachten dat men in 1959 aan de helft van de 8000 sanatorium- bedden genoeg zal hebben. ADVERTENTIE De gezant van Hongarije in Den Haag, professor Pal Gegesi Kiss, is van zijn post ontheven verklaard en benoemd tot voor zitter van het Hongaarse Rode Kruis. Onder de leiding van dit Rode Kruis heeft, volgens Hongaarse kranten, een zuivering plaats gevonden, omdat ver scheidende leidende figuren „contra-revo lutionaire elementen en organisaties had den geholpen bij het uitdelen van de hulp uit het westen na de Hongaarse opstand". Verscheidene van hen zijn nu onder arrest. ADVERTENTIE Breng dit jaar de volle buit aan vakantie-foto's mee terug. Kiek niet langer alleen buiten-in-de-zon, maar ook „onderdak" of bij avond en slecht weer! Met Philips „Photoflux", het moderne, handige flitslampje, dat overal komt waar de zon niet komt. Steek enkele doosjes „Photoflux" in uw bagage en ga flitsen: feilloos, goedkoop en gemakkelijk! Tafereeltjes in de tent... in de boot.. op een lommerrijk terrasje komen (Flits!) nu óók in uw vakantie-album! HEBT U NOG GEEN FLITSCAMERA! SCHAF ER DAN NU EEN AANI 6. De enkele huizen in Europese stijl die hoofd zakelijk door Russen bewoond worden staan nabij de Byzantijnse kerk. Zij zijn meestal uit hout opgetrok ken en hebben een smalle voorzijde, waar de winkel is ondergebracht. De woonruimten bevinden zich aan de achterzijde meestal boven langgerekte opslagplaatsen. Ja, deze grensstad toont een prachtig, kleurrijk beeld, waarin de technische vindingen van de 20e eeuw, zoals telefoon, telegraaf en radio, bepaald niet passen. De Kiakhtanen drijven een drukke handel met Mongolië, die nagenoeg geheel in handen der Russische en Chine se kooplieden is. De enkele Engelsen en Amerikanen, die zich hier de laatste jaren hebben gevestigd, tellen nauwelijks mee. Hier, in deze levendige stad, wilde ik enige tijd uit rusten en dan weer naar het vaderland terugkeren. Maar het mocht niet zo zijn, het kwam anders, héél anders uit. Voor een stad als Kiakhta, die ver verwijderd van de centra der civilisatie ligt, is het een gebeurtenis, wan neer er een vreemdeling komt, speciaal een Europeaan. De hele stad is dan op de been en de notabelen haasten zich de aangekomene uit te nodigen. In de eerste dagen kan dan ook onder zulke omstandigheden van uitrusten geen sprake van. Ononderbroken ontvangt men uitno digingen, die men niet mag afslaan. De dagen vliegen voorbij, met vertellen, eten en drinken en het is steeds laat, voordat men aan slapen kan gaan denken. Iedere avond waren mijn gastheer en ik bij een andere koop man te gast en het fuiven wilde maar geen einde nemen. Als men bedenkt, dat ik vele maanden lang nagenoeg uitsluitend op gekookt schapevlees en groene, op Mon goolse wijze met vet en natron gezette thee geleefd had, zal men begx-ijpen, dat mijn maag nog steeds niet zo reageerde als eigenlijk wel moest. Bij de Russen waren er meestal heerlijke paddestoelenschotels, die zij pel- meni, en voortreffelijke pasteien, die zij pei'esjtsjkii noemen. Wij dx-onken bij hen verrukkelijke thee uit hoge, Russische glazen en rookten lange papyrosi; en daarna kwam champagne en er tussendoor natuurlijk de onvermijdelijke wodka. Wax-en wij echter bij een Chinese koopman uitgeno digd, dan volgde de ene na de andex-e schotel met de fijnste lekkernijen elkaar- tot diep in de nacht op. Was tenslotte de maaltijd afgelopen, dan werd de kok geroe pen, en met lof overladen. Iedere gast gaf hem een (Vertaald uit het Duits. Oorspronkelijke Nederlandse titel: IN DE BAN VAN TEMOEDSJIN) zilveren dollar, die hij grijnslachend aannam. Ook hier ontbraken de eeuwige thee en champagne niet. In plaats van de Russische wodka was er rijstwijn, die warm en in kleine schaaltjes werd geserveerd. Was de gastheer tenslotte Amerikaan of Brit, dan was er bier en whisky. Thee was echter de drank, die bij iedereen gesex-veerd werd. Bij dampende pijpen en gloeiende sigaretten en siga- x-en werden lange gesprekken gevoerd. Zo ging het vele dagen lang. Ik heb maandenlang geen druppel alcohol gedronken en daar ik toen grote hoeveelheden moest verwerken, was het niet verwonderlijk dat ik korte tijd later nog maar nauwelijks op een uitnodiging wilde ingaan. Gelukkig nam de belangstelling voor mijn persoon allengs af. De uitnodigingen wex-den zeldzamer en ik kon beginnen met het schiften en inpakken van wat ik verzameld had. Mijn vertrek stelde ik echter zonder dat ik eigenlijk wist waarom van week tot week uit. Kwelde mij soms het onbehagen, dat mij steeds weer uit mijn vaderland had verdreven, het gevoel een vx-eem- deling in het eigen land te zijn? Ik weet het niet. Het is een vreemde, onwerkelijke eenzaamheid, die je lang zamerhand inkapselt als je lange tijd in het buitenland bent. In den beginne is het leven daar meestal een op windende gebeurtenis. Je komt ogen en oren tekort om de vele indrukken te verwerken, die de herinnering aan het vaderland doen vervagen. Maar later, wanneer men inziet, dat de vreemde zeden en gebruiken, de vreemde taal kortom: dat het vreemde land eigenlijk geen gevoel van gemeenzaamheid, geen gevoel van saamhorigheid doet ontstaan, voelt men de persoonlijke eenzaamheid steeds pijnlijker en de vaste banden, die men met het vaderland vex-bonden houdt, steeds meer geluk schen kend. Zo vex-ging het mij iedere keer. Hoe langer ik uit het vaderland weg was, hoe sterker het mij begon aan te trekken. Maar nauwelijks was ik er teruggekeerd, of ik ontdekte met smart in het hart, dat ook het vader land iets vreemds voor mij was geworden. Ja, ik voelde mij in Wenen nog eenzamer dan in de steppen van Azië. Op een goede dag was heel Kiakhta weer op de been. Er was een Rus aangekomen, die gelijk ik door Mongolië getrokken was. Ik stelde natuurlijk het gx-oot- ste belang in hem en nog dezelfde avond ontmoette ik hem bij één zijner landgenoten, die ter ere van hem een feestmaaltijd ixad aangericht. Sergej Komox-off, een reus van een kex-el, zat lachend in de kring van de Russen en at met smaak, terwijl hij enthousiast over zijn belevenissen vertelde. Zijn gezicht was licht verbrand en zijn huid was gegroefd door de scherpe wind. Toen ik hem een compliment maakte over zijn gewaagde reis door het in de ban van de winter gevangen Kentei-gebex-gte, antwoordde hij: „Ach, het was helemaal niet zo erg. Het was véél moeilijker de Mongoolse dragers over te halen mee te gaan. Het gespuis wilde eenvoudigweg niet. Het uit hun hoofd praten van hun angst was véél lastiger dan de tocht. Maar wat ik mij eenmaal voorgenomen heb, voer ik ook uit! Een onwankelbax-e wil en een hand, die de ene keer de zweep hanteert en de andere keer twee roebel-stukken toont, werken bij deze eenvoudige men sen als een wonder". Toen ik samen met mijn gastheex-, die eveneens bij de Rus op bezoek was geweest, naar huis liep en hem vroeg of hij van mening was dat Komox-off uit zake lijke overwegingen die reis had gemaakt, gaf hij een ontkennend antwoord. Na enig aarzelen vertelde hij mij, dat de Rus al enige jaren geleden in Kiakhta was op gedoken en sedertdien steeds weer uitgebreide zwerf tochten had ondernomen. Geen mens wist echter wat hier achter stak. De een beweerde, dat hij naar goud of zilver zocht, de ander meende, dat zijn slecht geweten hem van de ene plaats naar de andere dreef. Van hem zélf kreeg men niets te horen. Overal dat wil zeggen in Kiakhta en omgeving vertelde men toen al gauw pikante of bloedige verhalenover hem. Sacha Zemi- scheff, zijn landgenoot, bezwoor dat hij vroeger officier was geweest en dat hij op een kwade dag een hoog geplaatste persoonlijkheid een oox-vijg had gegeven, om dat deze zijn vrouw al te veel benaderd zou hebben. Iwan Serewisjtsji, een andere Rus, had uit Moskou een brief gekregen, waarin stond dat Komoroff priester was geweest, uit liefde voor een vrouw een moord had be gaan en toen was gevlucht. „Komoroff is altijd erg opgewekt", vertelde mijn gast heer verder. (Wordt vervolgd). Delegatie Van. 5 tot 13 juli wox*dt in Tunis het vijfde wereldcongres van het In ternationaal Verbond van Vrije Vakvereni gingen gehouden. De delegatie van het Nederlands Verbond van Vakverenigingen bestaat uit drs. D. Roemers, A. Kloos, J. Landman, P. de Vi-ies. C. Brandsma, drs. W. Hessel en J. G. van der Wouwe. Afscheid. De afgetreden directeur van de Koninklijke Rotterdamse Diergaarde „Blijdox-p", de heer F. Siewerlsz van Reese- rna, die in de Rivièrahal een afscheidsrecep tie hield, is door de Koningin benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau. Vakantieverblijven. Het Nederlands Verbond van Vakverenigingen heeft in samenwerking met de Centrale Arbeiders- verzekeringsbank de stichting „Vakantie verblijven" opgelicht. De stichting beoogt de beschikking te kx-ijgen over vakantieoor den. bungalowkampen en kampeerterreinen in het gehele land waar de leden van het N.V.V. en hun gezinnen hun vakantie kun nen doorbrengen. De stichting is begonnen met een door de beide oprichters verstrekte renteloze lening van een miljoen gulden. Voorts zal een miljoen worden geleend. De stichting heeft inmiddels het hotel „Gude" in Epe aangekocht en op Texel het hotel „De Koger Hoop". Nieuwe stadswijk De burgemeester van 's Hertogenbosch, mr. H. J. M. Loeff, heeft het officiële begin gemaakt met de opspuiting van het bouwterrein voor de nieuwe oostelijke stadswijk van 's Hei-togen- bosch, die Aawijk zal gaan heten. Dit pi-oject cmvat 75 ha. bouwgrond, die uit een dertig ha. grote plas zullen worden gespoten, welke tot watersport- en recreatiecentrum zal wor den bestemd. Politieschool. Mr. J. Brink, thans ad junct-directeur van het Rijksinstituut voor opleiding van hogere politieambtenaren -te Hilversum, is benoemd tot directeur. Mr. Brink werd in 1950 aan de school verbonden en was voor die tijd inspecteur van politie te Amslei-dam. Hij volgt mr. P. Frima op, die het directoraat heeft neergelegd wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Tijdens een drukbezochte afscheidsreceptie is medegedeeld dat de Koningin mr. Frima heeft benoemd tot officier in de orde van Oi-anje Nassau. Voor Finland. Bij Van der Giessen en Zonen scheepswerven te Krimpen aan de IJsel is te water gelaten het motorschip .Nunnalahti" dat in aanbouw is voor de rederij „Neste Oy" te Helsinki. Het schip is ruim 185 meter lang en heeft een draagver mogen van 17.000 ton. Het krijgt speciale voox-zieixingen voor veivoer in Poolgebieden. ADVERTENTIE t 4 Tien tegen één dat negen van de tien huisvrouwen MAÏZENA DU RYE A gebruiken. Een keuken geheim, dat overgaat van moeder op dochter, al sinds vele genera ties. Voor het binden van groen ten, soepen en sausen is er niets beters. Met MAÏZENA DURYEA eijn mislukkingen uitgesloten. Maar.laat niets aan het toeval over. Als U Uw leverancier vraagt om maïzena, zeg er dan uitdruk kelijk bij DURYEA. Dan pas weet hij, dat U de echte, originele MAÏZENA verlangt ZATERDAG 29 JUNI Roxy: „OveiTompeling der vuurduivels", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Cinncma Palace: „Kitty", alle leeftijden, 7 en 9.15 uur. Studio: „Liefde", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Rijst- meisje", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Königswalzer", alle leeftijden, 7 en 9.15 u. Frans Hals: „De lont in het kruit", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Op het spoor der ver dwenen vrouwen", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Botsende jeugd", 18 jaar. 7 en 9.!ö uur. Natuurbad Velserend: Groot vuurwerk. 22 uur. Modeshow, 9 uur. Openluchttheater Bloemendaal: Theater met „Midfcomer- nachtsdroom", 8.15 uur. ZONDAG 30 JUNI Minerva: „Zaken zijn zaken", alle leef tijden, 2 en 4.15 uur. „Botsende jeugd", 18 j., 7 en 9.15 uux\ Luxor: „Op het spoor der ver dwenen vrouwen", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Naar het rijk der Inca's", alle leeftijden, 11 uur. „Königswalzer", alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: „Het wonder der gebooiie", 14 jaar, 10.30, 11.30 en 12.30 uur. „Liefde", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Overrompeling der vuur duivels", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Vergeet mij niet", 14 jaar, 11 uur. „Het rijstmeisje", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Kitty", alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De lont in het kruit". 2, 4.15, .7 en 9.15 uur. Concert gebouw: Concert t.b.v. het Anjerfonds o.l.v. I-Ienri Arends m..v. Jo Vincent, 8.15 uur. St. Bavo: Haarlems Jeugdtheater ten bate van „Hoog Laren", 8 uui\ Zuiderkapcl: J. Klein Haneveld, 10 en 5 uur. Jeugdsamenkomst, 8 uur. MAANDAG 1 JULI Cinema Palace: „Kitty", alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: „Het wonder der geboorte", 14 jaai-, 2, 3 en 4 uur. „Liefde", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Rijstmeisje", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Königswalzer", alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De lont in het kruit", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Op het spoor der verdwenen vrouwen", 14 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Ontmaskering der vee dieven", 14 jaai-, 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Als de dauw hangt, komt er regen", 18 jaar, 8.15 uur. Grote Kerk: Jeugdkoor „Inter Nos", dirigent Jan Booda met „Michiel de Ruyler- Canitate", 8 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1957 | | pagina 6