Ophoging van terreinen bij oostelijke stadsrand van Haarlem bijna voltooid Yerwey gaat exposeren in de Vishal Radio Moors Binnenkort begin van riool-aanleg mk Voortbouwend op de traditie wil hij bij de tijd blijven De Aerdenhoutse Muziekschool SLOT DEFECT? WAAR PARKWIJK EN REINALDAPARK KOMEN TE LIGGEN Bestemming Mooie Nel in het streekplan ARen^Zn. Tegen Ambonees, die zijn vrouw vergiftigde, 18 jaar geëist 7 Sportwedstrijden tussen scholen uit Oud-Schoten Bloemendaals water ziet soms bruin OVERVEEN -TEL-.23523 Veelbelovende jonge pianoleerlingen G. W. Spanhak veertig jaar bij de spoorwegen ZATERDAG 29 JUNI 1957 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Reclasseringsraad. Bij Koninklijk Be sluit is herbenoemd als lid van de Reel as- serinigsraad te Haarlem de heer R. S. Wier- da, directeur der gevangenis. De voorbereidingen aan de Haarlemse oostelijke stadsrand naderen hun vol tooiing. Dit geldt zowel voor het ophogen van het terrein, waar in de toekomst de stadswijk Parkwijk komt te liggen, als voor de vuilstorting op de plaats waar het Burgemeester Reinaldapark is geprojecteerd. Wie thans langs de Prins Bernhardlaan komt, kan daar de zandauto's van A. Faas' Aannemingsmaatschappij nog zien rijden en hun zand storten. Maar niet voor lang meer: want over enige weken zal het reuzenproject, dat voorzag in een aanvoer van aanvankelijk 700.000 kubieke meter zand, zijn voltooid. En het werk zou al gereed zijn geweest, als niet op het laatst nog besloten was aan de zuidkant van het terrein een klein stukje grond bij het totaal te trekken, waar door nog eens een extra 60.000 kubieke meter zand moest worden gestort. Even ten zuiden van deze kunstmatige zandvlakte kan men vandaag nog de vuilnisauto's van de Haarlemse gemeentereiniging zien rijden, die huisvuil storten op een terrein, dat zorgvuldig van de openbare weg wordt afgescheiden door struiken en geboomte. Vandaag nog: met ingang van maandag zal het Haarlemse huisvuil weer worden afgevoerd per schuit naar Broek in Waterland, want dan zal de rond 500.000 kubieke meter huisvuil gestort zijn, die nodig werden geacht om als vruchtbare ondergrond te dienen voor het daar aan te leggen Burgemees ter Reinaldapark. Het werk aan beide projecten is geheel volgens wens verlopen en mdt deze voorbereidingen is het mogelijk geworden thans verder te werken aan de uit eindelijke vormgeving van de oostelijke Haarlemse stadsuitbreiding. Dit betekent voor wat Parkwijk betreft, dat er binnenkort begonnen zal worden met de aanleg van de riolering. Er zijn de afgelopen dagen reeds buizen aangevoerd en de dienst van Openbare Werken ver wacht, dat met het leggen van de riolen nog begonnen kan worden, voordat de op hoging geheel zal zijn voltooid. Dit betekent dat er voor ongeveer achteneenhalve kilo meter lengte aan rioolpijpen zal moeten worden gelegd. Over al het werk, dat dit met zich mee brengt, tonen de mannen van Faas' Aan nemingsmaatschappij weinig bekommernis: zij zijn druk doende met het leggen van de laatste hand aan de zandstortingen. Aan de zuidkant van het terrein is de Fuikvaart verlegd, zodat een arm, die in de richting van de Prins Bernhardlaan loopt, thans als vijver dienst kan doen. Drie draglines zijn hier bezig met de voltooiingswerkzaam heden. Aan beide zijden van de toekomstige vijver zijn beschoeiingen aangebracht, waarachter een kleimuur wordt aangelegd, teneinde te voorkomen, dat het water in de lager gelegen polder aan de zuidkant sijpelt. Op de plaats waar nu nog een pompje staat komt in de naaste toekomst een duiker, om de afwatering te regelen. Het gehele werk is tot volle tevreden heid van alle betrokkenen verlopen: er is dankzij het gunstige weer van het afge lopen jaar iedere werkdag gewerkt met maar weinig verleturen wegens regen. Zo is men er in geslaagd sinds maart van het vorige jaar de ruim 32 hectare oppervlakte van het betrokken terrein op de gewenste hoogte te brengen en af te werken op twintig meter boven Nieuw Amsterdams Peil. „Wij hebben soms weken gehad,waar in twintigduizend ton werd aangevoerd" vertelde één der uitvoerders op het terrein ons, „en het gehele werk is uitgevoerd zon der één enkel ongelukje". Inderdaad een prestatie, waar de betrok kenen trots op mogen zyn. Vuilstorting Ook op het terrein van het toekomstige Burgemeester Reinaldapark zijn toppresta ties geleverd. Hier is het de gemeentereini ging geweest, die het terrein met huisvuil ophoogde. Op dit terrein van ongeveer zes hectare is sinds juli 1953 ruim 500.000 kubieke meter huisvuil gestort. Men heeft indertijd dit plan uitgewerkt, omdat huis vuil een gunstige basis vormt als humus- rijke ondergrond voor een weelderige be groeiing, die een park nodig heeft. Voordat Gedeputeerde Staten hun toestemming tot de vuilstorting gaven, heeft dit college de gemeente Haarlem een aantal voorwaarden gesteld, waaraan voldaan moest worden. Deze voorwaarden waren waarachtig niet mals: in de eerste plaats ging het erom de omwonenden zo weinig mogelijk overlast te bezorgen. Dit hoopte men te bereiken door onder meer om het gehele terrein heen een afscheiding te maken van één meter tachtig hoog. Achter deze afrastering moesten aarden wallen worden opgeworpen met een kruinhoogte van twee meter boven N.A.P. Op onderlinge afstanden van twee meter moesten populieren, elzen, es sen en wilgen worden geplant en daar tussen in moesten struiken worden aan gebracht. Verder was de vuilstorting zelf aan allerlei beperkende bepalingen gebonden. Stank Ondanks deze uitgebreide voorzorgs maatregelen kwam het toch voor, dat de Andere moeilijkheden worden gevormd door de grote hoeveelheden vliegen, mug gen en ralten, die door het huisvuil wor den aangetrokken. Regelmatig werd met verdelgingsmiddelen gewerkt. Tegen de ratten deed men dit alleen al twee keer per week, bovendien werd het water in de omringende vaarten regelmatig ver verst door het vuile water weg te pompen, waardoor het verse grondwater naar bo ven kwam. Hierdoor is men er in geslaagd een rattenplaag te vermijden. Weedsomstandigheden veroorzaakten ook nog al eens moeilijkheden. Over de warmte hebben wij al gesproken, maar in de winter is het eens een keer voorge komen, dat de sneeuw een regelmatige vuilstorting in de weg stond doordat de toegangsweg naar de stortplaatê was on dergesneeuwd zodat deze uit spoorbielzen en rijplaten bestaande weg niet meer zichtbaar was. Toch moesten de vuilnis wagens hierover heen rijden, omdat de zware wagens in het pas gestorte vuil me ters diep wegzakten. Aangezien het kort na kerstmis was, nam men toen zijn loe- Donderdagmiddag is in het Noorder sportpark een sportontmoeting gehouden tussen de leerlingen van de hoogste drie klassen van de Jan Gijzenschool, de Jan Pieterzoon Coenschool en de P. H. van der Leijschool, alle uit Oud-Schoten. Bijna vijfhonderd kinderen namen aan de wed strijden deel, welke bestonden uit hard lopen, vèrspringen, kastiebal- en hand- balwerpen, doelschieten en hindernislopen, maar dank zij de medewerking van leer krachten en ouders, die als jurylid fun- geei'den, werd het programma vlot afge werkt. Verscheidene nummers gaven spannende strijd te zien, waaraan de aan wezigheid van een tafel vol prijzen, die door de oudercommissie beschikbaar wa ren gesteld, wel niet geheel vreemd zal zijn geweest. Bijzonder aantrekkelijk was het laatste nummer van de middag, de tien keer vijftig meter estafette. Het eerste loopstertje van de P. H. van der Leijschool nam al direct een kleine voorsprong die na iedere wissel nog dusdanig werd vergroot dat deze school zich enige keren de weel de kon veroorloven het eslafeltestok.ie te laten vallen. De P. H. van der Leijschool werd dus onbedreigd winnaar en kwam daarmede voor een jaar in het bezit van de fraaie wisselbeker. De J. P. Coenschool werd tweede en de Jan Gijzenschool be zette de derde plaats. Na afloop van de wedstrijden reikte de heer Bruinvis de prijzen uit. De heer J. Kampman dankte namens de oudercommissies allen die deze sportmiddag door hun medewerking tot een succes hebben gemaakt. In het bijzon der zwaaide hij de heer Bruinvis lof toe voor het grote aandeel dat deze in de voor bereiding heeft gehad. vlucht tot kerstbomen, waarmee de on dergesneeuwde weg werd gemarkeerd. Van maandag af zullen de mannen van de reiniging niet meer naar de Prins Bern hardlaan gaan: alles is volgens plan opge hoogd en wordt nu overgedragen aan de collega's van de Dienst van Hout en Plant soenen, die beginnen met hel gehele ob jectrustig een jaartje te laten liggen. Dit om het gestorte vuil de gelegenheid té geven „uit te zakken". Dan zal het ter rein met bulldozers geëgaliseerd worden en pas daarna kan het opgehoogd worden met tecllaarde. Maar dit alles is van later zorg: de bewoners van de Prins Bern hardlaan zullen nog geruime tijd tegen de met onkruid en grasseii begroeide „belt" moeten aankijken, voordat het leed verzacht wordt door de aanblik van een prachtig park. Haarlem heeft dertien miljoen kubieke meter zand nodig Zoals wij gemeld hebben heeft de meer derheid van de commissie uit de Provin ciale Staten van Noordholland, die de voordracht van Gedeputeerde Staten over het streekplan Zuid-Kennemerland heeft onderzocht, zich uitgesproken, dat aan het gebied beoosten de Mooie Nel een agra rische bestemming diende te worden ge geven. Bij de bespreking in de commissie over de omgeving van de Mooie Nel heeft een der leden herinnerd aan de mededelingen van de gemeente Haarlem, dat de ver- omwonenden van de Prins Bernhardlaan J wachtingen met betrekking tot de kwali- klaagden over stank en andere hinder, speciaal bij grote warmte en oostenwind. Dan moesten de heren, die bij de vuilstor ting de leiding hebben, bij de klagers op bezoek gaan. Er werd dan uitgelegd welke maatregelen er genomen waren om elke mogelijke overlast te voorkomen en één keer is het zelfs gebeurd, dat een hele groep omwonenden op een zaterdagmiddag een excursie naar het terrein hebben ge maakt om met eigen ogen overtuigd te worden. Het gemiddelde aantal vrachten, dat per dag arriveerde bedroeg zestig, ofschoon op zogenaamde dubbele dagen, na een feest dag, soms wel 110 vrachten per dag arri veerden. Records werden verder bereikt gedurende de schoonmaaktijd. Zo op het oog lijkt het eenvoudig: je hebt een terrein, waarop je vuil kunt stor ten: ga je gang dus maar. In werkelijk heid doen zich echter tal van problemen voor: het vuil verzakt voortdurend, zodat het bijna onmogelijk is een gelijk opper vlak te krijgen. Verder heeft in het voorjaar van 1955 een brand gewoed, die vermoedelijk ontstaan is door een achteloos wegge gooid sigarettenpeukje. De brand heeft wel twee maanden daarna nog „ondergronds", als bij een veenbrand, gewoed. Het vuur is uiteindelijk ge blust door met vrachtwagens zand te storten boven de brandhaarden en dit zand vervolgens met watersti-alen in de „grond" te spuiten. De broeitempe- ratuur van het huisvuil is trouwens op zichzelf al hoog genoeg (85 graden Celsius), al is deze temperatuur niet hoog genoeg voor zelfontbranding. teit van het aan de (naar de oostzijde uit te breiden) Mooie Nel te onttrekken zand niet hoog gespannen mogen zijn en dat de korrelsamenstelling van het zand, dat ge wonnen zou worden tussen de Vondelweg en Spaarndam, waarschijnlijk gunstiger zal zijn. Een ander lid merkte op, dat de ge meente Haarlem blijkens de nader inge diende zandbalans door vergroting van de Mooie Nel overeenkomstig het ontwerp- streekplan slechts vier miljoen kubieke meter zand (van minder goede kwaliteit) kan winnen, terwijl de gemeente wegens de stadsuitbreiding onder Schalkwijk, de uitbreiding van het industrieterrein en nog enkele objecten dertien miljoen ku bieke meter nodig heeft. Bij de afweging van het belang van de zandwinning tegen de agrarische belangen mag naar de me ning van hét lid niet de doorslag geven, dat een bepaalde wijze van zandwinning voor Haarlem wat moeilijker of econo misch wat minder voordelig is. In antwoord op een vraag van een lid of de zandwinning in de weg zou staan als aan het gebied agrarische bestemming ge geven zou worden, werd van de zijde van Gedeputeerde Staten geantwoord, dat het van de bestemming van het onderhavige gebied afhangt, of hier ontgrondings- werken kunnen worden toegestaan. Deze werken passen wel in een bestemming voor recreatie-doeleinden inclusief voor de beoefening van de watersport, maar niet in een agrarische bestemming. Weer een ander lid was van oordeel, dat het gemeentebestuur van Haarlem met de nader ingediende zandbalans toch wel heeft aangetoond, dat het zand uit de Sedert enige tijd worden er door ver scheidene Bloemendaalse ingezetenen klachten geuit over het slechte gehalte van het drinkwater, dat soms bruin van kleur is en waarin zich nogal wat roestdeeltjes zouden bevinden. Naar wij van bevoegde zijde verna men, is er geen reden aan de zuiverheid van het drinkwater in de gemeente Bloe- mendaal te twijfelen. Inderdaad is het wa ter gedurende de warme dagen enigszins bruin gekleurd. Dan word er veel meer water gebruikt dan gewoonlijk het geval is en tengevolge daarvan stroomt het water met enorme kracht door de buizen, waar door enig roest wordt afgescheiden, dat echter, naar men ons uitdrukkelijk verze kerde, absoluut onschadelijk is voor de ge zondheid. In 1954 is er een nieuwe filter installatie gekomen, waardoor de samen stelling van het water enigszins is gewij zigd en onder andere meer zuurstof bevat, hetgeen zeker niet ten nadele van de ge zondheid is. Ook wanneer de brandweer in actie is geweest en er dus meer water dan gewoonlijk wordt gebruikt, is het wa ter korte tijd bruin gekleurd. Zodra het weer minder warm is, zullen de klachten over de bruine kleur van het drinkwater spoedig tot het verleden behoren. RALEIGH en LOCOMOTIEF RIJWIELEN Mooie Nel in ieder geval van voldoende kwaliteit is en dat Haarlem dit zand drin gend nodig heeft, naast de op zichzelf on voldoende hoeveelheden zand, die Haar lem zijns inziens bij de bestaande mogelijk heden kan verkrijgen. Dit pleit voor een bestemming, als in het ontwerp-streek- plah aan het gebied ten oosten van de Mooie Nel is gegeven. De commissie, die verantwoordelijk is voor de tentoonstellingen van beeldende kunst in de Vishal, streeft er naar deze op een niveau te houden, dat vergelijkbaar is met belangrijke exposities elders in den lande. Die van de expressionisten, ver tegenwoordigd door grafiek en enkele tekeningen en aquarellen, was een welkom vervolg eigenlijk op een belangrijke ex pressionistententoonstelling, voornamelijk schilderijen bevattende en enige jaren ge leden te Amsterdam gehouden boven dien no^ voor heel velen een kleine intro- duktie tot het werk van de zo belangrijke Duitse schilder Lovis Cornith. Voor de nu volgende tentoonstelling, die vrijdagavond geopend zal worden door de Haarlemse wethouder van Kunstzaken, de heer D. J. A. Geluk, deed men een keuze uit het werk van Kees Verwey, de Haar lemmer die één van de belangrijkste Ne derlandse schilders van deze tijd werd, waarmee men dan ook ./eer op het ge wenste niveau komt. Want met Verwey kan men voor de dag komen! Hij i,s in zijn werk zeer Nederlands, als geen andere generatiegenoot bouwt hij voort op een traditie. Het wel eens doodverklaarde Hol landse impressionisme bleef leven in zijn werk. Wie zijn „Poppenkamer" in het Am sterdams Stedelijk Museum naast het werk van Kruyder en andere moderne schilders zag hangen, kon constateren hoe goed dit schilderij het uithoudt en toch een uiting van deze tijd is. Verwey, bleek me een keer toen ik hem in dat museum ontmoette, was zelf daarover blij verbaasd. Want al mag hij dan een grotere zekerheid voelea in het'werk van de „Tachtigers" dan in dat van tijdgenoten van naam, hij weet niet buiten de eigen tijd te kunnen leven, ook al speelt hij wel eens graag de ouderwetse man. Het bij de tijd willen zijn bracht hem wel tot opzettelijkheden. Een naar uiterlijk op een kubistisch schilderij gelijkend, maar in wezen impressionistisch en een goed stilleven heeft hij van de titel „A mon ami Picasso" voorzien. Een zelfportret, kundig en klaar geschil derd, gaf hij een paar felle, bijna wrang te noemen kleuren mee, als wilde hij zeg- gen dat hij nu echt niet zo maar een rustige volgeling van Breitner en Boot was. Daarop verschijht hij ons als bijna een expressionist, ons hard scheef aan starend van een doek, dat zuiver schilder kunstig gezien toch een betere realisatie is dan het vorige' zelfportret. Want dat blijft toch Verwey's doel tenslotte. Dertig keer tekende hij Anthony Kok, de dichter van de Stijlgroep, op zeer uiteenlopende ma nieren die, al herinneren ze soms sterk aan die van anderen, toch nooit de eigen aard verloochenen. Men heeft Verwey wel gevraagd of hij in dergelijke zaken nu wel zichzelf en eerlijk was. Naar mijn overtuiging is het een zoeken naar alle mogelijkheden in zichzelf in verband met de tijd, waarin Verwey leeft. Zoals Verwey zijn techniek ontwikkelde, zocht hij ook zich de uitdruk kingsvormen van deze tijd eigen te maken voorzover hij meende die te kunnen ge bruiken om in alle duidelijkheid en met alle indringendheid tot ons, zijn publiek, te kunnen spreken. Deze rasschilder heeft goed begrepen dat hij zichzelf steeds op gaven moet stellen om gespannenheid in zijn werken te behouden. Zo heb ik hem dan ook aan de gang gezien met bijzonder grote stillevens, interieurs eigenlijk, voller nog van voorwerpen dan die van Boot, zijn leermeester. Misschien is Verwey niet helemaal vrij van 'n zekere „cranerie" in de zin van „wat jij kan, kan ik ook". Maar als hij hierdoor tot iets komt, zoals bijvoor beeld zijn plastiek van een haan, dan is het toch steeds weer een Verwey, die uit zijn handen komt. Door al dit pogen werd Verwey steeds beter een steeds sterkere Verwey. En die „Poppenkamer" is een waarlijk echte Verwey. Voor mij heeft Verwey altijd beant woord aan wat ik van hem dacht toen ik voor het eerst, in het Groot Heiligland, waar hij eens een winkeltje had, een stil leven van hem zag: een compositie van overwegend blauwen, gelen en grijzen, stellig en klaar geschilderd, getuigend van een sterke persoonlijkheid. Buitenlanders belden wel eens bij dat winkeltje aan, met vreemd accent naar Frans Hals informe rend. „Nou en dan kwam Hals naar beneden". Bar veel moet het geval niet hebben opgebracht, want Verwey toont zich oprecht verheugd, dat het schilderij in de etalage dan tenminst. voor mij nog een plezierige kennismaking is geweest. Bij het bezoek, dat ik Verwey naar aan leiding van de komende tentoonstelling bracht, vertelde hij iets van zijn geschie denis. U kunt dat echter beter zelf lezen in de catalogus, die door Verwey persoonlijk wordt ingeleid. Zijn schrijven roept de sfeer op van de „tachtigers". Niet zonder ontroering las ik hoe hij zijn eenzaamheid enigszins zocht te verklaren. En toch wenst hij deze, naar mijn gevoel, niet geheel. Hij is echter schilder en het contact met de medemens zal door middel van zijn werk moeten plaats hebben. Vandaar dat hij „pratende" vaak geneigd is zijn be zoeker iets op de mouw te spelden. Maar als de beschouwer dan contact voelt met het werk is de schilder alweer verder, droomt hij van het vervolg, is hij onrustig daarover, wetend dat alleen maar hij dat kan uitdrukken wat er volgens hem ge zegd moet worden. Zijn talenten zijn hem een verplichting en dan is men wel eens geneigd een beetje te spelen met andere verplichtingen van sociale aard. Die talenten van Verwey zijn overigens, zo bleek mij bij dit bezoek, al vroeger naar buiten gekomen dan in het genoemde schilderijtje uit het winkeltje. Verbluffend eigen van schildering is een copie die hij als jongen in het Frans Halsmuseum naar een werk van Van Heemskerk maakte. Een aquarel uit de tijd dat hij zo'n beetje hospiteerde aan de Haarlemse Kunstnij verheidsschool, waarvan hij het betreu renswaardige verlopen kon meemaken, doet wat betreft de belangrijkste partijen niet onder voor recent werk. Een tekening uit dezelfde tijd kondigt zijn geaquarel leerde duindistels van later en zelfs de portretten van Anthony Kok al aan. Laat ik echter wachten i - zijn expositie om verder in te gaan op Verwey's werk. Dan krijg ik wellicht de gelegenheid om directer aan te wijzen waai-op mijn respect steunt. Bob Buys Het was vx-ijdagavond in de aula van het Christelijk Lyceum aan de Leidsevaart erg warm. De leerlingen van de Aerden houtse Muziekschool, die daar gekomen waren om te laten horen wat zij geleerd hadden, trokken zich van deze belemme rende factor blijkbaar zeer weinig aan. Zij musiceerden met een ambitie, die de puffende toehoorders de illusie gaf, dat er op het podium een mysterieuze koelte waaide, die meehielp om zo veel voor- dx-achten zo geslaagd te doen verlopen. Om alle prestaties van de leerlingen voor piano en blokfluit van mejuffrouw T. Tuinder, de pianoleerlingen van mejuf frouw L. Veldhuis, de bambocfluitleerlin- gen van mejuffrouw J. Dito, de fluitleer- lingen van mejuffrouw W. van ter Tholcn, de pianoleerlingen van mejuffi-ouw J. Koot, de vioolleerlingen van de heer R. Kooistra en de gitaarleexdingen van de heer Westendorp afzonderlijk te noemen zou te ver voeren. Laat mij volstaan met te gewagen van de goede indrukken om trent het onderricht op de Aerdenhoutse Muziekschool en laat mij ook vertellen, dat twee zeer jeugdige, opvallend violis- tisch begaafde leerlingen van de heer Kooistra tot verrassing van alle aanwezi gen veelbelovend voor de dag kwamen met meerstemmige composities. Dat Haarlems Muziekinstituut in de pianolerax-es Fx-ieda Hoogerwerf een bij zondere leerkracht bezit, is bij tal van leerlingenuitvoeringen van genoemde school ovei'tuigend gebleken. Iedex-e vex-- antwooi'delijkheidsbesef hebbende muziek pedagoog zoekt en vindt zijn eigen oplei dingsbeginsel door de praktijk. Ook Frieda Hoogerwerf volgt haar eigen weg en weet zich daarbij nauwkeurig in te stellen op de geaardheid en de aanleg van de aankomen de pianistjes. Het resultaat daarvan kon men wedex-om ervaren op de 146ste mu ziekschooluitvoering, waar haar leerlingen met hun voordrachten de pianolerares veel eer bezorgden. Het leek wel of leeftijd hierbij niet van doox-slaggevende betekenis was, want met het volste vertrouwen durfde Frieda Hoogerwerf van een meisje van misschien acht jaar de vci'tolking te vragen van de „Cartes postales" van Joa quin Turina en aan wat oudere leerlinge- t.ies werken van Debussy, Haydn en Men delssohn ter vertolking op te dragen, tot grote geestdrift van de toehoorders. Wij waren geneigd om aan „wonderkinderen" te denken. Het optreden van oudere leer lingen van Frieda Hoogerwerf later op de avond gaf toch wel de indruk, dat op der gelijk fenomenen de opleiding niet geba seerd werd. Want uit hun vertolkingen spx-ak een normale vorming tot technische beheersing en muzikaal begrip, welke ver trouwen wekte. Wel zou ik als bijzondere spel-eigenschap de fraaie toonvorming af zonderlijk willen releveren. Voor deze avond stonden ook zangvoor drachten door leerlingen van de heer W. van Santé op het programma. De blaas instrumenten wei-den goed vertegenwoor digd door de trompetten, die door leei'lin- gen van Nico Hoogerwerf bespeeld wer den. Een verdienstelijke voordracht van een vioolconcert van Vivaldi hoorde men nog van leerlingen van Jan Hoeben en voorfs was er nog een pianoleerling van Anton de Beer, die al knap voor de dag kwam met muziek van Bx-ahms en van Liszt. Maandag 8 juli zal de eind-uitvoering van Haarlems Muziekinstituut worden ge geven met een concertprogi-amma in opti ma forma. P. Zwcianswijk „DE SLEUTELSPECIALIST" LANGE VEERSTRAAT 10 TEL. 11493 Aantal leden 23000 Contributie ƒ1.per jaar voor het gehele gezin, met restitutie bij overlijden van het lid De heer G. W. Spanhak, ploegbaas bij de Hoofdwerkplaats van de Nedex-landse Spoorwegen in Haarlem heeft dondex-dag hei'dacht, dat hij veertig jaar geleden in dienst trad bij dit bedrijf. De jubilaris is als draaier in dienst gekomen en heeft enige jaren in Zwolle gewerkt, waarna hij werd ovex-geplaatst naar Haaxdem. De heer P. Mes heeft de jubilaris des morgens na mens de dix-ectie toegesproken en hem een geschenk onder couvert overhandigd. Voorts voerden onder meer de heer L. W. van Geel, chef afdeling bedrijfsbureau en de heer A. de Vries, werkmeester, het woord. Namens de jubileumfondsen werd de heer Spanhak. die in zijn vrije tijd een verwoed knutselaar is, een elektrische boox-machine overhandigd. Maandag gaat de heer Spanhak naar Utrecht, waar de px-esident-directeur van de Spoorwegen hem zal toespreken. De x-cchtbank te Assen heeft de zaak be handeld tegen een 43-jarige Ambonees uit het woonoord „Schattenberg" bij Wester - bork, aan wie ten laste was gelegd, dat hij in januari zijn 43-jarige vx-ouw. moeder van zeven kinderen, heeft vergiftigd. De vrouw overleed op 23 januari. Uiterlijk onbewogen hoorde de verdach te, die een verhouding had met een andere Ambonese vrouw, 18 jaar gevangenisstraf tegen zich eisen. De officier van Justitie sprak van „een ongecompliceerd schoolvoorbeeld van moord, dat men niet zoveel tegenkomt". De raadsman, mr. Verdoox-n uit Assen, betwijfelde of van moord sprake is. Het feit van de overbrenging naar Nederland, het losx-aken uit zijn milieu hebben de verdachte ontworteld en hem doen losra ken uit de strakke discipline van het K.N. TL. In een brief aan zijn raadsman had hij zijn daad bekend en vergiffenis ge vraagd. „Ik zal mijn levenswandel veran deren". had hij in de brief verklaard. Op 12 juli zal de rechtbank uitspraak doen. (ADVERTENTIE) van ouds bekend - TeL 14609 Officieel Philips-reparateur KRUISSTRAAT 38 HAARLEM Vandaag lost de laatste vuilnisauto het Haarlemse stadsvuil op het terrein van het toekomstige Burgemeester Reinal dapark. Daarna wordt het afval weer - evenals voorheen - afgevoerd per schuit naar Broek in Waterland. Nog enige weken kan men in de om geving van de Prins Bernhardlaan dit beeld van een zandlossende vrachtauto zien. Dan zal de totale hoeveelheid van ruim 760.000 kubieke meter zand beno- 'digd voor de ophoging van het terrein van het toekomstige Parkwijk zijn aangebracht en kan Openbare Werken met de riolering beginnen. luatiu cgcicu IV wam net tucii vuvi, uai ADVERTENTIE voor TOUR en in de nieuwste SPORT kleuren. Zelfportret door Kees Verwey. Kees Verwey als „Tachtiger". ADVERTENTIE ADVERTENTIE

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1957 | | pagina 7