KOEN: IMPROVISEREN
Kopje van Bloemendaal"
bestaat een halve eeuw
Bollen dieniet knipperen
/j 11 fci
Liederenavond door
de bariton
9
Hans van der Leeuw
Relatief meer werknemers
in Haarlem georganiseerd
dan in Nederland
lUM
38
Examens
Krantenkiosk
Vijf
mensen meer i
Lijsters en
Angorakat
Naar Bolsv/ard
Pasf op uw duiven
Haarlemse softbalploeg
„Pinksterkerk" in Heem
stede te bezichtigen
Vijftigduizend bezoekers
aan „Plet Atoom"
DONDERDAG 11 JULI 1957
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Eén van de mooiste punten in het aan natuurschoon toch al zo rijke Bloemendaal,
Het Kopje", bestaat deze zomer vijftig jaar. Een merkwaardig jubileum, want dit
hoogste vrije duin, het Koningin Wilhelminaduin geheten, bovenaan de Hoge Duin
en Daalseweg heeft in die halve eeuw een zeer bewogen historie gehad. Wie de
moeite neemt de steile wenteltrappen te beklimmen, die leiden naar de uitzichttoren
en zijn blik laat dwalen over het onvergelijkelijk schone panorama, dat daar geboden
wordt, zal ruimschoots voor de moeite van het trappen klimmen beloond worden.
Men heeft er een wijde blik over het ongeëvenaarde, fraai begroeide duingebied,
met zijn hellingen en valleien. Veel is veranderd sinds er in 1907 de gezapige rust
heerste van het ongerepte duingebied van Duin en Daal en de uitzichttoren van nu,
in de bange oorlogsjaren 1940-1945 tot bunker herschapen en voor de Duitsers dienst
doende als schieltoren, is nadat het oorlogsgeweld was verstomd gelukkig weer
voor vreedzamer doeleinden bestemd en biedt de mens rust en ontspanning.
Omstreeks 1907 was dit duingebied par
ticulier bezit en behoorde toe aan de Bin
nenlandse Exploitatie Maatschappij voor
Onroerende Goederen te Haarlem. Al dik
wijls waren er stemmen opgegaan dit
hoogste duin van Nederiand (de oriënteer-
tafel ligt ongeveer 51 meter boven de
waterspiegel) eigendom van de gemeente
Bloemendaal te laten worden. In de zo
mermaanden van 1907 is de toenmalige
eigenaresse met de ophoging van dit duin
terrein begonnen en uit die tijd dateert
„Het Kopje". De heer Maarten Vrij heeft
in het Bioemendaals Weekblad van 7 sep
tember 1907 een lans gebroken voor aan
koop van dit duin door de gemeente en
blijkbaar met succes, want in 1908 is het
inderdaad in handen gekomen van de ge
meente. De naam „Het Kopje" is ontleend
aan „Die Koppies" in Transvaal (Boeren
oorlog 1899-1902). Op 31 augustus 1910, op
de dertigste verjaardag van Koningin Wil-
helmina, werd aan Het Kopje de naam
gegeven van Koningin Wilhelminaduin.
Op 30 september 1910 had de feestelijke
overdracht plaats van de oriënteertafel op
het Koninginneduin aan de gemeente.
Enige bestuursleden met hun dames van
't toenmalige „Bioemendaals Bloei" hadden
zich voor die gelegenheid in het raadhuis
rondom de tafel geschaard, waar anders
de vroede vaderen zetelden.
Het Kopje is ontstaan tijdens het burge
meesterschap van jhr. A. Bas Backer
(1907-1931). De oriënteertafel werd in 1926
overgebracht naar het Prinses Julianaduin
in Aerdenhout (Aerdenhoutse Kopje) en
vervangen door een oriënteertafel naar
ontwerp van oud-wethouder A. Kool
hoven, die van 8 juni 1916 tot 2 september
1919 wethouder van Bloemendaal is ge
weest en die zeer veel voor het welzijn
van de gemeente heeft gedaan.
Bunker
In de jaren 1940-1945 werd de oriën-
teertafel verwaarloosd en omgebouwd tot
een bunker door de Duitse weermacht.
Daarna, in 1946, werd zij wederom ver
bouwd tijdens het burgemeesterschap van
jhr. mr. C. J. A. den Tex. Er is op de
tegenwoordige uitzichttoren een gedenk
plaat aangebracht, waarop de veelbe
wogen geschiedenis van Het Kopje in I
dichtvorm staat opgetekend. Wij laten hier
de tekst van C. Boeschoten volgen:
1910-1926
Verankerd in wortel van heester en plant.
door mensen verhoogd en lot uitzicht
verkoren
?oo werd Ge, een heuvel uit stuifzand
geboren,
lot Duinkoningin van Kennemerland.
I
1926-1940
ïranietmonument werd tot kroon U gewijd,
Uw rijk, in de wazige einder omsloten,
werd tot bontkleurig landschap dat
zonovergoten
of in regen vergrijsd rond Uw voet lag
verspreid.
1940-1945
Uw kroon werd een bunker, een schakel
gesmeed
gesmeed
In de keten van 's vijands machtige vesten,
waarbinnen 't vertrapt Holland.s volk, dat
niets restte
dan de moed waarmee het om zijn vrijheid
streed.
1946
Uw juk werd tot tempel der vrijheid
herschapen,
°P 't grav.w van Uw steenkap rees rood,
wit en blauw,
de vlag, waarvoor zij die ginds slapen
stierven opdat niet Holland sterven
zou.
De bunker, vervaardigd van zwaar, ge
wapend beton, is door Publieke Werken
van Bloemendaal na de oorlog herschapen
"i een uitkijktoren, met een wijd uitzicht
over Kennemerland. In Haarlems Dagblad
van 12 april 1946 lezen wij daarover: „De
Dloemendaalse noodraad heeft op voorstel
van B. en W. besloten de bunker, die de
J-uitsers op Het Kopje gebouwd hebben,
te veranderen in een uitkijktoren. De kos
ten zullen f 8600 zijn, waarvan de Weder
opbouw f 5250 voor zijn rekening neemt,
«et raadslid W. C. Bier opperde het denk
beeld het ongewijzigd als oorlogsherinne
ring te bewaren, doch burgemeester Den
lex wilde, dat het duin eerst weer veilig
betreden kon worden".
°P 13 juli 1946 is de uitkijktoren op het
Dloemendaalse Kopje in gebruik genomen
on op zondag 14 juli waren er alleen al
1300 bezoekers. Om wat eens de Duitse
schiettoren was, zijn thans twee wentel-
gappen gebouwd, die naar de eerste om-
'bop leiden en vanwaar men via een trap
baar het hoogst gelegen platform kan ko
ttien. Op de rand van deze toren is een
Zoals Jan Makkes het panorama van
het „Kopje" af zag.
granietplaat aangebracht, met diverse pij
len en opschriften. Ook de richting Londen
is daarop niet vergeten, omdat wij van
die kant in die bange oorlogsjaren de vrij
heid verwachtten.
Wie zich bovenop de uitzichttoren op
de wandelgang bevindt en de blik beurte
lings naar alle windstreken richt, wordt
getroffen door het wisselend panorama
met zijn vele facetten van natuurschoon,
als zee, duin en bos, steden als Haarlem
en Amsterdam, dorpen als Spaarndam,
Santpoort en Bloemendaal, de silhouetten
van schepen op zee, noordwaarts de voort
durend oprijzende rookpluimen van het
in de loop van die halve eeuw zo reusach
tig gegroeide Hoogovenbedrijf en de pier
van IJmuiden. Meer oostwaarts ziet men
tal van dorpen in het groen verscholen
liggen en vele torens met hun slanke sil
houet oprijzen. Daar ligt tevens de Zaan
met zijn talloze fabrieken. Naar het zuiden
kijken wij over Haarlem met zijn toren
spitsen en naar de Haarlemmermeer en
heel in de verte kan men de Vechtstreek
zien en soms bij heel helder weer vaag
de contouren van Utrecht en zijn Dom
toren. In het westen ligt het golvende
duinlandschap met daarachter de Noord
zee.
Aan de ene kant dus de rust van duinen
en zee, aan de andere kant het drukke le
ven van de stad en de levendige industrie
gebieden van Velsen en IJmuiden: al deze
uiteenlopende schakeringen ziet de be
zoeker, die zich de moeite getroost het
jubilerende „Kopje van Bloemendaal" te
beklimmen.
De oriënteertafel, die van 1910-1926 op
het Koningin Wilhelminaduin stond.
Ten huize van de pianiste Miep van Luin
in Heemstede liet zich dinsdagavond de
bariton Hans van der Leeuw horen in een
veelzijdig programma van aria's van Han
del en Mozart, liederen van Schubert, Ba-
dings en Van Delden en negro-spirituals,
met medewerking van de gastvrouw. Van
der Leeuw beschikt over een goed ge
schoolde stem, die echter mijns inziens
nog te weinig nuancering heeft voor het
musiceren in een kleine ruimte. Hoewel
hij zeker begrip voor de muziek en voor
de tekst heeft, krijgt men wel eens dc in
druk van een zekere matheid, een gebrek
aan plastiek in de voordracht, dat trou
wens een pendant heeft in een vrijwel
volledige afwezigheid van mimiek van
gezicht of handen, waarvan juist het be
heerst toegepaste effect niet te onder
schatten is. Het betreft hier immers een
totaal bij het musiceren betrokken zijn,
zoals bijvoorbeeld de natuurlijke gebaren
van een pianist tevens expressief van be
tekenis kunnen zijn. Het duidelijkste sprak
dit tekort in de eerste helft vermoede
lijk zal de zanger, die immers al enige
naam heeft door zijn medewerking in can
tates en oratoriums, het hier niet mee
eens zijn. Veel subtielere schakeringen
vooral in de zachte tinten en een nog ster
ker samensmelten van de woordklank met
de toon lijken mij nodig voor het Italiaan
se bel canto van Handel en Mozart en
voor de intiemere melodieënvreugde van
Schubert.
Door het veel belangrijker aandeel van
de pianopartij en de spitsere muzikale
typering, die reeds in de melodie zelf ge
geven ligt, vervielen in de moderne lie
deren de genoemde bezwaren enigszins.
De voordracht werd de zanger hier veel
meer „in de mond gegeven" als het ware,
hetgeen daar het hem, zoals gezegd
werd, niet aan begrip ontbreekt de
uitkomst aanmerkelijk boeiender maakte.
Vijf negro-spirituals tenslotte werden
zeker met overtuiging gebracht, maar ook
hier stemde de iets te „gematigde" toon
weinig overeen met de betekenis van deze
primitief-religieuze noodkreten.
Van der Leeuw, die zijn opleiding nog
niet voltooid heeft, zal bij een verdere
technische verfijning zeker nieuwe muzi
kale mogelijkheden in zichzelf ontdekken
en in zijn repertoire weten te realiseren.
Hij had deze avond in Miep van Luin een
toegewijde begeleidster.
Sas Bunge
In Haarlem is bijna 38 percent van de
werknemers aangesloten bij één der drie
grote vakcentralen. Hiermee ligt Haarlem
iets boven het gemiddelde van het gehele
land. Het Nederlands Economisch Instituut,
aan welks kwartaaloverzicht van het eerste
kwartaal van de gemeente Haarlem wij deze
gegevens ontlenen, vermeldt namelijk voor
het gehele land 36 percent aangeslotenen.
Van een gechat aantal van 51.709 werkne
mers in Haarlem zijn er 19.453 lid van een
vakcentrale.
Het NVV is in Haarlem de grootste vak
vereniging 10.602 werknemers zijn er lid van.
Dan volgt de KAB met 6.443 en het CNV met
2408 leden.
De volgorde van grootte van deze vakcen
tralen voor geheel Nederland is dezelfde
als in Haarlem Het numeriek overwicht van
het NVV voor het gehele land is echter min
der groot dan dat voor Haarlem.
Chr. vereniging „Zedenopbouw". De
algemene vergadering van de Christelijke
vereniging „Zedenopbouw" zal vrijdag 27
september in restaurant Brinkmann te
Haarlem worden gehouden. In de middag
vergadering zal dr. G. B. Mastenbroek, ze
nuwarts, refereren over: „Vragen rondom
de ongehuwde moeder-zorg".
■KM
sHaBnf
Amsterdam. Gemeente Universiteit. Kan
didaatsexamen geneeskunde 2e gedeelte: F,
H. B. Tuynman, Hilversum, E. Houttuin, Dja
karta, G. E. Kropveld, A. Polk, R. S. Rene-
man, A. C. Sundermeijer, mej. A. Tillema,
mej H. L. Verhoef, P. v. d. Zwaag, allen
Zwaag, allen Amsterdam; I. Tj. Oh (Sema-
rang).
Rotterdam. Nederlandse Economische Ho
geschool: Kandidaatsexamen J. van den
Bent, II. A. Aarsen en L. van Wijk, allen te
Rotterdam. Doctoraalexamen: R. A. de Kroes
Rotterdam, D. M. N. van Wensveen, Rotter
dam, W. Nijs, Rotterdam; B. Schoonbeek,
Amsterdam.
Amsterdam. Vrije Universiteit. Doctoraal
examen psychologie: C. Bitter, Leiden. Kan
didaatsexamen psychologie: R. Fernhout,
Zwolle (cum laude), P. J. Hebly, Wormer-
veer, J. van Hummel, Bussum, A. M. Ver
schoor, Apeldoorn. Kandidaatsexamen rech
ten: F. letswaart, Hilversum, H. Lowei,
Böarn.T. Raghoebar, Suriname, J. van Vie-
gen, Rijswijk (cum laude)H. F. G. Somsen,
Kampen, H. J. Q. Tichelman, Terneuzen.
Amsterdam. Gemeente Universiteit. Doc
toraalexamen biologie: mej. G. Röpcke en
mej. M. H. Koning beide te Amsterdam. Doc
toraalexamen Engels: mevr. A. v. d.' Mel-
Harting, Amsterdam. Kandidaatsexamen En
gels: mej. S. E. Poortman, mej. S. J. A.
van 't Huilenaar en M. Onvlee allen 'te Am
sterdam, N. J. Melder, Utrecht. Doctoraal
examen muziekwetenschap, Ch. J. Maas,
Bussum, Doctoraalexamen psychologie: H.
Houman, Amsterdam. Kandidaatexamen eco
nomie M. H. Zwaanswijk, Amsterdam. Be
vorderd tot doctor in de letteren en wijsbe
geerten op proefschrift getiteld: „Dostojev-
skij, romancier", de heer J. v. d. Eng, gebo
ren te Uitgeest.
Amsterdam. (Gem. Universiteit). Bevor
derd tot arts mevrouw M. A. C. Wijnperle-
Oskamp, mej. D. H. Frenkel, mej. II. K.
Lankamp en de heren H. J. R. Pastoor, V. J.
Maas, N. van Eekelen, Tan Wie Tiong, R. N.
E. van Walree, A. H. Weiner, J. E. Japikse,
J. Bendien, J. A. F. van Hezik allen te Am
sterdam, en H. B. Deitmers te Purmerend.
Geslaagd voor het artsexamen 1ste gedeelte:
mevrouw A. A. Scherpenisse-Jonker, mej.
Th. M. J. van Eijden en de heren C. F. Boer-
lijst J. M. Kamps, J. Pool, R. Enthoven, P.
M. Snapper, A. E. Bouwer, B. C. Kagenaar,
R. A. Altenpohl allen te Amsterdam, L. A.
Scherpenisse. Hoorn en E. R. Coene, Haar
lem.
Rotterdam. Kandidaatsexamen economi
sche wetenschappen: J. Zonne te Vlaardin-
gen. Doctoraalexamen: L. Traas, Rotterdam.
LEIDEN Gepromoveerd tot doctor in
de rechtsgeleerdheid (cum laude), de heer
Ko Swan Sik, geboren te Magelang, wo
nende te Den Haag.
Gepromoveerd tot doctor in de letteren
en wijsbegeerte de heer J. W. Schoor te
Noordwijk aan Zee.
Geslaagd voor doctoraal Nederlands
recht de heer J. C. van Munster van Heu-
ven te Rotterdam.
Geslaagd voor het doctoraal examen
scheikunde, W. Dorst te Leiden, geologie
W. A. W. Leeflang te Den Haag, biologie
de heer C. A. W. Jeekel te Heemstede, kan
didaats examen geschiedenis mej. E. Kamp
te Bloemendaal.
Haarlem. Voor het diploma „modinette"
van de Stichting Vakopleiding Confectie-
Industrie zijn geslaagd de dames: I. Dekker,
R. van'Emmerik, B. Jans, A. Kamps, B. van
Roode, N. v. d. Sluis, H. Steffens, T. Bakker,
R. Born, A. Bruynen, T. Galj aard, N. Hui
zing, C. Loerakker M. Weide en A. van Kes-
teren allen te Haarlem.
Overveen. Aan het Kennemer Lyceum te
Overveen zijn geslaagd voor het eindexamen
hbs a Swenny Bosman, Lies Cieremans, Ma
rina Keller, Dick Kruysmulder, Peter van
Maanen, Jozien Pel, Herman Peters, Jur
Pluim, Elly du Pon, Helga Quaadgras, Rein
Steensma, Geesje Tjassens Keizer, Hetty van
Veen, Geertje van der Velden, Nita Walther.
Afgewezen zes kandidaten.
Utrecht. Mr. F. Stegeman te Utrecht is
gepromoveerd tot doctor in de rechtsgeleerd
heid op een proefschrift „Handelingsonbe
kwaamheid van minderjarigen"
Deze week staat Haarlem
in het teken van het inter
nationaal orgelconcours. Het
is daarom, dat wij de man
eens hebben opgezocht, die
achter de schermen zoveel
voor dit grote muziekgebeu-
ren heeft gedaan, van de
dag af, dat in 1951 de eerste
orgel-improvisatiewedstrijd
in Haarlem werd gehouden:
de heer P. Koen, secretaris
van de Commissie Interna
tionaal Orgelconcours.
De man, die „achter de
schermen" heeft gewerkt en
dat het liefst zou blijven
doen, want hij schuwt in ge
lijke mate publiciteit voor
zichzelf, als hij publiciteit
voor Haarlem en het orgel
concours toejuicht en be
vordert.
Een stille wens van de
heer Koen zal in 1951 in
vervulling zijn gegaan, toen
de Haarlemse wethouder
van Onderwijs en Kunst
zaken, de heer D. J. A. Ge
luk, hem vroeg of hij secre
taris wilde worden van de
commissie, die de eerste
toen nog nationale orgel-
„wedstrijd" zou voorberei
den. Want de man, die toen
nog op het stadhuis hoofd
was van de afdeling consu
mentenkrediet en secretaris
van de demobilisatieraad,
was een fervent muziekmin
naar. Zelf speelde hij alleen
piano, maar alle muziek had
zijn belangstelling en liefde.
Daarbij was hij een geboren
organisator, zodat de hem
toegedachte functie moeilijk
aan een geschikter iemand
kon worden gegeven. Van
organisator van improvisa
tieconcerten werd de heer
Koen zelf improvisator.
Want er moest in die eerste
jaren heel wat geïmprovi
seerd worden en heus niet
alleen door de deelnemers
aan het orgelconcours. Om
te beginnen moest men mo
gelijke deelnemers vinden.
Voorts moest propaganda
gemaakt worden, opdat de
deelnemers een dankbaar
gehoor vonden en tenslotte
moest een sfeer geschapen
worden, die de basis zou
kunnen vormen voor de op
bouw van een orgelcon-
courstraditie. Aan deze drie
eisen heeft de commissie
met haar secretaris zeker
weten te voldoen.
Het volgend jaar heeft de
commissie aan drie compo
nisten een opdracht gegeven
voor de compositie van een
orgelconcert. Dit waren de
heren Anthon van dei-
Horst, Henk Badings en
Sem Dresden. Vervolgens
werd gezocht naar contacten
met het buitenland.
„In die tijd had ik nauwe
lijks gegevens", vertelt de
heer Koen, „En nu beschik
ik over een kaartenregister,
waarin bijna vierduizend
namen van organisten, com
ponisten en orgelminnaars
voorkomen. Zelfs achter het
„ijzeren gordijn" heb ik or
gelvrienden gevonden".
Dat de heer Koen een ge
boren improvisator is,
bleek dit jaar weer eens,
toen de organist Hector Zeo-
li uit Buenos Aires af liet
weten en in één week voor
een vervanger moest wor
den gezorgd. „Gelukkig had
ik twee pijlen op mijn boog",
zegt de heer Koen, zodat de
vacature binnen de gestelde
tijd kon worden vervuld
door Uwe Röhl uit Slees-
wijk.
De kunst van het impro
viseren staat in Nederland
op een hoog peil. In het bui
tenland wordt improvisatie
vaak niet aan de conserva
toria onderwezen, zodat de
prijs hiervoor meestal door
een Nederlander wordt weg
gesleept. Er is de laatste tijd
wel eens verondersteld, dat
er binnenkort geen kandi
daten meer voor de impro
visatiewedstrijd gevonden
zouden kunnen worden,
maar deze mening wordt
door de heer Koen niet ge
deeld. „Ik geloof juist, dat
het improvisatie-onderdeel
van het concours stimu
lerend werkt", meent hij.
Later is de commissie er
toe overgegaan geen op
drachten meer te verstrek
ken, maar een prijsvraag uit
te schrijven. „Dit jaar waren
er 56 inzendingen, maar
volgend jaar hoopt de com
missie weer een opdracht te
verstrekken. Dit keer aan
een buitenlands componist
voor het componeren van
een concert voor orgel en
orkest".
Tenslotte komt de heer
Koen nog te spreken over
de Haarlemse Zomeracade-
mie voor orgel, die dit jaar
voor de derde keer wordt
gehouden. „Het is jammer",
meent de secretaris van de
commissie, ,dat er zo weinig
Nederlanders aan deel
nemen. Wij hebben meest
buitenlanders en ik krijg
soms wel eens de indruk,
dat de Nederlanders menen
niets meer te kunnen leren".
Mocht dit al zo zijn, dit
geldt zeker niet voor de heer
Koen zelf, die van zijn
moeilijke, maar aantrekke
lijke taak nog immer leert.
Tot heil van Haarlem en het
orgelconcours.
kwam na enkele dagen af
wezigheid fladderend terug
bij de eigenaar. De oorzaak
van dat gebrekkige vliegen
was gauw genoeg opge
spoord: men had de vleugels
van het dier met plastic
band omwonden. Een en
ander moet in de omgeving
van de Brouwerskade zijn
gebeurd. Vraag: wat had
een dergelijke „aardigheid"
nu voor zin?
De heer J. C. Smit voor
voetbalvrienden beter be
kend als de Kick Smit, die
29 keer de Nederlandse
kleuren in een interland
wedstrijd heeft vertegen
woordigd die sinds enige
tijd een krantenhal exploi
teert op de Krocht in Haar
lem, heeft aan het begin van
deze maand de krantenkiosk
bij het V.V.V.-gebouwtje
van Haarlems Bloei" op het
Stationsplein overgenomen.
De heer Smit is van plan
daar in de naaste toekomst
buitenlandse kranten en
tijdschriften te gaan ver
kopen. Nu worden er door
de dochter van de heer Smit
reeds Nederlandse kranten
verkocht. Ook zal de kiosk
binnenkort van een nieuw
verfje worden voorzien ^n
het ligt zelfs in de bedoe
ling, dat er, als de zaken
goed gaan, in de verdere
toekomst een moderner
kiosk, die geheel aan de
eisen der tijd zal zijn aan
gepast, zal verrijzen.
^iiiiiii
Jonge lijsters, die een werk
plaats in en uit trippelen en
door hun ouders van voedsel
voorzien worden, in de on
middellijke nabijheid van
drie mensen en een grote,
statige Angora-kat, vormen
een niet alledaags beeld.
Men kan dit tafreeltje ga
deslaan in de schilders- en
reparatiewerkplaats van de
h^er A. de Jager, Zijlweg 141.
De heer De Jager had on
der-de waranda achter zijn
huis een korfje laten aan
brengen zonder veel hoop te
hebben, dat daar ooit nog
eens vogels in zouden broe
den.
Toch gebeurde dat in dit
voorjaar: een lijsterpaar koos
het mandje uit als nestel
plaats en het duurde niet
lang, of er kwamen twee
jonge lijsters tevoorschijn,
die, toen zij de eerste wanke
le wiekslagen konden uitvoe
ren, naar de werkplaats van
de heer De Jager vlogen.
Daar zijn zij sindsdien ge
bleven, ondanks de aanwe
zigheid van de Angarokat.
die de grote vogels op hun
vlucht lui nakijkt. De heer
De Jager heeft om de jonge
ge vogels een soort volière
gebouwd: „Niet zozeer voor
mijn eigen kat, maar voor de
katten van de buren", zegt
hij. Hij wil de jonge lijsters
houden en hoopt, dat de
ouden het volgende jaar
weer bij hem zullen nestelen.
Het Haarlems Jeugdthea
ter, dat door de hitte zo'n
tegenslag heeft gehad met
zijn nu tot oktober uitge
stelde voorstelling voor het
sanatorium Hoog-Laren.
gaat zaterdag 13 juli naar
Bolsward om daar ten bate
van hetzelfde sanatorium te
spelen. Kees Manders en
Zwarte Riek zijn ook van de
partij.
Illllllllll
De Haarlemse Dierenbe
scherming toont zich ook
bezorgd om het lot van onze
gevleugelde en gevederde
vrienden. Zo signaleert het
bestuur nu een ergerlijk ge
val van dierenmishandeling,
dat zich kort geleden heeft
voorgedaan. Een moederduif
Volgens het Nederlands
Economisch Instituut uit
Rotterdam is de bevolking
van Haarlem in het eerste
kwartaal van 1957 met
vijf personen toegenomen.
Voor wie hieraan mocht
twijfelen, zij hier vermeld,
dat het N.E.I. een zeer se
rieus instituut is, dat zich
bij voorkeur bezig houdt
met het verzamelen en uit
werken van statistische ge
gevens. En wie mocht zeg
gen, dat aan de hand van
statistiek alles te bewijzen
is, krijgt ten antwoord, dat
de cijfers er niet om liegen.
Dit lage cijfer is ontstaan,
doordat het vertrekover-
schot in de gemeente nog
altijd zeer hoog is en het ge
boorte-overschot angstwek
kend dicht benadert. Zo was
er in het eerste kwartaal
1957 in Haarlem een ge
boorte-overschot van 307
mensen, maar een vertrek-
overschot van 302 personen,
zodat de bevolking maar
met vijf mensen is uitge
breid. Op deze wijze voort
gaande duurt het nog wel
even voordat de 200.000 is
bereikt. Of dit betreurd
moet worden is echter een
andere zaak.
Vp ijr J; X m j.V-
Hier is dan de derde af
levering van de serie ge
dragsregels, die toegepast
moeten worden bij het na
deren van een met „zuur
ballen" beveiligde voetgan
gersoversteekplaats.
Op de op het plaatje ge
schetste plaats, waar ver
keerslichten zijn, wordt de
beschermde voetgangers
oversteekplaats aangeduid
door een zebra en aan
weerszijden een oranje bol,
die op andere plaatsen wèl,
maar hier geen knipperlicht
uitstraalt. De bestuurder
van de auto op de voor
grond mag bij groen licht
naar rechts afbuigen Daar
komt hij echter in conflict
met de voetgangers, die mo-
lllllllillllllllllllllllllll
gen oversteken, omdat het
rij verkeer daar stopt voor
het rode licht. Het is bij zo'n
afbuigende manoeuvre on
vermijdelijk, dat de voet
gangers gehinderd worden.
Zij mogen echter door het
rij verkeer niet in gevaar
worden gebracht. Het rij-
verkeer moet hierbij de
uiterste voorzichtigheid in
acht nemen.
In dit geval kan gespro
ken worden van een samen
spel tussen voetganger en
automobilist: de voetganger
moet rekening houden met
afbuigend verkeer en dit
moet zich tegelijkertijd zo
veel mogelijk richten op
hem.
Illllll^
Op het terrein van de Haarlemse voet
balvereniging EDO, welk terrein voor dit
doel belangeloos beschikbaar is gesteld
door deze vereniging, zal dinsdag 16 juli
des avonds om zeven uur de stedenwed-
strijd Haarlem tegen Amsterdam worden
gespeeld.
De komende strijd wordt als de officiële
stedenontmoeting van dit seizoen aange
merkt, zodat een Amsterdamse ploeg tegen
een zo sterk mogelijk Haarlems team zal
moeten aantreden, welk negental als volgt
is samengesteld: Werpster: T. van Slooten
(HCK). Achtervangster: R. Nijssen (Pin-
guins). Eerste honk: T. Andrea (HHC).
Tweede honk: F. van Veen (Schoten). Der
de honk: L. Burger (Pinguins). Korte stop:
B. van Beymerwerdt (IICK). Linksvëlder:
P. Reyinga (Pinguins). Midvelder: E. Hof-
stra (HHC). Rechtsvelder: J. Honing
(HCK). Reserves: D. de Vries (TYBB); H.
Boerendans (Schoten); R. Groenewoud-De
Haas (HHC); E. ter Meulen (HHC) en R.
Rab (HHC).
De onlangs in gebruik genomen nieuwe
Gereformeerde kerk aan de Camplaan in
Heemstede, de „Pinksterkerk" zal dins
dagavond 16 juli van acht uur af geopend
zijn om alle belangstellenden gelegenheid
te bieden, het bedehuis te bezichtigen. On
getwijfeld zal vooral de grote voorwand,
die geheel is samengesteld uit beton en
gekleurd glas en het Pinkstergebeuren
voorstelt, dan de aandacht van de bezoe
kers opeisen.
Woensdag is de vijftigduizendste bezoek
ster de tourniquettes van „Het Atoom" op
Schiphol gepasseerd. Het was mevrouw M.
Knibbe-Leistra uit Rijk (Haarlemmermeer).
Mevrouw Knibbe in gezelschap van haai
man, die in Rijk een boerenbedrijf exploi
teert en landpachter van Schiphol is en van
haar tienjarig dochtertje Marijke. Hoewel het
gezin vlak bij Schiphol woont brengt het zel
den een bezoek aan de luchthaven, „want
we leven midden in het luchthavenbedrijf
en zien vliegtuigen genoeg", zei mevrouw
Knibbe, „De kleine Marijke wilde zo graag
naar „Het Atoom" en omdat wij deze ten
toonstelling toch ook wel graag wilden zien,
hebben wij er deze middag voor uitgetrok
ken".
Namens het stichtingsbestuur bood de heer
C. P. G. van den Handel de 50.000ste be
zoekster bloemen en het boek „Het Atoom"
(van Leonard de Vries) aan.
