Achter Franse handel en wandel:
tien miljard flessen wijn
Prins Philip zou critiek
ter harte willen nemen
In economie en politiek, van wieg tot graf
fluistert de wijnrank zijn woordje mee
Duizenden padvinders enthousiast
naar hun land terug
Vijftig jaar geleden
NAAIMACHINES
r
Van dag tot
dag J
Franse sla;
KLM wenst een luchtlijn
naar Ghana
raatótoel
Renault Frégate
Internationaal verbroederingsfeest is
financieel geen succes geworden
DliNSDAG 13 AUGUSTUS 1957
v.
Bestedingsbeperking en
verkeersveiligheid
ANWB: Toestand
onhoudbaar
Binnenkort
onderhandelingen
Subsidievoorstel voor
Haagse VW aangehouden
VAN „VIN ORDINAIRE" TOT CHAMPAGNE
Op de
Dagelijkse metgezel
Affaire nummer één
GARAGE „DEN HOUT"
Conferentie der Liga van
Oud-Katholieke jeugd
Golden Jamboreeten einde
Uit Haarlems Dagblad
van 14 augustus 1907
De steden in het nabije achterland der
badplaatsen hebben de afgelopen dagen
invasies van toeristen beleefd, die het aan
zee te koud vonden en zich gingen bezig
houden met echt stedelijke vermaken, zo-
gis winkelen, tentoonstellinger bezoeken,
films zien en hofjes bezichtigen. Amster
dam, Haarlem, Den Haag, Velsen, Alkmaar
en Hilversum - om de voornaamste te
noemen - hebben de stoot van de naar het
binnenland trekkende badgasten opgevan
gen en de hotels en logeergelegenheden in
deze plaatsen hebben een grote drukte
beleefd, waarbij in sommige gevallen op
stoppingen voorvielen. Op deze wijze werpt
bet vreemdelingenverkeer de rijkste vruch
ten af, al klinkt deze uitspraak enigszins
wreed. Dankzij het slechte weer, betekent
zij immers.
Opvallend was, dat de categorie van
Fransen dit jaar zo groot was. Vorige
jaren voerden de Duitsers de boventoon,
doch dit jaar was dat - naar ons van des
kundige zijde wordt verzekerd - anders.
De Fransen ontvluchten in groteren getale
dan voorheen hun eigen mooie land en
zoeken de rust van een voordelige vakantie
in de „goedkope" landen, waarbij Neder
land thans favoriet lijkt te zijn.
Jammer genoeg heeft de Franse regering
thans in een financiële dwangpositie het
toerisme naar het buitenland een slag toe
gebracht en monetaire maatregelen geno
men, die het de Fransen zeer moeilijk zul
len maken hun vakanties in het buitenland
door te brengen. Het valt te verwachten
dat ook Nederland daarvan de terugslag
zal ondervinden en dus in de nabije toe
komst de stroom van Franse toeristen zal
zien afnemen. Een versterkte propaganda
van onze kant in Franse contreien zal
daarom geen overbodige luxe zijn - om
althans de nadelige gevolgen van de Franse
isolatiepolitiek op economisch-financieel
terrein enigszins te ontgaan.
ADVERTENTIE
Alle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181. Tel. 14444
DE ANWB heeft thans officieel de be
klemmende resultaten van de door hem
bij de gemeentebesturen en waterschappen
ingestelde enquête naar de gevolgen van
de bestedingsbeperking op verkeersgebied
ter kennis gebracht van de minister van
Verkeer en Waterstaat.
De ANWB heeft zich hiermede tot deze
bewindsman gewend en niet tot de minis
ter van Financiën, daar de bond van me
ning is, dat bij de minister van Verkeer
en Waterstaat de verantwoordelijk berust
voor de veiligheid van het verkeer.
Uit de bedoelde enquête, waarvoor de
ANWB van ruim vijfhonderd aangeschre
ven instanties opgaven heeft ontvangen,
bljjkt dat ruim vierhonderd wegenobjecten
voor onbepaalde tijd zijn uitgesteld of naar
volgende jaren zyn verschoven. Daaronder
zijn tal van volstrekt noodzakelijk te ach
ten wegverbeteringen, hetgeen tot gevolg
zal hebben, dat vele gevaarlijke situaties,
die vaak voor zeer geringe bedragen af
doende te verbeteren zouden zijn geweest,
nu voor onbepaalde tijd zullen blijven
voortbestaan.
In verband met de nog aangekondigde
verdere maatregelen tot beperking van de
bestedingen bij de lagere bestuursorganen,
aarzelt de NWB dan ook niet, de thans
ontstane toestand onhoudbaar te noemen.
De Nederlandse regering heeft op ver
zoek van de K.L.M. de regering van Gha
na benaderd om tot de sluiting van een
luchtvaartovereenkomst te komen. Ver
moedelijk zullen de onderhandelingen op
korte termijn kunnen aanvangen.
Uiteraard, zo verklaart de K.L.M.zul
len daarbij verscheidene aspecten van het
toekomstig aanvliegen van Accra in Gha
na door de K.L.M. ter sprake komen.
Voorts wordt ook gedacht aan de wens
van Ghana, om tot de oprichting van een
nationale luchtvaartmaatschappij te ge-
faken. (Ghana is het voormalige Goud
kustgebied, dat enkele maanden geleden
een onafhankelijke negerrepubliek werd).
Tegen het advies van B. en W. in, heeft
de Haagse gemeenteraad besloten het
agendapunt betreffende het verlenen van
een subsidie aan de Haagse VVV over
'957 aan te houden. De reden waarom
men de aanvraag voor een subsidie van
f 90.000 (aanvankelijk was f 130.000 ge
vraagd) wilde aanhouden, was eensdeels
gelegen in het feit dat deze aanvraag zeer
laat op de agenda is gekomen (driekwart
iaar na het indienen ervan), andersdeels
omdat alle fracties van mening waren, dat
in het voorstel niet duidelijk genoeg tot
uiting kwam, over welke inkomsten de
VVV buiten de subsidie van de gemeente
beschikt. Toegezegd werd dat bij de
tweede behandeling van het voorstel over
drie weken vollediger gegevens ter be
schikking zullen zijn.
Van onze reisredacteur)
SAVENNIÈRES (ANJOU) In de koele ouderwetse kamer van het wat vervallen kasteeltje
Chamboureau er stond nog een spinnewiel en een spinet en twee vrouwen zaten er stil te hand
werken zette Michel Soidez voorzichtig de stoffige fles op de notenhouten tafel. In zijn wijn
gaard, die langzaam naar de Loire glooide, de mooiste en meest nutteloze rivier van Europa, die
met luie gratie langs zandbanken, kastelen, kleine steden en zonnige dorpjes naar de Atlantische
Oceaan glijdt, had ik in hem mijn eerste Franse „vigneron" welk. een sierlijk woord voor wijn
boer ontmoet. Een blonde, magere man, tegen de veertig, met seigneuraal gemak zijn stoffige
werkkleren en zijn hoffelijkheid dragend, een droge zwijgzaamheid met een snelle glimlach bij
onverwachte invallen. Maar ook de lichte spanning van een man, die iedere ochtend éérst naar
het weer moet kijken: zon, regen, wind, hagel, mist, vorst? Voor de man en zijn wijn is ieder
weer verkeerd, behalve het zonnige. Men kan er echter niets aan veranderen. Zo streken de han
den van Soulez met berusting over zijn wijnranken, de norse, zwarte, die de vorst van 1956 had
gedood, de groene, onder wier bladeren geen vruchten scholen, omdat de lentevorst er dit jaar in
gebeten had. „Vorig jaar een ramp", zei Soulez, „dit jaar een kleine oogst". Hij haalde zijr. schou
ders op: „In een goed jaar kunnen we er wel van leven. De Euromarkt is onze hoop". Hij zei
het alsof het eigenlijk een laatste hoop gold. Maar toen hij later die fles ontkurkte, trok hij zijn
vermoeide schouders weer recht. Want hier ging het immers om. Al het werk, alle benauwde
zorgen, de vele tegenslagen, de weinige meevallers komen uit in één ding, voor de wijnboer een
schepping: zijn wijn. Als bleek goud vloeide de droge witte Anjou in het glas en toen ik proefde,
keek Soulez alsof mijn lekenoordeel een vonnis moest vellen. De wijn was verrukkelijk, maar was
méér dan dat. Hij was het sprekendevenbeeld van de man, die hem mee-geschapen had. Even
blond, even licht: nerveus. Uit de fles, net zo stoffig als de kleren van zijn vigneron, kwam hij
te voorschijn zo recht als een degen, zijn geur vol van dezelfde onverwachte glimlach en spitse
invallen, een boeiende enkeling, een karakter, een seigneur zonder overbodigheden als Soidez zelf.
De verbazing over die herkenning is
later op mijn reis by de honderden wijnen,
die ik in de stilte van schemerige kelders
of onder de geweldige zomerzon van
Frankrijk proefde, weggevallen. Want al
tijd lag in de wijn het karakter van de
streek en zyn wijnboeren. De cognac is een
goudzoeker, rijkdommen pottend gelijk de
knoestige, zuinige Charentais, de Bordeaux
heeft de kalme lichtheid van het land
schap en het geduld van de perfectionisten
die er wonen, in de oceanen „vin ordi
naire" van de Midi breekt de enige over
vloed van een zonnige armoe los, in de
Beaujolais ligt het lachen, niet diep, maar
zorgeloos, dat in die streek bij zonsopgang
begint en pas Iaat na zonsondergang op
houdt. In de breedgeschouderde Bour
gogne, die wat naar de aarde mag smaken,
komt de gulle potige Bourgondische boer
naar voren, voor wie kleinheid en kinder
achtigheid de grootste zonden zyn.
Evenzeer vindt men in de flessen, waar
van het etiket fraaier is dan de wijn, de
minder aantrekkelijke eigenschappen van
hun makers. Daar is de vakbekwaam,
„mondgerecht" gemaakte standaard-kwal-
liteit, confectiesmaak voor confectiemens,
uit op confectie-geluk. Zijn bestseller-trek
jes treden ook aan de dag in echtgenote,
secretaresse, auto en kantoor-interieur van
de rijke handelaar, die hem fabriceert. En
soms is daar ook de zure minderwaardig
heid van de geldjager, die ergens in z'n
donkere kelder zit te knoeien met een
produkt, dat toch altijd door de zon en de
aarde en het zweet van veel werk is ge
maakt. Achter dat fraai etiket schuilt een
sujet, dat tegelijk vervalser, oplichter en
dief is.
Schenk mij uw wijn en ik zal zeggen
wie gij zijt: maker, kenner, domoor, leider,
slachtoffer, knoeier of eerlijk man. Men
zou in de verleiding komen het Franse
karakter te gaan lezen uit Frankrijks mil
jarden flessen. Welk een dag voor de aspi
rine-fabrikanten en levensspecialisten.
Gargantua zou het kunnen. Nochtans heeft
men hem niet nodig om vast te stellen,
dat de wijn van mede-beslissende beteke
nis is in het karakter van Fransman en
Frankrijk en niet zomaar een aardigheidje
of een dagelijkse kleine luxe is. Want van
„coup de rouge" voor de dorst van de
Franse arbeider tot champagne bij het
grootst en feestelijkst moment, of gedegra
deerd tot bedenkelijke animeuse, de wijn
begeleidt de Fransman van wieg tot graf,
bij geluk en verdriet, bij arbeid en oorlog.
Overdreven? Dan voor u, nuchtere Ne
derlander, de wijn in cijfers. Frankrijk pro
duceert jaarlijks zestig miljoen hectoliter
en Algerije schenkt daar nog eens achttien
miljoen hectoliter bij. Dat zijn tien mil
jard flessen of 3500 flinke zwembaden vol.
In de stille kelder, ver van licht,
vibratie, hitte en kou, rust de wijn
uit van zijn onstuimige geboorte en
vormt zich tot rijpe meerderjarigheid.
Zestig miljoen hectoliter lopen er door de
Franse keelgaten, de gemiddelde Frans
man spendeert veertien percent van zijn
budget aan wijn en gedistilleerd, en is
daarmee onbetwistbaar wereldkampioen
alcoholgebruiker. Per jaar drinkt iedere
Fransman, man of vrouw, van nul tot
honderd jaar oud, 150 liter wijn, zo liegen
de statistieken waarheidsgetrouw.
Er zijn, zo zeggen de statistieken waar
heidsgetrouw, anderhalf miljoen wijnboe
ren in Frankrijk, zij het dan dat tien per
cent van hen negentig percent van de pro-
duktie levert, de rest verbouwt voor eigen
gebruik en komt slechts in overvloedige
jaren de markt voor de anderen bederven.
Maar er wordt in 63 Franse departementen
wijn verbouwd, de Franse Politicus, die
dat even vergeet, kan terstond datgene
gaan doen, waar hij de meeste hekel aan
heeft: praten voor een lege zaal.
De wijn in de nationale economie? Hij is
Frankrijks affaire nummer één. Een op
iedere zeven Fransen betrekt zijn inkomen
direct of indirect, geheel of gedeeltelijk,
uit de wijn en haar neven-industrie. Op
handelsniveau gaat er jaarlijks vijf mil
jard gulden om, de staat vangt er één mil
jard van, 3,5 percent van de Franse export
LONDEN (AFP Waarnemers in Lon
den vragen zich af, of prins Philip gebruik
zal maken van het rumoer dat door de
critiek van Lord Altrincham op het Britse
hof is veroorzaakt om zijn „modernere"
denkbeelden ingevoerd te krijgen. Men
wijst er op, dat de prins de afgelopen
week in Cowes gezeild heeft met zijn vroe
gere particuliere secretaris Michael Par
ker, die vorig jaar als gevolg van de „Vic
toriaanse gestrengheid" van het hof moest
aftreden toen zijn vrouw een eis tot echt
scheiding indiende. De druk die toen op
Parker uitgeoefend zou zijn, zou prins Phi
lip ten zeerste geërgerd hebben. Voorts
merkt men op, dat het het vooral aan prins
Philip te danken is geweest, dat prins
Charles vorig jaar op een particuliere
school is geplaatst.
Duel op de parapluie?
ROME (Reuter) Renato Marmiroli, de
Italiaanse monarchist die Lord Altrincham
had uitgedaagd tot een duel heeft na een
medededeling dat hij waarschijnlijk niet
naar Londen zou gaan, laten weten, dat hij
vastbesloten is het duel uit te vechten.
Hij heeft twee vrienden, een Brit die hij
in een krijgsgevangenkamp in Duitsland
heeft ontmoet en een Franse edelman, ge
vraagd als zijn secondanten op te treden.
De secondanten zouden, naar hij zei, rege
lingen kunnen treffen, om het duel op
neutraal gebied uit te vechten. Op Lord
Altrinchams voorstel om het duel met
paraplu's uit te vechten zou hij alleen in
gaan, als hem zou worden vergund „te
strijden met de paraplu van hare majes
teit koningin Elizabeth". Marmiroli, een
oud-artillerie-officier, heeft per luchtpost
aan de Britse koningin een rode roos, ge
plukt op de Kapitoolheuvel in Rome, ge
zonden „als een teken van eerbied en ge
noegdoening".
Nieuwe critiek
LONDEN (UP) De Britse konink
lijke familie is zaterdag becritiseerd door
dagbladen, omdat zij de achtjarige prins
Charles met zijn vader uit zeilen heeft
laten gaan, terwijl er zoveel wind was,
dat de boot bijna kapseisde en omdat zij
toeliet, dat de vijftienjarige neef van
Charles, Michael, op het eiland Wight, een
auto bestuurde. Charles, die met zijn vader
een dagje uit zeilen is geweest bij Cowes,
viel bijna in het water, toen het zeiljacht
van prins Philip gevaarlijk overhelde. De
troon-opvolger kreeg het zo benauwd, dat
hij op een andere boot werd overgezet.
Prins Philip en de bouwer van het schip,
Uffa Fox, slaagden er in de boot veilig
langs de kade te brengen, na hevig te
hebben gehoosd.
Een van de dagbladen, de „News Chro
nicle" vroeg zijn lezers: „Vaders, zou u uw
zoontje mee uit zeilen nemen, als er een
harde wind staat? En moeders, wat zou u
daarvan zeggen?"
bestaat uit wijn en gedistilleerd, van de
560 miljoen gulden aan deviezen komt
tweederde uit de dollar- en sterling-zones.
Wijn en gedistilleerd staan boven aan de
ranglijst van Frankrijks exportprodukten.
In een land, waar groepsbelangen zich
gaarne in de landspolitiek mengen, schept
de wijn ook politieke hoofdpijn. In 1907,
De lach van de Beaujolais: zo de
wijn is, zo zijn z'n boeren.
toen er grote wijnoverschotten waren,
stonden de boeren in de Midi, die geen
voldoende minimumprijzen meer kregen
op, en er vielen vele doden. Enkele jaren
geleden, toen hetzelfde verschijnsel zich
voordeed, bleef de Franse regering ver
legen dralen voor de barricades van de
razende boeren in het zuiden. Mendès-
France werd mede beentje gelicht door de
machtige kongsi's van de fabrikanten van
apératief en gedistilleerd. Inmiddels zijn
vorst en ziektes plus premies voor „arra-
chages" het ontwortelen van slechte
wijngaarden en de verbouw van andere
produkten het overschotprobleem komen
oplossen. Dit jaar zal slechts twee miljoen
hectoliter de pijnlijke weg van zondoor-
stoofde druif via wijn, alcohol en benzine
tot uitlaatgas moeten afleggen.
De wijn speelde mee in de Franse over
wegingen om tot de Euromarkt toe te tre
den, de klassewijngebieden wilden wel,
die van de „ordinaire" vrezen de concur
rentie van de goedkoope Italiaanse wij
nen. En de boeren in de Midi hopen in
stilte, dat Algerije teloor mag gaan. Die
mededinger met zijn achttien miljoen
hectoliter kunnen zij missen als kiespijn.
A propos, de Euromarkt zou de wijnprijs
in Nederland met een zeventig cent per
fles kunnen verlagen. Reden voor u, waar
de metgezel, om op onze „Tour Vinicole
de France" met meer dan louter acade
mische belangstelling rond te kijken.
Koe
Het lijkt me verschrikkelijk om een koe
te zijn.
Er is niemand die je 's ochtends vroeg
een kopje thee op de wei komt brengen;
alleen daagt er in het holst van de nacht
een man op, die met zijn eeltige vingers
aan je spenen gaat trekken. Je maaltijd
bestaat uit gras, hooi en bieten, dag in
dag uit. Je weet, als je koe bent, niet eens
hoe lekker je eigen biefstuk smaakt of hoe
prettig het is om je in een goed restaurant
een forel te laten serveren.
Je kunt nooit naar de bioscoop. Je zou
er niet worden toegelaten (behalve mis
schien in India) en al werd je er wel toe
gelaten, dan zou je er niets van begrijpen.
Het ijsje in de pauze lust je niet en de
vuistgevechten in de hoofdfilm laten je
koud.
Niemand kan je leren lezen en nooit zul
je weten hoe de stad er uit ziet, 's avonds
als alle lichten branden, en hoe lekker
ananas met slagroom smaakt.
Maar daar staat tegenover, dat je ook
nooit zult weten hoe duur het is om elke
dag ananas met slagroom te eten, en hoe
veel geld, dat je eigenlijk niet missen kunt,
omdat je er nieuwe schoenen van moet
kopen, je uitgeeft in de stad, 's avonds als
alle lichten branden en de terrasjes vol
zitten.
En dat je van lezen weinig wijzer ivordt,
omdat je net als de meeste mensen toch de
verkeerde dingen leest, en dat je je tanden
bederft door de ijsjes in de pauze van de
bioscoop, daar zul je ook nooit last van
hebben.
En nooit zul je het gevoel van versla
genheid kennen, dat mensen overvalt, die
weer eens voor de zoveelste maal een
vervelende film hebben gezien. En niemand
zal je ooit in een restaurant een rekening
presenteren, zodat ook die schrik je be
spaard blijft, en nooit van je leven zul je
de vochtige ellende kennen van een kopje
thee, dat 's ochtends vroeg over je dekens
valt.
Het lijkt me heerlijk om. een koe te zijn.
Remco Campert
ADVERTENTIE
PRACHTIGE WEGLIGGING - ELEGANT
Verbruik: 13 liter op 150 km
Prijs vanaf ƒ7.990.
In Zeist is een conferentie van de Liga
van de jeugd van de oud-katholieke ker
ken en van de Anglicaanse kerkgemeen
schap, die eens in de drie jaar bijeenkomt,
geopend. Kernpunt van deze conferentie
is het onderwerp: „Waarde en betekenis
van het katholicisme vandaag", dat zal
worden ingeleid door de Brit C. W. Moss
en door prof. dr. P. J. Maan. Onder hét
katholicisme verstaat men op de confe
rentie „het geloof zoals het door de apos
telen gepredikt is, zonder de vermeerde
ring van Rome of de vermindering van
de Reformatie".
Sinds 1954 is de Anglicaanse kerkge
meenschap in de Liga opgenomen.
Op de conferentie zijn vertegenwoordi
gers uit Engeland, de V.S., Canada,
Australië, Zwitserland, Oostenrijk, Duits
land, Frankrijk en Nederland aanwezig.
(Van onze speciale verslaggever)
SUTTON COLDFIELD, maandag
avond. De „Golden Jamboree" is
voorbij. Een ratelend vuurwerk beëin
digt zojuist het internationale verbroe
deringsfeest van 34.000 padvinders in
het hartje van Engeland. Samen met
6000 bezoekende padvinders en 20.000
bezoekers zingen 60.000 tot enthousias
me opgezweepte Engelsen, Duitsers,
Fransen, Amerikanen en 79 andere na
ties voor de laatste maal het „March,
march, march on the road with me",
terwijl de rookwolken van het vuurwerk
nog boven de felverlichte arena hangen.
De deelnemende contingenten zijn voor
deze eindmanifestatie geheel dooreen
gemengd. Tussen alle padvindersunifor
men ter wereld, vonkt overal het rood
van de 1800 Amerikaanse „scouters".
Lady Olave Baden Powel heeft de jam
boree besloten. „Dit einde is alleen maar
het begin", citeert zij Mary Stewart. „Dui
zenden nog vage contacten, gelegd tussen
jongeren van alle naties, zullen uitgroeien
tot hechte ketenen van broederschap, die
de wereld omspannen. Een nieuw tydperk
van de beweging begint!
Hernieuwing belofte
Voor deze plechtige eindceremonie kre
gen padvinders van ieder land herinne
ringsplaquettes aangeboden door Sir Ro
bert Lockhart (hier gemoedelijk Sir Rob
genoemd), de grote baas van deze jambo
ree. Ons land werd vertegenwoordigd door
Kees de Kloet uit Gouda, de stoere drager
van de Nederlandse driekleur.
Lady B.P. werd in de arena begeleid
door Lord Rowallan, Engeland's hoofd
verkenner, die vanmorgen een geschilderd
portret kreeg aangeboden, waarvoor alle
verkenners een penny hebben geofferd.
Alle 40.000 verkenners en voortrekkers
hernieuwden vanavond hun padvinders
belofte. Ieder contingent in zijn eigen taal
en allen tegelijkertijd. Lady B.P. herhaal
de de belofte voor de microfoon in het
Engels.
Precies op tijd verscheen in gouden
gloed de Engelse roos aan de overkant
van de arena, opspuitend uit vele potten
bengaals vuur. De Tudor-roos werd om
zoomd door honderden Romeinse kaarsen,
terwijl achter dit vurig symbool van deze
jamboree tientallen vuurpijlen tegelijker
tijd de lucht ingingen.
De lichten in de arena waren al gedoofd,
toen duizenden padvinders, Europeanen,
Amerikanen, Afrikaners, Aziaten gearmd
over de modderwegen van Sutton park
liepen. Zingend gingen zij voor het laatst
op weg naar hun kampementen. In het
Nederlandse kamp is vanavond taart ge
geten. Het was een deel van de reusachtige
B.P.-taart, die in de B.P.-expositie 's mid
dags door Lady Baden Powell was aange
sneden, en waarvan Hein Timmermans uit
Echt (Limburg) voor ons land een portie
in ontvangst had genomen.
Modder, modder, modder
Na de „grote zondvloed" in de nacht van
5 op 6 augustus is het eigenlijk niet meer
droog geweest in het reusachtige kamp.
Aanvankelijk zakte na iedere bui het wa
ter weer weg in de droge grond maar toen
de regen bleef aanhouden, dag en nacht
door, gingen zich plassen vormen op de
grasvelden en de wegen werden tot mod
dersloten. Het natte weer maakte nogal
wat griepslachtoffers onder de 34.000 kam
perende jongens. Het ziekenhuis was con
stant tot de laatste plaats bezet. Gelukkig
knapten de meesten vrij snel op.
Gertjan Kramer uit Haarlem was een
van de Nederlandse grieppatiënten. Hij
vertelde vanmiddag: „Als er in een tent
griep kwam, wist je al, dat alle jongens
er vroeg of laat aan moesten geloven. Bij
mij in de tent zijn ze allemaal een paar
dagen de sigaar geweest. Ook Gertjan
heeft drie dagen in het hospitaal gelegen.
Hij vond het eigenlijk niet zo erg, want
hij was door al het slapen op de grond
moe geworden en dan wil je als je koort
sig ben wel een goed bed! „Het gebeurde
maar zelden, dat ze je langer dan drie
dagen hielden. Met man en macht lapten
zij je weer op".
Vanavond gaat het Nederlandse con
tingent weer op reis naar huis. Voor de
jongens, die zich na al dat regenweer nog
niet zo goed voelen, is een speciaal zie-
kenrijtuig besteld, dat achteraan de twee
de trein wordt gekoppeld en mee naar
Harwich rijdt. De treinen vertrekken om
twaalf uurhalf een in de nacht van
dinsdag op woensdag. Woensdagochtend
om zeven uur vertrekt de boot uit Har
wich en woensdagmiddag om twee uur
denkt men in Hoek van Holland aan te
ADVERTENTIE
komen. Honderden padvindex-s van overzee
zullen Engeland nog niet verlaten. Zij zijn
de gast van Engelse padvinders, bij wie zij
nog een rustige vakantie in een echt huis
zullen door-maken.
Zoals men ook vreesde, is het aantal
behalende bezoekers van de jamboree door
de regen van de laatste week aanzienlijk
tegengevallen. Totnutoe zijn er 410.0000
bezoekers geboekt. Zelfs het half miljoen
is dus de vele hekken van het park niet
gepasseerd en men verwachtte een miljoen
bezoekers!
De bewoners van Sutton Coldfield zul
len twee jaar geduld moeten hebben voor
hun park na de padvinders-invasie weer
in orde is. De wegen zijn kapotgereden en
gelopen en de grasvelden zullen opnieuw
moeten worden ingezaaid. Dat alles moet
door de Engelse jamboree-organisatie
worden gefinancierd. Het staat nu wel
vast, dat deze jamboree, die ondanks de
regen voor de jongens een onvergetelijk
feest is geworden, financieel geen succes
kan worden genoemd. Want de kosten be
lopen een bedrag van vijf miljoen gulden,
slechts voor de helft gedekt door entree
gelden, soevenirsverkoop enz.
Gisteravond te ruim 10 uur had in
den Anegang een oploop plaats, ver
oorzaakt door zekeren H., die in be
schonken toestand baldadigheden
pleegde, waarom hij door den agent
van politie Vennik werd aangepakt om
naar het politiebureau te worden over
gebracht. Hiertegen verzette zich een
aantal personen, waaronder een, die
het den agent zo lastig maakte, dat hij
heeft moeten gebruik maken van zijn
sabel. Spoedig waren eenige agenten
gewaarschuwd, die met den sabel ruim
baan hebben gemaakt, waardoor het is
gelukt bedoelden H. naar het politie
bureau mee te nemen. Tegen den ander
wordt proces-verbaal opgemaakt.
