Prachtige portretkunst
PASSANTEN EN BLIJVERS Kleinkunst
Albert Heijn
Dahliatentoonstelling te Hillegom
met vele duizenden bloemen
I^rouueI)
Jan Sluijters en tijdgenoten in
de Vishal te Haarlem
om niet
Een kwart
eeuw paraat
^Srieven aan de redactie
SCHOOLBOEKEN
Boekhandel VEKO
Burgerlijke Stand van
Haarlem
Broeder-overste Phillippus
25 jaar kloosterling
^uperMart dets
^uperMale dees
Van mensen en dingen onder de' Damiaatjes
TWEEMAAL
COUD
Brok erts wondde arbeider
aan voet
ÜKDAG 5 SEPTEMBER 1957
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Naar aanleiding van een opmerking van
de conservator van het Delftse museum
Plet Prinsenhof, dat hij niet houdt van
portretten op de „Contour"tentoonstellin
gen, waarvoor hij medeverantwoordelijk
heid draagt, mocht ik al opmerken dat
men met het verwaarlozen van dit onder
werp een onjuist beeld van de Nederlandse
schilderkunst geeft. De tentoonstelling
„Jan Sluijters en tijdgenoten" (op de uit
nodiging tot deze tentoonstelling nog ge
noemd „Het portret rond Jan Sluijters")
die tot 23 september in de Vishal te Haar
lem gehouden wordt, bewijst wel mijn ge
lijk.
Wiegers' inzending bij voorbeeld maakt
meer indi-uk nog dan op Contour, waar hij
alleen met landschappen en een enkel
naakt vertegenwoordigd was. Ik wees er
indertijd al op dat men Verwey onrecht
aandeed door hem met slechts één schilde
rij in olieverf en drie aquarellen naar
stillevens en bloemen te laten optreden.
Naast werk van de drie genoemden wor
den hier ook nog portretten van Leo
Gestel, Charley Toorop en Kees van Don
gen getoond. Is Van Dongen niet nog steeds
de meest eigenlijke portrettist onder de
schilders in Frankrijk en is het misschien
niet juist zijn Nederlandse afkomst die
hem tot portrettist maakte en hem deed
uitblinken daarmee naast enkele schilders
van eveneens andere dan Franse oor
sprong? Al schilderden en schilderen vele
Franse schilders wel portretten, maar wei
nig is hun instelling anders dan bij de
Franse beeldhouwers tegenover het mo
del zó dat dit zelf tot spreken komt. Zelfs
bij de besten, bij voorbeeld Bonnard, blijft
het model ondergeschikt aan het geheel
van het schilderij. Dat dit geheel bij een
wèlsprekend portret geen geweld aange
daan behoeft te worden bewijzen Van Don-
gens beste zaken.
Om louter schilderkunstige waarden is
deze expositie boeiend als ieder andere
van formaat en het is jammer dat het
Sluijters niet meer gegeven was dit te
constateren. Hij was immers betrokken bij
het overwegen van de mogelijkheid tot het
houden van een Salon van het portret en
bij de besprekingen hiertoe heeft men zich
afgevraagd of zo'n tentoonstelling van al
leen maar portretten niet even iets verve
lends zou hebben. Die vrees blijkt thans on
gegrond en het is te hopen dat Sluijters'
collega's, waaronder Wiegers, die bij deze
besprekingen waren, eens hun plannen
weten door te zetten. Want aan de even
tuele schilderkunstige waarde van zo'n
tentoonstelling wordt nog iets toegevoegd:
de persoonlijkeheid van de geportretteerde.
Voorts: de veelal dan toch op kop en han
den vooral gerichte aandacht van de
schilder geeft vaak aan het portret als
schilderij een zekere eigen schilderkunsti
ge vorm, een even andere structuur vaak
dan bij stillevens of landschappen. Moge
het model bij voldoende persoonlijkheid
toevoegen aan de belangwekkendheid van
het schilderij, dit tot een waarlijk goed
schilderij te brengen is een bijzondere op
gave.
Dat men deze tentoonstelling tenslotte
toch „Jan Sluijters en tijdgenoten" noem
de is mogelijk een gevolg van het feit dat
het misschien toch wat te moeilijk was
hier de zaak te vullen met alleen waar-
lijke portretten. Want inderdaad zou de
titel van de uitnodigingskaart iets te pre
tentieus geweest zijn. Van Dongen is
meesjal het beste te vertegenwoordigen
no een dergelijke tentoonstelling met por-
\etten van mannen, zoals het hier geëx
poseerde van Pierre Lafitte, de heer met
monocle uit het Stedelijk Museum. Maar
wat een kostelijke typering geeft deze
meester van een bepaald type Franse
vrouw in zijn „Marie Lamy" en welk een
edel schilderij is „De vrouw in het blauw".
Dat heeft Sluijters bij een gebruik van
sterke kleuren toch nooit weten te halen.
In zijn portret „Mevrouw De Vries-Van
Heyst" heeft Sluijters een uitstekend voor
beeld gegeven van het verschil in behan
deling van de kop en het overige zonder
daarbij aan eenheid iets te verliezen. Dat
kon wel eens anders zijn soms in de tijd
dat het gebruik van felle kleur, geplaatst
in eenvoudige vormen, hem zo bezig hield
en hij ten aanzien van de kop dan toch
weer op een traditioneler, meer academi
sche wijze van doen moest terugvallen. Ik
mag aannemen dat de samenstellers dezer
tentoonstelling dat bezwaar ook kenden,
want hun keuze viel niet op dergelijk
werk.
Omdat deze tentoonstelling bedoeld is
als eerbetoon aan Sluijters, zocht men
naast zijn werk dat van meer of minder
gelijkwaardige tijdgenoten. Leo Gestel was
dit zeker en een bepaalde tijd gingen zij
tot op zekere hoogte een gelijke weg. Ge-
stel's portret van de dichter Rensberg staat
dicht bij Sluijters' portret van zijn vrouw,
dat tot Haarlems moderne kunstbezit be
hoort. Twee portretten van Charley
Toorop werden gekozen om het contrast
wat opvattingen betreft. Wiegers en Ver-
HAARLEM, 4 september 1957
ONDERTROUWD: 4 sept.: G. Schouten
en A. A. Okx; F. J. Bahlen en A. G. Wij-
ker; A. H. Wesselman en W. Ruiter; E.
Spijer en J. van der Schrier; H. Jansen
en C. H. M. ten Have; D. Bosch en M. I.
Slot; G. H. van Geijlswijk en A. M. Du-
wel; M. Bestebreurtje en C. van Oers; J.
Elshoff en F. S. C. Prijs; H. W. Handgraaf
en M. Moryson; J. de Boer en Z. Bruijn;
K. M. Wildschut en H. J. Hendriks; J. J-
van Eis en J. Dijkstra; C. J. Baas en P.
W. de Waal Malefijt; N. J. M. Zwaneveld
en W. B. A. M. Hooij; H. John en E. J.
M. Willemse; P. C. J. Snoeck en M. Kop
pend.
GEHUWD: 4 sept.: J. Th. M. Staamer en
T. Dek; H. A. Alders en C. J. L. Prenen;
B. van Geylswijk en G. J. Nuijten; K. Fol-
kersma en J. M. Leseman; P. J. M. Dem-
mers en A. L. Boxelaar; W. G. Kapitein
en I. van den Berg; J. M. Donkel en C. A.
A. Vogel; J. Chr. Schipper en F. M. Ro-
zenhart; S. de Vries en J. Schilstra; J. J.
H. Groeneveld en H. J. van der Beijl; I. L.
Strijland en Th. Verzijlberg.
BEVALLEN van een zoon: 31 aug.:
M. Kok-Prins; 3 sept.: A. C. Eggenhuizen-
Gerrits; 4 sept.: L. Spijker-Lemmers; J.
P. van der Wolk-Henzen; W. D. Willemse-
Mol.
BEVALLEN van een d o c h t e r: 3 sept.:
J. M. Ouwehand-Stevenhaagen; C. J.
Stam-Wagemaker; 4 sept.: M. C. Th. Da-
mave-Van der Kamp.
OVERLEDEN: 2 sept.: J. van Hengel, 83
j., Brouwersvaart; 3 sept.: W. C. Douwes
Dekker-Bopp, 80 j., Gasthuisvest.
Portret van mevrouw Swagemakers,
door Jan Wiegers in 1956 geschilderd.
wey stegen na Sluijters' verscheiden in
rang. En daar het de bedoeling was de
portretkunst te belichten, lag het al voor
de hand Verwey te doen vertegenwoordi
gen met de beeltenis van Lodewijk van
Deyssel, misschien wel het meest indruk
wekkende portret van deze tentoonstel
ling. Verwey's „Spaanse" blijft mij daar
entegen te weinig portret, al dringt de kop
zich wel aan ons op.
Wiegers zal ongetwijfeld velen verras
sen. Hij heeft wel meer bewezen een goed
portrettist te zijn, maar dat hij zo over
tuigend thans in deze optreedt was slechts
voor enkele insiders te vermoeden. Mijn
voorkeur gaat dan wel uit naar het por
tret van mevrouw Vroom-Nieuwenhuys,
naar dat van de heer Engelman en tot op
bepaalde hoogte naar dat van mevrouw
Leeser, waarvan ik de rechterarm niet ge
heel weet te verdedigen. Schilderkunstig is
het portret van mevrouw Redeker type
rend voor Wiegers' werk. Het portret van
mevrouw Vroom reikt echter dieper. Het
vertoont in het gelaat een meer gedetail
leerde behandeling, die ritmisch mooi ver
volgd wordt in de kledij, waarvan de vor
men groter en eenvoudiger verlopen. Een
zeker afficheachtig karakter in Wiegers'
werk wordt wel eens als een bezwaar ge
voeld. Wie daar zo over dacht, zou nu dan
toch zijn portretten moeten gaan zien en
erkennen dat het portretschilderen hem
zeker een winst is. Mij ligt de open en in
grote vormen gehouden behandeling van
Wiegers' werk beter dan het soms hierbij
vergeleken toch even benauwde in Sluij
ters' schilderijen. En waar deze tentoon
stelling nu eenmaal vergelijkingen oproept:
het ware interessant geweest Sluijters'
toch ontroerende portret van zijn moeder
te vergelijken met dat wat Verwey van de
zijne schilderde. Ik heb zo het gevoel dat
Verwey zeker niet de mindere is. En ver
der mis ik eigenlijk hier de beste portret
ten, die Matthieu Wiegman schilderde.
Men zie dit niet aan als kritiek op de ten
toonstellingscommissie, waarvan de leden
hun werk doen in hun vrije tijd. Hun komt
het compliment toe voorgegaan te zijn met
een expositie, die met variaties herhaald
zou kunnen worden.
Bob Bays
Donderdag 12 september hoopt broeder
overste Phillippus van het ziekenhuis Sint
Joannes de Deo aan de Maarten van
Heemskerkstraat te Haarlem zijn zilveren
kloosterfeest te vieren. Broeder Phillippus
(D. den Dubbelden) is in Oestgeest ge
boren en de laatste vijftien jaar in het
Haarlemse ziekenhuis werkzaam. Aanvan
kelijk was hij hoofdverpleger en de laatste
vijf jaar treedt hij als overste van de reli-
gieuse orde op.
Voor velen is de aanstaande jubilaris
geen onbekende. Van twaalf uur tot half-
twee zal er gelegenheid bestaan de jubi
laris in het ziekenhuis geluk te wensen.
Mogelijk zouden verscheidenen hem een
geschenk willen aanbieden, maar een
kloosterling verlangt geen persoonlijke
geschenken. Daarom is besloten tot 'n Deo-
Radio-fonds dat bestemd is de oude radio,
die gebrekkig is, door een nieuwe te laten
vervangen. Rector mgr. C. van Trigt wil
gaarne als penningmeester fungeren; be
dragen kunnen gestort worden op giro
nummer 72628 (verzocht wordt te ver
melden: voor D.R.F.).
ADVERTENTIE
6 en 7 september a.s.
Varkensfricandeau
bijzonder mooi 500 gram 288
Braadstukjes
om gaar te braden 500 gram 248
Lendeiappen
mager en mals 500 gram 288
Speciaal aanbevolen
Biefstuk bijzonder mals
Vetgemest kalfsvlees
BI) DE BLOEMKOOL
Heerlijk gekruide saucijsjes
Uit eigen slagerijen
Pekelvlees 200 gram 79
■•■■■■■■••■■■■••■■■■■a
VEILING-VERSE GROENTEN
Alleen vrijdag en* zaterdag'
6 en 7 september a.s.
Vaste, hagelwitte bloemkool
per stuk 29
Hoog-fijne moesappelen
per kilo 39
Grote sinaasappelen
5 voor 95
Garantie voor
kwaliteit
Laagste
netto prijzen
Rente
winstaandeel
GROTE HOUTSTRAAT 99
Liefhebbers van bloemen en speciaal van
dahlia's kunnen van vrijdag tot en met
zondag in drie zalen van „Treslong" te Hil
legom genieten van een tentoonstelling die
de Nederlandse Dahliavereniging inricht.
Volgend jaar bestaat deze vereniging veer
tig jaar en van 1927 af houdt zij regelma
tig exposities, waardoor belangstellenden en
liefhebbers in de gelegenheid worden ge
steld op de hoogte te blijven van nieuwe
variëteiten in de dahliacultuur.
Er wordt jaarlijks een oordeel geveld of
de aanwinsten van betekenis zijn, of de
bloem er goed verzorgd uitziet, of van een
bloemrijke dahlia gesproken kan worden,
of de vorm goed is en of de kleuren de
toets der kritiek kunnen doorstaan.
„Het gebeurt dikwijls, dat bloemen niet
lang in de handel blijven, omdat ze door
virus zijn aangetast", vertelde ons de heer
R. M. van der Hart, een der bestuursleden
van de Nederlandse Dahliavereniging, die
in het verleden aan menige tentoonstelling
een belangrijk deel van de organisatie op
zich genomen heeft en aan de voorbereiding
van de komende tentoonstelling in Hillegom
ook meewerkt. „Bloemen verdwijnen uit
de cultures doordat de keuring van de ge
zondheidsdienst streng is. Kwekers begrij
pen, dat er gezorgd moet worden, dat de
Nederlandse dahliacultuur internationaal
op een hoog peil moet blijven en werken
graag mee, dat aan de gezondheidstoestand
van de bloemen grote aandacht wordt be
steed. Voor de dahlia bestond er reeds een
keuringdienst, alvorens men tot oprichting
ervan voor andere cultures overging".
De heer Van der Hart deelde ons mee,
dat men in Engeland nog niet lang geleden
van mening was, dat dahlia's uit ons land
ziek waren en daarom mochten geen stek
ken worden ingevoerd. De Engelse zijn ech
ter op de hoogte gesteld van de wijze waar
op er in Nederland gewerkt wordt om goede
en gezonde bloemen te krijgen. Toen is ge
bleken, dat nergens zo'n goed verzorgde
culture was als in ons land en tegen invoer
van bollen en stekken in Engeland bestond
toen geen bezwaar.
Op de tentoonstelling, die vrijdagmiddag
om halfeen door de burgemeester van Hil
legom, jhr. dr. O. F. A. H. van Nispen tot
Pannerden, geopend zal worden, zullen vele
variëteiten te zien zijn. Dat is te danken aan
het werk van alle vooraanstaande Neder
landse dahlia-kwekers en aan liefhebbers,
die individueel of in een groep hebben inge
schreven. Bezoekers zullen tot de conclusie
komen, dat amateurs op het gebied van
kweken het ver hebben gebracht en niet
behoeven onder te doen voor vakmensen.
De heer Van der Hart heeft een dezer dagen
op een tentoonstelling in Eindhoven kunnen
waarnemen, dat liefhebbers goed voor de
dag kunnen komen. Dat zal in Hillegom ook
blijken. Daar neemt bijvoorbeeld de Haar
lemse volkstuindersvereniging „Zonder
werken niets" met een gecombineerde in
zending deel.
De tentoonstelling draagt door het deel
nemen van kwekers uit Duitsland en Tsje-
choslowakije een internationaal karakter.
Zij komen met enkele nieuwe variëteiten
en voor de beste is een wisselbeker beschik
baar gesteld.
Het aantal nieuwe Nederlandse variëtei
ten wordt op twintig geschat; de kweker
van de beste bloem ontvangt een wissel
beker. De dahlia wordt in vaas beoordeeld.
Dan zijn er wisselbekers voor de beste pom
pon en voor de mooiste middelgrote deco
ratieve bloem.
Er bestaat ook gelegenheid een bezoek te
brengen aan de demonstratietuin van
„Treslong", waar vele dahlia's te zien zijn.
Bezoekers aan de tentoonstelling kunnen
deelnemen aan een prijsvraag. De naar oor
deel van de bezoeker mooiste bloemen moe
ten aangewezen worden, zowel uit de tuin
als uit de tentoonstellingszaal.
In „Treslong" worden drie zalen in
gericht en de oppervlakte bedraagt 1100 m2.
Het aantal bloemen wordt op 15.000 ge
schat.
ADVERTENTIE
De nieuwste
PHILIPS TELEVISIE
SUPERONTVANGERS
43 cm beeld 775—
53 cm beeld 995.—
KONINGINNEWEG 6 - TELEF. 14024
BURGERLIJKE STAND VAN
HEEMSTEDE
ONDERTROUWD: A. Kulk en W. J.
Kruiswijk; M. F. F. Spee en J. W. Moor
man; H. Huibers en C. M. van Bakel.
GETROUWD: W. H. J. A. Croon en M.
L. Laimböck; F. van Baaren en U. I. Kos
ter; H. J. Frankena en T. Heinhuis; H. Pe
ters en L. B. Brink; Th. C. Brouwer en
W. J. Veen.
GEBOREN: Betty Rosalie, dr. van W.
Roosma en L. van Alphen; Robert Willem
Peter, zoon van W. Bos en L. C. H. van
Seters; Catharina Helena Laurentia Ma
ria, dr. van J. W. B. Verzijlbergen en J. S.
Verhoeven; Marie-Josephine Gertrude
Wilhelmine, dr. van G. M. A. Ruigrok en
M. Th. A, Dieteren; Dorothea, dr. van E.
C. H. Harmelink en D. C. Memel.
OVERLEDEN: C. M. van der Linden,
62 jaar; mevr. G. H. van Haperen, 72 jaar;
H. van Gennip, 84 jaar; J. Wiersma, 80
jaar.
Zeven dagen Haarlem
Onder de buitenlanders,
die men in Haarlem tegen
komt, is ook een zeker per
centage blijvers. Hun komst
hier was geen vakantiereis
je, maar het begin van een
nieuwe werkkring. Alleen in
Haarlem zijn op het ogen
blik ongeveer zeshonderd
buitenlanders werkzaam, van
wie vierhonderd mannen en
tweehonderd vrouwen. De
directeur van het Geweste
lijk Arbeidsbureau, mr. ir.
E. R. Deves, vertelde ons dat
hun aantal de laatste paar
jaar met twintig a dertig
percent is toegenomen. Het
Arbeidsbureau heeft er een
speciale afdeling voor, want
krachtens de sinds 1934 gel
dende wettelijke bepalingen
moeten Nederlandse werk
gevers voor het te werk
stellen van buitenlanders
een vergunning aanvragen.
Op het Arbeidsbureau be
kijkt men dan of aan alle
door de wet gestelde voor
waarden wordt voldaan.
Tevens heeft men voortdu
rend contact met de vreem
delingenpolitie, want men
zou uiteraard niet graag on
bewust medewerken aan het
doen onderduiken van ge
rechtelijk vervolgden. Voor
dat de vergunningen ver
strekt worden, moet onder
meer worden nagegaan of de
te verrichten arbeid wel
noodzakelijk is, of het geen
ongeschoolde betreft en of
de buitenlander niet be
neden de achttien of boven
de vijftig is.
Omstreeks 1950 was het
vooral het aantal vrouwe
lijke werknemers uit Duits
land en Oostenrijk dat een
grote stijging onderging om
dat vele Nederlandse gezin
nen over de grenzen heen
gingen zien in hun zoeken
naar hulp in de huishouding.
Nog altijd is van de 250
buitenlandse vrouwen in dit
gewest het grootste deel (150)
werkzaam in de huishouding,
zo bleek uit cijfers, die het
hoofd van de afdeling vreem
delingen, de heer J. W.
Peschar ons voorlegde. De
overigen werken in de ver
pleging en in de kledingin
dustrie. De laatste jaren
kwam de stijging vooral
door het sterk toegenomen
aantal manlijke werknemers
in het gewest: de Hoogovens
stelden Italianen te werk.
Verder werd ook in dit ge
west emplooi gevonden voor
een aantal Hongaarse vluch
telingen. De NZH heeft er
veertig in dienst en gezien
de ervaringen blijkt het,
dat zij daar wel het geluk
kigst zijn terechtgekomen
van al hun landgenoten.
De meeste buitenlanders
(vooral Duitsers, Italianen
en Belgen) werken in de
metaalvakken, maar ook de
grafische bedrijven en de
chemische bedrijven trekken
vaak vakkundige werk
krachten uit het buitenland
aan. Daaronder zijn ook
monteurs van buitenlandse
fabrieken. Indien deze hier
minder dan drie maanden
blijven is er geen vergun
ning voor nodig, alleen moet
hun komst worden gemeld.
Ook de buitenlandse werk-
Een groot deel van de hier werkende buitenlanders blijft
ook hier toch maar het liefst onder landgenoten en van de
twee, van wie wij een foto hebben laten maken, is dat wel
heel begrijpelijk. Wat zou Maria de Lotto uit San Vito in de
Dolomieten in Haarlem moeten beginnen als zij niet in een
milieu van landgenoten kwam in de Italiaanse ijsbar Zardus
in de Zijlstraat? Zij is dit voorjaar gekomen en mevrouw
Zardus moest als tolk fungeren voor de schaarse woorden,
die haar kennelijke verlegenheid nog toeliet. Maar toen er
na ons iemand binnenkwam, die „eenvanvijfentwintig" be
stelde, zei Maria onmiddellijk in prachtig en welluidend Ne
derlands: „met slagroom?" Daarna keek zij ons even trots
aan. De taal, die zij voor haar werk nodig heeft beheerst
zij. IJs is het enige aanknopingspunt, verder glijdt Neder
land langs haar heen en zij komt er slechts van aan de
weet, wat haar werkgever ervan vertelt.
Zo zou ook de 39-jarige Chinees M. K. Chung na zijn
komst uit Hongkong zich wel erg ongelukkig zijn gaan voe
len indien hij niet bij landgenoten en vrienden in het Chinees
restaurant aan de Smedestraat was beland. Evenals in het
voorgaande Italiaanse geval, had ook hier de buitenlandse
werkgever belang bij mensen uit eigen land al was het
alleen maar voor het voorkomen van spraakverwarring in
het bedrijf. Nu zit de heer Chung in de directie en hij heeft
zelf weer een vriend uit Hongkong laten overkomen om in
zijn zaak te helpen. Het gebrek aan werkgelegenheid in de
Britse Kroonkolonie maakt dat hij hier wat te bieden heeft.
Hij is een blijver, want hij trouwde met een Nederlandse.
En toch vergeten hij en zijn vier Chinese bedrijfsgenoten
hun vaderland niet: er worden dagbladen uit Hongkong ge
lezen en hij heeft Chinese operaplaten. Met grote spanning
worden ook de revolutionaire veranderingen op het Chinese
vasteland gevolgd. Want ergens in dat grote China weet de
heer Chung ook zijn ouders.
nemers zijn weer te ver
delen in passanten en blij
vers. Velen, die dachten na
een aantal jaren weer terug
te gaan, zijn door een huwe
lijk met een Nederlander of
een Nederlands meisje blij
vers geworden.
Op 4 september vierden de
74-jarige Hendricus der Kin
deren en de 72-jarige Sophia
de Winter in de J. J. Hame-
linkstraat 41 hun gouden
bruiloft in het bijzijn van hun
kinderen. Het was nog een
Op 1 september is naast het
Haarlems Jeugdtheater het
Haarlems Kleinkunsttheater
opgericht om aan alle aan
vragen van sanatoria en an
dere instellingen een feest
avond te organiseren te kun
nen voldoen.
Het Haarlems Jeugdtheater
kan aan al deze verzoeken
geen gehoor geven, omdat het
daardoor zijn eigen doel zou
schaden. Daarom beoogt dit
Kleinkunsttheater amateurs
in te schrijven, die belange
loos aan het verzorgen van
dergelijke avonden mee wil
len werken. Zij zullen dus
voor verenigingen en instel
lingen optreden, die beroeps
artiesten niet kunnen finan
cieren.
Amateurs op allerlei gebied
kunnen zich kosteloos bij het
theater laten inschrijven. Zij,
die dat doen voor vijf oktober
kunnen dan al meewerken
aan een grote feestavond ten
bate van het t.b.c.-sanato-
rium „Hoog Laren".
Donderdag 12 september
zal voor de heren J. A. Krug
en D. Oudhuizen, vrijwilli
gers eerste klasse bij de
Haarlemse brandweer, een
gedenkwaardige dag zijn.
Dan zullen zij het feit geden
ken, dat zij vijfentwintig jaar
geleden bij de brandweer in
dienst traden. De heer Krug
werd in 1936 bevorderd tot
hulppij pleider, waarna hij in
1938 werd aangesteld als pijp-
leider (een functie die tegen
woordig overeen komt met
vrijwilliger eerste klas). Het
meest gedenkwaardige ogen
blik in zijn leven is waar
schijnlijk het moment ge
weest waarop hij een brand
in zijn eigen zaak aan het Ju-
lianapark in Haarlem-Noord
ontdekte en zelf ten nauwste
bij de blussingswerkzaamhe-
den betrokken was.
De heer D. Oudhuizen viert
op dezelfde dag zijn jubileum.
Hij heeft er meermalen voor
gezorgd de „rode haan" te
verjagen van de daken in de
binnenstad. De beide jubila
rissen (gedurende hun aan
stelling reeds vrienden) zul
len op een korpsavond wor
den gehuldigd. Bovendien zal
hun dan een medaille, alsme
de een diploma van de Ko
ninklijke Nederlandse Brand
weervereniging worden over
handigd. Op de dag van het
jubileum zal hen de draag-
medaille worden opgespeld.
dubbel jubileum ook, want zij
waren tevens vijftig jaar le
zers van ons blad. Haarlems
Dagblad/O.H.C. heeft dan
ook een taart laten aanruk
ken om dit feit te helpen ge
denken.
lillik
fVerkort weergegeven)
ZUIL. Reeds tweemaal werd in een in
gezonden brief aangedrongen om de „re
clamezuil", welke het uitzicht enigszins
belemmert in het verkeer bij de Zijlbrug,
te verwijderen, Vergissen beide inzenders
zich niet? Ik geloof, dat hier sprake is van
een elektrisch kabelhuis, waarvan het
aanvaardbaar moet worden geacht, dat dit
bij de recente wegverbetering op bedoeld
kruispunt wegens technische redenen (nog)
niet verplaatst is kunnen worden. Om
praktische redenen zal het tevens als
reclamezuil worden gebruikt. Indien juist,
ligt deze zaak anders dan in de critiek
belicht. E.
Naschrift: In ieder geval is het een
sta-in-de-weg en zou men bij de recente
wegverbetering reeds oog voor deze om
standigheid kunnen hebben gehad. Even
als voor eenzelfde hinderpaal, zich bevin
dende op de hoek Hazepaterslaan-Wagen-
weg, die daar gehandhaafd bleef toen de
Wagenweg en deze kruising werden ver
beterd. Red.
Huren. Met verontwaardiging las ik het
ingezonden stukje van een kleine huis
eigenaar van 28-8-'57. Deze heer beweert
dat vele kleine huiseigenaren hun huizen
graag zouden verkopen tegen een rede
lijke prijs. Wat noemt men een redelijke
prijs? Uit eigen ondervinding weet ik dat
er voor huizen die normaal plus minus
zevenduizend gulden op zouden brengen
nu met een gerust? geweten zeventien
duizend gulden gevraagd wordt. Is dit
redelijk? Vergeet men soms ook dat hui
zen die omstreeks 1910-'20 gebouwd zijn
al ruimschoots hun geld opgebracht heb
ben? Al dertien jaar ben ik inwonend en
heb volgens huisvestiging ruimte ge
noegt?) dus krijg geen huurmachtiging.
Een huis kopen waarvoor zulk een woe
kerwinst betaald moet worden is voor een
eerlijk hardwerkend mens onverantwoord
en onmogelijk. Misschien wil die kleine
huiseigenaar zijn redelijke prijs bekend
maken dan kan hij zijn huis best kwijt.
M. C. DE W.
Woeker. Sedert de huurverhoging is er
over vele niet bonafide kamerverhuurders
een ware goudkoorts gevaren. Huizen met
meerdere onderhuurders vragen per huur
der de volle 25°/o toeslag, zodat zij niet
25°/o maar 100% en meer innen. En de
onderhuurders zijn lamgeslagen door de
woningnood en fabelachtige huurprijzen
die in geen verhouding meer staan tot de
werkelijk verantwoorde prijzen. Er ont
staat langzamerhand een ware huurterreur
waartegen minder weerbaren niet opge
wassen zijn, omdat vragen van bemidde
ling door velen al wordt beantwoord met
plagerij en hinderlijkheid.
Het is zeer te hopen dat de overheid een
efficiënter controle dan tot heden bestond,
zal toepassen ter bescherming tegen wille
keur, zowel van bonafide huurders als
onderhuurders. ABONNé
Hoffelijkheid. „Het moet uit zijn",
zegt de redactie in haar „Van dag tot dag",
van 31 augustus j.l. Inderdaad, het wordt
meer dan tijd, dat ook in ons land de
straatterreur van weggebruikers die
menen, dat de weg er alleen voor hen is,
tot het verleden gaat behoren. Een staaltje
daarvan is het verkeer in de Haarlemse
Grote Houtstraat en dan met name in het
gedeelte van de Anegang tot de Grote
Markt. Levensgevaarlijk voor de voetgan
ger, die daar het linker trottoir houdt,
komende van de Grote Markt. Dat ter
hoogte van de Anegang een oversteek
plaats ontbreekt, is verkeerstechnisch een
tekort. Erger is dat, zo niet alle, dan toch
het merendeel van de autobestuurders,
van de Anegang af de bocht naar de
Grote Markt in grote vaart volkomen
links scherp langs het trottoir plegen te
Gisteravond waren enkele arbeiders op
het laadbordes van de Staalfabriek bezig,
een bunkertje van nog geen meter hoog
met mangaanerts te vullen. Toen de bun
ker tot de rand toe vol was en de mannen
er nog een stuk opgooiden, rolde dit terug
en raakte een voet van de hulpsmelter
J. D. uit Haarlem. Hij moest met een bot
breuk en een wond aan de linkervoet naar
het Rode Kruisziekenhuis worden ver
voerd.
ADVERTENTIE
ZIJLSTRAAT 98 Telefoon 11706
nemen. Zo scherp, dat de voetganger op
het trottoir, die niet van deze onhebbe
lijke gewoonte op de hoogte is en naar
links uitwijkt, wat wel eens noodzakelijk
is, gevaar loopt meegepikt te worden (Dat
een schutting van een verbouwing ter
plaatse drie kwart van het trottoir in be
slag neemt, is van tijdelijke aard, maar
lastig. Wanneer dan iemand daar een paar
zakken cement voor de schutting depo
neert, wat even dom was als gemakkelijk,
is de passage op het trottoir helemaal on
mogelijk. Een jongedame, die een voet op
de weg zette, ontkwam er juist aan door
een auto gegrepen te worden, 't Was op
een haartje af). Kan dat daar niet minder
gevaarlijk? Natuurlijk kan dat. Ten eerste
moet de bocht rechts genomen worden.
En dan, als men het midden van de rij
weg houdt, met wat minder snelheid. Een
beetje hoffelijkheid! R.
